장음표시 사용
351쪽
c ius. Iemηθὶμ Saxonicorum & Ηelmstadiensitum dissidio legatur Demrus in Cot siliis theologicis latinis P. III. 2IO. aaO. 3O9. 3μ. '423. HO. sy . deindue compoζtione & praecautione earundem Illustris Prisschene apud praedictum Fellerum P. 6an 6 7. α θεηιrm l. e. p. su. Pag. Is. Vbi maneret dictum Petri St. ii. Per gratiam do mini nostri Iesu Christi credimus nos sere; m iri, quemadmodum &-nempe in R T. s. em consecuti sunt 'Nos,qui ex Iudais sumau, servatum
iri, quemadmodum & illos. qui ex gentibus sunt , nempe non per observationem legis caerimonialis, sed fide in Christum. Conr. mmeim in h. l.
1ω. Dumata fidei sunt duplicis Multa id probatione indiget. generis, alia thetica sive inr-lmantia, alia antithetica μή πη- lHenrici Mart. ECCARDI Bedenchen, Iudicium de Colloquio catallano anni-Scopus auctoris est, evincere, quod per illud Colloquium neque augustanae consessioni, neque unanimi Theologorum augustanorum consensui S doctrinae sit praeiudicatum. Henr. Mart. Eecarduri s. theol. D. 8t prosetar in academia tintheliensi, postque ea in Episcopatus hildesiensis Consistorio Augustanae confessionis assessor, & pastor alseldensis primarius, vicinarumque ecclesiarum superintendens, edidit etiam Resutatio nem vanarum obiectionum falsarumque accusarionum, quas P. Pet. viiifeld S. I. pro defendendis IX. Motivis Rechianis Tractatui theologico rintellensi opposuit, ac denatus est Alfeldiae A. 1ό69. aetatis S .
Christiani CHEMNITII Grund des Glaubens und det Seligkeit, Fundamentum fidei & salutis, sive Ostensio & re
sponsio ad Η. M. Eccardi Iudicium. Ienae is6 Qua auctori animus est ostendere, Calvinianorum doctrinam iuxta illud non posse consistere, nee rei ionis Tyncretismum, illaesa veritate divina cum illis posse iniri: nam Christum ab ipsis non ita doceri ut ab Apostolis. Atque haec Refutatio mandato serenissimi Ducis
352쪽
chtoenhIus. Tκuliut 33seis Saxoniae, Friderici Wilhelmi, iniuncta atque imposita fuit auctori, sicut ipse refert in Dedicatione, obscurius autem posuit in
Christianus Chemm ἐ-,ΚcentPselda-milaicus, Dilberr . Stab- ιι , Io. Gerhardi , Himmelii &- discipulus, scholae tenensis primum rector, deinde diaconus vinariensis, porro eoadiutor Io. Maioris theologi tenensis, simul lc. impetratu honoribus doctoralibus professor theologiae, & post biennium pastor illius ecclesiae primarius, ac vicinarum superintendens, magna fide, dexteritate & diligentia spartas suas sustinens, multisque scriptis nominis celebritatem consecutus, atque ideo ab aliis Principibus &Civitatibus, quamquam frustra, solicitatus, ex hamochondriaci aia
sectus symptomatis in hydropem ascitem, atque He in manus mor tis incidit A. ig66. aetatis st. in Memoriis theologor. p. Is s. qui etiam scripta eius enumerat, inter quae sunt oratio in meis moriam Io. vomueri, pastoris & superindintis generalis vinariem 11s. Veritas religionis lutheranae defensa, di duo alia germanica scripta contra Io. Sches trum, Defensio Io. Grebardi contra Io.stium, Praelectiones in Loeos theologicos Huturo. Cundisianos, Noistae in Conti Disterici Institutiones catecheticas , dc Disputationes de vera & reali praesentia eorporis S sanguinis Christi m S. caena adversus mendetinum, S de tentationibus spiritualibus. Apud in Praefat. in Fascem II. Exercitationum philologico-historicarum p. 27. hac ornatur laude, quod appellatur vir, ut inde mi laboris S studii. ita etiam sane doctissimus, di, quod caput erat, pietate nulli loci illius secundi. Iae. ΤΕ ΖΕLII Kureter berichi, Brevis ostensio de pace
Lutheranorum ecclesiastica eum erroribus calvinianis, eorumque
propugnatoribus. Wittebergae I66s. Cum adprobatione Facultatis theologi eae mittebergensis. Etiam hoc scriptum Eerardi Iudicio est oppositum: idque auctor hortatu eximiorum virorum ait se composuisse; Εceardum autem accusat fundamenta sua hausisse ex Calvinianorum scriptis irenicis, aliorumque syneretisticis. Iae. natus Greussenae in Thuringia, bonam indolem& stupendam memoriam adeptus. philosophiae magister & adiunctus Facultati philosoph. Wittebergensi, primum ad διακονιου greus. Digitigod by Corale
353쪽
greussensem, deinde ad adsessum Consistorii ebelebiensis, inde ad inspectionem ecclesiasticam, porro ad pastoratum urbis greussensis, denique ad primarii antistitis ephorique arnstadiensis munus acci.
tus. & doctoris theologi honoribus exornatus, scripsit etiam Apologiam Ostensionis suae contra eundem Eeeardum, Fundamenta Iem defensionem, contra Licentiatum Andr. Hommitim, Agenda schwartiburgica, variasque Di utationes, & eontinuis officii laboribus fractus invitae discrimen incidit anno i683, & quamvis pro stratae corporis vires redire inciperent, nunquam tamen in integrum fuit restitutus, quin letalis eum morbus invasit, atque ex mortalium consortio abripuit anno I68s. cum annos vixistet sere Memor. theologor. P. 6s.
Abr. CALO UII Iudicium de D. Christiani Drelari oratio. ne de syncretismo . eiusque Concione de una, visibili & afficta
ecclesia Christi. Wittebergae i663. Germanice. Cum Leon. aeri & Bartholdi δε Ma σνοια. Iudicio hae de quaestione: An the Iogus sit πολυπραγμων, si vel ore, vel scripto iudicium suum de falsis proserat prophetis, idque cum exteris communiceti Et hoc
Bartholaus L Rra ρ-it, nobilis rugianus S. theol. D. 8c pro setat ac pastor gryphismaldensis, superintendens in anteriori Pomerania & Principatu rugiensi generalis, & Consistorii ecclesiastici praeses, tanta praeditus fuit memoria, ut quotannis, solemni paralaeves die, passionem domini nostri Iesu Christi per IV. horas coetui ecclesiastico exponeret, cetera multis inclaruit scriptis. atque in primis Tractatione de coniugio contra irmimum, Ιllecebris sacramentariu, Consultatione theologica qua Principibus & Magistratibus lutheranis ministerium consiliariorum calvinianorum dissuadetur) & Commentario in Hostam S Ionam, vitaeque & bellorum finem secit A. is a. aetatis 6I. Witte Memori theolog. 3os. Micraec Syntagm. histori eccles 76a.
Ioach. HILDEBRAND de Variis apostolis & apostolieis
traditionibus primitivae ecclesiae, contra Casp. Sινιη'ιrn. Cemis IMI. Ostenditur i. varia acceptio vocabuli Apostoli. a. quod modis Patres quid vocarini ηρηλους νm, respectu verorum XII. Apostolorum. 3, quot
354쪽
3. quot modis antiqui instMira m Quid appellucit, respectu ecci siκ esu isti me di apostolicae.. - . Adtiqui tua id edam dictum iu
se a Ostolieum, quod sub nomine Apollatorum venditabatur.. DSS. Patribus etiam id esse apostolicum, cujus ansam lc occasionem sumsere ex scriptis Apostolorum : nec iinmerito tale quid cen-fexi . posse apostolieus I si . S. Apostolis adstribere institutione m festorum dierum principalium . . qui tamen ab illis .isen habeantorii inem PBrςs inultis in reburi debeant es. se apostolicae, sibimet invicem hontradixisse. . ciem multa ab- .rogasse, quae Apostost in scriptis suis ostii 'averint i '. statim pόst Apostolorqm qecessum quaed: onficta . Apostolis attributi fuisse, quae itanten nunc pro misi seste salm agnoscantur. Equi- haec non est..tirmatis & ipsa resutatio Sev nsternit. sca an i es confir tio theseos Hildebrandinae de hoc. Mod M. Patres id etiam vocarint ψο totieum , ad quod aliquam. & saepe
.parvam ex Apostolorum librsi occasionem habuerint i quam ii .ie ira, Continuatione colloquii sui contra Timotheum μιedibiti oppugilaverat . . atque Hildebrandum acerbe . di imi deste tra
Ioach. mubraud, natus in caenobio mache riethano , Dita herei di Stabili atque uno um illius temporis ιheoriorum distipulus. theologiae doctum & prosessor heimstadiensis. ac tan* .siperintendem . ecclesiarum sellensistPsecatus Nais, sus Giptis. iisque potissimum ad historiam S antivitata ipsclesia-aticas, pertinentibus celebris. verata quidem nimie Pqr mustos amicis usus est; sed per sequentes lucubrationes θεε visi as .de- . fatigatio ς' .d reverunt tandem corporis & animi vires, ita uti P cordiorum, angustis et frequentissimis obstructionibus inse- .: hirutur. donec xyndem hemiplexia accessit, quae satalem ei horam,aeceleravit c idque anno Christi l6yi posteaquam hic in terris de- .gerat n8. iste annos. r: R. scriptis eius eminent Theologia dogma - . tica oratio de fundatione acadestitae Iuliae. Enchiridion de priscae. Ecclesiae sacris publicis, templis, di diebus festis, de Preei bux ve-.teru Christi norum, uene moriendi, de Nuptiis & natalitiis veterum. di Ossertorium uxo derunctis. Pippine Memor. theol or. p: 398. Cui adde Helit una:disp. de praecipuis oratoris eccle-iastici virtutib. K16. & cra tum in Testimoniis diiudiciis de Vr-D . Xx bano
355쪽
tum antiqui ecclesiae ritus debeant; hic. intiquitatis ecclesiasticae
sema. Halaiae i633. II. volumina. . , Prodiit etiam Lipsiae is 38. Francosunt i 6s8. ec 1696. Vimae I 66 7 sed ' dimittas hisiae editionibus nomaeo, quod ab ipsemet eorrecta auctore, praeo ferenda est. Ita autem omnes & singuli religionis christianae articuli pertractantur, ut I. vera sententia asseratur. & asseratur. 2. controversiae prisca ae recentes expediantur prMLpui eonscientiae easus e verbo divino decidesitur. Mne ex nois vis inventis laudem videretur raptare, secutis est auctor pra, Bantissimos Consessionis augustanae theologos, , cluasa -
νam, di Christianum Matthia. Contraxerunt hoe Systema eum auctor ipse in Epitome, tum, Phil. Henr. Frisduebias in Medulla theologia et Ianus Birebreorim in Synopsi m. theolog. Tomo I. pag. 3 . Adamum e gnitissimam habuisse omnium
animalium propriaeque coniugis naturam, verbis punis tr ἀι Ari tura, Gen. a, Meundum versiones; sed δε is textu , dubitant eruditi. Abarbanel eg. ML. N.ι
356쪽
Moebmamil mo II. de Paenitent. Pontificii: volunt, Contritionem, Consessionem it Satis-- samonem esse partes paeni-- tentiae essentistiuL. de Bonis operib. p. 686. PerLexusinis est dicere, Bona opera . ad salutem sunt necessaria. Pag. Maioris te docuerunt opera bona esse ad salutem σμeundam plane necessaria.
rum remissionem peccatorum requisitos. ut canesitam tridenistinum loquitur Sess. XIV. eam IR de Poenit. P. I63. . Scripturam S. Omnia continere. Φ ad sal tem ereditu & faliu siant necessaria, verissim est. Ita ipse auctor noster Tomo I. 8.Ε verbis Georg.Maioris, quae au., ctor attulit p. syn id non patet, quippe qui facit botra
pera causam με qua non salutis, non autem causam proprie essicientem. Conta
petit. doctri de neeessitate bonorum OPerum, i , Casp. Broebmaia, Erasmi filius, natus Coagii apud Danos tantos iuvenis graeca in lingua fecit prosectus, ut Io. πινι, pro sessor in Mademia halaienti eum in laborum foetetatem assum ret. Sed Brochmandus maluit studiorum gratia Lugduni B tavorum se eonferre . di philosophiae ae theolosiae persectius distendae operam dare, quam immatura defungi insormatione. R dux autem in patriam non academicis tantum, verum reclesiasticis etiam ornatus est honoribus, ita uti quamvis invitus, episcopoli in Seelandia dignitate eondecoraretur et . in qua ita se gessit, ut vere esset illustrissimum gresi exemplum. Atque in primis hoe laudem meretur, quod reditus episcopales pauperum atque eis genorum necessitatiora sublevandis consecraverit, & bonae indolis studiosorum inopiae subsidiis ae benefiens occurrerit. Scripsit Commentarium in epistolam Iacobi, Λανον λογου oppositum Speeulo veritatis inristianae, March. hran&nburis cici, qui ad saera ecclesiae rom. transierat. auspiciis publicato, &Apologiae Speculi veritatis Confutationem, Exercitationes V. de . Xx a Scripto
357쪽
ot o. se Scriptoribus ecclesiasticis, Controversia ς sacras S inui tandemque doloribus ealculi, languore stomachi, & attritus. placidae morti succubuit A. Issa. aetatis 67. Di lius Templ. honor. refer. 189. Alb. Bartholinus de Scriptis Danorum p. m. & IO. er inΗΡPomnem. P. I77. Atque hic vir ultimus. non tamen ultimus inister eruditos, opere nos sublevat colligendi en cornia Brochmandi, ippe quae plena satura exhibet p. r s. si lotio tamen praetente ea, quae in eo pinavit animadvertenda. Quibus hoe duntaxat addo, Io. Guberium patrem in Epist. deditat. Epitomis
Examinis Philippi, laudare Systema nostrum, ut elaboratii minu
tectio, h. e. monstratio dogmatum . quae Omnes Rabbini recte sentientes, ante Sc post Christi nativitatem, de unitate essentiae divinae, Trinitate personarum, ac Messia posteritati reliquerunt. Noribergae 16os S Stetini IΩ3. Addita est Consignatio nominum Rabbinorum qui scriptis claruerunt. eum annotasione temporum, uibus vixere. 6t quid in Talmud, vel etiam extra illud quid uipserunt: quae tamen, ut liber totus, insulsissima est. . . . Iul. Conr. Oιto, iudaeus. assumtione baptismi christianum prae se tulit, atoue ut tali professio hebraeae linguae in academia alctorfina concreuita fuit ς sed post triennium eam deseruit atque aufugit conscius nempe sibi mendaciorum S fraudum in Gali Raetia nequiter commissarum: quem librum non alium in finem videtur scripsisset quam ut christianam religionem Iudiaeis redde rei conmisissimam. - Cave igitur, ne mendaciis eius fidem prae-heas. Si vero intimius hoc monstruis hominis noste cupis, lego in iaca qui p. o.. si eum describit: Ouo, pseudocludatus, pseudorabbin &pseudochristianus . atque sic verus fur,rrifur , trifurcifer. Vide etiam eundem in Telis igneis Satanae p. 396. Mentium s9s. Fruci m de Anonymis. 6 P. Moertim Bi. vlioth. bibl. v. et O-sum in Gloria academiae Niors u. an.
. - . Andreae ΚΕsLERI Logicae photinianae Examen seu prinis eipiorum logicorum . quae in Photinianorurn scriptis occurrunt.
consideratio. Wittebergae Ioa . Cui praemissus est Tractatus de illegia
358쪽
rig. 1set. Ille respondendi. m l Prura duo negaηtur , . tertium adisdus. Quo respondens ex sua mittitur, .non quod probana
thesi d stinguit e. g. si thesis , dum sit, sed quia per abusum
. duo attributa continet, oppo- sc introductum est. Daniel. . nens vero non nisi alteruml. in Appendice Specu - sibi esto inesse pertendit; huic minum inset. pugnae D. Abr. autem respondens reponit, Guvii contra Crellii librum distinguendum esse inter duo de uno Deo Patre P. zO. .
Andr. nilirur , Coburgo-sraneus, humili Ioeo natus, Mi I. alii, stetidenti, Graueri dx Ioannes Gerhardi discipulus, primuma que prosessor in gymnasio patrio. deinde pastor eisteldensis post a. missa omni supellectile Iibraria ac litteraria suiniurienses ac tandem
superintendens cohurgensis, philosophus atque theologus ininsignis, pariterque prudens. quem Spi lini in Templo honor. reis fer. p. IR. sacrati ordinis aureum florem, ocellum nostrae ecclesiae. seculique iIlinre sidus appellat, A. I6 e cathedra excessurus aa poplexis eorreptus est; & quamvis corpore prostrato sanitas men ii conservaretur, malum tamen ex imo emi fundamento non potuit: aeger iccirco assiduis precibus caelestiumque rerum meditati 'nibus ad iter mortis se praeparavit, eoque emenso ad beatas se des pervenit, postquam annos 48. in hoc orbe exegisset. Spira dirus e. Mitte Memor.' theol. M. Nee pauca rarae doctrinae retia
quit monumenta, videlicet philosophica, theologica, moralia r Manter illa quidem Examen Physicae & Metaphysicae photinianae. Tractatum de consequentia.&Fasciculum seled arum dispp. phialosophicarum, quas publice Wittebergae habuit; inter ista Metho. dum convertendi haroticos. Responsionem ad Bellum ubiquistia eum δε-ὸri, & Desensionem Pupit Iae euangelicae contra eundem. 4tem Bellum religiosum tam Petri S Popae, quam Christi &Papae. Liberam vallam lutheranam contra Sim. inter haee
359쪽
Casus consciend nec non nudentiam, Pinentiam. Paenitentia et Cautelam christianam. is Atque ad conmendatiorien Casu-eonscientiae, ab ipso conscriptoriam, facit elogium D. Io. Rei ii laudantis eum in Disp. de praecipuis oratoria ecclesiastici virtutuhus p. 3a. ut Vir m magno pollentem in prasticis iudicio.
pauli S LEVO GTII Pervisilium de , dissidio theoI se ει philosophi in utriusque principiis sundato. . Gansanii
Vbi duo pariter evolvuntur: I. Sartis tectis perquam multis phialosophiae principiis, ut hodie in nostris docentur stholis, Pontificios, pro qvibus ea iaciunt . resutari non posse. a. Cum veritas. plerisque opinantibus, una sit ac simplex, inter theologum auis' tem S philosophum nunquam non detur, necessario, ipsorum sautem iuuieto, vel non haberi veram theologiam, vel non veram phia Iosephiam. Notari autem vult auctor in Peroratione p. 8s. se non de philosophia simpliciter loaui, sed de ea, quae hodie datur. Vbi et hoc addit, tutiores nos ab hoste futuros, philqsephico agmine non stipatos; puriores a tenebris, philosop*co lumine non illibstratos; firmiores a lapsu, . philosophico pedamento non suffultos. Et hoc voluisse quando puram theologiae faciem coluit; eodemque collineasse theologorum seniores, qui philosophicos arietes abegerunt, dicendo. Est argumentum philosophicum. tanisdemque concludit: Horuni exemplo sic nos debere λορον seu
de divinis disserere, ut magis simus pii, quam subtiles, magis theosophi, quam philosophi : Neque vero ipse auctor hoe edidit scriptum, sed is, cum quo illud communicaverat, S in cuius gratiam composuerat.
Paulus mulit, natus. Ponendorfit, non procul .a Vinaria dic sito pago, nisn minus philosophiae, quam linguarum orieotalium
aliarum liberalium artium excellentem cognitionem eonsecutus, atque ideo dignus habitus est, cui in academia tenensi prosecsio linguae hebraeae, aς postea logicae primaeque philosophiae imponeretur. Et sicut utramaue summa fide atque industria obiit. ita etiam ad theolo eam eathedram voratus suisset. ni ipse hane . spartam pro insigni modestia sua declinasset, satis se beatum rerutans, si linguarum S sobriae philosophiae doctrina viam auitoribus suis ad . altiorem ueret disciplinam. Ceterum eas
360쪽
habebardotes, quae plurimuinb ad amicitias conciliandas facium nam mentem, pectus eandidum, vultumgravem siravitate rem, Peratum, sermonem gratum: mores compositos. Dum autem bene meretur de studiosa iuventute, Teque litteraria & .philosophi ea, dumque academica sua meletemata, quae filius eius anno odidit, sub limam revocare incipit, post diutinos dolores ischiadi eos intuitu apoplectico correptus, fortiusque postea ab eodem oppugnatus. cedere, '& vitae, cuructue & studiis colophon- imponere coactus est anno aetatis 'ssi Spiralius TempIo hon. reseri 3 3. Memor. Philosophor. P. II. - . & Matirm Cui adiungi potest Frid. Vir. Calixi', qui Demonstrati liquidissim
p. 62. Stivortium nostruara votat virum eruditione summa, & a.
caderiuae iensnsis professorem celeberrimi
Andi. ΚΕSLERI Quadriga discursuum theologico-phil sophicorum. Wittebergae 1624. Discursus hi scripti sunt pro aesendenda philosephi ac theologi concordia in utriusque pi incipiis contra apparens eorum dissidium, utqde adeo contra praecederis Suvastu Pervigilium, circa IV, quaestiόnes: i. Ait immortalitas hominis in natu integritatis fuerit naturalis, vεi supernaturalis 3 a. an fides, relate corviderata. sit causa instrumentalisl 3. an aliquis de sua salute certus esse possit φ q. an Deus sit causa Uceati per accidens 3 Disputat. autem δε-rsu, tunc temporis prosesser ih GPnnasio e simiriano. modeste dc veritatis eruefidae causa. amoscetis Ac lai dans Sievogtium, ut virum doctissimum, eulus ingenium in theologicis pariter ac philos milicis versatum vel illud ipsum eius serruptum arguat, atque in nne ostendit, ipsum Luibιrum theologiae studiosis eommendasse philosophicas disciplinas, earumque principiis contra adversarios usum, & theologum' peritum suffcientiisque Φientia instructum .non quidem simpliciter, in ecem plebeiorum. & ahlagonistae pertinaci, ex abundanti tamen, coram eaeis tu literatorum, & in auditorio publico antagonisae moderato '&veritatis amanti, ad argumentum philbsophicum teneri respondere, neque illud, Prastare. pium rise, subtilis, ita acclpetendum.
ut philosophicum acumeri Wosscium disputandi ologo re
moveatur: theologum enim considerandum, on tantiam, ut christianum di ecclesiae membrum, sed etiam utaoctorem dc ecclesiae miliis