Historia bibliothecæ Fabricianae qua singulis eius libri eorumque contenta et si quae dantur variae editiones augmenta epitomae versiones scripta adversa et hische oppositae apologiae sive defensiones auctorum errores et vitae doctorumque virorum...

발행: 1721년

분량: 565페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

491쪽

fraude: S ad hanc refert pissens negotium de exhibitione trium exemplarium Augustanae consessionis. Io. MULLE R de quaestione, An imis unquam, laici praesertim in V. T. ad salutem pervenerint sine Christi cognitione ΤΙ amburgi I628. Haec quaestio reducitur ad III. capita, quorum primo asseritur, neminein unauam aeque in veteri, ac novo saeis dere , sine Christi cognitione Lalvatum esse: secundo respondeis tur ad argumenta contraria: & tertio ea proponuntur', quae christiano ad salutem scitu de Christo sunt necessaria. - . EIUSDEM Nothwendige vertheidimng, Necestaria dein sensio ac ratae relationis de novorum prophetarum,. qui se vocant illuminatos doctores & Theosophos, religione, dolirina, di fide. Hambursi i636. Opposita, Ministerii lubecensis & Iune-hurgensis nomine, Nicolai Apologiae. Et constat X. rapitibus: r. Tetimm ad nullum principalem ipsorum libri articu- Ium re ondisse..' a. Eundem multa recoxule . quae iam ante fuerint refutata. 3. de illius erroribus. et quidem in doctrina de inearnatione Christi. 4. de regeneratione. s. de vocatione ad sacrum ministerium. s. de auditu interno. 7. de iudiciis politicis, iuribus iurandis. & iure gerendi bellum. g. de consessi ne coram ministro ecclesiae, & S. caena. 9. de contradictionibus Tettio. Io. de persenalibus, quae ille immisceat. Hisce subis iungitur Io. Grehardi Iudicium de usuris.

Io. Georgii SEL DII Berichi. Instructio de Iesu Christi

regno gratiae. Hambumi I 66 I. . Contra Chiliastas. Triatatur,itur cap. I. de nomine, origine & progressu Chiliastarum. a. de undamentis, quibus secta haec refutari possit. 3. de quibusdam insignibus quaestionibus quae ex chiliasmo sequuntur. 4. de conafutatione obiectionum Chiliastarum. s. de offeto piorum Christianorum erga Chiliastas. Quibus additur Appenin de Ioco pocalypseos Ioa is cap. ao, I. seqq. Io. Georg. philos magister, primum scholis primi Iariensis conrector, deinde variis in locis Iastor, tandem ecclesiae havelbergensis pastor di inspector, medio sec. XVII.& ultra noruit,

492쪽

. mortuus A. Is suumque hunc tractatum censendum obtulit Ot--dini theologorum vitembergensium, qui & eum adprobarunt. In Praefatione meminit, plures etiam lucubrationes in parato se habere ad imprimendum, videlicet Theoriam nominis Iesa, eius. que Praxin, Annotationes theoreticas & practicas in Epistolam. S. apostoli Iuda Thaddes eum casibus conscientiae. Speculum boni& mali patroni ecclesiastici, Manuale seu Vade mecum & alia: publieat autem luei commisit Concionem de incendio A. Isa. dc Cogitationes paenitentiae, propter a. porcellos monstrosos, A. Isq.

natos.

mmet her, und leset mit vermunderung, Venite hue legite obstupefact i, quomodo Ioseph. B. Mariae maritus, a Papistis vocetur. i s. Oppositum Io. Sehσινι. Idolo rationis Lutheranorum. Vocatur autem omnipotens Protector, Tertia persona Trinitatis ereatae, optimus Auxiliator contra Turcas, unicus pueri

Iesu Angelus tutelaris, opitulator in omni periculo. S. Trinitatis necessarius, Cui omnes angelos servire debeant tritagio, Qui partes suas habuerit in redemtione mundi, Salvator, qui salutem nostram operatus sit, Communis consalvator mundi, Generalis pro . tector aucatus Bavariae, Qui in omnibus angustiis opem possit ferre, qui omni tempore, cunctis in locis, in quibusvis casibus,

omnia valeat effcere, omnia. omnia: Cui totus mundus eum

mnibus ereaturis subiectus esse debeat, Qui Christo imperet, diruti mundo imperare possit, Ad cuius mandatum Christus sol subsistit, Cui Iesus obedienter serviat, ita ut ipsa etiam Maiestas diis vina maiori non colatur servitio, quam Ioseph: Esse, quod Iesus iuret, dicendo: Ita me Deus amet, nisi essem Christus, ego vellem Ioseph esse. Praeterea vocatur Substitutus Deo Patri 6c Spiritui sancio, qui Spiritus sancti, ut sponsi, vices peregerit apud virginem Mariam, Inearnatus Spiritus sanctus, eiusque eonsponsus pud B. Virginem, Qui in persona& nomine Diritus sancti concurrerit in magno mysterio incarnationis Verbi: Omnium dominus creaturarum, FI sit supra omnes ecelites, supra ipsum coelum Qui habeat elavem paradiu, qui Christo portas coeli aperuerit,dcialutarem eius sariguinem laetore eommiscuerit suo : Bavatiam non potuisse meliorem contra Tureas protectorem invenire, quam Iosepnum, atque hune a totaBavaria inclinato capite, toto eorde, Pp p a magna-

493쪽

4 6 Aαε mus. A s. rheroia magnaque fiducia, ut defenserem omnipotentem. adorandum esse. Haec sunt excerpta ex P. F. Andreae a S. Thersa, discalaeati ear- melitae & ordinarii concio toris monacensis, concione, habita &cum adprobatione Superiorum impressa Monaci A. I 6 6 Εκ-cerpsit autem ea, preloque commisit studiosus quidam. ι mmet her. und entsetret euch noch meta Uenite hue,

magisque obstirpescite, quomodo erga Iosephum di Sanctos id lolatria eommittatur in papatu, id eu. Resutatio Defensionis homiliae Patris carmelitani Andreae a S. Theresia de Iosepho. Desentio illa, sub titulo Bascheio sive Declarationis, in lucem eis .missa fuit Neyssae anno pra dicto. Praesenti autem Resutationi subiungitur Specimen & narratio, quomodo apud Pontificios de invocatione Sanct orum S imaginum publice doceatur. Ad quam tamen controversiam peritia. iudicio di aequitate opus est, ne plura dicas, quam probare possis. AussuhrIicher beweis, Accurata demonstratio, quod doctriis na de intercessione. invocatione di adoratione Sanctorum salsa sit, et idololatrica. Brunsvici is . Est colloquium trium hominum de concione P. Andreae a S. Gιrasia, quae di ipsa in fine addita: atque auctor Demonstrationis ostendere studet, doctrinam de invocatione S adoratione Sanctorum defunctorum esse fabulam& somnium humanum, de qua neque S. scriptura, neque antia qua Ecclesia christiana quidquam sciat. Eequis vero auctor, qui Praefatiunculae litteras haste A. H. B. S. B. subscribit Ut Mati Henricus B U C Η O L Z. superintendens brunsvicenm. Andr. Henn Buciata. , Schoeninga-brunsvicensis, philoseph.

muister, in schola harpetensi conrector, Gymnasii lemminensis rector. in academia rintellensi philosophiae practieae 6t eseos

professor, nec non ibidem theologiae extraordinarius, incis eoadis Iutor. tandemque superintendens brunsvicensis, vir industri .

assabilis ae prudens, Ideoque amorem ac venerationem eundi rum expertus, concinnavit Ethicam, Notas in Lueianum, Poemata

sacra germanica, Meditationes sabbaticas. Herculem fit Herculustum, quibus tecte historia proponitur tricennalis belli germaniel. 8c tota traditur philosophia ac theologia Tractatum de indutigentiis, ει Caussam Praecipuam, cur prudens christianus euangelicus

494쪽

Zester. Musam eus non fieri velit debeatve romano-eatholicus, nimirum quia unicum sit verbum Dei. Scriptura sacra, viribusque exhaustus decessit A. 16 i. aetatis GL Witte Diar. bs graph. Εeee a. ae Reu merer FIM. eccles brunsvic. P. IV. Us. 67o. Io. Com. ZELLERI Wiedestolle heninis. Repetita consessio verae euangelieae ecclesiae in Ducatu murtembergensi de sabbato hebdomadali in Novo testamento. Tubingae i6 a. Ali- quot quaestionibus proposita, auspiciisque serenissimi Ducis edita. Et quaestiones quidem sunt sequentes: I. An christiana S N. Tti ecclesia etiam habeat sabbatum, ad cuius sanctificationem sit obligata a. Quodnam illud sit 3. Quomodo sanctificandum ἰVbi & de tolerantia mereatuum vicinorum, & recreatione in diebus dominicis. 4. Quis debeat sanctificaret Quamdiu sanctificatio durare debeat φ 6. Cur, & quem in finem lIo. Conr. Zester, Heidenhelma-murtenbergieus, philos ma- ister. primum diaconus, deinde pastor ildbemensis, porro theo . octor, abbas bebenhusanus. consiliarius ecclesiasticus. 6t superintendens ecclesiarum generalis. elaboravit Explicationem summariam librorum Mosis, nee non historicorum & reliquorum usque ad Canticum canticorum, item totius N. Tti, Institutiones cateis cheticas Commentationem in Aumstanam consessionem, S Exegesin in Postillam Lutheri eccletiasticam, oculosque elausit A. cum aetate esset satis provecta, hoc eri octogenarius. misis. Diar. biograph. T. II. I29.

Ioannis M VS ΑΕI Ablehnung Depulsio sparsae horrendie calumniae, quasi Ienae in sede principali & academia saxonica siti secta ouseisutiariormae, der Gemissener eique magno numero addicti tam eives, quam studiosi. Ienae Is s. Mitio altera. Cum accurata narratione de impiis 6c seditiosis A. 1674. sparsis chartulis, unde calumnia ista suam traxit originem: eumque Desensi ne S. scripturae contra blasphemias in impiis illis chartuIis eonis tentas. De Conscientiariis illis rumor vagabatur, eos reiicere Reaenam nilque credere, nisi quod eorum conscientia ipsis sugserat. - Chartulae autem, sive impia diaboli solis eontinebant bina colloquia, unum quidem inter hospitem di tres peregrinos diveta

495쪽

4 8 3. tiet. Har sarum religionum Allonaae, alterum inter D. Hem. Brammmtamptarem bellicum & latinum scribam militarem. videturque mis. rum auctor esse Matthias civ η, Eiderste&a-holiatus, qui semniis deceptus David - Georgianis ad . Naturalistas se eonverterit.& inde lapsus sit in atheisinum. Suntque Conscientiarii hi maturalistis peiores, quia hos erustarunt articulos: Non esse neque Deum, neque diabolum, Magistratum nihili aestimandum, templa contemnenda, sacerdotes reiiciendos, coniugium a scortatione . nihil differre, ει unicam esse vitam, post quam nec praemium M.tur, nec poena.

Henriet B V N TIN GII Descriptio monetarum & mensuis

rarum S. scripturae. Hetastadii I 83. In qua Omnes monetae argenteae di aureae, di omnes mensurae siccorum S liquidorum, quibus Drati, Graeci & Latini usi sunt, quarumque in V. N N. vomentio fit, explicantur, di cum nostris monetis ac mensuris con

seruntur.

Pauli E G A R DI Auslegung, Explicatio admirandi, pretiosi

& artificiosi cornu CHRISTIANI U. Daniae & Noru egiae e. r. electi Principis. Luneburgi Is a. absolvitur IV. capitibus: nam r. aisquirituri quando εc ubi Inventum fuerit φ nimirum ab ancilla quadam nomine Christina, quam alii Catharinam vocant, filia Suenonis, A. I639. zo. Iulii, in Iullandia, in via, quae sterbya ducit ad oppidum Tundriam. a. quae sit eius materia Et forma φ Materia est aurum obryzum; forma potest cognosti ex figura in lignum incisa. 3. quid significent variae illae figurae & imagines hominum, draconum 6c sementum, in cornu expressae. q. unde nam veniat, ec quid significet. Auctor quidem putat, non ab ethnico, sed a cnristiano Principe aut Dynasta illud paratum esse, eiusque figuris di imaginibus significari, res praeclaras, praecipue in religione, gestum iri sub CHRISTIANO v. eiusque Patre gloriosissimo. De hoc cornu primus stripsit Olaus

murmius, quem secutus est 6c hunc exceperunt Enemaid. Nicol. Raudulphus , Thom. Barrhομοι , Pet. --εc Trogillius Ara, iat: de quibus lege, si placet, Sibrimii Bibliothecam historicam Dano-nOrVegicam c. n. p. 337. Paulus

496쪽

Anoi mur. μηδενών. MaiaehiM 4 9 Paulus pastor noncta ianus in Holsatia', vir religio-. issimus, S utilissimis scriptis, quae A. I 679. a Spenem edi coeperunt, celebris, vixit A. I62a. Ne tamen nihil de illis dicamus, hoe: addam, ab eo nos habere Medullam theologiae, Satimonem ecclesiasten, Hominem microcosinum secundum naturam di gratiam,

Vindietas Aradianώ, Christianismum Divinum 1anch rium in heredibus Iesu Christi, Mundum immundum, Tubam divinae gratiae S lucis in Apoc. m. Mysterium regni Dei in homune, Thesaurum sapientiae ex epistola ad Romanos. Insormatorium christiami , dc reliqua. Muralias Synt. hist. eccles. 74'. Domis Consilior. latin. P. II. I 28. Atque hic plurimum se fatetur delectari eius scriptis, virumque l. c. voeat pientissimum, sicut Io. Drus Introduci. in Histor. cimbr. P. II. I o. incomparabilem studii pietatis, & verae christianismi praxeos εποδιωκτην. Israelita revertens armatus . verus ne . an fictust sive, Vera narratio de X. tribubus Israelis, a Salmanassare captivi in Assyriam abducti, a. Reg. . Inquiritur, quorsum venerint 8 an adishue supersint, & redituri sint, Palaestinam ut recuperent & r snum restaurent istaeliticum Z Docetur autem, translatos fuissem Mediam, nee nisi conditionate ipsis promissum reditum in parutriam, frustra vero alium exspectari Messiam.

Iem . Solida refutatio venditatae ab Arnoldo M an pro Mailaisebia, episcopi hibemici, opusculo, prophetia de romanis Pontifi-eibus , ab A. ii 3. usque ad finem mundi regnaturis, e gallico in germanicum translata a Christiano Lipsiae 169r. D Menetrerio quidem prophetia videtur esse partus alicuius clientis Car dinalis SIMONCELLI, qui in Conclavi A. ino. senior fuit Colle. xii. Samuel autem Audrea illam Malachiae vindicare nititur. . Claud. Fran. -ηririer, gallus, Soe. Iesu, emblematicis, heis taldieis, aliisque scriptis elarus, diem supremum obiit A. I M. Asia

Mauehias, hibernus, abbas bangorensis, deinde epise ous comerensis, tandem archiepiscopus armachamu, S. Bernardi familiaris, cum aliquot annis sedi illi praefuisset, modestiae caussa

sponte eam reliquit, di dunensi inspectione functus est usque ad finem

497쪽

Mo 'magnis. Patersen finem vitae, qui incidit in annum Christi ii 8. cum esset in eoenobio claravallensi, Romam denuo profecturus, & annum aetatis agens s . postque mortem in Sanctorum numerum relatus est. μι errier hic C q. Cave de scriptorib. eccles. 4si. Κcent. 7. Ol.amius Biblioth. scriptor. eccles T. I. 4s . Piaccius de pseudon. 1 8. Tablean de Ia cour de Rome 76. N Lexieon univ. histori T. III. 423. Amoldus duacensis, natus A. I s s 4. monachus S. Benedicti de Mantua, ordinis D. Benedicti Nigrorum, Congregationis cassinensis, alias S. Iustinae de Padua, scripsit Uitam S. Geris hardi, & duos libros, unum de antiquissima familia romanacia, e qua S. Benedictum & Austriae Duces derivare conatur, alis terum de claris Benedictinis, atque hos duos libros compegit in unum opus . idque, eo quod ex stirpibus constaret. S arboribus genealogicis, vocavit Lignum vitae. Λωλrier h. L C 3. Κ sit 87r.

Christianus muner inter eruditos notus est, ut philos magister, et pastor lipsiensis ad S. Ioannis. . CLXXI. Io. Wilhelmi P ΕΤΕRSENII Nubes testium veritatis de

regno Christi glorioso. Francofurti ad Moenum 1696. 1n Deis diratione sententiam de regno Christi glorioso seu millenario ait se didicisse ex verbo Dei,& credidisse nostratium relationi quod Patres primitivae vclesiae ab ea alieni tuerint. sed cognoscentem. quam iniuste sibimet ea, quae ne in mentem quidem suam unis quam venerint, ab adversariis imposita sint, ipsos adnite Patres, siue studiose evolvisse, S alia omnia invenisse. ' Ipsum autem opus tribus constat Iibris, quorum primo testes ex veteri testa. mento usuue ad Christum, secundo ex novo, a Christo iisque ad Bernardum S Aelredum semio XII. & tertio e temporibus resormationis, a Waldensibus ad auctoris usque aetatem, producuntur, ic in fine narrat auctor, quid sibi & uxori suae Iohannae Ueonone natae ex nobili familia ab S in Meriau, circa Iectionem Apocalypseos S.Ioannis contigerit & catalogum promit scriptorum quae de regno Christi glorioso testantia vulgaverit. Minime auiatem crasso chiliasmo addictus est auctor, teste Speviro in Consit. theol. lat. T. IlI. 7so. 74o. EIVS-

498쪽

Nullumn. Odelem . . EIUSDEM Regnum Christi defensum. Francosarii Is98. Contra .D. Io. Georg. aliosque -τοι-μενους , videlicet. Frid. Vir. , G . Theod. Ititerum , Io. Bened. Cav viis Godosred. misium, Herm. Von der Hardi, & Barthol. Memelarum In quo simul ut verba rubri habent) demonstratur, tantum abis esse, ut doctrina haec de Regno Christi florioso, e coelis ventum. aeque in terris erigendo, sidicontra fidei articulos, ut nullus e rum absque huius cognitione, secundum totam extensionem αlatitudinem suam, digne intelligi possit. Henningi IIUTHMANI Prodromus Novi sceleris; Ier. . iti ad consensum in artieulo de Iustificatione Christianisendum expositi. Cum II. Iibris ipsius Novi seederis: A.

Quorum primo praemittuntur universalia: collesito enim fit plerorumque, quae ad Novum foedus pertinent. & demonstratur. quid rationis in Novo scedere ciuidlibet eorum obtineat: seem do ostenditur , quid rationis fiare, di quid spontanea obedientia in Novo scedere obtineat. Sed di duos alios scribere sibi pro a suerat, tertium nempe, quo exactissima exhiberetur declaratio, reconciliatio: εc quartum. quo examinarentur ii, qui in nripturis notati exstant, vel a scedere novo plane aberrantes, vel eidem non convenienter se se gerentes. Sed hi duo ultimi libri in tuacem non prodierunt; dubiumque est, an assecti fuerint unquam Interim ex editis illis constat, .auct oris stopum fuisse, probare: quod non minus spontanea obedientia, quam fides, au. iustifi

cationem sit necessaria. - . . O

Henningus Huthma , philosophiae magister, per XV anmurector scholae useldensis, abdicato hoc munere seripsit ediditque Foedus άovum ad consensum in articulo de iustificatione hinunis eoram Deo Christianis restituendum, de quo supra, nee noti Cogitationes grammaticas de L. C. Stomu Demonstratione Ea thematica de S. caeha A. i is. 6t postea Cessellis Matheseos studiis atque excercitiis operam navavit. . in Muqq. itfeldene

Io. Philippi O D Ε L E MII Dis enationes II. de distinctiis

499쪽

moralem nunquam in re

solum sua natura Deo esse mutabilem, sed & quemlibet Principem posse eundem reiicere. si salvum hoc modo eius imperium esse possit: Legum ea moantalium non esse significationem micam & umbratilem. Posteriore autem illa ecirriguntur, imAo auctor ea 'ex aliorum mente

se attulisse declarat. Hi ne quum 'inum illorum de Phineipe

Narrat. A. II . p 3 2. Perfringeretur, ad illud re. spondit in Annotat. ad Kochii Indisserentistam p. rri. Io. Phil. Odι- , brunsvicensis, natus A. Is . philos & utri isqv.' Iuris doctor. & antehac Eccles. c'llegiatae Hagdebussi, S. Mors eanonicus regiique Regiminis advocatus 'ordinarius, iam vero in urbe' patria advocatus percelebris, olim theolagorum ius&Dianae academiae deinde, mutato studiorum genere Gomissis, iunioris, ceterorumque morum bati um discipuistiis liberioris vir ingenii, quam ut traditionum iugo colIum facile submittat. non tamen pertinax, si meliora doteatur. edidit, ut potiora hommemoremus, disputationes de Re monetali Miso-

in de Diaeonaeis primitivae ecclesiae, de Lingua hebrata, primum enim factis addictus erat studiis S inauguralem A. t o . de Reliquiis sacramenti in matrimonialibus; item Vindicias Tractatus

violse . de quaestione. An, qui a lutherana ad romano-eatholiis eam trami reaigionem. Propterea salutem amittat contra D. Vs. tin Ilicia secreta adversus Papatum, a7os. Responsionem ad vianaum de Aula regia berolinensi, & elect. hanov. 1 οὐ Tractatum iuridicum de successione coniugum brunsvicensium statutaria. I78. Expositionem panegyricam numismatis arsen-pei in m mciriam ducalis palatii dat Ethalensis, A. I o8. Iudicium

de hae quaestione, Ah Princeps lucteranus, impetrandi muneris Mesesiastici gratia, sine laesione conscientiae sitae & salutis, religionem suam cum romano-catholica permutare quea ' I7io. & Catecheticam defensionem huius Iudicii, I ia. contra Michaelem Tre

.e, A. I ia. hadicium de Io. argumentis in actibus publicis aca ae Iuliae propositis, ITH. Epistolarn ad I. F. contra n ,ellistam Iondinensem, in ὀ9. Alteram. ad eundem de utendo

contra sycophantaes iure retorsionis. A. 3 h. ' Τertia es ad eun -

dem contra theologos tubi i7ia. Epistolaris ad Christ.Ritimeterum de Diuitia occi le

500쪽

de iure resermandi, & quasvis relisiones in suu territoriis non usitatra recipiendi, i7υ. i Diuertati 'em de Reliquiis consistoriorum Protestantium r'mano- catholicis, i oviec .i7I3. . Responsionem ad D. Chr. Frid. mauisum de pacto inter coniuges. quo maritus suo imperio in uxorem renunciat, an sit lidum i A., i 14. I icium de Do rum S i retii & Sulas re-klia Neutralitate religionis theolomea di politica, Ipis . Apola giam pro disputatione imum ali ae Reliquiis sacramenti in matrimonialibus, contra D. Val. Em Laeschosem, S D. Mich. Heur. Fri ινum , A. I l6. Responsio ad Zephyrinum de Pace adversus D. Laelaberi Censuram Cogitationum pilaeo-ehristianarlim, Iril. Sub Christiani A mi nomine, Annotationes ad IV. EontroveNsiam de lectione Scripturae sacrae, in D. Laestaret Refutato Dema Α. I Is. Annotationes ad I. C. x-bu Reiulatum indissere stam& D. Larshari Narrationes innocuas, A. ITI'. Praefationem in D. F. ersenii Piam Chloen corinth. I i'. & Vlteriorem responsionem ad D. Io. Gotuob Stinui Reiectam neutralitatem religionis.

Goti und allen creatureo, Aperta, via ad pacem eum Deo &omniatas ereaturis, sive omnia eius opera theologica. Ams elotimii os. Auctoris enim, ut in Praefatione dicitur, intentio haec erat, cor susos in Babele animos a s arta tuo, & furore zeli intempestici liberare. e contrario autem immotam in communione fidei cun Christo salutem iisdem vel maxime commendare. Atque, ut emtera praedi, Praefationis persequamur. adversariorum impet expressa in . meliorem flecti partem rogat: quaedam etiam mutari iam potuiti fatetur, quae in hac vel illa sententia per acci dens is serunt. aut quae Zelus adversus regni antichri.s uarii ipsi riggessit, omnes scilicet congregationes ei ternas dese- tendas esse; red consultius visum fuisse, omnia ita relinquere. uti antea scripta erant. lucique exposita. Sunt autem horum mperum partes XX. I Orcodoxia orthodoXorum, sive vera me cia , εt mendax veritas imprudentium Zelotarum cereor loqui cum auctore 3 in secti iusterana. Contra Laeuiseri, pastoris viei, terstolani. Desensio m , di simul Detectionem hodiernae noviet

SEARCH

MENU NAVIGATION