Lucianus

432쪽

46 Aoris NorΦΙΑ. Ἀλλ' μῖν, ω Ἀλήθεια, ἐν δέοντι ζυγλυκάζοις ἄν, ως καὶ καταμηνύοις ἔκαστα. - ου κου ἐπάγωμαι καὶ τὼ θεραπαινιδέω, -

SO. Καὶ μάλα πόσας αν εγελης. AAΗΘ. Ἐπεσθον, Ἀλευθερία καὶ Παρρησια, μεθ' ημῶν, sed τον δείλαιον τουτονὶ ἄνθρωπιπιζον ἐραστὴν μέτερον ὁντα κινδυνεύοντα ια' ιδεμι προφάσει δι

AOYK. Μηδαμῶς, ω δέσποινα, γήτω δὲ καὶ σύτος, iacito τις ἄλλος ο γαρ τοι τυχουσι θηριοι προσπολε- μη σαι δεησει με, ἀλλ' αλαζόσιν ἀνθρώποις καὶ δυσελέγκτοις, ει τινας ἀποφυγὰς ευρισκομένοις, στε αναγκαιος ὁ λεγχος.*IA. Ἀναγκαιματος μὲν ουν' ἄμεινον δέ, εἰ και τὴν Απολήιν παραλάβοις.

on ηττον μου βαρβάρους γένος ὁ τρητος ὁ καὶ παιδεμ ου κατὰ Σολέας η Κυπρίους η Βαβυλώνιοις Σταγειρίτας κοίτοι πρd γε σι οὐδεν - ἔλαπτον γένοιτο

434쪽

μετα τουτο.

FI TI ουν αν ὁ ε regii δεεδτατος λημῶν γένοιτο προς τῆν ικην; υ, ω Πλάτων η τε γα μεγαλονοια ---η in δε καλλιφωνia δεινῶς Ἀττικὴ και τὸ κεχαρισμένον καὶ πει - μεστον η τε ξυνεσις καὶ το ἀκριβὰ καὶ το ἐπαγωγὸν ἐν καιρ των ποδεέζεων, πάντα ταυ- τά σοι ἀθρὰ πρόσεστιν ' στε την προηγορίαν δέχου και περ πάντων εἰαλτὰ εἰκοτα νυν ἀναμνήσθητι πάν

προχειρισώμεθα. ιογένην τοὐτον η Ἀντισθενην Ἀρά- ρο η και σέ, Ἀρύσιππε ο γαρ δὴ κάλλους ἐν Ο - παρόντι καὶ δεινμητος συγγραφικης ὁ καιρις, ἀλλά τινος ἐλεγκτικης καὶ δ in νικος παρασκευῆς ἐῆτωρ ὁ ο Παρρησιάδης ἐστέν. IOI . Ἀλλ' ἐγω αὐτου κατηγορησω καὶ γαρ οὐdε πάνυ μακρῶν ολμα των 4γων δεῖσθαι καὶ αλλως δὲ να- παντας βρισμαι δι' ὀβολων-ρτην ἀποκεκη - γμένος. IOAT D ιογένης, ω ιλοσοφέα, ερε τον λογον

ἡπὲρ -άντων μέμνησο δή, d γενναῖε, μη τὰ σεαυτουμὀνον αρεομυειν ἐν τῆ κατηγορ', τὰ κοινα δὲ ραν γάρ τι καὶ προ αλλήλους διαφερδμεθα ἐν τοις ὀγοις, ου δὲ τουτο μεν μὴ ἐξέταζε, μηδ' οστις ἐστὶν ὁ ἀληθέ-οτερος νυν λέγε, λως δε περ φιλοσοφια αυτῆς ἀγανάκτει περιυβρισμένης καὶ κακῶς ἀκουοίσης, τοις Παρρησιάων ὀροις - τὰς προαιρέσεις ἀφεις, is αἷς δια

435쪽

των ἐρῶ. - Φιλοσοφέα δε προς τοι λθους ἐστιγα σθωωα φύσει γαρ μερος καὶ πραος ἐστιν - αφόεισι βουλητα αυτόν, ἀλλ' ο τόμα ενδεήσει' είζω γαρ ι οτι μη μάτην ξυλοφορουμεν. - . Ουτο μεν μηθαμ υς, ἀλλα- λόγω μαλλον - αριστον γὰρJ - περ του ἔν- μη μέλλε ' ουν. γαρ ι κέχηται το δωρ καὶ προς σὲ το δικαστήριον ἀπο

τον βιον, d Φιλοσοφiα, πάνυ ακριβῶς οἱσθα καὶ ουδὲν δὲ λόγω Ἀνα γὰρ το κατ' εμε σιωπήσω, ἀλλα Iucta-γορον τουτον και Πλάτωνα και Ἀριστοτέλην καὶ ρί-σιππον καὶ τους ἄλλους τις οὐ orti οσα ἐς το βιον osa καὶ εἰσεκομισαντο α δε τοιουτου οντας μῶς τρισκατάρατος ουτος Παρρησιά)ης βρικεν, - ἐρῶ ἐήτωρ γαρ τις, ως φησιν, γ, πολιrmυν τὰ δικαστήρια καὶ τὰς ἐν ἐκεινοις εὐδοκιμήσεις, αδσον ἡ δεινιτητος Ἀκμῆς ἐπεπόριστο, τοῖς λογοις, τουτο πῆ ἔφ' μῶς συσκευασάμενος υ παίσαι με ἀγορεάων κακῶς δητας καὶ ci πατεῶνας ἀποκαλῶν, τὰ νιλι θη ὁ ἀναπεέθων καταγελῶν μῶν και καταφρονεi ώς τι μηδὲν οντων ' ἄλλον δὲ - μισεῖσθαι προς των πολλῶν - πεποιηκεν αὐτοί τε μας καὶ σὲ την φιλοσοφων, φληνάφοις καὶ λήρους ἀποκαλων τὰ σα καὶ τὰ σπουδαιότατα ἄν μας

436쪽

50ζεσθαι' et σε γαρ τοιουτόν ἐστιν Ο πολ- λεώς, ς χαί

υμέλαι καὶ παλαι ἔχαιρον Ἀριστοφάνει και Εἰ Dd Σωκράτην τουτον ἐπὶ χλευασέ παράγουσιν ἐπὶ σκηνὴν κε

ρος δὴ κε της ορτῆς, καὶ ὁ θεὸς ἴσως χοιρε φιλἡγελως

26- ων. 26. ὁ δὲ τοτ αρέστους συγκαλων tit πολλου

κακως Πλάτωνα, Πυθαγ4ραν, Ἀριστοτέλην, ρυσιππον ἐκεῖνον, ἐμὲ καὶ λως παντας υτ έορτης ἐπουρος ἀτειδέ τι προς ἡμῶν παθών h γαρ αν τινα συγγνώμην

μενον ανέχεσθαι - μετριότητος, αλλ' --δρίας καὶευηθε a εἰκότως ν νομέοιτο τὰ γὰρ τελευται τρνιφορητά o καγάπερ τὰ όνdeorrodo oρογογων μῆς Lτὶ τὸ πωλητήριον καὶ κηρυκα ἐπιστησας ἀπημπὀλησεν, ως φασι, τους ἐν ἐπὶ πολλW, νέους ει νῶς Ἀττικης, ἐμὲ δὲ ὁ παμπονηρότατος ουτος δυ' ὀβολων οἱ παρόν-

437쪽

ἡβρισμένοις. 28 ANAB Eo γε ia ιόγενες, περ πάντων κα-28λῶς ὁπόσα χρην ἄπαντο εἴρηκας. Φυ Παύσασθε ἐπαινουντες ἔγχει το ἀπολογου

ἀπεκηρυττον - κοπικῶς γόρευον ἀλαζόνας - γῆτας

περ αυτῶν ρῶ. εἰ δέ τι βλάσφημον η τραχῆ φαίνοιτο εχων ὁ λόγος, ο τὸν διελέγχοντα ἐμέ, ἀλλ' ἐκεινοις -

οἶμαι δικαιοτερον αἰτιάσωσθε τοιοῖτα ποιουντας θωγαρ πειθη τάχιστα ξυνήῖδον πόσα τοις ητορευουσι

ταυτα μέν, σπερ εἰκὸς ν ἀπέφυγον, ἐπ ει τὰ σά, Φιλοσοφία, καλὰ ὁρμήσας poti ὁπόσον ἔτι μοι λοι

4. Diuitiae by

438쪽

φιος ἐχομένους, αλλὰ doζης μονον της - του πράγμα--τος, τὰ ἐν πρὀχειρα ταυτα καὶ Ῥόσια καὶ ὁπισα παντὶ μιμεῖσθαι ἔνδιον ia μάλα ora πιας αγαθοῖς ανδράσι, δγένειον λέγω και το βάδισμα καὶ την ἀναβολὴν, εα δετο βίου καὶ των πραγματων ἀντιφθεγγομένους το πήματι και τἀναντι υμῖν ἐπιτηδεύοντας και διαφθείροντας τὸ ἀι- της ποσχέσεως, γανάκτουν - το πραγμα μοιον ἐδόκει μοι καθάπερ ανδε τις υποκριτης τρα- γρο diu μαλθακος υιος ων καὶ γυναικειος Ἀχιλλέα Θησέα η και τον Πρακλέα ποκρίνοιτο αυτὰ μήτε ad

ἀνάσχοιντο πέρα του μέτρου αυταῖς προσεοικοτα, οὐχοπως λυρακλῆς ὁ Καλλένικος ἀλλα μοι δοκεi, τάχιστ' o ἐπιτρῖφαι W ροπά παιων τον τοιοsτον, υτόν τε καὶ το προσωπεῖον ουτως ἀτιμ- κατατεθηλυμμένος ara προ αυτου. 32. τοιαυτα καὶ μῶς πάσχοντας ια' ικει- νων ρων ου ηνεγκα την αισχύνην της ποκρέσε to ς, εἰ οπέθηκοι οντες τὀλμησαν ρώων προσωπεῖ περιθεσθαι τον εν Κυμη νον μιμήσαο ι ος λεοντην περιβαλύ-

μενος ἐγρέου λέων σιτις εἶναι πρὸς ἀγνοουντας τους -- μαιους γκώμενος μάλ τραχὴ και καταπληκτικόν, χριδ τις αυτὸν ζένος και λέοντα δῶν και νον πολλάκις ηλεγζε παιων τοῖς ξυλοις. o di μαλιστὰ μοι δεινὰν, Φιλοσοφέα , κατεφαένετο, τουτο ν οἱ γὰρ ανθρωποι εἴ

τινα τοίτων ἐώρων πονηρον η ἄσχημον η ἀσελγές τι ιαμ

- ου τους δρους μιμεῖτο - ἀπο του κυκῶς μουντος mi πονηρά περ ιμῶν εἴκαζον των προ-ολλου τεθνηκότων, - ου γὰρ παρὰ ζῶντας μας η ἐξέτασις υτου γένετο, αλλ' υμε7 μεν ἐκποδών - κεῖνον ὁ εώρων σαφῶς ἄπαντες δεινὰ καὶ ἄσεμνα ἐπιτηδευοντα, στε ερήμην σκευθε μετ' αυτοῖ καὶ ἐπι την νοέον δι-ο- συγκατεσπῶσθε. 33 τω - - νεγκα ὁρῶν ἔγωγε, ἀλλα

439쪽

ἐπὶ τουτοις δέον, ἐς λκαστηριον γε τε οἰκου τινα κοὐ των μεμυημένων δων ἐξαγορευοντά τοῖν θεοῖν τὰ απὁρρητα και ἐξορχούμενον αγανακτήσω καὶ διελέγξω, 6 ἐμ τον ἀδικουντ ηγήσεσθε ε ναι ἀλλ' o diκαιον. ἐαεὶ - οι ἀθλοθέται μαστιγουν Hώθασιν, ν τις υποκριτὴς Αθηναν η Ιοσειδωνα η τον - ποδωυκως μὴ καλως

τὰ προσωπόῖα καὶ τ στημα ενδεδυκὴτ επέτρεψαν παμειν τοῖς μαστιγοφὀροις, αλλὰ καὶ δοιντ αν, οἶμαι, μαστιγ μένων οἰκέτην με γαρ η αγγελόν τινα μὴ δεξιῶς

Ηρακλέα μη κατ' Ita εγειδείζασθαι τοι θεαταῖς ἀποτρόπαιον αἰσχρεν. 34. καὶ γαρ - καὶ 4d πάν- μμ ατοπωτατον ἐστιν - τοας ἐν λήγοις ἡμῶν πάνυ ἀκριβουσιν οἱ πολλο αυτῶν, καθάπερ δὲ ἐπὶ τούτω μό

τια ἐπιτηdεύοιεν, ἴτω βιοῖσιW πάντα με γαρ σαω,3 φασιν, οἷον χρημάτων --φρονι is καὶ ὀξης κοὶ δνοντο καλον δεσθαι παθὰν καὶ ἀόργητον εἶναι καὶ των

ώς ληθῶς οἱ δὲ - αυτ ταυτα ἐπὶ μισθο διδάσκουσι καὶ τους πλουσέους τε πασι καὶ προς το ἀργυριον κω νασιν, ὀργιλώτεροι μὲν ων κυνιδίων ἄντες, δειλότεροι δε των λαγῶν, κολακευτι κώτεροι δὲ των πιθήκων, ασελγέστεροι ε των νων, ὁρπακτικώτεροι δὲ των -

λῶν, φιλονεικμεροι ει των ἀλεκτρυόνων τοιγαροῖ γέλωτα φλιοκάνουσιν θιζόμενοι ια ταυτα καὶ περὶ ταρτων πλουσέων θυρα αλλήλους παρωθούμενοι, δεIανα πολυάνθρωπα δειπνουντες καὶ εὐαυτοῖς τούτους ἐπαι- νοὐντες φορτικῶς - πέρα οὐ καλῶς εχοντος εμφορουμενοικοὶ μεμωμοιροι φαινόμενοι καὶ ἐπὶ της κολικος ἀτερπηκαὶ α δ φιλοσοφουντες καὶ τοπιακρατον οἰ φέροντεςJ's οἱ dιῶια δε αδσοι ξυμπίνουσι, γελῶσι 'λαθῆ καὶ

440쪽

54AUI ANGκαταπτυουσι φιλοσοφέας, εἰ τοι- α καθάρματα πρέ-35 φει. 35. τ ει πάντων αἴσχιστον, ὁτι μηdενὸς daσθαι λέγων ἔκαστος αυτῶν, αλλα μονον πλοισιον εἶναι τον Ogo κεκραγὼς μικρὰν στερον ut τε προσελθὼν καὶ ἀγανακτει μη λοβῶν, μοιον H τις ἐν βασιλιμ φ χῆ-ματι ρθ τιάραν ἔχων - διὰ μα καὶ τα αλλα σαβασιλείας γνωρισματα προσαιτοίη τῶν οὐδεεστέρων δε μενος. Oza μεν ουν αυτοί τι di γ λαμβάνειν , πολὐς περὶ του κοινωνικον ἐναι δειν λογος καὶ ς διάφορον ὁ πλοῶτος και τι γαρ το χρυσιον η ἀργυριον ουδὲ τῶν is ταῖς αἰγιαλοῖς, φιδων διαφέρον -- δέ τις ἐπικουρέας δεόμενος ταιρος ἐκ παλαιου - φιλος α Οὐκολιγων λιγα alii προσελθών , σιωπὴ μόνη και πορίακα ἀμαθέα καὶ παλινφdia τῶν λογων προς ο ναντιον οἱ δὲ πολλοι περὶ φιλίας ἐκεῖνοι λόγοι καὶ δε ρε καὶ το καλὰν - id δαο ποτε οἴχεται πάντα ταυτ' ἀποπτόμενα, πτερόεντα λαληθῶς ἔπη, μάτην σημεραι ad πρὰς αυτῶν- ταῖς διαrριβαi Ora αμαχον ενα. 36. εχ ρύω γαρ τούτου φίλος κοστος αὐτῶν, ε οσον ν η ἀργύ

ὁ και κηρυκτα πάντα, και τα βιβλία ἐξαληλιπται καὶη ρετη πέφευγεν, οιόν τι και οἱ κίνες πάσχουσιν, Τμειdάν τις ὀστου ες μέσους υτ ον ἐμβάλχν, αναπηδη σαντες δάκνουσιν ωλήλους καὶ τὰν προαρπάσαντα τοδστοῶν λακτουσι λέγεται δὲ καὶ βασιλεύς τις υμπτιος πιθίγους ποτε πυρριχιζειν διδάξαι και τα γηρέα - μιμηλὴτατα ι εστι τῶν νθρωπινων - ἐκμαγεῖν τα χιστα και ὀρχεῖσθαι λουργίδας ἀμπεχδμενα καὶ προσωπεῖα περικειμενα, καὶ μέχρι γε πολλο ευδοκιμεῖν την θέαν, χρι δή τις θεατης στεῖος κάρυα υαλκόλαον εχωναφηκεν ς τ μεσον οἱ πiyηκοι δόντες καὶ κλαθό- μενοι της σησεέος, οὐθ' περ σαν, πιθηκοι ἐγένοντο ἀντι πυρριχιστῶν καὶ ξυνέτριβον τα προσωπεῖα ae την ἐσθητα aetes io γνυον και ἐμάχοντο περὶ της ὀπώρας προ αλληλους τε ον υνταγμα της et ρριχης ιελέλυτο