Lucianus

461쪽

ἐπισκεψαι παραγαγών. Λ. γένος νεχας KΥΝ. Πάντως βουλομαι κατηγορησαι τυράννου τινος συνεπέσταμαι πονηρὰ δράσαντι ἐτο παρὰ τον βιον.

προσίτω.

462쪽

γαγὼν ἐπαναστὰς et αδλει ἡραννος κατέστη, ἀκρίτους μἐν ποι τεινε uis η μυρίους, τὰς δὲ Ουσι- ωστω αφαιρούμενος καὶ πλουτου προς- ἀκρότατον φικὴμενος Ουδεμέαν ἐν κολασιας ἰδέαν παραλέλοι τεν, πάσηdἐ μδτητι καὶ βρει κατὰ τῶν θλέων πολιτῶν χρῆ- σατο, παρθένοις διυφθειρων - ἐφήβους καταισχύνων - πάντα τριπον τοῖς πηκόοις ἐμπαροινῶν καὶ ιπε

463쪽

μῶλλον di ἄκλποι ος δρῆς, πάρεισι και περιστάντες αγχουσι, αυτὀν οὐτοι πάντες, ω Ῥαδάμαν , προς του ἀλιτηρίου τε ασιν, οἱ ἐν γυναικῶν ἔνεμ ε ὀρφων ἐπιβουλευθέντες, οἱ δὲ υἱέων ἀπαγομένων ρὼς βριν

δεοιοὶ καὶ σώφρονες καὶ οὐδαμου ρέσκοντο τοις ρωμένοις. 27. O . Π προς ταυτα φής, ω μιαρὲ - 27 mT. - μει δνους εἴργασμα ους λέγει, τααλλα πάντα, τὰς μοιχεέας κα τὰ των ἐφήβων βρεις καιτὸς διαφθορὰς των παρθένων, ταυτα πάντα πινέσκος μου πιατεψεύσατο. KYN. υκουν καὶ τούτων, ω αὀάμανθυ, παρέξω σοι μάρτυρας. O . Tiνας τούτους ἐγεις; ΚΥΝ. Προσκάλει μοι, τον λυχνον υτου καὶ τὴν κλινην μαρτυρησοισι γαρ οῖτο παρελθοντες,

464쪽

ου εαινον ἀποσβῖναι θέλων ὁ καὶ προσηγέ με τοὶς δρωμένοις καὶ το φως μου πάντα τρὀπον κατεμέaινεν. 28. A, υλις - των μορ ἡρων ἀλλα και σαόδυθι την πορφυρέδα, να τον ἀριθμὸν δωμεν των στερομάτων παπαῖ, ολος υτος πελιδνὸς καὶ κατάγραφος, μῶλ- λον δε κυάνεος ἐστιν ἀπο των στιγμάτων τένα ἄν οὐν

465쪽

μὲν , ἐν του κακτ οντες, ἀποδυρομενοι οπὰσα καὶ ὁποῖα ἔπασχον, οἱ δὲ σπερ H. εομωτηρίου τινος ποδραντες 652ου ἀηδῶς μνημονεύοντες ν πεπονθεσαν ' λλα γαρευφραινοντο ἀναλογιζόμενοι οἶ- ἀπηλλάγησαν ἀξιοπιστότεροι δε ησαν ουτοι ea πάσης, ς εἰπεiν της τρολετης διεξεληλυθῶτες - παντα ἐξ ἀρχης ἐς τέλος ἐποπτεύσαντες. οὐ παρέργως οἶν οὐδἐ ἀμελῶς ἐπήκουοναυτῶν καθάπερ ναυαγίαν τινὰ καὶ σωτηριαν αυτων παράλογον διηγουμένων, ut εἰσιν οἱ προς τοι ἱεροῖς ἐξυρημένοι τὰς κεφαλάς, συνάμα πολλοι τὰς τρικυμίας καὶ ζάλας και ἀκρωτηρια καὶ ἐκβολὰς και στο κλάσεις καὶ πηδαλέων ἀποκαυλισεις διεζιδντες, ἐπὶ πασι ει τους Θιοσκούρους ἐπιφαινομένους, - Lim γαρ της τοι--της τραγω θέας ivo γε - η τι αλλον ἐκ μηχανης θεὰν ἐπι του καρχησἐφ καθεζῶμενον η προς τοῖς πηδαλιοις ωτῶτα καὶ προς τινα iόνα μαλακην πευθυνοντα τηντουν, οἷ προσενεχθέω ἔμελλεν hisis ρέμα καὶ πιτα σχολη διαγλο σεσθαι , αὐτοὶ δὲ ἀσφαλῶς ἀποβήσε

δοῖσιν, ς παρα--ονων λυμβάνοιεν οὐ δυστυχεῖς ἡ- νον, ἄλλα - θεοφιλήις τινες ναι δοκουντες. 2. οἱ ἐατοῖς ἐν ταῖς οἰκέαις χειμῶνας και τὰς τρικυμέας καὶ νὴ

διηγούμενοι, - ώς ὴ πρῶτον εἰσέπλευσαν, γαληνοῖ ἐπιφαινομένου του πελάγους, καὶ σα πράγματα παρατον στλοῖν λον πέμειναν η διφῶντες η ναυτιωντες ὐπεραντλουμενοι τη λμη, καὶ τέλος, προς πέτρον τινὰ υφαλον η σκόπελον ἀποκρημνον περιρρηξαντες το δύστηνον σκαφίδιον ἄθλιοι κακῶς ἐξενήξαντο γυμνοι καὶ πάν-- ωεεκ των n/αγκοιων ἐν δὴ τούτοις καὶ τη

466쪽

εἰτα πῆ νεσέ τις των παρόντων την τοιαυτην μισθοτο- ρὰν τρισευδαίμονα ειναι λέγων, οἱ μετὰ του φιλους χειντους αρέστους Ῥωμαίων καὶ δειπνεῖν δεῖπνα πολυτελη καὶ

ἀσύμβολα καὶ οἰκεῖν ἐν κοέ in ἀποδημa μετὰ πάσης λστώνης και ηδονῆς ἐπὶ λευκοι ζεύγους, τυχοι,

ἐξυπτιάζοντας, προσέτι και μισθον της φιλέας καὶ tu εἶπάσχουσι τουτων λαμβάνειν υκ λιγον ἐστιν - ἀτεχνῶς γὰρ σπορα καὶ ἀνήροτα τοι τοιούτοις τὰ πάντα φύεσθαι - ον τε οὐν ταῶτα καὶ τὰ τοιουτων κουες, εὐ- ρων πως κεχηνεις προ αυτ και πάνυ σφοδρα τρὰς οτο δέλεαρ ἀναπεπταμέio παρεiχες το στομα. ος οἶν το

λῆς, ἀλλα μη ἔνdοθεν του μυχοῖ προεαιοκόπησον ' καὶ το αγκιστρο δε το αγκύλον ra την ἐς το ἔμπαλιν του σκόλοπος ναστροφὴν καὶ της τριαινης τὰς ακμὰς ἐς τὰς χειρας λαβών καὶ πρῖς την γνάθον πεφυσημένην ἀποπειρώμενος, η μη πάνυ ξια ηο α κτα μηδ' ανιμ οντα τοι τραύμασι φοινηται βιαιως σπῶντα καὶ ἀμάχως αντιλαμβανὀμενα, μῆς ἐν is τοῖς λαοῖς και

467쪽

διὰ τουτο πεινῶσιν νάγραφε, σεαυτον δὲ παρακαλέσας

τινὰ lx J προαιρεσιν προJάλοντο, ττυέφ, ἀλλα καὶ περὶ γραμματικών καὶ ἐν ἡρω και μουσικῶν καὶ λως

απασι, δηλον ς ου εζαέρετα μέν, ἰσχέω ἐ- αυτὰ οντα γιγνεται τοὶς φιλοσοφουσιν, Ἀων μοέων τοῖς αυλοις ἀξιοῖντο καὶ μηδὲ, αυτοι σεμνιτερον οἱ μισθοδόται ποιεν ὁ τι δ' ἄν οἶν ὁ λόγος υτὼς προιῶν ἐξευρέ-σκη, τούτου την atria μάλιστα ἐν οἱ ποιουντες αυτοι ἔπειτα δὲ οἱ πομένοντες αυτ δικαιοι ἐχειν' ἐγώ ἐαναίτιος, εἰ μὴ ἀληθεως - παρρησιας ἐπιτιμον τέ ἐστι. τους μέντοι του αλλου πλήθους, οἷον γελοιαστάς τινας

τες ἐπὶ γάρ τοι την βριν ταύτην ἀρχης παρωχον--ται ἐς τας οἰκέας, και η τέχνη φέρειν καὶ ἀνέχεσθαι ταγιγνόμενα περ ὁ Α προεῖπον των μαιδευμένωναβιον ἀγανακτεi καὶ πειρασθαι ς ενι μαλιστα μεταγειναυτους καὶ εἰς ἐλευθερέαν ἀφαιρεῖσθαι. 5. δοκῶ δέ μοι 5καλ- αν ποιησαι, εἰ - αἰτιας αφ' ν ἐπὶ τον τοιου- τον βιον ἀφικνοιντο τινες, προαετάσας δεδαιμι -- πάνυ βιαιο- ιδ' ἀναγκαιος -τω γὰρ ν αυτοῖς

468쪽

aπολογέα προαναιροῖτο καὶ η πρώτη πόθεσις της Θ λοδουλειας οἱ ἐν η τολλοὶ τ πενιαν και η των ἀναρο ιέων χρεla προθέμενοι ἱκανὸν τουτο προκάλυμμαοωνται προβεβλησθαι τῆς πρὸς το φον τουτον --μ- λιας, καὶ ἀπορην αυτοῖς νομίζουσιν εἰ λέγοιεν ως ξυρογνώμης ἄξιον ποιοῖ σιδε χαλεπώτατον των ἐν et βέο την πενέαν διαφυγεῖν ζητουντες εἶτα ὁ Θέογνις πριχειρος

καὶ - αλλα δειματα πυ της στενως οἱ ἀγεννέστατ των ποιητων ἐξενηνόχασιν δ' ε μὲν εὐρων αυτους γην τινα - ληγῶς της πενιας ευρισκομένους εκ των τοι μων ξυνουσιῶν, - αν uia τῆς γαν ἀνελευθερως ἐμικρολογοίμην προς -τους ἐπεὶ δὲ - orim, ita αουἐήτωρ φη - τοὶς των νοσουντων σιτέοις ἐοικότα λαμ-660βάνουσι, τις λι μηχανὴ μὴ in καὶ προς τουτο κακῶς βεβουλευσθαι δοκεῖν αυτοῖς - μενουσης μοια αετας της ποθέσεως του μου; ποία γαρ εἰσαεὶ καὶ τὰ λαμβάνειν αναγκαῖον καὶ μὰ τον ουδὲν οὐδἐ περιττον ἐς φυλακηνι αλλὰ et clo. νε, καν καθ' , καν ἀθροως ληφθη, Dπαν κριβῶς κατὰ την της χρειας ενδειαν κατJαναλισκε -

ται n. καλῶς δὲ εἶχε μὴ τοιαύτας τινὰς ἀφορμὰς ἐπινοειλοὶ τὴν πινιαν τηρουσι παραβοηθουσαι μειον ουτῆ, in Mτέλεον ἐξαιρήσουσι, καὶ πέρ γε του τοιούτου καὶ ἐς βαθυκήτεα πόντον ἴσως ήιπτεIν ει Θέογνι, καὶ πετρῶν,ος φής, κατ' λιβάτων. εἰ δή τις ει πένης και ἐνδεὴς κυι αδμι-ος ων δεῖται ποιον αυτ τοῖο διαπεφευγέναι, οὐκ οἶδα πῶς ὁ τοιουτος οὐκ αν - εν ἐαυτ, 6 ἐξαπατῶν. 6. αλλοι δε πενίαν ἐν αυτὴν υκ ν φοβη- να ουδὲ καταπλαγχνα φασιν, εἰ δυναντο τοῖς λοις ὁμοιως πονουντες πορίζειν τὰ ἄλφιτα, νυν δε

πεπον κέναι me αυτοῖς τὰ σώματα η - γυως η αὀνόσων - ἐπὶ τ νδε ρέστην υσαν την μισθοφορὰν αα τηκεναι φέρ' υν ἴδωμεν ει αληθη λέγουσι και ἔκ του Mik 7στου, πολλα μηδὲ πλεέω iu αλλων πονουσι περι

469쪽

τοσαυτα γαρ πονοῖσι καὶ κάμνουσιν is ταῖς συνεουσέαις, ῶστε πλεέονος ἐνταυθα και ιαὶ goῖro μάλισ1 της γι-εια d. 7σθαι, μορέων οντων ὁσημέραι των πιτρφύντωντο συμα καὶ προς ἐσχάτην ἀπόγνωσιν καταπονουντων.

καὶ πολυτελῶν ἐκεινων ζῆλος τοιγαροιν σπερ δυσέρωτας αυτοῖς καὶ κακοδαιμονας ἐραστα in τεχνοί τινες κοὶ τρίβωνες ἐρώμενοι παραλαβόντες περοπτικῶς περιμ

ἀπαγάγη της -- αι μως καὶ ἀνέραστος αὐτοῖς γέν

αρακται δ' ιν αυτοῖς οὐδὲν ἐν παντι του 'φ πω της ἐλπιδος. 8. τὰ μὲν ὁ δι μνης ἐπι μι- α παντα -- 8 μένειν ου πάνυ ἴσως παιτιον, ἀλλα συγγνώμη, εἴ τις

470쪽

ἀποδόσθαι in ταύτην αιτὀ, πολυ γὰρ διων Ἀκ της ἐλευθερως δονη. μως δ' - ἐχέτω τινὰ συγγνώμην

κῶν αληθῶς εδμενον s. τὰ μεν οένυν προς τὰς ἐυνουσιας αὐτους ποντα καὶ ἄφ' ἄν αυτοὐ φέροντες μιτρέπουσι τοῖς πλουσιοι χρησθαι προς ὁ τι - θέλωσι, ταυτά ἐστιν η τι ἐγγύτατα τούτων. αλ εἰ μηκἀκεέγων τις μεμνῆσθαι βιώσειε τῶν καὶ ὀνη τῆ dis

ἐπαιρομένων του ζυνεῖναι σπατριμις τε καὶ εὐπαρφοι ανδράσιν εἰσὶ γα es καὶ τουτο περφλεπτον καὶ ναὶ τοῖς πολλοις νομιζουσιν, - ωπε τοιμὸν νιον ουει βασιλεῖ φ μεγάλ αὐτο μόνον συνεῖναι καὶ συνών 6 ορασθαι ii di χρηστὰν πο ύων της ξυνουσίας δεξαι- 10 μην νl. 10. τοιαύτης de αυτοῖς τῆς ποθέσεως ἴσης, φιρε δ προ ημῶ αυτοῖς ἐπισκοπησωμεν οἷ μὲν προτου ex ναι καὶ τυχεr ὁπομένουσιν, οἷ ει ἐμαυτοηδ οντες πάσχουσιν, ἐπὶ ἄσι ει τις αυτοῖς η καταστροφὴ του δραματος γίγνεται οὐ γὰρ di ἐκ aνό γε εἰ- αεi ἐστιν, ς ε και πονηρὰ ταῖτα, υληπτα γουν καὶ Ου πολλὴ δεησε του μου, αλλὰ o. σαι δεῖ μον,