Lucianus

발행: 1886년

분량: 677페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

441쪽

ποιουσι, καὶ ἔγωγε του τοιούτους κακῶς γδρευον καὶ οἴποτε παυσομαι ιελέγχων και κωμφων, περὶ μων δὲ των ων παραπλησιων, - εω γαρ εἰσι τινες ς ἀλγθῶς φιλοσοφίαν ζηλουντες και oiς μετεροι γομοι ἐμμένοντες - η υτ μανεέην γλώς βλασφημον εἰπεῖν τι η σκαιῶν in τι meis εἰπεi ἔχοιμι; τί γαρ μῖν τοιουτο βεβωται τους ει λαγνας ἐκείνους καὶ θεοῖς εχθροῖς ζιον οἶμαι μισῶν. - γαρ ω Πυθαγξρα καὶ

Mi νυσθαι W - νὴ is Ηρακλης, φασι, καὶ πι- κος ἐυιοτι πώγωνας ἔχουσι καὶ φιλοσοφεῖν φάσκουσι καὶ σκυθρωποί εἰση, διὰ τουτο χρη μῖν εἰκάζειν αυτούς;

ανωος ἐναργῶς καθάπερ ἐπί τινος γρανῆς πάντα ἐοικότας, οὐτα -- μινον, ἀλλα καὶ τα ψυχὰς -τὰς ἐς

το κριβέστατον αεμασας.

442쪽

αἰτιος, καὶ τοῖς πάσαις κρατεῖς και τὰ λοιπὸν ἔσω μέτερος ν.ILAPP. Προσεκυν σαο ν Πτερωτην μαλλον ἐ τραγικώτερ- αυτ ποιήσειν μοι δοκῶ σεμνὰτερον γάρ

ω μέγα σεμνὴ μη, τὸν ἐμὸν

κήρυττε.

QIA. Μηdαμῶς, ἀλλα υ, ω Παρρησιάδη, προσκάλει καθ' o τι σοι δοκε7. o l. II P. οὐδὲν τὀδε χαλ-- ωκουε, σιγα. σοι φιλὀσοφοι ει α λέγουσι καὶ ὁσοι προσήκειν αυτοῖς is ται του νόματος, κειν εις ἀκρόπολιν π την διανομήν. δυο μνα ἐκάστο δοθησονται καὶ σησαμαῖος πλακους' ος ὁ α πώγωνα βαθυν ἐπιδεέζηται, καὶ παλὰ ν ἰσχάων Ουτος γε προσεπιληφεται κομιζειν δ' ἔκαστον σωφροσυνην μεν η δικαιοσυνην λεγκράτειαν μηδαμῶς ου ἀναγκαῖα γαρ ταὐτά γε, ν μὴ παρη πέντε di συλλογισμοbς ιζ ποντος οὐ γαρ θέμις ανευ τούτων εἰναι σοφὴν.

443쪽

Tάλω τάφον, οἱ δὲ καὶ προς τὸ ἈνακHον προσθέμενοι κλιμακας νέρπουσι βομβhdo νη in καὶ βοτρυδον ἐσμου d&ηνJ, ινα και καθ' 'Oμηρον εἴπω, αλλὰ κἀκεῖθεν ευ μάλα

πολλοὶ κἀντεῖθενι telo ι, 3σσα τε φύλλα καὶ ἄνθεα γίνεται ὀ ἴρη.

των και παντο- πηρα πώγων κολακεω ἀνοισχηντωβακτηρια λιχνεέα συλλογισμοὶ φιλαργυρία οἱ λέγοι δε, οπόσοι προς τὰ πρῶτον κήρυγμα ἐκεiν ἀν σαν, ἀφανεῖς καὶ σημοι, ἀναμιχθέντες φ πληθε των αλλών, και λελήθασι, ἐν τῆ μοιμητι - λλων σχημάτων. τομο γουν τὸ δεινότατόν ἐστιν, ω Φιλοσοφέα, κά o τις αν μέμψαιτό σου μάλιστα, o nJ επιβαλεῖν γνωρισμα καὶ σημειον αυτοῖς πιθανώτεροι γαρ οἱ δητες οἶτοι reo, λάκις των ληθῶς φιλοσοφούντων. ωὐ 'ειται τουτ μετ' λέγον, ἀλλα εχώμεθα dη

αυτους.

444쪽

και σέ, ω Φιλοσοφέα, μαλέστα θαυμάζων παραλαβὼν μεθ' αὐτο τον Ἐλεγχον ἐν ααασι τοις φάσκουσι φιλοσωβὶδ φεῖν ον ἐν α ευρ γνήσιον αληθῶς φιλόσοφον, στε

445쪽

ρῶντα και μηδαμῶς λκδμενον προς την φιν, οἶτος ἔστω ὁ τφ ολω στενιμενος, ον δ' - ατενὲς ἀαοβλέποντα καὶ την χεῖρα ὀρεγοντα ἐπὶ τὰ χρυσίον ἀαάγειν ἐπὶ τὰ

IEP. ελεάσας τὼ γκιστρον ἰσχάδι καὶ τ χρυσίφοὶ καθε μενος ἐπὶ τὸ κρον του τειχίου - κεν ἐς την

αερίμενε - δέ, Ποσειdo ἀγρει καὶ Ἀμφιτρίτη φιλη, πολλι- ιμ ανααέμπετε των ἰχθύων. 48 ἀλλ ορῶ τινα λάβρακα υμεγέθη, μαλλον δὲ χρύσοφρυν.

446쪽

ναιματε; ἔληψαι λιχνευων περὶ τὰς πέτρας, ενθα λήσεινηλπισας ποδε -ς ἀλλα νον ση φανερὰς πασιν ἐκ τῶν βραγχίων πηρτν μένος. ἐξέλωμεν το δέλεαρ καὶ ιδ

IOPP. Tl ουν αὀσοὐαζιον ουτον χρη φάναι ἐγώ μὲν γαρ υ ὀβολῶν πρφην αὐτὸν ἐτιμησάμην.

447쪽

τήλει τον ἄγραν βαβαῖ, μάχονται περὶ του δελέατος καισυνάμα πολλοὶ περιτρώγουσι τὴν ἰσχάδα, οἱ δε προσ- φυντες ἔχονται τοι χρυσίου. ευ ἔχει περιεπάρη τις μάλα καρτερ4ς φέρ' ὁ τένος ἐπώνυμον σεαυτὰν Dαιγεις καίτοι γελοιος γε ειμι ἀναγκάζων χθυν λαλέῖν' αφωνοι γὰρ υτοι. ἀλλα σύ, Ελεγχε, Φαε δντινα

προσηκειν τι ἡμῖν πολαμβάνων τοιο ου δντας.

καὶ αυτὸς επὶ κεφαλὴν μετὰ των ἄλλων, ἐπεὶ και καν--dης ἐστι καὶ δέος, διαπαρῆ τις τον λοιμον ἐσθέων. 52. O. υλις, ω Παρρησιάδη, της ἄγρας, μη καὶ haτές σοι, se πολλοι σιν δέχηται ἀποσπάσας το χρυσίον

448쪽

θεσμως συ δὲ και ὁ Κλεγχος, χαρρησιάδη, κυκλφ ἐπὶ

1 1. AP Uεν, Ἀλωθοῖ, τὰ μἐν σκάφος τουτο μῖν πάλαι ευτρε- καὶ προς ἀναγωγην - μάλα παρεσκεν σμένον ὁ τε γαρ αντλος Lotἐχυται καὶ Ἀστος ωρθωται

καὶ η γὴν πορακέκρουσται καὶ τῶν κωπῶν κάστη τε- τρόπωτaι, κωλυε τε υδέν, σον επ' ἐμοί, ὁ ἀγκύριον

ἀνασπάσαντας ἀποπλεῖν. Eρμης βραθύνει , πάλαι παρεῖναι δέον κενον γουν ἐπιβατῶν - ὁρῆς, ἔστι το

449쪽

ἀπιέναι δέον, κατεσχήκαμεν. ἀλλ' γὼ οἶδα την αἰτέαν παρ' hi ἐν is γαρ σφὀδελος δνον και χοαὶ και πόπανα καὶ ἐναγισματα, τὰ ἄλλα ὀφος και ομιχλη και σκμος, D ἐ- ουραν φαιδρὰ πάντα καὶ η τε αμβροσία αολλὴ

μερον γενήμην; ΩΘ. ις δ' ἐστίν; και τι βουλόμενος αεδι

m. ouet μὲν πρόδηλον, τι ην μολλον βουλετο ἔστι δὲ βασιλεές τι η τύραννος, α γουν των od μῶν και ἄν ἀνακωκυει, πολλος τινος εὐδαιμονιας ἐστερησθαι λέγων. ΩΘ. Elθ' ὁ μάταιος ἀπεδίδρασκεν, ς επιβιῶ-

450쪽

νεκρος εἷς φ γι φ, καὶ ὁ Αἰακος ἀναπεινας τὰς οφρυς, Μὴ ἐπὶ πάντων ω ερμη, φησι χρῶ si κλεπτο L

χιλέοις χει τὰ σίμβολον ἐγκεχαραγμένους συ δέ μοι παρ' ἔνα κεις πων, εἰ μὴ τουτο φῆς, ο παραλελθοσται σε Aτροπος ἐγὼ δὲ ἐρυθριάσας προς το λόγον

βλέπων οὐδαμοῖ τουτον Idον, συνεὶς την ἀποδρασιν ἐdiω- ώς εἶχον τάχους κατὰ την πουσαν προς- φῶς ήμεα δἐ αιθαιρετος μοι ὁ βέλτιστος οἶτος, καὶ σπερ Δαδ σπληγγος θέοντες καταλαμβάνομεν ἐτον - εν

5. NAMS. μεῖς Aoρων, λιγωρίαν δε τοι 'μοῖ κοπεγινώσκοεν. P. Tl ob ἔτι διαμέλλομεν λου ἱκανης μῖν γεγενημένης διατριβης; ΛΑΩΘ. υ λέγεις ἐμβαινέτωσαν. γῶ δε προχει- ριπαμένη τὸ βιβλιον καὶ παρὰ την ἀποβάθραν καθε - μένη, ς ἔθος, ἐπιβαίνοντα ἔκοπτον ἀ- διογνώσομαι, - τίς in ποθεν - μνα τελμεώς τὸν τρόπον - δὲ

SEARCH

MENU NAVIGATION