Lucianus

발행: 1886년

분량: 677페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

471쪽

ἐξανιστάμενον περιμένειν Mooυμενο- καὶ στοκλεινον καὶ ἀναισχυντον νέοτε καὶ χλι ρὰν δοκουντα αδ θυρωρφ κακῶς συριζοντι - ὀνομακλήτορι Λιβυκφ τατ- τὀμενον καὶ μισθὰν τελουντα της μνήμης του ὀνοματος - μν καὶ ἐσθητος viris την πάρχουσα δυναμιν ἐστι μεμεληθηνα χρ προς το του θεραπευομένου ζωμα καὶ χρώματα ἱρεiσθαι, οἷς αν κεινος δηται, ώς, ἀπήδης μηd προσκρουης βλεπόμενος, καὶ φιλοπόνως πωθαι, μῶλλον δὲ γεῖσθαι τα των οἰχετῶν προωθουμεν--οὶ ωσπερ τινα πομπην ἀναπληρουντα. o δὲ Ουδ προσβλέπει πολλῶν ξης μερῶν. 11. ην δέ ποτε καὶ τὰ ἄριστα H

κης, καὶ ' σε καὶ προσκαλέσας ἔρηταί τι ών αὐτ η, τότε δὴ τοτε πολ- μὲν ο ἱμώς, αυδος ὁ ὁ ἴλιγγος πιαὶ ὀμος χοιρος - γέλως των παρόντων ἐπὶ τῆ ἀπορέψ'κοὶ πολλάκις αποκρένασθαι δέον, τέ ην ὁ βωσιλευς των, χαιῶν, τι χίλιαι νῆες σαν αυτοὶς λέγεις τουτο ἱμεν χρηστοι ιδ εκάλεσαν, οἱ δε τολμηροὶ δειλιαν, οἱ δὲ κακοήθεις παιδεισέαν - ' ουν ἐπισφά- τάτης πειρα- της πρώτης φιλοφροσυνης πηλθες καταδικον- σας σεαυτο πολλην την ἀπόγνωσιν. πειδὰν δὲ πολλὰς μεν υπνου νυκτος ovσης ηματα δ' ιματόεντα

διαγάγης, ου μα is της λήνης ἔν in μει των Πρι μου Περγάμων, αλλὰ των ἐλπιζομένων πέντε ὀβολων,

472쪽

ra γηθότα και ευελαι καθιστάμενον. 2. εικὸς δε πολλούς Hναι τους ἐναντέα σοι φρονουντας καὶ ἄλλους - σου

καν μέν τις η πολίτης να φθονο η γειτων ἔκ τινος μολους ἀτως προσκεκρουκώς ἀνακρινεμενος πη μοιχόν σε η παιδεραστήν, τουτ' κεiνo, ἐκ των Aia δέλτω, ὁ μάρτυς, ην ε πάντες αμα ἐζης ἐπαινῶσιν, ἐζης πάντες -οπτοι καὶ ἄμφίβολοι καὶ δεδεκασμένοι χρη τοινον πολλὰ θωεὐτυχησαι καὶ μηδεν - αντιωθῆναι μινιος γαρ αν-τως κρατ3 σειας ais, καὶ si ευτύχηται σοι πάντα εχῆς

μειζὰνως' υτὴς τε γαρ πονεσε του λογους και των φιλων οἱ ἐντιμότατοι καὶ is μάλιστα πιστεύει τὰ τοιαυ-- ου απέτρεψαν ἔτι δὲ καὶ πυγη βουλεται '), ου --τιλέγει δὲ Ουει ὁ ἐπίτροπος μου ὁ οἰα--οst οὐδέ τις ἐμέμφατό σου τὸν βίον, ἀλλα πάντα λεω καὶ πανταχό-

ἔστεψαι τὰ λίμπια, μῶλλον δὲ ψιλῶν μηφας την Σάρδεων ο ὀπολιν καθηρηκας oi ἔζει το της σμαψεως κέρας καὶ ἀμέλξεις ὀρνίθων γάλα dia δή σοι ἀντι των τοσούτων πόνων μέγιστα ἡλίκα γενωγα ταγαθά, να μὴ φύλλινος μόνον ὁ στέφανος η καὶ τεν τε μισθὰ οὐκ εὐκαταφρονητον ὁρισθηναι καὶ τουτον ἐν- φ της χρεως ἀπραγμόνως ποdωοσθαι και την αὐλ ν τιμὴν ναὶ τους πολλοις πάρχειν, πόνων Ἀμμωων καὶ πηλου καὶ δρόμων καὶ γρυπνιῶν ἀναπεπαυ- σθαι, και τουτ d τ της ευχῆς, ἀποτειναντα τὼ πόδε μοκαθεύδειν ὀνα ἐκεῖνα πράττοντα ἄν ενεκα την οὐν

473쪽

φέρειν τον πιὼν ἐλαφρὰν τε κα ευφορον καὶ τὼ μοι στον ἐπέχρω- οντα ἀλλα πολλου, - νυ του παντὸς δεῖ μυρια γαρ ἐστιν αφὀρητα ἐλευθέρψ ανδρὶ, αὐταῖς - ταὶ συνουσέαις γιγνόμενα σκέψαι λαυτὰς ἐξης

θορὰν προχειρισὰμενος και σεαυτον ς κοσμιώτατα χηματισας λουσάμενος ηκεις δεδιώς μη προ τῶν ἄλλων αφίκοιο ἀπειρόκαλον γάρ, σπερ καὶ τὸ στατον κειν φορτιγιῶν. αυτ ουν τηρησας το μέσον του καιρο εισεληλυθὰς καισε πάνυ ἐντιμως ἐδέξαντο, καὶ παραλαβών τις κατέκλινε μι ερον αὶ το πλουσέου μετὰ δύο που σχεδὸν των λαιων φίλων. b. - ' σπερ ἐς το ελὸς το obvio παρ--γῶν αὐτα τεθαυμακος καὶ ἐφ' λι- των πραττομένων μετέωρος εἶ ξέν γάρ σοι καὶ ἀγνωGTa naντα.

καὶ η τε οἰκετεω si σἐ ποβλέπει καὶ των παρόντων ἔκ-τος ο τι πρῆξεις ἐπιτηρουσιν, ΟυM αιτ ει ἀμως is πλουσιωτουτο, ἀλλα καὶ προεῖπέ τισι των οἰκ-ων ἐπισκοπεὶν, εἴ πως ες τους παῖδας η ἐς την γυναῖκα μηπολλάκις ἐκ περιωπης ἀποβλέψεις οἱ μὲν γαρ ων συγ- δειπνων ἀκ4λουθοι ὁρῶντες σε ἐκπεπληγμένον ἐς την ἀπειρίαν των ὁρωμένων ἀποσκώπτουσι, τω μήριον ποιου μενοι του μη παρ' ἄλλο αρώτερόν σε δε/ειπνηκέναι καὶ

πιεῖν αἰτHν τολμον, μη κης οἰνὀφλυξ τις εἶναι, μήτε των φων παρατιθέντων ποικιλων καὶ πρός τινα τἀφνι νωισομένων εἰδέναι ἐφ' ὁ τι πρῶτον η δευτερον την

474쪽

την φυχην, προς καστα τῶν Ἀτραττομένων ἐκπεπληγμένος, κο αρτι μὲν υdoιμονιζεις τον πλουσιον οὐ χρυσοῖ καὶ

του ἐλέφαντος καὶ της τοσαίτης τρυφης, αρτι ὁ οἰκτει - ρεις σεαυτμ, ς το μηδὲ, ν εἶτα si ιπολαμβάνεις, Dωτε ὁ κώεῖνο εἰσέρχεται σε, ως ζηλωτόν τινα βιώση τον

καὶ μειράκια eoi διακονοίμενα καὶ ρέμα προσμειδιῶντα γλοφυρωτέραν πογράφει σοι την μέλλουσαν διατριβύν, ωστε συνεχως τὀ Oμηρικον κειν ἐπιφθέγγεσθαι,ου νέμεσις ρῶας και ἐυκνημιda Ἀχαιοῖς πολ λα πονεῖν - οπομένειν - τη; τοσαίτης υμι--σπνως φιλοτησιαι το ἐπι τουτW, - σκυφον εὐμεγέθη τινὰ αιτήσας προύπιέ σοι το διδασκάλου, οτιδήποτε

προσειπών ' συ δε λαβών, τι μέν τι σε καὶ αυτον πειπεῖν ηδεῖ γνόησας in ἀπειρέα , καὶ γροικέας ὀζαν aet φλες. 17. ἐπίφθονος δ' ουν ἀπὸ της προπόσεως κεινης πολλοῖς τι, παλαιῶν φίλων γεγένησαι καὶ πριτερον τὸ ν κατακλωει λυπήσας τινὰς ἐτῶν, τι τήμερον κων

προυκρέθης ν δρῶν πολυετη δουλείαν ντληκότων. εὐ- θυς ιν at τοιουτὴς τις is αυτοῖς περὶ σου λόγος μοχμῶν τοῖς ἄλλοις δεινοῖς ἐλειπετο, το καὶ τῶν αρτι εἰσεληλυθότων ἐς τὴν οἰκων δευτέρους ναι και -- ναις τοις Ελλησι τούτοις ἀνέφκται η ' μαέων πολις; καιτοι τέ ἐστιν ἐφ' τ προτιμῶντa ημῶν μῶν 'ματιαμστηνα λέγοντες οωνται τι παμμέγεθες φελεῖν δελ- ι, οὐ γαρ εἶδες ἴσα μὲν ἔπιεν, πως δὲ τὰ παρα

475쪽

περ μόῖς ἀνάπλεως ἐκεῖνοι μὲν ουν τοιαυτα πολλα περισos στρέφουσι και που δη καὶ προς διαβολάς τινες αὐτῶν graρασκευάζονται. 8. τὼ δ' οὐ συμπήσιον λονικεῖν ad ἐστι και περὶ σου οἱ πλειστο των λ4γων συδ' ore re θεέας πλέον του ἱκανου μαιών οἴνου --ου καὶ δριμέος , πάλαι της γαστρος επειγούσης, πονήρως

ἀσφαλές ἀποτεινομένου τοινυν του αξτου καὶ λύγων ἐπὶ λήγοις γινομένων και θεαμάτων ἐπὶ θεαμοσι παριόντων 674- σταντα γὰρ ἐπιδειξασθαί σοι τὰ αυτου βουλεται -

μήτε κοτων εἴ τις qdε η κιθοριζε πανυ τιμώμενος μειρακι - ἀλλ' ἐπαινεῖς μἐν π ανάγκης, κομῆ- συμπεσεῖν μιν πάντα -ορκοών τινα προσα γελθηναι, να--ἐ καὶ διαλυθη το συμπόσιον is τουτομεν δή σοι το πρῶτον, Ἀταἔρε, καὶ διστον κεἶν δειπνον, ον εμοιγε του θυμου καὶ των λευκῶν λῶν διον, ὁπηνίκα οπιλομοι καὶ ὁπωον, ἐλευθέρως ἐσθιομέντ lis γουν σοι την ξυρεγμιαν τυ ιαι τούτοις ααρῶ καὶ τον ἐν νυκτὶ μετον, ωθεν δεήσει περὶ του μισθου ζυμβῆναι μῶς, αδσον τε καὶ αὀτε του ἔτους χρ λαμβάνειν παρδντων ουν Ιη δυ' η τριῶν ἐλων προσκαλέσας σε καὶ καθέζεσθαι κελεύσας ἄρχεται λέγειν Ira μὲν μέτερα reor ἐστιν ἐώρακας δη, καὶ ς τῖφος, --τοις sud εις, τραγωδητα δε κια gr. εζὰ πάντα και δημοτικά, χρη δέ σε ἴσως χειν ς πάντων μῖν κοινῶν ἐσομένων γελοῖον γὰρ ι τι κυριώτατον, την ψυχήν σοι την μαντο η καὶ νὴ σία των παιδον --, παῖδες εὶεν αὐτου παιδευσεως δεδμενοι - ἐπιτρέπων των αλλων μὴ 675 ἐστ' ἴσης γolμην δεσσιξτην επε δε καὶ elo Ia τι δει,

476쪽

tui νυν at τὰ συντιθέμεθα πολλαὶ δέ, οἶσθα, τοῖ τους a τοιαυται ἀφορμαι καὶ προς κεῖνα τοινον αποβλέπων

μετριιώτερον δῆλον τι στιβαλεις μἐν τον μισθοω αλ-λψς τε και πρέπον - εχ τοῖς πεπαιδευμένοις - κρει τοσιν ἐναι χρημάτων. 20. ὁ μιν ταυτα εἰπών καὶ olis, σε διασεισας ταῖς ἐλπισι τιθασον αυ ἔψ πεποδε ε συ ἐπιάλαι τάλαντα και μυριάδας ὀνειροπολήσας καὶ γροῖς

ἔσga ι, βεβαιον και ἀληθες ἔσεσθαι νομιζεις, ου ειδῶς οτι τὰ τοιαυτα

πάνυ γλιχομένοις μιλις αν γένοιτο πορὰ της ὐχης, λιγωδι, μαιας ἔ- ναι καὶ ἔστω κοινωνησαι καὶ ις τηναρώτην οι - των ἐν τῶν Ῥωμαιων ἀρχῆ καταδεχθηναι

μων θελήσαντας ἄν, εἰ καὶ προσδιδοναι μι, μη της δόξης ἔν in συνόῖναι τούτο καὶ ὁρῶσθαι περὶ Mτο ιτα ρους καὶ φίλους εὶναι δοκουντας, ου latii πως σε της

477쪽

MKoν ου γαρ οὐδ' ἄν φυγεῖν σοι δυνατὀν ἐντος ἀρ--ων γενομένου dis τοινυν τον χαλινον μισας καὶ τὰ πρῶτα μάγωγος, προς--- - πάνυ περισπωντα οὐδἐ ὀξέως νύττοντα, μορι--τέλεον αὐ- συνηθης γενόμενος οἱ μεν δ εξ ανθρω=ro go μετὰ τουτ λ- λοῖσι σε ορῶντες ἐντος της κιγκλιdος διαπριβοντα καὶοκωλυτως σιόντα και των πάνυ τινὰ /ων γεγενημέ- σι ει αὐτος ουδέα ορῆς ουτινος α ευμέμωναυτοῖς εἶναι δοκεἶς στλην ἀλλα χαέρεις γε και σεαυτὸν ἐξαπατge καὶ ἀει τὰ μέλλοντα βελτέω γενήσεσθαι νομι- ζεις το εμπαλιν ἡ συ ξλπισας γιγνεται καὶ - η παροιμια φησιν, ἐπὶ Μοοε οβῶλου χωρεῖ - πραγμα καθ' ἔκπι την, - εἰπεῖν, την μιραν ἀποσμικρυνόμενον καὶ

678ωσπερ ἐν ὁμο- τεφωτὶ τ4τε πρῶτον διοβλέπων σηκατανοῶν, οἱ ἐν χρυσαῖ μεια ἐλπίδες - Ἀλλ' η φυσαι τινες - ἐπιχροσοι, ναμ ει , - η - καὶαπαραιτητοι καὶ συνεχεῖς οἱ μοι. ἐνες μοι; σως

καὶ το αἰσχρον και ταπεινον καὶ συνόλως δουλοπρεπες ου ἐν παρέργου της ἀκροάσεως τιθέμενος. 23. κοι πρῶ- ατον γε μέμνησο μηκέτι λώθερον το ἀπ' ἐκεινου μηδεεὐπατριμ σεαυτον ἔψθαι πάντα γαρ ταυτα, ο γένος, τρο ἐλευθερων, τους προγόνους uti του ἐδου καταλειφων ἔσθι, ἐπειδὰν rei τοιαυτην σαυτον λατρεέαν

ἀπεμπολήσας εἰσέης ο γαρ ἐθελήσει σοι φελευθεριαρυνεισελθεῖν ἐφ' υτως ἀγεννη πράγματα πια ταπεινὰ Mοῶντι. οὐλος ουν, εἰ καὶ πάνυ αμιση φ --ατι, και on Doς, ἀλλα πολλων δουλος ἀναγκοίως ἔση κια

θητευσεις κατω νενευκώς ωθεν εἰς ἐσπέραν , αεικελιφ

478쪽

πόληκας, ουδ τους πολλοῖς κείνους λόγους αἰδεσθεις, οἶς ὁ καλος Πλάτων η ὁ ρύσιππος η Ἀριστοτέλης διεξεληλιγοσι τ μὰν ἐλευθέριον ἐπαινοῖντες τι δουλοπρεπὲς δὲ λαβάλλοντες καὶ οι Horri' κόλαζιν -- θρώποις καὶ γοραιοι και βωμολὀχοις ἀντεξετα μενος καὶ ε τοσοhrtis πληθε ῬωμaIκῶ μόνος ξενiζων το τριβωνι - πονηρως τὴν Ῥωμαιων φωνὴν βαρβαριζων, εἶτα δειανῶν δεῖπνα θορυβώδη - πολυάνθρωπα συγκλυδων τινῶν καὶ των πλείστων μοχθηρῶν καὶ is αὐτοῖς

ἐπαινεῖς φορτικῶς καὶ πινεις πέρα του μετρέως χοντος, ωθέν τε no κώδωνι ςαναστὰς ποσεισάμενος του υ=rνου τὸ διστον συμπεριθεIς ἄνω και κὰτ ετ τον χθι

ζὸν ἔχων πηλὸν ἐπὶ τοῖν σκελοῖν. -τως πορία μεν σε θέρμων σχεν η των πρέων λαχάνων, ἐπέλιπον δὲ καὶ οἱ κρηναι ἐουσαι του ψυχρου δατος - ἐπι ταὐτά σε

479쪽

τοιγαροῖ της λιχνειας ταύτης τἀπίχειρα, καὶ σπερ οἱ - κοι δεθεὰς κλοιφ τον τράχηλον ἄλλοις μὲν γέλωτα παρέχεις, -- δὲ εικεῖς τρυφαν, τι ἔστι σοι των ἰσχάδων φθόνως εντραγεῖW η δὲ ἐλευθερέα καὶ τ εὐγενὲς υτοἔς φυλέταις και φράτορσι φρουda στάντα και οὐδὲ μνημη τις αυτῶν. b. καὶ ἀγα νητὀν ε μόνον τι - , χρον προσῆν is πράγματι, δουλον ἀντ' ἐλευθέρου δο--ῖν, οἱ δὲ μοι μη κατα τους πάνυ τούτους οἰκέτας.αλλ' ea ει μετριώτερά σοι προστέταγοτα των ρόμωνι και ιβι προστεταγμένων ἄν με γαρ -εκα των μα-

μειων ἐπιθυμεῖν φήσας παρείληφέ σε, λθον υ μέλει τι γὰρ κοινει, φασι, - καὶ νW πάνυ γουν, 6824ουχ ορῆς, ἐκτετήκασι, α φ της Dμηρου σοφίας η της

νης, ων ν τις ἐκ της πης φήλη το χρυσιον και τὼ ἀργυριον καὶ τὰς περὶ τοίτων φροντέδας, τὰ καταλειπόμενον ἐστι τυφος - μαλακι και ειπάθεια καὶ σέλγεια καὶ βρις και ἀπαιδευσία d. 7ται δή - ια' ικῶνα μὲν Ουδαμως, εαε δε πώγωνα εχεις βαθῆ καὶ σεμνός τις εἰτην πρῶσοφιν καὶ ἱμὰαιον Ἐλληνικον ευσταλῶς περιβέβλησαι καὶ πάντες ἴσασι σε γραμματο- λωπα η φιλόσοφον, καλον αὐτο δοκεῖ ἀναμεμιχθαι καὶ τοιουτόν

ἐκ τούτου και φιλομαθη των πιληνικῶν μαθηματων - ολως περὶ αιδεέαν φιλόκαλος ωστε κινδυνεέσεις, γενναῖε, ἀντι των - αστων ---- πώγωνα καὶ τὸν τρένων μεμισθωκέναι χρὴ οὐ σε αεὶ συν--ψὁρῶσθαι και μηδέποτε ἀπολεέπεσθαι, ἀλλὰ εωθεν ἐξαναστάντα παρέχειν σεαυτὰν φ σδμενον εν θεραπειρκοὶ μὴ λιπεῖν την τάζιν. ὁ δὲ ἐπιβάλλων ἐνίοτέ σοι 'χεῖρα, ὁ τι - τύχη, ληρεῖ τοις εντυγχάνουσιν ἐπιδεικνίει μενος ς οὐδὲ d βαδιζων μελής ἐστι των Μουσῶν,

480쪽

ἄποτον ἡ νυ καταλάβη, υσάμενος πονήρως ἀωρὶ περὶ

αντό που σχεδὸν το μεσονυκτιον κεις ἐπὶ τ δεῖπνον οὐκέθ' μοέως εντιμος υ δε περιβλεατος τοι παρ οὐσιν,

ἀλλ ην τις ἄλλος ἐπεισέλθη νεολέστερος, Γ, τουπέσω συκαι ἀτως ἐς την τιμοτάτην γωνίαν ἐζωσθῶς μα--σαι μάρτυς μονον των παραφερομένων, τα στα, εἰ ἐν κοιτο μεχρι Goὐ, καθαπερ οἱ κύνες περιεσοιων η -

σκληρον της μαλάχης φύλλον, ψ τους ἀλλαντος ' ἐνειλου- σιν,, ὐστεροφθείη υπὸ των προκατακειμένων, σμενος indλιμου παροφωμενος ου μὴν ιδ δε αλλη βρις ἄπεστιν. αλλ' υτε - χει μόνος - ου γαρ ἀναγκαων ἐστι καὶ

σθαι ' γνωμοσυνη γαρ δὴ τοὐτή γε - ουτ η ρνις ὁμοια ταῖς αλλαις, ἀλλα φ μέν πλησιον παχεῖα - πιμμης, σοὶ δὲ νεοττὸς μέτομος η φάττα τις πὀσκληρος, βρις αντικρυς κοὶ τιμla. πολλάκ&ς ἐχ επιλέπη τι αλλο τινος οἰφνιδίως ἐπιπαρῶντος, ἀράμενος ὁ διάκονος τὰ σοι, ρακειμεν φέρων κειντ παρατέθεικεν ὁποτονθορυσας,

συδ οπογαστρίου η λόφου, χρη ἐκ παντος Ἀδν διων ius ντα λεων πειν η την IIρομηe ειυς μερίδα φερεσθαι,οστῶ κεκαλυμμένα τῆ πιμελη το γαρ του ἐν περ σε την λοπάμ παρεστάναι, ἔστ' αν ἀπαγορεύση ἐμφορουμενος, λήγει δὲ - ταχέως παραδραμεῖν τινι φορητον ἐλευθέροἀνδρι καν πόσην αἱ λαφοι την χολὴν χοντι καέτοι οὐδέπω ἐκεἐν εφην, τι των ἄλλων διστον τε καὶ πα- λαιἡτατον οἶνον πινόντων μόνος ἡ πονηρει τινα καὶ

παχύν τινεις, θεραπευων ἀεὶ is ἀργυρ η χρυ- πινειν, ως μ' ἐλεγχθείης ἀπὸ τοι χρώματος ουτως ἄτιμος ων

SEARCH

MENU NAVIGATION