장음표시 사용
511쪽
'DOGMATI Bus LIB. Vr. 38'eati . atque ibi eam veluti aggreste quod-
dam pecus alligarunt. quam alere corpus sibi connexum, si mortale duraturum est, genus, necesse est. Et paululum progresitus subiungit. Hoc igitur, inquit, cu deus consideraret, ibi iecoris sorina constituit. De hoc viscere, sane utique quasi inter se partiti fuerint orationem,ille dc instrumeiis,hic de gubernate facultate disserueruti 1O De corde vero utroq; modo, ambo tractauere. Plato in Timaeo in hunc modu. Corvero qui simul & venarum fons est,& cius etiam sanguinis qui in omnia mebra vehementer circusertur, in satellitis apparit risq; sede ac domicilium constimerunt. Vt mirae Vis imperio ratiois seruesceret, ubi scilicet iniustu aliquid siue extrinsecus ab aliis, siue intrinsecus a libidinibus ppetra- retur,cotinuo quicquid in corpore sensiuii 'est per oes meatus iussis, minisq; pceptis, exaudire atq, obedire posset. atq; ita ratione sequeretur omnino, eaq; quae in homine praecipua est,dominari in omnibus sineret. Hoc modo Plato, Vtrasq; rationes comiscuit,& de irascibili ct de corde,ab eoq;
exorientibus conceptaculis, verba faciens.
Hippocrates item,neque ipse nihil de hac animi facultate dixisse inuenitur: ac prae-
512쪽
3'o DE HIPP. ET AT. ON cipue, in ea qua saperius ascripsimus Ormetione.m qua ex pulsuuenae cubitalis,de animae moribus contemiram sumendam docet. & ubi de curando pallore, macieq; in frigidis corporis habitibus tractat, studiucuramque habendam esse iracundiae inducendae, inquit,& caloris recuperandi sanguinis in vasa subter cuticulam colligendi causa. Quae verba, Plato videtur explanare,cum ait de corde: ut cum irae Vis scru i o
sceret. quod ipsum posteriores philosophi
definitionem etiam irae esse voluerunt, C loris qui ita corde est, seruorem esse ipsam asserentes. Adde quod de febris ortu disi Tens Hippocrates, augetur, inquit, pedes Perfrigeran ,ex thorace incensa, atque ad caput quasi fiammam emittens, innati caloris cor videtur principium agnoscere. Veruntamen non est praesentis operis insitutum, ut hominum horum omnes or riones vel colligam, vel explicem. cum id aliis commentariis peculiaribus, iacturus
sim. sed tantu id propositum suerat, quod in principio dixi,cosiderare,& iudicare dogmata haec,in omnibus inter se conueniat,
Ex iecore ortum putat concupiscentia resti
513쪽
monio Homeri qni finxit iecur Titii a xultare
rodi propter amatoriam cupiditatem. Voniam igitur satis demonstratum MLarbitror,venarum,sanguinis,' c cupiscibilis facultatis originem esse iecur, hoc in loco est dissertationi huic sinis tinponendus. At vero quoniam non modo Hip-pocrates & Plato ita opinati sunt, sed etiaex poetis, quos testes producit Chrysipso pus, non pessimi quique, visum est hoc etiam subiungere, ob cius admirabilem scilicet sapientiam,qui omissis utique scieriam parientibus demonstrationibus, poetarum, fabularum, mulierumque testimoniis, in decretorum confirmationem utitur. neque tamen aduertit, contra se illa omnia adduci,& contraria prorsus omnes constituere, qui iram in corde, rationem in cerebro, Ut superius ostendi, contineri
Io arbitrantur.possem quoque illud pluribus comprobare testibus,quod concupiscentia in iecore, iidem collocent, sed ni videar id quod sugiendum moneo, sectari, inutiatibusque rebus,temptis conterere, Hom ri tantum mentionem faciam,qui Titium quia impudice Latonam solicitauerat, apud inferos idcirco supplicia lucre indu
514쪽
3'α DE HIPP. ET PLATONI sEt Titium vidi clare telluris alumnum, Porrigitur cui tota nouem,per iugera corpuS Hinc atq; hinc geminus rostro, urget Vultur obunco, Immortale iecur tondens. iacet ille supi- .
Nec depellendi manibus, datur vita pol
Latonae naq; ausus erat tentare cubile io Impius, aeterno fuerat quae iuncta Tonanti,
Cum Pytho Panopei peteret per amoena
No cor secit,no cerebrum,no aliud quodpia mebru Titii, qui ex amatoria cocupiscetia Latona stuprare conatus fuerat, i iecur rodi,cu dicit in viscere eo unde cotumeliae causa extiterat,queadmota conueniebat,ipsum cruciari. Id quod etia nunc, loqui peccates seruos puniunt, facere cosue uere.fugitiuoru enim,crura adurunt,iac rat, caedui.suranti si manus, aedactu Ventre. nugaciu lingua cohibet, ac torquet. atque ut semel dica,in illa membra poenas infli-
sui, quae fagitiosis actibus sunctione mi- 4 histratuiquis vero ex iis qui Chrysippi dogma conatur tueri,causam alia afferre pol i
515쪽
quasi re es.stii sit, ut Homerus ita puniri Titiu induxerit,ego equide libeter audire.si aute nil dixerint,neq; inuenerint, par esse mihi videt, ut Homerii approbemus, qui ante Hippocrate & platone, hoc item statuisse cospicitur. atq; eius dicta etia intestimoniu corti quae I me demostrationibus cofirmata iam fiant, adducamus.
PLATONIS DECRETIS LIBER VII. ARGvMEN TvM LIBRIS E Q V ENTIS.
Latonis est dogma. o a Naleno probatum contra Chrysippum tres Vse anima facultates sedibus seiunctas:
puta in corde irascibile,in iecore co- cupiscibilem,in cerebro rationalem. De corde iecoresuperioribus libris abundc probatu super est,ut quorum in corpore fons sit cerebrui explicetur. Ese autem neruora sensuu motusque arbitrar principium. queadmota copiose docet Galenus hoe libro cuius partes sunt tres. Prima Nersatur in excusatione,qua se purgat Galenu , desuperiora librari; prolixitate,disputatione enim
ultorμ culpa fuisse prostrata: eoru puta qui ob
516쪽
394 DE HIPP. ET PLATONI sinstitia methodi demonstratoria, nihil b reisibus potuerunt coprebedere. Inter quos imprimis esCbrasippus. His cotra Arijsone, qui una tanto virtute unicuque vitiastatuebat,disputas,qMOstione in multa protratit, uniea cudemoseratisne potuisset eum virtutis multitudo . Altera bisse ius libri pars de neruis e quom prima natumostedite cerebri esse substatia,no duabus meisam illud tuetibus,mi aliquado falso opinams essEras ratus. Deinde eos ius rumenta esse sensua ac motus.postrema pars existit in explicata ra tionesentiendi,quomodo sensussant, quae illorum ob sila oe organa. primum in hac parte, pulcherrima quaestio est de sipiritu animali, quiro cerebro sedem σ ortum babet. Eius explic tur natura officia in esciendo siensu per meati scerebri. Cum primis agitur quomodo usu . . matur delato ad illum spiritu animali per no vos visorios, obiter ijs eonfutatis qui voleba's Uum exsere, sume do quid ab obiecto. Qvqηe exactus cognostatur, en inferi per neruos ι aia τοι, exponitur nerui siensioritae imprimis visorii natur quae oculoros satia, que sensiuis Obi dia ρο organa. sensum quendam esse comunem in cerebra. qui sensuum alterationes percipiώς. Redarguuntur postremo Stoici, Epicurus o Aristoteles, qui visum exsere docebant in ex- rami cuiuspiam assumptione. Hodie tamen in
517쪽
JohοIis , obtinet Arisa telis sentenna. Hae fere sunt huius libri capita,per qua hoe imprimis Gaiano docere fuit propositum, cerebrum esse neruorum sensumque principium.
Exeusat se de prolixitate, qua ad demonis strandum animi principatum, σ refellendum Q Cbosippum male de asse tibvi disperentem, uti coactiu es.
tractatus in causa sum,ut sup rius dixi,sed illi qui salsis rationibus , ' argumentis, quae de principali anima suscitantur , non paucos libros impleuerunt. Quae quidem, si quis,. irreprehensa omisisset quemadmodum ego a principio constitueram, non Vider tur Verum penitus demonstrasse,s resesi re voluisset, omnia, ut nihil praetermisereret, seriatim commemorando longius, quam necesse erat, protracta oratio fuis- set.quoniam Vero, cum propria iam commentaria absoluissem , non desuerunt qui rationes Chrysippi,aliorumque,tanquam eras approbarent, quas inquam de prin
518쪽
39s D E H I P P. ET PLATONI s' cipe anima propolaertit:visum est amicIs,
quibus prςcipue obsecutus hec coscripsi)ut resutationes solutionesq; illarum adderentur. Cumq, alteru ex duobus esset neces' se,ut vel producerem ac dilata rem tractatum, Vel non viderer perfecte demon strasse animal 1 tribus principiis dispesari ac regi,prolixitate orationis in hoc potius mihi eligendam putaui. Quaquam rei ipsius
sinis,consilium hoc nostrum omniu rati, Ionum refellendarum, recte susceptum suisse ostendit. Nam neq; stoicus quispiam,neq; peripateticus philosophus,neque medicus amplius ita temerarius ut superiusdixi,inuenietur: cum nonnulli etiam sine ulla dissimulatione, ad verarum rationum partes transierint,tam medici. quam philosophi. illi e cerebro & sensus, ct motus. facultate in omnia animalis inebra defuere,hi ratiocinadi vim,animae ibide esse cocedetes.eru obuerut quippe a dissedcione manifeste redarguti) altera sumptione amplius uti,cui altera ab omnibus cocessam praeponentes, ' falsam ratiocinatione colligebant. cum dicerent,ubi neruoru origo esset, ibi esse animae principatu . quam quide veram esse no dubitamus: sed quae insuper sumebatur, cu
deberet ex disiectione peti,ab illiscos ia,
519쪽
si h corde neruos ortu habere opinabatur, falsam merito totius rationis conclusione efficiebat. Alii vero nonulli,quibus no veritas,sed quae ab initio statuerat,magis placebant, sumptionem altera ab omnibus cocessain conati labefactare, deridiculi tande apparuerunt. quippe cum Sc demostratumst,eam ex ipsa rei quaesitae natura,vel substantia,vel utrimq; volueris appellare,si-
Q dem habere. ' omnes illud quod sensui i
voluntariae motioni origine exhibet.principatum animae esse ct intelligant,' dicat. Adde quod ostendimus etiam ,eandem hac ratione, non probabilibus tantum principiis,sed scientia quoq; parietibus, id quod demonstrandi artis,uieq; propriu est,sumptionibus innixam esse. Neq ; vero in iis tatum refutandis, quae de animae principatu proposuerunt,longiores evasimus,sed etia 'dii ea quae de animae perturbationibus scripsit Chrysippus , tu in rationalibus tribus libris,tum in curatorio,resellimus,atq; ibi ipsuin a seipso dissentire ostendimus. Incidit praeterea , Ut Posidonii scripta quibus
veterem rationem com probat,atq, ea quaest Chrysippo perperam dicta sunt,ta de aia secti animae, quam de virtutum differetia arguit , in medium produceremus. Nam
520쪽
398 Det H I P P. ET PLATONI squemadmodum asseehis animi,si sola rationalia vis esse concedatur,nulla neq; concupiscibili neque irascibili adiimcta,miluturita ex virtutibus nullam alia, cepta prodentia, stare necesse est. Atqui ctiam hic, si quis virtutum animae differentias vellet
oratione persequi, eaq; omnia cXaminare,.
quae tu in quatuor libris scripsit Chrysippus,tum in eo disseruit, in quo contra Ari istonem virtutes esse quales probat no Vnuaut duos sed tres vel quatuor libros implore eum oporteret.Quanqua hic quoq;,Vna est breuis ratio scietiae effectrix quae Chrysippuin,' vera non eXponere, & superuacanea uti prolixitate coarguat. At illi qui neq: in demonstrativa arte cruditi sunt eque prorsus qualis ea sit, cognoscunt, sola magnitudinem, multitudinemq; Chrysippi librorum attenderes, omnia quae ibi scripta fiunt vera esse arbitratur. licet enim ve et ora snt,eκ ipsis pleraq; ac pr cipue que in eo libro, quo quales enc virtutes ostendit.
continentur, quia tamen quae in hoc libro dic mtur, illi contraria prorsus sunt, qui nam tantum in anima Vim constituit quae rationalis,& iudicatoria nominetur,sublatis reliquis duabus concupiscibili ct irascibili, sicut fecit Chrysippus, illud vero in