Cl. Galeni De Hippocratis et Platonis dogmatibus libri 9. Iano Cornario ... interprete. His accedunt ultra editiones caeteras, dispositiones argumentorum ad sua quaelibet capita, adnotationes praeterea quaedam, eorum quae praestantiora uisa sunt cum

발행: 1550년

분량: 742페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

581쪽

tus est.affectus autem animi in corde sunt. in eodem igitur principatus sit,iaccesse es eum in prima huius rationis propositione docuimus,id de quo quaestio est aut psis. se. Nam cum Plato dixerit in capite rationem , in corde iracundiam, in iecore libidinem esse collocatam, debebat Chrysippus, ea quae in confirmationem sui dogmatis adduxerat Plato,prius refellere,non ita absolute, suam prolatam sententiam, Platonis rationibus probabiliorem existim re ostendimus insuper,hominem ne attentasse quidem in suis scriptis, Platonis r tionibus contradicere. Vt om nos qui nondum etiam philosophiam attigissent geometrae, arithmetici, ratiocinatorcs, astronomi,architecti,musici praeterea, gnomonici , rhetorici, grammatici, ct demum siquis in arte logica esset exercitatus, alioruomnes rationes quas de principatu animae scripserunt, refutatas fuisse, Hippo vero ct Platonis, veras esse certissimi: crediderint.

At cum ipsus Chrysippi librI, de per

turbationibus conscripti, in rationali pa re animae, assectus omnes. iras, timores, moerores existere assererent, eiusque si

clatores , id verissime dictum esse con -

582쪽

46o BE HIPP. ET PLATONI stenderent, coactus sum idcirco, ostendere

Chrysippum non modo falsa pleraq; dc affectibus,sed etiam sibiipsi repugnantia,ibi

dixi sse. Vnde effectu est, ut prioribus duobus res insuper libri additi suerint, in adistatim in initio declarauimus , Posidoniti, maximi: omnium stoicorum scientiis er ditum, quippe qui in geometria esset exese citatus a chrysippo defecisse: in libroq; de affectibus,affirmare a tribus nos facilitatia iob regi,cocupiscibili, irascibili:& rationali. Cleatheq; eius de sentetie esse. Ouinetia de virtutib', recte his principiis potitetrasgi

orat ioncm, dicere cudem docuimus: atqi id in magno commentario a se peculiariter, hac de re conscripto.

ARGUMENT M C A P. II.

Eorum plutosiophorum culpa. longius producta es disputatio, qui vel prorsus demonstrandi facultate fuerunt destituti , aut breuem non to io

tuerunt a uenire.

Vibus omnibus patere arbitror, pro Excusat lixitatis minus me esse in causa, sed se quid in illos, qui omnia tum de antinae principatu, soleos tum de affectibus a Chrysippo comenta,te prolixita merb ac petulanter laudarunt. Quae quido

583쪽

DOGM ATI HYs LIR. vIII. 4Ω impudentium rationum redargutiones, accribere me pudebat:melius', esse existimabam ut plerisq; ignotae essent,ne cognitae nocerent,si vidissent philosophos hom nesea,quae,neminimu quidem vidi sent quasi optime vidissent, ita prodidisse . Minus siquidem ertibescunt,etiam ipsi in mendacio deprehendi. Erubescendum etiam illis est, qui cum in philosophia consenuerint, no- φ du cognoscunr,unam eam solam rationem Iege demonstrativa de animae principatu esse collecta,in qua assumptio vera cerebrusalsa cor, nemorum originem statuit. Vt de animae principatu,tractationem non modo non in quinque libris,sed ne in uno quideintegro contineri, Decesse fuerit, apud eos nempe,qui qualis rei sit demonstratio scientiam efficiens, probe cognorint. QΠa mea quide sciatetia philosophis magis qua Q geometris,aut arithmeticis,aut ratiocinatoribus,aut astronomis,aut architectis con-UeIsit. Et tamen minus in ea philosophi, quam illi sunt exercitati. Na Euclides,Vno tantu theoremate,quod primit in libro de apparentibus posuit, terram mediam esse mundi partem, & puncti centrique rationem ad ipsum obtinere, paucissimis verbis demonstrat.Ouod periti ex demrostratio

584쪽

6σα DE HIPP, ET PLATONI stionis conclusione, lain pro certo habentiquam bis duo quatuor reddere.At philosophi, ea nonnulli de magnitudine 'situ tercae effutiunt, Vt inueniantur , quos totiusia philosophici instituti postea poeniteat.Cuenim ii qui semper hortantur & monent, nihil procaciter neque agendum,neque dicendum , petulantiistinc se gerere cernuntur: illi vero quos superius dixi artifices,licet sapientes se, ut philosophos minime putent,demonstrationibus tamen apte utun- Qtur,nunquam pugnantcs inter sese, aut dissentientes, nihilq, impudenter quod ignorant , pronunciare audent: quo modo totum philosephiae institutuin, videri pudendum non debeat Ita igitur ratio vera, bre . uls admodum euadit.quae,ut ego ostendam, paucis syllabis conficitur, ad hunc modum. ubi neruorum origo, ibi animae principatus. origo autem neruorum in cerebro est . to

hic igitur est animae principatus. Vna haec

est duabus ae quadraginta syllabis , hoc

est duobus hexametris versibus , ct dimidio contenta. altera quinque ad suminum versibus constat ita: Vbi affectius animi, manifestius corporis membra agitant, ibi affectibus obnoxiam animi partem ese, nsendum est . at cor cernitur in ira ct ti

more. M

585쪽

DOGMATIBVs LIB. VIII. 463 more, magna motus immutatione assici, in corde igitur assectibus obnoxia an inve pars collocata est .Qudd si virasque has s-mul componas, tota quin ex compositione resultabit oratio, hexametros octo non e cedet . Qui nam igitur in causa fuere, ut quinque libri conscriberentur de his, quae octo heroicis versibus, poterant scient ia efficientibus rationibus demonstrari no ego

Q certe,sed philosophi illi, qui linearibus d

monstrationib.minime Vti voluerunt,quorum me pudere dixeram.

Cur tantopere libro sexto ' immoratu , qua sinit libri pracipua capita , exponit ordine.

IN quos item culpa disserenda est, ς, de

tertio principio, quae quidem res longiore paulo indigebat oratione, non ita tamen, Vt integrum Vnum volumen absolueret,totus sextus,exaratus sit liber in eos inquam, qui in linearibus demostrationibus audiendis, minime sunt exercitati: siquide huiusce etiam speculationis,paucis capitibus continetur demonstratio.sicut enim in plantis,crassissimas paries ostendimus, ex origine ipsarum prodire: ila in duobus superius demonstatis principiis neruorum,

ct arteriarum,latiores partes quasi stirpes

586쪽

t ηεψ DE HIPP. ET PLATONI sct fruncos ipsis originibus adhaerere dix mus,alias tenuiores, ramis similes trunc Tum progressia germinarerenam hanc sumptione euidentibus demostrationibus confirmauimus. dehinc alteram assiimpsimus. Megetati vegetabilis scilicet , seu naturalis in nobis Iis facuti facultatis qua comunem cum plantis sortiratri in- ti sumus,instrumenta esse venas:cu tenues sm metii quidem,in ventre & intestina pertingant, quemadmodum arboru radices, in terram de diuntur: omnesque ab una ea iecoris in δ' porta,siue ianitrice ortum habeant:& rumsus a iecore,maxima agrediatur Vena, qua cauam appellant .ex qua Venuis aliae,quasi rami quidam sinduntur,ac per omnes comporis partes disseminantur.quibus conficiebatur,iecur venarum originem esse. Cui

postea adhaerebat S illud: communisilliusia cum plantis facultatis,quae a Platone, con piscibilis nuncupatur, principium in eo

de viscere conti neri. atq; haec una fuit de- mos ratio,qua iecur venarum,&cocupiscibilis originem esse probabam.altera est illa,quae inde sia mpta sitit:s nultu aliud me

brum,in animali reperiretur,cui Venae omnes annexae coniunctaeq; essent. caua enim

venam, b gibbo iecoris exorientem h dextro cordia sinu, exoriri alii opinati sunt. P

587쪽

s P corde similes ramis, per totum corpus discinderentur venae, possemus fortasse ea esse omnium Venarum originem amrma- resed non ita copertum est. Non enim illae,quae δ fimis iecoris exeunt, atq; in Ven- trem,in ieiunium.& tenue,exileq; intestinum,ct caecum,' colon, ct restium, tum in lienem,& omentum penetrant venae,radicibus similes,ab eo oriuntur: sed alia est vena,harum omnium origo, ad iecoris porta collocata. Qui fiet igitur,ut dexter cordis ventriculus, Venarum principium existimetur,cum neque aliae venae,neq; hae quae in fimis iecoris sunt, cordi uspiam committantur' At iecur, non modo his, sed aliis Gliam omnibus,quae per totum corpus sparguntur, niungitur,per eam quae a connexis partibus eius exoritur.qua medici pis rique, cauam ob magnitudinem appellarunt. Hipp.Vero, eiusque sectatores, iec rariam a viscere unde egreditur, nomina-tiere. Secundam iam habes iecoris demonstrationem,qua esse id venarum omnium, atque idcirco altricis lacultatis originem, conficiebatur. Alia subsequitur tertia ab exuperatione seu abundanti probatione, hoc modo. si dextrum cordis ventriculum cauaevens principium statuerimus contra

588쪽

4 66 DE H I Ρ Ρ. ET PLATONI srium erit euidentibus,tisque quae in piscindissectionibus reperiuntur, quorum nullius squippe cum pulmone omnes careat cor dextrum ventriculum habere,comperrum est.cur vero una cum pulmone, 'oriatur & intcreat dexter cordis sinus, in libris deusti partium demonstrauimus. ab exuperatione itaque,Vt dixi,non parua ex hac etiam ratione dogmati affertur confirmatio. uin alia quoquc,huic non dissimi ialis ratio accedit,dum cauae rectitudinein cotemplamur . cuius quidem dextra pars, a gibbo iecoris rei e lineae inflexibilitat ad iugula usque protendi nir:sinistra, germen

in dextrum cordis ventriculum emittit. hinc nonnulli venarum omnium per totum corpus diffusarum, quasi truncum eia

se opinantur. quod si verum esset, prorsus etiam ipsa,post exitum b corde finderetur,

sicut magna arteria. quae cum omnium alia

xum,absque ulla controuersia origo habeatur, Vbi h corde primum emersit, in duas scindi partes conspicitur, quo scilicet alter eius ramus sursum,alter deorsum, per co pus dispensaretur. ouocirca, siquidem caua Vena δ co

de oriretur,proculdubio etiam ipsa Quemadmodum arteria , bifariam diuisa altera

589쪽

DOGMATI Bus LIB. vriti ἀεparte ad iugula ascendisset, altera ad Iecur destendisset.Quod cum minime appareat, neque ex corde eius initium esse perspicuum est. Hae quatuor demon strationes in

stato huiusce tractatus libro posita: atis superque esse debent:praesertim iis,qui quid

sit demonstratio non ignoraret. nonnulla tamen ibidem,licet demonstrationem scie-tiae effectricem non continerent, sicut duae o illae primae rationes, ad dogmatis confirmationem diximus.contradictio insuper, con, ira diuersa opinantes habita est, Vt quantum in me fuit propositain iam quaesti nem,breuissimὲ demonstrarian. non enim prolixitas , in nobis accusanda est, qui r tiones eorum falsas redarguimus sed in itilis , qui eas ita peccantes composuerunt.

Nam cum tres a Chrysippo, rationales de affectibus scripti sint libri, possemque ego 3 Q ex iis, in quibus ab eo dissentirem, sigillatim refutandis, orationem protrahere. id facere nolui. neque omnia quae de Virtutum differentia, quatuor libris complexus est, quae etiam a Posidonio reprehenduntur, persequenda mihi esse duxi.sed erroribus tantum indicatis illis, qui scientiam efficientes demonstrationes intelli

590쪽

4εῖ v x HIPP. IT PLATONI somnia per ocium ostendere distuli, quae Chrysippus,tum secum, tum cum euidem ter patentium Veritate pugnantia constris psit. proprium enim ea tractatum desiderant. Nunc vero cupietibus amicis,iam reliqua de Hippocratis & Platonis decretis audire, quae restant dicenda subiungemus, a naturalibus elemetis sumpto principio.

R RG UMENTUM C A P. IIII.

HammM prelisitatis eulpam transtulit in . quosdam artis demonstratoriae imperitos: aecessit nunciadplacita Hippocratis ae Platonistrimum est de elementis. Definitur elementum minima pars eius rei,cuius est elementum.Minimis dicitur, quod ampliusseclionem non admittit. In magnitudine minimi. non est, qua persectionem tantum minor euadit. Speciei autem ae vocis suis est,ubi consistit diuiso. C orpora generationi ae corruptioni obnoxia, minιmis quatuor partibus con utitere aqua,aere,igne, in quo Lorum temperatura buxta Platonem)consistit sanitvisin exeedant vel deficiant, vel in alium nosuum mutentur locum,consequitur morbus. De his alias Hippocratis exstosta sententia: quare

Heselim Platonis sufficerint verba. Hementum appellatur, minima pars

eius rei uiui est elementum. estque in

Praedicamento ad aliquid sicut & pars imi

SEARCH

MENU NAVIGATION