Veritas consilii Burgofonte initi ex ipsa hujus executione demonstrata, seu verum systema Jansenismi et evolutio mysterii iniquitatis, opus Gallico primum sermone conscriptum, nunc pubblicae utilitatis caussa latinae redditum. Tomus 1. 2. Tomus 1. qu

발행: 1764년

분량: 542페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

231쪽

Theologiae Moralis Prose rem, conscientiae sibi arbitrum delegerat, qui eidem authoc fuit, ut singulis mensibus divino se pane communiret ; cui tamen pio instituto Guimenea, diuturnae a Sacramentis abstinentiae in Porto Regio iam assuefacta , multa habebat, quae oggereret. Petiit Marchionissa, ut directoe laus hanc sitam agendi rationem scripto desen deret. Hoc demum non aliud erat, quam Epitome Tractatus septimi ex libro Molinae Carthusiani de Instructione Sacerdotum ; Cui ille nihil omnino de suo adjecit, contentus ,

eum ad poenitentis suae usum in brevem rerum summam ac compendium redigere.

Quanquam autem libellus' hic calamo

duntaxat exaratus, & uni solum peculiari per senae inscriptus esset, censuit tamen Portus Regius , infirmandam illius doctrinam, ac Convellendam esse ; nec opportuniorem sibi locum oblatum iri credidit, quo liber de se Guenti communione emitteretur in publicum. Occasionem hanc Doctor Arnaldus utraque manu amplexus est. In prima & tertia operis sui parte omne situm studium in confutanesciJesultae Flexiensis opusculo collocat. At edi, qua illa bona fides , qua in duabus his partibus rem tractat, plures etiam ex ipsius amicis male habuit ; estque haec neglecta recti bonique ratio unum eorum capitum, quod in libro de frequenti communione a se castigandum censuit Hersiantius. En i quis illius haQ

232쪽

de re sensus sit i u) Amaldus - - anti is qua alias , & sincera in moribus ac verbis,, fide , non eo , quo oportuit, candore de ,, aequitate ustis est in situm adversarium , cui ,, ut ignorantiae, erroris, & impietatis pO ,, tenta exprobret,uerba ipsius recitat a reliqua se orationis serie avulsa , quae deinde ferociter ,, invadit, & omnibus ex antiquitate petitis,, machinis oppugnat. Irrogatam hanc Jesiitiae injuriam ut probet HersantiuS, octo Omni no eam in rem paginas impendit, ac demum

subdit i γ) facile est, distractas ejusmodi

,, particulas , ac dirempta a reliquo P. Jesui- , , tae sermone verborum frusta refellere t atis si illa intueamur eo, quo in ipso autogr ,, pho connexa inter se fiant, ordine, equi ,, dem non Video, quomodo omnibus iis a s, gumentis , quae Doctor Arnaldus in vasto,, suo citationum nemore contra illa produ-

,, cit, Vere ac selide impexi, atque labefactaris, possint ῖ is Praefatio , si quosdam haereticos errore&dempseris , qualis est ille de duobus Ecclesiae Capitibus, de gratia, cui resisti nequeat, &c.

Praefatio, inquam , nonnisi praevia secundae Partis ichnographia est, quae Concinna admodum methodo adornata proprie operis corpus conficit. In hac Priefatione praeparat, mitigat,

u de frequenti communione, seu Observationes, , ce

233쪽

as' Veritas Consilii Burgo me initi

& obvolvit venenum,.quod dein in altera Iibri Parte propinare constitutum habet. Prae venit ibi, & circumvenit Lectorem, ut Cose duci sinat, quo arbitratu suo ducere ipsum cogitat. Et quo deducit tandem Z Eo nimirum impietatis ,.ut semper & ex toto sacramentorum se usii abdicet; quod ut omnium eXponatur oculis, non nisi brevi hujus Partis analysi opus erit.

Arnaldus igitur, ut universim omnes fid les a S. C0iaminione avertat,prima secundae suae

partiSicapita, quanta valet , ingenii vi in stabilienda duo haec de poenitentia publica principia insumit: primum , quod O= se Pri-M mis Ecclesiae seculis poenitentia publica ad

,, expianda peccata tam OCculta, quam pu- . ,, blica petimuerit - - - a) &.quod inde ,, Consequi necesse est, mortalium peccatorum

,, reo , sive puolica illa , sive occulta suerint, is nullus, nisi per hanc ianuam ad recuperan- ,, dam DEI gratiam aditus patuerit. is 'o Alterum , ut observavit Herstatius , im. sinuatum ubique ab Arnaldo dogma est, a . stinentiassi ab Eucharistia semper cum pinni tentia publica, tanquam partem illius praeci--Puam , Conjunctam fuisse. His duobus nixus principiis, per gradus demum ad statuendum hoc, cui omnes im-

234쪽

probi summa sua voluntate Sc unanimi suffragio stubscribent, doctrinae sitae placitum provehitur et eo periectiorem fore poenitentiam, quo diutius quis a stimendo divino cibo ψbstunuerit.

Ut autem evitemus fastidium in afferendis Authorum locis, iisque ad nodum proli-Xis , quoS undique corrasbs nobis obtrudit, Omnia ea , quae in quovis capite docet, adsiimplicistimum ratiocinandi modum reVOCQ-mus. Valuit is quidem arcana arte callidiss1-mis simulationum involucris doctrinam suam tegendi; at nostrum erit involuta evolvere. Saepe illius fundamentum in testimonio, &authoritate Conciliorum, omnium Patrum, omnium Doctorum, omnium Sauctorum collocat ; sied eos non nisi generatim appellat; aut quando eorum verba 'profert, plerumquCpessima in iis recitandis fide versatur , prout huius ipsum noxae convicit amicus ejuSdem Hersantius. Missas ergo faciamus recension locorum , & Authorum , quae de infidelitate, di fraudet eos recitantis tam suspinae sunt.

Primum principium, a quo telam suam orditur Amaldus, in quarto se capite CVOlV

. re inςipit. En I quo ste reserat id , quod ibi

tradit; omnia enormia delicta olim paenite tiae publicae erant obnoxia r atqui omnia pe . cata mortalia fiant delicta enormi a ; eigo om-i nia peccata mortalia erant pomitentiae publicae obnoxia.

235쪽

Alterum princimum , quod de privatione Eucharistiae est , in apricum prodit sequenti capite. Quod in eo diffusius exequitur , ad brevem hanc argumentationiS foe mam re- . duci potest et Interdictus ad Eucharistiam a cellus principalis poena erat, quae in poenitentia publica locum habere poterat: sed omnia mecata mortalia subire debebant poenitentiam publicam e itaque manifestum est , prori

omnia peccata mortalia, eorum reo, Eucha

ristiae ulu interdictum fuisse. Haec duo principia cum totius aedificii h ses sint, exigebant sane, ut firmis ibstructi nibus fulcirentur. Atque hoc capitis sexti a umentum est, ubi hunc in modum disserit ex mente Patrum tria sint poenitentiae genera et unum ante Baptisinum , alterum pro peCC ' iis venialibus ; tertium pro mortalibus ; dcra eo infert, omni peccatorum mortalium generi semper eam poenam statutam fuisse, ut peccator SS. Eucharistiae ui careret. Audiamus ipsum loquentem et ca Ex hac p

is nitentiae in tres species distributione eviden-m ti quadam ratione conficimus, Patrum doctris, nam esse , antequam ad S. Communionem M accessuS pateat, pro peccatis mortalibuS , s, cujuscunque ea generis sint, longiori tems, pore pinnitentiam agendam esse. is Cael

rum sito loco & tempore nobis explicabit A naidus, quis hD us ve)bi: Ioviori tempore , in lingua sua sensus sit 3 modo enim legentium

236쪽

animi nondum ita comparati sunt, ut, quod habet in animo , iam tuto effari possit. At evidens illa ratio, quam Iactat, nondum ipsi extra omnem dubii aleam posita esse videtur ; hinc ut novis eam praesidiis comis muniat, caput nonum amplificando huic a gumento addicite Persidia in violando pacto,

quod in breptismo cum DEO initum es , funis

damentum erat, quo nitebantur Rutνιs, ut peccatoribus diu in lacrymis tr gemitibtis peri everandum .esse edicerent, era. antequam ad Sanctum Sav ruis aspirare polent. Jam Vero haec perfidia in omni peccatorum murratium genere locum bubet : ergo etiam omne pecc torum mortahum genus peccatoribus longi ae Iaboriose poeurteAtti necespitatem , ovit, antequam SS. Altaris mysterio appropi

quent.

Haec autem , quae de longa ae labo, is poenaleutra ante S. Communionem necessitate pro peccato mortali hactenus disseruit, non nisi ad prima Ecclesiae taeula portinere vulT. Interea sensim sine sensi eo progreditur, ut ea etiam ad nostra tempora traducat. A gumentum, quod cap. IO expromit, omnisist. aliis, ait, pro fi ero fore. Et en validum, hoc fulcrum, ac columnam novi Evangelii triae , inquit, a secra communione incendgratio - - - c religiosa abstinentia - - - haec

plena reverentiae ab Altari sejunctis, non , πιιm duntaxat exemplum prasendum Melibus,

237쪽

acia Veritas Consilii Sum oute miti ssed praecipuo propriam illius Histem, quέ am

cebatur, sibi pro scopo propositum habet i At quod tum ad procurandam peccatorum salutem, & obliganda eorum vulnera necessariuna erat remedium , etiam hodie non esse non potest. Atque hoc est, quo tendit Ar bnaldus , & quo paulo post etiam perveniet. ι Antequam Vero eo accedat, aliquot capitibus declarat, idque admodum sicco, & v cuo coelestis unguenti orationis genere, quanti operis & laboris sit, cum Diuo redire in gxatiam. b) ,, Omnium Sanctorum Ecclesiae

,, Doctorum , ait, consentiens ea opinio est, ,, quam nobis unanimi voce & in libris sitis , ,, & moribus , atque agendi modo eXponunt, l,, non adeo facile esse, ac nobis fingimus,ea sibi l,, comparare subsidia, atque affectiones anin i, . ,, quae ad recipiendam peccatorum gravium , ,, quae EVangelio teste in deteriorem nos sta- ,, tum redigunt , quam quo ipsi Judaei, & - ,, Gentiles sunt, Veniam requiruntur. is Quod reliquum est capitis, acri declamatione in methodum , quae hodie in administrando poenitentiae sacramento usurpatur in Ecclesia , absolvitur ; & hinc vehementer e Ortatur sa- lcrus Judices, ut diu absolutionem prorogent, lneque eam suiS poenitentibus ante impertian- 'ὸ tur quatitoscunque caeteroquin DEus in eoiarum animos pietatis sensus immittat )'quam ex longa iunciarum actionrim serie , & diuturna in Kemitιbus es' su pariis perseverantia

238쪽

Filio DEI irrogari injuriam , cum quis ferursus ad numerum disicipulorum ipsius adjungit , ut postea ab eo desciscat, eumque pro dat iterum , quam δε nunquam ad assius focu-tatem accessi st.

Post hanc plenam selatii digressionem reindit a rnaldus ad ingerendam poenitentiae sitae pMblicae necessitatem , eamque ad 'omnia omnino tempora refert , siquidem salutem nostram in tuto collocare velimus; inde autem ansam arripit, ea docendi omnia , quae quam maxime apta sint , ut in imum desperationis harathrum praecipites agant peccati res, qui sust, extremum vitae tempus resipiscunt, &ad DEum redeunt. Ecclesia , inquit, c)quam trecentis utinis ausio vir/te Miniserii sui, quam a Christo PMu raditam accepit, reconciliandi peccatores potiarate pro iliis titi noluit. Unde & facinorosis , qui a justitiae humanae tribunal: bus capitis damnantur, in-olementissimum se praebet Arnalitus, eosque absque misericordia in fierni rogis addicit; ldque ex unico hoc suo argumento, quod iis

d) spatium non ris emenssivi sua vitia, voluntaria poenitentia divinis justria fatisfaciendi. Itaque Christiana patientia ac fortu

239쪽

ludo in ferendis rotae ac laquei stippliciis , iri Arnaldi cerebro salubris poenitentiae rationem non habent; sed ad eam diuturna a S. Communione separatione opus est, ut infelices hi salutis sitae periculo defungantur ; ad illam

tamen dependendam, abrupto ante tem p vitae filo omnis iisdem facultas adempta est rhinc nulla ipsis restat salutis sipes. At veronum longa illa separatio, ad tutam praestandam salutem suam , omnibus etiam aliis peccatoriabus necessaria est sine dubio, in cap. 16 I tis apertis verbis reponit Arnaldus; ad quid ergo ex huius resormatoris sententia valet m thodus , quae hodie in conficiendo poenitentiae s acramento obtinet ξ e ,, Omne lucrum, ,, resipondet , quod ex ea in poenitentes r

,, dundat, illud est , quod quinque vel sex,, diebus, plus minusve , ad pium ex hac vita ,, decessum Comparati sint, integris autem ,, posthac mensibus in periculo versentur aeter- ,, ni eXitii; cum tamen salutaris haec dilatio,, nempe sumendae Eucharistiae, vel confictari ab Arnaldo poenitentia publica non sp ,, istet aliud, quam ut vos semel & in perp ,, tuum funesta peCcatorum servitute exem- pios , in libertatem filiorum DEI asserat. ,, Hanc doctrinam ardentissimae subsequuntur ad sacerdotes paraeneses , in quibus iisdem author fit, ne unquam peccatores exsblvarit criminum sitorum vinculis , nisi postqvarripublicae poenitentiae exercitia obiissent. Prae

240쪽

μουν ata. An IV. ' Prae omnibus autem cap. 18 eminet, in

quo Arnaldus multo vehementius S apertius , quam unquam alibi, in abrogationem Sacra menti Poenitentiae incumbit. In hoc nullo re verborum involucro , nulla dissimulatio ne usius, summam necessitatem adstruit, m do love alio, quam quem Ecclesia prob hat hactenus, hoc sacramentum administran

di. Estis, ut alio loco dicit, γ) hodiet

,, quidem forte usitatior, Quandoquidem unuis versali, quo totus muncius laborat, poenia is tentiae horrori siuffragatur - - - at non ille ,, excellentior , non securior est, non quiis vim & authoritatem habeat ab aliqua ex M praecipuis Ecclesiae notis, citiusmodi est a M liquitas, dc continua ejusdem doctrinae tra- ,, ditio - - - alter modus ab ipsb fonte, ab ,, Apostolorum , atque omnium Patrum, &D universiali per duodecim saecula Ecclesiae usu ,, ortum trahit. ,, Enimvero in paucis his is his indignis fane modis habetur Ecclesia. Sed

ad Cap. I 8. reVertamur. Ecce autem, qui

hus ille viis assequatur si pum, quem sibi praefixit in eo , ut monstret, publicam, quam commentus est, poenitentiam in Eceletia comi stitui , necesse esse: χθ ue eri nouittit Ecclesia mutet mentem suum , ac ut unquam comana. veritatis esse de nori Atqui men ipsius fuit, poenitentiam publicam ad salutem necessariam esse, eosque, qui peccati se mor talis reos secerint, diu a mensia Eucharistica via

SEARCH

MENU NAVIGATION