장음표시 사용
251쪽
Veritas Consilii Hurg onte inue
pitibus repraesentat bis ut hominem, qui non nos hi, ac vellet aliud, quam differre absolutionem, seu , ut ait, se) fiatagere , ut observarentur antiqui Canones quod idem est, prout temere explicat, ac bowines addicere poenitentia, eosque tu detinere in gemitutis, es laci mis, antequam illas ad Doram Comnu nionem accede e flueret. O plene omni do
- Atque haec, nisi vehementer fallor, abunde demonstrant, Arnaldi doctrinam ad pem tores in omne tempus a vera Poenitentia es Eucharistia avertendos directe pertinere. Verum si novator hic id agebat, ut ad invehendum Deisinum , pro ratione consilii Burgo- fonte initi haec duo lacramenta abrogarentur, non fatis erat, ut selos peccatores ab iis ave teret; oportebat, ut certius rem consectam daret .. eti'm omnes: bonos ac probos ab iis arcere ς alioquin opus longe ad C a sua perfectione aberat. Et vero, ut rem fatear, nisi Arnaldus & huic nodo invenit,t cuneum , male consuluisset causis, nec respondisset fiduciae, quam factio in eo repositit, cum ipsi δε horium daret, ut deducendo in opus primo disini adiumento initium faceret. Sed sin mus Amaldum rem suam agere e non pa tior is , .magiae o suo , omnis iustitiae . hostis est, nec segnius, quam ille, perget perve tere vias Domini, non cessaturus ante ab ope-
252쪽
re,quam perfecerit omne id,quod ad rei executionem ab ipsius pendebit ingenio,& industria. Itaque nondum omnes Arnaldus novae suae poenitentiae praerogativas sub aspectum dedit, nec eam hactenus, nisi tanquam j praesentissimum contra peccatorum vulaera re messium nobis exhibuit. At ponamus jam , horum sauciorum seu peccatorum quempiam longa ab Eucharistia abstinentia ex vulneribus1uis recreatum, cupere omnino , reliquo vitae tempore viam virtutis insistere; fingamus, pe Catorem hunc redintegrata cum DEO pace optime comparatum pergere porro, Arnaldo pro conscientiae sitae arbitro uti. Num illi permittet hic denique, ut caelesti dape reficiatur ξ Justus est, DEI amicus est ; nihil refert: ad divinam mensam non accedet. Subveniet tamen Arnaldus necellitati famulicae hujus animae, eique alimentum si,ppeditabit ab illo, quod desiderat, prorsus diversum ; nam pCe- Ditentiam siuam publicam, id est, ab Eucharistia abstinentiam , quae pars praecipua ritius est , proiequi iubebit , atque hanc abstunentiam docebit g) exercretium me pissatis . Vrmamevtuin virtutis , scundum calestium donorum ac gratiarum fontem , cst Angelis in caelo laetitia argumentuw. O quam efficacia haec incitamenta sunt , quibus adserendam aequo animo poenitentiam , quae Celuti non in alio , quam in secretione a corin
f ea . 34. Videat. integra pagina figo.
253쪽
etis Veritas Constat Argoonte miti
Quodsi porro novo huic Evangelio re damus , sipante se separare a corpore Filii DEI,
idem est, ac ο) eonari, Foum Cissum
Chrotiano quodam cultu ac reverentia bono rare; idem, ac ad alterum in via persecti nis gradum accedere. Unde quantuluscunque tandem erga JEsum Christum amor in corde iustae huius animae, ab Arnaldo directae, Vigeat magna tamen sua voluntate ad secundum hunc gradum progrediatur oportet, quandoquidem viae dux certam esse vult, hac via eum, quem amat, honorari.
Quodsi iam anima his principiis imbuta sit, vix fieri potest, ut posthac sensiam que
dam & illicium ad S. Communionem in se e periatur. Si tamen forte eveniret, ut de eo restaret quidpiam, novit Arnaldus etiam hula incommodo mederi. Priusquam novus, hic reformator se mundo obtruderet, comm
nis semper fidelium sensus fuit, quod JEs
Christus ex summa in homines benignitate pro honoris significatione accipiat, si ad veste dum adoranda ipsius carne accederent oti plurimos virtutum amas, quorum in Scra Communione usus est , idque ipsum animas JEsu Christo desponas ad frequentem SS- Eucharistice sumptionem permovebat. Αmaudus ex systematis sui forma non poterat hanC . religiosae pietatis causam rationemque int cham relinquere ; verba ipsius, quibus ea dem
254쪽
Demonstrata. Rara LII. arydem appositissime elidat, haec sunt: i) ,, si
,, eX Omnium hominum judicio injuriam ii is Ceret terrae regibus, qui magnum ipsis h norem eX hoc accedere diceret, quod ipQ- rum subditi saepius regiae menta convivaeis adhibeantur; num pro dignitate de Rege,, Caeli loquitur is , qui dicit - - grandem ,, ipsi tum honorem haberi, cum miserae Crea ,, turre saepe Eucharisticae menta accumbunt, ,, ut ipsius se passeant corpore Θ Et cui Dost haec ad honorandum JΕsium Christum, vesceta di ipsitus corpore animus erit ξJamque nihil agendum amplius restat Am, naido, quam ut sanctum suum poenitentem firmet in inspirato a se proposito ab Eucharistia abstinendi ; deinde luis illum dissicultatibus expediat; sic denique omnes eae ipsius animo scrupulos evellat. In silcepto illum Consilio confirmat, cum eidem persuadet, plenum temeritatis fallum fore communiCare, quantumcunque sibi in ns videatur , nisi naui
ditia cordis sui par sit beatis in caelo. Veria ha , quae eximiam hanc doctrinam continens, omnino recitari merentur ; en illar GFb o Eu- ,, charistia cibus est idem cum illo, qui man-
,, ducatur in caelo et unde necemirio co
,, sequitur , ut munditia cordis fidelium,
,, qui eo Vescuntur in terris, proportio nem Comparationemque habeat cumis munditia Beatorum ; neque alia sit dissere
255쪽
M tia, quam quanta est inter fidem & visionem elaram DEI, a qua sela pendet dives,, sa ratio , qua manducatur hic in terra, ibi ,, in caelo. Ut dissimulem nidorem Calvi- nisi ni, imem obscura haec verba exhalant , num reaa magiS Via pergi poterat ad terminum Θ Summa foret illius arrogantia. , qui aequare se Caelites integritate animi crederet; ergo nec minor erit illius, qui vel semel manducare audet cibum , qui manduo'tur tu Caeso.
Quantumcunque autem persuassim esse possit huic animae, nihil se persectius, DEO-que gratius efficere posse , quam si mensae Eu- charisticte non amplius appropinquet , magna tamen adhuc illi difficultas solvenda superesst: nempe Ecclesia propositis gravissimis p nis SS. Eucharistiam tempore Paschali susciapiendam praecipit. At si pergat auscultare situm oraculum, Arnali urn , facile eo autho- re discet hanc legem eludere, neque ad id alio opus est, quam hac illius decisione: ,, Nemo illum culpae arguat, qui non Communicat Pathali tempore, quo id fieri jnhet Ecclesia ; modo communionem Omittat ex prudentis viri consilio , ac causa aliqua se legitima, qualis ex principalibus, quasi unu ,, ca, semper fuit desiderium agendi poenia ,, tentiam. Conferamus 1am hanc Arnat cli' decisionem cum ejusdem principiis. Omnis ejus doctrina hac veluti basi & praecipuo fun-
256쪽
damento nititur, idem esse, agere poenitemtium , & ab inere a communione: ergo cum
dicit, desiderium agendi poenitentiam fuisse in semper causam legitimam , quasi unicam non communicandi tempore Paschali, idem dicit, ac , desiderium non communicandi esse ca Iam legitimam & quasi unicam non communicandi in Pasichate, quidquid secus decernat lex Ecclesiae. Post hanc tamen adeo in lentem decisionem non possient non multi adhuc scrupuli residere in anima, quae sincere DEO co iungi petit. Sed ecce, quod quidem ultra fidem videbitur omnibus , qui librum de fir quente communione non legerint, Ecce oblatum ab eo modum abigendi hos scrupulos, &secum firmiter statuendi, illos originem suam debere diabolo : m) Diabolus, ait Arnal- D dus , profanis hominibus, qui ex corruptiSis hujus staculi moribus vivunt, pios sensius is injicit, quin ex iis quicquam utilitatiS c - piant; & hinc saepe etiam improbos adsuo mendam Eucharistiam incitat, ut ad comis mittenda sacrilegia inducat. ,, tantumcunque tenui quis in dirigendis animabus usu valeat , nescire non potest , quot earum, quantumvis integerrimae , ad credendum proclives sint, sceleratas , ac criminosas esse et scit, quanto plerumque, eoque immodico percellantur timore , ne se Scrilegiis
257쪽
si1 neritas Consilii Metofonte initi '
obstringant. Rebus autem sic comparatis, ouam avide excipient doctrinam , quae falsis suis imaginibus faveat, ac credulis persuadeat, pium ad obeundam S. Synaxin instinctum, quem DEus menti indidit, proficiscia daemone Θ Fjusmodi ergo simplices animae jam aliis, quibus liber Arnaldi scatet, dolamatibus perterrefactae , etiam Paschali tempore cogitationem suscipiendae Eucharistiae abiicient , Doctorque Arnaldus illis fidem faciet, hanc animi comparationem esse vi comRarationem sanctima, - - - sensim laudab lem - - - gratiam quaadam omnino singula- em - - - ectionem animi extraordinariam, eainque etiam inter Mos,qui vere inpoenitentium
numero sunt , rarissimam. Utque illis desuderium ingerat ad sublimem hunc persectionis gradum eluctandi , simulque spem faciat
eo per vadendi , qnantumcunque rara sit, fidem suam, &authoritatem interponet, non
se se, non homines dissolutis moribus, non lirotervos & impios , sed serio a vitiis ad meis kiori' Vitae rationem traductos, qui perfection6 hanc consecuti essent. Juvat rursias audire hominem : de iis loquitur, ob qui in continenti que ad mortem poenitentia persare vesient; quae autem dicit,ipsa se experientia didicisse t uatur: p Nil dubitem aflirmare, esse ani-DmaS, quae, postquam a statu peccati, in quo plures annos defixae haeserant, ad ho- nam se frugem recepere, impulsu quodam
258쪽
gratiae, & poenitentiae spiritu ita comm ,,tae sunt, ut summis incederent laetitiis, si se ad testandum DEO dolorem filum, ex ejus
j, offensa conceptum, usque ad nem v
,, Corpori JEsu Christi se admoverent. Atque sic videmus 'denique, peccatoriabus teque ac justis interclvom esse ad SS. Eucharistiam aditum e prioribus quidein, qxua quo diuturnior est privatio corporis Filii DEI , eo aptiuS poenae genus est , quod ipserum peccatis retondeat; quam ipsam ob causam eandem in illos statuere sacrorum iudicum est eposterioribus , quia quantocunque demum
tempore duret eorum a pane Eucnaristico a stinentia, procul tamen distabunt semper acordis munditia, quae cum munditia Caelitunia in Comparationem venire possit ; & tamen haec inter utramque munditiam proportio necessiria est , ut quis ad caeleste epulum Q. Convivam ingerere audeat. Et hic libri de frequenti communione succus ac medulla est.
Num poterunt autem rationes iniri aptae magis S concinnae, quibus inus duorum N cramentorum , quin ab adultis frequientari δε- Ient, tam difffortis , risque conditiovisus, qvis cum homanum flatu hujus aetatis, imo aetatum omnium conciliari non positit, at tanquam indignae, quae propiuSArictus
259쪽
αΣ Veritas Consilii Burgqfonte initi
sfrictus redderetur, ut omni obsepto aditu , eadem inaccessa remanerent 8 Poteratne opportuniore Via, quam qua incessit Arnaldus, negotium confici, quo per extinctum duorum horum facramentorum usum , cujus abrogatio tam bello obtentu niteretur, etiam postea ID des de iis extingueretur Z Arnaldus igitur munere sibi imposito in executione Concilii Bu gofonte initi optime perfunctus est. Et hinc neminem illorum , qui a centum & amplius asinis judicarunt , librum de frequenti communione ad urgendam istius consilii executionem destinatum suisse , sua sesellit opinio.
INterea dum Arnaldus impiis armis sacramenta impetit , illi , qui arcani mysterii
de conspiratione Burgosontana conscii erant, praeparabant animos ad usium poenitentiae publicae: alii suum pro eodem studium foras non esserebant, nisi postquam liber de frequenti comunione comparuit. Ex horum posteriorum numero erat Nicolaus ' Pavillonius: filius is erat administri Fisci rationum Parisiis ; a Cardinale Richelio ob famam & merita probita-tatis suae ad mitram ' Alectensem in Occitania nominatus est 3 quamvis dissipata dein ia-ana sit, non multo post poenituisse Cardinalem, hujus optionis , eoquod in ejus animo ortos ex tristi 'ac melancholica indole nescio quos
260쪽
d Demonstrata. Pars LV , heteroclitos sensias deprehendisset, ex qua ips,
manabat inexpugnabilis quaedam in conceptis opinionibus pertinacia, eaque iudicii tenaciatas, cujus pauca exempla reperias, Vix ille possessionem cathedrae sitae adi
rat, cum in eo omnes suas cogitatione3 defige re coepit, ut numeros omnes boni pro grege
suo Pataris impleret. Quam in rem Jesiuitas
inter primos delegerat, quorum Opera dc ad conscientiae suae, & Epistopatus negQtia utpr tur..Cum esset Tolosae, non nisi apud illos diversabatur, eosque & in Collegio dc in Tyt L. nii Domo habitis a se exhortationibus domestiacis honorabat. Tenuit hic amor ac. fiducia,
uamdiu nil melius agi a se posse credidit,quamucem sequi Ecclesiam. At putavit mum , multo persectiorem viam se invenisse in libro de frequenti comunione, qui usium docebat prom diversum ab illo, quem Jesultae siectabantur. Liber hic, qui tot sapientes viros graviter offendit, videbatur ipsi admirabili doctrina resertus, idque propterea, quod ad durum ipsius, dc immansuetum ingenium Conformatus esset. Legi
illum voluit in Congregatione suorum Ecclesiasticorum, & paulo post, quicquid ex eo seu ri, quicquid supra modum rigidi ad Sacramentorum usum pertinens eruere poterat, in
Dioecesi sita in morem inducere aggressus est Cum lectum hoc opus ta tam in ipsius animum vim habuisset, ut persuasum sibi vellex, virtutem poenitentiae, & quidem est, quo contindebat Arnaldus, sensu intellectae, magis ad expiandas animas necessariam esse, quam ipsum