장음표시 사용
601쪽
Ad haec Episcopi Armenae Ecclesiae anno circiter 3 8. , ut ast apud S. Basilium epist. 79. ad occident. , & apud Sozomenum lib. 4. hist. Eccles cap. 24. , in Concilio Melitinensi convenientes e gradu dejecerant Eustallium Sebastenum , Silvanum Tarsensem; di Theophilum Castaballensem Semiariana labe aspersos homines. At illi a Synodo Lampsacena anno 363. ex Episcopis provinciae Hellesponti , & Bythiniae congregata Legati ad Liberium missicum mandatis , ne cum Liberio de fide disceptarent, imo ut Romanae Ecclesiae fidem potius profiterentur, quum ea lege a Liberio recepti , suis sedibus restituti, litterisque communionis receptis , ad sua regressi, easdem litteras in Concilio Τyanensi anno 366. retulissent, nemine audente eis quidquam facessere negotii, quamvis gravi fidei suspicione Iaborarent, suos gradus repetiverunt. Ita resert S. Basilius epist. 73., 74. , & 8a. Quin imo Tyanensis Concilii Patres perlectis litteris Liberii, quas Legati illi ex Lampsacena Synodo ad eos missi attulerant , ad Ecclesias omnes Orientis litteris datis adhortati sunt, ut doctrinae a Liberio illis in litteris traditae adhaererent, Legatisque illisse communionis soci os adjungerent . Ita refert Soetomenus lib. 6.
Adnectere his juvat, quae ab Episcopis in Concilio ingenti
numero collectis ex Euphratesia, utraque Cilicia , secunda Cappadocia , Bγthinia, Thessalia, &Maesia ad S. Sixtum III. scripsere , S. Cyrilli equidem anathematismos explodentes , imo Johanni Antiocheno, quod S. Cyrillo tandem se reconciliasset, succensentes , vel errantes tamen in errorem prolabi Romanum Pontificem non posse,eique a Patriarchis omnino parendum agnoscentes, his verbis, quibus suo,omniumque nomine epistolam exrarunt
Eutherius Tyanensis, &Helladius Tarsensis. Olim siquidem saepius jam ex Alexandria hujusmodi haereticis retaniis insurgen-buij ecit vesi a sqstolica Sedes per unitersum te ui illud ad
mendacium convincendum , impietatemque reprimendam, es cor rigenda , quae necessarium fuit , muniendumque Orbem terrarum . . . . Cujus rei gratia , nos praesumimus has supplicationer erre, ut Mjuvetis orbem terrarum. Epiri veteris Episcopi in Concilio coadunati in synodica ad S.Hormisd ni non absimile devotionis Disitired by GOrale
602쪽
tionis specimen dedere t postquam enim Johannis in Nicopolitanum Episcopum electionem Pontifici probari rogassent , rogant etiam , atque etiam in fide Catholica ab eo instrui, quem a fide deflectere nequire noscebant. Nobis, inquiunt, aut illi Johanni )Deigratia efficiamini arma inexpugnabilia commonitionitus vestris , algae doctrinis , b deprecantibus nobis inclinetis aurem, er pietatem concordiae reperiatis juxta inspiratam vobis divinitus Apostolicam providentiam. Johanni Vero rescribens Ponti sex eam, quam Orientalibus ceteris proposuerat , fidei sormulam subscribendam praescripsit, de qua parte a. agemus .
Quid quod Graeci ex plerisque Orientis provinciis ingenti
numero collecti anno I 27 q. ad B. Gregorim X. exaratis litteris
sub hac sorma pro sessi sunt : Omne jchisma probus abjuro ,s Ducriptam fidei veritatem .... prout tenet, eliter dο-cet , Er praedicat S. R. Eccles , inviolabiliter servaturum .... promitto Θ Cetera habes in formula apud Nad ingum ad annum citatum, de qua dictum ubi de Concilio Lugdunensi II. Qiud plura Cyprii Episcopi , inter quos non nulli ex Maronitis , Armenis , Nestorianis , & Jacobitis ad meliorem frugem regressi, ingenti multitudine in Nicosiensi Concilio sub Helia Metropolita anno I 34o .congregati , in fidei consessione communi suffragio confirmata, Pontificis Romani praerogativis nihil non ex animi
intimo affectii detulerunt Θ Decrevimus, inquiunt , dei professo- aena explieite declarare, quam sacrosancta Romana Ecelsa firmiter tenet , docet, o praedicat, ut ipso verae lucis lumine median- re queant Cyprii veritatissemitam imitari , ἐπ varios errores expellere. Et infra . Tenere debet , S publice eo teri , qu eumque vult reputari Catholicus, quod tua sacrosancta Romana Ecelsa 6t Mater Omnium stilium, Magistra, Muper universam Catholicum Ecclesiam plenum Principatum obtinet, o Primatum, quem memorata Ecclem ab ipso Domino in K. Petro Apostolorum Principe, cujus Romanus Pontifex est successor eum plenitudine potestatis, recepisse humiliter veraciter recognoscit. Explicant deinde Primatus appendices juxta formulam olim a Pontificicibus Urbano IV., Clemente IV., & Gregorio X. praescriptam, de qua sustus par. a. Plura non congeram , ex paucis
603쪽
tamen istis liquido adparet ab Ecclesia orientali ante schisnatata Apostolicae Sedis Primatum ne dum, sed Primatui adnexas praeis rogativas jugiter agnitas pariter ,& assertas. Quid autem postea de ejusdem Sed is praerogativis Graecis schismaticis displicuerit, evocatumque ab illis in dubium fuerit, sequentis Articuli S.I.
Ex Conciliis Particularibus Eceloia Occidentalis. S. I I. In Ecclefia occidentali antiqua adeo, atque ab hostium νhaereticorum, ex legumque hominum injuriis , insidiis, insultibusque sarta , & tecta servata hactenus integra manet tradi rio, quam propterea fatis nunquam cessuram firmiter credimus ,
quae Romanum Pontificem a fide deflectere non posse, & supra generalia Concilia eumdem esse potem docet, ac tenet, ut supervacaneum videri posset de ea disputare : nisi quod sunt, qui nihilominus disputant, contra quos propterea quam frustra , &quam falso disputent, est demonstrandum . Ex dictis de Conciliis generalibus Ecclesiae Latinae, ex dicendis de traditione SS. Patrum ejusdem Latinae Ecclesiae id satis,superque aut demonstratum, aut adhuc demonstrabitur: praestat tamen, ut impraesentiaria pauca , quoad fieri poterit, ex Conciliis particularibus, iisque celebrioribus , majorique in pretio habitis in Ecclesia nostra celebratis , attingamus, ex quibus efficiamus affatim, & dilucide demonstremus omnes Occidentis Ecclesias in hanc jugiter coaluisse, &sibi invicem cohaesisse , doctrinam, ut nulla hacce in eadem Ecesesia certior , sacratior , & constantior doctrina habita videatur . Itaque initium ducentes , ut decet, a Romana Ecesesia, ita semper eam tenuisse, docuisse , & tradidisse equidem parte a. Vindiciar. plenissime fiet palam , exploratum tamen modo fit ex Conciliis in ea celebratis , quae omnia persequi, quum nec facile , neque sit necesse , ex aliquibus dumtaxat instituetur de . monstratio . Principio idest praecipuam eorum perstringemus se
riem , quae a Romanis Pontificibus in Synodis peracta sunt, perspiis
604쪽
spicuum facientes quemadmodum frequens illis,antiquumque sue xit, qua de rebus ad religionem attinentibus peremptorie deceris
nere , praefinire regulas disciplinae , leges morum praescribere ,& fidei definitiones decretorie procudere . Qua haeresibus dicar impingere 3 haereticis infligere imiam iam ; ad parendum Christi fideles omnes praeceptis adigere, & inobedientes pro qualitate
culparum poenis assicere . Quum opus esset in Episcopos ubique auctoritatem distringere , & exerere, vadimonium constituere , di dicere ; jura, gradusque imminuere , adimere , restituere, &adaugere . Quum oportebat, Ecclesiae universae jus dicere , caussas omnes Ecclesiasticas cognoscere , & decernere; controverissas ubilibet exortas componere, & dirimere ; sexcentaque ho- tum similia praestare 3 ex quibus plane conficiemus, primo quidem adversus Pontificem nihil uspiam ab ullo rite ausum , vel attentarum : postea vero eum proculdubio suprema potestate etiam supra
generale Concilium praeditu in esse , atque in fide falli, aut salie
Igitur in Synodo Romana anno I7o. , ut legitur in libello Synodico veteri apud Fabricium tom. II. Bibl. Graecae, & Harduinum ad calcem to m. s. collect. Concit., ex Episcopis 1 o. conflata , cuique S. Polycarpus intersuisse perhibetur , adversus illos Asianos, qui Judaico more Pascha Luna I . celebrabant, aliisque ritibus , Judaicisque typis peragebant, S. Anicetus decrevit Pascha die Dominica post Lunam Iss. decurrente esse peragendum. Equidem a quibusdam S. Pio I. Aniceti decessori,ejusque Synodo decretum de Paschate celebrando die Dominica adscribitur, legiturque GaI. de consecr.dist. 3. Nosse vos, & in Chronico Eusebii. Verum decretalem Pii pseudo-epigrapham esse jairi cruditi omnes conveniunt: Eusebii quoque Chronicon eo loci interpolatum admonet Arnaldus Pontacus in notis S ideoque a s Scaligero in nova editione ejusdem Chronici expunctum est . Verius itaque idem de Paschate decretum, ut legitur in praelaudato Synodico, postea in Synodo anno I98. habita ex Episcopis I Α, cuique adsuit Theophilus Caesareensis in Palaestina Episcopus , instauravit Sanctus Victor , qui & in Asianos a suo more non abstinentes excommunicationis ictum intorsisse sertur et ejusdem
605쪽
s P Rivi LEGIA ROM. PONTIFICIdem vero deinde jussit Theophilus Caelareae in Palaestina, Sanctus Irenaeus Lugduni in Gallia , & Episcopi Provinciarum Ponti, Mesopotamiae, & Osroenae in Asia, & Corynthi in Graecia, eadem de caussa Synodis coactis, juxta traditionem Romanae Ecclesiae , jussionemque Apostolicae Sedis, Pascha die Dominica post 34 Lunam , & post vernale AEquinoctium celebrandum decrevisse leguntur 3 de quibus conser Eusebium lib. s. cap. a 3, V. Bedam de aequinoctio vernali, & Fabricium Ioc. cit. Adeundi pariter, qui egregie de hoc argumento egere Doctiss. Schelestratius antiq. illust. par. a. dissert. I. , & Bencinus in not. ad Ana nasut m in Sancto Victore. Contra hujusmodi decretum secere postmodum Novatiani, congregato anno 33 I. Angari Concilio statuentes Pascha vel Luna ipsa i , vel Dominica proxime sequenti, prout libuerit, celebrari posse ; sed pari poena damnati sunt a S. Siricio. Adeundus Socrates lib. s. hist. ecclesiast. cap. a I. In Synodo anno is 8., quam Auctor Synodici perperam S. Thelesphoro adscripsit , Theodotum , Ebionem , dc Artemonem haeresis nomine idem Sanctus Victor damnavit, atque ab Ecclesia ejecit: quam in rem legendus Eusebius lib. s. hist. Eccles. cap. 28. In Synodo anno a 3 6. cujus meminere Sanctus Cyprianus epist. 7 . ad Pomp., & Eusebius lib. 7. cap. 3, sub S. Stephano celebrata contra Asianos , & Asricanos de senseres anabaptismi , non esse rebaptizandos haereticos est definitum , qua de controversia fuse alibi agendum . In Synodo anno a fio. S. Dionysius Papa alterum Dionysum Alexandrinum Sabellianae haeresis apud se accusatum , in jus vocavit, qu de re legendi S. Athanasius epist. de sent. Dion ., & de Synod. nec non Sanctus Basilius lib. de Spiritu Sancto cap. ult. Synodus anno 3i3. sub S. Melchiade adsistentibus Materno Agri-pinensi, Rheticio Augustodunensi , & Marino Arelatensi a Constantino Imperatore directis, atque aliis Is Episcopis Italis sententia lata absolvit Caecilianu in Episcopum Carthaginensem , & anathemate damnavit Donatistas. Ea de re auctor sum tibi, ut adeas S. Optatum Mille vit. lib. i. adversus Parmen. ,& S. Augustinum epist. i6a. atque de schismate Donatistarum alius erit agendi locus . Vir Diuitigod by Corale
606쪽
Vir doctissimus P. Remigius Ceillierius tom. 3. hist. generat. auctor. sacror. , &ecclesiast. cap. a T. art. I. de Conciliis Apost. praefato libello synodido trium priorum saeculorum Conciliare serenti fidem omnem abjudicandam autumat, iis ductus momentis : quod libelli Auctor '. saeculo , non antea vixerit 3 cui proinde comperta, quae priscis Ecclesiae aevis iactitata sunt, esse non potuerint: quod unus Synodum Romae sub S. Aniceto Papa habitam adversus Quartadecimanos reserat, cui S. Polycarpus interfuerit, quum hujusmodi ne vola quidem apud S. Irenaeum, qui alioqui de Romana S. Polycarpi prosectione disseruit apud Eusebium lib. s. hist. Ecclescap. et , extet: quod Concilii Lugdunensis ex ia Episcopis sub S. Irenaeo adversus antiquos haereticos Valentinum, Secundum , Basilidem , aliosque habiti meminerit, alteriusque item Lugduni ab eodem S. Irenaeo adversus Quartadecimanos ex I3 Episcopis coacti; quum sub ea tempestate dissicilest creditu tot in Ecclesia Gallicana jam erectas Cathedras Episcopales. Verum quia , ut norunt periti Critici, argumento negatiVo parum , aut nihil probatur, tanti non sunt haec Ceilli erit conjecturae , ut ab eo Synodico libello laudando omnino abstinendum duY erimus. Ad haec P. Halloisius in vita S. Irenaei testatur ab se in Bibl. Vatic. repertum stagmentum Concilii adversus Quartadecimanos ab eodem celebrati: a primis vero Ecclesiae temporibus missos saepe in Gallias a Romanis Pontificibus Episcopos, qui illas in Chrilliana religione erudirent, suo loco ostendemus . Ad de quod Concilium Romae habitum sub S. Victore contra Quartadecimanos testata res est apud Eusebium lib. 3. cap. a 3, & Auctorem libri Pontificalis in S. Victore . Quid ni fieri potuit, ut sub
S. Aniceto quoque ea de caussa Concilium haberetur ρ Quamquam ingenue lateor pleraque in Synodico contineri, quae cum historiae veritate , & temporum canone satis cohaerere nequeant ,
scut inter alia, quod Victor Papa in Synodo Romana Noe to anathema dixerit; quum tamen longe post S.Victorem Noetus haeresim suam propalare coeperit. Quod a S . Telesphoro in Synodo ia Episcoporum una cum haeresi proscriptus fuerit TheodotusByzantinus; quandoquidem sub initium Imperii Antonini, id est an. 138. passus est S. Thelesphorus ἱ Theodotus aute tu errorem propinarc non
607쪽
ccepit,antequam Imperium auspicaretur Marcus Aurelius. Quamquam neque ob ista fidem omnem Iaudato libello ablegandam autumarim. Optandum sane , ut qui in Dupinio optimo jure reprehenderat aut negligentiam in praetermittendis , aut sublestam fidem in alienum in sensum intorquendis majorum locis plerisque , quibus Apostolicae Sed is privilegia ceIebramur , ipse paullo accuratior fuisset , paulloque attentior in iisdem aut colligendis ,
aut elucidandis. Eae omnes Synodi hactenus recensitae Romae sunt habitae ante
Nicaenum Concilium . Post illud in Synodo anno 3 37. S. Julius Ianathematis jaculum in Arianos intorsit: in altera anno 3 2. S. Athanasium instituto sudicio absolvit; eique , atque Marcello Ancyrano, & Asclepae Gaetensi communionem, gradumque restituit; qua de caussa suus erit agendi locus. In altera Synodo anno 3 9. Photino ejurato , Valenti, & Ursacio libello suppliciem agitantibus, ac Romanae Ecclesiae fidem profitentibus, communionem largitus est. In Synodo anno 3 o. S. Damasus Ariminensem pseudo-Synodum irritam dixit, ejusque acta summa auctoritate evacuavit, cujus rei idem meminit in epistola ad Illyricos . De ea S. Athanasius ad Africanos epistolam scribens , Sumeiunt , inquit, scripta Damas magnae Roma Episcopi, ἐπ tam
multorum cum ipse congregatorum Episcoporum : nimirum ut ab omnibus Ursacius, & Valens expIoderentur,& expellerentur. In II Synodo an. 37 a ab eodem Damaso Auxentio Ariano, ac in sedem Mediolanensem intruso anathema irrogatum est. Macedonia etiam haeresis diris omnibus devota, inscriptaque est Synodica epistola ad Illyrici Episcopos, quam reserunt Theodoretus lib. a. cap. a 23 SoZomenus lib. 6. cap. 2 3,& Nicephorus lib. H. cap. 3I . Exinde constat, ut ad eum annum observat Pagius in crit. Baronii
Macedonianam haeresim primo fuisse proscriptam a S. Dama , non vero a Patribus Concilii Illyriciani, quod nonnisi post acceptam hanc S. Damasi Synodicam habitum fuit. In Synodo III anno 37s. idem S. Damasus anathemate animadvertit in Apollinarem , ejusque discipulos Vitalem , & Timotheum; adsuit Petrus Alexandrinus Episcopus , ut habetur in laudato libello Synodico
apud Fabricium. In Sinodo IV anno 378 editi sunt a S. Damaso
608쪽
anathematismi adversus haereticos Arianos, Pneum atomachos, aliosque, directa Synodica ad Paulinum , sive potius , ut accurati critici observant, ad Ascholium Thessalonicensem , quam resert Theodoretus lib. s. cap. I ri ut ubique haereticis illis communio Ecclesiastica denegaretur. Non nescio inter cruditos, ac maxime Baronium , Valesium , Pagium , Holstentum , Conciliorumque collectores non convenire , nec facile fiet, ut conveniant , sive circa numerum , sive circa tempus memoratorum Conciliorum sub. S. Damaso . Sed id heic mea nihil interest ; satiusque habeo Romani Pontificis , quibus de ago , privilegia , bono in lumine , suoque loco collocasse . In Synodo an. 386. S. Siricius disciplinae leges statuit, Africanisque Ecclesis direxit, ut liquet ex epistola Synodica ad Asricanos , quae ab Africanis in Concilio Zellensi anno i 8. relecta , ad ejusdem a mussim disciplinae regulae Africanis descriptae sunt. Epistolam hancce equidem Pape brochius inficias ivit, sed vindicavit Pagius ad cit. annum adeundus. In aItera Synodo anno 39 o. idem S. Si ricius delatum ad se a Pammachio Jovinia num , haeresis nomine damnavit , atque ab Ecclesia abire , extorrem dixit: exinde Stricius epistolam ad Ecclesiam Mediolanensem inscripsit , qua accepta S. Ambrosus Concilio Mediolani eodem anno collecto secundum Stricii judicium in Jovinianum anathema intorsit, ut liquet ex ejus Synodica , quae inter ipsus epistolas extat. Hic haereo , inque S. Si ricio , cujus nuper memoriam vindicavit BE NEDierus XIV. Pontifex maximus, nomen Martyrologio inserendum jubens ad diem a6. Novembris, atque in epistola ad Johannem V. Lusitaniae Regem fidelissimum eidem Martyrologio ejusdem jussu recens edito praefixa, difficultates omnes , quae Olim Baronio moram secerant, mira eruditione , & claritate discutiens , atque depellens, in S. Siricio , inquam , sisto, ne ultra modum excrescat oratio, ea de re , quod a Siricio epocham auspicantur suam epistolae decretales Romanorum Pontificum, quae nostram in rem tot argumenta suppeditant , ut quae ex Synodis Romanis excerpi possent , missa facere compellamur. Prieteriri tatnen nec decet, nec debent Synodi, Romana
609쪽
sub S. Felice III. Pontifice M. anno 48 . ex 77. Episcopis coada nata, in qua Acacius & Petrus Moggus diris cun Ais devoti sunt, quae subinde in Synodica ad Clericos,& Monachos oriental. his Apostolicae Sed is jura laudibus celebrat. Evoties intra Italiam propter Geloiasicas eaWias praecipue fidei eost untur Domini Sacerdotes, consuetudo cujus testis accedit S. Petruε Chrysolo
Apostolicae ex persona eunctorum totius Italiae Sacerdotum , juxtaybllieitudinem sibi Ecclesiarum omnium competentem , cuncta coninsituat, qui Caput es omnium : Domino ad B. Petrum Apo solum dicente, Tu es Petrus &c. Addit a Nicaenis Patribus ad Romanum Pontificem pro confirmatione decreta delata, idque moris jugiter Synodis sacrum , integrumque mansisse. Tillemontiusto m. I 6. monum. hist. Eccles pag. 3 36 , 338, 5 373. laudatis
verbis significari dumtaxat in more positum contendit, ut Sy. nodi sententia a Pontifice promulgaretur. Verum ita interpretari , si non est verba intorquere, apertamque verbis clarissimis vim
facere , nescio quid aliud sit: nedum enim promulgari, sed proferri , sive con tui evncta a Pontifice Synodi expressa sententia est : Episcopi insuper istius Synodi aperte se sequi Apostolicae Sed is auctoritatem professi sunt verbis sequentibus : Sequens auctoritatem Sedis Ap obea subscripsi. Denique S. Gregorius M.
lib. 4. Regesti in Synodo Romana ex 2 a. Episcopis omnia a se sconstituta auctor est, nam hoc verbo constituto est usus . Romana
sub S. Gelasio anno 4sq. ex Meiscopis 7 o. conflata , in qua Catalogo librorum consecto, quem a Protestantium dicteriis vindicant Theologi nostrates , his laudibus Romana Ecclesia celebrata est. Sancta Romana Catholica , b Aposοlica Ecclesa nullis S πο- ditas consitutis ceteris Ecclesiis praelata es, sed evantelica voce Domini , ter Salvatoris no iri Primatum obtinuit ἔ Tu es Petrus , inquientis , & super hanc petram dec. Es ergo prima Petri Aρο- soli Sedes Romana Geloia , non habens maculam , neque rugama nee aliqvid hujsmodi . Praeclara ista sua postea fecit S.Nicolaus I.
epist. 8. ad Michaelem Imperatorem, atque apposite ad rutundendam Graecorum schisnaticorum invidiam adhibuit pariter
Eneas Parisiensis apud Dacberium tom. 7.Spicilegii paῖ.96,& 97.
610쪽
Ad haec Romana dicta Palmaris sub S. Symmacho anno sor , in qua Episcopi probe agnoverunt nefas esse adversus accusatum Pontificem iudicium intentare, quin potius, qua par erat, religione fassi sunt id positum in Synodi potestate non esse : Scientes quia otis Sedi primum Petri Apostoli meritum , vel 'ineipatus , deindeIecuta jussionem Domini cinciliorum venerandorum auctoritas, eis gularem in Eeelisis tradidit potesatem et nee antedictae Sedis Antistitem minorumjubjaevisse judicis . Romana sub Boni. facio II. anno 33 I. apud Holstentum in collect. Rom. , in qua lectus , probatusque supplex libellus Stephani Larissensis Metropolitae , quo prae aliis praeclara haec de Apostolica Sede praedicabat: Dixi quia auctoritas Sedis Aposοlicae, quae a Deo, er Salvatore nο-sro Summo Apulatorum data es , Omnibursanctarum Ecclesarum privilegiis antecellit, in cujus confessione omnes Mundi requiescunt Eccusae . In ea Synodo vindicata speciatim iura Pontificis qua Patriarchae in Illyricum sunt, de quibus pari. a. Romana sub
Johanne VIII. anno 877 , in qua eum Pontifex Romanam Eces e-sam non alio , quam magistrae, Matris , & Capitis Ecclesiarum nomine inscribit: tum Epistopi Pontifici caput submittentes proponenti non aliis , quam obsequii, obedientiaeque verbis responis
dent: Placet , es valde plaeet in omnibus vesra sanctissima sectari vestia . Neque fas es, ut a eulmine Apsolatus vestri in alia quo dissentiamus , quem videliset ipse Chrimus Dominus noster
omnium nostrum ad vicemsuam in terris esse voluit caput. Romana I. sub S. Gregorio VII. anno io 4, cujus decreta adversus Simoniacos , & Incontinentes apologetico egregie vindicavit
Pontifex . Apologetici haec summa: nonnisi ApostoIieae Sed is auctoritate Concilia congregari, & corroborari: Apostolicae S dis auctoritati omnes undique Episcopos subjici: eam a Christo Ecclesarum omnium Caput esse constitutam , ab eaque regendas Ecclesias omnes : in ea plenitudinem potestatis residere , ad ceteras Ecclesias exinde manare r ab ea de cunctis Ecclesiis iudicari ;nullius vero judicio eamdem subjacere et ad eam undique appellari , ab ea vero appellare nefas : absque Synodo ab Apostolica Sede ligari, &absolvi , quos Synodus absolvisset, ve Iigasset. Conser praelaudatum apologeticum praeesaris antiquitatis monu-