장음표시 사용
591쪽
s6o PR4 VILE Gi A ROM. PONTIFICIgem Ervigium , & Episcopos Hispan. pro receptione VI. Synodi ;Johannis Constantinopolitani ad Constantinuin Pontificem apud Harduinum tom. 3 ; Liptinens sub S. Bonifacio ad S. Zachariam ;Hadriani I. ad Carolum Magnum pro receptione VII. Synodi apud Harduinum tom. , & ad Episcopos Hispan. adversus Eli- pandiim ; Nicephori Constantinopolitani ad S. Leonem III; Parisiensis ad Eugenium II; Constantinopolitani sub Photio ad S.N-colaum I, Galliae Episcoporum ad eumdem ; Suessionensis, &Tri cassini ad eumdem Pontificem apud Harduinum tom. I Styliani Neocaesareensis , aliorumque Orientalium ad Stephanu in V, aliis VI; Stephani ejusdem ad Episcopos universos de damnatione Photii ; Duet iacensis in caussa Hincmari Laudunensis ad Hadrianum II; Episcoporum Germaniae ad Johannem VIII, non vero IX, ut censuit Labbeus , de S lavis ad fidem conversis ; Actonis Moguntini, & Suffraganeorum t item Theotmari juva ven- sis ,& Suffraganeorum ad Johannem IX. apud Harduinum Ioc. indicato ; Viennensis in caussia investiturarum ad Paschalem II; Senonensis adversus Abae lardum ad Innocentium II; NaZareni sub Amaltico Patriarcha Hierosolymitano ad Alexandrum III, quem legitimum profitetur, Episcoporum Provinciae Cantuarien hs ad Alexandrum III. apud Harduinum tom. 6. pari. a ; Vavrensis ad Innocentium III ; S. Germani Constantinopolitani ad Gregorium IX. pro unione Graecorum apud Harduinum tom. 7, Constantinopolitani sub Vecco Patriarcha ad Johannem XXI. apud
Elardui n. loc. indicato . Mitto cetera, ne in immensum excrescat oratio, nam recitata amodo sat superque sunt, ut prudenti cuia
libet perspecta si sacratissima, qua Synodi erga Apostolicam Se
dem sententia assiciebantur; in quam sententiam profecto Eccle-sas pariter, quarum vices agebant, conspirasse consequens est , ac consequens etiam , quod a Synodis, sive Ecclesiis in iis considentibus qua in Oriente , & qua in occidente talia , ac tanta de
Romano Pontifice praedicarentur , quorum praeclariora, ac praecipua oratipne jam nostra persequi , ac persitan Sere aggredimur.
592쪽
U INDICAT A . ARTIC UL u s UI. g. Ι. Ex conelliis Purticularibus Ecclesiae orientalis . S. I. Q Uandoquidem Articulo sit periori ex Generalibus , qua Graeis cae, & qua Latinae Ecclesiae Conciliis , & Articulo se lienti
ex perenni SS. Patrum Ecclesar Graecae pariter, & Latinae traditione nihil antiquius ab utraque Ecclesia habitum esse, quam Apostolicae Sed is Primatum,ceterasque praerogativas eidem adne Nas maximopere pendere, magnoque habere in pretio, satis, superis 'que ostensum, sive ostendendum sit, nolim quidquam mihi facessiti negotii,quasi operam perdam, si impraesentiarum ex Conciliis paraticularibus Ecesesiae utriusque qualis, quantaque fuerit de R mani Pontificis praerogativis sententia , explorandum aggrediar , atque ex singularium, singularumque Ecclesiarum consensione , Ecclesiae utriusque , ideoque universalis consensum exculpere e pro tam grandi enim , tamque gravi caussa quidquam omittere , quo magis , magisque sulciatur, & firmetur, nec licet, nec libet . Quamquam , quum in rem istam omnia percurrere , & persequi res operae plena esset, nec operae sit pretium , satis satiusque erit, si plerisque dimissis, praecipua delibemus, atque ita non secus, ac in domibus usu venit, ut quaedam ad sustentaculum, quaedam etiam ad ornatum inserviant 3 adscito cum robore , tum etiam decore tam ratam, fixamque , quam venustam , spectatamque faciamus . Ergo ab Ecclesia Orientali capiamus exordium :atque equidem suprema in Ecclesiam universam potestate , una cum insallibilitatis in fide praerogativa Romanum Pontificem pol -Τere agnovit dubio procul r. Ecclesia Constantinopolitana . Ejusdem Episcopi Constantinopoli in Synodo congregati an. 382. epistola Synodica ad S. Damasum Pontificem Maximum dimissa apud illum excusant, cur ad suum Concilium Romam vocati non irent , tum temporis angustias caussati, tum ne tempore absentiae Ecclesiae suae in discrimen adducerentur . yam vero, inquiunt , quoniam mos , quo fraternam vorram erga nos eharitatem declaretis, Concilium Dei voluntate, ae nutu Roma coacto,Nο1 ve
593쪽
PRIvILEGIA ROM. PONTIFICIlut membra propria... accer sis. . . es certe nobis in Optatis , flposset fleri , Ecclesii penitui relictis , vesro de erio , aut neces.sario potius Ecelsae negotio infervire. Abis enim nobis det alas
velut Columbae , ut ad vos advolemus , vobiscumque acquiescamusΘDeinde subnexis caussis, quibus itineri illi se committere prohiberentur , subdunt: αν rectius negotium perficeretur, ει vestra charitati sudium nosrum probaretur , fecimus ut fratres, es collegas no ros Epis os CFriaeum , Eusebium, b Priscianum exoraremus , ut princiscendi ad vos laborem libenter subire vellent.
Praeterea fidei suae rationem postquam Pontifici reddidissent, prae-esareque ab se gestorum suminam misissent, ea omnia ab ipso firmari postulantes subtexunt: aEvibus rebus tanquam legitime , scanonice perfectis vesram quoque pietatem eongratulari obsecramus . Ista constant ex Theodoreto lib. s. hist. Eccles cap.s. In Concilio sub S. Flaviano anno 4 s adversus Eutychem
eadem congregata, haeretico homine diris cunctis devoto sententiae confirmationem a S. Leone M. litteris missis rogavit his veris
bis , quibus nihil illustrius ad patefaciendam , quam animo de Pontificis sive suprema potestate , sive in fide insallibilitate prae
claram sententiam praeserebat: enarratis enim Eutychetis erroribus , & adnexis adversiis eumdem actis subdit : Commotus itaque
Sunctissime Pater in his omnibus , quae ab eo praesumta sunt . . . proconsueta siducia Mucialiter age , secundum quia Sacerdotio cumpetit : propriamque faciens communem causam inanctarum Ecelsarum discliplinam, ut decernere damnationem adversus eum regulariter factam , s per propria scripta dignare. . . . Caussa enim eget solummodo vestrosolario , atque defensone , qua dekeatis con- sesu proprio ad tranquillitatem , 'S pacem cuncta perducere. Sic enim haerem , quae jurrexit, s turbae , quae propter eum facta sunt , facillime defruentur, Deo eo erante per vesras fac ratissimas litteras . Removebitur autem S cintilium, quod fieri divulgatur , quatenus nequaquam ubique sanctissimae turbentur Eccle .
Extat inter epistolas S. Leonis ante septimam veter .edit. , & apud Harduinum tom. a. collect. Conciliorum pag. 3. Eadem Ecclesia in Synodo Constantino politana anno 497. in epistola Synodica. ad S. Symmachum Pontificem Maximum , rogans etiam. atque etiam Diuitigod by Corale
594쪽
etiam sibi Romanae Ecclesae restitui Communionem, qua ob Acatii quondam Episcopi Constantinopolitani, de cujus schismate agendi alius erit locus , culpam , mulctata fuerat, postquam se omni animi obsequio S. Leonis epistolam ad Flavianum amplexatam suisse professa est , atque imo ob professionem fidei traditae a S. Leone in laudata epistola , se ab Eutychianis oppugnari, ac persecutionem, vexamque pati retulisset , Noli, subdit, facere fudicium per illum, qui cunctam judicat terram : ne perdas jusum eum impio , nec aequaliter judicentur a te orthodoxi , s haeretici, vel qui anathematitant praedi tamjanctam episbiam is ii, qui orant quotidie mori pro rectame, quae a vobis praedicatur. Quid quod in Concilio Constantinop .an. 32 o. Clerus ejusdem
Ecclesae exarata epistola synodica ad S. Hormisdam rogans enixeratam haberi ordinationem Epiplianti in Episcopum recens electi, haec habet obsequii, obedientiaeque resertissima P Ecclesia sicam legem en legem Patriarchis nuper inauguratis impositam implentes , Apostolatui vesroyalutationis debitum persitentes os Letum speramus , ut amplius eἶaritatis vinculum, b paternum as- tum circa nos charitas vesi a colori re dignetur, syapienti guber natione .... , quae ad rationabilis traditi vobis ovilis salutem pem tinent , peragatis . Quid praeterea, quod Ecclesia eadem in Synodo anno 3 36. Constantinopoli sub Patriarcha Menna , quem S. Agapetus Papa Anthimo deturbato eidem Ecclesiae suffecerat, praesentibus quoque ejusdem Pontificis Legatis celebrata , non modo anathemati Iato in Anthimum , Severum , Petrum Apamensem , & Zo aram Eutychianos Acephalos subscripsit, sed de litteras, supplicesque libellos, quos Agapeto contra Acephalos obtulerant Orientales Episcopi , & Monachi , lectos, actionibu Gque insertos voluit Θ Ea vero erat illarum litterarum epigraphe IDomino nos Sanctissmo , ae Beatissimo Archiepiscopo antiqua
Romae , ἐπ arcumenico Patriarchae Agapeto: in iis autem istis verbis S. Agapetum alloquuntur : In tempore opportuno vorrum adventum nobis Deus Osendit, quiasicut Petrum Mugnum Osolorum Principem his,qui Romae erant in depositionem Simonis misi misis es vos misi in depositione , ἐπ expulsone Severi, Petri , es mara . Mennas etiam act. 4. Synodi Constantinopolitanae, Nos , inquis , Bbbb a AP -
595쪽
s ς PRIVILEGIA ROM. PONTIFICI- suleam Sedem sequimur , obedimur, ρο ibius communieatores communicatores habemus, condemnator ab ipsa S nox
Quid plura In Synodo an. i 276. habita sub Vecco, qui post Concilium Lugd.II. Jolepho Patriarchar unionis insensissimo hosti,& iccirco exauctorato, Ecclesiae Constantino p. subrogatus fuerat , fidei sermulam jam pridem Graecis unionem exoptantibus praescripta a Romanis Pontificibus, praesertim Urbano IV,Clemente IV,&Gregorio X,ambabus ulnis amplexata, quae in praefata sermula Romani Pontifices sibi adscripserant, privilegia libens, volensque attribuit, profitens quam sincere, tam reverenter se agnoscere Romanae Ecclesiae summum, es perfectum Primatum, es Principarum super ιιniversam Catholicam Geloiam, quem in seipse ab ipse
Domino in Beato Petro Apsolorum Principe ,seu Hertice, cujus Romanus Pontifex es successor , eum plenitudine potesatis recepit. Praeterea quod quemadmodum prae aliis tenetur fidei veritatem defendere, sic & si quae de fide subortae fuerint quaestiones, suo debent judicio definiri. Postremo quod ea, quae ceterae Ecclesiae,& Patriarchales specialiter diversis temporibus privilegia obtinuerunt , sanctionibus Imperatorum , & divinorum Conciliorum, eadem Ecclesia Romana confirmavit ,& roboravit 3 & non aliter obtinuerunt confirmationem Ecclesiarum hujusmodi praerogativae,nis eadem Ecclesia Romana suum super iis judicium , & sentena iam protulisset: sua tamen praerogativa tam in generalibus Conciliis , quam in quibuscumque aliis semper salva. Porro hanc fidei professionem in synodica epistola expressam eadem Synodus ad Johannem XXI. misit, quam exhibent Leo Allatius , Raynal- diis, R Labbeus tom. II. Concit. Quae utique eam in aprico ponunt , quae antiquitus Ecclesiae Constantinopolitanae quam recta, tam sacrata de Apostolica Sede animo insederet sententia ; & quatenus tam Vere , quam re Iigiose sentiret illius supremae potestatis bi sore parendum, neque sibi ab illius fide absque piaculo, errorisque periculo fas esset deflectere . Agnovit a. Ecclesia Alexandrina , suaeque consessionis praeclara haec prae aliis specimina praebuit. A nonnullis equidem lau-ψari solet ejus Synodica ad Fςlicem Papam, qua de Apostolica Sede
596쪽
Sede ait: Ipse esseer Mertex , in quo omnes Ecclesiae vertuntur , susentantur, relevantur. Nolim vero epistolae dubiae admodum fidei confidere . Ergo AEgypti, Libyae, & Pentapoleos Episcopi ad I oo. serme numero Alexandriae anno 339. in Concilio collecti , defendendi S. Athanasii ab Arianis damnati caussa, epistola synodica ad S. Julium I , quam exhibet idem S. Athanasius apo- Iogia a. conscripta, sic fantur circa finem: In publico conventu de conflio omnium has litteras ad Vos dedimus, quibus oramus ve-sram in Chrisο prudentiam, ut recipiatis hane de Athanaso conteis sationem , es commercium , communionemque ejus admittite, es telam , indignationemque contra Eusebianos, qui biiusmodi tentant, induite, ne diutius istiusmodi pravitas , es malitia contra Ee- Asiam invalescat: Vos certe vindices hujus injustitia imploramus, citantes illud Apostolicum verbum et Auferre mala ex vobis r Mutienim revera sunt , es indigna communione, quae ab illis des antur. Ne igitur illis aures praebueritis ,s denuo ad vos eantra Atha-nsumseribant. Scripsissent ne ista, amabo te, si non credidissent potuisse Romanum Pontificem hinc Arianos compescere, illinc A thanasium suae reddere sedi, ideoque huic, & illis, sibique , & omnibus ubique superstare Apostolicam Sedem , cujus indeclinabile esset judicium , ac suprema in omnes sententia ξEadem Ecclesia sub Sancto Athanasio anno 362. in Concilio congregata, ac praesente, Praeside, vicesque Liberii gerente S. Eusebio Vercellensi, Arianos ad Ecclesiae unitatem regre scum pristinis gradibus recipiendos decrevit quidem studio colligendi in Dominici gregis caesam dispersas oves , sed decretum , ut ratum juberet, rogatus est litteris Liberius , qui libenter assensum dedit, auctoritatisque suae robur adjecit. Et morem gerere detrectans Lucifer Calaritanus maluit conflato schismate ab Ecclesia divelli. Id constat ex Socrate lib. 3. cap. s. Inde eruitur Canonum relaxationem juris esse unius Pontificis, a cujus obedientia desciscere nihil est aliud , nisi ab Ecclesiae unitate discedere . Concilium anno 63 o. Alexandriae congregavit S.Cyrillus, neque aliam ob rem , nisi ut sententram in Nestorium a S. CaeIe stino latam publico in coetu legendam proponeret, eamdem que executioni mandaret. Inde synodica ad Nestorium missa, pri-
597쪽
mo a Pontifice intortam in ipsum sententiam denuntiat, cuique ut faceret satis , enixe deprecatur , alioquin intelligeret se ab iIIo anathemate damnatum , ab se vero Ecclesiasticam communionem denegandam. Ita Summi, ut oportebat,Romani Pontificis judicium in Patriarchas ipsos pendebatur . Ad haec Clerus Alexandrinus libello Legatis S. Anastasi II. tradito infimis precibus rogans in communionem recipi, praememorato quod Ecclesiae Romanae in fide, & ritibus Alexandrina Ecclesia adhaerere religioni iugiter duxisset, utpote quae pariter a S. Petro fuerat instituta, & praenarratis caussis, cur Romana dein Ecclesia a sua communio
ne Alexandrinam iaspendisset, subjungit: Volentes ejussatisfa-eere voluntati nor eam sena tenere, quam Princeps Apostolorum Petrus , ejusque discipulus Marcus erediderunt: & exposita fide subtexunt, Legatos alloquentes: Vestra igitur Reverentia fusi
piens Mem nostram ... istestamur. . . ut hane chartulam ineratir
Utolicae Sedis Antistiti Anasta . . . ut jussanctitas relegens, qvobi fuerint placita . . . manifestare dignetur . Nam quum tiassensitate ejus mei recta fuerit servata confessio ras paratos
existere prositemur ad Urbem Romam Legatos , qui pro unitate sanctarum Dei Gelsarum agere debeant , destinare. Ideo igitur ad Sedis Apostolicae communionem, adeoque ardenter Clerus Alexandrinus adspirabat, antiquiusque nihil affectabat, quam de rectis dogmatibus ab eadem edoceri, quod apprime nossezapud Sedem Apostolicam rei Christianae summam integram stare ἔfactam eidem a Christo D. iacultatem de rebus ad Religionem attinentibus docendi, & decernendi, atque ex factis eidem a Christo D. pollicitationibus fieri nunquam posse, ut a fide ab Apostolorum Principe accepta vel ipsa transiliret , vel aversa tra
Agnovit 3. Ecclesia Antiochena, quae anno a To , vel 27aoni Concilio Antiochiae coacta ex Episcopis 7o. juxta S. Athan sum in libro de Synodis , aut i 8a. juxta Basilium Monachum in libello supplici ad Imperatores contra Nestorium oblato, anathemate damnato cum sua haeresi Paulo Samosateno, Episcopatuque dejecto epistolam synodicam dedit ad S. Dionysium Romanum Pontificem , qua rerum ab se gestarum adversus haereticum homi
598쪽
UINDICATA . ARTICU Lus VI. g. I.
nem certiorem faciebat , eique in Antiochen a Sede Domnum ab se suffectiim , cui ut communicatorias litteras dirigeret, deprecabatur . Qiij a vero Paulus Episcopio abscedere , locoque migrare detrectabat, interpellatus ab Episcopis Aurelianus, ethnicus licet , illi , Paulo scilicet, aut Domno domum tradi jussit, cui Romanus Ponti sex concedendam judicasset. Itaque Pauli, & Domni caussa ad Dionysium Papam dimissa , Pontifex Concilii Antiocheni sententiam sua auctoritate confirmavit, qua accepta, jussuque Aureliani executioni mandata , Paulus e gradu jam dejectus, e domo quoque expulsus est. Ista constant ex Eusebio lib. 7. hist. Eccles. cap. 3o , & Theodoreto lib. 2. haeret. fabul. cap. 8. Ex istis itaque necesse est fateri, exploratissimum fuisse tum in Oriente rerum Christianae Reipublicae summam penes unum Romanum Pontificem stare, ita ut orthodoxos dicam non modo, aut haereticos , sed nec Ethnicos ipsos id lateret. Ad haec quum S. Damasus anno 378. habita Synodo Apollinaris haeresi damnata, trium in Divinis Personarum diis stinctionem , atque unam , eamdemque divinam in tribus
substantiam adstruxisset , synodica deinde cum formula fidei directa ad orientales Episcopos, ut eidem subscriberent edixisset ; ii collecto anno 37s. Antiochiae Concilio , cujus meminit S. Gregorius Nissentis in epist. ad Olympium Monachum , seu in vita S. Macrinae sororis, ex I43. Episcopis , inter quos eminebant S.Meletius Antiochenus, S. Gregorius Nissenus, S. Eusebius Samosa tenus, S. Pelagius Laodicentis , S. Eulogius Edesseniis, ultro citroque syngrapham adjecerunt suam non modo, subscriptamque ab se fidei sermulam Romam re inisere, sed ΤΟ - mo,cujus mentio occurrit in epistola Concilii Constantinopolitani anno 38a , de apud Theodore tum lib. I. cap. 3, adornato fidei suae expositionem formulario a Pontifice praescripto apprime consormem emiserunt, ad eumdem Pontificem reserendum . Id constat ex epist. decret. S. Damasi tom. I. epist. Decretalium; de ex libello synodico tom. a. Concilior. Labbei. In Concilio Mopsvestae a Provinciae Antiocheno Patriarchae subjectae Episcopis anno 43o, celebrato adversus Theodorum olim ejusdem Urbis Episcopum , cujusque nomine ex lacris diptychis abrato S. Cyrilli nomen adj et cium Disitiam by Corale
599쪽
etiim est, in epist. synodica ad Vigilium Papam , quae collat. s. Synodi V. inserta legitur , Vigilii primas esse partes agnovit de scatissa trium Capitulorum dignoscere, & dijudicare, & Concilio ea de re congregato Primatus jure praesidere I Decebat, inquiens , quum primam inter Sacerdotes dignitatem fortiti estis , ea, quae ad sanctarum Me larvmsarum respiciunt, manifesa vesrae Beati
iudiniferi . me bene s Chrisianissimus noster Imperator Iustinianus ) consederans ad vestram scientiam quaedam, quae de Theodoro quondam MU Utenae Eccles Episcopo mota sunt, jussit referri . Quibus satis significabatur nihil firmum , nihil fixum esse
in Ecclesia, donec Romani Antistitis accessisset auctoritas , suo. que nomine valere, omnesque obstringere is tandem voluisset.
Agnovit 4. Ecclesia Hiero lymitana. Ejus erga Apostolicam Sedem fidei praeclarum superest monumentum ex apologia Pauli Orosii capp. 3 , & 4 , ubi auctor est , quod in Concilio Hierosolymitano anno i s. sub Johanne Patriarcha nonnihil in partes Pelagii propenso , post longam cum Pelagio disceptationem , in qua quidem idem Orosius Catholicae fidei officium viriliter obierat, a Johanne, ceterisque Episcopis tandem ultro citroque in eam itum sententiam, Ut ad F. Innocentium Papam Romanum Fratres , er epistolae mitterentur , unives, quod ille decerneret, sequuturi. Nempe nemini dubitare succurrebat Romanum Pontificem a fide non posse deficere, eique de fide definienti adquiescere omnes debere. Suppetit praeterea aliud praecellens ex Synodo Palaestina argumentum, ex qua Legatis , & Synodicis litteris ad S. Mari inum I. Papam missis , quas in Auctuario bibl. PP. refert Combefisus , Sophronius ejus Patriarcha ,& Stephanus Dorensis Episcopus ab eo Legatus suppetias a Pontifice adversus Monothelitas postulaturus, Apostolicae Sed is cum supremam potestatem , tum in fide firmitatem eximiis laudibus celebrarunt, & extulierunt , quas , quia agentes de Concilio
Later. sub Martino I. retulimus , non est cur denuo repetamus. Recole ibidem relata. Eadem Ecclesia tandem anno o6o. , quo
acerrimum apud Latinos grassabatur schisma, ab Amatrico Pamariarcha in Concilio Nazareno collecta Alexandrum III. legitimi
600쪽
.erbis: Vos in Dominum temporalem, V Patrem spiritualens elegimus unanimiter, oe voluntarie recepimus. Nempe nihil habebat antiquius , quam Apostolicae Sedi individue adhaerere, unde in Ecclesi am universam jura dimanare intelligebat, rectaque
dogmata derivare. Accedit Ecclesiae in Illyrico constitutae consensus, quae iaConcilio anno 367. collecta, in fide S. Romanae Ecclesiae sibi quiescendum rata adversus vocum novitates , de quibus , ac praesertim de vocibus Usae , Omovson , H Osola , tum ingenti animorum aestu agitabantur controversiae , ita in epistola Synodica ad Asianam Dioecesim apud Theodore tum lib. .hist. Eccles. cap.7. scribiti Nos autem non alitersentimus,atque duo Concilia, quorum alterum Iam Romae, alterum habetur in Gallia , nimirum unam,
eamdemque essentiam esse Patris, Filii, s Spiritus Sancti in is tribui personis, hoe est in tribus perfectis hypostasibus. Sane Illyricos haud latebat Antiochiae a Paulini parte uuam dumtaxat hypostasim in Divinis dici , unamque dicendam dumtaxat a Pa tribus Synodi Sardicensis decretum , teste Theorore to lib. a. hist. Eccles cap. 6. Ut ut esset, tamen Romanae Ecclesae audientes acceptas tres hypostases, in eamdem pedibus, manibusque senistentiam abierunt, persuasum habentes periculi nihil prorsus subesse, quum praeuntis Romani Pontificis releguntur vestigia: quinimo, eri in fidem Romanae Ecclesiae ceteri pariter orientales concederent, Elpidium Apostolicae Sedis apocri sarium ad eosdem remiserunt, cunctos in eadem fide confirmaturum. Necessarium habuimus ad vos desinare Dominum nosrum, eomminifrum ELpidium a regio Priseipatu Romanorum has litteras deferentem, ut siforte talis est praedicatio vestra, cognoscat. Nec demum praetermittendum, quod quum anno 3 8. ex Illyrico, &Graecia in unum o' Episcopi ad Concilium convenissent, postquam Thessalonicensis Episcopi, ideo quod cum Timotheo Constantinopolitano ob Imperatoris metum communicaret, communione discedendum decrevissent , fidei professionem scripto adornatam Ro' mam miserunt in Romani Pontificis communione se permanerΘ a omnino velle profitentes. Narrat id ex Theophane ad cit. annum Anastasius.