Eclogae VI-X;

211쪽

ECI 0 GA X, 19-21. 205

religionum nil patria domicilia templaque sua pertraxerint, P. I tu. I, 36 74).1 - 21. Post oves pilio quoque propinquat speculabundus, et deinceps alii pastores ulter Ostulterum. - aptiuidi Tlieocriteo, qui, verus quum pastor esset, diis agrorum familiarius uti consueverat, Mercurius primum propinquabat propitius, tum caeteri pastores et post alii dii rurales I, 7:

Mercurius primus veniens de monte, terit te Daphni, inquit, quis dic, ardes quem tam Vehementer IPastores Venere boum, caprarum Viumque, Quaerebant omnes, male cur sit 3

Sapienter oves Virgilius, quae hospitibus, quippecie ures, propinquaverant, Opilionem continuo alius quo pustores Sequutus esSe sucit, primumque deinde Apollinem, cui Gullus pridem nutus esset. Pliam X ten- Sum X Uigio, custo ovium, pro Ditio, quod et ipsum reperitur. l. x ij, odiis in Italia fiebat, addita uspiratione Aeolica id, correptum in OPS, quemadmodum Ηις, Me ix P3, declarabat sonu, divitiao quonia in e pecore erunt, deumque divitiarum, Ps, quae dea quaedam erui pastorum a prima origino P. νέη. I, 17. p. 105 1113. Hinc factum est, ut priscum verbia in Pisio, quod in lingua tantii minanebat rustica, de omnibus quoque innini St Oribus, quem nil in adiim apud puleium et Ulli. p. 21 Ode caprariis, dici posses IIufusiux, et ipsum ex vetusta lingua ruricolorum, rector proprie boum adni uiri in vel plaustrum ita Columella eo et Ovidius utuntur deinde pastor boum; illi ut in Ausonii LXIlepigrammate, ubi irimam ravllabum Ἀγυλι insuper

212쪽

habet correptam. nu usi sunt tardi, qualia eorum ui menta minime pastores suum, aufusti librorumn liquot munia scriptoria in veterum genus enim Suillum incessum vix permitin morantem Libris nostris manuscrilitis est Apuleius antiquior, qui bis Virgiliam immi Ponem et sufferauum, i. e. rectorem boum laudiit, nil tunc locum respiciens. Denique, quid licsibi volint subulci Monusius subulcus quum proximo versu praesto Sit Veri Simile est, ad Menu ca interpretaturum addidisse aliquem usu seu ς, itaque insanae correctionis causam dedisse. Utrumque istud vocabulum, succi plenum villatici, sente tantum

Virgilius linc in loco illi ibuit, et de Arcadiat amul, inerte mollitia, paene Sybariticu, nunc OStrue pueSeos pastoritiae, tam longe ejus Arcades aberant, ut in poematum more legitimo, coelum crassisSimum et labores durissimos tolerarent VII, 4. Quare ad veritatem poeta describens ne suLusium quidem hic evit ivit, quem ni in is esse ignobilem ad uos pastores nil umbratos Theocritus censuit : Arcadia quoniam quod Supra memoravimus, homines et sues multitudine

ςZon in sugini ut et Varro II, 4 quouiam, in

Arcadia suem e vidisse, testis St, quae prae ni iniupinguetudine, Surgere nequiret cujus in carne OreX nidum fecerat, et ppererat mures Crudum tamennuri Romanae condonabatur usu cu A, praeSertim

collecta, densis in jugis montium per hieme in acuerat. Ver enim muti ipsum suisse. id ferularii ut lores et

213쪽

ECLOGA X, 21 - 23. 207

lilia Silvani v. 25 indicant, et Gallica expeditio v. 46, unde Agrippa lia ipsa aestate rediit. Quod si Me- aulca S, quod ervius proposuit, glandes liabet ad lit

bernum pabulum colligendas aut est nuclumnus in litem em vergens aut ipsa hiems, totaque ecloga Vertitur. Cui re veste subulcus a grege redit e querceto, ubi verna pluvia et rores densis umbris diutius durabant.

21 - 23. Vel dii quidam agrorum, Irminis periti et amoris, adveniunt, Gallum adhortaturi Primus Apollo, fautor ejus u collibus Musa ruina post Silvanus, eius popularis postremo Pan Arcadicus. - Apollo, qui Arcadiam munere peragrabat de pastoris ipse pascens V, 35. b. III, 1, et ab Arcadibus imprimis, quod ait Cicero A i. IlI, 23, quasi Asinion, pastor et legislator, colebatur, non solum ullum novit, Vetere familiaritate, sed, quum esset fatidicus, ejus quoque Lycorin hujus que fuga in Placatiotiem iiiiiii Sapiens deus a poeta postulat eumdem, qua Virgiliu in Horatius de Quintilio amisso consolari vult: Durum sed levius sit patientia,

Quidquid corrigere est nefa S.

Daphnin Theocriteum I, 81 Priapus, uian quodam

suo Stomachi usus, exhilarare ni avult: Tuncque Priapus Venit Dapimi, ieris, licens, ni seri Psa Pu Ulla Omnes ut fontes pedibu silvas et oberrat

Vestigans Inale uinas et C Oliinino nute anus.

Lycorix, Cytheris non est, mima infumis v. 2 initius otium Antonius est iste re ius, que in per i De Alpiu in et per fora ica αδ tria ulliue urbaricae sit -

214쪽

gore, quod sumn ferebat, Septemtriones versus into-lorabili comitabatur . 46. cryue -Pergue, Omparatio poetica Rumano enim et Graeco ornatus minorum quoque drtium orationis non prinittebatur tantum, sed etiam imperabatur nostri dicendi artifices vix eum in nominibus substantivis ferunt. 24-25. Ossiciosus adventu Sisiunt, jus popularis, in cultu suo italico, soluti nonnihil in semet

uno habet, ipse quam quum rudis genius grorum UeStus tantum et Singulus quasdam voces steri Graecis diis orationem relinquens. - Ni Dunus, deus erat pervetustus rudium initi urum agri culturae Italicae, quum paStores Silvicolae pro X lina quae sue declivia

sub jugis montium adore Triticum Spe tu L.)

nn Serere, plantas ponere et finitimos agros limitibus discernere instituerent. Hunc deum rvorum pecoriS-que Virgilius Aen. VIII, O inter Turrhenicos Pelasgos cultum in lucis reperit. ecundum Horatium pater Silvanus, custos linitum, tib agricola uvas necipiebat Epod. l, 22 et pro grege Servato ac Saeris iactumnalibus p. I, 1, 143. Secundum Cato Dona 8 valet irili ne in boum a Murte Nisiano qui Victoris Hercules Nilvanus esse videtur in silva precabantur sacrificio facto farris adorei, lardi, pulpa oe vini Apud Iuvenalem VI, 446 porcus ei caeditur. Lucilius aliud unitu in II, 324 luporum euin X actu rem et fulguratoren arborum vocat. Apud Tibullum deo silvarum, si Destri eo M. l. 5. Ol. sistula

pastoribus consecratur , eidemque de culturno GVrico a Uco primitiae pomorum i 1, 4 . vu-rum quoque et spicarum festaeqne melas ne pro gregilius

215쪽

I, 5, 27 seruntur. Ex radice cupreSSi, arboruni quippe Sator silvestrium, Surculum gerit apud Virgiliuin b. I, 20, et apud Gratianum Cyneg. 20 trunco dicitur laetus silvulico, incura termite reo n3, o in inscriptione quadam gestator urborum, en o loro Nisiunus. Vetus Auctor e Limition Prag. 294Goes Silvanum, ait, primum apidem terminalem

pOSutSSe omnemque possessionem tres Silvano habere. Unum, omexticrem, domo consecratum, inter Lares liaberi familiares Si Danres sunctos rerum in inscriptionibus); alterum, grextem, in arvi pastoribus esse Sacrum tertium, Orienturam, i. e. principiis praesectum, in confinio, unde duae vel plures OSSeSSiones oriantur, lucum habere. Varro apud Augustinum civ. D. V l, 9 d. nip. r. 31 opinionis mentionem suci popularis, quae Silvanum aperto Summo luco culturae praeponit. Mulieri suetae post partum, inquit, tres Dii custodes adhibentur, ne ilvanus Deus per noctem ingrediatur et veXet eorumque custodum Significandorum causa tres homines noctu circumeunt limina domus, et primo limen securiferiunt, postea pilo, tertio deverrunt scopis, ut his datis culturae signis Deus il vanus prohibeatur iu-trare, quia ne ille urbi res caeduntur u putantur hine ferro, neque sar conficitur Sine pilo, neque ruges Cunc ruuntur in scopis ab his autem tribus rebus ires nuncuruuiu Dii: Interci , a Securis interci-Fiunc, PYLumnus, a pilo, oeDerru, a scopis Ad linio XXV, 10. XXX, 24 vultis, pro quibus Dioscorides' mitti Litit sive incubus noni iuui et ullis iis' III, 157.

216쪽

noctis potentibus inquies nocturna tribuitur; et Huratius III, d. 18 u Fauno precatur, ut gris Suis et parvis lumnis pareat. Auctor Romanarum siritribnum, Panem, Faunum, Inuum et Nilvanum, ait de uuleumdem signiscare, et Plutarctius in Parallelis, il- Vanum Sse, interpretatur, Aegi panem, cujus sorinum

semiferam Probus ei et Pomponius Lb. I, 20 addicunt quam quum cum Virgilio nostro alii quoque et

ipsos et eorum prolem, une et ii vano S, Secernunt

Ep. Mylli, II, 30. p. 253 68. p. 294). Verum est.

non religionem publicam, interpretationem autem pu- steriorem it vanum non minus, quum Faunum, Cum Pune commiscuisse, et in Signum eminum , Innium rerum 'λλη . irere transformas Se . ilvanus, vegetus senex v. Me t. XIV, 39, rudis quasi filii cola conspicitur Hor. Ill, d. 29, 24, cujus vo putentissima noctu ex silvis resonat ut . Obs. 8, peritus pastor istulae, et frondibus taedae coronatus Calp. II, 28. In Monte falconio editionis Germanicae t. XXX ll. Lo secundum L Guνxx specie flictus est nudi viri et barbati, in capite, sicut videtur, corona Silvestris est, ut in dextra, in Sinistra ramus ante eum canis edet suspiciens et M. 9 Secundum Boissardum dimidiata ejus forma Super columna, cum Sertopineo . Uerum communis L. n Graicis νύ in Italia Forum, ab Anglis en ne iiunt sive me-niculum gigant eum dicta, e eraSSis, ramo Sis, intus medullosis caulibus, qui decem pedes Amidius Suruunt. folia emittit foeniculi et amplos corvmbos loris lutei. qui secundum Plinium XXI, 9 s. O ad serta nil hibebantur Caules etiam nunc domines meridi nul

217쪽

adii illent baculorum ad usum, et secundum Salisium I

p. 24 ad cliortes quoque Oviles, Sellas, gallinaria et caveas, et medullam, quemadmoduin Olim Prometheus, ad omitem GK-- ων II, 45, qu id Secundum Plinium ad altitudinem saepe pervenit trium cubitorum, et in Italia rosae comes est, floret tran mare, quod Plinius ex Theophrasto retulit, cum verno Dur-ciSSO; s. v. 20. 46. 26 - 30. Ipse Pun, regnator Arcadiae, ad nos venit, quamquam hic vix alius mortalibus apparet. Ipsi Gallus et ego . 16, rubrum rius faciem vidimus, et verba ejus audivimus. A uno II, 31 peri Dsiciose id actum erat, ut hospitibus cultu se suo 1 Stoexhiberet quum pud Theocritum ne Daphnidi quidem, qui ei, deo suo tutelari, sistulam legabat moriens I, 123. 28, cum solatio adesset, propterque immitem naturam Suam a pastoribus reformidaretur I, 17:

Est is acerinlS, Bilis semper i residetque in naribus acris.

Rubru iucio, qualis hic, in lata xpositione Silii XIII, 332 an conspicitur:

Λ liarva erumpunt rubicunda cornua fronte.

Plane rubentes secundum Iuratium I ut 8, 5, Ovidium inst. VI, 333 Priapi erant imagines rusticae et atyri libebant Philostr icon. I, 20; Iacchus qui, tu in siguis veteribus Paus VI p. 452. Vill p. 52o in ore idem et Diana Ephesia in veteribu ex ligno signis Paus I p. 88, eoque urgumentum nucebi rugiseri Arnob. V p. 196 ). Iovi' ursinuentum eadem dicendi potestate, qua anu. I ii 4 s

218쪽

Tarquinius Priscus in Capitolio Signum consecraverni. quod, quoniam sictile erat, Censore Pt munus suum ineuntes ei diebus estis mini uncum locabant 'lin.

XXXIII, si XXXV, 45 cui idem relationi Pluta

clius addidit 'u rom. 98, Signa deorum antiquitus rubro picta fuisse. Ipsi tigricolae in narebunalibus ora sua sucubant, quemadmodum saecibus vini Ll, II, 380, ita minio nonnumquam Tib. II, 1, 55. Triumphante quoque, Secundum Plinium, nominatim Camillus, mini olim tingebantur, et unguenta Semper Coenae triumphalis miscebantur minio. Egia sum. Num-Locus Lusus, planta est Sambuc similis quae in caulibus humilibus folia longa et fuscu, et Superne corvmbos florum et baccarum colore sanguine fert. Baccae, quibus Pan o sibi sucaverni, proximi Superioris anni sunt. Minium, verbum ispanicum, cinnasuri erat nugivum genus quod lana vivi urgenti, venis Sulphureis permixtum Graeci, qui aeculis id post Homerum noverunt, ιιι ιον id, renum rubentem, Ominabunt, et partim nomine quoque indicae innubaris, ructus ex Dracaena Dracone uinore pridem uti, κι uoto qua re noxii accidebaut in medicina errores Homeri ι .lo erat rubrica quo

ex genere Sinopis, quae ex Carpudoria primum per Sinopen, OStea per Ephesios divendebatur, maxime erat celebris Plin. XXXIII, 36 s. XXXV, 13. Pan

alloquutionem Silam Sermone ebullit hominis morosi,

qui et ipse insuper, quum Syriugii, Pityn et Ecboum iret acerbitatem Amoria esse expertus. Similitudi

219쪽

ues ali ossiciis petit sui muneris, quum nStis noutantum quibusque animalibus, sed etiam seris bestiis et piscibus litoralibus praeesset, itaque in dubio

non mitius quam Priapus deus Agrorum Lum pSucenu S, pro Uibus tauque Agricolae eurum gereret uuamobrem in Anthologia ελισσοος, motutor Pum praedicatur, et apud Theocritum et V, 5 noli lacte tantum, sed etiam melle litatur: Octo feram lactis Pan mulctralia Plena, Atque si vos calathis octonis melle repletos.

tisi culturam I, 8, quoque pum in usum, Cu-lumella, harentinus commendant, et quis tandem non φApes, Plinius inquit, auctore Democrito et Aristomacho, nusquam deerunt, ubi cytisi erit pabulum. eritur, quod Dioscorides tradidit, circum alvearia, quoniam pes allicit Florentinus addidit quoniam nova examina lubenter in eo residunt, indeque in nova vasa comitandi Ssime nitrahuntur. 31-34. Gallus a iis, castigatoribus, admisericordiam pastorum converSuS: Age, Verum Sit, inquit, ut Amor lachrymis non mitescat iumen vos illinum faxitisi de me canere poteritis, Arcades, dolorem meum quomodo luerim et mortuus simi Puri constantia, Se animo Suo devovendi certus, Di

i uis Theocriti neque Mercurio et pusioribus percunctantibus, neque cavillulori Priapi, aliquid responsidat, donec Veneris ei irrisii, bilem movet l, 'd:

Nili lii bubulcus iis respondeus, Passus in emipsius est acrum, Parcus Passurus ut ilis .

De caniandi peritia Arcadum ad v, 4 dixi miis. Montihus vestris, quasi ausculinutibus, res0uautibus:

220쪽

214 ECLOGA X, 35 - 41.

vide v. 14, qui irecationis ratae actae testis est. Huec ii quibus tumen non deSi Sto amore in meum ad Oriem Sque perimanentem. Mors ubi sub hilari imagine somni singitur, ibi vota Luci e quieti/, terrae super ossa levis, lapidis OSSa non ut gravantis quotidianae loquendi formulae sunt. Animae medeqnanivis defuncti solutio sit, si ad arguimentum ve-fitrorum carminum, additio tu ac modis sive tibiae ex pluribus calamis II, 37, meum morem non minus, quam celebratum Dalili nidis, et geritis. Vetus lecti O, putescant, i dicat, ire catur mode SitUS, quam considentius quiescente quamvis r et ii Suni ad dicat bene se habeat IV, 48. VI, 10.35 - 41. vi Status, a quo mortuo demum quies erit, cum tranquillitate Arcadiae comitaratio optatum ei excitat, ut ipse Arcas, quamvis ex infimi tantum, suisse malit. Tunc inter secura negotia umor certe non insulicem eum reddiderit. - Tuisse, non sieri, vult Gullus, qui murti se devovit. Custos gregi aut peculiaris , 44, aut commissi III 5. GL VII. 12; hic tio potissinium, ob initorem conjunctum, qui apud Columellum III, 3 est enitus, apud Plinium XIV, 3 conductus ut ita Gallus destierans conditiu-nem in simi Arcadis qui aut egenum ieculium Sua manu, aut bona aliena mercenarii aut servi Deo administraret, Suae anteponeret. Hoc quidem Si cui tui quius esse videtur, Sciat is in Arcadia non miratas,

quam Romae antiquae, et i leo in lutidis ei pagis

incorruptis, Servo multo liberaliuS. quam nunc nostros plerumque colonos Scriptitius habitus Sse.