Qua ratione Euripides in carminibus melicis Doridem, in anapaestis Atticam dialectum temperaverit : dissertatio inauguralis ...

61쪽

3 Tristi et rorum iambi eorum munere funguntur anapaesti in

4 Quart0 000 posui anapaesto carminum lugubrium. Velut ed. 51 - 213 Hipp. 338-l380 Tr0 1 52-231, 10 867 92T,I. T. 142-227, quibus nunc adicio, quamquam aut diVersi sunt, Io. P. 44-184, et I T. 123 141. Brevem esse licet de singulis versibus anapaestis, qui hic illi lyricis intermiscentur. Ut totum carmen, ita et ipsi dorice eonSeripti Sunt, . . Hest. 1076 sqq. Or. 1395-98, Phoen.

1i4-l76. Quattu0 igitur genera anapaestorum Sunt, in quibus diversa diale et 0rum rati clare et distinete apparet ei enim, qui primis tribus continentur, in universum doriSmum non agLOS eunt; Uartum Ver genti e0dem J0co atque lyricae partes tragoediae habetur. Respondet huic diale et0rum discrimini etiam metrum. Nam una Inui longior orati0, quae anapae Stie numero pr0ee dii, in systemata dividatur, illorum systemata dimetris ea taleoli eis consistunt et singula Singuli par te rutaei eoncluduntur; uia de eis legitimorum nomen inditum est. At in alterius generis lina pae Storum Systematis a catale elici Versus rarissimi Sunt abundant catale etiei, plerumque, quo mai0 animi tristitia Sprimatur, SP in deorum numer adstricti. 0tissima hae omnia sunt et in V estphali libro satis Xp0Sit n. Illa ver lex in liniversum ab Euripi de e0n Stillat Saepenunier ab e0dem infringi videtur. Mitto ni me libroruui Varia se irruptelas, de quibus mox plura. Ipse p0 et e X alter in alter Um anapae8toriam genus octo Subito tamquam transilit, modo letit decursu, ut vi animadvertas, translabitur. Qua igitur lege,

Si modo est ex huiusm0di vicissitudines regi existimemus i

62쪽

ista, quam iam Supra refutavim VS, animi commotione, eadem atque in canti ei mala apparebunt, ut Scilicet confundantur om-ma. Quamquam ne hic quidem ea prorsus Spernenda est, Sed removeri debet primario l0eo et relegari ad secundarium. Totius rei cardo potius in pS0rum anapae Storum natura Vertitur, qua non singuli admittuntur ver8US, Sed c0niunguntur in systemata in se ip8is ab80luta atque perfecta. Nam par0emiaco versu unumqu0dque Sy8tem et ipSum concluditur et a ceterorum coneXu Seiungitur. Duo Uuf, quae hinc consequi vide u-tur. Primum enim pr0babile S eandem in eo deri systemate diale etiam servari. Aut enim nullum est in anapaestis dialect0rum usus disertamen, ut liceat poetae r arbitri quaevis miscere, aut Si St, 0BSpiciatur neceSSe 8 in ei saltem partibus quae cum audiSSimi Ver8ibu constent, minimum, ut diuti ut arithmetici, totum efficiunt. Deinde hoc enim alterum est, Systemata pro Se H0dque ae8timari et diiudieari debent, neque quidquam X alter in alterum transferri. Immo seri posse apparet atque permi8Sum 88 poetae variare dialectos in eodem carmine, Si V alterni Systematis, Sive interp08it l0ngiore intervallo. Satis pr0babilia videntur, quae eon eluden d adhuc esse ei mus, quae tamen Vana Sunt, Si refutantur ipsius poetae usu Sed ut in hac re bene Statuamus quatenus, non convenit disputationem

in univer8um Vagari. Itaque omne qu0 Supra enumeravimus

anapaeSt08 ingulatim nunc examinabimu8, Similia ut olligantur, explicentur et defendantur contraria, falsa denique, Si quae tradita sunt, melius cogn08 ei atque refutari 088itit. Qua in re

eundem ordinem etiam nunc ServabimuS.

63쪽

Io. 82-1li, ubi du0 decim. Doris lanis semel extat in Hipp. v. 1272 - 1284. Diana lie Seum alloquitur

Λητους δε κόοη i' Ἀρτεμις ab ὁα. Doridem formam υπατοίδα Servavit res Selius g. 28. Insigniorem enim ideoque aptiorem S Se ait, quia Theseum regem de alloquatur. Qu0d8 Verum St, Sati mirari n0 pos sum, quod e pSam Diana Λητους κόsην vulgari m0do appellat. An id consulto st, quo umma deae a0 deStia c0gnos statur 'Offieiunt orismo etiam ατ V. 1278, γης V. 1279, πτητος V. 128 Haud rarus autem est alter librariorum error, Ut eo nepius anapaesti a d 0ricum fal80 obtrudant, quo magis sunt prodigi in melicis attiei. imumera Sunt eiu vitii exempla, sed suffiei e paueis discere omnia Hoe v. il libri ABEbe G τῆ habent, unu F perperam τάυ. ib. 103 Anci qua vel A cum EF.

tum seio, in Suspitionem Oeatum.

64쪽

Vides igitur maxime bstinatum esse in a doric pessimum illud libr0rum par, BG 0n qu careant culpa ceteri, Sed pro sua qui8que parte eiu8dem vitii reus est Quid mirum igitur. si etiam illud υπατρίδα librariorum neglegentiae imputare malim, quam Euripidi inc0nStantiae, eum praesertim carmine lyric0, qu0 praecedit, a Vocali tam aepe audiatur: γα - , τὰ Ἀλιυς αἰθομευ αὐ δέρκεται

Vitio insedii sunt etiam Alc. v. 873-940. Admetus in stetiam pr0dien m0rtem c0niugi deplorat. Eius anapaesti, interciSi h 0ri Ver8ibu8 in quattu0r systemata dividuntur. Una tantum 8 inter viginti fere communes d0riea forma, πῖς υ λοίμα in V. 876. Iam eum in Versu pr0ximo Bbe libri ποῖ στα, unus C πῆ στα habeat, de ceteris nihil constat), haec indorsuS: Incertum St, inquit, utrum a ολοίμαν an πῆ - ολοίμην ScripSerit p0eta. Legitur quidem Hec. 105 πα στα, α βῶ, πα κέλσα, Sed in anapaesti Sp0udia ei S, quorum pr0pria Si dialectus d0riea. Primum igitur inutile fuit exemplum asserre, qu nihil probetur tum Vero mira est ind0rsi sententia, ut nihil p08sit supra. Cum enim ipse id ubique egerit, ut ei Si00J0r 0rmarum arietas e canticis tolleretur nunc in idem systema 0rismum iii infert, at

65쪽

μῆτη et συλήσας et 'Aι ὁ η, quae Statim insequuntur, intacta re linquit. Removendus potius est 0risinus in λοίμα Verb0, canti eis, in quibus nihil e usitatius est, perperam im illatus De πολυάχητος, qu0d in quart Systernate legitur, g. 22 dictum St.

Difficillimi sunt Hest. v. 60-96. Multus est de eis res selius g. 36, ut eos in duas partes distribuend0s esse demonstret 60-68 et 69-96, quarum prior careat doris m0, habeat altera. Quamquam ipsa hae altera par communibus larinis abi dat habet μητε v. Tl et τη v 78 et Θρη ' ib., pr qu et Si minime Θράκα eum G. Hermansio v ig. 273, at Sal

Nam reliqui quoque versus dori ei sunt, et qui praecedunt hexametros, et qui in Sequuntur. Mir m0d Althaustus II, g. 3 carmen in quinque Sy8temata divisit: a vv. 60-66 ex legitimis innapaestis i0mpositum et attice Seriptum, praeter διεοειδομίτα, qu0d mutat.b 67-72 item legitimum, sed dorice coloratum, cum et στε - Οοπά . 67 et μητεο v. 20 legatur. En callidae Mihausit ar

66쪽

guttae. An X ius, U Se Verteret, utrum hoc an illud mutaret, satius iudicavit utrumque amplecti et Systema neque attice neque dorice c0n Scriptum dicere, Sed dorie e0loratum . Quam- qiuam in στεροπά merus dori8mus apparet, qui uti modo cum π0ρπάIoe, 0ιυάI , UZάIae ceti. v. g. 21 qq. c0mparari p0 te St. e xv. 73-8 du0bus hexametris aetylicis incipiens communi lingua Seriptum. ii v v. 82-89, X anapaesti legitimi compositum, dorice tame u

0 vv. 90-9 tertio simile, sed loricarum 40rmarum plenum. De ad Althausi distributione non est, qu0 plura dicam.

Quae inter Se apta Sunt, di 88olvuntur ea, et c0nectuntur contrari R. Mihi pr0 scis dendum esse videtur a V. 82-96. εστ a τι τεο e. q. S.). perte enim unum systema effieiunt, cui interi

ciuntur duo heXametri actyli et Hui systemati Euripides, qu0dest eius aequabilitatis studium, alterum opp0suit, v 68-8l cuστεροπὰ Διος e. q. S.), id quod e mira Sententiarum verb0rumque similitudine apparet Verbis enim es στερο τὰ Διος, es κοτία τί re Sp0ndent εσται τι εου, ξει τι μελος in his et in illis eadem rationis forma iteratur. Habes deinde δείμασι φάσμασι in v. 68 et φρίσσει τάρβει in V. 85, tum vvUχου ψιν V. 72, et τείρους V. 89 ut illic deinde Nox somni0rum mater, ita hie eorum interpres Helenus, invocatur. Imprimis autem responsionem duplex eXametrorum par testatur, pari intervali 0 inter medi0s anapaesto intercedentium. Quamvis igitur trophica re8p0n Si non it, negari tamen aut tolli minime debet. Tollitur autem si ila, ut Deerunt Althausius et res Selius, versus distribuuntur. Si vero duo systemata Statuas, et reSp0DSii Serva. tur, et id qu0d quaerebamus, diale et0rum quae Sit rati0, pate Scit. Cum p 08terius 8yStema et anapaesti et versus aetylici 0rice

eonceptum it, alterum totum atticum est e Xeept0, 8i 0d genuinum St, primi Versus στεροπά . am tantum abest ut 0ri 8-

67쪽

mus solum fiensui it, ut ipsis verbum t0tiu lo ei nexu et Sen Su Vitio Sum 88 arguatur Hecuba 80mniis exterrita Noctem et Tellurem inv0eat, es σκοτία vi E et tu ποττία θαυ. Hi praemissa sunt es τεο οπὰ Διός Inepta est Seholiastarum interpretati0, qui τεο οπὰ Διός pro μἐ0 positum esse clamant. Quid enim omnia ad diem J Itaque G. Hermantius Διός e0eli cititerpretatur, ut τεο οπὰ Διός e0eli Vulg0 sit, vel nocturnorum Siderum lumen. Conferri posse ait cum eiusdem fabulae v. 705 694 6ψιι, αυ σεῖδου ἀμφί es τεκτο v, UR ετ υτ ευ Δι6sφάει. At ver ex his ipsis verbis apparet Διος φάος et στεο οπὰ Διός 0 de nocte sed de die p0tius diei. Neque signiscati0nis

inversi pr0ximis verbis es σκοτία DE Xplicatur imm0 0bscura n0Xμ lucem pellit et interpretandi conatu densissimis tenebris obruit. Ut ei inque igitur est, hoc mihi e0nstare videtur, ut τεο οπά verbum, ita ipsum 'rismum eiusdem pror Sus incertum SSe neque refellere nostram et versuum et dialectorum divisionem.

Restant versus 59-68. Eos uine legitim0rum anapaeSt0rum numer adscribi vetant cum dori8mu in V. 66, ιεοειδομεva, tum versus 2 metrum. Nam praeterquam qu0 dee S caeSUrn, inaudita est arsis dissolutio, servatis thesis brevibus: λάβετε φερετε, πεμπε ἀεί οετε μου. Ubi apud Euripidem proceleus maticum in anapae8tis invenias, du0rum pedum parte Sunt

νονος Ἀπακουσομευη. Unum et quantum novi exemplum proceleu8matici unum dicientis pedem Aristoph. Dub. 17 ια σε δε φοιτα G. Herm. ι ου φοιτῶν ε), qu0d ut genuinum it, tamen e breves, λάβετε φέρετε, quam vi bene pingant labentis Hecubae debilitatem, in legitimis anapaestis ferri n0n 08- sunt Malim igitur intercidendo post V. 1 duo SyStemata ta-

tuere, alterum legitimorum anapaest0rum attice c0BScriptum. liberi0rum alterum, in qu et pr0 celeu8maticus ille et 0rismus ὁιεοειδομευ conSpiciuntur:

68쪽

Quod prius systema tribus tantum ei Sibus constat, cf. Ionis carminis huic simillimum, v. 867 - 870 g. 77. Ceterum haec carmini divisi egregie e confirmatur, quod ptime cum crescente animi motu congruere videtur. Egreditur lente incedens Hecuba e captivarum tentorio Ser-VaS, ut ipsam sustentent, coli 0rtatur. Iam vero viribus defecta repentine collabitur, anxia compellat mulieres: λάβετε φέρετε ceti. Haec causa est, cur tam repentine ad liberiores anapae-8t0 transeatur, neque Subiciatur systemati Versu paroemiacu S. Qui ut legitimus paene in fine systematum est, ita haud raro tamen summo iure omittitur, velut in . . anapaestis V. 1

Ubi paulo quietior facta est Hecuba, omnium enarrare Oepit. Primo autem magis universe loquitur se vidisse ait funestam Speciem, quae sitae m0rtem portendat; sed quaenam fuerit, etiam Silet deos inferos inv0eat, ut servent filiam. Postremum vero et host alterius dorici, Systemati initium est- non iam de instante pernicie dubitat, ingentemque animi angorem his verbis effundit: εσται τι τεον, ξει τι μελος γοεοονγυε ocii ceti. Et hinc quidem terribilem speciem latius exponit: se vidisse in omnis cervam cruent lupi ungui e brachiis suis ereptam. Cervam vero S8 PolyXenam. Similis huic Hedubae par0do altera Si eiusdem Tro. v. 98 152. Duabus e partibus consistit. In altera 98 121 non admissae sunt nisi s0rmae c0mmneS, altera omnino dorica est. Mir0 autem iret, homum, qui in primo Versu: αυα, QUIὁaιμου, πεὁόθευ κεφαλὴν,

69쪽

tuu inseri rationi, et ridiculam sententiam effieit age, mi Serum captit, erige cervicem tuam. Altero loe posueram primum e0 anapae Sto S, qui n0Vam per Sonam prodire annUntiant. Qu0rurn argumentum de Simple et Sterile est, ut orati plerumque isdem Drmulis adstringatur, καὶ μην σορ - δε in στείχει, aliis. Nihil igitur in ei est, quo oris mi usu c0mmendetur, et si nihil minus in magno horum Versuum mimero palae inVeniuntur, quae bSint, librariorum errori ea tribuenda Sunt.

Hipp. 168 - 174 v. 172 ire lilio laus e plerisque libris ψυχα

dorismum sustulit. Non sibi eo stat auellius, qui eum Ser-Vet fetam S in Iph. versu, e altero in rem0vet, Sublato do-rismo etiam ex illo δύστατος Tr0 574). li 0bari p0sset in γυατος adiectivo, si ubique et Vari Videretur, neque bis tantum in eis sabulis quae 80lis C libris traditae plenae sunt eius generi Vitiorum. In eisdem Suppl. anapaestis 1120 - 24h etiam καταλειβο- μενα extat, V. 1125; Iem corruptum i8t Verbum. Sequuntur anapae8ti, qui finem Singuli Sceni inap0nunt. Plerumque in eis chorus animum refert ad ea, quae ante et a Sunt laudat, reprehendit laetatur, commiseratur. Simul tamenati apae St0rum numeri abeuntem perSOnam pro Sequuntur. C0n-8entaneum igitur toti 0rum naturae S commune forma in eis btinere. Si in Ale. v. 753-758 Se traduntur, τῆλμης

70쪽

iure munes Ἀπειο οσU receptum AESt) ne quae ullum dorismi exemplum invenitur in Med. v. 754-758, Herael. 287 296. Semel δυσται legitur in Med. V 359 359 - 365), quod fortasse quispiam defendat, cum desint etiam formae atticae. Sed cum dubitari nequeat, quin legitimi anapaesti sint, iure Dind0rsus υστ s restituit.

Aliud vitium inest in Tr0. v. 1240 1240 - 1250 μελέα

μάτηρ, γῆ e. q. 8. Sic iret, homili et Nauckius Dorismus eo minus ferri debebat, qu0d Statim i in Sequitur. Cur autem ματη praetuli880 0etam pute83 An pr0pter animi comm0tionem, quae in h00 Verb nulla St. Si tamen esset, idem certe seri debebat in eiusdem ab V. 785:ἀ παῖ μητρος μογερας, et ib. 792

συλwμεθα ση ψυχην ὁiκας μήτηρ κἀγῶ . quibuM alia innumerabita addi P088unt In quinque fabularum ne Alin, Andr. Ba. Hel. Med. haec clausula invenitur: πολλαὶ μοοφαὶ τα δαιμονίwυ e. q. S. In Oreste, Phoenis sis. Iphigenia ut haec altera es μεγα σεμυη Νίκη e. S. Reliquae undecim aliter aliae concluduntur. De origine horum versuum multum inter se dissentiunt viri docti Ne nos quidem e0 ab Euripide profectos esse existimamus, sed ab act0ribu8, quo conStat et alia multa inseruisse, quae aut aliunde mem0ria tenebant, aut ip8 snxerant. Suspicari autem licet, eo in extremi fabularum partibus, ubi facillimum erat aliquid addere, maxime ad hunc licentiam pr0clives fuisse. Sed utut est, ab omni bii eiusm0di versibus Xulat prorsus dialectus dorica . Difficilior est de eis anapae Stis quaestio, qui ut trimetri iambici in diverbi usurpantur. C0u8eutaneum St 08 quoque dorismo carere. Sed ubi illud accedit . ut ianui lamenta eis contiueautur, triplex est dialectorum ratio. Aut enim ut in di-