Pindari Carmina evm lectionis varietate et adnotationibvs itervm evravit Chr. Gottl. Heyne ...

331쪽

Κί δὲ λογιον συνέμεν κορυφάν, 1 ρων,

259. μέλπονται emendationi Sciunidianae debitum, metae poscente. vulgo μέλποντι. 165. ιστα ex h. l. notatur pro ιπIm Non est enirn ex μιστασαι. tum esset a breue.

137-I4o Ante aedos Pindari fuit sacelli in Magnae

Deae et signum Panis. In hac aedici da, vel ante eam, hymnos a puellar mi choris cani sollenne esse obuit, et stri idem sacris seu teletis nocturnis. In Schol ex Aristodemo narratio extat qNaipso Pindarus condidisse aediculam fertur. Est praeterva locus huc faciens ἐν Γlaec' -υloic quom V in Fragmciatis. Pan ratem ου- ὀρο τῆ Ρεater ut in ora erat Schol. t ox iis esset ad Diodor. O. I. P. Z7, 31 14s. εἰ δὲ forina indarica, Pr Vulgari quandoquidem tu. λογοι sunt litterae, carmina, a lentio,

doetrina in Pindaro, qNate nus doctrina et sapietitia Priscis Oetis tiri hauriri solebat κοραμ λογουν, ut

ciis Homericus Iliad. ω, 3 aTsqq. f. V. L. 43.

332쪽

Carmen III. a s

Δυο δαίονται βροτοῖς

MM5. σωου Scho et ead sex habent praeter Cratand Immo vero rσ-δωέoreas aut σὸν, absolute, na διανέμυσι. Tum apud Platami,. de consolat. p. IOT B. δαι-- legitur, sed et reliqua ibi d prauata. Quod vero Homericum locum l. , 527 sqq. Paxum congruente senternia, liuo Vocant Veteres et alii in p., parum recte faciunt. Aliter nunc video acutissimum n lit statuere p. 79. Ad Iomericum autem Iocum illustrandum Soholion Pindari negligendum non est. 53. Ex Scholiorum auctoris

I 49 ο αγαθοι, vi oppositi tantum defixo,se excruciare. arant σοσοί. Vientcs. τἀ κα- O ISI. δέρκεται τυραννον - τρ αντες εω , Scholiis ποτμoc, remisit, eum comi-Praeeuntibus, veste ri tatur, ades ei. crant. Non neccsso est; 3 sq. At non potes ab Pindaro est bona quae in omni parte felix esse; quae Te sunt euoluere, ex licare, sors nemini unquam conti- eruere et in luce collocare, it Haec ut Poeta exse- nec antino in aduersa fata quitur ad duo heroes rem

333쪽

a 6 Pythia.

μονίαν γαμιεν βοῶπιν,

o δὲ Νηρέο ευ- βουλου Θέτιν rotata κλυτάλ

165 Kαι Θεοὶ δαίσαντο πας ἀμφοτέροις' Κω Κρονου παῖδα βασιλῆα αν

M. Θένον et .ae ante Schmid legebatuT, qui metro constituit. sed in verbis trieatur haud dubie dictum est pro ae τι τηοντο Πηλε AIanιδι , εύτε πανεγένετο - , Bodl , Γελετ οειν et παeL,ingarallo γ.9. durum videbatur: mauult emo οὐκ ἐτμον ut in Syzygia trochaica pen secundus sit anapaestus. Occurrit tamen νιν alibi quoque, ut in Theocr. I, 38. τι οὐ reos an Misevo. 156. λ γε μὰψ edd. ante Schmidium, qui repulit a. deest etiam M. Oxon. 16a. 3 se. ι μὲν quod faciti im elligitur ex sequente , Pauwio tamen haec nimis impedita vidcutur; uaque emendat ab

Teuocando. - ΙΝΑ Ο παρa Pindari p. 33. VI Schneid. τινετο ουτε Πηλεῖον Αἰάκω. cf. Theogri. Is et laudd. Is 9. ἐν ρει. in Pelio Mnsdorf. Poet. min. Lat. monte, inter nuptias cum o IV. p. 463 Summae Thetido. cf. Nem v 4 sq. autem felicitatis declaratio Quae tuis non meminerit apud antiquos: cum diis e Catullo. Et 6 i. πόθ' ersari, tu deorum conui- ο - ν A. - δὲ Νηρ - tum admitti, ut supra de Videtur ante oculos h. l. ha Tantalo et Ivione vidimias. b re Isocr. En in Euag. 4. I6s cons ius Num. Iv.

Similis Iocus fuit in Fragm. Iz6 sq.

334쪽

Carmen III.

ais. Pronuntiandum Murae am. Male inter tu a Mam 'rtur veteres, si Scholia inspicias. M. -- Et dem tamen miro malle iungere, μναμο--οια ιν ι vinem addidisses interpretationem cummotam. 67. 3να, munera et

Thetidi et Harmoniae allata a multis Octis celebrantur.

beneficio Duisu εστασαν ορ- Θἀν καρείαν ανωρθουν τον νουν ἐκ προτέρων κααατων μεταμειψάμενοι, icissim e Priorans calamitatibus nam uterque exulabat animum vel re Periant , recrearunt, vel confirmarrant.173. Duplex est huius laci interpretatio. Alia

antiquior quam naturalis verborum ordo suppeditat, quamque Veteres Sequuntur: τύ μὲν Θύγατρε αἰτρει es Ino Agaue, Autonoe,

το αυτον μέρος ex poetico more: ἐρημουν τινά τι, Pro κατά τι πάθαι sεstate pro δια παθῶν . Sic supra dictum erat l. I. 94 avdyροσυ- να ἀλαται, felicitate earet, infelix est ευφροσυνaec autem μέροe haud dubio ex ristiua felicitate --tem; nam non omni felicitate exciderat Cadmus. Altera ratio a Schneidero Proposita et a Gedihi pro bata haec est: τον μὲν - τατρε ιρήμωσα ὀεalati ista Θαιe, εὐφροσυνας μέρω κιτρε re imae laetitiae Patemnae Pars. Oneri potest: Primo non erant Para, sed

ipsae

335쪽

Του δὲ πας, ον περ μονον Θανατα

am Impeditus Iocus V. Noti ipsae totam Maternam fine eatem constituebant nulli

alii erant Cadmo liberi;

tum vero, non octarunt eum: non enini tu artriae

sunt, sed in calamitates inciderunt, duae autem Ino et Semele laesae factae. I 8a Nouus sententiarum ordo. ris s8 sq. χρη προς μακαορον τυγχαν-τ ε πασχέ ν non do Procliue est grammatice ha P expedire; a πασχειν nihil aliud est nec esse Potest, quam tbene res gerere, honum Successum habere, jelicem esse, laudem consequi. V. P. I. I9 I. Nem. I, 46. thm V, T. Iain τυγχανοντα potest esso τα, si consequitur aut Mei sum, in aequo vim fe- me fortunam aut. si σona

quitur id quod voluit, Ti

χεῖν, τυγχανει absolute sic ponitur: V. c. OLII, 93yπρὸς μακαρων παρα Θεῶν. Nisi dixeris esse ornate dictum τυγχαν-- ε πασχειν Pro simpliciis πασχειν, aut Pro τι/γχώειν πρὸ παρα Ἀκακα-ρων, καὶ ε πασχ-. Dura est ellipsis in omnibus his

modis. Restat tamen tertia ratio, ut sit tertius casus τυγχάνοντι. Vt Sit υ πασχειν

τῶ τυγχα - πρός Θεῶν. h. ἐν τῶ τυγχ. in eo quod Meingi a diis. In hoc dura neutrum plurale,ri sit χρή est elisi του ι Sententia a an κατα ταντυγχα- enim omnino sic procedere

felix est in iis quae a diis. Psi contingunt Potest et

τυγχανοντα h. ἐπιτυγχανον videtur inde a v. I 8a. εἰ δέ me si quis h. e. quisquis etc. S iens bene fere τι- ramquae fortuniam felle eat fruitur, quaιenu odiis

336쪽

Carmen III. a s

λοσε δ' ἀλλοῖαι πνοαὶ 'Υψιπετῶν ἀνέμων. ολβος ου ἐς μακρον ἀνδρῶν ἔρχεται,19o 'os πολυς υτ άν επιβρίσα ἔπηται.

Σμικρος ἐν σμικροῖς, μέγας ἐν μεγάλοις

Eσσομαι ' τον ν ἀμφέποντο ἁ φρεσὶ Δαίμον

Asa diis Me ipsi obtingit; αι

is auo temμOre auramueatur nimis magna δε-lieitas homitium non diu Persisti eodem tu loco. ἐδοι ἀλαθεία v. 84. Nis

aa lentiae, era ratio, ne

scio an iuragenda sit cum θνατων, quantum quidem illa ad mortale genua Pe

etat.

Is . αλλου δ' ἀ. prorsus ut l. VII, L -ιπσαν non esse potest ab ψιαετης, ὸς, .ed ab Μισέτης, ου. 19o Corrupta est lectio; nec Procedit quocunque te voteris. Ne cum seqq. iungas, sententia ipsa intercedit. Igitur ad antecedontia

referre necesse est sententia est perspicua nimis magna felicitas non sese bilis. ο μέγα ολβω - μι- νιαος ἐν βροτοῖ Eurip. r. 34o. Lmed. Iaas. 9. Non dura elicitas humana quas nimis magna obuenerit. ἐπιβρισας ἐπῆται est idem ac ἐπιβρισν. de magna emia

obruente. Verum molesta sunt o et aυτυν in his vitium latet. Iam propter ἔπηται tenendum erit υτ άν Pro ταν Restat igitur VOX O , corruptelae aedes. Exputabam multa; sed nondum vidi, quod pro Pindarico habere possem..19I P. Nunc, quod Vnl-Versm pronuntiare voluit, more suo ad se transfert: Fortu

337쪽

Θεραπευων μαχανάν.

19 α δε μοι πλουτον Θεος αβρο ορέξαι,

am sq. legitur: serae καὶ A . ἀνυώπων τι δεώ κελαδεννων --- εἰ ἁρμοσα Γινωσκομέου δ' ἀρετ etc. obscura et deficiens oratio, qtiam explent Grammatici supplendo in prioribris inac Sed Nestoram et Serps lonem, μυωπω Φαν o. i. ἀπι-ς, fabulas iam, num do quibus iris tam multa fabulantur Oetae, γινώσκομεν ἐξιπίων etc. notos hab mus ex carminibu etc. OO. κελαδε-is omnes priscae edd. defecit Baul, et hinc aliae M Mis . Fortunae meae πι dulci --

commodabo mores meos inrctus modicis modice, in lautis vivam laute Fortuna Praeserito tar Pro facultate. Sin autem mihi lauta fortuna obtigerit, ero in Mosterum laudem etfamam magnam me con-Sequuturum esse. Ita de scdixit, quae uniuerse accipi VuIt. ασκ'ήσω θεραπευων pro ασκήσου και θεραπευσω, colam, tar. Vt ασκεῖν ἀρω

tam alienari sententia ira inferre volebam; at enim videndum est, quid poeta Senserit non quid sentire debuerit, ad nostrii in quidem sensiim ac morem Scilicet cum V. 98 nouam Seu-tentiam subiicere putaudus cst Poeta qua tacito suis carminibus honorem asserit. aos. At Paucis facile est hoc consequi, C. Vt Corum virtus carmin immortalitat in saltem duraturam fantarii consequatur.

338쪽

Carmen IV. aset,

1n Arcesilai, regis Cyrenes, honorem carmen se aggredi professus, statim, Cyrenes mentioneri cta, quasi numine asstatus, ad origines coloniae progreditur, et indeae vaticinium memorat Ε phemo, ni ex Argonautis, datum 94. Subiuncta simul interpretatione ex oraculo Delphis Batto dato de colonia in Libyam deducenda-118. Inde fabulam de Argonautarum profectione Orditur; 433 ubi occiso dracone et vellere memperato reliqua breuibus complectitur ad 467 ndo bona monita subiungit. Est carmen solito Io gius, fabulam argumento substernens, quae ad originem gentis Battiadarum praeclare accomm data est, et ad hoc consilium unice spectare vid turi Carmina longiora, in quibus Μythi exponerentur, fuere plura inprimis Stesichori. Subiecta autem a 467 bona consilia et monita haud parum a natura carminis lyrici recedunt; nec tisfacit ratio viri docti alioqui ingeniosa, qua carmen ita defendit, Vt Damophili persona com- Paretur

339쪽

as a Pythia.

paretur cum Iasone, et ad hunc Summa carminis referatur eam refellit tollim carminis argim mentum et consilium ad Arcesilaum spectans. Sunt vero similia carmina adiectis sub finem in

Σάμερον μὲν χρη σε παρ -δρι φίλω

'Aeuari M. Est Arceulaus IV inter reges octauris in Arematicio V. regnum desiit Ol. 37, 1. V ad Diod. O. II. p. 55o I. q. Ante Schmidium: δεατρι αε v, quod et ipsum ferri posse ait Pan- idem ι.ειλοώλων malitis υμνων. quidem Vulgatum pra feram ut exquisitius. Pompae Victoris et incessui, tum et choro cum hymno, qui conitur, tribuitur a lyTico πλεύς. στuae, et tandem οὐρος. Is qui PomPae et choro interest, caritiam adiutiat tanquam cursum nauis, adeoque ἀέξει οὐιγον. 7. his αδ ex Ald. Schmidius intulciat Ut supra quoque Pyth. II, 91 fecerat, pro

αἰετῶν,

I. Σααερον μὲν, usa πα- πτίσειεν sc. αττος - καὶ ραστῆναι, idesse debet, Vt ἀνακομίσαιτο το ηδείρω ἔποe adsit ipsi pompae victoris, το περὶ Θήραe isticimum iuim qua tym canitur memoriam reuocaret ut in LSimilis locus I. VI, 46 sq. 96 quippe quod nunc euens. αυξ, ουρον μνων, ad tum habcbat T. Duae illae iuves, secundes, cantum aures aquilae, iuxta tripo-6-is. ἔνθα ἐν IJυθῶνί do ia Delphicum collocatae. ποτὲ ψ ἰέρεια ἔχρησεν, ώς - viduntur lacum dedisse notae

340쪽

Carmen IV. ass

Πολιν ἐν άργινοεντι μαστου,

αἰετων cum longa syllaba Teqii iratur. Ait tamen etiam etriscus dimetrum Ionicunt esse a minore ἀνακλωμεουον quod ad syllabam correptam spectat. Similis versus infra o M. Pan. it 'rie bonum esset αἰετῶν. ivgaTellus tentabat rixa 'Σ--π auoc. At nouum et insolens Iovis aqtilli; aera isse Requiritur oc Μουκ. ritu sic snspicio, glossema locum Verne vocis occupnsae. Et videtur fuisse ebίχω, Inciderunt in hoc iam ingaxeli et Dawes p. 55. ex Ol. II, 159. Addi potest Istrin. VI, 77. add. Valhen ad Theocr. p. 4oa et Bua ges p. 359. . vim ueras AId. Rom. cum seqq. Stepli prima cum ceteris ἱέρεια. Schmis ditis etraxit alterum, quod et Scholiastes in suo odice habuit. sed ut fulciat metrum' interseruit Praefert tamen au- χοντος ema, Vt tribrachys pro spondeo vel iambo sit. o. S

tae fabulae de binis aquilis legendus Herod. IV, I ς. a loli volare iussis apud 8 ου αποδάμου 'Aπολλωνος Schol et Strab. IX. p. 6 3. τυχόντος quia, quoties

Λ. unde in Fragm. Pind. P. Pythia vaticinatur, deus επι- o. ut cle medio contineri da μεῖ, Praesens est. tis constar t. In eodem templo ira dari s Κηληδουας I4 Cyrene in colle erat aureas a Metitos fluxerat in posita vid ad Pyth. V, 3 i. fragmento Paeanaan apud quem λευκογειον, cree ceram, Pausan. V. Schiaci l. Fragm. fuisse ex epitheto ἀργινοεις

라틴어 텍스트