장음표시 사용
351쪽
xepetiit Seiunidius Romana inuectum Tat, LIas Sententia per se est obuia quid coegit eos hoc discrimen adire Sed quaeritur de poetica rationis forma. Subiectum est lνδυνοe ad quod suberandum erant obligati, coacti Tribuunm et hic, quae v Ἀνάγκ conueniunt et tribui solent ut adeo sit κί- ὀυνο summum discrimen, quo qnis tenetur adeoque secessitas, qua adigitur ad
hoe et illud faciendum. Iason vitae in discrimine versabatur, si patrui Peliae lussa exsequi nollet; de que aio ipsum discrimen,
tanquam caussa nauigationis susemeae,eum Eonstrin
gebat amitam elauis affixum, poetica ratio vel ex Horatio nota quo minus elabi posset. Est adeo se κίνδυ Oe, quodnam diserimen, quod uitandum ipsi erat, nisi hoc faceret, adeoque, quae necessit πι adegit ipsum. Vix enim satis placet quaenam ericula
est, ut a Romanis ferrum. De lapide adamante,Pro sua aetate, Pindarus vix cogitare potuit.
352쪽
14o Vestitus partim in Panehorae tergum auerte δdigenae erat, partim exteri imbres horridos horrorem aduenae corpori iniicientes ἐ- 144. Erit, Vt nunc ost, vaτο pro stres At si παρ-
353쪽
Θήρευσε κραιπνον, ἐξ ἀνικάτου φαρέτρα ορνυμενον 'πιφρα τις ταν ἐν δυνατω φιλοτι
15o ara βάκ-is mss. Bodleiani, it Ald. 55. καὶ otiosum esse videtur, nisi torte si adiuves ex iis taman qui eum animadvertebant luit qui etiam diceret. Coni μεσκεν una vel a maea pro dixit forta. 54. Interrogatio a Schmidio illata erit. qua melius caremus, est enim mirantis et exclamantis. 15 Ἀπι τἀ, Dorio Arma sola Crat et Solimia. Vulgo ubiqua vulgare 'EΦ--. 16a xemmi. γ' innyreli. t metrum taleiat.1 o. πιιρούμενος h. l. ata oris Tityum. Etsi poeta ραν δουc exmrimentum aut omnem rem ad corporis Tomi sui immrterriti edens bur ot proceritatem aetu-Is6. Recte Chaeris o lisso videtur. Νάεοe. παρὰ prehendit continuari com fertilis, ergo vitibus alias Parationem tertio exemplo, claro. et post deos memorari Aloi I 63. Ἀφρα τις v viii, Has homines monstros cor eius exem to admonui MPorio sis ura, et vasti cor illegitimo amore abstiuerant.
354쪽
355쪽
eum Iegisse vocabulum, quod contrariam vim taberet νε εο μπελοι quod ad mors eommodos, Delias et faestos specinis in eo fesso est Pergit tamen Scholion: εὐτρα ελεν Φε, - --,aalmeis, a tare ψαιτο ἄν τις ἐναντιuν καὶ ἀισπιον. β - κ ἐωτραπελ Qtii ,1ῶ- via adiecerunt, possunt alter κτea,aλον, alter veta a s Iegisse videri. Alterum hoc, ut dixi, in omnibus editis et aeriptis o eurrit, et defenditur acriter a PauWio, Ut sit turpe, νε- έπει, rubor sussundit. Igitur hoc ad XX aunos pertinere necesse est. Per quos obsecuiqsum a Prasstiterat Chironi alumnias, ita ut sine offensa cum iis se Vixisse significaret; neque se discessisse, quia haberet quod de Chirone conquereretur. Cum tamen vox ἐ-ρο- νελος nusquam occurrat, sed lautum vστρα ελε et οὐ μελεο, quod et in Soholiis, etsi perperam, insertum est, cumque ne an
Iogiam quidem habeat fiet ελον, reliqui in Poeis, quod iam in P. I, 173 obuium, Teceperat Sohmid. in Verba licet ad disees m
saepe, ut sup. I. VII, 9ς at τρα ελον εἰνοισιν εἰπών, 98. διιωσκαλια χείρωνος nil iis da discessu se dixisse διδαχθῆνα παρα . Ad rem ait nec remes sam disces- cf. Nein III, 9 a. 93. sum λι- caua Iam Pro h lem
356쪽
referre eum ab gonaros a Iaseante qui υ nili eatiro et tam tiantia abrini se assus erat facetim, nec vilis facto De Cerbo nia eritoribus significatum: στε s. ειπὼν is , etc. sic temeritas adolescentis in seqq. mira videri non debet eum alioqui Clit-mnia prudentiae parum fuisset cotison an euin immittere sic adolescentem in manifesta Pericula Et insidias. in υ ἁπε invexit laxa, humanum, obsequissum, tum Accedit quod lectio as ἀνελον etiam in Cod Gotting. reperitiir. Schneide ad D metr P. 254 comparat versum Aristoph. Vesp. 466 ιυσε - Ἀων πειΦωσιν, ντε ιρον σωροεπελον, hi esse videtur - probabiti. Sin autem ad uv-ελον redirem, non tamen cum vetustio Mammaticis acciperem immorigorum, sed potius ab is , avisa λε. Cerem, ut sit Ἀντρεστόμως. qui reuerentiam Prinestae, habet. D. buisset nutritius apexire consilium suum nutritoribus, saltem xeuerentia eorum et amore motus, Ut obsequiose veniam pete. Te et valediceret. 187. κελαισιν mauult ait quod V asta. non nisi seminae memorantur. Scilicet, si hoc legeretur, tum ille emendasset alterum, quod et ipsum satis frequens in poetis. Et hie Chiron ipse subest. 88. Interretes VeteTes et rece tes, etiam auisium, tantopeae haerere potuisse in voce --καί- , Ut per epenthesin Pro ἀρκη dictam Vellent, aut, quod Chamis grammaticus maluit, RUis γε ἀκω emendarent, admodum miror. Nihil magis obuium est quain κα- -- -- v. m. sibi respondere Tanti erat ut, quod mimus, post .arae interpungeretuT. m. οὐκ Da Aia. 191. ἄπasa ante Oxon.
357쪽
I. m. quod Dorum est, legi videtur in s. Bovi et praesert
constituere, difficile est. αρχεδίκη dictum esse potest
manu adeoque eui ius est in regnando qui iusto e-gnat Composita tarnon ab χη videntur a significatu' princlyti ducta, ut ἀρχέκα- Μος ἀρχέτυπον. c-λουτο apud Sophocl. El. 7 ab 3mei diues, suique antiquas Pes sibi indieat aelenet ut ibid. 393 αρααιό -
to, scribendum esse α χεου- ναν α τιμα,, quam itim iure tenuerunt Marentes. Si
haec collegeris videbis doctum esse Scholion ad h. l. r94.'am ex eo genere epithetorum est, iucuius interpretatione nos fugit veterum auctoritas; ex etymologia autem vel a tropo varia elici masunt Philastrati et Dionis Chrysosti auctoritas ad Pindarum vix
magna esae Potest, bra m gis a Grammaticorum a riorvin. Iumesvchio et Suida cumulata sunt interpretamenta λευκαὶ φρένae. μαινομαναι - λαμπραὶ . ἐαγαθαὶ, νῆαεροι. Iam habes, ride. Rod Placet, elis gas. Video tamen singula
deducia; quemadmodum in nostris scholiis: φρέ- λο--τοι. ominem motum, d fidem, a corpore amo, a κο, dici, ut miror at enim admotis machinis opus est, ut λευκαῖ φρων inseruiatis sigilificatus Peliam eniti hominem mollem antiquitas non tradidit, noccontextus docet. Equidem sequebar impliciMinium;
358쪽
doricum pro μωτέeam. Vellem Viri docti alii Queriissent odocuissent, etiam a nominibus in O genitivum pluralem eo modo esseni Est iii ἀρκεMκης et α Οαιυς μίσae e. Quod intra Pyth. XII, 53. occumit ψών, dubitationem non tolli
Neo dissentit PauWius. aeolarunt Poetae multa PD Persti quatenns intumuiritheta ex antiquitatis Vsu. Viscerum utique iustatorum Per se otiosa, verum liono superficiem multo magia nixem et auctoritatem ex o tere constat. Nihil afferro eustate habentia: sic δωρ me quod cogere possit, bono υγρῶν γάλα λευκὰν Paullo memini tantum meo se ante V. 7 ταστη πολια pro sus eorumquo rationes ex-λε-1ν simili nodo φρένες ono. Versatur ea in eo modo uti αμ φιμιελαιναι p. genere, In quo videndum Homer propter sanguinis est. Primosiai si Pris colorem, et p. Hesiod Sc. iis ero tum quid sieH. a Θυαου - πελαγον Probabilivis cetaris; suau-πίμην ται τορ. modo λαυ- doquidem quod aistii καὶ ab omento; nam in constet, non habemus. In Ptam grammaticorum inter his. in quibus nihil est, pretationem. ctiam in Schol. quod ad consensum com-
Pindario nil moror Ita Pellat, dissensum aliorum .istididam dilem Moratii quis paullo liberalior aegro comparabam cum vitrea bila ferat
359쪽
Δείσαντες βριν, καδος ἄμao is τε Θιμιένου δνοφερον Ἐν λύμασι Θηκάμιενο ροτα πί- κυτω γυναικῶν κρυβδα πέμμπον σπαργάνοι ἐν πορφυρέοις. Νυκτο κοινάσαντες δον, Κρονίδε
360쪽
Yὶς φάτο τον μὲν σελ- Θον Ἀγνον μαλμοὶ πατρολα 15 E δ' ἄρ χυτου πομφόλυξαν Δάκρυα γηραλέων γλεφάρων 'Ἀν περὶ ψυχάν πειΓάΘησεν, ἐξαίρετον Γονον δων κάλλιστον ἀνδρῶν.
auo Καὶ κασίγνητοί σφισιν ἀμφότεροι
ΗλυΘον, κείνου γε κατὰ κλέος ἐγγυς μὲν Φερης, κράναν Υπερηα λιπων,