장음표시 사용
32쪽
vocis clausurae signifieatio. Inuitus quidem penitiores aedes lustrandi auidum te in hoc adi-ru detineo; vereor enim ne ex ignobili vestibulo reliqui aedificis dignitatem metiaris. Verum ea Scriptoribus omnibus posita lex est, ut a v cum obsoriorum explicatione sua auspicentur opera ; larentem enim in ignotis sibi nominibus sententiam , & Scriptoris mentem Lector assequi non poterit, neque importuna videri debet grammatica ista o
seruatio quando Vnius voculae enu-Heatione totius operis materia continetur.& reliquae tractationi lux aD funditur.
Clausura igitur significat imprimis illud omne quo locus aliquis cingitur,aut includitur,& qui alicubi ita tenetur,ut illi nullus pateat discedendi aditus, aut via , clausus dicitur ab Vlpiano l. 3 si quis,ffad Senatus c. Syllanianum,f.6. subuenitur. Ignoscit enim vult seruis qui caedem dominil non impediuerint,si sine dolo malo, i ita clausi fuerint, ut erumpere succurredi causa non possent. Eadem est de claustri significatio,dixitque Tuli.
omnes sinus,promontoria,urbes ma-
ritimas claustris imperi, contineri. t Angustiae quoque viarum quae r gionem aperiunt, ut loquitur Curtius , & limites qui illam terminant, describunt, & separant ab aliis,atque obices qui defendunt & tuentur, Clausurae,Clusae Clusurae,& Clisurae nominantur. Extat Epistola Theodorici apud Cassiod. lib. 2. variar. ad uniuinos Gothos, & Romanos, &eos qui portubus, & clusuris praesunt. lib. 8.leg. Visgot. tit. r3. l. I . quod si de domo eius aut clusit in inuolauerit. Suidas confundis κλυσ.- eas hu&λlia, Sc δον, Ostium, lausuram,aditum, aitque lingua Romana sic vocari F δαζασα ν,castella munita in aditu,aut transitu. Apud Cedrenum, & Constantii .Porseiyrogen. in Chronographia legit κλει ραρχει cliserae , aut clausi Praefectus,cuius etiam mentio fit I.in
33쪽
idem est quod claustrum, & septa monasterij; vel ipsum monasterium suis chinum muris, & claustris; vel denique lex ipsa qua prohibetur regularibus egres Ius extra monasteria, aut externis ingrciliis in illa.Sic Go- defrid. Epist. citata , iubet Praepositum qui publice cum mulieribus
fuerat conuiuatus extraneum a clau
stro & curte B. Clementis fieri, &camerulam illam in qua sordidator illo & sordidus prauam exercuerat actionem, omnino festinanter destrui , hoe est elici e monasterio &villa ; nam curtes villas vocabant,
sed Alcides & liberrimi iuris. Apud
Petrum Venerabit. lib. I. miracul. cap. I 3. Damaoni findenti egressum c monasterio, Ioannes quidam M nachus Italicus respondci: ego hinc exire nullo modo pollum ; quia de clausura monasteri, prohibet,& mul-
titudo fratrum me circumdat: ubi Seclausura significat septa monasterij, atque legem ea violare prohibentem. Atque in bac postrema potissi-naum significatione toto hoc opere clausurae vocem cum Theologis, &&Canonistis usurpamus.Quaerimus enim an & quomodo liceat regularibus e sitis monasteriis exire, &carteris in illa ingredi ; quia verbalia simi monasteria viro'. un , alia mulierum ; neque in utrisque eadem clausurae lex est; idcirco totum hoc opus in tres disquisitiones partiemur. Prima de clausura Sanctim nialium instituetur. Altera de clausura virorum. Vltima de inclitas
tum sceminis, tum viris. Atque in omnibus istis innumeras sere quzestiones ad utrumque forum pert, nentes definiemus.
34쪽
qua traditione constat ; imnao nequidem lege ecclesiastica eiusmodi quartum votum omnibus Monialibus indicitur. Et licet, ut dicam inferius, aliqua: Moniales ex peculiari regula illud emittant,& eodem modo obligentur illo suo voto, quo reliquis tribus substantialibus , quae obligatio diuini iuris est & naturalis seruandi promissionem Deo factam, quidquid Bonac. quaest. I. de clausura punct. s. & Tamburin. disp.r8. de
iure Abbatillarum quaest. 3. num.6. dicant: inde tamen ad alias Montales , ipsarumque statum uniuersum argumentari non licet, illisque diuini , aut naturalis iuris obligationem imponere , quamuis non negemus clausuram ex natura rei plurimum conferre ad vitam religiosam& castitatem Montalium , uti dic mus statim : quod unum probam, qui hanc obligationem diuini & naturalis iuris cile contendunt apud
Azor. I. pari. institui. lib. I . cap. 8.
q. 2. Ridiculum porro cst , quod ad adstruendum ius diuinum hac in parte ibidem asserunt illud Psalmi.
nam stetiy a Domino , hanc requiram , ut inhabitem in domo Domini omnibus die bis vitae mea. Vt videas quam saepe nugetur Caraonistae nonnulli : qua de re alias ; modo hoc
unum contendimus, clausuram Mo
nialibus imperatam esse sola lege ecclesiastica , quod docet loco citato
disputatione i8. de iure Abbatillar.
quaest. 3. Layman. lib. 4. tractat. p. I 2. Sc alij passim.
Ecclesa Monialibus egressum emonauerio prohibuit. ALtera pars nostrie propositio
nis assi abat lege ecclesiastica Monialium clausulam imperatam futile. Et quidem si agamus de egressu Monialium e monasterio , obseruandum est , quod fusius in mentia canonica diximus , virgines Deo Q- lemni voto dicatas duplicis generis olim fuiste. Aliae enim domi suae cum parentibus & cognatis alebantur , & si quae ditiores essent, alias sibi socias , eiusdemque propositi asciscebant, cuiusmodi erat Marcellina Ambrosi soror Romae , Liberio
Pontifice Deo consecrata, ut ipse te
statur lib. 3. de Virginibus, Eustochium, Principia,Demetrias & aliae,
quarum S.Hieronym. saepius meminit. Aliae vero Virgines in monasteriis de asceteriis simul degebant ex antiqua Apostolorum disciplina: nam collegiaVirginum salutat Ignatius Epist. ro. I 2. & I3. & Clemens Romanus apud Epiphan. haeresi 3 o.
earumdem meminit', quod etiam testatur Hieronym. lib. I. aduersus
Iovinian. & alij antiquiωres passim indicant. Virgines, quae domi suae
alebantur , sub parentum erant custodia , a qua ubi discedebant, com mendabantur ab Episcopo grauioribus foeminis , aut monasteriis includebantur , cx quibus non poterans pro libito exire : ita enim Concit. Cartha n. generale , quod aliqui tertium faciunt, discris statuit canon. q. Vit mrgines sacra , cum Pa -rcnsibus , a quibus cun od;ebantQA 3 priuata
35쪽
priuata fuerint, Episcopi, vel Pres
uidentia grauiινινα fam. D. is comis mendentur , aut simul habitantes, wiιicem se custodiam. ne passiun vagando Ecchsia ladant exisrimationem. Ex cillibio vides ctiam tunc aliquam
clausuram indictam suille sacris virginibus : co enim Patres Carthagineuscs rcferunt custodiam aut parcntum, aut grauiorum s minarum,
aut etiam mutuam , sub qua illas degere volunt, ne passim vagandi licentiam haberent : id enim damnant in Virgine sacra Ambros. Hi
ronym. 5 alij Patres passim, neque incomitatae prodibant in publicum, lind in ipsis sacris templis locum tabulato distinctum a caeteris habebant , ut aperte ex Ambrosio colligitur lib. ad Virgin. laps cap.6. Haec tamen custodia seuerior multo erat in illis , quae in monasteriis sub Praepositae cura habitabam. Vnde iese Augustin. qui huic Concilio
Cannaginensi interfuit Epist. Io'. Regulam Monialibus Praescribens exire prohibet siue ad balnea , siue ad aliud quidpiam absque necessitate, & Praepositae venia : quae tres socias assignabit illi, qua aliquo eundi necessitatem habebit , neque illa sibi suas tres comites eliget. Vnde videas inorem Africanarum Monta-hum. In Galliis seuerior multo fuit clausura quam Caesar. A relat. suis
Sanctimonialibus praescripsit ; sic
enim habet. nur . regulae. Vsque ad mortem suam de monoemo non egrediatur , nec in basilica ubi ostiam esse vadetur; & num.1o. Hoc enim sterialiter absque ulla d minutione a vobis volumus obseruari , ut nulli ex vobis usque ad mortemisam de m
nasterio egredi , vel in ipsam basti- am , in qua ianuam tabciis , a tyermittatur , aut persei ampras
mat exire. Vixit autem Caesarius
Pontifice Symmach. & Theodorico
in Italia regnante,neque excessit an
num Christi 99. ex Bella . cum alii velint illum ne anno quidems .Epilcorum fuiste, quia eo anno qui est post Consulatum secundum Paulini Iunioris , reperitur epistola Symmachi ad eius praedecessorem . niuin 3. Cal. Ocha. voluntque obiisse Caesarium anno. 162. quia
eo anno ad eius succellorem Auxanium epistolam dedit Vigilius Papa
I s. Cal. Nov. post secundum Consulatum Basilis 3o. annis a condito sororis Caesariae mi lianc regulam
scripsit , Coenobio : Caesaria enim prior decessit, ut liabet Cyprian. invita S. Caesiaris. Verum quidquid sit de hac controuersia Chronologica, vides antiqua esse in Gallia rigicussimam Monacharum clausuram.Quod etiam confirmatur ex iis quae de Leumano, siue Leomano Viennensi recluso traduntur in vita S. Eugendi, cap.2. ille enim e sita cella Monachos iuxιa suam cellulam regebat, Monachas vero procul intra v bem mo Rerio conseptas. Fuit autem Leu-inanus S. Eugendi , cui & dona misit , coaetaneus ; Eugendus autem
sub Romano, & Lupicino qui Chiuperico Burgundionum Rege floru runt , factus est Monachus, & 63. aetatis suae anno decessit. Quare non potuit ad annum Christi 1 29. peru nire Quaenam vero fuerit in Oriente
hac in pane disciplina colliges ex Can. 44. Synodi Trullanae. Qua
vitam exercitatoriam eligunt , ct in monaneriis sunt connituta, ne omnino exeant et si qua autem inexorabilis necessitas ad hae trahit, cum benedictione ct permissione eius , qua praes , hoc agant, tuncque non sola
36쪽
per se , sed cum aliquibis vetulis, ct
qua in monasteriis prima sunt, cum mandato eius , qua Praefecta est , eas
omnino extra cubare Mιτῶν pernoctare non licet.
Ad egressiim igitur monialis cmonasterio requirebatur imprimis grauissima neces stas , quam inexorabilem , siue inexcusabilem nominarit Patres : deinde obtinenda erat permissio , siue etiam mandatum a Praeposita. Terti δ , eiusdem capienda benedictio, quam quadii facerent ad praesidium quoddam ipsi etiam
Monachi cum se ad iter, aut aliquod Opus accingerent, obuium cst in vitis Patrum. Quarto , assignandae erant , Praeposita sociae prouectioris aetatis & antiquioris obseruantiae, &quae primas in monasterio partes gererent. Quintd , ante noctem repe tendum erat monasterium , neque
extra illud pernoctare licebat. Sexto, si quodpiam istorum violasset M Concit. Lugdun. 3. cap. 3. anno so 'to I. Conta l. Gall. Nain Moniales egrellase monasterio iubet segregati , id est, excommunicari , donec
ad monasterium rcuertantur: Viati cum tamen miserationis intuitu i Aspraberi permittit & Concit. Parisien.
F. Can. L . eandem a communione
suspensionem usque ad vitae exitim in dieit Monachis & Monialibus, qu se de contregatione subtraxerim ,qua diu ab Episcopo per epistolam admoniti ad suum monasterium redire distulerint : quamquam illis locis non agatur sortassis de simplici violatione clausurae & exitu c monaste rio , sed stibtractione a congrcgarione, ut ad parentes, & profriam ful- stantiam redirent : Sic enim loquitur Synodus Parisien. quae est Religionis detritio,& apostasia per animi leuitatem, saeculi delectationem cligendo , ut aiunt Patres Lugdunenios ex quibus tamen antiquam clau-nialis conuenientibus poenis plecte-lsuram colligimus: sic enim loquun-batur, uti ibidem iubet Synodus. Ex tur: Puella , qua conniventia paren- quibus vides clausura praecepti fuis- tum suoram se voluntarie deaicaaeie & non tantuin consilii contrairint , ct intra monasterium conclusionem elegerint. Vt vero ad Trullanum canonem
redeamus , iam pridem obseruauit Balsamon in scholiis illum cum Nouella i 13. Iustiniani omnino consentire. Quia vero saepe sanctim nises fingebant varias causas egre diendi , de veniam a Praeposita vel Abbatilla exorandi, cum tamen Synodus causas inexorabiles & inexcusabiles requireret, & Augustinus necessitatem. Idcirco nonnullas ex eiusmodi causis , quae frequentiores
erant , tanquam ineptas reiecerant
posteriores Synodi: Vna erat adeundi curiam ad negotia monasterii, &ut eam ob rem Abbatista se sisteret Imperatori, idcirco statuerunt, Synod.
Tamburin. disput. 18. de iure Abba
Vbi male allegat SuareE trin.8. 'de Relig. lib. I. cap.8. num. I I. qui sol dira ait non suille olliri clausuram
iniunctam absolute , sed lotum dependeter a facultate Abbatis Iae:quod nos quoque de ab luta & omnimoda clausura fatemur: constat tamen eam Abbatillae veniam aliquando non mille sussicientem, sed Episcopi requisitam suille, nimirum ad ipsius Abbatillae egrestum , ut dicam statim : sed quaecunque tandem fuerit illa clausura, licet non omnimoda &abibluta ; praecepta tamen fuit,quod ex pinnis illam violantibus impositis patet, tum ex Cau. citat. tum ex
37쪽
nod. in Vernis palatio sub Pipino
c. 6. Turonens. 3. sub magno Carolo, cap. 3O.secunda Cabilon. eodem imperante cap. 17. & Mogunti sub Rabano , cap. I 3. & i 6. ne Abbatilla extro e monasterio ad curiam nisi urgente iussione regia , aut hostilitate cogente, tuncque Episcopidiccntiam postillaret. Aliae quaedam pietatem obtendebant, & peregrinationem ad pia loca, maxime Romanam
ad limina Apostolorum , quam id moribus , atque Episcoporum, ali rumque Superiorum facilitate vel supinitate laxata est , ubique seuerior ista disciplina graui piorum Omnium offensione & Religionis damno : idcirco Bonifacius V III. constitutisne ρeFeruo ct irrefrag.ιbιAtervalιtura.Omnibus Monialibus egressume suis monasteriis inhibuit,quacunque ratione, vel causa , vis tanto ct tali mo=bo euidenter laboret , v
cum aliis Monialibus absque graui circo illis prohibuit Synod. Foro-Iu- periculo ,sia scandalo commorari ne liens. cap. I 2. Aliae denique varia queat. c. periculoso de statu regulari. negotia, quae peragi commode ali- in 6.Quam eandem constitutionem, ter non poterant: ideoque Abbatillae vel non ubique receptam , ut deliro impetranda egredi edi venia mo- Gallia testatur ibid. Ioan. And. velestae erant. Quare , ut remedium alibi moribus contrariis passim an aliquod huic malo quaereretur , & liquatam innouauit , confirmauit- importuna vagandi libido variis prae-ique Trident. scssas. de Regula , cis. textibus quae uia castigaretur, voluit Quod omnibus priuilegiis a quo- Concilium Cabilonense citatum,scumque & quacumque ratione de cap.62. Vt qua famulas non haberent causa,ac cuiuscunque intuitu obten-
ad exercenda negotia, ad portam mo- tis dcrogatum esse vult, tum eo c. snasseri' Peruen.rent , ct ibι coram
1υtibin sua negotia exercerent. Qua ratione neque sanctimoniales egredi, neque externi ingredi ad gerenda
negotia cogebantur. MOguntin. vero cap. 2o. sic construi vult monasteria, vi intra illa negotia omnia exerceantur , neque necelle sit Monachos,
aut puellas sanctimoniales soris va-xari , quod suos quoque millos una cum Episcopis curare iussit magnus Carolus lib. s. capitul. cap.78. Denique quia nonnullae praeteriebant publicam Missarum cel Grationem,cui intereste vellent, imo S ad id se o
stri, iri fingebant, eiusnodi obligatione liberas eas elle, eaque de causae suis monasteriis prodire vetuit
Theodolias Epist. ad Presbit. Aurelian. cap. 6.
Vcrsim mirum liantum lapsu temporis de peruersis quorundam tum expressioribus & significantioribus verbis cap. 13. quam enim habet eo loco reuocatio specisca priuilegiorum, cadit in Omnia praecedentia capita de singulas Carum partes , quarum ista de clausula una ex praecipuis est , atque hac de causa Tridentini sanctionem mictiorem, rigidiorem, uniuersalioremque Bonifaciam constitutione existimauit Suareet tract. 8. de Relis. lib. I. p. s.
num. I s. quia ista nullam continet
exprellam eiusnodi priuilegiorum
reuocationem : & quainuis illa ex verborum, quibus Bonifacius utitur, uniuersalitate, amplitudine, grauitate , atque ex aliis circunstantiis
colligi sortassis posset ; non ita tamen aperte , ut tergiversationi locus aliquis non relinquatur. Nam ex
communi Doctoruiu sensu, ipsoque
iure cap. i. de constit.in 6. Immemo-
38쪽
rialibus consuetudinibus & specialibus priuilegiis in ipsa praesertim sundatione monasterioriim obiciis, non
censetur derogari nisi pes exprellam derogationein,uti fusius ostendimus prima parte nostri operis de scientia Canonica lib. . Idcirco ne qua dubitandi relinqueretur occasio. Pius V. an. I. sui Pontificatus , Christiis 66sua constitutione, quae incipit. Circa paItoralis. Bonifacij & dentini leges confirmans ima nemorialibus consuetudinibus & priuilegiis etiamsi ex institutis vel fundationibus ipsarum Religionum t neantur , expresse derogavit : quod idem praestitit in constitui. Decori Gr hone frati m. s. Pontificat. sui,
Christi 1169. Calend. Februarij.Vbi priuilegia in posterum quoque obtinenda , & concedenda irritat , de nugius roboris , ac momenti fore decernit , & causas legitimas huius egressius exponit. Denique Gregor. XIII. an. Christi is 72. 3. Calend. Ianuarij, Pontis sui an. I. constitui. Deo sacris haec omnia denuo confirmat. Quare certum est lege Ecclesiastica omnimodam & absolutam Elausuram Monialibus inium
tam suille a Bonifacij V III. a quo
fuit primitin sancita elusinodi lex, temporibus , licet & ante Bonifacium aliqua esset Hausura, vel custodia , uti loquuntur veteres Synodi, sed omninδ liberior, uti ex ipsarum
Ingressu in monaBeria Monia. tium lege Ecclesia Iunprohibetur.
8. π TEnio ad alteram clausurae par-V rem , nimirum ingressum exriternorum in monastcria Monialium : quem etiam prohibitum elle,
atque ea etiam ex part omnimodam clausuram impcratam futile conten-dO , quamuis circa hunc ingressum non semper fuerit idem disciplinae rigor.Nam initio permittebatur pers sonis probatae vitae & laicis ad n cessitates , & ministrationes monasteriorum ; non verb aliis personis: sic enim sanciuit Caesarius in sita regula , num. 36. quae quia non passim
extat, eamque Baronius m. Christi JO8. num. a. o. reperiri negat, & primus Bollandus ex M. S. codice edidit integram, correctam , Ac numeris, ac paragraphis distinctam in vita S. Caesariae I 1.Ian.& quia in Galliisl Olim maxime viguit, camque S .Ral degundis amplexa est, quod testaturl Gregor. Turon.lib.9. His . cap. 9. Sci Venant. Fort. lib.f. Cann. Carm. 2.
ad Martinum Episcop. Galliciae libenter quae ex illa citabo. subinde describam; sic igitur habet quoad limgres Iuni in monasteri u , Ante omnlaac ρν opter cuΠodiendam famam vestram in secreta parte monasteril , , in oratoriis, exceptra Episcopis , 8rouisore, ct Presbim o , Diacono, o Subdiacono, ct υno, vel duobus Lectoribuι , quos ct atau , cst vita com
medat, qui aliquotiens Missas facere
debeant,nulti introeat ; cum vero aut
tecta retrastanda sunt, aut Oftia, vel fenestra sunt componenda , aut ali in quid huiusmodi reparandum , artifices tantum , cst serui ad operandum, si necessitas exegerit eum prouisore
introeant ; sed nee ipsisne scientia
aui permissione Matris,i e vero prouisor in interiorem 'arie is pro ut litati bin, quas supra comprehendimuε nunquam introeat , ct nunquam aut
disscile , sine Abbatissa , ant alia senecti sima teste , si sanlia sororei
39쪽
secretorum usum si ut decet, ct ex-istra ancissarum Dei ingrediarur , nisi pedit habeam. Eadem paucioribus serae quando necessitar operandi inin verbis sua dcfinitione comprehen- eumbit. Matisconen. i. cap. t. nullidit Concit. Epaunense cap. 3 8. AD-Lsiue Episcopo, Presbytero,Diacono, naste=ia puellarum non ns probata Clerico , aut saeculari in monasteriis visa , ct prouecta alatis ad quascum-l puellarum habitare , aut collocutiO-que earum necessitates st ministratio- nes secretas habere permittit, nisines laici permittantur intrare. Ad sit probatae vitae, e& aetatis prouecta, faciendas vel o Musas, qui ingress & utilitas aut reparatio monasterij, fueriηt, statim exalto ministerio re- aut quaepiam alia necessitas id ρο- gredi festinabant. Alias autem nee stulet: iuid ne quidem intra Saluta.
Clericvi, nec Monachus inuenis, via lorium , aut oratorium ingredi con-lum ad puellarum congregationem ha- cedit , idque maximc prohibitumbebit accessum , nisi hoc aut paterna, elle vult Iudaeis. Denique nulla oc- aut germaisa necessitudo prekatur ad- casione & praetextu negotiorum inmittere. Quam eamdem sanctionem tra monasterium colloqui secretius ii Gm plane verbis innovavit Con- cum ancillis Deo dicatis , aut famicilium Arelatense . cap. . sub Leo-'liaritatem , vel moras ibidem hane III. & Magno Carolo coactum, bere.
ipseque Leo in capitularibus a se i Ex quibus omnibus quaenam sue- '
editis & relatis tom.1. Concit. Gal- l fit circa accesIum ad monasteriatican. an.Christi So . idem sanciuit, Monialium obseruatio , maxime in nempe. I t nul in monasterio puel- Gallia, in qua haec omnia Conciliatarum , vel ancillarum Dei intrare coacta sent, facile colliges. Nam nasumat, nec Presbter , nec Diaeo- imprimis ita undique septa & claunus,vel Clericus, aut Diem,nisi tan-lsa erant monasteria , ut nullus comtum Presbyter ad A fusam celebran-mmunis adiciis pateret externis , ne dam tempore opportuno ingrediatur,rquidem ad ipsam Ecclesiam aut ora- salua necessitate monasteri secundum torium, vel salutatorium , ut loque-Canonicam inctiιutionem , cst iuxta batur Concilium Matisconense, ubi
quod Episcopis ipsim parrochia ibriiquidam legunt lacrarium , sed male:
dem ordinaum it ι Presbter autem nam etiam sacrarium salutatorium Musa celebrata flatim exeat. Simi- diccbatur , eo quod in eo Episcopus lia habet Concit. Turonen. 3. eodemi te misiarum celebrationem sed imperante, uti seperius monuimusiret,& fidelium exciperet salutatio- Carolo cap. 19. & Concilium Cabi- nes , qui aut eius se commendabant lonense citarum superius c. 61. Pro- Orationibus, aut aliquod negotium hibet enim Sanctunonialas in pro-ripsi communicabant, quod colliges priis mansionibus cnm vilis viris ex Gregorio lib. . Regist. Epist. 14. siue Clericis, sue laicis, siue con- ad Maiorianum Episcopum Raue- sanguineis, siue extraneis comedere, naten. de usu pallij se idente. Mus aut bibete , sed solum is auditorio si pallio non aliter ιe uti memineris.
ubi etiam cum viris colloqui pos- nisi in propria tua rivitasis, dimisssunt coram testibus; & cap.63. Nisi ilam situs , etcclesiae recedens a salmius Passus Abbatissa , me mininreflatorio ad sacra Amsaru solemnia ce- liquis , nec Clσι νωι,-ι laetem,clau. lebranda feriatis vero Missis idem an faluta Disiligod by Corale
40쪽
Disiquisitio L. Cap. I. g. III. 11
falatatoria rursum curabis deponere. Hoc autem salutatorium esse quoque ipsum secretarium liquet cx imsomet Gregorio eodem lib. Epist i r. Vbi Ioannem Rauenatensem increpans , quod pallio extra Missarum
Mctropolitanorum in litaniis uteretur , sic ait: In secretario die; . secundum morem prim num susceptis ac dimissis Ecclesia sillys induere vestra fraternitas pallium debeat,atque ad Musarum solemnia sta p, eisci,& lib. 1. Epist. 1 i. ad eundem Ioannem eadem de re scribens: Scripsit
nobis pallio te non nisi post dimissos deseeretarissilios Ecelem. ct Mi
farum tempore atque in Litanus uti
solemnibm. Et inserius: de secretario autem , quod fraternito tua resedisse
cum pallio , ct filios Ecclesia suscepisse 2 feeit ct excusauit. Vides istitur sccretarium, in quo ante Missam
siunebat pallium Episcopus, & post
Missas deponebat, dictum quoque futile salutatorium , quod in eo Episcopiis filios Ecclesiae susciperct, at-ue adeo ab illis salutaretur, quibus imissis pallio. se inductat, atque ad Mis Iam celebrandam procelictat, dictim quoque fuit ab ea susceptione filiorum Ecclesiae, siue fidelium receptorium a Sidonio Apollinari lib.1. Epist. I. Et nu uriatum est progreisi Episco Min ἀμ rece toris, ad faciendam videlicet Missam , h t ibid. describitur , dicebatur quoque secretarium , ut vides a Gregorio , eo xiod in eo sacra vasa & indumenta
eruarentur. Vnde Concilium Apa- thense cap. 66. Quoniam non Vortet sacratos ministras licentiam habere insecretari, et , quod Graci Diaconi con vocant, ingredi ct cotingere vasa
Dominica. Quod autem dixit Concilium Agathense , vocari a Graecis διακονιχὸν habes in Concilio Laodicens can. χr. ubi idem Subdiacono prohibetur. Erant vero duo secretaria , seu diaconia, quorum meminit Paulinus Epist. ii. ubi vocat Conchas , uniam a dextra parte ab fidas, alterum a sinistra. In I rimum post Communionem deserebantur a Diacono reliquiae Eucharistiae, uti habet Clemens lib. s. Constit. cap. I .
sub finem, & in illud ingredi prohibetur Subdiaconus, & multo magis insecrati minfri , atque vasa Dominica tangore a Canone Laodiceno, quod de quibuscumque vasis sacris accipiendum non est , uti iapienter aduertit Vasq. s. p. disp. 238. num. 61. sed de vase in quo seruabatur , & continebatur Eucharistia; illud enim tangere non poterat Subdiaconus , aut Eucharistiam deferre in secretarium, aut inde promere, quod licebat Diaconis,rationem rcddit Sylvest. in Synodo Romana, ut resertur can. nullus acolythorum, dist. 1 . quia Subdiaconus non cit, mini Re1 Sacerdotis, qui vidclicci cicis
ministerium sippi cre possit , scd si ιηι, quod ipsum debeat comitari , & ab illo partem quae sibi contigerit accipere. Puε ,inquit, Acotythorum , vel Subdiaconorum rem consecratam a Prest)ι ero aliys porrι-gat , s quia aliud est minister , aliud assi eni nisi tantum supportet, quod
ei Sacerdos imposuerit suo ore benedi
cendum. Per rem autem consecra
tam a Presbytero intelligitair Euch rima , quam non serebat Subdiaconus , sed solum Calicem & panem consecrandum porrigebat. Apud Iu nem quidem pari. 2. Decret. cap. 4 .& Burchar. lib. s. cap. 34. Ita reser tur hic Canon qui in Vaticanis exemplaribus Gratiani omittitur, &in Synodo Romana cap.'. unde de-B 1 sumptus Duiligeo by Gorale