장음표시 사용
41쪽
sumptus est, non legitur nurus Sub- rium non sumi pro locutorio, sed diaconorum,sed Acobthorum,oe Le- secretario. ctorum. Aliud secretarium erat locus Secundδ nulli licebat monaste orationi destinatus, & sumendis ve- rium ingredi absque licentia , eaquestibus Pontificiis ; & hoc salutato-sprohibitio vel selis viris , vel illis rium dicebatur , uti hactenus vidi-imaxime facta erat,vi constat ex allamus, quia in illo salutabatur Pon-itis Synodis. tifex a fidclibus , quos facile admit- Tertio, ea licentia non concedetebat, & susci eiebat. Istae porro sa-Ibatur passim omnibus , sed solum lutationes & lusceptiones fidelium prouectae aetatis , & probatae vitae in lecretario, quod idcirco salutato-iac virtutis, siue laici siue clerici, siue rium dicebaturuion ita propriae erantietiam Epit copi sorent. Nam iunio- Episcoporum , ut etiam Presbyterissribus ne quidem ad colloquendum
non exhiberentur : Sic enim habet licebat accedere , nisi Paterna aut Seuerus Stilpitius lib. 2. Dialog. c. 1.lfraterna necessitudo id permitteret, Cum qtiidam in alio secreta τι o Pre. vii loquimr Synodus Epaunensis,qua sutrei ederent velsalutationibuι va- de re iusius cap. .disputabimus. cautes , vel audieadis negotiys occu- .Quarto ad obtinendam hanc li- pati. Ex quo loco facile capios sen- centiam requirebatur praeter prouesum Concilii Matisconensis, dum ctam aetatem & probatam virtutem prohibet quemquam & maxime Ii rutilitas , aut necessitas monasteri, edaeos ingredi in salutatorium , aut quia negotia propter quae permitte- Oratorium onctimonialium , ne vide-lbatur ingressiis , aliter geri commo- licet quisquam praetextu salutandi de non poterant ab ipsis Monialibus, Presbyterum ad Missarum solemnia i atque aded alicuius alterius opem se praeparantem eo adreperet, atque postulabant : ide ue vassi & alij ita specie pietatis in monasteriumlministri siue clerici , siue laici ad- ingrederetur: intra enim eius septalmittebantur, ubi necessitas operan tum Ecclesia, tum ipsiun secreta di incumbebat , ut in Concilium rium claudebatur, ut amplius expli 4 Cabilonense ; alioquin nullo ciu cabimus seqlienti capite. Non negotcumque praetextu , aut occasione tamen salutatorium aliquando nota licebat , ne ipsum quidem silutat minari locum, in quo licebat eum rium & oratorium ingredi & cum Monialibus colloqui, quod dieimux ancillis Dei colloqui ex Matisconen- locutorium in Gallia, de quo inse-lsi Synodo allata. .rius agemus.nam S.Caesarius in Re- Quinte, , quia ingrelsis elusinodi p. Reges. sic eam vocem usurpatiinecessitas ex Millarum celebratione με ad conuersonem venerit in Diaalpetebatur, quandoquidem templum ratorio , ei stequentius Regula rele- intra ipsius monasterij dlaustra congotur, Quamquam & salutatoriumltinebatur , uti monuimus ; idcirco in his verbis pro secretario etiamine facilius huius piae necessitatis O sumi posset, in quo , Presbytero casione peccaretur, plurima sanx illis, quae conuersionem meditarenta runt Patres , prime, vς ab Episcopo tur, Regula legeretur. Sed quidquid certa hora designaretur, qua Misia, stimas ea de re. Certum est in verta aliaque diuina officia celebrarentur,
bis Concili, Madiconensis salutato-i& timc solum Clerici ingrederem
42쪽
tur inonasteriu.Ita Leo III.nuper adductus.Secudo, ut nulla alia de causa ingrederentur, & statim exacto ministerio exirent,neque ad confabulationes haererent , aut per monasterium digrederentur.Epame nia c. 3 8. Arelat. q. cap.2. Turonense 3. tubCarolo cap.29. Cabilonense 2. eodem imperante cap.6o. & Parisense sub Ludovico de Lothario lib. I. cap. 6.Tertio ipsum etiam accinum ad monasterium ad colloquia miscenda aliis temporibus prohibuit Matisconense I. cap. a. Quia verbnonnulla aliquando necessitas hunc rigorem temperari volebat, designarunt subinde Synodi coriam horam& locum, ut nimirum a prima hora ad vespertinam, Jc in solo auditorio
coram.testibus eiusmodi seriuones miscerentur. Ita Cabilonense citat. cap. 33. 16. & cI. Imd si consanguineam videre volebat Monachus,
id breuibus & paucis velis praesente Praeposta facere debebat. Ita Ni-
buit fieti monasteria duplicia virorum de puellarum ; imo longius ii uicem abelle iussit Agathense c.28. Quod ii mitterentur Monialibus necessaria ad vitam , illa suscipienda
erant i Praepofica cum aliqua anu extra ianuam, ut edicit Nicaenum a.
cit. Denique ne quidem licentiam accedendi ad vestibulum Sanctim ni alium fieri permittit Monachis Concit. Hispalense χ. cap. a. Vbi &plura alia edicit circa eiusmodi colloquia , de quibus cap. 9. fusius
Nondum tamen his omnibus ianctionibus satis cautiun videbatur
honestati de securitati Monialium, de iam pleraeque ex adductis legibus
contraria consuetudine antiqv atae fuerant magna piorum omnium OL
sensione: quare posteriores Pontifices non modo eas innovarunt , sed de alias seueriores multδ,prout tem
porum calamitas postulabat , adiecerunt Gregor. IX. &Eugen. IV. excommunicationem ipso facto incurrendam iussi xit illis , qui Monasteria S. Clarae ingrederentur. Boni- facius vero VIII. in constitutione periculoso superius adducta , ista statuit. Nulli aliquatenus inhoneIIa persona , nec etiam honena nisi rationabilis ct manifeIta causa existat, ac de iissim, ad quem pertinuerit ste-eiali licentia ingressin vel accessus pateas ad in M,Moniales videlicet.Haec tamen Bonifacij constitutio ubique
in usum inducta non fuit , aut sal- item non diutius obseruata. Cui malo ut Tridentinum prouideret, illam innovavit & ampliauit , atque adiectis poenis confirmauit sest.21. de Regula. cap. s. Ingredi autem , im quit , intra septa monasteriν nemini
uceat, cuiuscunq;segeneris , aut con
ditionis ,sexus vel aratis fuerit , sine Episcopi , vel Superioris licentia inscriptis obtenta 'b ex mNunieat sonis Parna. Utramque deinde hanc
sinctionem Bonifabii & Tridentini
sua authoritate stabilivit Pius V. in decretali circa PHoralis superius adducta: quae , cum expresse consti- tutionem Bonisicianam de Trident tinam confirmare se dicat Pius, tam' de ingressit, quam de egrestu intes-ligenda est , licet de hoc posteriori
expressius loquarur. Apertius vero
id praestitit Gregorius XIII. qui
constitutione migratia. omnes licentias & facultatis ingrediendi monasteria a quocumque & quibuscumque personis concessas irritavit, earumque usu ipsis interdixit sub excommunicatione ipsi Romano Pontifici reseruata et quas , aedem
43쪽
14 De clausiura Sanctimonialium
eadem poena , aliisque asscit Superiores Monasteriorum, qui illarum
licentiarum p textu aliquos intra monasteria admittunt.Denique Pau- his V. Io. Iulia m. I 6I2. Extrauagantem,quae incipit: Moniatium fla--i similes licentias denuo re--
Ex hoc itaque & superiori g. constat illa altera pars nostiae propositionis, quam probandam susceperamus , lege nimirum Ecclesiastica clausuram Montalium tam quoad egressim ipsarum e monasterio, quam quoad ingressum externorum
in illud imperatam fuisse , quamuis non fuerit seruatus perpetuo idem vigor , qui a potarioribus Pontificibus & Synodis seruari praecipitur.
Potuit Ecclesia Clausuram Montalium suis legibus sancire. Expositio , confirmatio propositiona.
1 . πη AEc propositio , in qua agimus I 1 de iure de potestate Ecclesiae in
imperanda clausura Monialium, negari nequit a Catholicis, si accipiatur , ut sonat: cum enim habeamus pontificias & synodales constituti nes ea de roe , vel damnanda est Eeclesa , quae potestatem condendi eiusmodi leges sibi arrogauerit; vel fatendum est, eam id ius habere, atque aded sanctiones illas validas esse, si nihil aliud , quam potestatem legi natoris attendamus. Tota igitur dissicultas est in assignanda veluti radice huius potestatis in Ecclesia,
maxime circa Monialos , quae Pr fessae sunt in Religione , in qua non seruabatur clausura. Dico nihilominus ex duplici capite competere hanc potestatem Ecclesiae, siue Pontifici, qui illam uni uersiam regit primδ ex iurisdictione S potestate, quam habet Ecclesia definiendi quae ad status perfecti tris & iacros pertinent, siue ipsorum substantiam spectes, siue quae ad illos conserunt:quod videmus in comtinentia sacris Ordinibus sola lege Ecclesastica, non naturali, aut diuina , vii alias docuimus fusius contra Turrian. annexa. Sicut igitur potuit Ecclesia prohibere, ne quis sacros Ordines lusciperet,nis se votis comtinentiae,implicite testem, obligaret: ita etiam statuere, ne quae foeminae profiteantur in Religione, nisi ad clausuram seruandam sese obligem, etiam, si ita lubeat voto implicito, ausi explicito : quod tamen minime necesse est ad eiusmodi contrahe dam obligationem , cum sussiciat hanc obligationem ves imperari, vcI poni tanquam conditionem profes- sonis.Vt enim domus exemplum in hac eadem materia; definiuit Ecclesia,in quo cosisteret voti solemnitas, de quidnam ad professionem requireretur , posuitque conditiones, siue impedimenta quaedam irritantia illam, quidni & possit hanc conditionem clausurae , vel ad validitatem professionis, vel ad eius status d centiam & utilitatem iubere, maxime quia cum in prosessione, omnique voto substantiali Religionis licet simplex sit, necessaria existat traditio voventis & mancipantis se Religioni , cuius requiritur reciproca acceptatio, uti H lius diximus 2.part. nostrae scientiae Canonicae : potest
44쪽
Ecclesia non acceptare haec vota, dc hanc traditionem , quam facit Monialis, nisi cum ea conditione , ne exeat e suo monasterio. Quis enim coget Ecclesiam sine ea eonditione illam acceptare, si nolit, Se non aliter acceptandam elle grauibus de
causis iudicat, sicut & prohibere, ne quae mulier in sua. domo priuata ronteatur, uti quondam fiebat, sedolum in monasterio, atque ne ex
illo exeat: quorum Omnium illa est mica ratio : quia per professionem Religiosura virgo constituitur in publico de solemni statu Ecclesiae , dc
fit membrum status ecclesiastici, cuius institutio 8c regimen peculiaritatione pendet a Praelaxorum cura; qui idcirco dc ante assi amplum illum statum de post illum ali impium, Dsunt imperare, quae conducere iudicabunt ad modum in eo uiuendi; Scqui ante alsiimptum similem ali quem statum liber erat ab eiusmodi praeceptis , nunc astumpto statu ea detrectare nequit , dc iurisdictioni Ecclesiae , quoad illa omnino obnoxius est : quia qui assiimit aliquem statum; eo ipso se Obligat ad ea,quae
illi statui necellaria, aut decentia
erunt; eorum vero determinatio he-que ex sola natura rei satis colligitur,neque semper eadem est, de immutabilis ; sed pro variis rerum momentis subinde diuersa; non debet etiam cuiusque arbitrio permitti nisi omnia perpetuo perturbari velimus. Pondere itaque debet omnis ea determinatio ab illo , qui ratione suae
iurisdictionis illi statui praecii e quae
ad obseruationem talis status neces.saria elle iudicabit, praecipere possit, tum iis, qui illum allument, tum illis, qui iam in eo constituti immobiliter sunt: alioquin omnes leges
de sanctiones Canonidae de Clericis,
eorumque moribus , ae honestate;
de variis gradibus , ordinibus , praebendis, beneficiis . dignitatibus, de
caeterae omnes non obligarent Clericos , aliosque eiu simodi existentes in aliquo statu, quando feruntur; sed solum eos , qui in posterum in elusinodi statum adlegendi forent. quod falsissimum est. Cum igitur per votum substantiale Religionis vir. go constituatur in publico dc solem ni Ecclesiae statu, ad cuius conscruationem plurimum confert clausura, poterit Ecclesia ex vi iurisdictionis , quam habet in illum; statum,
quae ad illum conducere existimabit. imperare, atque aded prolubere, ne eiusmodi Religiosa vota alibi fiant. quina in monasterio, & ne ex illo Virgines profestae egrediantur , nisi cum licentia certis ex causis dc alia, quae ad clausuram pertinere dicemus; neque inde sequitur posse etiam prohibere Ecclesiam , ne Virgo domi suae votum castitatis emittat: quia
cum illud sit simplex duntaxat , dc non substantiale Relisionis , neque in aliquo statu Ecclesiae publico per
se constituat, ratione illius nemo fit
obnoxius nouo titulo, aut respectu.
iurii dictioni Ecclesiae. Cum igitur haec iurisdictio in varios status Ecclesiae resideat in Praelatis , quorum curae subiiciuntur vari j illi status de
maxime in Pontifice, cui totius Ecclesiae iac statuum omnium Ecclesiasticorum, praesertim Religiosi cu-
xl dc regimen commilium cit, poterit ea, quae conserent ad illum st tum iubere dc prohibere', in quibus clausura Moninium sine dubio con-j xinetur. 'Alterum caput, ex quo oritur in Pontifice potestas imperandi clau-luram monialibus , pctitur ex pote
statu dominatiua , quam habet ira
45쪽
is De clausura Sanctimonialium
Religiosos ratione voti obedientiae. Suppono verb, quod fidius in in stra si ientiacanonica probatum fuit, Pontificem esse immediate superiorem Religionum & habere in illas dominatiuam potestatem,quam Ο - dientiae votum tribuit Superiori, de qua alibi. Licet itaque Superiori, ratione huius potestaris praecipere . quidquid io Regula continetur siue explicite , siue implicite , siue directe, siue indirecte, & quocumque modo , ut inquit LThomas, ad
eam reducitur. Ita Bonaventura in a. distinct. vlt. quaest. vir. S. Thom. ibid. quaest. 3. & quaest. IO. art. IO.&a. a. quaest. Io . ari. . & quodli
nes tum Theologi, tum Canonistae alibi allegandi, qui idcirco vulgo docent omnia, quae sunt secundum Regulam siue implicite , sue explicite praecipi posse a superiore, ac proinde quae necessaria stant ad vota & modum vivendi cuiusque Religionis seruandum: quia illa censentur esse secundum Regulam , implietes saltem & ad illam reduci, ut ait Cordula in Remi. S. Francisti cap. io.quaest.2. Sylvester verbo Relig.6. quaest.6. Lessius lib.2. c I.
dub. 9. num. 77. Antonin. 3. Part. tit. I 6. cap. I. S. y. vers. secundo m
do, & Mij communiter. Quando veru dicunt non posse praecipi alti quid iam professis, quod ipsi non promiserunt: quod uunm. ex Ber- nardo tib de dispensat. Λ praecepto: Nihil me Prataim prohibeat horum, qua promisi, nec pl- exigat, quam promisi. Loquuntur de his, quae simi omnino supra Regulam , neque ad illam vita modo reducuntur : illa enim ne quidem a Pontifice praecipi poterunt Religioso vi dumta- taxat Obedientiae ab illo professae. Quae omnia , aliaque inde consequentia disputata sunt a nobis secunda parto nostri operis de scientia
Canonica, ubi de voto obedientiae Religiosae ageremus. Iam verδ cla suram Montalium non esse omnino supra Regulam, neqne opus supererogationis, uti contendebat Ol-drad. consil.9o. non multum improbante Felino. in cap. ad nostram de Appellat. num.6. constat ex eius uri
litate & necessitate ad seruandam Regulam & vota substantialia Monialium , quae tanta via est quibuslam , ut existimarent illam esse praeceptam iure naturali supposita obligatione talis status , & votis
Monialibus emissis. Horum rati nes affert Nauarr. Comment. q. de Regularibus num. s. de sequenti: quae licet hane obligationem iuris naturalis non euincant, uti fatetur ipse Nauare. & nos prima propositione probauimus ; ostendunt i meri quantum conserat clausura ad
obseruantiam Religiosi status M nialium , & quam consentanee iptarum professioni imperetur; ac proinde dici non posse, cita illa iub tur ab Ecclesia, aliquid omnino si,
pr1 Regulam praecipi, sed quod illa ipse Regula exigit.
Sapienter Ecclesia clausu- . Tam Monialibus imperauita confirmatio P positioretia.
Hoc ipsiura demonstrant rati nes , quibus Pontifices in constitu nibus
46쪽
Disquisitio L. Cap. I. I. V I. a I
stitutionibus adductos se esse aiunt ad clausuram imperandam : quas ad
Primum est periculum violandae castitatis , quod Bonifacius in sua decretali sic explicat. Periculos oedete tabili quarumdam agonial timstatui, qua honestatis laxatis habenis ta' monachati modestia , sexu Me
verecundia impudenter abiestis extra sua monasteria nonnumquam per habitacula personarum saecularium di scurrunt salubriter prouidere cupie tes. Illud idem periculum indicat Pius V. in suis Extrauag. superius allatis, eaque fuit mens omnium Patrum , qui virginum , imo & ali rum sci miliarum familiaritate cum viris, praelertim Clericis tam grauiter damnarunt, siue sci minas ipsas, siue viros hortarentur.Consille Caesarium Arelatens in Epist. ad quosidam Germanos. Tertullian. lib. de
Voland. Virginib. cap. Tiam sancti viri est, inquit, sustiιndi ,si virginem viderat, quam sancta virginis, si a viro visa est. Basil. lib.de Virgin. Mulier vero voluptatis illicium est, cuius hanc rationem reddit S.Leand.
lib. de institui. Virgin. di farfexm
suuram locatus eo titillatur in 7μ-ctu , quo nascitur. Et S. Antioch. hom. I . uti oleum nutrit flammam,
si e facem libidinis mulieris conuersatio: Imo & Theocrit.Idylio 8.arboribus tempestas metuendum malum, aquis coenum , auibus laqueus, seris retia , viro autem tenerae virginis
amod Inde Virginum sacrarum institutores tam frequentes sent in prohibenda ipsis virorum & pers narum iacularium familiaritate, atque commendanda solitudine saltem domestica Basil. Hieronym.Ambros aliique multi stant hac in parie. Quini sapienter vero ita virgines instituerint , docent frequentes lapsus quarumdam , & ut loquitur Dionysius Carthusian. in Dialog. de
reformati Montes. art. 3. Tumentes
meri, ct algumenta currentia super terram. Vide illum art. r. & co serutoto opere. Quae crimina in alia
etiam grauiora inscclices praecipitant ad turpitudinem celandam:quae omnia deflet Hieronym. Epist. 22.ad Eustoch. Petet dice/ e quot qxotidie virgines ruant, quantad de suo gremio mater Perdai Ecclesia super quae odera inimicus Dpmb. ponat thronum suum : quat pet in excauet, ct h.ι bitet coluber tortuosus an foramιnibus eorum. Videas plerasque viduas autequam nuptas , infelicem cou-scuntiam mentita. tantum veste protegere , quas nisi tumor uteri, o infantium prodijerit vagitus , sanctas ct eastas se esse gloriantur ct erecta ceruice 2 ludentibus pedibus incedunt': alia vero feratitatem praebi-buut , ct necdum sati hominis homicidium faciunt roNνnnulla cum se senserint conceyisse descelere , abortyVenena meditanIur , ct frequenter
ntim , ea ad inferos P rducuntur ; h micida sui , Christi adultera , nec-dtim nati flj parricida..Huc qu qtie pertinent , quae de cohabitatione mulierum & cleeticorum si equen- res Synodi statuerunt, qu e aliaqtie
similia singillatim persequi longioris fuerit operae , neque admodum necellariae, cum cruditum lectorem
vix latere possint , & suus commodior alibi locus fortassis futurus sit. Secundum caput huius praecepti II
petitur ex piorum offensione, prauis aemulorum suspicionibus, atque adeo infamia, quae toti Religioni creatur. Hanc caulam affert Bonifacius, meam vagandi licenciam dicit esse in
47쪽
18 De clausiura Sanctimonialium
R. Ilionis opprobrium ct scaudatum tutione an. Ista. per quam elusis plurimorιιm.Pius V. ait ponere in Re-ldi quoque licentias irritat. Monia-gularis . honesialis gloria maeulam.llium statui , qua secutaria desideria Et in colasticitet. Decori. Periculo ctiabnegantes Dei obsequio sese addixe- scaudato plenam rem esse, ac regula-irunt, pauo ali solicitudine premdereri obseruantia vehementer aduersars. cVientes , ad ea remouenda, qua re-Deinde agens de variis praetextibus,lligi sam earum quietem ct regularem quibus suum e mopasteriis egressum obseruantiam perturbare di noscun- excusabant Moniales. Quo veluti tur , curam nomam libemer intem' colore , inquit , eximium honestatis dim-.ct pudicitia decim ad discrimen com- Quantum enim istud commermittunt. Haec cadcm ratio vitandae cium cum tacularibus a metis quie-
suspicionis & scandali affertur a S. te,diuinis sentibus & religiosis exer- Caesario in sua Regula,& a Synodis. citiis auocer, docem palliin Patres, dum familiaritatem virginum cum i dum de secessit, Sc abrenunciatione, viris sue laicis , siue clericis , siue atque vita ascetica disputant. Pr Monachis damnant & prohibent. l batque ipsa experientia. Quid enim
Nicaen. 2.cap. I 8.S ΣΟ. Trull. cap. 7. l agit cum iaculo , qui illi solemni Aquiser.c. i q. & ilia. Et sanc quan- professione renunciauiti Hinc com- tam labem & maculam inferat E mendatio vitae solitariae , atque su-clesiae vel incontinentia Clericorum ga seculi, de qua Ambros Eucher.& Regularium utriusque sexus , vel aliique tractatus ediderunt,& sece Leius suspicio ex prauis & leuibus eo lsum nobilium virginum tantis prae-rumdem moribus orta , deficiat Pa- coniis extulerunt , ut Melaniae Ro- tres, Ambros de Virgin. laps. Chry-imanς iunioris apud Suri.in eius vita. stom.ad Theodor.lap .Hieronaepi-lGermanae cuiuseam virginis apud stolaid Sabinianaldegard Cenoman. Caesar. lib. . cap. 9. Paulae Romanae
Episcopus Epist. q. aliique,& ipsi Hieronym. Epist. 8. de S. Macrina hostes Eccletiae saepissime obiiciunt. Gregoris Nylleni a rore apud ipsiunt s. Tertia denique huius clausurae E pili. ad Olympium Monachum, de causa affertur I Bonifacio , ut Mo- aliis traditur. His persitata quondamniales a publieis ct milianis affecti-IB. Hildegardis V irgo & Abbatissabiu separata omnino seruire Deo va-imonasteris in monte.S.Roberti apudieant ὶiberius , ct Iasiiιiendi oppose Naam fluuium prope Bingam in tunitate 'blata σidem eorda sua ct Germania , quae vixit circa annum eorpora in omni sanctimonia diligen. II FG. cuius precibus D. Bernardus . tim custodire. Gregor.XIII. in Bulla literis sese commendauit, hanc cla mi gratia, per quam reuocat licen- suram in suo Monasterio seruari potias omnes ingrediendi monasteria stulat ab Eugen. III. Epist. ad ipsum Montalium. Proinde Sammamalium data. Ego , o Pater , rn loco caelitus quieti ct tranquillitati eonsulere , ae mihi ostens iuxta verba benedi bonuomnia, qua istas a spiritualium rerum i tua secundum Regulam S. Benedilii cogitatione er exercitio auocan , imis i sub clausura eiQuem loci etim sorori. Pedimeta tostero perieulaqwe ct scau- bm meis maneo , σ hoc me tam vi
data ab eis remouera cupientes. .Ea- uente quam defuncta obseruari δε-
dem habet Paulus V. in sua consti-lsidero.
48쪽
Haec igitur omnia iure persuaserunt Pontificibus, & Synodis clausuram Monialibus apprimis necessariam elle ad Religio am vitam,quam professae sunt, traducendam,ac proinde sapienter omnino & secundum Regulam illam impurandam elle.
CoNfECTAMUM II. am potessatem contulerint Episcopis constitutiones Pontificiae , c Tridentini circa clausur Mn Monialium.
f. AVI. Consectaria ex doctrina
Monialibus PREspondeo non modb Pontificem ; sed etiam Episcopos,ali bolque Praelatos & superiores polle im-terare clausuram Monialibus sibi subditis. Haec allertio sequitur ex doctrina tradita: ciim enim clausura, uti fuit ostensum , sit secundum Regulam Montalium , & in illa implicite , aut saltem reductitie contineatur, possintque superiores omnia, quae ad Regulam quomodocumque
reducuntur , uti loquebatur S. Thomas, imperare : sequitur superiores
siue Episcopi sint, siue alii inseri res Praelati , posse illam Monialibus& monasteriis sibi subditis imperare , qu in consequentiam admittit Suat E & Perdinand. ii Castro locis initio allatis ; neque ullus omnino negare iure potest. Quare non ex facultate tantum tibi facta a Bonifacio , aliisque Pontificibus , de qua statim, id possimi, sed id habent ex
natiua sua potet late, & seclusa omni constitutione Pontificia , id omnino pollunt, poterantque ante Bonifacii
constitutionem , & Tridentini, ac Pontificum decreta.
EX disputatis quoque manifeste
sequitur , an Bonifacij, caeter rumque deinceps Pontificum sanctiones, ipsiusque adeo Tridentini maiorem aliquam potestatem secerint superioribus circa Monialium clausuram. Nam certum est primdsupctiores Regulares , aliosve omnes, cxceptis Episcopis, nullam plane nouam potestatem acceptile obligandi ad clausuram Moniales ; id enim prius, uti ostendimus, poterant. Sed ipsimet Pr lati iussi sunt uti illa sua potestate, de vagandi licentiam non serre atque in omnibus monasteriis sibi subiectis conuenientem clausuram quamprimum pro curare : ita enim distincte in virtutcsanctae obedientiae iub obtestatione diuini iudicij, S maledictionis aeternae illis praecipit ac mandat Bonifacius, ae deinde Tridentinum;Pius V.& alij Pontifices constitutionem Bonificianam innovantes: atque ut id facilius exequantur, dant facultatem couendi rebelles per censeras ecclesiasticas omni appellatione postpostata , inuocato i opus fuerit, brachio
cultas non leuis est : nam Bonifacies dat illis potestatem extraordinariam in monasteria Sedi Apostolicae immediate subiecta quoad clausuram stodiendam, & inducendam. Tridentinum veri sest. 11. de Regularibus videtur eam potestatem Episco
pis factam extendere ad omnia monasteria r aperte enim ait eos autho-C a rita et g. ista
49쪽
ritate ordinaria in monasteriis sibi subiectis clausuram curare debere; in aliis vero authoritate Sed is apostolicae , , qua nimirum delegantur ad hoc munus : sic enim habet: Min omnib- monacteriri sibi βιόMeetis ordinaria ; in alys vero Sedis voLFolica autheritate clausuram Sanctimonialium , ubi violata fuerit, diligenter renitui: ct ubi inuiolata est,
consertori maxime procurent. Neque distinguit Concilium,an ea monasteria susticiantur immediate Sediapostolicae , aut aliis superioribus; sed omnia, quae non siibciuntur Episcopis , indefinite & absolute comprehendit , in iisque omnibus vult Episcopos clausuram procurare, ρο- testate speciali sibi a Sede apostolica facta , sicut in monasteriis sibi subiectis id facere tenentur Ordinaria potestate. Atque ut omne dubium tolleret Pius V. in sua constitutione circa Pastoralu , diserte comprehendit omnia monasteria exempta. In his vero , inquit, qua ad Romana
una cum superiorιώ- eo=κmdem monasterio=um clausuram, ut praemittitur, quamprimum potuersnt , fruari 'ocurent. Quibus verbis omnia m
msteria exempta aperte subiicit Episcopis quoad clausuram. Itaque omnino senserunt Barbosa in Collectan. ad illud cap. Tridentini & de potestate Episcoporum allegata I 2. n.T.& 8. 3. dicta in praxi 'ers. Monialis
Ferdinanda a Castara punct.9. Cit. 4.T. Gallet.in Margarit.casuum conscien-Lue,versi clautura, & alij, idque decisum sepius fuisse a S. Congregatione Tridentini referunt Barbosa& alij, ab ipso adducti. Negant tamen hanc porcstatem Episcopis Michen lib.6. in Decalog. cap. IJ.
Llamas in methodo curationum in tacdice quam ponit sub fin.ε. s.Neriae abelle videtur Tambur. disp. 24. e iure Abbatissar. quaes9.n. F. Quia Trident. declarat duntaxat & interpretatur Bonifacianam constitutionem in qua diserte ea potestas non tribuitur Episcopis nisi in monasteria sibi subiecta, aut immediate Sediapostolicae subdita. Reliquorum ve-rd curam hac in parte commendat Abbatibus, & aliis Praelatis eorum monasteriorum. Com igitur illam constitutionem confirmet Tridentinum, neque se illi derogare significet ullo modo , quis dicat illud authoritatem,quam fecerat Bonifacius Praelatis monasteriorum , in Episcopos transtulisse, maxime cum ex doctrina communi I. parte scientiae nostrae Canonicae stabilita cum Sanchea lib. . de matrim. disp. 6. n. H. constitutio interpretativa alterius intelligenda ili, iuxta eam, quam declarat , quamuis strictius , rigidiusque loqui videatur ; quare easdem omnino & exceptiones, & interpretationes patitur; ipsumque Tridentinum est. seli. 21. de statu Regulari cap. 9. Sanctimonialium monasteria
immediate sanctae Sedi apostolicae subiecta ab Episcopis tanquam dictae sedis delegatis gubernari mandat;
quae verb a regularibus reguntur jubeorum cura ct eustoάia reisnquit neque clausuram excipit : immo illo ipso cap. s. in quo dc clausura agit,
vult monasteria extra moenia constituta , intva urbes , vel oppida frequentia reduci, ab Episcopis & aliti superioribus; nempe ut quilibet sibi subiecta reducat. Neque contrarium voluit Pius V. qui exprelse significat se indicere clausuram iuxta
50쪽
r F. frinam dicta cannitutionu, Pericul sa , in sacro Conci Trid. approbatam ct innovitam,quam sua etiam authoritate approbat ct innouar in omnibus reper omnia, ac igam districte obseruari mandat r quod reuera non faceret , si eam quoad authoritatem indicendae clausurae immutaret,illique derogaret. Cum igitur Pius edicit,niandatque Episcopis, qualemu in monasteriis Montalium nbi ordinario iure
subiectis,sua;in his vero, quae ad Romanam mediate, vel immediatὸ spectant Ecclesiam,Sedis apostolicae authoritate un, cum Superioribus eorumdem monasteriorum clausuram
sic ari procurent cum distributione accommoda, intelligendus est, ut nimirum Episcopi id procurent in monasteriis immediate Ro-no Pontifici subiectis, in aliis verδ id faciant
In hae dissicultate mihi videtur imprimis hane potestatem minime competere Episcopis circa monasteria , neque sibi, neque Sedi aposto- Bonifacius& Tridentinum contulerant derogat, sed potius, uti aduertit Ferdinand. a Castro Palao . fluet:
sicuti enim nihil perit ordinariis. neque detrahitur iurisdictioni, quam habent absoluendi a peccatis & censuris , quamuis similis aliqua potestas facta sit per delegationem ApO- stolicam quibusdam Regularibus; simili ratione manet sua integra potestas superioribus monasteriorum exe-ptorum circa clausuram ; quamuis
eadem quoque potestas facta fuerit Episcopis per extraordinariam delefationcm.Deinde,per illam particu -
riorum Superiorib- , limitat hane Episcoporum potestatem Pius,ostenditque esse diuersis rationis a potestate Superiorum immediatorum, qui possunt ipsi sua authoritate non interpellato , siue requisito Episcopo, quae ad clausuram pertinebunt, sicut de alia omnia ad disciplinam Religiosam statuere , cum Episcopi id
minime possint, nisi una culta Supe-licae immediate subiecta, attenta sm l rioribus , aut nisi manifesta sit vii la constitutione Bonifacij&Triden- latio clausurae et tunc enim nisi adtini deerreo : Bonifacius enim di- moniti Superiores prouideant , ea serie cotrarium s nificat:& Tridentinum nihil omnino habet , unde cura pininebit ad Episcopum tanquam apostolicae Sedis legatum: colligatur aliud concedi Episcopis, quod non modo in manifesta clau-muam quod Bonifacius concellerat. l surae violatione existimarim po
Existimo secundo sanctionem Pij l Sed etiam quoties dubium erit
V. nouam aliquam Episcopis circa cius obicruatione. Poterit enim Epi- monasteria exempla , neque tamen scopus via, cum superiore in eum fi
Sedi Apostolicae immediate subiecta nem monasterium visitare . atque spotestatem tribuille quoad clausi lipse noluerit . selus Episcopus vis
Iam ; non tamen plenam de omni- tabit: quia Pius non restrinxit hane modam, nempe ut una cum corum- facultatem , quam facit Episcopis ad dem monasteriorum superioribus manifesta clausurit violationem, uti clausuram seruari procurent Aposto- male existimauit Miranda trach. delicae Sedis authoritate : quare non statu Monta l. quaest.2. art. I Conc. s.
tollit Superiorum immediatorum,si- Sed generalem dedit facultatem proue Regularium , siue non Regula- ' clausula procuranda : quod voluntrium aut ritalcm, neque illi,quam sine dubio decisones Congregatare-