장음표시 사용
51쪽
latae a Barbosa. Idebque Naidus in
mat Episcopum non polle impediri a superiore Regulari , quin visitet
Coenobia Monialituri ratione Gausurae, quoties id necellarium elle iudicauerit , quae fuit quoque mens Barbosiae relati du Victorelli trach. de Urigine dc clausura Monial. f. an
Episcopis Superioris licemia est. lis. Consulenda nihilominus erit pra-lxis & usus , Utrum Pij V. Bulla ea iratione intellecta & in mores inducta fuerit , an non. Si enim Regulares semper suum illud ius exemptionis etiam circa clausuram reti- inuerunt , non poterunt Episcopi vi l ius constitutionis,cuius mens non lita perspicua est , dia varias pati potest expositiones, sibi hanc secultatem , nisi in manifesta clausurae violatione uti sentiebat Miranda,iri ere. Sane Pius in sua constitiuione iDecori, mandat Omnibus Episcopis, & aliis locorum ordinariis in virtute sanctae obedientiae, & sub obtestatione diuini Iudich , & interminatione maledictionis aeternae, Vt quotannis suas literas publicari faciant:& quae in iis, atque decreto Concilii Tridentini praecipiuntur , obser
vent,& obseruari procurent per cen-1 1, Eeelesiasticas , aliasque Poenas authoritate Apostolica sibi delegata, omni appellatione postposta, rebelles puniendo. Pollunt igitur Episcopi cogere etiam Superiores Iesu- Iias , aliosve monasteriorum exemptorum ad tuendam clausuram, atque ii violata sit , illam restituere. Fleqne opinor aliud voluit idem Pontifex , dum Episcopis via, cum superioribus eiusmodi monasterio- lruin clausuram procurare mandat.
Quod vero attinet ad publicationem l decreti de clausara , '.quam ficri tui bet quotannis , id neque usu receptum est neque post eiuldem Pij V. constitutionem, Circa pastoralia de Gregorij XIII. Deo Iacru ubi solam publicationem praecipit,obligat,
susticietque una publicatio, uti existimant Sancti. cap.r s. lib.6. in Decalog. num. 1 .dc Ferdinand.a Castro Palao tract. I 6. disput. . punct.9.n.8. Bonac. quaest. I. de clausiura punct.6.l numer. 3. quamuis dubitet Nauar. comm. . de Reges. num. J4.
pes circa clausuram Monialium. TR ideminum scit 2 s. cap.F.EOD I T. tatur Christianos Principes, ut praebeant auxilium Episcopis, alii l-que superioribus ad clausuram M ni alium seruandam necessarium: &omnibus Magistratibus saecularibus, ut illud reipsa praebcant sub excommunicationis poena ipso facto incurrenda iniungit. Pius V. in sua constitutione C1rca pastoralis. senili
modo Principes, Dominos, ac M gistratus temporales obtestatur per viscera misericordiae Domini nostri Iesu Christi. Ex quibus habes Prin cipes saeculares attento quidem Tridentini decreto, de Pij constitutione minime peccaturos, si clausuram Montalium minime promoueant, &auxilium ad id necellarium Episcopis postulantibus recusent: quia reuera ncque Tridenti n. neque Pius illos obligat ad id , cum non praecipiant, sed rogent. Ita Sancti. cap. IS.
Peiryn. in constit. Ph V. g. IO. n. Io. Obseruatque Glossa in Clem int. I.
52쪽
de testib. vers. exhortamur Papam cum principibus curialiter loqui. Et quae, licet haec exhortatio videatur consilium , est tamen reuerentia, cui necesiario parendum est. Quod additamentum Glosth iure merito Nauarr. improbat comm. . cit.cum exhortatio minime contineat praec
plum. Itaque si aliunde non oblixentur Principes ad illud, ad quod
ipsos hortatur Pontifex , non Pec cant illud omittendo. Peccabunt tamen s aut clausuram Montalium, quam superiores seruare volunt , pediant sua authoritate, aut si urgento necessitate auxilium illud Episse pis, aliisque recusent: quia sunt Ca- nonum protectores. Alia vero longe ratio est Magistratui ini : illi enim sub excommunicationis poena a Tridentino lata te nentur auxilium hanc in rem praestare Episeopo illud implorati. Quomodo vero , & qua ratione hoc auxilium in liis & aliis limitibus casi-biis praebendum sit a Magistratu sae-cillari, Iudici aut Praelato Ecclesiastico fusius disputamus I. pari. HO strae scientipe canonicae, quae est de iudiciis. Quam verῖ, cumulate haec omnia praestiterint Reges Christianissimi, patet ex sanctione Henrici III. an. is s. in Comitiis Blescnsb. art. 3 I. ubi omnes Episcopos, ut clausuram Montalium ubique. restituant , hortatur , illasque censuris ecclesiasticis cogant, omni appellatione postposita, omnibus magistratibus,ut omni ope Episcopos iuuciat, edicit. Et quidquid Bonifacius sua constitutione, aut Tridentinum sito decreto sanciuit, suo ipse edicto omnino
Hausura. R Espondeo consuetudinem pol Iederogare clausurae, de eius o
seruationi siue quoad egressum, sue
quoad in ellum , aut modum & rationem diuersam clausurae, siue iamdiu continuarit, & ante pontificias constitutiones, ac Tridentini decreta inducta suerit siue post illa ; siue
ea decreta recepta aliquando fuerint. v seque deinde contrario abrogata, siue nunquam recepta, & in inures inducta fuerint, uti de pluribus Germaniae locis testatur Layman. Lb. . tractis. cap. I 2. nun 3. Ita sentiunt idem La1naan. ibid. Sancheg lib. 6. in Decalog. cap. I s. ni m- AZor. I. pari. Instit. Moral. lib. I 3. cap.8. q. a. Ferdinand. a Castro Palao punct.9. num. . Suar. tra L8. de Relig. cap.8. num. Ιχ. lib. I. & alij contra Llamas in methodo curation. in appendice in s. 2. sequitur ex nostra propositione, in qua ostendimus clausuram
sola lege ecci Gallica inductam fui L.
te, non naturali, aut diuino iure; atque legi positivae derogari consuetudine , & illam nisi recepta sit, minime obligare certissimum est.Quo luerb obiicit Liamas clauseram implicite in voto contineri, eo quod ad castitatem struandam si necessaria, superilis reiectum fuit: nam ne
que. in voto continetur in natura
rei, & si in eo implicaretur , id ex lege solum ecclesiastica haberet, ne que omnia quae quia secundum Regulam sunt , ac proinde imperari postiliat a superiore, & seruari a subdito ratione voti obedientiae dicuntur , obligant ex iure diuino; alioquin nihil unquam possinconsuetu-
53쪽
do contra praecepta & leges superiorum , quia obligarent ex iure diuino , cui consuetudo nihil prorsus unquam detrahit, ut diximus prima parte operis de scientia canonica. Obseruat autem Suar. loco Cit. pD- mille intra eamdem prouinciam in una Religione, & non in alia, im-mb in uno monatario eiusdem Ordinis & non in alio abrogari legem. clausilirae ; quia cum sint diuersae Communitates, um potest contra legem praescribere, & non alia : Si tamen per posteriores leges temperc-tur rigor clausurae , qui alicubi seruabatur , poterunt omnia monasteria uti ea moderatione legis : quare quae hodie nondum seruant clausurani, sunt tutae in conscientia, modo paratae sint, ubi illa a legitimo supcriore imperabitur , poteritque eadem in suis monasteriis ad id instructis seruari , obsequi legi ecclesiasticae.
es clausura , aut decreta ouges de i a recepta non
AZor. quaest. r. nuper citata postularet inouam constitutionem Pontificiam , qua cogerentur 11 niales clausuram subire t mihi distinguendum est. Nam vel quaeritur an vi constitutionum Pontihciarum&ex Tridentini Decreto possit in elusinodi monasteriis induci clausera ; an vero propria authoritate superiorum. Primum fieri non poteriti,
cum enim consuetudine antiquata
ast aliqua lex, nemo ad illam seruandam cogi potest, nisi ab ipsemet legissatore, qui suam legem aut iam
nouat,aut iterum edicit: quod idem dicendum est, quando rccepta non
fuit: ille enim Glas poterit ad legem illam seruandam obligare, qui poterit imporare eius acceptationem,
quod sine nequit inferior respectu legis Superioris. Sic nequit Episcopus in Gallia, aut Germania Tridentini Decretum circa disciplinam ecclesiasticam , quod legibus 8e usu Regni receptum non est, sua authoritate publicare, ad eiusque obseruationem obligare. Quare ad clau-sbram indicendam locis, in quibus vel consuetudo contraria illi detraxit , aut Tridentinum , bullaeque Pontificiae de ipsa edictae receptae non sunt , nouam constitutionem Pontificiam sapienter postulabat AZOr , quae antiquas illas lanctiones aut innovaret, aut scruari praeciperet. Possent nihilominus superiores sua authoritate , non a bullis olim editis de clausura, illam imperare eadem ratione , qua praecipere pos sint, quae ad seruandam regulam, Vota, de modum vivendi religiosum necellaria sunt, tuncque pollent urgere obseruationem sullarum Pontificiarum , sicut & aliarum legum,& ad id obligarentur Moniales, non ex vi Bullae, sed praecepti Superioris: ubi tamen in usum deinde fuissent
reuocatae bullae , reuera vim suam recuperare possent. Sicut enim m l ribus contrariis, & non acceptati
ne cessant obligare: ita ipso usu sine dubio incipiunt obligare. Non pos sint tamen hoc casu Episcopi indicere clausuram nisi sibi subiectis monasteriis , non in aliis exemplisi, &Sedi apostolicae sublactis, ita quibus
habent tantum authoritatem intraordinariam & delegatam vi bulla
54쪽
rum , & Tridentini decreto : quaecum non vigeant illis locis, ut surponimus, reuera sicut non obligant Moniales , ita neque dant authoritatem Episcopis ipsas cogendi ad eam clausuram ea ratione, qua PO test Pr latus Regulam collapsam restituereo Qua de te Sancti. lib. 6. in Decalog. cap.1. Peiryn. de subdi to Religioso quaest. i. g. 3. &alijsuo loco adducti.
. magis ad illam obligentur , quam catera GMourales. o. Q Vpponendum est non cogi San-octimoniales, ut aliquod clausurae votum emittant e quia nullibi hoe imperatur , aut declaratur , neque Lb ea conditione praeceptum Clausurae impositum est a lege Ecclesiastica , aut ita explicatum & intellecti . Quare obligatio clausurae aliter omnino se habet, quam continentia Clericorum ; quae ex Iege Ecclesiastica , uti diximus alias , ita es annexa sacris Ordinibus, ut voto saltem implicito in susceptione
sacrorum ordinum contineatur. Ita Suar. Cap.8 .cit. nimin .
Nihilominus aliquae Sanctimo niales, ut S. Clarae & quaedam aliae votum clausurae expresSe emittunt, de quibus loquitur nostrum Consectarium, dum quaerit,an contrahant maiorem obligationem. Respondeo
eum eodem Suare obligationem extensium non esse maiorem , cum praeceptum clausurae , quo aliae tenentur , Comprehendat omnes personas, tempus omne , siue omnes
occasiones exeundi,requiratque easdem causas, atque adeo ad illa omnia extendatur , quae Volo clausurae
comprehendi poterunt. Est tamen maior obligatio intensiua , atquc adeo grauior , eiusque violatione non peccatur sollim contra legem Ecclesiasticam , sed contra Religionem , committiturque sacrilegium. Deinde multd Idifficilior est eius dispensatio , & ab altiori authoritate dependet, aut saltem maiorem causam exigit, uti vides.
CAP. II. Vulnam sint Clausurae
limItes. AE c quaestio omnino neces- I x saria est, & caeteris , quae de egrestit aut ingrcitu in monasteria disputabimus, praemittenda , uti constare certo possit, quandonam reipsa violetur clausura egressu , aut his gressu.
Antiqua Monasteriorum fructura. VT verδ facilius constet quaenam antiqua fuerit , quaeque hodierna sit disciplina hac in parte,
libet paucis totam antiquorum monasteriorum structuram , variasquo eius paries tum inter notum externas
explicare: inde enim quantum 1 nostra se adissideant , videbis : &ruaenam in ipsis fuerit clausura, pe picies , atque multis Synodorum decretis lucem affundes.
55쪽
siue Coenobium, haec enim nomina in praesentiarum ex recepto usu confundo , quamuis reuera synonyma non sint, ut inferius ostendam,suam arcem muro aliquo undique septam habuit, in qua claustra,habitationes, cubicula, ossicinae interiores , hortus , & omnia denique loca , in quibus tum Monachi, tum Canonici, tum Sanctimoniales ordinario versabantur continebantur ι claudebaturque totum monasterium tum ianua interiori , per quam in ipsum monasterium penetrabatur: tum exteriori , per quam pateret aditus saecularibus ad externa quaedam cubi-
Casan. collat.14. cap. . laris oste
dit in AEgypto illos , qui non incolebam solitudines , Haustris fuisse cohibitos. Isidor. Hispalensis , qui
obiit an. 636. cap. r. Regul Monach. quam ab eo scriptam testatur Braulio Caesaraugustan. se habet : Imprimis , fratres charissimi, monast
rium vestrum miram conclauis diligentiam habeat, τι firmitatem custodie munimenia clauserotum exhibeaI: Monasterii' autem munitio tantum ianuam extrinsecus habeat , va minque posti m , per quem eatur ad humtum , ct hortulus san. intra monasterium sit inclusus , quatenuου dum intua Monachi operantur . nulla occasione cula & colloquiis delimata : quod exterius evagentur Et Ressinus testa- septum non modo in puellarum, sed tur Isidori monasterium nominatis- etiam virorum , ut dixi, monasteriis i smum apud Thebaidain amplissimis tam sancte fuit obseruatum, ut clau-l spatiis circumsepturn , muroque cir- strum pro monasterio passim fuerit i cumdatum fuisse , & omnia quae- vlurpatum , uti in praelatione osten- cumque necessaria usibus erant, se dimus: Et de Sanctimonialium qui-fficienter λδ & abundanter prouisa, dem Coenobiis Concilium For Iu-iob hoe , ut nulli Monachorum h liense sub Adriano I. Canone ii. bitantium intrinsecus necessitas ulla sie habet: Hi monasteria puellarum, fiocet exeundi foras. Quam eandem qua sub disciplina Regula degunt,oia ob causam ita construi omnia , tum
raetius munitis claustris nulli pa reant. Erigon. III. in Condit. Rhem. Cap. q. agens de Sanctimonialibus Canonicis Cabilon.2. cap.6 I.& 62. iubet,ut negotia non fiant intra monasterium , sed ad portam illius
agantur , & cap.64. Vt portaria eligatur aetatis maturae & vitae proba- pucllarum , tum virorum monasteria iubet Concilium Moguntinum sub Carol. Magno cap. 2o. & Capitul. lib. s. cap. 78. Q sint in apto ct congruo loco posita,ubi commodum cnecessarium post aequiri.Deinde, ut omnia nece saria infra monaster umexerceamur, ut non sit necessim Mobilis. Idem supponunt omnia Con- l nanis vel Clericis vagandι foras. Vicilia , quae aut admitti viros intra ' missi Regis cu Epis opis, Per diuersa monasterium , aut Sanctimonialest loca prauideant, sicin monasteriorum
extra illud prohibent egredi. Monasteria quoque virorum simili ratione clausa fuiste liquet, unde Leo I V. in Synodo Romana cap. 23. prohibet : Ne Monachi a Manasteris ram clausura absque Abbatis licentia egredi frasumunt. Et aediscationes via snt Cr eongruenter sanela professoni composita : vel si claustrum sirmum habeant , in quo ρ6sint saluari animae saeis comm rantium sub disciplina Canonica vel Regulari; Episcopi quod aliter factum uarix , emendari curem , τι condia '
56쪽
Disquisitio. L. Cap. II. s. L.
gnam professioni eorum cunZodiam ha heant canonici , vel Monachi,atque Nonnan Ibi custodia clausura est. Aquilinn.Condit. I .cap. I I V.Quamuis Praepositorum sit , ut subditorum mentes sanctarum Scripturarum 9-ctionibus asidue muniant, &c. Necesse est tamen , vi claustra, in qui-- λώ clero sibi commisso canonice vivendum est , firmis undique circumis
dent munitionibus , ut nullis omnino virandi , aut exeundi, nisi per por-' tam pateat adit ud. Et cap. IV. claustra Canonicorum diligenter custo-rire praecipit. Concit. verδ 2. item Aquis gran.sub eodem Ludovico Pio
, imperante coactium. pari. 3. cap. IS. de omnibus monasteriis claudendis sic edicit: Iu custodiis Canonicorum, quamque Monachorum, necnon Sanctimonialium summopere stιιdenrim censuimm , ut in omnibue locis clau-sra eu prauideantur Religioni eois
yum conguentia , sed ct babitacula domorum , tu quibu/ Religio Deum qui volentibus persci , atque auget i possit , atque nutriri. Vt verbaliquid ex antiquissima institutione
Iepetamus Pacliom. Basilio antiquior Monialium, atque etiam Monach rum Tabennensium Monasteria muro undique circinus pia sutile euidenter ostendit, cum in sua Regula art. 7. sic edicit. Nussus neque ambulandi in monasterio , neque extra murum monaste' ' ocedendi habeat facultatem , nisi interrogauerit Praepositum , ct ille concesserit. Ab hac, opinor, inclusione Petrus Damian. . Upusc. I t. c.2. Claustrum monasteri, dicit est e Villariu animarum, capi bidum caelestium pecorum, Zc auia- rium volucrum. Eoque trahit illud
Psalm. 8. pecora campi & pisces maris. Et olea: . In bestias agri , oesnvolucres caeli , sed ct pisces marii
cogregabuntur. Quae omnia sus his ex-onit. Initio dixerat claustrum esse ituminatae arcie Nocheae latibulum. His igitur claustris, & veluti mu- 3. nitionibus iam olim cingebatur monasteria Canonicorum, Monach
rum , & puellarum , in quibus distinguere licebat duplicem partem,
unam interiorem ; ateram exteriorem. Interior continebar Dormitoria , refectoria , cellaria, ct caeterm habitationes et His statrum in una societate vivenιιum nece rias, ut loquitur Aqui ran.cap. I I7.Quae omnia interius, siue intra septa monasterii claudebantur, cratque,Vt etiam hodie fere est, quadrilatera interioris, huius, ut ita loquamur, monastcri, fabrica, complectens oratorium, siue templum , resectorium , dormitorium de claustrum , quorum meminit Innocent. III. cap. cum ad
monasterium de statu Monach. ubi in tribus prioribus locis silentium continuum obseruari : In claustro-vcro certis horis S locis secundum consuetudincm monasteri j mandat. Quadratam hanc struct iram aliter alij partiuntur , atque in his vctus Poeta cuius Versus in laudem vitae monasticae ex codice M. S. Melani, Redonensis resert Iacob.Simond.in notis ad Goffrid. Vmdoem. lib.4. Epist. I.
Quita quod sic habitant, ut sis sa
Eι fruc , ct numerus , sum ciensque sibi. Quadratam speciem structura domefica praefert, Ama bis binis inelita porticibus.
Qua tribus inelusa domibus, quas
Postulat ; ct quarta , qua domin est Domini.
57쪽
Discursum Monachis, vitam danto flationem s
Quarum prima domus seruat po-Itamque cibumque Ex quibin hos reficit iun iase unda domus. Tertia membra fouet vexata labore diurn. et Quarta Dei Iaudes assidue re-ρnat. Quia vero haec omnia cingebantur undique & claudebantur septis , vel muris ; idcirco comparat Monachos formicis , quae communem vitam
ducunt, & iisdem sub laribus horrea parua locant: & Apibus : Exagonis cellis quae mella liquantia ducunt, Ma dis linam, qua iura dome sica seruant,
Alij alias partes quatuor illis veluti principibus annectunt , de quibus
Oratorium Monasteri, quale esset. ΡRima igitur pars monasterii ora
torium fuit, id est, Ecclesia sue domus Dei; sic enim nominatur in
Concit. Gangrensi can. 3. Οἶκ Θ εκ dc κυριακὲν, Dominicum apud Athanas in vita S. Antonij. Cur verb domus Dei oratorium dicatur Rationem petit VValfrid. Stri . lib. de
exordiis & increment. rerum eccle
siam cap. io.a deprecationibus ibι D. ciendis, s a locutione doctrina. Oratio enim tum postulationem , tum doctrinam siue clocendi actionem si
gnificat. Inde est, quod primi ordi
nes in Ecclesia utuntur orari s qua ad ipsos pertiner docendi ossicium,s pu-ιlici declamatores , ac sapientes di
ctionum composisores oratores vocan
tur. Verum cur VValfridus oratium retulerit ad docendi ossicium , non satis capio.Est quidem oratium idem atque stola ex Synodi octauae art. Io. atque ex Fortunato , qui in vita
S. Marcelli Parisiensis Episcopi , ait
ipsum suo orario ingentem dsa nem cepisse : Missoque, inquit, in collum serpem is orario , triumphum
suum ante oculos ciuium extrahebat.
Illo utebantur Episcopi, Presbyteri& Diaconi ex Concit. 4. Toletan cap. 27. non vero Subdiaconus: id enim illi prohibetur a Concit. La
dicen. cap. 22. Verum non a docendo , sed ab orando & supplicando dictum putauit Blescnssem FI.Οrarium , inquit, dicitur , quia proptero fensas populι tui eum humili gemι- flexione Domino debessupplicare uis
precibuι indignationem placare.Concit. Braccarense .cap. 3. praecipit interminata excommunicatione Sacer
doti, ut ad Millarum solemnia accedens , sue sit ipse sacrificium obluisturus, siue Sacramentum corporis 8c sanguinis Domini sumpturust,
Orario victoque humero circumseptin
accedat. Vbi vides nihil de docendi ossicio per orarium significato agi, longeque aliam mysticam significationem orarij, ibidem adducit Concilium , Aemρe ornamentum virtu-ι-m , quo inter prosJera ct aduersa circumseptus aflpareat : Desnde ut illa ceruicem ct virumque humerum
premeni signum in suo pectore pr/paret Crucis. Balsamon in Concit. Lao
dicen. can. 22. citatum, ait orarium
este fere Diaconorum tantum , in quo, ut iam vidimus , fallitur. Iis porro attributum dicit, quia cum assistant
58쪽
asstant eelebrantibus canctarum orationum mysteria obseruant, sevi de Presbyterorum prolationes , designificant per orarium quando fieri debeat pronunciatio , seu prolatio
petitionum, tum cathecumcnorum tum caeterorum atque adeo dictum
εὐραeιον Mo τῆ Q. , quod est observo: quod ipse sane male obseruat: est
enim orarium Romana vox , ut ait Suidas, Sc author veteris ethymol gici, eratque textile oblongum ad faciem fle os tergendum, unde deriuatum est ; quod etiam Glossae Basilicorum habent. Verum quidquid modδ statuas de nominis cthymo, vides illud nihil ad docendi officium
pertinere , quod contendebat V Ualfrid. quamquam non negarim illud gestari selitum suille a Concionatoribus inter docendum populum : ita enim Alcum. cap. 39.Raban. & Beda testatur.Inde tamen non fit eo significari docendi ossicium : quare non ab otario deductum fuit Oratorium, eo quod in illo sacri oratores declamarent , & populum docerent, ut
male dixit UValseid. sed a diuinis
precibus : quod aperte tradunt Augustin. Epist. m. de Benedic. p.J2. tuae Regulae, de in ea loca Hugo a S. Victore & Turrecremata commentantur , & Christus ipse Matthaeus I9. dc Luet 2 i. domum tuam domum orationis vocandam praedicit: unde de Graecis dicitur A tων a Photio in nomocan. tit. 2. de ἰυίοὶκΘ in Concit. Laodiceno cap.6. de Trullan. 19. Quamuiς autem maiores Ecclesiae dicerentur aliquando oratoria. Nam Ecclesiam sanctae Criicis , in qua Hilarius Papa fecit constitionem , & lignum Dominicum posuit cum cruce attrea, Cum gemmis , quae pensabant pondus librarum viginti, Oratorium Vo-
eat Anastasiis ; frequentius tamen minora sacella, siue in urbe, siue per vicos de pagos constructa nomina bant oratoria , ut saepius habes in Anastasio 6. Synodo cap. 3I. prohibet sine consensu Episcopi baptizare in oratoriis , quae intra domos sunt. Concit. Agathens cap. 1 I. audiri Sccelebrari Missas in solemnioribus festiuitatibus in oratoriis, quae sunt in agris , & in Concit. Cahilon. i. cap. I . quaeriantur Patres, quod oraratoria per villas constructa de facultates illis collatas ipsi fotentes , qη rum vilia erant, EpiscFu contradiacerent : de nec ipsos Clericos , qui ad ipsa oratoria deseruiunt ab A chidiacono coerceri permitterent: quare sanxit Synodus, ut haec omnia
forent in potestate Episcopi. In his
oratoriis fere recondebantur Martyrum reliquiae , ut in Turon. lib. 2. Hist. cap. 6. habes de oratorio Metensi, in quo S. Stephani pignora
sacra erant, ubi eiulinodi oratoria amplioris erant molis , Martyria dicebantur. S. Martialis oratorium ante suum sepulchrum constituit, ut ait Aurelianus eius discipulus in eius vita. Sed ne diligentius discrimen oratorii, & Ecclesine persequar hoc
loco , Oratorium proprie Monachorum fuit: nam de S. Benedictus,aliique conditores Regularum illud sere solum usurpant , dc S. Greg. lib. I. Epist. s . Festi utatibus Sanctorum siderabiliter iesistentes Presentup a eptio uis nostra paginam ad experientiam tuam necesse duximuι ἐι- rigendam , iudica 'tes ei Oratorium B. Maria , ιod nuper in cera sta-trum adigeattim est , ubi Marinia-π- Abbas praesse cognoscitur. Hinc etiam factum , ut aliquando oratorium pro monasterio vlurpetur , cap. inMasterium t 6.quaest. . Vbi Euge
59쪽
3o De clausiura Sanctimoniasylam
mana cap. LI. Vult monast um, vel oratorium manere in pote late conditoris tanquam patroni , ut illud Presbrrem , cui volucrit cum consensu Episcopi commendare possit. Et Glossa ibi. . monasterium interpretatur Ecclesiam. Huius accepti nis ratio ea mihi videtur , quod sacella monasteriorum orationi duntaxat& sacrificio destinarentur. Vndo Augustin. Epist. m. II orator1sprater orand1 ct psallendi cultum Fenitus nahil agatur. Et Benedict. Cap. 32. Oratorium id sit , quod dicitur , nee ibi aliud quicquam condatur. Quae eadem habet Srnod. Turonens. ut ex illa recitat IIIO. . pari. cap.7I. neqtie alia de causa aedineata
sinit monasteria, quam ad Deo laudes persoluendas , quod ex eorum fundationibus constat. Ira dicitur in vita Gregor. II. de monasteriis ab illo innovatis circa Basilicam S. Pauli de de institutione monasterii post absidem sanctae Dei Genitricis ad praesepe , de restaurato quoque monasterio S. Andreae, de monasterio sanctae Agathae Martyris ex prae
diis propriis , & in propriis aessibus
defuncta matre sua Honesta aedificato. Gregor. etiam III. monasterium irca titulum SS. Martyrum Stephani, Laurenti, , 8e Chrysogoni erer it, & illud exemit potestare Presbyteri eiusdem timii ad persoluenda/D o laudes diurnis oe nos urnis tempoVibus ordiva at secundum instar
vcro,quae Clericorum erant, tum d
cendo populo , tum administrandis Sacramentis plebi usui erant, quibus tunc ministeriis abstincre debebant Monachi ex Concit. Parisiensi sub Ludovico & Lolliario lib. I. cap.66. CallistaI. in Concit. Rauem cam. Gregor. V II. in Synodo Roman. cap.6. & aliis , & si quando deindet ea exercuerunt , id fuit tantum in Ecclesiis & altaribus tibi donatis,atque in locis , in quibus non aliae sere erant Ecclesiae , quam ipsorum Monachorum. Cum igitur propria ipsorum sacella soli orationi,psalm l diae nimirum & sacrificio inseruirent, iure merito oratoria nominabantur ; Clericoriun vero templa, Ecclesiae, aut basilicae, aut dominica dicebantur. Hinc factum, ut in Oratoriis,sive capellis Monachorum de quibus titulum habes in iure , non liceret
campanas publies pulsare ad conum candum populum , uti Episcopo Abul.rescribit Caelestin.HI. de Templariis & Hospitalariis, capeatenti biu, de priuilegiis , eosque per cm-suram Ecclesiastiuam coerceri mandat,appellatione remota-Ioan.XXII. Extra g. quia cunctos. de OG.c
stod. ordines mendicantes una Cam
pam vult esse contentos sine speciali Sedis Apostolicae licentia. Et sane, ut iam initio monui,haec
oratoria erant intra ipsum more Merium, quod de Montestim Oratoriis certissimum est ex cap. superiori: idcirco enim solis Presbyteris dc Cl risis ad Mistarum selemnia & diuina officia monasterium puellarum imirare premittitur 4 & exactis diuinis
ossiciis statim exire iubentur, neque per monasterium vagari, aut ibidem ad secreta colloquia es t andiu remanere, uti loco citat. retulimus, ex Concit. Daunens c. 38. Turon. 3. cap. 29. Cabit .2. cap.6o. Parisiens.
sub Ludovico & Lothario lib. r. cap. 6. Vt quid enim ista facultas ingrediendi monasterium ad Llilias celebrandas , si Oratorium siue
Ecclesia extra monasterium erat. Id etiam
60쪽
Di iussio L. Cap. II. I. II. 3I
etiam docet antiquorum monaste riorum extructio , idque nos diligenter obseruauimus in peruetustode nobili Arctaeelliensi monasterio in Prouincia Phocensi, in quo Ecclesia omnino interior est, de ad vestibulum est sacellum pro externis. Hinc iactum opinor, ut eiusmodi
monastica oratoria non tot instruerentur partibus , quot caeterae Ecclesiae , in quibus erat ex partitione
bernaculum, in quod gradibus scandebatur, erάntque duo altaria ἰnας. υεν, nempe, quod ediccb.1tui sacra
mens, id est , Sancta Sanctoriura, locus Dei, requies, propitiatorium,
magni sacrificij osticina,Christi monimentum de eius gloriae tabernaculum : alterum erat minus altare , in
rium subirent praeter Presbyterum. dc Decessarios illi Clericos : neque necessaria erant alia ostiola choro, aut vel a , iiisi forte quia famulae 8c ancillae, quae intra monasterium degebant , ex civiti ipsus vestibulo. aut clathris , vel ostio sacris interes.simi. Locus ured excipiendis Moni lium consessionibus, erat coram sancto altari coram testibus. Id colligo ex Synodo Parisiensi sub Ludovico dc Lothario lib. i. cap.q6. postquam enim egit de ingressia Sacerdotum ad Mistas celebrandas in monasteriis puellarum sie habet: Porro si taceris
durabis Saxfrimoniales ρeccata sua confiteri voluerint, id non nisi in E etista coram sancto altaνι, ad iant1-bi haud procul tesibiti faciant ; addit infirmarum consessiones potuis lequo Sacerdos sacra parabat, diceba- audiri in quacumque domo illarum,turque πρότως , quasi propositio, quia iii eo panis consecrandus poni tur. Secunda pars est iερα lῖον , nos chorum dicimus , locum Clero &Cantoribus deputatum , ubi tabulatum duo habens ostia, de vela utrinque oppansa. Tertia pars kacis pulpitum,ubi recitabantur Euangelium,
de Epistolae , Sc verba fiebant ad po-lulum. Quarta pars ναὸς templum, eu nauis Ecclesiae, in qua populus
Orabat. Quinta erat πρόναον vestibatum , in quo erat baptisterium , in
Ex his quinque partibus habebant
monastica puellarum oratoria duas tantum priores nempe αγιον βῆ ,& li alῖον sanctum rabarnaculum,dcchorum , in quo ipsae canerent diuinas laudes : neque enim indigebantam ne, ex quo legerotur ad populum , aut naui, in qua populus Or, testibiis etiam non procul asta tibus.
Quod attinet ad oratoria Monachorum , illa etiam suille quondam intra monasterium mihi persuadeo, ex eo quod neque illis , aut populum docere, aut poenitentiam imponere peccatoribus liceret , uti illo cap. 6. Concit.Parisiensis citati in niseste traditur, de alibi docebimus in nostro opere de scientia Canoni- .ca.'Vnde nihil erat, cur omnibus patentia oratoria haberent , idque videtur in antiquis aedificiis obicruari, in quibus sacra aedes interior est.
Quia tamen sensim permissium fuit
plebi ad orationem conuenire in aedibus Nonachorum , habuere dc illam suain nauem continendo po pulo , erantque tunc duae portae, Una interiot ex parte claustri, per quam Monachi intrabant in sanctum taret, aut vestibulo , siue πριναω, in bemaculum de chorum ; dc alia ex- quo aut baptisterium , aut poeniten
tes forent, cum nulli in illud orator rior , per quam patebat picbi ingrcitus in uim Ecclesiae. Idcirco