장음표시 사용
161쪽
autem erant VITELLIUS HONORATUS et FLAVIU MARCIANUS, quorum ille mortuus jam erat, hic absente PRIsco in senatum inductus est. Graves istorum accusationes memoriae prodidit PLINIUS oex quibus νΗΟΝΟΗΑΤUS trecentis milibus exsilium equitis Romanivseptemque amicorum ejus ultimam poenam, MARCIA-nNUS Din equitis Romani septingentis milibus plura usupplicia arguebatur emisse; erat enim fustibus caesus, εν damnatus in metallum, strangulatus in carcere.' Quum tamen UCCIU quidam CERIALIs, consularis ure senatorio postulasset RISCUM in senatum duci, ut commune crimen in utroque puniretur, dilata est causa in proximum senatum. Qui quum iterum convocatus esset, imperatore TRAJANO praeside, frequentibus senatoribus, PLINIU MARCIANUM et ΜΑRIU accusavit et qui que horas locutus est Ι). Neque facile munus se su cepisse ipse dicit AE 3 oErat ergo perquam onerosum uaccusare damnatum, quem ut premebat atrocitas cri-nminis, ita quasi peractae damnationis miseratio tueb
otur; sed idem dicit '4 ηΑdeo illa ipsa quae durane adversa dicturo videbantur secunda dicenti fuerunt. Postquam huic LINII orationi pro MARCIANO respondit CLAUDIUA MARCELLINUs senatus missus est. -- autem postero die senatus denuo convenisset, MARIUAPRIscus defensus est a SALVI LIBERALI, qui vocatura LINI uvir subtilis, dispositus, acer, disertus;V cui quum eloquentissime respondisset CORNELIUS TACITUS,
1 Leptimus de ejus oratione ep. l. 3 15: Caesar quidem tantum,mihi studium, tantam etiam curam nimium est enim dicere sollicitu Hinem praestitit, ut liberium meum post me stantem saepius admoneret .voei laterique consulerem, cum me vehementius putaret intendi quata gracilitas mea perpeti posset.'
162쪽
FRONT CATIUS pro MARI verba secit et, ut ipsius PLINII verbis utar, optus in precibus temporis quam uin defensione consumpsae'. Tertio tandem die res peracta est, quo CORNUTUM TERTULLUM eiusmodi sententiam dixisse legimus os: nseptingenta milia squae acceperat ARIUS aerario inserenda, ARIO AEurbe Italiaque interdicendum, ARCIANO hoc am--plius Africa.' Multi senatores quum jam huic sententiae assentirentur, ΡΟΜPEJUS COLLEGA sic stat endum esse judicavit ne septingenta milia aerario
Oinserenda et ARCIANU in rinquennium relegan-ndum, ARIUM repetundarum poenae, quam jam as- usus esset, censuit relinquendum.' Dissentientibus senatoribus, discessio tamen quum fieret, sententia ORNUTI praevaluit atque ita, ut jam supra dictum est, MARIUA PRISCUS relegatus est. Nec ita multo post causa acta est HOSTILI FIRMINI, qui ejusdem legatus fuerat et socius criminum cujus causa quum in senatu ageretur, decretum est ut in sortitione provinciae ratio eius non haberetur. Quibus autem criminibus FIRMI-m accusatus sit legimus 23 νΝam et rationibus OMARCIANI et sermone quem ille habuerat in ordineoLeptitanorum 1 operam suam PRISCO ad turpissi-nmum ministerium commodasse, stipulatusque de ΜΑ νcIANO quinquaginta milia denariorum probabatur
Praeter ea de Anio ΡRIsco nihil constat, nisi quod apud MARTIALEM legimus Libr. VII ep. LXXXVII, s. 5: Delectat Marium si perniciosus ichneumon
il Inde confici ibi videtur Leptitanos Naaru PRIscu repetundarum reum fecisse.
163쪽
quae ad MARIUM RIscu pertinere mihi videntur, qui proconsul tricae fuerit, ubi animal illud invenitur. Minus probabile est de eodem MARIO dici quae legimus Libr. I, p. LXXXV, ubi de foeneratore hujusm minis agit poeta.
Plures praeterea in Satiris commemorantur, quorum vix quidquam aliunde constat, de quibus brevibus e bis absolvere possumus.
Saevior illo POMPMus tenui jugulos aperire susurro.
Saevum quendam delatorem hic indicari satis apparet; sed quisnam uerit iste POMPEIVS non constat inter JUVEΝALIA interpretes, nec acile indagari poterit ex tam incerto indicio. Sunt qui oMPE1UM RUFUMMI POMPEJu FALCONE intelligant, quod tamen ab aliis refutatur. Multi quidem hujus nominis a ACITO et
SUETONIO memorantur, ad nullum Vero eorum haec JUVENALIS verba referri posse videntur. In epistolis Plinianis duae inveniuntur scriptae ad POMPEIUM que tam FALCONEM, LINII amicum, in quibus tamen nihil ejusmodi legimus, ut suspicari inde possimus de hoc POMPEa apud JUVENALEM Sermonem esse. Sat. Π, vs. Ι: hego te ceventem, SEXTE, verebor γ'
infamis Varillus ait, quo deterior te pSExTua iste, quem poeta ob libidinem turpissimam
164쪽
perstringit, in Scholiis senator dicitur. Apud nnlIos scriptores 1 hujus nominis hominem inveni, in nem hi JUVENALI versus convenire videantur, nisi apud MARTIALEM, qui saepius 2 agit de Exaeo quodam libidinoso et aere alieno obruto. Legimus autem Libr Π, p. V:
Vis te, Sexte, coli Volebam mare. Ρarendum est tibi: quod jubes, colere: sed si te colo, Sexte, non amabo.
Dicis amore tui bellas ardere puellas, qui faciem sub aqua, Sexte, natanti habes. Sat. I, A. 12: FRONTONI platani convulsaque marmora elamant semper et adsiduo ruptae lectore columnae. Α h. l. in Scholiis adnotatur rei oratiana domo, in qua poetae recitabant,' unde conficitur RoΝΤΟΝΕΜ suisse lautorem poetarum, GRANGAEUS eum vocat U-LIu FRONTONEM DOD-LLus M. CORNELIUM FRONTOΝΕΜ, magistrum ANTONINORUM: PERTIus M. PRONTONEM, qui ter et cum RA1ANo consul suit; HAIN-RIOHIus existimat de anterioris temporis viro . l. sermonem esse; HENNINIUS Stoicum eum fuisse suspica-
2 Videantur in aliis Libr. II, p. In XIII, XLIV. De alio autem Saxet sermo esse videtur Libr. III, p. XXXVIII Libr. IV, p. LXVIII; Libr. v p. v cet.
165쪽
me tibi donatur panda ruber urceus ansa. Stoicus hoc gelidam Fronto petebat aquam. In tanta sententiarum sarietate, cum praesertim nullis nitantur argumentis, nihil certi assirmari potest. Sat. XV, vs. 27 sed nuper consule JUNco gesta cet.
Interpretes dubitant utrum JuNcus an umus sit vocandus plerique tamen UNIUM scribunt, sed inter hos non constat utrum de JUNIO SABINO, consule cum DOMITIANO A. U. 37 p. Chr. 4), an de Q. JuNIO RUATICO, consule cum HADRIAN A. U. 872 p. Chr. 1 Is h. l. agat JUVENALIs Accurate de hac re scribit DoLLENIus in opere laudato pag. 26 sqq. qui existimat h. l. sermonem esse de IuΝΙ RUSTICO, quia JuVENALI hanc satiram in extrema senectute scripserit ad quem locum lectorem relegatum Volo. 8at. III, s. 184 legimus: Quid das ut CossuM aliquando salutes pIdem nomen recurrit Sat. X, s. 202: Usque adeo gravis uxori natisque sibique, ut aptatori moveat fastidia Cosso. Nec tamen eandem personam indicare videtur poeta,
quum altero loco de nobili superbo, altero de heredi-
166쪽
pela sermo sit. Ad quem autem Cossu haec verba pertineant, dissicile est dijudicare; sed multos hujus nominis Romae vixisse notum est, inter quos optimos fuisse, vel ex illo IuvENAras versu apparere potest, qui Sin VIII, vs 2 dicit: Paulus vel Cossus 1 vel Drusus moribus esto. 8at. VIII, vs. 96 ATTA et ΡΛΝs hoc modo a poeta rapacitatis incusantur: Quum ansa eripiat, quidquid tibi Natta reliquit. Uterque provinciae praesuisse videtur, quam sordido modo diripuerint. GRANGAEVA suspicatur h. l. Sem nem esse de ΡINARI NATTA, qui inter SEIANI lie te numeratur, quem ERAIUM memorasse dicit Sat. ΙΙΙ, . 3I. Legimus apud ΛcITUM Annal. Libr. IV, cap. XXXIV, 1NΑR1u illum ATTAM' SATRIUM SECUNDUM SEIANI clientes CREMUTIUM CORDUM accusasse nnovo ac tunc primum audito crimine, quod editis nannalibus laudatoque M. BRUTO C. CASSIUM Roman oram ultimum dixisset.' Idem inducitur a SANEOAin epist. XXII pag. 670. Sed hunc NATTAM Wovinciae praesectum fuisse nusquam memoratum inveni.
Nec magis de ANs. 2), quod cognomen est VIBIAE gentis, quidquam indagare potui, quod h. l. illustrare
1 Apud Tactru memoratos in enimus Laudin et CORNELIunc sum, quorum hunc etiam SENEca memorat in p. LXXXIlI, pag. 54 dicens eum fuisse virum gravem, moderatum, sed mersum vino et madentem,' qui vixit Tisgal imperante.
2 Notissimus est Passa ille, qui cum IRTIO consul fuit.
167쪽
si coepit locuples Gallitta et ΡάcIus orbi2 legitime fixis vestitur ista libellis porticus cet. ΡACI nomen nusquam alibi inveni, sed quum in aliis codd. ACΤΙus s. ACCIUs legatur, conferri possumus MARTIALE Libr. XIV, p. LXXVIII. Artis ebur medicae narthecia cernis habebis munera, quae cuperet actius esse sua. quae verba quum de homine divite dicta esse videantur, non male convenit cum iis quae dicit JUVENALIS, quippe qui locupletem et orbum eum vocet. Qui tamen Αcaeius intelligendus sit valde dubium est, ita ut plerique Satirarum interpretes existiment nomen esse fictilium. GRANGAEU vero suspicatur h. l. Sermonem esse de Accio ORPHΙΤΟ, quem memorat ACITUS. Vix tamen adduci possum ut hujus opinionem meam laciam; quae enim de eo legimus Annal. Libr. XIII, cap. XXXVI nullum indicium praebent, unde confici possit de eodem sermonem esse, de quo JUVENALIS agat. Narratur enim primipilus fuisse, qui A. U. II p. Chr. 58 in Armenia contra jussum CORBULONIS cum barbaris congressus magna clade assectus sit. Praeter hunc ACITU memorat ΡΑΟΤIUM AFRICANUM, de quo Hist Libr. IV, cap. XLI illa memorat: νΑd ΡΑΟ- OTIUM A FRICANUM transgressi eum quoque proturbantntanquam NERONI SORIBONIos fratres concordia opi-obusque insignes ad exitium monstravisset. AFRICANUsoneque deseri laudebat neque abnuere poterat. ' Mio,
168쪽
igitur ut delator notatur, qui NERONI savore usus esse videtur; quum autem permulti delationibus suis maximum sibi quaesiverint lucrum, hic idem esse posset ac riCHUS, de quo in Satiris mentio fit, quamquam nihil certi hac de re statui potest, descientibus argumentis satis firmiS. Postremo legimus at V vs. 14 sq. Cur desiderio Bibulae 8ERTORIII ardet' 8 verum excutias, facies, non uxor amatur. Non uno loco ARTIAL1s agit de SERTORI quodam libidinoso et guloso, quem eundem fuisse suspicarito sumus atque eum, qui in Satira notatur. Legimus autem Libr. II, p. LXXXIV:
Cur lingat cunnum Siculus ertorius, hoc est: ab hoc occisus, Rufe, videtur Ero.
Rem peragit nullam Sertorius, inchoat omnes, Hunc ego, cum futuit, non puto perficere.
tum Libr. VII, p. X. In lucem cenat Sertorius. Ole, quid ad teγQuis fuerit iste SERTORIus, non liquet; nullum enim hujus nominis hominem apud scriptores memoratum i Veni, ad quem haec pertineant. PLINIus quidem Libr. V epist. I a mentionem facit SERTORII SEVERI, sed hic vir honestus esse videtur. Legimus autem .l.: OPOMPONI GALLA exheredato filio suDI Cua No
169쪽
oheredem reliquerat me, dederat coheredes SERTORIuΜνSEVERUM, praetorium Virum, aliosque splendidos equi-ntes Romanos.' aec igitur sinciant de viris tam Parum notis, quibus quum alii minus otiam noti addi possent, operae pretium mihi visum non est transeamus potius ad aliud genus hominum. libertos dico.
170쪽
Quanta auctoritate temporibus imperatorum fuerint liberti, rectissime exponit LINius SECUNDUS in Pan gyrico cap. LXXXVIII oΡlerique principes, cum S-nsent civium domini, libertorum erant servi horum νconsiliis, horum nutu regebantur, per hos audiebant,nper hos loquebantur. I libertis tuis summumnquidem honorem, sed tanquam libertis habes, abundenque sincere iis credis, si probi et frugi existimentur./'Scis enim praecipuum esse indicium non magni prin-ncipis magnos libertos.' Quae verba LINII verissima esse historia Caesarum non uno exemplo docet Vere enim videmus, quo peior et crudelior, quove stultior et vanior sit imperator, eo magis libertos potentia et divitiis augeri Auctoritas autem libertorum, quae Au-GUSTO imperante parva vel nulla erat, paulatim tantopere crevit, ut omnia sere penes eos esse coeperint. Jam CLAUDIO, stolidissimo illo sene, imperante, liberti, in quibus inprimis nominandi sunt NARO1ssus et PALLAS,