Joh. Christophori Wagenseilii ... Exercitationes sex varii argumenti

발행: 1687년

분량: 260페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

ExERCITATI PRIMA. 4sItaque vidissa circa eum,debiles integris implicitos, equos sus s- sua cruore lapsantes, trunca capita, succisos poplites, aegre spirantia,aut, quae sanie taboque fluebant,cadavera audivisse,mori entium gemitus, fugientium clamores. Huic egoDIVINO PRIMCIPI non parcus ejus venerato Scutum in Gloriae templo appendo quod LEONEM refert. cui amplum capiat, magni&eminentes oculi,villosa supercilia inflatum collum,tumida cervix, effusa juba, cauda praegrandis, firmum peistus, os saevum in ex immani animantium: rage sanguinolentum. Adjungi, hoc dignam epigraphen,Maronis Verba,ex AEneidos IX. depromta:

FREMIT ORE CRUENTO. Est Leo, propria B AVARI FLECTORIS nota, habet

enim illum in Insignibus , suntque eorundem Insiignium Leones duo Telamones. Vnde haud aliter, ac visa Aquila bicipiti, Imperatoris,ita cum Leo tanquam Insigne ac indicium in Ge mania objicitur, B AVARICI OCTO VIRI cogitatio, mentem omnium hominum occupat. min C, cum Johannes Bisse lius, Vir e Societate Iesu ingenio excellens,in scrinone disertus, quemque familiariter dilexi, Incluti Axi MILiANi, Aviejus quem nunc colimus,Principis, Expeditionem, pugnam, Victoriam Pragensem libro complexus esset Lei Gauatus, illi nomen dedit. JaCobus Schmidius Vero,ex eadem Societate Presbyter, cum sacrum sermonem,quo FERDINANDO MARia , Magno

Parenti PRAESENTIS ELECTORIS, pro suggestu parentav rat,typis eXcudendum dedisset, inscripsit eum: Churidyris te ebia eni)aut bald trucrenibald nas. Denique Nobilissimus

Praschius,in eleganti Idyllio,quo his proximis diebus Recuper tionem Budae celebravit,cum nosi rum PRINCIPEM significare vellet,haud alio quam isto sermone usus est cernis ori media generosum pube Leonem, Et Boici acies, o caerula tenderesigna iAtque haec, mi Stoberlibis,sunt illaSymbola,quorum Xcogitatione nonnihil mihi placebam,sed quibus,postquam Thesaurum recoluimus, multum eXVenust ate,qua pollere ea arbitrabar, decedit. 3 Stober

62쪽

4s. Ex v RcITATI PRIMA.Sibberitam contia,aut Valde falloriajebat, aut quod tute existimas multum esse , perparum erit Indormiam autem hisce, , pace quod fiet tua, crastina luce,feram meum qualeciliaque judicium. Cum me hoc enixe velle dixissem bene Valere justo Amico, in diversorium me recepi. Caeterum , credo hunc somnum oculis non vidisse suis, qtiamprimum enim rosea Aurora,jubare suo prominere,&Solis adventum nunciare coeperat, adest,qui me quieti adhuc traditum excitans, legere jubet,quae Stobertinus seripserit. Notaverat is a Scheda breviter, P Asc Hi AN SYMBOO Lemma , valde quidem sibi placere quia Verba, Fiovs Qv AD LIMIbi Cus Tos, apud Poetam, con eniant Antiquunt in Buten,qui

- Dardanio Anchisa

Armigerant uit, FIDVsQUE AD LlMI, Cus Tos, Tunc Comitem Ascaniopater addidit: Sed, habere nihilo secius hoc in Commodi, quod το in F, abundet ac otiosum sit, atque sic peccetur adversus Thesin Thesauri XXII. Posse etiam cui videri, quasi Di Minas negligens sit Symbolum, quod Thesi ultima , ille , quem Autorem sequimur damnat.

Porro,in ELECTORALI ST MAOLO, sese id quam maxime de.

siderar quod Verba,

FREMIT ORE CRUENTO,

jam ipse Virgilius de Leone enunciariti, non posse igitur me, sensu eodem illa accipere,citra violationem Theseos XXIV. 1lla enim, hunc orationis nexum apud Poetam: Impastu ceu plena Leo,per ovilia turbans Suadet enim vesanafames mandiis trahit,

gitThesis XXV. Praeter haec autem,non reperire sese quod carpat,&congruere fatis Symbola ista,ad reliquas Thesauri legesomnes. Erant haec ipsa illa,quae animo meo prae videram,objectari mihi posse; itaque agnoscens, hinere mihi aquam,deSymbolis cu

63쪽

Exr Rc ITA Tro RIMA Qdam penitus abjeci,etsi nonnihil dolebam, megemina spe, ingennimirum ostendendi, captandaeque rarioris Moneta Aureae, decidisse. Non igitur ad Stobertinum reversus sum,sed, tuta quicquid

negotiorum incubuerat,expediveram,itincri mc rursius commi ,Conscendoque solus Carpentum. Verum enim Vero, cum nemo adesset, qui me interpellaret,

atque ego,in illo longo aliquot horarum otio resupinatus unam rem ex alia meditare , subibant simul mentem varia poetarum dicta,uti soleo, cum Vacat,iis quae puer didici , nunc senectae propinquus, memet oblectar &Veterum aurea dicta recolendo,vitae, qua subinde objiciuntur,molestias dispungere. Caeterum, forte fortuna recordabar versuum quorundam,qui effecere, ut gaudio paene exsilirem. Animadvertebam enim suppeditare eos mihi nova Lemmata meis Symbolis,& ea quidem,in quibus nec stober- noster,nec alius fortasse habiturus sit, quod admodum in vitium rapere queat. Nec mora,Altdorfium delatus,sumto in manus calamo, ad Siobertinum raptim, dum eator adhuc manebat, epistolam exaro,in hanc sententiam.

Quod in YMso Lo AAseurAN Dp costis me non usque quaque observantem suisse existimas , id neutiquam tibi concesserim. Cum enim Flos Virorum P RAsci ius, Canem gerat in Insignibus,nihil obstat quo minus per translationem aliquam, te eo fidum hoc,&quodNobiles aeqne,ac vulgus hominum in pretio habent animal, in symbolo praedicetur. Est enim, o cundum Thesaurum nostrum Thesi XVII. inter Inagnia&Symbola perparum discriminis,neque illa, dumodo recte cum judicio excogitentur,figuras aliquas eras: in rerum natura existentes admittunt,quae ab his excludantur. Et vero, Cani id tributum, ut inter fixa sidera,primo loco poneretur Limo,apud AEgyptios,Hespero quoque praelata ejus Stella, Isidisque,quae,cum Ocride supremum iis Numen erat,nomine fuit insignita. Nec minus

iidem,sinubin Osiridis filium,canino capite, ceu vel in obeliscis

qui Romae supersunt,cernere est,figurabant,quem eXinde latrat .

rem,Virgilius vocavit. Carcs,Marti; Romani,Rubigini Eam m

64쪽

thraces, raecatae,Canem immolabant quin,omnes Graecos,insacris expiatoriis Numinibus Canem obtulisse, Plutarchus autor est τωδεκυνι πάντες, ω επο- ειπῶν, ελληνες ἐχρῶντο θαφῶντ-μίχυνον ενιοι σφαγια ατρος τὼς καθαρμιους Cane vero universi, ut sic dicam Graeci usi sunt, es etiamnum ex parte utuntur, ut victima 4 Expiationes.

Dignum notatu,quod Mennenius, libro de Ordinibus Equestribus prodidit manu Ordinem a Buchardo IV ex o morantia Familia . primo Galliae Barone,inst itutum qui,cum Philippo LGalliae Regi,vel potius Ludovico filio ejus , a quo Arce quadam

privatus erat, quod Adrianum Abbatem S. Dionysiii bello vexasset reconciliatus esse Anno MCII. Lutetiam Veni magna comitatus Caterva Equitum quibus Omnibus Canu Insigne de collo pendebaciad fidelitatem suam demonstranda Qtiin,nec ipsam Canis

appellationem a se alienam judicarunt Viri genere potentia spectabiles Certe Caleta,qui pietate sua,ex omnibus Iudaeis Egypto egressis,solus cum Iosia promeruit ut Palaestinam adiretinomen. Hebraeorum lingua, nihil nisi Canem significat . In Scaliger rum, Veronaei Patavi Dominorum antiquissima prosapia,

ferunt. Et ne peregrinis longiusque petitis rebus, nimis inam rer, sunt in Germania Familiae Nobilissimae,quae a Cane, Hunbfcognomentum habent idque vel simpliciter , quales in Silesita Stiria agunt;Vei,cum additamento aliquαprout in Bavari osten-

imus die unde odiis autexbach in Hallia, die unde su orchberi; ad Rheni ripam, die funde Don Soll)eim. O

currunt similiter, die unde Don Poenoe heinaiquorum memoria pessime omissa est,in opere Insignium non Sibmacheri tantum,sed &Fiarstiano,cum tamen Georgium fundis Rem heim superiore Seculo ultra medietatem provecto, Magnum Magistrum ordinis Teutonici fuisse constet cujus Insignia exhibe Joh. Caspar Venator in Historia ordinis Teutonicit . I 6. De DEconis igitur neglectu,nihil est,quod dicas mihi Attamen ad particulam πιε, in verbis JIDVsQUE AD LIMINA CVSTos, quod attinet, tibi as ientior ac libens, vitiare eam Syinbolum

65쪽

Exv cITATro PRIM . 'cum sit superflua , otiosa,& inanis, nihilque ad sensum conferat. Vulgo id quidem non attenditur,nam, Vir ille Optimus, cujus in universam Literariam Rempublicam, ,si hoc adjicere licet in me quoque merita, nulla unquam delebit oblivio dou. CAPELLANVs, pro Symbolo utebatur Ave, quam Aquilam esse credo,alarum remigiis in coelum enitente,cui inscripserat: VIAM v v AFFEcTAT OLYMPO.

Extat Symbolum,in Augustissimi Francia Regis honorem,rem moriam XII. Vrbium, una expeditione Anno DCLXXII ab

illo captarum,quasque his nominibus Galli enunciant, Bomaco sit, Remberg, Mesec Emerich Schinc , Arnhem,Dorabor ,ra hen, D venter. metue, Grave,cinctum,in quo Apollo currum suum laetus agit,habenasque equis spumantibus laxat,lemma habet, SOL is QVE LABORES. Sed quia in praesentia, eam,quam Thesaurus exigit, summam ιυζειαν venamur, non dissitebor, talia nobis praesidio est non imilia. Venit igitur mihi in mentem lemma aliud, luod ex Tibulli lib. i. El. 3. priori substituere liceret, Canique PRAscui ANoaddere,aeque aptam ac conVendentem inscriptionem: ExcvBAT ANTE FORES. Enim vero, aut valde fallor, aut nec hanc admodum probabis,

quia Tibullus, in Cerbero describendo ea verba adhibuit, ut sic. quod semel de Cane jam dictum fuit, de eodem in Symbolo iterum enunciare, lege Symbolica prohibeamur. Nimirum, sic est apud Poetam: Tum niger in porta Serpens, tum Cerberus re Striderio aeratas ExcVBAT ANTE FORE Quanquam autem,si Thesauro judice, qui, fictas & veras res,toto genere a se invicem distar merito pro auraciat,certaremus, sup rior fortasse abirem, nec omnino GeniGSymbolorum adversum est,quod de humani cerebri inventis, Poeta aliquis expressit, Naturae operibus tribuere tamen, ego agnosco,Canem fictum,pro

Cane valere, Canemque dici,& tute in eum mihi si alum denique redigendus es , ut nihil penitus habeas, quod obloquare. Ecce

tibi

66쪽

tibi novum Lemma,& rursus Divini Maronis verba,exIX. Eneu

Apud Poetam de vise Euryali socio, quibus ambobus portae urbis

tutela commissa erat praealcatur quod nos,adCanem,ornata concinnitate transferimus Atque, nunc eas , o Noster Stober e,Se Thesauri praecepta,ciam emendato sic PRAsc HIAN Symbolo Componas,Volvasque omniati revolvas,ne hilum, sat scio,invenies, quod praeter Antithesm,de qua mox dicendum erit, desideres , Macera te quantum libet,& a me interim cape Verficulos: ExcvBAT ANTE FORE Atalarum Prasichius, idem Et Patria prudens,FIDVs I AD LIMiNA VsΤos; Siegeminae PORTAE, CVsTOS ACERRIMVs audit.

Caeterum,nec majusvi altius illud ELECTORALE a MaLV ,ego decoquam. Saltem igitur, illud FREMIT ORE

CR EN TU, hoc mihi conferet, ut nemini dubium sit,in Leminem verba summopere,imo unice quadrare. Jam ergo, si Lemmati huic ex . AEneidos voculam superaddam, ut Fortissimi BA

VARI ELECTORIS LEO, nunc pro Inscriptione ferat

illud,de Furore a Poeta prolatum:

FREMIT HORRIDUS ORE CRUENTO

palam victus es, habes,& herbam mihi porrigas necesse est.Nisi forte huc evadas,in libris nostris excusas. remet communiter legi, non Finii. 4wd,etsi leve cuipiam Videri queat tamen milii neu tiquam negligendum fuerit. Monendus autem es , in nostro bonae notae Codice bis cujus tibi,quamprimum tapetes, copiam promte faciam,Fremit perspicue eXtare , non Fremet atque prius quoque, orationis apud Virgilium compages,quodammodo p stulat,quae talis est: -- Furor impius inimda sedens siverarma, escentum vinctus ahenu Post tergam nodu,FRimi T HORRtDv ORE CRvΕNτα Habet verbum Hor is αίργειαν ingentem , Symboloque extremam concilia speciem,dum non minus Leonis,quam cujus ima .go est,

67쪽

Εxxx et Y1Yio PRIMA.go est, ELECTORIS Strenuissimi, trucem in hostes Itum,minaces oculos, rigentes crines, ira quatientes sese lacertorum toros, graphice nobis depingit. Licebat quidem, salvo sensu, exprimendo Vocem HORRibus, tollere vicissim verbum C RV

EMTo, ne ternarium Vocum numerum Lemma excederet. Sed,

iste, Thesauro autore,minime adessentiam Symboli perfecti requiritur m habet omnino quaternarius,illo, in Thesi XXII.&XXV. arbitro , locum, si verbis omnibus opus sit, adactionem, sive proprietatem Corporis explicandam. Accidit hoc utique in praesentia, nec Poecst conspicios CRUENTUM, si quae, ceu Thesaurus in Thesi XIV.persuadet, propria in bymbolis effigiandis ratio est in Scuto caeletur Leo, aut carbone designetur, nin ejus sermone fiat indicium. Id vero os cruentum,si abesset,nimium venustatis decederet Symbolo , caedes tum tantum futuras praesagiente, non actitante peractas. Insulto igitur tibi Amise. rursus versiculis

Scuto Bavarico inscriptum, FREMIT ORE

CRUENTO,

Laude tua dignum credebam, non placet, inquis; Hoc ergo placeat : FREMl HORRIDI SORE CRUENTO.

Neque est, ut in hoc quoque Symbolo Antithesin abes. cavilloris: nam,circa eam unam, Illustri Thesauro eodem animo repimgno, quo in caeteris omnibus obsequor. Quis enim, praeter illum, sibi persuadeat, Heroas,dum magnum aliquid, insigne in Symbolo significare volunt, per contraria id exprimere debere Exigitur in symbolo dictum acutum , ingeniosum, pr. eclarum, solers,&,non sponte excogitatum,sed quasi entheum. Tale autem aliquod est,potes', citra Antithesin. Et sanes, uti non inficior in iis Symbolis,in quibus argumenti natura&conditio, Antithesin admittunt,hujus quoque haberi debere rationem ita, ad figuram aliam quae Antithesin respuic,hanc accommodare velle. stultuminceptu,stultum exitu emet, quod vitandum. Quin nec

68쪽

inillo Coui Nus ET EMi V Ludovici Regis, cujus Symboli autoritate unice nititur Thei aut Lasertum, vera est Antithesis. Quippe hostes cominus constituti, neutiquam eminus agentibus opponulatur, utrisque enim idem adversus Ludovicum constalium,eadem nocendi voluntas:& ad o Hiitrix quoq; , eodem mmdo erga utrosque egerit, omnes pii ulis suis impetendo. trapr pter, si quid ego perspicio,extortorem contorrorem quodammodo agit Thesaurus,dum Lemma,Co, I NV E DE MI NVAE , pari passuruit ambulare cum istis: PERiT, VT VivAT IERcussus ELa-VOR: INcLiNAT AssvRGO, Nec CiTRA, NE ULTRA : ComDvNTVR, NON RETUNDvNTVR : SI DEFERAR EFFERAR. scili cet,indicatur in his omnibus gemina actio,quarii neutra simul cum altera consistit,sed non nisi una exclusa aut cessante,alia su

cedit in locum Longe secus ibi seres habet, una enim eademq; actione Histrix defungitur,stant in una&eadem acie hostes inter se concordes, nec aliud discrimen, quam quod quidam propinqui sunt alii remotiores paulo, post principia. Ipsi quoque Autorum loca, e quibus illud CoMiNvs ΕΤ EMi Nus petitum esse Theas aurus censuitamihi subveniunt. Dum enim Livius aici. Serie quos pars omni Tormentorum apparatu instructa era, quae non EMirius iantum M ET COMINVs tela milierei Dum ait Lucanus: Sic undissipta 'ventin, CoM1Nus obliqvu,E rectussissiNus hassu Obruitur :Antithesin quidem ali quam,exprimunt,sed quae in aliis atque aliis tormentis,telorumque generibus, in alia atque asia hastarum vi bratione fundatur,quale quid non observamus in verbis Co MMNU ET EMINvs , quatenus ad Ludovici Regis synabo im transferuntur. Quod si vero, qualiscunque contrarietatis iam.

bra ad Anthithesin Symbolicam susscit , ne nostrum quidem

ELECTORALE SYMBOLUM,ea privum est ridici debet. Namque FREMIT HORRIDVS, praesentis, ORE CRUENTO,

praeteriti temporis respectum habet praescns autem, futurum, per oppositionem segregantur. AEquant

69쪽

Εxr Rerr Arro RIMA. 3AEquant ergo Symbola nostra,Ludovici XII. Regis Symbolum,imo,quod fidenter dicimus , illud antecellunt. Est Histrix, minutum&vile animat,nomine abiectori Nostra animantia sunt magnitudine insignia, nec alia magisRegibus in deliciis Mossentatione Li viis appellationem non ipsum supremum Numen, CANis cognomen , non qui inter illustres viros eminere volobant , non generosi sanguinis Principes,defugerunt Lemma COMINU ET EMINvs,hoc verborum continuo ordine, haud reperitur apud ullum Classicorum Autorum ne quidem prorsa oratione utentem Nobis, nostra, DivinusMaro, πολλώ, α ξιος αλῶ ω suggessit Ludovicus Rex, minime Histrice erat noscibilis, nostrae figurat,eos quibus ninguntur,accurate designant praeterea,r FERiRE,quod ad Ludovici Regis symboli essentiam pertinet, Metaphora, sive Analogia penitus cassum deprehenditur,&eadem proprietate,de Regu qua de Histrice Tertur In SYM A et op AsCΗ ANO, vox PORTA, cum semesostium adium, in qui ι habitanii ,significasset,amplius per geminatam Synecdochen, V Lm Rutubonensem,&,Bona Mentu Liberaliums Artium Vicinam,

Cymo situm ibi putiicum , designat ea ratione , qua in Sacris Libris, nec enim ad Profanos Scriptores provocabimus porta Hieroso

morum,nps anni Vrbennia&Poria Gmpli,ipsum Templum , frequenter innuunt. Caeter uis,Cis ToD1EN Uractus,aliter a Cane,aliis ter ab Homine peragitur, quem iste corpore,hic mente, ει animo

praestant,unde prognascitur Translatio. In ELECTORALIsa M AGI O f FRENI RI plendidissimam involvit Metaophoram & de Leone proprie, de ELECTORE autem H

RUE , καθ' ὀμιιωσιν,& Analogiam, aptissime praedicatur. Imo, in hoc symbolo nullum prorsus verbum est , quod non Transi tionem reserat. Denique,Ludovici Lemma,aeque ad alias res,ae ad Histricem qua8rat; nostra,proprie,concinniter, proXime, ad nullas prorsus quas rerum Natura sinu suo complectitur sovet, praeterquam ad eas figuras solas, quibus a nobis adjunguntur. Sie igitur omnes illae perfectiones , quas a Ludovici Regis Symbolo abesse queritur Thesaurus,in nostris palam locum sibi vindicant

70쪽

Bonum factum Dostendam tibi Staberiis Aniue , Symbolis nostris , Perfectiones insuper inesse duas, quas adeo Thesaurus ignoravit quasque ab illo solerter animadversis perfectionibus re liquis,superaddimus velut in cumulum. Nempe, Lemma R A...ctii Ni Symboliuaabet hoc singulare,quod non tantum Virgi Ilus alio sensu verba illa adhibuit, sed,quod praeterea in contextu orationis,nullo modo Cohaerent,atque ibi sejunctissima sunt, quae nos apte comaectimus mam, Vimilius quidem dixit: Nisus erat PORTAE. VsΤos, Ac ERRIMVs armi , Ortacides comitem neae quem mistrat Ida Venatrixdacuo celerem evibius sagittis. Sed, hic cultus longe minor est,prae illo quo ELECTORA Lis Symboli Lemma gaudet suumque culmen fastigiat. Non enim

tantum Leonis immanitate efferati actionem significat, Verum etiam reapse exprimit ac necessitatem imponit cuique legenti, ut ingeminando horrisonam Literam R. fremitum Leonis imitetur,atque terrorem audientibus incutiat. Proinde, ausim spera-h ELECTORALIS hujus SYMBOLI, subscriptores approbatoresque habiturum me non tantum homines omnes, sed&beatas Angelorum mentes,quae DEO charum PRINClPEM cumunitis omnibus iusis iis manibin portant, ne forte ostendat ad lapidempsdem Jum,efficiuntq;,ut cadant a lateresu miste, decem millia idem iris elin. Nihil enim certe quicquam nos egimus aliud, quam ut ad hypothesin transferremus, quod ipsum AEternum Numen,Ore Regum Sapientissimi Proverb. XIX. ia proloquutum est in thesii: Sicu FREMiTU LEONis, ITA ET RECis IRA Sic jam denique. Si berline dilectissime,satis superque me defunctum eis credo eo, quod mei erat muneris. Agedum, faestu quoque,amabo tua ut promissa appareant, Aureoque illo,quem Valde expeto , Numo, me dona. Id nisi actutum praestiteris , Pomponium Secundum, tragoediarum scriptorem imitando,adpopulum provocabo.

SEARCH

MENU NAVIGATION