장음표시 사용
421쪽
39 6 Septima pars. De irregularitate ex bigamia.
ratio matrimo iiij spiritualis. Secundo , quia hic non datur aliquod
Ex quo tequitur prinali, quando c. nu- cramentum matrimoni j,cui deficiat signi per .de bigamis .dicit, presbyteros contra- ficatio. Nec obstat cap. nuper. de bigamis. nentes matrimonium non cile vere bi- nam loquitur de presbytero , qui contraga mos , non negat, quin sint similitudi- xerat matrimonium similitudinarium,ubnarie. lidum tamen.
Sequitur secundd ex dictis, quὁd vi Dua1TATvR tertili, virum bigami aliquis fiat bigamus, tuo requiruntur. Pii- sint priuati omni priuilegio clericali Z Demum, quδd bis contrahat matrimonium qua quaestione suit olim magna contro- de iure,vel de sisto,vere vel smilitudina- uersa; sed iam est determinata in Conciliorie. Secundum , qu bd interueniat copi, Lugdunensi ,& refertur cap. unico. de bi-la , de ratio huius ethmam , ut inquit In- gamis,in 6. ubi dicitur, Tigamos omni pria nocentius III. cap. debitum. de bigamis. uilegio clericali declaramus esse nudatos, O sacramentum matri: non ij ante consum- coercitioni fori secularis addictos , Isiis quequanistionem totum significat unionem vem sub arathemate prohibemus deferre tonsuram, bicum Ecclesia per charitatem; at verb vel habitum clericalem. postquam est consummatum , significat Pro intelligentia huius constitutionis unionem realem Christi cum Ecclesia notandum est primὁ ,' hic tantdm esse se mediante humanitate assimpla , quam monem de clericis in minoribus: ilam
nunquam dimisi; & ideo qui contrahit qui sunt in sacris, licet sint priuati ordia
duo matrimonia, si ca consummet, non num executione, gaudent tamen priuile-
repraesentat perfecte hanc unionem. gio clericali. ita glolsa& Geminia. ibid. Hinc sequitur,non esse bigamum eum, Angel. ver. bigamia. s. i o. Sylves . quae- qui contraxit cum una & virgine, licet stion. 8. Se communis. Probat Syluc steri ipse adulteretur cum aliis concubinis,nec nam qui est in minoribus , potest , imbctiam qui duxit viduam virginem, quae tenetur vivere ut laicus, qui vero est in ante consummationem matrimonij pri- sacris, non potest ad vitam laicam redimum virum amisi. cap. acutius. 2 8. quae. re: unde si aliquis eum violenter percul-vit. 3c cap. debitum. de bigamis. iiiiὁ nec serit, manet excommunicarus; & idem ille, qui plura contraxit matrimonia, si dicendum est secundum omnes de mo- solum consummauit cum una& virgine, nactio profesto in Religione approbata. ita D. Tli. 5 omnes contra Magistrum Quae resolutio,quanturn ad clericos in la- sentciatiarum, de patet ex dicto cap. de- cris, habet verum in omni bigamia,etiambitum. in similitudinaria, caeterum quoad. cleri-DvBrrATvst secundδ, utrum sit bi- cos in minoribus, qui non sunt pro sessi, gamus laicus vel ordinatus minoribus, solum habet verum in bigamia vera de qui contrahit cum corrupta inualide Pr interpretativa, non tamen in similitudi-pter aliquod impedimentum , dc con- naria, quia haec solum reperitur in his, summat3 qui voverunt solemniter castitatem, ut Palud dist. 14. quaest. q. Richard. art. I. patet ex dictis. tenent, esse bigamum. Sed oppositum est Secundδ notandum est, quod bigami probabilius. ita Henri. n. 9. in fine. Ema- in minoribus peccant mortaliter', si desen uel conci . . Nauar. lib. I. Conccons. i. de rant habitum de tonsuram cleticalem. sic
bigam . ubi late probat, qui ait dudum Angei.& Sylv. r. & aliqui Magistri: nam
ille decisum in sacra poenitentiaria. te' ius hoc illis prohibet sub excommuni Probitur primo, quia non inuenitur catione : sed poena excommunicationis expressum in tu te Ac irregularitas non obligat ad mortale, ut diximus in materia incurritur uili in casibus a iure expressis. de excommunicatione , ergo.
422쪽
Hi ne sequitur, quod non pollunt ministeria minorum ordinum exercere tanquam ex ossicio,quod etiam patet ex Trident. sessa s. c. i7. in fine. Vnde non pos-
si int eis: Ecclesiarum aeditui, scilicet Sacristiani. DUBITATUR quarto, quis possit dispensare in bigamia Prima conclusio. Papa pote state ordinaria potest dispensare in quacunque bigamia. Est communis , ut refert Nauar. n. t 97. & probatur, quia bigamia est de iure humano. Sed contra: nam Paul. I. ad Timoth. I.
dicit, Episcopum vel sacerdotem debere esse unius uxoris virum; ergo est de iure diuino. Respondetur cum Soto, quod non loquitur tanquam Apostolus promulgando ius diuinum , sed tanquam Episcopus de Pastor Ecclesiae condendo leges ecclesiasticas, verum est, quod Papa raro dic pensat in bigamia vera. sic Henriq. dicto C. 6.num. I l. Dixi,potestate ordinaria , quia licet aliqui Canonistae dicant, non polle dispensare, nisi de potestate absoluta; tamen communior sententia tenet, quddpotest de potestate ordi naria ι & quamuis isti Canon istae non explicent,quid intellia gant per potestatem absolutam, vel per
ordinariam , tamen quantum colligere post ma ex Couarru.part. Ig. 2. num . . per
potestatem absolutam intelligunt, quod dispensatio erit valida, abstrahendo abhoe,qubd sit licita, vel illicita;per ordinariam vero intelligunt,quando dispensatio est valida Si licita, & ita dicimus , quδd Papa potest dispensate non sol Hra valide,
sed etiam licite iusta existente causa. Secunda conclusio. Episcopus non potest dispensare cum bigamo propric nec interpretatiue ad facios Ordines suscipiendos , nec ad usum susceptorum . ita Natiar. nutrici 97. Soto dist. 27. q. 3.art. 3. concl. a.& communiter alij, de habetur ex ' cap. stuper eo. de bigamis. Tertia conclusio. Potest tamen Episcopus dispensare ad minores Ordines, non
solitin ut viatur susccptis, sed etiam ut de
nouo recipiat. Haec secunda pars coiicli sonis est contra NIauarrum& Emnisnuclem,dicentes, udd solum potest di spensare, ut utatur susceptis: sed nostrant sententat iam tenet D.Th. Soto, Sylvest. ver. bigamia. q.7. Henriq. dictonum. I i. qtii citat alios.& communiter iuniores Theologi.
Hinc sequitur , Episcosum posse dispensare cum bigamo , ut sit aessi tuus E clesiae, quod erit expediens in oppido paruo , ubi alius non facile inuenitur. & hoc
ipse Nauar. debet concedCre . nam munera , quae aedituus exercet, ut plurimum pertinent ad minores ordines,quos etiam secundum Nauari. bigamus exercere potest ex Episeopi dispensatione. Quarta conclusio. In bigamia sit nititudinaria potest Episcopus dispensare etiam
ad recipiendos sacros Ordines, verbi gratia, cum Diacono, vel Subdiacono , vel professo, qui de facito contraxit matrimonium cum virgine. ita Couarn& Nauarta p. 8 communis, idem tenet Henr.n. 1 r litera C ubi ait, hoc clic verum, licet delictum sit publicum. Probatur conclusio: nam clari haec irregularitas non sit propria , sed sit nititudinaria, mitius agitur
cum eis in iure. Praeterea est bonus tex .c. r. qui Herici, vel voventes.& c. sane. I. a. de clericis coniugatis.
Si opponas textum in c. nuper.de bigamis ubi prohibetur dispensatio cum istis eleri eis. Respondetui cum glosia,ibi, ve
bo,dispensari, qii bd dimam c . Me loquitur de illo, qui post susceptum ordinem
sacrum contraxit. at verδ c. nuper. loquitur de illo,qui primo existens laicus, contraxit , de postea factus sacerdos iterum contraxit: nam hic concurrunt bigamia interpretatiua & similitudinaria. Quinta conclusio. Abbates seculares non possunt dispensare in bigamia, nisi id habeant ex priuilegio vel consuetudine. . ita Soto post secundam conclusonem, JeHem. ap. 6. num. I I. litera sed haec concluso , ut bene aduertunt quidam Theologi , intelligenda est de illis Asbatibu Gqui non habent iurisdictionem Episco-
423쪽
39 8 Septima pars. De mala ordinum receptione.
palem: at verbqui habent, &dispens int ditur sacultas dispensandi in soto con-
in votis exponunt ConsesIores, po D scientiae in omnibus irregularitatibus sunt dispensare, sicut Episcopi. nulla excepta , dispensatio autein in lic Sexta conclusio. Commisiarius Bullae micidio voluntatio conceditur citra ait Cruciatae non potest dispensare in bigamia .ita Henri. lib. . de indulgentiis. c. I 3. num. s. de probatur: nam ibi excipiuntur aliae irregularitates minores; ergo a fortiori censetur excepta bigamia, quae est
dissicilis dispensationis , eo quδd fuit inducta a tempore Apostolorum. Septima conclusio. Nec etiam possitnt
dispensare Episcopi Indiarum per priuilegium Pij v. relatu in Concilio Limet, si e lebrato anno S s. na hoc priuilegiu solii est
ad irregularitates prouenietes ex delicto;& hqc coclusio apud me est omnino certa. Octaua conclusio. Pra lati mendicantium pollunt dispensare in bigamia cum suis Religiosis. ita Henr.dicto cap.6.n. I r. in glossa, litera L, allegat Compendium Minorum.ver. dispeii satio. 3. 4. sed ibi nil dicitur, habetur tamen ver. absolutio extraordinaria quoad fratres. f. 4. ubi Sixtus I U. concedit facultatem dispensandi in omnibus irregularitatibus, excepto h micidio voluntario, & mutilatione. Haec dispensatio est tantum semel, & facultas conceditur Consessori audita consessi ne,& iniuncta poenitentia salutari. Et quia Elnanuel non vidit hoc priuilegium , tenet contra communem in cap. I 1 8. concl. 1. Est etiam haec conclusio contra collectorem ivi eodem f. ubi ait, qudd semper censetur excepta bigamia,& idem dicit Nauarr.cons. a. de homicidio. Sed nostra conclusio probatur, quia ibi solum excipitur homicidium voluntarium,quae irr gularitas est grauissima omnium , & non excipitur alia irregularitas,quae sit facilior bigamia; orgo nec obstat, quod in aliis priuilegiis Minorum excipiatur bigamia: nam haec exceptio non comprehendit alia priuilegia, ut patet eae dictis disp. 6. se a. 1.
Praeterea Carthusienses habent priri i-legium,qudd resertur in Compendio Societatis .verbo,dispensatio. S. A. Vbi conceriris ministerium. Vltima conclusio. In petenda dispensatione satis est explicare se duo eontraxisse matrimonia , quamuis contraxerit quatuor, vel plura.ita Henr.c. 6. num. 9. &Nauarta libr. i. Conscons. a.de bigam. ubi id late probat.
De irregularitate proveniente ex mala rcceptione vel ussu Ordintim.
De qua tractat Nauarr. cap. 27. a n.
24 i ,enr0. cap. 6 6 T 7. Emanuel capit. i 66.-168. Quam distulationem in duas diuidam sectioncs. Prima es,de mala oris dinum receptione 1, secunda, de malo πυμ.
ET in primis erit primum D vel VM,
de quibusdam ii regularitatibiis, quae antecedunt ipsam ordinationem Vnde litPRi MA conclusio. Quando aliquis Religiosus egreditur claustrum ad audiendas
leges, vel Physicam, id est , Medicinam,
manet irregularis , nisi rc uertatur ante duos inenses. ita Sylvest. q. citata. Prob tur ex c. super i pecula. ne clerici vel mon. in illis verbis, totitus spe promotionis amitrat,& dispensatio huius irregularitatis reser- iratur Papae,ut patet ex eod. text. Secunda conclusio, etiam homo adultus qui disseti baptismum usque ad aegestudinem,' manet irregularis,ita Sylv. q. citata. PIobatur in cap. si quis in aegritudine. 17. dist. reddit rationem text. quia fides illius in
424쪽
gis videtur elle ex necessitate , quam ex
Tertia concluso. Episcopus,Diaconus, vel Presbyter, qui praetextu iniustae e communicationis Imperatorem vel Principem adierit, est irregularis. ita Sylvest. sup . q. 23. Probat ex e. iii quis Episcopus. ai. q. s. sed quidam Theologi dicunt,ibi non imponi irregularitatem, sed excommunicationem , quia dicitur, quod non habent spem reconciliationis. Ego autem dico, qudd imponitur irregularitas,& prObo ex glossa, quae in alio simili, in cap.
medicinalis. de sentent. excommunicat.in 6. verb. irresularitatem dicit,quod in can.
si quis Episcopus in Concilio. imponitur
irregularitas, per haec verba, non habeat spem reconciliationis. Praeterea : nam Ecclesia non tollit spem absolutionis ab excommunicatione. Dicit praetcrea Sylvest. quδd postea in c. si quis Episcopus. 2 3 q. 8.extenditur haec irregularitas ad alios ec-elesiasticos : decernitur enim quδd quicunque vivens sub ecclesiastica regula fine consilio,vel literis Episeoporii adierit Imperatorem, talis non solum debet elici de communione , verum debet priuati propria dignitate. Sed in hoc textu non continetur poena irregularitatis 1ed poena excommunicationis serendae de depositionis serendae. sanet glossa ibidem. unde colligo deceptum fuisse Sylvestrum dicentem , qu bd in hoc c. continetur pana irregularitatis non ipso facto, sed serendae: utrumque enim est falsum, quia illa poena non est irregularitas; & praeterea nulla est irregularitas,quae non sit ipso tu re. Sed circa irregularitatem dicti cap. s quis Episcopus. attendenda est consuetudo..DUBITATVR secundb,utrum sit irre gularis , qui ordinatur per saltum , id est , qui contiolat ad superiores Ordines, relicto inferiorirEt supponendum est tanquam certum, qudd recipit verum ordinem,quamuis de lateo immediare fiat sacerdos, ita supponitur in c. unico. de clerico per saltum pro
Hoe supposito, prima opinio dicit elle
irregularem, atque ad ed nec posse uti ordine suscepto, nec praetermissum recipe tesne dispensatione, poterit tamen Episcopus dispensare , si non fuerit usus ordine se recepto, alioquin solus Papa dispensat.
ita Nau. num. 242.& Henri. c. 6 n. . Secunda opinio per alterum extremum
dicit, nee cise irregularem,necesse suspe in ipso iure ab Ordine per saltu. susce-spto, sed esse suspendendum . ita tenet Archidiaconus relatus a Sylvestro ver. irregularitas.J II. tenet Angelus ver. irregularitas. I. n. 35. Armil. vel b. irregularitas. num. 68 Probatur ex can. sollicitudo. s a.
dist. ubi de quodam presbytero , qui per saltum susceperat Diaconatum Sc Presbyteratum,praeter milia Subdiaconatu, diciatur , quod Episcopus ab ossicio sacerdot ii prohibeat, donee recipiat Subdiacona itim. Ex quo textu colligitur, hunc non esse suspensum,sed siuspendendum. Sed est tertia opinio media & probabilior , quae consistit in duabus conclusi
Prima conclusio. Per hoc solum qubdaliquis recipiat ordinem per saltum; non
manet irregularis; haec est contra primam opinionem, sed est de mente secundat, Se eam tenent aliqui viri docti. Probatur, quia non datur textus, ex quo talis irregularitas colligatur:nam cap. unicum, de clerico per saltum promoto. quod alleg tur ab Autoribus primae opinionis, nota ponit talem irregularitatem, ut patet ex 'illis verbis , eum in Diaconum ordinare pro cines,quae verba nullam denotant dispei
Secunda conclusio.Iste manet suspesus ab ordine per saltum recepto. ita Henri. sup .& lib. I. de indulg. cap. II. num. F.post
penult. casu r. Sylvest. ver. irregularitas. q. 11. cum Hostiense & Panormit. dicto c. unico. 3c probatur ex eodem cap. ubi de quodam presbytero, qui diaconatu praetermisso factus est sacerdos, dicitur Episcopos Diuitiaco by Corale
425쪽
oo Septima pars. De nudia ordinum receptione.
scopo,ut eum procuret ordinare diaconatu,& tunc milericorditer permittat ministrate in Lacerdotio; ergo iupponit Pontifex, qu bd erat suspensus ab Ordinis executione. Secundo probatur ex Concilio Trident. sess. I s.cap. 14. ubi dicitur,quδd cuin promotis per saltum, si non ivinistrauerint, Episcopus ex legitima causa possit dispensare ergo manet suspensus uiam illa verba,si non ministrauerint, clare denotant si spensionem. Dixi, ab Ordine per Litum
recepto, quia nora manet suspensus ab usu Ordinum inferiorum, quos legitime recepit.ita Henri. dc colligitur ex dicto c. unico. in ultimis verbis.
Ex dictis sequitur primo, quδd si iste
ante absolutionem suspensionis minit iret in ordine per saltum recepto, fit irregularis .ita Sylvest. de Soto locis citatis, dc p tebit ex dicendis insta. Similiter fiet irregularis , si ministret in ordine praeterna il-1o : nam ministrans in Ordine quem non habet, fit irregularis, ut inst1 dicemus.
Sequit ut secundd ex dicto Decreto Concilij, qudd si iste non ministrauit in Ordine per saltum recepto, potest Episcopus dispensare in priedicta suspensione, quarnuis delictum sit publicum , quia
Concilium non limitat ad delictum occultum , at verδ si ministrauit, non poterit Episcopus ex vi huius Decreti dispensare in suspensione, nec in irregularitate contracta ex tali celebratione, poterit tam euex vi ea p. s. sel I 1 . dispensate, si delictumst occultum. ita Hetrii.num. 3.& alij. Ad fundamentum secundae opinionis xespondetur, quod illud verbum,prohibeat, non significat prohibere per censura in aedcompellere eum , qui iam erat censura ligatus, ut eam obseruet. Secundd respondetur, ludd licet demus ibi non contineri suspensionem latam,sed serendam, nihil minus istud c. correctum est per dictum c unicum. quod est magis nouum, & secum dum hoc loquitur Tridentinutu. DuBITATVR tertio, virum sit irregularis, qui recipit ordinem, antequam cecipiat sacramentum Confirmationis 3 Prima concluso. Non est irregularis,
nec sulpensus. ita Henri. c. s. num. 3. Soto dist. 24.q. I. art. 4. circa finem. & communis,quia non inuenitur in iure talis irregularitas, nec suspensio. Secunda conclusio. Qui sine sacramento Consirmationis recipit,vel exercet Ot-dinem,tantum peccat venialiter. ita Solo, dc Henri. Nau.cap. 12. numer. 9. in fine. de quo plura dixi sui'. 3.p. q.72.ati. o. DUBITATUR quarto, virum qui in codem die recipit plures Ordines , fiat irregularis Prima conclusio. Qui in eodem die recipit primam tonsuram,& quatuor minores Ordines , non incurrit irregularitatem, nec aliam censuram; probatur, quia talis censura non reperitur in iuret, im ante Tridentinum erat licita talis Iec
ligitur ex c. 1. de eo qui furtiue ordinena suscepit.
Secunda conclusio. i eodem die recipit quatuor minores Ordines & Subdiaconatum, ubi cosuetudo contraria non praeualet, manet irregularis.& idem est, si codem die recipiat duos ordines sacros. ita Sylvest. vcr. irregularitas. q. . Ang. Ver.
HCnri. cap. 6. num. s. imo Salcedo ad Bomilard. Diaet in Prach. cap. 1 S. vers. Vna eadem die , ait idem elle, si eodem die recipiat vitiimina gradum de Subdiaconatum, idem tenet Armil. veri irregularitas. la. 69. Et h.ec concluso partim est contra Salc dum dicentem, istam conluetudinem dc- rogatam este per Concilium. Sed contrarium tenet Nauar. Henri. & aliqui Magistri. Et prima pars conclusonis habet ut in cap. 2. de eo qui furtiue ordinem suscepit.& ex eodem textu probat Nau. a sortiori secundam partem conclusionis, scilicet de recipiete eodem die duos ordines facto L. Aliqui tenent sic ordinatum in his duobus casibus manere Lispe sum, non tamen irregularem,qui sundantur in cap. 1. dc r.
de eo qui furtiue, deci in quibus solum sementio de prohibitione administrationi ,
426쪽
quae quidem ad suspensione potinet,non δέ citat Hostientem in cap. i. praedicti tit. vero de prolubitione susceptionis vite- f. i.& constat ex eo, quod isti casus p rioris ordinis,quae pertinet ad irregula- nuntur sub titulo,dc co qui furtiue ordixitatem:imb ipse Nauar.αχs .nu. 7 I. dicit, hune manere iris pensum, sed respodetur, quod in praedicto cap. i. in fine, etiam est sermo de prohibitione susceptionis Ordinum, ibi : Arandamm, qtiatem cum in minoribuι duntaxat ordinibus celebrare permittati, si vero religionem intret, Abbas in aliis poterit ordinibus dispensare, ubi secundum comu nona interpretationem sermo cst de dispensatione ad luscipiendos reli litos ordines, quae expositio legitima est: nam clim ille de quo loquitur text. simul cum minoribus ordinibus tantum susceperat Mibdiaconatum , eo ipso quod dicitur in aliis Ordinibus, intelligendunt est de susceptione: nam si Pontifex soluti loqueretur de colebratione, non diceret, in aliis ora inibis, sed, in alio Oruine. Respindetur seeundo, quod licci daremus, nec indicto ga p. r. nec in s. esse sermonem de prohibitione susceptionis Ordinum , sed tantum de administratione in susceptis, nihilominus esset vera secunda conclusio: nani quamuis in his duobus capitibus non fiat expresta mentio de irregularitate, tamen si consideremus docilionem cap. I. ei itidem tituli,quam duci sequetia capita supponunt, vidcbimus, illa procedere ex suppositione, quΛd indiis duobus casibus incurratur irregularitas , in primo enim capite statuitur regula generalis,qubd qui furtiue suscepit Ordines, manet irregul ris : ibi enim dicitur illam qui furtiue sust perat Diaconatum , licet id sub excomunicatione non esset sibi prohibitum,indigere dispensatione Eliscopi ad recipiendum sacerdotium t sed sic est, quod qui eodem die suscipit minores Ordines & Subdiaconatum, vel duos sic ros Ordines contra
prohibitionem Ecclesiae, furtiue suscipi dordinem superiorem;ergo manet irregu-lMisan inorem supponit Nauar. lib. I. Con-sliorum consil. i. de verborum significat.
Bernarii. Diaz in sua Pract.cap. 2I .num.a. ulla de censuris, nos luscepit,&ex co quod Sumator unica Summa summauit omnia tria capita, de
etiam ex eo qubd in cap. 3 Aicitur, clande- sine si ceperent. Si opponas,citi ergo in secundo de te tio capite si specialis mentio de suscipiente in eodem die minores Ordines, dc Subdiaconatum,vel duos sacros ordines: Respondetur toturn factum eme ad denotandam specialem dissicultatem circa dissipensitionem,qtice non est in aliis, qui sumtiue suscipiunt Ordines, ut patet ex ipsis capitibus. Vbi amplius notandu est, quod quando textus dicit, ' erat prohibitum sibanathemare, non est icii sus,qubd ideo incurritur irregularitas, quia eIcommunia catus rccipit secundu Ordinem:hoc enim
falsum est, ut patet ex dictis disputat. s. de suspensio. dub. . ubi diximus, qubd qui incurrit sulpensionem recipiendo Subdia-
nnum, vel Diaconatum ante legitima aetatem, non incurrit simul irregularitatem ι unde licet non esiet prohibitum sub
excommunicatione, maneret irregulari ,
qui furtiue si sciperet secundum ordin m. sed illa conditio, F erat prohibiti m sit, excommunicatione, ponitur ad hoc, ut di ipcnsatio sit dissicilior. Ad Nauartum dicimus, quod in c. 1 . . sumit suspensioncm pro irregularitat rivi ipse deesaiat in consilio allegato,' dicit, . quod in ita re ea nonico frequenter usurpatur hoc in do ,& ita usurpant aliquando Stim mistae, quod confusioncm caunt, sed ad eam fugiendam obseruate har rcgulam, quando in i me, vel Auctoribus prohibetur receptio ordinum, est irregularitas qJando prohibetur usus ordinum,est suspensio. Plaeterea notandum est id quod dixi mus in conclusione, scilicet ubi consuetudo contraria non praeualet, non habere locum in eo,qui recipit simul duos saeros. Ordine ,quia nulli bi est talis consuetudo, nec etia regulares tollimi illos recipere,,
427쪽
4or. Septima pars. De mala ordinum receptione.
ii a Concilium Trident. seisi 3. cap. a s. dines maiores .fit irregulari 1. ita Soto dist. derogauit eorum priuilegiis. ita Salcedo ad Bur nardum Diag cap.clt .ito. in fine, de Henri l. c. s. num .s .in gloilsi, litera E. Vitiino dicendum est,quod in hac irregularitalc ante Tridentinum solus Papa dispensabat ad reeipiendu ulteriores Ordines, nisi religionem intraret, dii pens bat tamen Episcopus , ut uteretur susceptis,nisi ellet prohibitum sub excommunicatione recipere simul plures Ordines: modo autem poli Tridentinum Epit copus dispensat etiam ad recipiendu ulteriores Ordines, si delictu sit occultum. ita Henriqucet cap. 6. num. F.
DUBITATVR quinto, utrum sit irregularis, qui post cotractiam matrimonium per verba de praesenti,quamuis non sit connimmatum, recipit sacros Ordines praeter casus concessos in iure λPrima conclu sio,quod manet irregularis. sic Anton. s. p.tit. 27 cap. q. colum . . Scest determinata in extrauaginti , antiquarvoncertationi. ubi habetur, quod non possit mi ni strare in Ordine suscepto, nec prouehi ad stiperiorem ordinem,nec ad aliquod benefeium ccclcsas ficum. Secunda cocluso. Si ille mortua uxore vel viuente, sed ante contu inmationem matrimo iiij, profiteatur in aliqua religi ne approbata,concedit ibi Ponti sex facultatem Episcopo, ut in praedictis omnibus dii penset. Duni TATVR sexto , Vtrurn qui excommunicatus, suspensus, vel interdictus recipit ordines, maneat irregularis 3
Prima concluso. Excommi Dicatus minori excostramunicatione, suscipicias ordines etiam maiores, quamuis mortaliter peccet,non tamen fit irregularis.ita Naua. iau. 24 I .Henriq.c. 6.n. . & omnes Doct res,& est text. c. li colcbrat.de clerico excommunicato ministrante. ubi decernitur quod si iste ces ebrat,licci grauiter peccet, non fit irrevtilatas: ergo a fortiori non erit irregularis, si recipiat ordines. Secranda concluso. Excommunicatus maiori caecommuni cstione recipiens Or-2 s.q. l .art. s. versic. in ordinatione. Sylves. verb. irregularitas. q. t 3.parti . . H Curi l. nu. .Nauar. nu. 26 I. & cap. 2 s. n. a. f. I ubi dicit esse communem. i dem te iaciat luniores. Probatur ex cap. cum illorum. de sententia excommunicat. non in cf. ubi allegatur a Solo,sed in Decretalibus. Et qua-uis ibi solum dicat esse depositum, tamen aliquando in iure depositio lumitur pro irregularitate, & ita explicant Doctores; hunc tamen dico de politum, quia licet
textus dicat deponendos, tamCla CX Conseque imbus constat de politionem seu i regularitatem este latam, non serendatri,& ita explicat Henr. dicto nu. . litora P, quae concluso intelligitur de illo,qui lcit, vel culpabiliter ignorat se excomi minicatum .iuxta dicta su p. disput. a.dub. .
Tertia conclusio. Excomimicatus maiori cxcommunicatione, recipiendo minores Ordines, non incurrit irregularitatem.Conclusio haec est contra Sylvestrian supra, contra Henr. nu. .& contra alios,&contra Nauar.cap. 1 f. loco eitato; sed cani tenet ipse consit. 28. de sententia ex communi tio. ad secundam quaestionem, bicam crudite probati tenet etiam Emanuel cap. I 68.conci . . Praecipum a standam ci tum Nauarri est, quod irregularitas non
sumitur,nis sit cupressa in iure,& haec irrcgularitas in nullo textu reperitur expressamam textus,qui allegantur, non loquuntur in hoc casti,ut Naua. ibi de ostendit. In candem conclusionem satis inclinat Soto loco citato, ubi pol quam retulit sententiam Sylvei ri, dicentis esse irregn- larem , subiunxit, sed nescio τοιωω habeat. Hinc sequitur a sortiori, qu bd excommunicatus maiori recipicias primam tonsura ira,non est irregularis. ita Naua. in eodem consad a quaeit.& hoc est verum dicet teneremus , quod recipiens minores est irregularis. Ratio est, quia prima tonsura non est ordo. De suspenso autem Nauar. c. 27. n. 24 I. facit idem iudicium,ae de e1 communicato
428쪽
to maiori,& ita dicit, quδd si recipiat Or- quitur, quando sulpenso antecedit ipsaludines, fit irregularis; in idem vidctur pro- ordinationem. pendere Henri. s. n. . Quinta conclusio. Personaliter inter- Ouarta conclusio. Suspensiis ex eo qu id dictus recipiens ordinem sacrum fit irre- rccipiat ordines etiam sacros,uon manet M laris. ita NMI. c. 27. n. 2 I. Henri. lib. I 3. irregularis. Hanc conclusionem tenent c. 3.n. 3.&lib. i . c. 6. ii. . in fine.& aliqui aliqui viti doctissimi, videtur demente viri docti. Probatur ex c. cum illorum.de Soli vertieul citato. ubi solum loquitur de sententa excommunicat. nam licet ibi tan- excommimicato. Probatur primo, quia non datur lex in quo imponatur talis irregularitas , sed irregularitas non incurritur, nisi in casibus a iure expressis; ergo. Maior patetmam cap. t. de eo qui furtiue suscepit Ordines, solum inducit irregula-
Iitatem contra eum,qui furtiue ordinatur,& c. cum illorum . de sentent. excommunicat tolum loquitur de excommunicato. Secundo probatur . nam suspensio natura
sua non pi tuat receptione ordinis, sed ex cutione Ordinis suscepti, ut dixi disput. I.
de suspenso. diib. a. ergo. PIobatur ex ratione c. si celebrat. de clerico excommunicato ministi ante Coniniatur, id ra , quae imponunt irregularitatem violantibus suspensionem , tantum ponunt illam violantibus suspensione in uxercendo aliquem actum proprium Oidinis,ut inquit
Couarru.c. alma mater. p. t. f. a. n. 3. Vbi ci
tat alios: sed recipere ordinem non est actus Ordinis; et go non inducit irregularitatem.Vnde Quarta concluso videtur de mente Couarru.ime, dico , quod ii Henri. attentelei: atur, potest etiam adduci in hanc sententiam , quia in fine loquitur ex propria
sententia. Dixi in conclusione , ex eo ea uoci
recipi.it Ordines nam si suscipiat Si bdiaconatum, vel Diaconatum,& sorte ita canat solemniter Episto an vel Euangelium, manet irregularis, ut di xa disput.1. de su Dpensio. dab. 7. lices contrarium teneat Henri lib. 1 3.de excommunicat. c. 3 circa
finem. Idem dico, si ordinetur sacerdos, quia conccli brat, nec in hoc contradico dictis in praedicto diib. . nam ibi loquutus sum . quando suspensio incurrit ur in ipsa ordinatione sncerdotij, ut quia ordinaturante legitimam aetatem; nunc autem lotum sit sermo de excommunicato, tamen scut cxcommunicatus priuatur receptione Oidinis, sic etiam priuatur personaliter interdictu s. Si petas, quare suspensus recipiens Ordines non incurrit irregularitatem, interdictus autem personaliter incurrit 3 Respondetur,ratio est, quδd suspensio natura sua tantum priuat usu Ordinis, non reinceptione , interdictum verb personale aequaliter priuat receptione de usu Ordi
Ex dictis sequitur; qudd si ille, qui per
interdictum est suspesus a sola receptione
Sacramentorum , dicat Missam, quamuis peccabit mortaliter , non tamen est irregularis. ita Emanuel c. i68. post P. concl. Probatur: Iste non est suspensus acet brando, & propter solam excepti nem Sacramentorum prie ter sic ramentum ordinis ) nulla incurritur irregularitas ; ergo non est irregularis. Patet conscisquentia : nam propter hanc rationem in c. si celcbrata de clerico excommunicato ministi ante. decernitur , excommunicaturri minori, quamuis peccet mortaliter celebrando , non tamen esse irrcgularem . .
Et nota, quδd talis si spriasio potius est interdictum , quam suspensio: nam suspenso proprie silmpta non primat perceptione Sacra mentorum, sed usu Ordinis. Hie disputant nonnulli, virlim sit irregularis, qui recipit ordines ab Episcopo excommunicato, suspcnse, vel interdicto,. schismatico, vel lueretico, vel ab Episc po,qui renunciauat loco 3c dignitati 3 Sed de hoc disputaui in materia de suspensione,disputat. 3.dus. 8. Calu . & s. ubi dixi, hunc manere suspensum. videre Henri.
Lib. I A. c. 6. n. O. Solum restat addere circa
429쪽
4o Septima pars De mala ordinum reccptione.
hoe ultimum, quδά qui recepit Ordines ab Episcopo,qui renuciauit loco,ied non dignitati, si recipiat illos de licentia lui Episcopi,non est irregularis erit tamen, si
eos recipiat sine praedicta licentia. Sylvet t. verb. irregularitas. q. 8. Sc habetur ex cap. I. de ordinatis ab Episcopo,qui renuncia uith piscopatui.
Utrum verb maneat irregularis,qui ordinatur Ordine sacro sine licentia proprii Episcopi,id est, fine literis dimittoriis, dici mus, quod non manet irregii laris, sed suspensus,ut latius dictum est disp. s.
De irregularitate proueniente ex malo Uis Ordinum.
De quo Henrici. capit. . sp Fernard. Diae in sua Practica, . II.
U B i T A T V R primδ, vir dira excommunicatus, suspensus, vel intemdictus exercens actum ordinis, fiat irregulari, Prima conclutio. Excom in unicatus minori, quamuis exerceat actum maioris ordinis, non manet irregularis. ita Sylv. verarregularitas.q. I . Nau. n. 2 4.&communis . nam eis determinata in c. li celebiat. de clerico ericommunicato ministrante. Probat Sylveli. ex ipso textu , quia minor excommunicatio non suspendit ab cxecutione diuinorum , sicut maior excommunicatio, sed tantum impedit recoptionem Sacramentorum. Secunda conclusio. Excommunicatus maiori excomitiunicatione, si exerceat s lemniter actum maioris ordinis, fit irre.
tos textus, inter quos hi sitiit , qui magis fauent conclusioni, scilicet cap. si celebrat. ubi dicit, quod excommunicatus minori celebrans non fit irreetularis et ubi insinuatur, qu bd si tiri cxcommunicati a maiori de quo in prςcedentibus capitibus fuerat sermo erit irregularis. Alii citant caput Primum de sententia & re iudicata.
cet loquatur de suspenso & interdicto,qui se ingerit diuinis, tamen ibi nomine tu Dpentionis & interdicti etiam comprehenditur excommunicatio maior, utpote qtiae comprehendit omnes effectus luspensionis & interdictis,quamuis sub alia ratione formati,quod tamen tio tollis,quin eadem poena puniatur violans excommunicati nem, qua punitur violans suspensionem aut interdictum. Halle ratione inuenerunt aliqui Theologi, quia non inuenerunt textum aptum conclusioni; go tamen allego optimum textum in capit. si quis Episcopus damnatus.& c. si quis Episcopus in concilio I I.q. s. quos allegat glossa c. I. de
sentent. excommunicationis. in s. ver
bo , irregularitatem. quam glotiam a probat Soto dist.2s.quaest. I. artic. 3. Verinsicul. 3. Postlsusceptos. tandem haec conclusio ab Omnibus recipitur, ut inquit
Tertia conclusio. Suspensus, qui solemniter exercet actum deputatum alicui ordini maiori, a quo est Hispensus, ma
net iri egularis ita Nauarr. n. 244. Henriq. num. I. Couarru. c. alma mater. pari.
latim. 3. ubi citat multos,& est communis, habetur in c. i. de sententia excommunicat. ln 6. in quo textu dicit glos la , verbo, irregularitalei quam sequitur Soto versicul. modo citato , quod secundum antiquos caraone S; scilicet c. ii quis Episcopus damnatus.& c. si quis Episcopus. in concilio mo id citato , solus excommunicatus maiori ministrans in sacris Ordinibus, erat irregularis,sed postea haec irregularitas extensa eli ad omnes suspenses in c. I. de sententia & re iudicata,& de sent. ex-
Quarta conclusio. anod diximus de suo penso, idem dicendum est de interdicto pei sonaliter, itaque si clericus personaliter interdictus exerceat actum maioris ordinis a Diuil stod by Coos
430쪽
nis,a quo est interdictus, ninnet irregularis. ita Sylvest ver . irregularitas.q. 1 3. Nau. num. 2Α .Henri. cap. 7. num. l. & libr. I 3. Cap. 4 3. num. .qui allegant multos textus; sed melior omnium est cap.is cui. de lententia excommunicat.in 6.
Sed notandum est , quhd si quis ex-
cominu nicatus & interdictus celebret, duas incurrit irregularitatus,vel una in ex
duplici causa, & ideo grauiorem. ita N,
Har. cons. 7 a. de sententia excommunicat. de Emanuel. c. I 68. concl. I.
Praeterea notandum est,quod si aliquis post appellationem ab excommunicatione , sulpenitane, vel interdicto colebret, confidens suae appellationi non est iri gularis, quamuis postea declaret appellationem non suille legitimam: ita glossa
cap. solet.de sententia excommunicat. in s. recepta communiter , Ut vidimus cap. s .de excommunicat. disputat. s. dubio Ιχ.
Dixi in his duabus conclusionibus , ιε quos suspensim,vel interdidius, quia stat clericum este suspensum, vel interdictum ab
. viro ordine,& non ab alto,ut patet ex materia de suspensione de de interdicto,quae limitatio non fuit necessaria in secunda
conclusione , quia maior excommunic tio generaliter remouet ab omni actu Ordinis. Deinde notandum est, tres praedictas conclusiones habere verum tam de excommunicatis, suspensis , de interdictis non toleratis , quam de toleratis, in casibus , in quibus non exercent licite ordines. Sentus est, quod licet aliquis excommunicatus, suspensus,vel interdictus non sit denunciatus, nec sit excommunicatus ob manifestam percussionein clerici Livi-hilominus si exerceat solemniter actum deputatum alicui ordini maiori, est irregularis. Probatur: nam Concilium Constanti ense non intedit fatuere ipsis excommunicatis , suspensis,& interdictis,ut vidimus in materia de excommunicat. Dixi, in casibus, in quibus non exercent licite Orcii-nes : nam in illis casibus, in quibus su p. in propriis locis dixi ex communicatum, lul pensum , vel interdictum licite exercere
actus Ordinis , non manet irregularis: nam ficut excusatur a culpa , ita etiam a
Hinc sequitiir , qNod si excommunicii tus, suspensus, vel linei dictus exerceat actum ordinis ad vitandum scandalii ira 3c grauem insemiam ex manifestatione deliacii , non iit irregularis; idem est, si exerceat actum ordinis , inuincibiliter ignorans te est e cxcommunicatum, suspensum , vel interdictum , vel quod ius prohibet celebrationem clerico irretito aliqua censura; sectis crit, si culpabiliter devincibiliter ignorat,vi constat ex dii nuta. a.de irregularit. dub. 7. Similiter non nimnet irregularis excommunicatus, sulpenia se , vel interdictus,qui est etiam non t Ieratus,& deficiente copia alterius Conia sellari j administrat sacramentum poenitentiae existenti in articulo mortis. videte
laritas praecedentis dubij incurratur per
quamcunque executionem maioris ordianis fictam ab excommunicato, suspenso, vel interdicto, vel requiratur aliqua conia ditio ad ineuirendam Pana 3 Coinclusio. Duae condation S requiruntur ad incurrendam hanc irregularitatem. Prima, quod exerceat actum ordinis maioris. Secunda, quod exerceat illum sestem niter,id cit,illa solemnitate , cum qua secundum ius de consuetudinem Ecclesiae talis actus non potest exerceri nisi ab ha bentibus talem ordinem, licet secundum substantia pol Iet exerceri a laicis, ut postea dicemus. Ex quibus conditionibus se quuntur multa utilia in praxi. Ex prima enim sequitiir prim b, quod licet irretitus aliqua censura ex pr. edictis exerceat aliqua munera,quq non sunt deputata alicui ordini, sed polliint competere laicis non habentibus vllum ordi. nem, non fit irregularis, unde non manet irregularis in casibus sequentibus. lyci md, si canat etiam intra Ecclesiam