장음표시 사용
411쪽
Septima pars. De dispen fir ex homic. iusto iniusto.
Tertia conclusio. Si priuilegium specialiter & specifice concedat facultatem dispensandi in homicidio casuali,non potest virtute talis priuilegij dispensari in i
regularitate ex defectu lenitatis. Hςc conclutio est aliquorum iunior in ,&cst contra Couar. 2.p. ἔ. s. in fine. ubi dicit, quod
habens totestatem dispensandi in homicidio calitati, potest dispensare in homicidio iusto uiam quoad hoc censetur castrale, cum nullam habet culpam. idem tenet Plaeta de delictis, lib. I .cap. I i. nu. I I. non tamen est contra Caietanum, nec Armillam, ut quida pluant: nam lolum loquuntur in casu secundae conclusionis. Et probatur nostra conclusio: nam tale priuilegium expresse limitatur ad homicidium casuale , homicidium autem iustum non potest dici ea ale, quicquid dicat Couar. nam casuale dicitur, quod non est directe volitum ; at vero homicidium iustum est directe volitum, quamuis iuste & licite.
Ex dictis sequitur primo, quod Episcopus per facultatem Conciliu Trident. sessa . c. c. non pol cst dispensare in irregularitate ex defectu lenitatis. ita Nauar.num. I 9 .f. 7. Emanuel cap.citato i74. conelus. Henr. cap. I 9. IIti. . litera L, & inglos Iadicit esse communem recentiorum contra Couar. unde quando Henr. e. 9. num . . circa finem videtur diccre oppositum, non loquitur resolutoric, sed resolutionem reviserii. ivit in cap. I 9.Probatur corollarium.
Concilium lotum loquitur de irregularitatibus ex delicto occulto prouenietibus, sed haec nor uouenit ex delicto; orgo. Sequitur secundo Episcopos Indiarum non polle dispensare in hac irregularitate
ex desectu lchitatis per priuilcgium Pij
V. cuius summa refertur in Concilio Limen si celebrato anno 8η.) Probat urinam tale priuilegium solum loquitur do irregularitatibus ex delicto prouenientibus. Scquitur tertib , quo Conam istarius Cruciatae potest dispensare, quia in eius commi stione dicitur, cr super quacunque
Vtrum vero Epit copus possit dispe sare in hac irregularitate quoad minores Ordines, postea dicemus. DUBITAT vn secundo,quis possit dispensare in irregularitate homicidi j casualis, seu mixti 3 Prima conclusio. Ante Concilium Tridentinum non poterat Episcopus dispensare ad lacros Ordines. ita Couarruv.p. I. f. . numer. I. ubi citat alios, & Emanuel cap. IT 8. conclus. 1. dicit tamen Henri-queZ cap. 9. num. r. litera V, qu bd in tu occulto urgente scandalo poterat
dispensam, ut ministraret in susceptis fa-
Secunda conclusio. Post Concilium bene potost dii pensare ad sacros Ordines in
totum,& ad quodcunque beneficium etiaeuratum, si homicidium sit Occultum, nec deductum ad forum contenti Osiim. ita
num. 3. de ita disponit Concilium sessio. 24xaD.6. ubi conceditur Episcopis facultas dispensandi in omnibus irregularitatibus ex delicto occulto prouenientibus, excepta irregularitate homicidij volui, tari j. Sed homicidium casuale condistinguitur a volutario secundum omnes;ergo. Dixi, in totum, quia non solum potest dispensare,ut ministret in susceptis,sed etiavi recipiat.
Tertia concluso. Ad minores Ordines& etiam ad beneficiu simplex potest Episcopus dispensare ctiam post Concilium, quamuis komicidium casuale sit publiciam. ita Henriq. cap. I 9. num. litera T, iuncto cap. 67.de excommunicat. num. I.
Probatur concluso. Iure antiquo id p terat; ergo etiam modδ:nam Concilium dicto cap. 6. non aufert id , quod Episse pus poterat iure antiquo, ut ait H laricap. I 9 num. l. litora H ,&dicto cap. s T. nam potet latem Episcoporum olim restrictam reducit Concilium ad ius commune antiquum, ut bene ponderauit ipse Henriqu.
lib. I 4.cap. 2 o. num. r. illud autem antec
des, scilicet quδd id poterat iuro antiquo, loquela Diuiligod by Corale
412쪽
loquendo quatum ad Ordines, tenet Syl- non valet, nisi fiat mentici de dispensatio
uest. ver.homicidium. 3.q. 8. pari. F. Hen- ne data pro priino. ita Gulielmus l. a. C. Ieri. cap. I9. num. .littera TNau. nun .aελ Episcop.il .aud. quem sequitur Baldus ibi d. in fine.& habet ut in c.ad audientiam. de n. .communiter receptus, ut tradit Feli- homicidio. ubi idem tenet Panormit a. laus c. super literis. de rescrip.&Nau. concnumer. . Felin. Loquendo autem quoad I . de consanguin. dc afi ad 1.de Emanuel e. beneficium,tenet Sylvest. loco modo ci- 2 3 3. de matrim. concl. .& s. lato , pari. 6. Panormita. cap. a.de clericis Secundo notandum est, quod fi aliqua
pugnantibus in duello. dc Nau. modo ci- religio habeat aliquod pii uilegiu dispe,
latus,qui dicit,hoc cap. esse omnium imis fandi cum homicida voluntario , non de- optimum. Dixi simplex: nam ad culatum rogatur, licet in alio priuilegio excipiatur non potest, ut inquit Sylvest. & Villadie- homicidium voluntarium: nam talis exce go cap. vlt. versic. aut eli liomicida. 5 Nau. ptio solum intelligitur quoad concesta ab modo citatus,vbi allegat Decium:cOnc - eodem Pontifice. ita Hemi. . s. ia. s. literadit tamen Nauar. ludd potetit dispensare I , & in glotia citat Doctores. Ego addo, ad retinendum Curatum iam obtentum; quod nec etiam derogatur per Concilium. de quod Nau. loquatur de homicidio ca- Trident. Sc est de mente P. Henti. cap. isuali publico , patetmam si est occultum, num. I . in glossa. litera H. etiam potest dispensare ad sic ros Ordines, Tertio supponendum est, quδd homici& ad obtinendum Curatum . Utrum vero da voluntarius, vel etiam casualis, quam-
possit Episcopus dispensare in homicidio uis sit occultus , indiget dispensatione,
iusto ad minores Ordines & beneficium contra Castrum impugnatum sup. lii p. a. simplex Nau. nu. Σι 8. in fine videtur ne- dub. 2. patet ex Trident sessia 4.c. 6.gare,& Emanuel cap. 17 . concl. i. dicit, His suppositis , cst prima opinio, que
quod solum potest dispensare,ut miniistret dicit duo. Primo, quod Episcopus potest
in sui ceptis, non ut suscipiat. dispensare cum homicida directe volunta Sit quarta conclusio. Probabilius est, rario, ut minit tret in minoribus ordini- . quod potest dispensare etiam ad suscipie- bus iam susceptis. ita Ioann. Andr. Ho dos minores , & beneficium simplex. ita stiens. Cardinalis, Ic alii in cap. a. de cleria Medina in Sum lib. i.cap. I i. g. ia. &ait cis pugnantibus in duello. Secundb dicit, ita tenere multos Doctores. Probatur, quod etiam potest dispentare ad beneficiis quia nullus datur textus,in quo id prohi- simplex , non ad curatum. ita Hostiens. beatur Episcopo. dc Panormitari. dicto cap. 2. & Iiel in. c.ad Duai TA tvR tertio, quis possit dις audientiain. de homicidio. Sylvestet ver pensare cum homicida directe Volum homicidiu. 3. l. 8. p. . de utrumque dictum tario: Et imprimis supponendum est, Pa- colligitur ex dicto cap. a 2. ubi de quodampam dispensare polle,ut tenet communis homicida dicit Papa , quod non debet in opinio; pro qua refert multos Doctores sacris Ordinabas ministraae, per quod vi-
Couarru. p. 2.f. s. num. s. versic. hinc planc detiar conccita dispensatio in minoiibus, constat. Et ratio est quia o innis irregulari- δ secundum dictum colligitur ex fine c. tas est inducta iure humano ; vn te iura, ubi dicitur, Foterit tamen cum eo circa lati
quae dicunt Papam non dispensare , rese- bendam beneficium misericorditer dspensare, renda sunt non a i potestatem, sed ad dif- ubi licet expresse non restringatur ad sim ficultatem, quia raro de dissiculter dispen- plex, tamen, ut ibi notant Panormitan. defat. ita Sylvest.ver. homicidium. 3.ctu st. . Hostiens. quando in iure conceditur Epi- p. 1. de Di lacus Perezad Villadicgo cap. 6. scopis dispensatio in benescio , intelli lianum .i . Nota, quod impetratio dispensi- tar de limplici, maxime quod in illo e
uonis pio secundo homicidio comituli. Prohibetur homicidae minii tratio in
413쪽
;88 Septima pars. De dispens irregul. ex boni. iusto, in iusto.
cris, sine qua non potest quis seruareb operari,& si referrentur ad Papam, nihil neficium euratum; ergo haec dispensatio operarentur, quia de Papa non erat dubiu, non intelli 'itur de curato. & lex debet seruire dubio. Hanc regulam Secunda opinio tenet, quδd si homicidium est occultum, potest Episcopus dispensare,ut ministret etiam in sacris iam susceptis. ita Archidiaconus c. de his. sci. dist. Ancharanus in reg. peccati veni a. in ε .col. 3. imb Angelus ver. homicidium. s. β. I. dicit,qubd etiam potest dispensare ad suscipiendos sacros. Sit prima.conclusio.Quoad sacros ordines nec poterat Episcopus iure antiquo dispensare, nec potest modo, quod no poterat iure antiquo , tenet Syl. ver. homiciadium. 3. q. 8. p. q.& a fortiori Cou. & Enaanuel citati in diab. 1.concl. t. ubi id tenent de casuali,& probatur ex c. miror. FQ. dissivi ibi notat glolla. Et intelligit ut concluso , quamuis homicidium sit occultum
contra Emanuelem c. I 79. notab. . ita te innex de bene probat Nau .in Hisp. c. 27. nu. ars .ubi dicit esse communem;tenet etiam Syl. su p.& probatur: nran iura absolute loquuntur, nec distinguunt de homicidio occulto,vel publico. Praeterea intelligiturcsiclusio etiam quoad viam susceptorum, ut patet ex dicto c.maiori. ibi, in sacerdotio minisbare cludd verδ non possint modd, tenet Nau. in Latina c. 1 . n. 24 o. in fine. &Emanuel di isto notab. s. Ludovicus Lopezin Instructo conscientiae. p. a. c. 9 3. Proba
tur ex illis verbis Tridentini, seis r . c. 7. Qui Doluntate homicidium perpetrauerit, Grsi crimen occultum fuerit,nullo tempore ad sacros ordines promoueri possit, nec illi aliqκa ecclesiastica Peneficia , etiamsi curam non habeant
animarum,conferre liceat ,std emni ordine,ae
beneficio ct ollicis ecclesiastico perpetuo careat. Quibus verbis tollitur Episcopis omnis potestas dispensandi est enim communis regula Canoni staria, quδd quotiescunque in iure prohibetur aliqua dispensatio, imtelligitur respectu Episcopi,quia respectu
Papae non habet locum circa ius humanu, scute contrario,quado in aliquo canone
conceditur dispensatio, talis concessio fit Episcopo : nam haec verba debent aliquid
tradit Innoc.c.dilectus .de temporibus o di nando ruiri. Heia r. c.I 9. n. 2.& alij relati a Syl. ver. dispensatio. num. I s.& specialiter probatur conclusio,quantu ad vium ordinum,ex illis verbis Concilij, ab altari euelli debeat, de ibi,omni Olficio eccis ita perpetuὲ
careat. sed ustis sacrorum ordinum est officium ecclesiasticum; ergo. Credo tamen
qu bd Episcopus iure antiquo & modo potest dispensare, ut urgente necessitate ministret in susceptis saeris, si delictum sit occultum,& urgeat scandalum, nec sit facilis recursus ad Papam; quod probo ex
doctrina Sylv. ver. dispensatio. I . I s. Secunda conclusio. Quauis ad usum in
noru Ordinum , de ad obtinendu beneficiu i implex poterat olim Episcopus dispe-sare, modo tame post Cocilium no potest.
Primam partem tenent Autores citati pro prima opinione. Secundam vere, partem tenet Nau. n. 1 C. in fin.& consi T. de
relati ab Henr. c. i9.& quantum ad beneficium tenet Enranti et c. iso cocl. 2.Haec se cunda pars conclusionis est cotra P. Henriqui C. t 9. n. I. dicit, Episcopum possem odbdispensare ad usum minorum ordinum, de lib. I s.de excom. c. 17. n. i. ait lossedi Dpensare ad beneficium si plex: sed nostra sententia patet ex verbis Concilij citatis, omni usicis ecclesiastico, ac beneficio perpetuo careat, sed usus minorum ordinum est officium ecclesiasticum; ergo. Tertia coirclusio. Praedictum c. Concilij non priuat ipso iure clericum homicidam
voluntarium beneficiis antea acquisitis. ita Enaanuel c. i So. unde quantum ad hoc immutatum manet ius antiquiim,de quo
plura disp. 2.dub. s. concl. 2. Uide ins disp. 8. in fin.
dii dispensatio in homicidio directe voti tario reseruatur soli Papae,ita etia reseruetur dispensatio in mutilatione voluntaria Partem
414쪽
Disput .sexta. Sin. quinta. Dub. quartum s quintum. 3 89
Partem affirmativam tenet Henr.cap. 9. ci diu in fuerit volitum in se non causa dea n 3. litera Z,& Medina in Summ. lib. i. c. sensionis, est indispensabile , id est, rarissi M.f. I 2. Partem veto negativa tenet Ema- rare dispensatur at vero si fuerit volitum innuel c. I si .conci I .Et hanc amplector tan- se cautia defensionis , & fuerit occMItum, quam benignioreui,imo eandem videtur dispensat Episcopus; si vero fuerit publicu. amplecti ipse Henr.c. t 9.n. I. in glosia,li- non est indispensabile,quia non adeδ dis. tera I,ubi ait,qubd Concilium non exce- ficulter committetur loci ordinario , ut Pit expresse irregularitatem ex mutilati causi cognita dispenset. Et haec est legiti--,quae minor est, sed ex solo homicidiis ina explicatio Concilii quam approbariit voluntario. Et probatur: nam reseruatio, viri doctissimi a me consulti, & per ha: equae fit Episcopis, est quid Odiosum; ergo facile intelligetis quod dicit Nauarr. dicto
stricte est interpretanda. Nec obstat, quod 11.2 lib. I. Consiliorum,cons. 37. dein materia irregularitatis homicidium de temporibus ordinand. circa finem:& Em, mutilatio reputantur pro eodem,quia non nues c. I 7 9. Concl. q. quamuis partim te- habet verum in omnibus , ut Ottendit net contra nostram conclusionem. Videte
Hinc in sero cum Emanuele concl. a. Secunda conclusio. Quod diximus de quod si homicida petat dispensationem, homicidio volito in se causa defensionis. non susscit dicere se mutilas te, sed debet idem dicendum est de homicidio casuali, dicete,qubd occidit. id est,con tingente non ex proposto, sed DUBITAT U R quin id, utrum Epi- casu, ut in rixa subito contingenti ; quan- se opus possit modb dispensare in homici- do quis succensus ira Occidit autorem ridio volito in se causa defensionis , exce- xae: in hoc enim si fuerit occultum,potest dendo moderamen inculpatae tutelae, si Episcopus dispensare. ita Henti. & Ema- homicidium sit occultum Z nuel,& Didacus Perez citati sect.2.dub. r. Diaei, eausa defensionis, quia est duplex ante 3. concl. Et Didacuet ait ita tape reis genus homicidis voliti;vnum volitum in sponditIe consultus post Concilium Tri-
se non causa defensionis , alterum voli- dentinum .fauet Plaga de delictilib. r. c. ra. eum in se causa defensionis,ut bene osten- n. s. tenet Additionator ad Bernaid. Diagdit Nauar. n. 23 9. in fine. in Pract. cap. 9 . verbo,erit sano homicia
Prima conclusio, qudd potest Episco- dium. pus dispensare. Probatur: nam post Tri- Ex dictis sequitur, qudd siesericus in dentinum sessia .c. c. potest dispensare in sacris contra prohibitionem iuris occidit omni irregularitate ex delicto occulto propria manu in bello iusto, potest Epi- proueniente, excepto homicidio volunt, scopus dispensare, si homieidium sit o
rio, sed ibi nomine homicidii voluntarij cultum. ita colligo ex Henr.c. I9. . q. litera intelligitur homicidium illicitum voli- G,quia iste non est homicida voluntarius. tum in se, alias quam defendendo pro- Sed contra : nam istud homicidium est priam vitam,ut dicit Nauar. n. a 4 o. ergo. volitum & illicitum Respondetur,debet Sed contra mam in Concilio seis I . c. elle illicitum contra iustitiam,hoc autem .dicitur de hoc homicidio,qubd commita solum est illicitum contra prohibitionem latur loci ordinario,quod vel bu non signi- iuris Canonici propter indecentia i , idem fieatemn missionem factam, sed facienda. dicendum est de irregularitate, quam cis Respondetur,qubd haec commillio intel- ricus contraxit acculando incauta sangui-ligitur respectu homicidii publici, ut patet nis sine protestatione,vel testificando, vel ex verbis Cocliij,qui non nisi causa cogni- si fuit aduocatus,& vicit Contra reum; vnta, & probatis precibus ac narratis, nec de etiam in his potest dispensare Praelatus
alitet dispensare possit, ita quod si homi- Religionis per priuilegium ad dispensan-
415쪽
39o Septima pars e irregularitate ex iteratione Rapti t.
dum in omnibus irreetularitatibus, exce- uis ministret in occulto.& solium esse hanepto homicidio voluntariinita Henri. nu. . Praeterea dicit Henriqu. n. i. solum Papam polle dispensare cum eo, qui vertit infic-mum animo accelerandi mortem,ut ritet
angustias infirmi; sed meo iudicio homucidium voluntarium indispensabile est illud , quod fit animo crudeli , non verbquando fit ex commiseratione.
De irregularitate proueniente ex iteratione Eaptismi.
De qua tractat Soto dist. s. quaest.
DV si TATUR. primo, mum iterantes Baptismum lint irregulares Prima conclusio.Qui scienter rebaptizatur, vel rebaptizat , de Acolytus ministrans, itianent irregulares. De rebaptizato est tex.can. confirmandum. so. dist. & can.
si bis . de consecrat. dist. . de Acolyto ethtext.c.ex literarum .de Apostatis. ubi Acolyto publice ministranti secundo Baptiasmo imponitur poena irregularitatis. Dei rebapti Eante id tenent Syl. ver.Baptismus.
s. q. .dcver. irregularitas. q. . Nauarr. nu.
246.Henriq.n. .ldc unanimiter Doctore , quia licet no inueniatur textus expressi is, satis tamen eolligitur ex dicto c. ex literarum. nam si imponit irregularitatem Ac lyto ministranti,potiori iure imponit ininistro rebaptizanti ; colligitur etiam excan. I. Apostolorum,VMimponitur po
na depositionis Episcopo vel presbytero
rebaptizanti. Sed circa illud verbum , publice minia stranti , notandum est, quod nonnulli tenent Acolytum manere irregulare,quan
differentiam . quod si ministrat publice, debet perpetud manere it regularis sine spe disipensationis, praeterquam si religionem ingrediatur,quia tunc fauore religi nis,poterit Episcopus dispensare. Si verbministrauit in occulto , poterit Episcopuscu eo post peractam poenitentiam dispen- fare,etiam manedo in seculo,& hoc modo explicant praedictu c. ex literarum. at vero probabilius reputo , quod si ministrat in occulto, non manet irregularis, sed poterit post peracta poenitentiam promoueri. ita
qui Magistri nam lex poenalis praecipue in
materia irregularitatis stricte est interpretanda. Sed aduertite,quod rebaptizans, licet sit in occulto, manet irregularis. sic Hostiens. sup.dicto cap. et literarum. Secunda conclusio. Paruuliis , qui ante usum rationis rebaptizatur, non manet irregularis. ita Soto dicto art. 9. & est ten
Si opponas cap. qui in qualibet. I. q. 8. ubi dicitur, eos qui in qualibet aetate rebaptizati sunt , ad eccletiasticam militiam non esse admittendos 3 Respondetur cum glossa,intelligendum elle ge qualibet artate adulta, in qua si usus rationis. Et probatur mam canon qui apud. reddit hanc rationem, quia frosus inorarunt. Tertia conclutio. Si non baptizatus rebaptizet, non manet irregularis. ita Henri. num. 4. in glosia, litera I: nam cum pC na haec sit ecclesiastica, non comprehendit non baptizatum. DuBITAT vR secundo,utrum qui ex ignorantia rebaptizat,vest rebaptizatur,
sit irregularisλNota, quod ista ignorantia potest et Iefacti,ut quia ignorat,hunc elle baptivitis, vel iuris,& haec rursus potest esse vel imis . diuini prohibentis rebaptizationem , vel humani imponentis poena irregularitatis
contra rebapti Eantes vel rebaptizatos. Prima conclusio. Qtii ignorantia inculpabili & inuincibili facti rebaptirat absolute& sne, conditione , non sit irrcg
416쪽
latis. Ita sylvest.verb. Baptismus. F.quaest.
3. Soto colum. 2. Henriinum. 4. & Doctores communiter.
Probatur prim5.Haec irregulatitas imponitur ratione delicti ; ergo ubi nullum est delictum , nulla erit irregularitas. Se cundo : nam iste proprie loquendo non dicitur reitcrare Baptismum , quia non censetur iteratum, quod nescitur esse s
istum. cap. solennitates. et I .de consecrat.
disti inst. I. Secunda conclusio. Idem dicendum est
de rebaptizato ; h ec e It contra Anton. l. p.tit. I 6. cap. I 3. I. 1 2.& contra glosiam,&Turrecremat. in cap. qui bis. de consecrat. distinct. . Primum sundamentum eorum
cit,qu id irregularitas potest incurri sine peccato. Secundam est dictu in c. qui bis. ubi dicitur: aut bis bapticatur ignoranter,
bcra poenitere non egeaι, non tamen potest ad sacros Ordines promoueri. Sed nostram conci usionem tenet Soto su p. colum. I I. C uarTu u. p. i. f. 8.Nauar. num. 2 6. Henriq. num. 3. Probatur: Iste excusatur a culpa; ergo etiam a p*na.
Ad primum fundamentum respondetur primo, quod licet irregularitas incurratur aliquando sine peccato, non tamen per solum actum alterius sine actii meo libero, praeterquam si irregularitas sit ex defectu corporis. Secundo respondetur, quod hae e irregularitas cum sit poena, non incurritur sine peccato. Ad secundum fundamentum respondetur, ibi sermonem elle de ignorantia culpabili,quia vix praesumitur ignorantia inuincibilis iuris communis ; at vero si de facto daretur,excusaret ab irregularitate. Nec obstat, quδd textus dicit, non tenetur poenitere ; ergo ignorantia erat inuinciuilis; non, inquam,obstat, quia non loquitur de poenitentia sacramentali, sed de publica. Vnde sensus est,que,d non tenetur perferre septem annos poenitentiae ibidem ex prcstos, sicut teneretur, si scienter fecisset. Hinc in sero cum Soto 3c Henriq. contra Sylvest. vel b.irregularitas. q. 4. Praedia
chas duas conclusiones intelligendas esse non solunt de ignorantia inuincibili facti,sed etiam iuris diuini prolii beluis rebaptizationem ; patet: nam iste excusatura culpa ergo. Sed nota,quod haec ignorantia iuris diuini in presbytero non erit inuincibilis,
quia cum ex ossicio teneatur baptizare, tenetur scire hoc ius diurnum & canoni
Tertia conclusio. Iste sic ignorant teirebaptizatus, licti pollea sciens ratum habeat,non fit irregularis. Haec est contra Emanuelem concl. i .& alios. Sed eam tenet Henriq.num. s. in fine, & patet ex dictis disput. praecedenti, sed . 2.dub. 7.
Quarta conclusio. Qui rebaptizati volrebaptizatur sciens ius diuinum, quod prohibet rebaptizationem , licet ignoret inuincibiliter ius humanum imponens
irregularitatem contra rebaptizantes, manet irregularis. ita Hentiq. num. 3. & alij Doctores citati disput. 2.dub.7. conclus. 2.& ratio est,quia poena irregularitatis non requirit contumaciam, sicut requirit ex
Sed quid ,quando post factam diligentiam manet dubium probabile facti, scilicet utrum aliquis sit baptizatus, & alterrebaptizat illum absolute & sine conditione 3Imprimis certum est, in hoc peccare, quia dcbebat baptizare sub conditione; quod vero ad irregularitatem attinet, Sit quinta conclusio. Probabilius est,
non manere irregularem . ita Henr. iit . .& aliqui Magi stri, nonnulli citant Nauar num. a 6. sed si attente legatur, soluin loquitur de baptizante sub conditione: nam intendit excusare illum a culpa.Probatur concluso,quia non iudicatur iteratum, quod dubitatur esse tallum. cap. finali. de presbytero non baptizato. Secun- . domam saec irregularitas imponitur contra eos, qui absolute rebaptizant; hic auiatem non potest absolute dici rcbaptieta tor,hiam non constet de priori Baptismo. Tertio: nam iste tacite & virtualiter cenisset
417쪽
392 Septima pars. De irregui. ex iteratione Bapti .
setur habere intentionem non baptizan- tur, sit irregularis di, si est baptizatus,ut ait Henriq. num. 6.
ptizans sub conditione cum , quem scit esse baptizatum, fiat irregularis Supponendum est ex materia de Baptismo,quaest. 66. arti c. 9.dub. 1. istum gra- , niter peccare mam iura,quae concedui rebaptizare sub conditione, solum loquuntur,quando res est dubia. Soto colum. 9. dicit esse irregularem , idem Cordub. in Sum quaest. 37.& Emanuel conclus. s. Sit conclusio. Probabilius est, non esse
irregularem. ita Nauarr. num. 246. Sc expiemus in Hisp. Henriq. num. 4. litera E, A multi Magistri. Probatur primδ, iste non rebaptizat; ergo. Consequentia patet. Antecedens verb probatur,s iste sine ulla intentione baptizandi absolueret iam baptizatum, non rebaptizaret, quia deficeret id,quod ex parte ministri est necellarium ad substantiam lacramenti, nempe intentio baptizandi ; ergo. Idem dicendum est quando rebaptizat sub conditione: nam tunc solum habet animum baptizandi in casu quod non sit baptiEatus, 3c in casu, quod sit baptizatus , non habet animum baptizandi; illa enim propostio , Si non ad bapti frus, o ta bapti o, virtualiter co-tinet hac propo sitionem, Si es baptiet irati, non te bapties, εc per hoe intelligitur ratio Nauarri, scilicet quia conditio de prς senti Se de praeterito , si non adsit, taciti cessare actum. Secundo probatur , si quis
contrahat cum consanguinea cum hac conditione,si non es consanguinea, itor incurrit excommunicationem positam contra eos,qui seienter contrahunt in gradibus prohibitis; ergo. Ex dictis sequitur,
quod licet iste nullam explicet exterius conditionem, tamen si apponit interius, non erit irregularis in Ero conicientiae. ata Nauarr. in Hisp. num. 246. de patet ex doctrina tradita in materia de sacra me tis in communi. DVBLTA TvR quartδ, utrum quitura Ie mortis rebaptizat, vel rebaptiza-Prima conclusio. Si rebaptizat,vel rebaptizatur ficte& sine intentione, non fit irregularis. ita Hentiq. num. . litera N. Probatur , quia non est vera rebaptizatio: ad hanc enim requiritur intentio ministri,& eius qui rebapitiatur. Secunda conclusio. Si vere & ex animo rebapti Zat,ves rebaptizatur , fit irregularis. Probatur, quoniam ad hoc nullo timore poterat efficaciter cogi, siquidem in tua erat libertate, non habere interius
Hinc sequitur id, quod EmanneI ait conclus1. sequutus Maiolum , quod ille, qui ligatus pedibus & manibus,& cui incustiis est metus cadens in virum constantem, rebaptizatus est , rhanet irregularis,
intelligendum elle , si habuit interius intentionem recipiendi secundum Baptismum.
Sequitur secundd , qu bd qui recepi eprimum Baptismum similate & sine intentione legitima, non rebaptizatur, nec est irregularis. ita Henriq.mim. . DuBITATVR quinth, virum reite
rans reliqua sacramenta, fiat irregularii rEt dissicultas solum procedit de sacramctis Confirmationis de Ordinis , quia imprimunt characterem.
Prima opinio est affirmativa. sc Anto.
lib. i.Consiliorum,consit. 36. de temporibus ordinan. alij vero,quos citat Henri*nu. s. in glossa,litera Z, tolum tenent hanc opinionem quantum ad sacramentu Confirmationis, Probant ex cap. dictum. dae consecrat. distinct. s. ubi dicitur , quod sicut Baptismus iterabilis non est, ita nec Confirmatio. Secunda opinio est, quod neg iteratio Ordinis nec Confirmationis inducit icie gularitatem,& haec est longe probabilior, & communior I eam tenet Couarru. p. I. in initio. num. 8. Castro libro I. de lege poenali. cap. . , ex ratione huius. Pnlacios in A. distin. s. disputat. 6.ante versiculam , Porio autem. δc Heluiiunum. 3 . Vbia citat
418쪽
citat multos , & communiter iuniores.
Probatur primδ : nam haec irregularitas non est expres la in iure. Dices, quδd eo ipso quod imponitur
contra iterantes Baptismum , censetur imposita contra iterantes reliqua sacramenta , quae imprimunt characterem,
squidem in omnibus est eadem ratio, nempe quod non pollunt iterari. Contra: nam illa regula e Vbiineadem ratis,est eadem is ris dispositio , licet habeat locum in lcgibus dispoliti uis, non tamen in poenalibus, de rationem differentiae assignat Castro, quod leges dispositiuae ita
pendent ex ratione, ut ratio lcgas dicatur anima legis,& ideo merit δ iudicantur habere vim, ubicunque militat eadcm ratio; at verb leges poenales cum non dependeant ex ratione, sed ex sola voluntate Legislatoris imponentis poenam, non debent extendi de uno casu in alium; unde glossia cap. in poenis, de reg. iur. in 6. dicit,argumentum a simili non valere in poenis. Secundo probaturinam licet gratis daremus, poenam irregulatitatis extendendam esse ex identitate rationis, non tamen haberet locum in praesenti,quia non est eadem ratio de Baptismo dc reliquis sacramentis:in Baptisino enim est specialis ratio ad impo
nendam irregularitatem contra rei teran
tes,tum ad detestandam haeresim rebaptizantium, tum etiam quia Baptis nus est regeneratio,& configuratio mortis Christi, de quoniam eadem res semel tantum generatur; de Christus semel mortuus est, ideo Baptismo de se repugnat iteratio. Ad cap.dictum, respondetur, quod ibi
Baptismus de Confirmatio comparantur quantum ad peccatum iterationis, non quantum ad poenam irregularitatis, ut patet ex ipso textu bi,non scitis, sed soli Deo sub habitu regulari,vel clericali, TGD uni TATVR sextδ,quis possit dispe sarc in irregularitate iterandi Baptismum Prima conclusio. Solus Papa dispensat, sise priuatim , siue publice iteretur , ita
Sy luest. ver. Bapti sinus. s. n. s. quando reba
pii Zatio fit stienter. Sed conclusio et talia
est intelligenda, licet fiat ex ignorantia
culpabili. ita Soto artic. 9.in fine. Henti. n.
Secunda conclusio. Si delictum stoe- cultum, Episcopus dispencit post Tridei
tinum. ita Henri. cap. 2 o. num. 3. Vbi nota,
quod licet secundus Baptismus fiat publico,erit delictum occultum; si ratio rebapti Zandi. sit occulta, utpote quia primus Baptismus est occultus. sic Euianuel , de est de mente Nauarr. in alio simili n. 24 I.
De irregularitaleproueniente ev iurasione matrimonis , erra dicitur bigamia.
De qua tractant doctores Camnisae Iup. tit. de bigamis. Soto dist. 27. q.
DV v i τ A T V R primo , virlim bigamus sit irregularis3 Conclusio. Quicunque bigamus est Ir- regularis, ut patct ex tit. de bigamis. pex 'totum , unde inhabilis est ad Ordines, &ad quaecunque ccclesiastica beneficia recipienda. Pro huiur conclusionis cyplicatione notandum est prnaud,quod bigamus dicitur, qui binas contraxit nuptias, sicut monogamirs dicitur, qui unicas contraxit. Ideo autem bigamus est irregularis, quia qui duas contraxit nuptiarino potest apte signific. are unionem Christi cum Ecclesa, unica eius Sponsa. Pr. aeterea, quia est signum incontinentiae , & ideo iaοιν poterit escaciter persuadere castitatem. Secun id notandum est cuiri Nauar. δί
419쪽
39 Septima pars. De inregularitate ex bigami a.
glossa cap. a. de bigamis. recepta commu- quod matrimonium inualidum praecedat, niter, qu bd triplex est bigamia, vera, in- vel subsequatur,dummodo illud conlum-terprctati ita, & similitudinaria. Vera est, mei affectii maritali. Disi,consanguinitatis, quando aliquis habuit duas uxores legiti- mel agnitatis: nam si unum matrimoniummas succelsiue, unam post mortem alte- sit nullum ex defectu consensus , quiarius , de cum utraque consummauit: hic contraxit de lusorie sollim ad obtinendam enim reperiuntur duo matrimonia ve- copulam , non erit bigamus. hoc est con-ra , & hoe habet locum , quamuis alteram tra Palud.in .dist. 17. q. . & Supplemen. vel utramque duxerit ante Baptismam. ita Gabrielis quaest. 3. ait. s. sed est de mente Dabo m. in additionibus. quaest. 66.art. A. Henti num. q. post literam S, & aliquo- Nauar. num. I 's. Henri. dicto capit. 6. n. rum iuiniorum. Et probaturmam ibi non s. litera O ,& est text. cap. deinde. δ cap. interuenit maritalis affectus cum Opere acutius. 16.dist. Unde qiii videntur requi- subsequuto;quae ratio habetur expresse in rere ad bigam iam , qudd vir contrahat utrumque matrimoniu post Baptismum, pie sunt cxponendi, quod non censeatur bigamus quantum ad dispensatione , quia facile obtinebit eam. Dixi, legitim.M: nam quamuis Henri .num. 6. litera S, dicat elleropriam bigam iam , quando vir contra-it cum una legitime, & cum altera de sacto, id est, invalide , tamen haec bigamia non est propria, sed interpretativa, ut ait
Nauarr. Emanuel notab. 2. Soto art. i. Et
probatur: nam licet affectus cum copula subsequuta su iliciat ad interpretationem& fictionem duorum matrimonioru , non
tamen susscit ad veritatem. Interpretatiua est , quando sngitur , aliquem habu ille
duas uxores, quod multis modis contingit. Primo, quando quis duas uxores habuit simul, aut successive, unam legitimam , alteram de Lusto , sed invalide scilicet quia vivebat prima,vel propter aliudi impedimentum , vel bi gratia , consal sui nitatis vel assinitatis, & cum utraque
consummauit : ad bigam iam enim non requiritur , qudd utrumque matrimonium sit iure validum e nam propter affectum intentionis cum opere subsequuto carnalis copulae, est interpretatio duorum
matrimoniorum , ut probatur cap. nuper.
de bi amis. Henri. num. 9. in glosia litora Z, ait , qudd si prius contrahat matrimonium nullum, postea contrabit vali-
dc cum alia , non si bigamus. Sed ego dico , qudd si primum consummauit arrectumaritali, fit bigamus, unde Parum reserti
cap. nuper.de bigamis. Vtriuii verbqui contraxit duo matrimonia , Sc utrumque inualidum, propter
aliquod impedimentum, sit bigamus interpretati uer Partem assirmitiuam tenet Nau. Soto art. I .post Z. concl. Emanuel notabili a.
Sed partem negativam , quae probabilior mihi videtur,tenet Henri. n. 9. it1 fine. Probatur prim b , quia non inuenitur e X-
presium in iure. Si obiicias dimini cap. nuper. ubi decernitur , Rigamus sacerdos,qui contraxit imvalide. Respondeo , textus iste non decidit nostrum casum , ut fatetur ipse Soto: nam ille presbytor iam contraxerat matrimonium similitudinarium , validum tamen. Eandem solutioncm tradit Nau. Lb. i. Con cons r .n. a.de bigam.Secundo prinbatur , quia non datur aliquod cacramentum matrimoni j, cui deficiat significatio: nam qui contra Lit invalide cum comipta, non est bigamus,vi tenet ipse Nau. & nos dicemus dub. 2. Secundo contingit bigamia interpretativa, quando aliquis contrahit cum vidua , quae matrimonium conium inauerat,
idem est si contrahat cum corrupta per
alium. De contrahente cum vidua patet ex Cap. maritum 3 ς dist. de contrahente cum comi pia patet ex optimo textu in C. Curandum. a. dist. ubi nota, qu bd licci ille post amissu in usum rationis per phl ne- sim vel amentiam consummet cum vidua, vel corrupta, manet bigamus. ita Emanuel
420쪽
concl. 2. & prob.innam iste verc consummauit matrimonium. Patct: nam quamuis redeat in lanam mentem, non potest
ingredi Religionem. Praeterea, notandum sumcere copulam absque seminatione ut fiat bigamus in utroque foro, sic Henta li. I I . de matrim. cap. I S. n. s.lit. Η,& in glossa citat alios. Dixi, per aliam: nam secus erit, si ipse eam deflorauit ante matrimonium, quia tune neuter diuidit sua in carnem in Plures. ita D. Thozia. ar. I. Solus, Couarta& Nauar. per glos Iam recellam in cap. finali. de bigamis. Se cap. secundum. de clericis coniugatis. Sed contra in dicto c. curandum. habetur , quod non ordinetur, qui contrahit cuni non virgine, sed qui contrahit cum corrupta a se, contrahit cum non virgine; Crgo. Respondetur, quod iste moraliter contrahit cum virgine sccundum ius: nam ex quo non est corrupta per alium, vitium praecedens purgatur per subseqtiens matrimonium, ut inquit Couar. de piobat ex c. tanta. qui fili j sint legitimi. Praeterea notandum est, quδd licet Soto in quarto modo dicat, quod quando aliquis contrabit cum vidua,quae consumniauit matrimonium,esh bigamia propria, quia ex parte uxoris r peritur duplex matrimonium ; tamen probabilius iudico, quod est inter pietativa, ita Nauarr. Emanuel,& ah j, imb idem videtur tenere ipse Soto in s. concl. de probatur: nam cἰitia bigamia ponatur in viro, ex parte ipsius, debent dati duo matrimonia, ut bigam iast vera
Si obiicias cap. debitum. de bigamis. ubi loquens Papa de vidua, quae secundo
contraxit,ait, nec illa est unica unici, nec
iste unus unitas. Rei pondeo , hoc intelligendum esse proportionaliter, quia illa non est unica unici vcro, iste veto non est
unus unius interpretati uc. Praeterea notandum cst, quod licet ex matrimonio contracto cum corrupta contrahatur bidamia, non tamen contrahitur ex hoc, quod corruptus contrahat matriamo' ium. Probat D. Thom. ait. 3. quia
actus contrahendi matrimonium non specificatur a se ipso,nec cadit super se ipsum, sed se per alterum coniugem; ergo vitium corruptronis non habet effectum quoad corruptum , quia motus specificantur a terminis, unde si uxor esset capax irregularitatis, fieret bigamia, si contraheret cum
Tertio modo cottias it bigamia interprctatis a , quando quis legitime contraxit cuvirgine,& cognouit eam, postquam ipsa adulterauit cuin alio. cap. si cuius. a . dist. Et notandum est,qubd in his duobus cabbus contrahitur bigamia, sue contingant scienter, siue ignoranter,ita Nauar. & alis, i md etiam est verum , licet maritus compulsus per censuras Ecclesiae squia non plene probauit adulterium in soro exteriori, vel alia de causa cognosse it uxorem, quae sornicata est. ita D. Thom. Sylvest. ver. bigamia.& alij inulti relati a Couarina rima. 3. Probat D. Th. quia ad bigam iam non requiritur peccatum , sed defectus fgnificationis sacramenti matrimonij. Bigamia sinat litudinaria est,quando aliquis post votum solemne castitatis , nem-re post sacros Ordines,vel post solemnem prosellionem religionis contrahit de ficto matrimonium cum aliqua, dc coi summat. ita Soto concl. a. nam per votum
solemne castitatis, quasi spirituali matrimonio copulatur Christo & Ecclesiae, &hoc est verum , licet contrahat cum ivirgine. ita Nau. num. i 91. qui citat Angelum, Sylvestrum, de Anto.&quamuis Henri. num. I o. litera Κ, solum concedat hoc in ordinato seci is , per cap. nupcr. de bigamis. non tam n in pro rest O ; at veris ctiam concedendum est in profesto , & ita concedunt iuniores,& est de mente Soti,iN uari tenet etiam lib. I. Conc cons. I. num. c. de bigamis. ubi citat Innocent. & Sylvest. ver. bigamia. quaest. 2.3c probatur ex Can. quotquot. 27. quaest. i. ubi ab se lute
dicitur, omnes qui violant i scilicet per matrimonium ) virginitatem prosel Iana, esse bigamos. Praeterea, quia in utroque est eadem