장음표시 사용
401쪽
3 6 Septima pars. De homicidio directe voluntario.
micidium. 3. q. I. pari. 8. HenriqueZ c. I a. comparatur, nisi in casibus, in quibus re n. t o. litera N,& quoad utramque partem quiritur expressa iuris deeisio, qualis 1e- conclusionis tenet Uilladiego c. 6. n. s i. quiritur in irregularitate. Secundo respon- ubi se ait, Quod intellige verum,si iste r in detur cum Henriq. cap. I 2. num. Io. quod ea a, hoc cribenoM , forte quia non spectabat licet ratiliabitio comparetur mandato ad Ocium Ibum , pro quo citat Abbatem quoad culpam , non amen quoad poenas dicio cap. sententiam. iuris,nisi exprimatur. Ex hic conclusione insero,quod si Prae- Ad secundum respondetur, qudd delatus ecclesiasticus iuste mandat appari- excommunicatione est expressum in iure, tori suo, scilicet algua et ii, quod capiat ali- dicto cap.cum quis. quem , & quia iste se defendit, sequitur D VOTA Tu R septimδ, utrum non mors, Praelatus non fit irregularis , quia impediens homicidium , cum tamen pos cum det operam licitae rei, non est impu- sit, fiat irregularis' tandum sibi homicidium per accidens & Prima opinio est, quδd si non imped in directe sequutum. uit ex dolo, manet irregula Iis; secus ta-Dvat TAT vst sextδ , virum si irre- men si omisit defensionem non ex dolo, gularis,qui ratum habet homicidium suo sed ex negligentia, vel ex pusillanimitate, nomine fictum, quod antequam fieret, vel quia noluit se immiscere rumoribus. potuit mandareὶ Dico ,so uomine Itiim,dc Hoc tenet AngeIus verbo , homicidium.
dico , quod antequam ieret , potuit mandare, δ.num. I T.& Couarru. 2.par. 3. .num.T. in
quia inter alias conditiones hae duae requi- fine. ubi ait, qudd qui ex dolo non obstaeruntur, ut rati habitio aequiparetur man- percussioni clerici, est excommunicatus dato, ut vidimus cap. . de excommunicat. & statim dicit, quod in eisdem cas bus, in dispiit. 3.dub. 9. quibus incurritur excommunicatio pr Partem affirmativam tenet Nauar. n. pter non de sensionem , in eisdem incurri- a 3 ι. Felin.& alij relati a Cou irru. p. a. f. r. tur irregularitas. Quae opinio probatur exti . . Probatur primδ : Rati habitio com- cap. sicut limum. de homicidio. g. illi. ubi paratur mandato , sed mandans homici- non defendentes puniuntur grauiter, quia
dium fit irregularis. Secundo: nam qui ra- scriptum est ait Ponti sex in Qui potuli h
tam habet percussionem clerici, incurrit minem liberare a morie, Odi non liberaι, eum excommunicationem, cap. cum qui s. de occidit.
sentent.excommunicat.in s. Secunda opinio est, quδd licet impe- Sit conclusio. Qui non fuit causa ho- diat ex dolo, non fit irregularis, imbg inici dij, quia scilicet nec dedit auxilium, netraliter videtur sentirc haec opinio,quin consitum, nec fauorem, quamuis illud ra- in nullo casu incurritur irregularitas pro- 1 tum habeat, non fit irregularis.sic Angel. pter non defensionem : hanc opinionem
verb. homicidiuta. 2. num. 6. Tabie n. ver. tenet Anton. 3. p. tit. 28. cap. 2. in princi p. irregularitas. 2. num. 7.Couarr. su p. Per Z Armil. verb. irregularitas, num . a. Tabie n. ad vili adlego cap. s. num. 2 I. Henriqued V rb.irregularitas. I. g. 1. ubi citat Hosti en
cap. i s. num. a. & glossa c. si quis viduam. sem, Archidiacomam.& alios. Probat, quia 1 o. dist. Probatur. nam rati habitio cum sit lex promotionis requirit sactum. cap. fi- posterior, nullo modo est causa homici- nati. I s. quaest. I .sed in eo, qui solum per- dij. Seeundb, irregularitas non incurritur mittit, nullum reperitur factum aergo. Vn- nisi in ea sibus a iure expressis, sed non est de ait Tabien. semper requiri aliquem ex prelsum in iure , quod rati habitio indu- ctum positiuum,qui sit causa mortis Concat irregularitatem,ergo. firmatur, quia non est expressum in Iure, Ad primum argumentum iespondetur qudd ex sola permissione contrahatur i eum Couarru. quod ratiliabitio mandato regularitaria', latea
402쪽
Inter has opiniones extremas media Videntur mihi essicaces.Prima est, qui revia incedendum est. Pro quo nota, quod Cipit consilium, non fit irregularis ; ergo duplici titulo potest aliquis obligari ad nec considens. Patet consequentia: nam
impediendum homicidium. Primo modo est causa magis remota. Secundamam i ratione charitatis, de hoc modo tenentur lis consulens non peccat contra iustitiana, omnes proximum defendere,quado com- quia non consulit aliquid illicitum con mode pollunt, ut patet cap.non inserenda. tra iustitiam, sed contra charitatem. Idem& cap. vlt. 2 3.quaest. 3. Secundo modo, ra- corollarium videtur tenere Henriqueet diatione iustitiae , nempe ludex, Ministri Iu- cho num. 7. sed obscure loquitur;videtur si iti x, Gubernator, dominus erga vallad- etiam de mente Emanuelis post 6. conci l OS, herus, pater,maritus, tutor,& c con- Dixi, si perstaserit: nam secus erit, si pertra vastalli, famuli, filius, uxor , pupilli, de violentiam, iniuriam, vel fraudem retr custoditi, ut tradit Nauaticap. 1 . num .i 8. heret illum a defensione: tunc enim ag P. Henriquo cap. i r. num.7. in glosia, li- ret contra iustitiam, & fieret irregularis, tera D. sicut ii aliquis volenti dare eleemosynam, Quo supposito , sit prima conclusio. perluadeat, ne eam det, tum peccat conis Qui non impedit homicidium , si solum tra charitatem, nec tenetur restituere:cae- tenetur ex charitate, non fit irregularis. ita terum si per vim vel fraudem retrahat,
P. Henriqu. Dum . modo citato. ubi allegat tuere, quoniam licet ille pauper non ha- alios, tenet Sylvest.verb. tomicidium. 3. beat ius iustitiae ad illam eleemosynam,f. a. reg. s.& Emanuel. verb. irregularitas, habet tamen ius ad hoc, ut nemo illam cap. I 78.conclus. s. Probatur nam iste non imp Udiat per iniuriam, ut dicitur in mate-
peccat peccato homicidij: homicidium ria de eleemosyna. enim est contra iustitiam. Secundo sequitur, qu bd si aliquis seiat Secunda conclusio. Iudex,& qui ex iu- homicidium tractari, & non revelet, non stitia tenetur impedire homicidium, si manet irregularis, si ex sola charitate te-
possit impcdire absque graui damno suo, nebatur rcu clare .ita Nauar. c. 24. num. 2 2.& non impediat, manet irregularis. ita P.Henri l. licto num. 7. Sylvcst. de Nauarti locis modo allegatis. Sequitur tertid , quod si Medicus non Henriq.num. 7. Emanuel conclus. .F lin. stipendiatus omiti it curare infirmum, ex cap. i. potestate Iudicis delegati. num . . quo moritur, non manet irregularis; sedc Autores primae opinionis. Probatur: cus vero si erat stipendiatus, vel ab illo Qui non obstat, si ex ossicio tenebatur infirmo, vel in oppido pro incolis, quia in
obstare,obligatur ad restitutionem secun- ptimo casu tantum agit contra charita-dtari communem sententiam; ergo con- tem, in secundo verb agit cotra iustitiam. currit moraliter ad damnum; ergo idem ita Emamiel cap. 37 3.c cl. a 3.&a Iil.
est in homicidio. Sequitur quarto, quod si stemina dicat Ex dictis sequitur primo , quod si quis illi, quo concepit, se velle sumere me-
volenti ex charitate defendere alium,per- dicinam ad abortu iri, Sc ille taceat, & se- suaserit, ne defendat eum, non fit irregu- quituraborsus post animationem , manet laris, licet id faciat dolose ex prauo ani- irregularis, si credebat se profuturum. itarno , scilicet ut alter moriatur. Corolla- Emanuel cap. t 78. post ducimam concit rium hoc est contraAngeliina, Sybiestrum sonem.
verb. homicidium. r.quaest. 9. partic. i. T Ad argumentum primae opinionis re, bien .verb. irregularitas. 2. num. I 6. Armil. I pondetur, quod Ponti sex in illo g. non
3 I. Nauar. dicto num. a 31. Sed illud te- loquitur de non impedientibus, sed denent quidam iuniores, quorum rationes aux diantibus, ut patet ex illis vetbis, sede ulla de censi ris. B b b ιι
403쪽
8 Septima pars. De homicidio contingente in bello.
t percussorib M opem ferrent. Secundd, re- bello propria manu occidit in casu , quod spondetur, quod non impediens homici- st nccellarium ad euitandam mortem, dium, cuna commode posset, reputabitur fiat iriegularisi irregularis in foro exteriori , quia praesu- Communiter Doctores conueniunt in metur ideo non impedisie,ut opem ferret; hoc ,quod qui se conserunt ad bellum iu
quod est de mente Nauar. c. 24.trii. 2 Q.Ver. in 18.nu. de habetur ex dicto g. illi. Sc cap. quantae.de sentent.excommunicat.
Ad argumentum secundae opinionis respondetur, qudd omittens defensionem debitam ex iustitia, licet non concurrat physice ad factum, concurrit tamen mo taliter. Ad confirmationem respondetur: Concedo nullum este textum cxprcisum, qui determinet,non impedientes homicidium esse irregulares : nam dictus Lilli. non loquitur de hoc, quidquid dicat Couar. nisi sorte intellig.itur quoad praesumptionem in foro exteriori, nihilominus tamen satis est quod in iure sit expressu in .
Omnes concurrentes ad homicidium auxilio , fauore, vel consilio eise irregul res,& qui non defendit, cum teneatur ex iustitia, vere concurrit moraliter ad homicidium, ut dictu in Est .
Te nreontinis ire proueniente ex homicidio contingente in bulo.
L in bello occidit propria manu , fiat irregularis
Pricta conclusio assumatiua, siue bellum sit iniustum, siue iustum . ita Nauarta
δ communiter Doctores, Se habetur cap. petitio. te homicid. Sed aduertite ex Nau. Hum. 2 I l. δί 224.quod quando bellum est iustum, erit irregularitas ex desectu pe
sectae lenitatis; quando verb fuerit iniustum, erit ex homicidio iniusto. Sed dissicultas est, utristi miles, qui instum, non quidem ad pugnandum proprianianii,sed ob aliam causam, verbi gratia, ad exhortandos milites vel ad adiuuanduin spiritualibus, si coniiciantur in has angustias, qu bd nisi occidant propria manu, non possunt se a morte descindere, non
manent irregulares. ita Nauar. in Hisp.c. 27. num M 4. Sylvest. verb. homicidium . q.6.part. 6.Henri q. mim. I .litera E. Pr batur aperte ex Clem. si furiosus. Idem dicendum est de illis qui se conferunt ad bellum iniustum, non quidem ad pugnandum, nec ad inducendos milites, sed ad adiuuandos eos in spiritualibus , vel ad componendam pacem.ita Sylvcst. q. .p. s. Probat,quia isti licite se defendunt; unde tota controuersia est de milite . qui quidem prosectus est ad praeliandum.
Nam Henriq. num. l .Emanuel concl. 6.δ aliqui ituriores tenent esse irregularem, quamuis bellum si iustum. Probant,quia sponte sua accessit ad bellum, ut autoritate publica Occideret, sicut Iudex, licet teneatur occidere malefactorem, manet imregularis , quia sponte accepit ossicium. Confirmatur: Qui in duello occidit ait rum,quamuis sit in desensionem propria: itae, manet irregularis ; ergo. Sit tamen secunda conelusio. Isti milites,quando bellum est iniustum, manent irregulares, no tamen quando est iustui . Prima pars est Sylvest.quaest. . p. . citata. Probant, quia isti non habent licitam defensionem. Clementina autem si furiosus. tantum loquitur, quando desensio est licata. Ponit optimum exemplum Sylia est. si, delinquens comprehendatur a miniastris ivllitiae , dc occidat, ut euadat mor tem , fit irregularis ; secundam vero partem tenet Sylvcst. quaest. 6. citata. pari. 2.δc aliqui viri docti. Probatur: nam ista defensio est licita. Confirmatur, si Iudex, vel carnifex inuadatur a reo, quem Vo
404쪽
Disput. quinta. Seci. III. Tubsecundum. Dry
sebat decapitare, & pro necessaria sui de- Nauar. numena a 4. de praebentibus arma tensione occidat illum, non manet irregu- ad bellum iniustum. Idem dico cum Hemaris. ri. numen s. de gubernantibus nauem in Ad argume utum P. Henriqu. responde- bello iniuilo.Secundam vero partem contur, quod ludex suseipit officium , in quo clusionis tenet Nauarr.num. 2Din. Henriq.
aliquando tenebitur occidere malefacio- n. .& a. CDuarru. g. . num. 2. & commu-
rem sine necessitate defendendi propriam niter Doctores,qui aperte deduc usit eam vitam, & ideo manet irregularis; at verb ex cap. petitio tua. de homicidio. Et pio. si daretur casus, in quo occideret illum ad batur: nam alias milites in bello iusto es defendendam propriam vitam , non ma- sent irregulares. Et haec secunda pars in neret irregularis, ut dictum est, quia lici- telligitur etiam in illis , qui percutiunt,dete se defendit.Ad confirmationem : Con. Vulnerant, dummodo non desorment, cesso autecedenti, negatur consequentia: quod etiam habet locum in personis ec- nam pugna in duello, est illicita ex utra- cles asticis. ita Panorm. cap. penuit. Je vlt. que parte . unde neuter eorum , qui pu- de clerico percussere.Henri nu. a. Nauarr. gnarit in duello,est proprie defensor, sed num. 1 F. sau et dictum cap. petitio. ibi iniustus aggrellor, quod iam est omnino enim sol sim ita ducitur irregularitas exoc certum poli Trident. sess 23. cap. I9. de cisione, non ex percussione. Idem tenet reformat. Sylvest. ver. homicidium. 3. 'uaest. s. parta D v Ei TAT V R secun id, ut tum qui non 6. ubi id limitat, nisi intulisset vulnus le- occidunt propria manu , sed pugnant, de thale,& taliter vulneratus occisus ab aliis.
solum a sistunt bello ad adiuuandum,vel idem icia et Armil. ver. irregularitas. num. exhortandos milites,maneant irregulares 37. Hanc autem limitationem intellige, sequuta deformatione nisi forte tale vulnus non concurrit ad Prima conclusio. Quando bellum est mortis accelerationem, ut si taliter vulne intuitum, manent irregulares;non tamen ratus occisus est a bombarda, iuxta ea quq s sit iustum. Primam partem conclusionas dicemus agendo de Iixa. Aliam limitati tela et Sylvest. ver bellum. 3.quae. . & ver. De mappi nunt Sylvest. & Armil. locis ci-
6 a 34. & Couarru. num. a. qui dicit esse nisi percussorit animo occidedi. tunc enim communem. Probatur: itam omnes illi licet vulnus non fuerit lethale, si pereus. censentur quasi una causa moralis; exci- sus fuit occisus ab aliis, fit irregularis. Sed piuntur tamen illi, qui solutu assistunt ad Henri cap. I a. num. 4. in fine , non appro- componendum pacem, vel adiuuandum bat hanc limitationem,& meritb quia v milites in spiritualibus. ita Sylveit. quae. 6. Iunias occidendi non iussicit ad inducet, citata. dum irregularitatem, nisi sequatur oecia Hine sequitor, etiam esse irregulares, fio. Praeterca: nam cap. peti io. non ponit qui custodiunt circinas militum. ita Nain hanc limitationem. num. a 34. idem dico de conducente mili- Ex dictis sequitur,quod vendentes vel tes: hoc a sortiori est de mente Nauatri donantes arma militibus ad bellum iuniam. 124.S: Emanuclis cap. I 8. concl. 2. stum,non manent iri egularcs. ita Nauaria
sed eis contra Dida cum Pereae ad V .ll num. 2II. d. hoc intelligo . quamuis praedi ego, cap. 6 num. i 6. ubi citat alios. Et beant arma etiam offensua in ipso confiapto bat,quia iste est causa remota; sed cer- ctu belli,& quamuis sit clericus in sacris. te ex hac ratione sequeretur , qudd con- hoc' est de mente Nati arr.ibidem f. 7. v biducens , vel rogans aliquos , t adiuuent citat innocentium, quamuis Sylvest. ver amicum in lixa iniusta, non esset irregu- homicidium. 3.quae se. 6.part. 6. Henriqu.c. laris morte sequutaadem etiam dico cam 1 a. num. q. litora N, L numer ii. & Villa
405쪽
Septima pars. De homicidio contingente in bello.
lego cap 6. num. s. versic. consequenter quaero. limitant, quando arma offensiua diutur ante conflictum prae iij.
Sed probatur nostra sententia, quia , Ut dicemus in solutione ad i. noluit iiis , ut pugnantes in bello iusto essent irregulares, nisi propria manu occidant. Sed contra secundam partem conclusonis arguitur. Primd: nam , ut dicemus infra , quando plures concurrunt ad occidendum , licet unus tantum occidat, omnes manent irresulares , quia omnes cenientur una causa moralis , sed in bello
omnes concurrunt tanquam una causa, quia mutuo se iuuant vocibus, exhortationibus,& opere ipso, nempe pugnando;
Secundo arguitur ad probandum, quδd saltem clerici pugnantes propria manu, sunt irregulares , licet non occidant, quia dant operam illicitae rei & periculo aetericis enim prohibitum est bellare propria manu , ut dicitur in materia de bello;
Ad primum respondent aliqui,quod pugnantes in bello iusto, ideo non manent irregulares, quia licci sint una causa morat is, tamen dant operam licitae rei, quod non contingit pugnantibus in bello iniusto , quae solutio coincidit cum solutione Nau. n. Ei s. ludis pugnans,vel exhortatis in bello iusto nec formaliter, nec virtualiter vult mortem, si non deformat propriamantinat vero facientes haec in bello iniusto, virtualiter & indirecte volunt homicidia, quia poterant, Jc tenebantur vitare tale opus , de non vitant, & hoc iussicit ad indirecte voluntarium , ut patet ex
I. a. qt st. s. art. 3. Veruntamen licet d
Iemus quod haec solutio posset satisfacere quantum ad laicos , sed non quoad clericos,qui bellantes propria manu dant operam illicitae rei, unde aliter respondent, quδd licci adiuuantes & pugnantes propria manu in bello iusto ex natura rei posilini dici via a causa moralis occisionum ibi contingentium ; nihilominus non incurrunt irregularitatem, nisi propria manu deforment , quia ita decretum est indicto capit. petitio. secundum communem expositionem Doctorum. Quod merito factum est: nam si omnes pugnantes in bello iusto manerent irregulares , magna hominum multitudo redderetur inhabilis ad Ordines, & hac de causa multi retraherentur a bellis iustis. Hanc solutionem dat Henri. c. I s. num. a. & quidam: uniores.
Ex hac solutione sequitur, quod licci ςlerici in saccis exhoitentur milites in bello iusto,non solum ad vincendum S: fortiter
agendum, fed etiam ad Occidedum te mutilandum, non manent ii regulare S.CoroLlarium hoc est contra Nauarrum n. 2 I S. calios. Sed illud tenet Henr. cap. I 2. I ut 3.ε.
litera R,& cit. t alios ;& nonnulli recentiores dicunt, esse satis probabile. Quod corollarium ego limito cum Henii. abidem,&n. I I. litet a C , dummodo non incitent ad occidendum luine, vel illum in particulari nam haec est intentio multum
specialis homicidi j. Ad secundum respondetur, quδd licet clerici in sacris pugnando propria manu
peccent mortaliter contra honestalcm strutus clericalis, tamen si bcllum sit iustum, non fiunt irregularus, ni si propria manu occidant propter rationem modo it adi tam in solutione ad primam,& patet aperte ex dicto cap. petiti O. Si opponas cap. quod in dubiis. dc poenit. Jc remigionibus. ubi decernitur,facem dotes, qui in bello exhortantur ad prHliandum,elle deponendos
Respondetur cum glossa, quδd ibi est sermo de bello iniusto. Secunda conclusio. Clerici in sacris pugnantes in bello iusto ex dispcnsatione
Papae, quamuis occidant propria manu, non manent irregulares , quia tacite dc virtualiter dispensavit in tute inducente irregularitatem. ita Sylvcst. ver. homici
num. a. qui dicit este communem; pro qua conclusione videte doctrinam traditam a Nauarta
406쪽
Disput sexta. Dct. tertia. Dubsecundum, V tertium. 381
Nauas r. cap. 2 s. n. 74.3c P. Moli irato in I. consilio concurrunt ad furtum, quilibet de iust.tract.1.disp. io 8. f. est vero. & disp. tenetur in solidum restituere damnum iliai 1 o. in fine. ubi dicit hoc non esse intelli- latum,si reliqui non restituan . Secundb,
gendum de laicis etiam ex dispelicatione probatur ex c. scut dignum. de homici- Papae pugnantibus. Sed nota,quod ex hoc, dio. g. illi autem .imbaddo,qubd qui seie- qudd Papa det licentiam clericis in sa- ωr alliciat euntem ad occidendum , licet cris,ut assistant in bello iusto,non conce- non suadeat homicidium, imo lichi dis dii facultatem pugnandi propria manu: suadeat. soldm alloci et animo desen intentio enim Papae sollina est,qubd assi- dendi eum s si opus fuerit in ne succumbat,
stant ad exercendum munera sacerdota- manet irregularis , si ille occidat. ita Plotia. ita communiter moderni. uius ieg. 3o. Anton. 3. p.tici 28. cap. 2. f. s.
Tertia conclusio. Qui F ugnauit in bel- Felin .dicto c. sciat dignum. num. 6.& alle lo iusto, si dubitat, an occiderit , taliter gat Speculatorem & Hostiensem, tenetqubd probabiliter reputet occidisse,debet etiam Henr.cap. I .num. 1. litera I, & cla- se iudicare irregularem, alias non. ita NM risis cap. i6. num. I. ilicia L. & Couartu.uarr.lib. s.Consiliorum,cons. 2I . de homi- num. 2.Versic quatenus vero .in fine.Fauedicidio.& Henri. cap. 3. nu. . casu F.& c. 13. dictum c. sicut dignum. f. illi ctiam. Et ranu in. r. in fine.vbi Ll probat ex dicto c.pe- tione probatur,quia talis allociatio auget titio. ibi si de huersectione cui sine im con- animum delinquentis ex qua ratione col-stientia te remordet: nam si sollim dubium ligo, hane doctrinam limitandam esse, ne sufficeret ad irregularitatem in his, qui procedat , quando non est auctus animus pugnant in bello iusto,innumeri clienti r- occis iis , quippe qui viribus & armis
regulares. multum superabat aduersarium , & ita Ex dictis sequitur , quod licet clericus colligo ex doctrina Henr. c. q. num. a. liis det eo silium,ut indicatur bellum iustum, tera E, limitat etiam Henriq. cap. I s. n. I. non manet irregularis;vnde clericus pore nisi socius sit pater, vel filius, aut intimus test elle de consilio rerum bellicarum . ita amicus, qui bono animo allaciniit, ne pe- Henri .cap. i 3. n. I. Agendum est iam de riclitare turmunc enim dat operam licita bello priuato,nempe de rixa. Vnde rei. Que limitatio placet mihi,&est etiam Duni TATVR tertib, quando plures Nauarri conssa. de homicidio. ubi dicit,
concurrunt ad homicidium, viruiu -- non esse irregularem eum, qui bono anities maneant irregulares Quam quaestio- mo tenebat ensem euaginatum in manunem tractat Helui.cap. I .num. r. & lati si sine alia laesione, quamuis alius percussussime Couarr. p. 2.g. a. a fratre in rixa , postea obiit ex percu LSit prima conclusio. Quando plures sione. praemisio consilio aggrediuntur aliquem Sed uald, quando plures concurrunt ad occidendum eum, licet unus tantum non praemisso consilio, sed in rixa subito
percusserit, & occiderit, omnes manent contingenti, de vulnerarunt Pettum . Scirregulares, siue ignoretur,quis illum per- sollim unum vulnus suit lethale, nesciturciisserit, siue sciatur. ita Couarru. num . . tamen ἡ quo fuerit inflictum, utrum om- versic primus casus. Henri. numer. 2. Lu- nes maneant irregulares dolii. Carteri j in sua Practica criminali. Couarru. num .s .vcrsc.quoad irregul quae. s.n. 2 8.S1 tu est. vcr. homicidium. ritatem. magis inclinat in hoc, qu bd om- i. q. II.& Doctores communiter in c. si- nes debent se reputare irregulares. idem gnificasti. et 1. de homicidio. Probatur: tenet Anto. 3. p. tit. 18.c. I. f. s. tenet etian nam omnes isti fuerunt velut una causia Graphis lib. 2.cap. 62 n. 7.& Ioata. Andr.
moralis homicidij, sicut communiter di- Gosredus, Ananias,& alij citati a Couarta cunt Doctores, quod quando plures uno at vero Hostiens Plouius, de alij citati a
407쪽
38α Septima pars. De homicidio contingente in bello.
Cona tr. tenent relinquendos elle suae con- probatur ex doctrina communi in malevscientiae.
Sit tamen secunda conclusio. Si aliquis scit se percussisse trili aliter, iste madet irregularis; si scit, v ct credit, quδd non pere uisit lethaliter, liber manet ab irregularitate ii autem omnes dubitent, naues dubent se reputare irregulares,iuxta C.ad amdientiam. de homicid. de secundum hoc pollunt reconciliari Autores citati. Hinc sequitur, quod Iudex, cui non constat,quis illorum percussit lethaliter,
omnes debet reputare irregulares. ita Didaeus perez ad Uill adlego cap. c. num. 43. versic. idem ex praedictis. 8c est ad mentem Couarru. Anto. Ioann. Andr. Gossedi, de Ananiae. Sed quid, quando non ex dolo, nec ex mutua cooperatione,sed ex aliqua negligentia quatuor proiecerunt lapides, de constat uno tantum lapide percussum obiit Ie 3 PereZ versic. de quaestione tamen supradicta,tenet, quod Iudex Omnes reputabit irregulares, unde male allegatur a P.Henri. num. 3 cinglossia,litera S,pio pa
Sit tamen tertia conclusio, quδd omnes absoluuntur.ita vili adlego c. 6.nu. F. versic. sed pone quatuor. ubi citat Hostiensem dc Ioannem Andr. tenet etiam Henriq. num. 3. in fine. ubi citat alios. Pr batur , quia licet dubitetur, an occiderit, non tamen constat , qudd aliquis deliquerit ; quando autem censebitur negligentiai in huiusmodi prosicientibus lapides Videte in vili adlego num. 37. versse. si vero Suis. Maior autem difficultas est . quando plures simul concurrunt non praemisio consilio,sed in lixa subitδ contingenti , de inulti vel omnes percusserunt, sed unus tantum percussit vulnere lethali ,&cognoscitur quis iste sit pCouarru. versic. secundus casus , dicit, qudd hic solus manet irregularis, reliqui vero non, quia licet teneamur de percu L. sone, non tamen de homicidio. Piobatur
pti inb ex dicto cap. significasti. Secundoria de restitutio. Quod si plures concurrunt ad furtum non coadunati, nec praemii loconsilio, sed diuisim, non te nuntiar
singuli ad restitutionem in solidum, sed solum ad illam partem,quam quilibet furatus est Ergo similiter dicedum est quan .
tum ad irregularitatem. Eandem sententiam tenet Villadiego cap. 6. numer. 47. Maliqui iuniores. Sit quarta conclusio.Quamuis haec se n. tentia sit valde probabilis,opposita tamen videtur mihi probabilior , quam tenet
homicidio. in fine. & aliqui iuniores;eandem videtur tenere Henri num. 2.liter. E, iuitista doctrina eiusdem num .iliter. N, quamuis obscure loquitur. Et probatur conclusio. Omnis ficto ipso mutuo se iuuant,& debilitant aduersarium; ergo omnes concurrunt ad occisionem. Vnde ex hac ratione colligo, nostram conclusi nem ei te demente Emanuelis cap. I 78. concl. I 6.inquantum dicit, ni allud.in dose unosa orros. Confirmatur : nam licet non concurrunt Draemisse consilio, tamen ex quo omnes simul ex una parte oppugnant
aduersalium , concurrunt tanquam una
causa totalis moralis. Secundo probatur: Si aggressus ab uno detineretur, vel imp diretur ab alio, ne posset se defendere , &ob id occidatur ab aggtessere,ialis impediens vel detinens maneret irregularis; sed hoc contingit in praesenti Ditem vitatualiter ergo.
Ad primum argumentum respondCtur, casum c. significasti. cise diuortium: nam loquitur,quando primo Parochus percus fit latronem,ix postea parochiani superuenientes occiderunt, & tunc si vulnus inflictum a Parocho erat leue, non maneret Parochus irregularis; at verb si Parochus de parochiani simul aggrederentur
latronem,etiam Parochus maneret,irr
gularis , licet vulnus ab eo illatum non ellet mortale. Ad secundum respondetur , non esse eandem rationem de restitutione,& irrc-
408쪽
Disput .sexta. Sect. tertia. Dub. quartum. 383
gularitate, quia rationes factae pro quarιa opinio quantum ad primum dictum pro- conclusione non currunt in restitutione: batur primo, quia non est expressiim in iu& est aliud smilies nam qui per vulnus no re, qnod in hoc casu primus percussor stlethale est causa, quod percussus ab alio irregularis ;crgo non incurrit irregulati-
vulnere lethali citius moriatur,fit irregu- tatem. laris,& tamen non tenetur ad restitutio- Si opponas cap. significasti. el a.de honem. ita Henriq. num. 2. litera B. micidio. respondetur, textu solbin desini- Ex dictis sequitur, incenam esse illam re, quhd primus uti inerans lethaliter ma- regulam traditam a Cardinali de Anania iret irregularis,quando dubium est, utrum in dicto cap. significasti. quod qui non te- de facto Obierit ex primo vulnere, vel ex netur de occilo, non manet irregularis: secundo:at Verδ quando certum est , per- contrarium enim tenent, meritδ, P, cullum Obillse ex secundo vulnere,iuxtus normit. de glos. Ioannis Andr. quos sequi- nihil definit. ita Couarru versi.tertia subiatur villadi ego cap.6. nume. l . versic. ex licitur.in fine. Secundo probatur: Ad ir- praedictis. iuncta glossa Didaci Perea. regularitatem homicidii requiritur, quod Quinta cocluso.Quando unus est per- homo sit causa proxima de ossicax homicussus a pluribus,& obiit ex illis vulne- cidij, sed quando percussus obiit statim exribus, nec constat potius ex uno quam ex secundo vulnere , primus percussor non altero vulnere obiisse, tunc omnes per suit de facto causa esticax homicidiscrgo. cussores manent irregulares. ita Couarru. Confirmatur: Si percussus a Petro vulnere verse. quaad constituitur. ubi citat mul- lethali, statim occidatur a fulmine,Petrustos. tenet etiam Henriq. num. 3. litera R, non manet irrcgularis, quia vulnus de s & habetur ex dicto cap.sgnificasti.3.qubd eho non causauit mortem; ergo nec ins discerni,quia tune creditur ex multitu- praesenti casu. dine vulnerum obiisse. Sit secunda concluso. Tertia opinio Duni TATVR quartd,quando plu- quoad primum dictum videtur mihi pro- res concurrunt diui sim,& percutiunt, dc babilior prima opinione , quam conclu- vltimi tandem occidunt, utrum primus sonem amplector in casu,qubd certo c percusior maneat irregularis λ stet secundum vulnus per se solum ita Prima conclusio. Certum est,qudd vl- causasse statim mortem, ut primum vultimi percussores manent irregulares. Lo- nus non accelerauerit eam: nam si acce- quendo autem de primo percussore est . lerauerit, primus percussor etiam erit i prima opinio,qudd si sit certum, primum regularis. Ex Medicorum autem iudicio vulnus fuisse letliale, manet irregularis, de eoniecturis constabit, primum vulnus non tamen si si dubium . de se lethale non concurrisse de ficto ad Secunda opinio est, quδd etialia quan- mortis accelerationem, ut si secudus perdo sit dubium, utrum primum vulnus fuc- cussor Ie paso Ia eueca convn arrabum, orit lethale , manet irregularis. Authores por Ios pechos, . si Ie paseo de una esto ada - .harum opinionum refert Couarr. p. t.g. i. por et coracon. Haec concluso cst de mennum. .& dicit primam esse communem, te Henriq.num. 3.in princ. & probatur ex videte etiam illum num.f. argumentis modδ Dctis. Tertia opinio est Zazij apud Couarru. Tertia conclusio. Secundum dictum qui dicit duo. Primδ, quod quamuis con- tertiae opinionis est verum mam cum per stet primum vulnus suille lethale,si tame cullius non obierit statim post accepta vi percussius ab alio statim obiit, primus per- tima vulnera lethalia, certum est, quδdcussor non manet irregulati I.Secund4 di- primum vulnus concurrit ad mortis acce-cit, quod si non obiit statim, manet irre- lerationem.
gularis; hanc tenent aliqui viri docti. Quae Sed quid, si primum vulnus suillet hale, Duiliaco by Corale
409쪽
thale,& vhima non fuerunt lethalia Quarta conclusio. Solus primus percussor manet irregularis, nec ista cocluso contrariatur quaitae coclusioni dubis praecedentis: nam modb loquimur, quando plures concurrerunt diuitiin, praedicta autem quarta conclusio loquitur, quando
de facto concurrunt simul & allociatim, lieet non praemissio consilio. Quinta conclusio. Qui percutit alium iniuste, licet non lethaliter, ii est causa per illud vulnus, quδd inimici illum qu erentes inueniant dr occidant, manet irregula- Tis. ita Nauar. num. 12 ;.3c Emanuel cap.
I 8.conclusi 8.quod aliqui viri doctim ritd limitant, quandoe veri simit iter id debuit percustor cogitare, ut in simili docet Sylvest. verb. homicidium. 3. q. F. P. . NHciari l. cap.r .nuna. a. in fine. DV BiTA TvR quintδ,quando Petrus ri Xatur cum Ioanne,& superueniunt consanguinei,vel amici Petri,& occidunt Ioannem, utriun Petrus maneat irregula.
Iis, quamuis exprCsse prohibuerit suis,ne quid mali tu ferrent Ioanni r
cit,quδd si rixa crat illicita ex parte Petri,
manet irregularis, non tamen si erat licita, idem tenet Emanuel cap. I 8. conclusI 8. δ Nauar. nu. 1 27. consi. 26.de homicidio.nec oppositum dicit cap. 2 .num. 23 i. si attente legatur, licet ab aliquibus . citetur pro contraria opinione. Et quidem quando rixa est licita ex parte Petri, nulla est controuersia inter Doctores, unde s
Ium est diffenso, quando suerit illicita ex parte Petri. De quo sit
Prima conclusio. Probabilius est, non eme irregularem . ita glossa cap. finali. 2 3. Pult.& ali; citati a Couar.Henriq. . I 3.ia. .&comuniter Theologi recentiores. Probatur: nam per prohibitionem impedivit, quantum erat de se,mortem,& ideo non
est causa illius. Secunda conclusio. Si Petrus qui fuit causa rixae, vel si passius est iniuria, videns
amicos vel consanguineos tentare, ut Occidant Ioannem,tacet,& non contradicit, irregularis.ita Henriqueet dicto num. 4. Nauar. num. 2 3 I. f. i 8.COuar. nu. 8.casu Α.& alij communiter in c.Petrus.de homicidio. Et probatur ex codem textu, ubi quidam diaconus ideo excusatur ab irregularitate, quia quatum potuit, prohibuit suos. Secundo probatur: nam ista taciturnitas est virtualis consensus, siquidem homicidium tractatur intuitu Petri, de hoe habet verum , non sol sim quando in praesentia eius tractatum est de morte , sed etiamsi tractatum sit in absentia eius, ipse tamen id scivit. ita Emanuel c. IT 8. conclusi 7.δc Henriq. dicto num . . litera Probat, quia tenebatur admonere, ut deinsisterent, Se videns quδd non proficiebar,
tenebatur monere occidendum. Sed vivorum dicam, hoc non est mihi omnino certum,quia vidctur tantum peccasse c&tra charitatCm Teitia conclusio. Si superuenerunt inimici loannis,& occiderunt eum, non in
tuitu Petri, sed pristinae inimicitiae, Petrus
non manet irregularis. ita Panormit. cap. Petrus. de homicidio. A rmit .verb. irregularitas, num. s. Henriq. dicto num . . dc Couar. casu 3. contra Villadi ego cap.6.
Te irregularitate proueniente ex aborsit.
est causa ab orsus, si irregularis λPrima cones usio. Qui est causa aborsius,
antequam scelus esset animatus anima rationali, iure antiquo non erat irregularis; at verb quia hoe peccatum reducitur ad homicidium, Sixtus V. in quadam Ex tr uaganti decreuit, hunc manere irregul rem,quam tamen irregularitatem sustulit Gregorius X I V. succcstor eius,& reducit ad terminos iuris communis. Prima pars conclusonis est communis Doctoriana habetur cap. sicut ex literarum. de homicidio. & ratio est aperta,quia ibi non caeditur homo: nam rectus non habens animam rationalem, non est homo. Secunda
3 3 Septima pars. De irreg. proueniente ex aborss.
410쪽
TU'ur sexta. SecZ. quinta. Dub. primum. 381
verδ & tertia pars conclusionis constat ex prauida, quae passa est ab sum , diximus Extrauagatibus Sixti U.& Gregorij XIV. sectione l. dubio s.
quas refert Henriq.lib. I o. de sacramento ordinis.cap.vit. num. 3. ingloiIa, litera F, - -&Emanuel in Sum. verb. aborsus. cap. s. sECTIO v. Q a1ndo dicatur homicida directe voluntarius,vide Ap. seist.2.dub. I .concl. r. De distensiatione irregularitatis prauementis Secunda conclusio. Si sectus erat ani- ex homicidio iusto ct iniusto. maius anima rationali,qui est causa aborsus,ialiter quod foetus occiditur in utero, T prirrib dicemus de iusto, secundδvel extra,manet irregularis, haec etiam est Ita de casuali, terti δ de dire ste volutatio.
m istae verb. ab arsus,& habetur dicho cap. gularitas proueniens ex homicidio iusto sicut ex literarum. st reseruata Papae 3 Tertia conclusio. Qui est causa abor- Prima conclusio. Stando in iure com-sus,si dubium lit,verum foetus erat anima- muni solus Papa potest dispesare. ita Syl
Summistae.Probatur argumento text.cap. Secunda conclusio. Qui habet priuile- ad audientiam. de homicidio. gium dispensandi in omnibus irregulari- Pro explicatione conclusionis suppo- tatibus, excepta bigantia , & homicidionendum est, qudd sectus masculinus ania voluntario, ne potest dispensare in irre-iuatur anima rationali quadragesimo die gularitate ex desectu persectae lenitatis.
a conceptione, scemineus vero octoag - ita Caiet. 2.2.q. ,Α.arti c. 8.& in Sum verisimo die. ita Couar Nauarr.Henriq. locis irregularitas Armil .eodem Verb num. modo allegatis,& communiter Doctores. S Henriq.num. 3. litera K , & Nauarr. in Dixi, anima rationati nam anima sensitiva Vltima editio.num. 1 o. & patet etiam ex& vcgetatiua antea infunditur, ut doces Compendio Societatis.ver. dispensatio. f. D Thom. .P.q. I I 8.artis.1 .ad 2. secundo in usu. Probatur primo, quia lo-
Ex dictis sequitur, quod qui postqua- quendo in rigore non est homicidium, dragesimrim diem causat ab orsum, est ir- sed hominis occilio:nam homicidium est regularis; sed in hoc casu facilius impe- crimen. Secundo : nam licet ocelsio iusta tratur dispensatio secundum stylum poe- aliquando dicatur homicidium , ut aienitentiariae, ut inquit Henriq. dicto nu.6. Henriq. cap. I o. num. i. litera A , tamen lDUBITATVR secundb,virum qui non comprehenditur in exceptione ho- dat foeminae medicinam, aut venena ste- micidi j voluntarii: nam homicidium vo-rilitatis, ne concipiat, ant viro , ne possit luntarium,quod icmper excipitur in prae- generare, incurrat irregularitatem ὶ Con- dictis priuilegiis, est homicidium illiei- clusio,non incurrit. ita Nauarr. num. a M. tum volitum in se, alias quam causa vi-Villadiego cap.6. versicu. sed contrarium tandae suae mortis,ut tradit Nauarinu. 1 o. est,num. 36.H 'nriq.num. 6. & omnes.R- Vnde per tale priuilegi a poterit dispentio est, quia ille non causat homicidim in I sari cum Iudice, ini iust desornrauit cum& licet Sixtus V. imposilit irregularit, teste Ac aliis , qui concurrerunt ad talem tem contra dantes Reminae medicinam, deformationem, & etiam coin milite, qui ne conciperet, tamen eam abstulit Gre in bello iusto occidit. ita R. ilicet 1. i. q. o. gorius X I U. & reduxit ad terminos iu- artic. 2. dubiq. & Emanuel cap-l 74. coimais communis. De saltante cum muIiere causio. .