Tractatus de globis, coelesti et terrestri eorumque usu. Primum conscriptus & editus à Roberto Hues Anglo semelque atque iterum à Iudoco Hondio excusus, & nunc elegantibus iconibus & figuris locupletatus ac de novo recognitus multisque observationibu

발행: 1617년

분량: 166페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

anni Iuliani,haesisse deprehenditur. Anno cxxvr ante incarnatione, ex Hipparchi observatis ad xxiv ejusdem meu sis vel ix. Kal. reserendum esse constat. Hinc patet Sosigenis utut magni Mathematici error,qui c amplius post Hipparchum annis, in ordinatione C lendarij Iuliani idem aequinoctium statuit in xxv. Mart. vel viri Kal.April.quem locum propemodum cccc annis ante ejus temporira occupare debuisset. Atque hic error Sosigenis ad posteros etiam dimanavi unde Galeni tempore cc paulo minus post C ssarem annis) aequinoctia circa xxiv dies mensium Romanorum, Mariij &Septembris insigniri solita,autor est Theodorus GaZa. Anno inca nationis Christi factum est x.Κal. sive xxiii Martij.Annis cxv post incarnationem, Ptolemaeus observavit XI. KA Tempore Concilij Nicaeni circa aunum Christi cccxxv m haesit in die xxi Ma iij, vel x11 Kal. April. Octingentesimo tricesimo primo post in Gnationem anno, Thebit Benchorali observavit aequinoctium vernum die xvii Mariij. Alfragani aetate haesit in xvi Mariij. ArZachel Hispanus millesimo nonagesimo anno observavit Id. Mar. sive die xv ejusdem mensis. Anno M cccxvi observatu est die Mariij xi ii. Nostra aetate ad x i & x ejusdem mensis devenit. Ita ut annis circiter mille viginti duobus, non minus diebus x iv antiquas sedes anteverterint.Tempus item solstitij a Metone & Einstemone observati annis circiter 3 88,ante natalem Domini congruit X xvi Ii Iuni,ut docent Iosephus Scaliger&Iacobus Christinannus .At nostris te poribus in x ii ejusdem mensis deprehenditur.

colari Sol tiorum ta aeqvinoctiorum.

Eclipticam & AEquatorem transversim secant duo circuli, maiores item,qui Colari vocantur.Vterque per mundi polos transit & arquatorem recte secat. Alter per utriusque intersectionis puncta tr sit, & vocatur Coturus aequinoctiorum : Alter per puncta maxima distantiς,& Coturus solstitiorum nominatur.

Colurorum in genere officia communia iunt,i ostendere quatuor principalia puncta Zodiaci,in quibus propter motum Solis maxime temporis mutati nes fiunt Qtiorum punctorum duo in squalore sunt re nimirum & bbra,constituentia colurum aequinoctiorum;& duo in Tropicis,concer & Capricornus, quiessiciunt colurum solstitiorum:a distinguere aequatorem, Zodiacum & totum

casum in quatuor aequales partes. Cujus rei usus in loco de signorum ascensionibus praecipue patet Disserund

42쪽

Differunt inter se coluri quod o Qui si lilialu transeat per polos Mundi oezodiaci finmala uinoctialis transeat per polos Mundi tantum.

Vtrumque Colurorum,ut & s quinoctioru puncta, ab antiquis quas in coelo tenuerunt sedibus discessisse,qui motus coelestes diligentius speculati sunt,facile adverterunt,sive stelis fixς progressae sint in antecedentia secundum signorum ordinem, ut Ptolempo placuit, vel puncta squinoctiorum & solstitiorum retrocesserint in conseque tia contra ordinem signorum Zodiaci,ut voluit Copernicus.

Quid de hac Equinoctiorum processione ac sententia Ptolemaei ac Cope nici censuerit olim Iosephus Scaliger, cum illustrium ordinum Hollandiae r patu electi essent arbitri super quaestione quapiam mathemicatica; atque ipse millis esset, expressit in Epistola quadam ad Isacium Casaubonum, quae edita est postmodum Lutetis Parisiorum cum aliis aliquot eiusdem epistolis atque opusculis : Quid item Tyclio noster statuerit, exstat in Progymnasmatis instauratae Astronomiae pag. a s s .Sed primum ponam verba & sententiam Scaligeri. atque inde Tychonis aliaque subiungam.Scaligerita loquitur:

ltera literae tua pol ridie mihi redditae sunt postquam priores accepi.Inisiis meministi cuji dam,qui inagneticae cuspi is directionem profitetur. Multi hoc conati sunt, conanturque quotidie maximis ab Ordinum it 'ium consilio propositis praemys. uidam obtulerunt epicheiremata sua: capti sunt de ea arbitri. Ego sinus in illis fui: in quibus tamathematici se

nautae peritis imi. sed qui eorum Mathematica profitebantur, illi τῶν ναί - κων οι δεε ναυαι άτας ολο πτοι erant. Praeterea aut Zores isti,de qui-hm sententiam ferro debebamm,nihil tanto hiatu dignum praestiterunt. Quidum Anglis ante triennium libro de Magnete edito nihil dignum empediatioηe ea,quam excitarat, protulit. Ego sepeproposui Samirematicuhi qui hic prolitentur,rem,quam ipsi nunquam concoquere potuerunt,risso ludibrio exceperunt. Hipparchus primus omnium rem jocularem se ridiculam excogitavit, motum, inquam Octavae sphaerae in Occidentem sens in Occidentem promoveri eodem situ,Ordis intervassis servatis pera suasit Ptolomaeo,Ptolemaeus ita confirmavi ut posteritati de eo dubitare religio fuerit. Primus omnium memoria patrum nostrorum alter Aprologiae mindex Nic. Ceternicus odoratin est futilitatem epicherematis Hipparchei.Et non octavam sphaeram in Occidentemsed aequinoctialia pundia

εἰς τὰ α --αprocedere animadvertit: idque vocat et προ- ἰ ρει ν o. Hanc praeclaram axima ersionem publicatam,num demonstratione

eorum,qua ex ista penae e necesscia est Austravit. Sed rem nuda- tantum

43쪽

i TRAcr. DE CLov. proposuit, nos vero animadvertimus peltas, ut fabalantur Hipparchus es Ptolem.eus εις - δ το μεναprogressas nunquam fui λ : o EU κυνό sis in temporibus Eudoxi codem istor Eo a palo mMndi propius ab eis ut hoῆα hu que rei exempla co egimus. bus animadversis praecessio aequinoctia

-,alterum no esse vincit ii o νησία των ἀπλυων ab Eudoxi te oritur. Ergo aberum est.Sunt igitur praecessiones a Ninoctiorum quas non potuit demonstrare summus ille vir,n si ie των φαδεαμ ενων, ex quibus Lim pote sdiendi alter motus, quam praecesso. Iam habemm etdes, diuid es των ἰογγιερινων κενα- ά et γηγουμενα κίνησις. Punctorum aequinoctialium in antecedentia motus, si moventur puncta aequinoctialia, cisculus autem aequinoctialis ad isti puncin describitur,ergo circulus aequin Atialis mobilis est, quod vero meram. Si circulus aequinochalis mobilis, se potu quaque ejus msibilis est. Itaque polin circuis aequinoctialis erit alius apolo mundi. Polus enim mundi άκύνδρο se κι- ας. Praeterea omnes meris

iani transeunt per polos aequino ctialis,dr in superfici s lapidum linea meridiana,quae ad costocanda horologia solaria di gnatur, ea intelligiturper olos aequinoctialis transire quod se omnes fatentur,ct verum est.Sed quia poli aequinoctialis circuli sunt mobiles,dr lineae quoque meridiana,qsta perisios transeunt Gunt mobiles. se propterea necesse est,ut post aliquot annos linearum meridianarum usus nultas futurus sit, ad designandas horas, se iterum capienda erit linea aha meridiana, o reformandus situs horologis, non horologium ipsum.Concludamus,horoloeia solaria pos aliquod tempas Isdem decoquere,nisi instauretur linea meri iana. Hoc Mathematice ipsa sἡ NM q. Θς convincit. Sedpraeter id, habemus raeclara veteram exempla, quae vincunt post aliquot annos horologia non respondere prioribus defignationibus,quae quidem omnia sudiose colligimus. His ita demon ratis ego proposui istis Mathematick, ut quia totum negotium magneticae cuspidis

versatur circa meridianos, Uitraret,an haec doctrina a nobis primis prolata aliquam viam huic rei munirepsit.o c. Hactenus Scaliger N unc Tychonem audiamus, Inaequalitatis, inquit, circa motum inerrantium Iezarum se ut. pemicus loquitur, anticipationis aequinoctiorum ratio

nes,quas isie admodum ingeniose a se subtiliter speculatus est, ut omnium

antecesorum inventa tueretur atque conciliaret, quaquam recte. con Gre,vel his tuaginta ab ejus prima ossemationeia in Spica virginis elapsiqni tela tur n quibus multo celerior et rc ita aequinoctiorum recipro-

44쪽

rae voRvxi v sv PAR s I. i se alio aut stellarumpromotio um illi futuram putabat, adeo ut eum nisu iupasserum centum circiter annis . num gradum con cere deberent jn ro illum absolvant,anni etiam qnantitate inequaquam ita tarda existente, ut ipse putavit; velut ex js qui priori capite tradidimus, liquet. Haec enim duo apud Co- pernicum, quasi invicem couaerent, ni tardissimus sit arum motus, quanda ni quantitas maxima est. Verum praesentium annerum accuratae oleret ti-,nes haec eludunt,cum ipsiusperisscis restitutionibus non correspondeant. Hic duo illustria seculi nostri lumina T=cho 3enaliger: Quibus addi potest

Gulielmus COIcestrensis Anglus, Medicus Londinensis,qui libro 6 de Magnete praecessionem aequinoctiorum mavult a magnetico motu polorum telluris deducere. Est autem ille ipse quantum colligo, Anglus quem supra tetigit Scaliger. Eum vide libro 6 iam indicato Capite octavo.

Prima Arietis stella, ius Metonis Attici tempore in ipsa intersectione vernali sui Thaletis Milesij tempore candem intersectione dii

bus gradibus antecessit. Timocharis artate a grad. 2 m. sequebatur. Hipparchi aevo gr. o. m. Albilinas aris i 7. gr. so. m. Albarent i s. gr. 1 D m. ArZachelis r p. gr. 3 . m. Alsonsi 23. gr. 8 m. Copernici &Maa tici. 27. gr. 2I . m. Hinc Francisci Barocij crror dc prehenditur, qui voluit primam Arietis stellam tempore natalis Christi inteflectione x γna haesisse:praesertim vero quod ex Ptolemaei observatis illud con tendi e quibus non minus quinque gradibus secutam esse comprobatur. Eodem modo&solstitiorum sedes muta sunt, quia aequali semper spatio ab aequinoctiorum punctis distant. Hanc motionem fieri super polis eclipticae Ptolemaeus, ante eum Hipparchus, & ij omnes ut secuti sunt, fatentur. Qua de causa stellarum fixarum latitudo ca-em semper manet, declinationes autem mutantur. Multa hujus rei testimonia petantur ex c. 3.l. 7. Alm. Ptolemaei. Vnicum caeteris magis insigne proferam ex r. c. l. a .Geograph. Ptolem. Stesiam quam V camus Polarem, in extremitate caudae ursae minoris, nostra aetate vix tribus gradibus a polo remotam certissimum est: hanc tamen Hipparchi temporex in amplius gradibus distantem Marinus apud Ptolomarum docet. Integrum locum profero. In Zona torrida Zodiacus totus super sam fertur, quare utrinque projiciuntur umbrae, a c omnia astra orium tur se occidunt. Sola Vrsu minor tota sic a terram apparere incipit in locis s- ceu Borealioribus sco stadijs. Parallelus enim per Ocelem grad. ir se duabus quintis ab aequatore distat. Ab Hipparcho autem traditur minoris ursae stellam

45쪽

s Pn . Pulcherrimum hunc locum interpretes male vertudo tu pissime deArmarunt quod post Ioannem Nernerum advertit etiam P. Nonius pro quingentis didijs quinque mille, pro Muralissimum re ponentes Boreali simam laecepti sor lassis, quod nostro arvo borealissic ma sit. Si Marini & Ptolemaei fidem in hac re suspectam habeant,Strabo a. l. Geogr.liberabit eos hoc crimine.Sic autem scribit. ait ergo Hi parchus, eos qui in Cinnamomiferaeparalliis habitant qui a Meroe tersus Austrum abest 3ooofladiis, rursumque ab hoc aequinoctialis S Soo proxime omnino abesse a situ medio inter aequatorem o aestivum tropicum,qui per Sy nem transit qua a Meroe abea soco stadiis, apud hos autem imos ursam

nunorem totam arctico circulo includi, nunquamgue occidere, nam sellim in extrema cauda lucidam quae maxime versus Austrum vergit) in qs. cis o. ira collocari,ut horizontem tangat. Haec Strabo, eadem plane mente, qua

Ptolemaeus& Marinus, nisi quod ex Eratosthenis sententia tum hic tum alibi semper oo stadia uni gradui in terra tribuit, cum Marinus& Ptolemaeus sco solum stadia congruere faciant,de qua re postea

gamus. Vide cap. s partis quartae & praesertim cap. rq Dusdem pariis.

Sequuntur circuli minores in Globis delineati. Hi omnes aequato. ri sunt paralleli. Primo Tropici, qui per puncta maximae declinationis . eclipticae ab utraque parte aequatoris ducuntur. Qui ad Boream ver-T uiros git, Tropicus Cancri; qui ad Austrum, Capricorni dicitur. Sol enimc uncti ct annuo motu eclipticam percurrens, cum ad terminum maximae ab aeseri mi quatore distantiae pervenerit,retrocedit aequatorem versus. Hunc retrocessum Graeci vocant, & parallelos circ os per initia retr cessionis ductos,Tropicos nominant.

Vsus & officium Tropicorum est, i ut monstrent, quando sol in Sphaeri bliqua puncto nostro verticali sit proximus, & quando sit remotissimus. et ut ostendant,quando Sol suo motu diurno diem totius anni vel longissimum vel brevissimum efficiat. 3 ut sint veluti limites includentes in caelo regionem intra Quam Sol perpetuo movetur. 4 ut separentia caelo Ionam torridam a duabus

temperatis.

Tropicorum ab squalore distantiam varie immutatam esse,ea eoti latis veterum & recentiorum observatis facile constat.Vt enim mittamu&Strabonem,Proclum, & Leontium mechanicum, qui distantiam alacrutrius Tropici ab arciuatore graduum et posuerunt neque enim satis accurate tractiisse videatur,x accuratioribus maximorum artificum

46쪽

ΕT EORVM USU PARS I. a

eum observatis hoc ipsum licebit deprehendere. Ptolemaeus enim ab rerutrius Tropici ab aequatore dictantiam 23 .gr. si.& tcrtiam partem invenit, quantam ante cum Eratosthenes & Hipparchus, ideoque immutabilem existimavit. Machometes Aretensis distantiam hanc ob servavit 23 gr. 3 s .m quantam ante eum Almamon Arabum Rex. Atizahel Hispanus 23. gr. 3 . m. Almehon filius Albumas aris 2 3. gr. 3 3. cu dimidio na. Prophatius Iudsus 23. gr. 3 a. ni. Purbachius & Regi

montanus 23. gr. 23. m. Ioannes Wernerus a g.gr. 28.cum dimidio m. Copernicus 23. gr. cum dimidio m. deprehendit. Hic Tropicorum ab aequatore distantia fit ob Solis,quam Astronomi appellant,declinationem maximam.Qus Solis maxima declinatio diversa diversis t poribus inventa suit. Nam a primis temporibus, quantum fieri potuit, per olympiades & annos Christi adusque nostra seu tempora Tychonis: calculum deducentes talem invenimus circa gradus di inluvia, criusmodi in tabella sequenti

Proponitur: Aratus,

Hipparchus Erato sthenes

Olympiade

a II

Olympiade eadem 2

Olympiade

Anno Christ

Anno C. N.

Anno C. N.

Anno C. N. ari

Anno C. N.

pag. I o I mretari declinationem ma*imam, ob id quoque reliquias intermedias, d utina temporum cibiste sine ab artificibus compertum est,adeo ut ea circa avum CPtolemaei ct a liquot praecedentium MVronomorum Νois p .as M. cu'qum m orem deprehensim .

xllis veterum mMhmιntis constati. Vnde colligere eli Aratum, qui primo loco ponitur,&grad. et assignavit lato modo &, quemadmodum author de Strabo ne, Proclo & Leontio mechanico refert,minus accurate haec tractasse.

Circuli Antarct. circulis Tanta ab utroque polo distantia quanta est Tropicorum ab aequa rore, ducuntur duo circuli minores, qui a polis ad quos accedunt ree. F. sumpse-

47쪽

is TRACT. DE GLOB.

j sumpserunt nomina, ut alter dicatur circulus Arcticus Vel Borealis: '- ς v oppositus autem, Antarcticus vel rinus. In his circulis poli eclipticae

siti sunt ubi Coturus solstitiorum eos intersecat. Strabo, Proclus,Cl omedes Graeci,& quidam Latinorum certam aliquam distantia hisce circulis a polis non attribuunt;varios faciunt & mutabiles pro dive sapoli elevatione,sivc inclinatione sphaerar: ut alter describi concipii, iatur intervallo poli manifesti ab hori Zonte;&erit maximus parali orum semper apparentium : alter aequali ab infero polo distantia; &est maximus semper latentium.

Arcticus & A.ntarcticus circuli ostendi int, et poloo Zodiaci, eorumque distatiam a ροlis Mundi, et distinguunt Zonas frigidas 4 temperatis & una cuin Tropicis totum primum mobile in quinque partes seu regiones,quas Gras vocant, di idant.

Circuli merticales. Obus Prster hos circulos in Globis evi resis,in familiari usu sunt rerum' o riuales. coelestium Observato libus circuli quos Vocant Verticales. Hi majores sunt circuli,quot libueritia vertice ad horizontem ducti. Arabes citaculos AZisnulli vocant, quo etiam nomine utplurimum vulgo appellantur. Horum officium in Globorum usu praestabit quadrans circuli aenei in o partes divisus. Hunc vertici cujusque loci, cum postulat usus,oportet adjungere,ut terminus 9o a vertice Fraduum horizontem

ubique attingat. Hic mobilis factus est, ut vertici cuj usque loci assigi

queat.Vocant quadrantem altitudinis.

Arcti cum & antarcti cum circulos mutabiles seu mobiles esse Iosephus Scaliger se primum ex veterum,& praesertim Graecorum, mente commonuisse asi rit in Commentariis Manilianis, a se ante obitum recognitis atque evulgatis. Nec existimat, nisi Latinum aliquem scriptorem & quidem recentiorem quadringentis annis,imo vix ante Sacroboscum immobiles eos quempiam statuita se. Sed cum multa praeclara eo loco a Scaligero indicata concurrant, & rem ob oculos per demonstrationes ponat, operae praetium existimavi, quia & aut hoc

obiter de eodem mentionem inscit, si Scaligeri sententiam, & quidem ipsi uaverbis,hic apponerem: Ait itaque ad illos verius Manilii lib. 1 Astronomici:

Circulus as Boream fulgentemsustinet arcto 'Sexquesus is das a caeli mertice partes:

Ait, inqua in hunc modum: Describuntur circuli AEquinoctiali ρι- alleli xc. - eruntWAos Geminus vocat ἀειφανεροῦς. Is autem,qμipuIctam 9 et sis ad communem intersectionem Meri tanto Ormeniis tanget, erit

48쪽

Ἀγις των αρ φανερων 4c proinde Arcticus istius loci tauia et ero horizon res mobiles, sic o Arctici mobiles. Ita in comate Cnidi, ubi polus ad orna tollitur, Eudoxus scripsit Arcticum circulum totidem partibus apolo mundi distare. alio climate alias eri nempe pro ratione id eis, elevationis potiris. Hipparchus : s εν Aθη- ἀειφανές κύκλο- άπιχει - .τg πολ - μίροις λζοο ἐν Pori . πειμο α λς. erit altitudo loci utantum a polo diuare punctum illud necesse es, cfus intervallo circulus Amcticus describitur. Itaque vetustissimi Graeci Anticum circulum definierunt

iu circulus Arcticus nihil aliud est, quam punctum habitationis, quod it rem propius tangit NImpunctum circinationis commune cum horizonte habet. In loc differunt quodcentrum Arctici circuli est psius inunia: Centrum ho rizontis spunctum verticale seu tentibociis r D E e II horizon. A G c ii, circulus Arcticus. A D, Meridianus. A, interfectio

communis horizontis se Meridiani, ubi ct contactus seu commune punctum ci

cinationis. D, Polus C, genith loci. I,N-

positum punctum Humetri circuli Ar .ci. res si poli elevatio a Luna .absol

refuerit,ut Viennae Allobrogum,tunepsi ctum I, idem erit cum c. hoc est, opposita

pars peripheria Arctiri premet Zenis iaci. Sin tuerit minor xxv grad. Zmith erit extra circulum: major, intra circulum. It et, ut quo propius A quinoctialem accedetur, eo minares forcirculi. Contra, majores, quo longius ab ipso receditur: sub AEquinoctiali a iem id est sphaera rem ivllipo ussunt Arctis. theasserq t habituntibus Thulen Tropicum esse vicem Arcties. Sive igitur intra Arcticum erit, eextra, tantum a puncto i,distabit, quanta es differentia elevationis poli is elevatione AEquinoctiali ιpra horizontem loci. Exempli gratiar Romae poluέ

attollitur grad. r. Ergo AEquinoctialis attollitur ad .f. ao. Disserentia, 7. . o. Proinde Zenit, Romae extra circulum asiui Arum circumferentia dictat grad. . o. Sic habitantibus Thulen ea di antia ea grad. xor i utpote quiabus polus es grad. σύ. 3o: Tropicus autem radii punctum intersiectionis communis. Auare Martiano Capella Arcticus circulus definitur semper appa

49쪽

Mia risitoris dicit istersectiones heri: Hi O meridiani in mulis ἀμου-

His itapositis videmus, quot habitationes, tot circulos Arcticos esse , non fixos =- άμ ωαέωτους sed pro locorum disserentia alios atque alios.Multu, igitur errant recentiores,qui in Sphaera mechanica illum apponunt se altam a veterum descriptione, quum illum a puncZo poli Eclipticae circa polum Mun di describunt. Nam talis Arcticus non potes esse , nisi eorum, quorum inclinatio tanta, quanta maxima Solis declinatio : ut accidit iis, qui Denem Niloticam habitant. Illis enim polus attollitur adgracas . 3o. His ammadversis, Circulus Arcticus non potes in Sph. era mechanica locum habere. nisi sphaera ad loci inclinationem fabricata sit. Aliter nullus es circulus Arcticus. uum ego haec in Aquitania de Circulo Arcti proposuissem, ubi multi docti, ndoctique;nobilespaedagogique erant,non potes dici quantasibilo exceptus

fuerim. Iuum eorum pertinacia meam confantiam non obtundere pene vapulavi. Tandem victi dixerunt, illum circulum esse utilem ad Zon , di inguenstis. In quo majorem risum mihi fistulerunt. N m Zenaeorum hodie non habent in nobis, quibus totus orbis navigationibus Lusitanorum o Hispanorumpa:j a rus est. Cujus rei gratia verba Strabonis confutandae horum Mathematicorum sententiae adduxi: ί δε Πολυβιγ ουα ευ, ra ποιοῦν πνοι ζώνας γις άρκοικύς δυο αὶν τυς οπωπέουσας άἔρις υο b πὶς τουτων κω

Itaquefriget eorum Philosophia. Sedimpudentia adhuc sinis non est. Vix involas ex si qui mathematicaprofitentur, quibus non videamur in tre,si in docibina circulorem Hiersa Iohanne Sacrabo Uentiamus. Tuidam tamen nuper priore editione Manili, monitus,obiter quasi invitus dicit alium usum fuisse veteribus Arcticorum circulorum sec. Et post pauca: tauis auctortam ridiculi commenti fuerit, nihil aliud possum dicere,quam Latinum scriptorem fui se,ct quidem recentiorem quadringentis annis. An alius ante S crpbscum id Gessus nestio.Certe in praesentia antiquior non succurrat. igitur nostri erro qui immobilem Arcticum connituunt contra vetem mentem :ita veteres illi, se a illos nos, i castigandi, qui illum circulum triabus reliquis paralletam constituunt, quum paratuli circuli in sphaerapolum eundem cum ipsa habeant. At polus Arcticis per est idem cum siphaerae pola. Polus reliquorum trium variat,ntpuncta tropica ct aequinoctialia. AEquinoctialia enim se Tropica antevertunt loca in Zodiaco, ita ut in aliquot annis sinum adum in antecedentia promoveantur. Circuli autem AEquinos Itales

se revici nulli alijsen quam quia uti iuncta mobilia describuntur. Mobius sunt

50쪽

os sunt se proinde etarum poli mobiles quoque. Prosis quoque vapulabimus priusquam longa dies homini ι hoc persuadebit, apud quos vis rati,nis nihilpotest.

Haec scaligeri 6e veterum de Arcticis circulis sententia fuit. mam nuperr hannes Pincterus,vir eruditissimus lib. 2.cipii 3 Parergorum Oti j Marpurgensis ita excussit ac refellere conatus cst

Arctici,inquit, circuli des riptio a Proclo reddita talis VI i Arcticus circulus omnium qui perpetuo conspiciuntur, maximus est, attingi, que hori Zontem uno puncto totusque supra terram cohibetur; An-tarctici autem talis : Antareticus circulus aequalis ¶llelus arctico est,attingitque horizontem uno puncto totusque sub terram cohibetur. Procli igitur haec est mensor cricum se antarriticum e se circulos mobiles: discriti a puncto sphaerae Horiῆontem, a quo polo est proximus, tangente . mutari, quoties ab Aqu ne in Auserum progredienti mutatur hora on o contra. Vnae es scitur,qust viciniores sunt potis, eo fieri angustiores: quo loneius as i s removentur,eo reddi ampliores quia is fessibus cateiat,in sphaera arminri designari non phse: Inde tria nascuntur incommoda : primo Arctiri a Proeto descripti ad areas frigidas a temperatis di inguendas, ob incertum eorum situm se mutabilitatem haud quaquam erunt idoneir Deinde apud illas,quorum s

des a polis abest viginti tribus gradibus o semisse quanta scilicet est

maxima Solis ab aequatore declinatio) arcticus cum tropico Cancri,antaracticus cum tropico Capricorni,ut loquuntur,coincide eique utrobique ex duobus circulu unus.Erunt igitur illis re ipsa duo tantum vepara li*ere circuli minore qui non plures tribus Zonas effient,auri frigidas se unam torridam.Frigidarum enim a temperatis in ea circulorum confusione xusia est distinctio. Imo sub ipso degentibuι aequatore Arcticorum copia milia.Tertio habitationibus,ut vocant,accidentia certa haud poterunt assignari nisi frigidae ct temperatae secem ntur se utraeque 'i atrique limitibus coerceantur. Vt, cum enarrandum, quaenam accidant inter tropi-

cum Cancri ct circulum Arcticum commorantibus, quanam sub ipsoraculo Arctico: quaenam inter circulum arcticum se polum mundi. Ad hane enim rem fixis Aiaticis est opus. Denique maximum lumen se adminiculum eriperetur tabulis geographicis en infrumentisApronomicis, si circi iarcIici in iis depingi nonpossent, quod Ufecto contingeret,si nullam Artam haberent sed sed subinde cum Dorιῆonte mutarentur. Tatia incommoda ab iis facillime evitantur, qui circulum Arcticum a

SEARCH

MENU NAVIGATION