장음표시 사용
381쪽
CAP. IV. 373 potius Ecclesiam sempeν ipsa diiudiceν ; fieri ne possit , ut a subsequente Ecclesiae . quae dijudicari debet , adsensu Apostolicae definitiones robur, & ασφαλειας praerogativam adincipiant λ Augustinus idem aperte indicat . quide damnatis Pelagianorum erroribus haec scri
EIores, vel certe acerrimi notissimique suasores , quum Pelagius o Coelestius exstitissent , Comeiliorum Episcopalium vigilantia in adjutoris Saluatoris , qui suam tuerin Ecclesiam , etiam a duobus venerabilιbus Anti ιtibus in stolica Sedis i Papa Innocentio , Papa Zosimo , ms corre Ii etiam egerint paenitentiam , toto Christiano Orbe ramnati sent- Animadve ite
hele, inquit Cbariasius t in , prolata Roma-
is norum Praetulum solemni 'sententia , da misis nationem in toto orbe iaciam censeri ;k, nondum enim Ecclesiae universae consen- ,, sus adcesserat , quum nondum constaret ;,, an Episcopi encyclicas Summorum Pon- ,, tificum litteras adcepissent . Addit enimis inrausinus De qucibus exempla recentium, , ιιtterarum , sue quae Decialiter ad Afros , - βυe quae universaliter ad omnes 'Ucopos ,, de memorata Sede manarunt , ne forte ad , , veseram Sanictitatem nondum pervenerint , is vobis curaυimus mitti ab eis fatribus, quia
382쪽
bus oe bas litteras, in tuae venerationi diisse rigerent, dedimus . Eadem tradunt , a liquisque exemplis confirmant Eutherius Tbais.
nensis Episcopus , & Helladius Tharsenses in epistola ad XHium III., ubi ajunt s : Olim squidem saeptus jam, ex Alexandria hujusmodi baereticis nitaniis insurgentibus suscit vestra
apostolica Sedes per umυersum tempus illud ad mendacium convincendum, impietaremque repria mendam oeci Magna enimvero Apostolicae
Sed is gloria, si ad id sufeisset ex Ecclesiae consentu , qui si ad , cujuscumque Episcopi
decreta adcedat , ea quoque summa ad impietatem reprimendam essicacitate praestaret.
Suffecisse ergo intelligunt per se se, quin id
adsentientis Ecclesiae auctoritati debuerit. III. Plurimum autem ad nostram confir mandam sententiam ea consideratio valet ,
quae hujus jactati consensus indolem detegit. Nimirum ut Pontifex aliquid fide credendum Ecclesiae proponit , illud Ecclesiae uti fidei dogma suscipere omnino debet ' ne quod absit) errare illam contingeret. Limber itaque non est ejusmodi consensus ς necessarius est, atque coactus , qui propterea Pontificis definitionibus vim minime tribuat , sed ipse sit earum vi quodammodo expressus . Ipsis cecumenicis Conciliis eam esse impositam legem , ut Romanorum ΡΟntificum decretis adsentiantur , satis declara.
383쪽
C A P. IV. 37srunt 'besni' Patres , dum se Coelestui litisteris coad Ios ad Nestorii condemnationem proinsessi sunt. Quid mirum si & Ecclesia cogatur dispersa, in quam adversarii multo ma jorem quam in congregatam , Pontificibus potestatem tribuunt . Exempla definitionum Innocentii , Zos mi , Caelestini , Leonis , aliorumque subsequentium Pontificum , qui ad subscriptiones Episcopos 'coegerunt , notissio ma sunt Cogere enim ad subscriptiones , est cogere ad consensum : hρec vero coactio ante Ecclesiae consensum suisset injusta , si Apostolica auctoritas, ut legitimam vim obligandi haberet, indigeret praesidio, seu co
IV. Hanc quidem conditionem, inquit Balterinius b) non minus evidenter respuitis S. Irenaeus eo testimonio , quo necessita- tem conveniendi, seu consentiendi cum Ie manae Ecclesiae fide omnibus undique fide-
se libus , omnibusque Ecclesiis impositam ,
, , non in consensum aliarum Ecclesiarum se retulit, sed in potentiorem principalitatem, si id est in potentiorem auctoritatem pro- is priam primatus, quae ipsam consensus ne- cessitatem seu obligationem adfert . Pra-
., marus, qui vi sua hanc obligationem im- , ponit , vi sua exigit ipsum consensum ς neque haec vis exigendi consensus deducio potest ab ipso consensu, quem quum exi-
384쪽
3 6 DissERTATIO U. git, producit, ne hic consensus sui ipsius,, caussa simul sit & effectus . Adeo verori hanc primatus auctoritatem vim habereri per se sufficientem credidit Irenaeus , nul- ,, loque aliarum Ecclesiarum consentu indiri gere, quo ad unitatem obligaret omnes, o ut aliarum coniensem inquirere & cogno- ,, scere necessarium non duxerit squum omisse nium fidem ac traditionem inquirere a ,, que cognoscere nimis esset longum & s
se re impossibile in ; sed satis esse crediderit
, , unam Romanae Ecclesiae fidem cognoscere,
is quae quum sola per se tanta vi praedita ,, sit propter principalitatem , idestri ratione primatus , ut omnibus Ecclesis,, necessitatem unitatis & consensus imponat, ,, hac una fide cognita , aliarum omniumri consentiens traditio & fides simul cogno- scitur. Non ergo vim cogendi omnes ad unitatem Denaeus deduxit ex istarum conis ,, sensu, quem nec inquirere nec cognosse se re opus esse putavit ' sed hunc consenis
,, sum ex vi coactiva Romanae fidei atque primatus deducens , vim per se sufficienis tem ad obligandum omnes ipsi Romallae
se fidei & primatui adtribuit. V. Quid porro si adversantis sententiae
dissicultates atque incommoda perpendantur λ Nemo illa melius novit, quam Gallicana Ecoelesa ob maximas turbas, quas factio Quesnestiana adversus Constitutionem Unigenitus
385쪽
excitavit. Fac omnibus ratum in Galliis firmumque , ut ante annum I 682. , fuisset ,
Romanos Ρontifices, ut aliquid definiunt, in. fallibiles esse ; nullus certe iis cavillationi. bus locus suisset, quas dum rebelles, ac pugnaces viri ligatores adripuere , Ecclesiae damnationi sele subducere conati sunt . At quoniam res ad Ecclesiae consensionem deis voluta est , quot captionibus , ac subdolis artibus Pontificiam Constitutionem sin minus infringere , eludere certe studuerunt . Ecclesiae adceptionem in dubium vocarunt εubi hanc editis ex omni natione Episcoporum suffragiis se posse de medio tollere deis sperarunt, Episcopos non fuisse in judicando liberos obganniere; tum accusarunt Episcopos ipsos, quod neque accurato rerum e Xamine, neque uniusmodi judicio usi sint :Episcoporum praeterea adceptionem canoniis eam non fuisse , ut quae in Provincialibus Synodis non fuerit constituta, expostularunt. Quod si super ea constitutione, cujus adceis
pilo tot monumentis testata erat , 'tot exoriatas vidimus atque etiamnum videmus conis
certationes, an umquam litigandi finis erit,& reprimendar haereticorum audaciae, nisi in uno eoque insallibile Romani Pontificis iudicio sistamus ' Scio equidem , hoc etiam posito non delaturos sibi Novatores , quin Pontificiis constitutionibus aut ne saria impudentia calumnientur, aut dolo malo obe. dii e
386쪽
373 DIss ARTATIO U. dire detrectent. Pelagianorum exempla, quid haereticorum pervicacia possit, nos docent . Negari tamen non potest , ad eorum praevertendas , disjcendasque fraudes multo exopeditiorem esse Romani Pontificis, si in deis finiendis dogmatibus falli nescius ponatur , auctoritatem , quam Ecclesiae consentum quem si exstare adversus hau et iccis probanis dum tibi se, pene infiniti laboris opus adgrediare , atque ubi tandem adesse ostenderis , innumeris fere exceptionibus obvianis
flum tibi erit. At, inquies. fidei regula est exterior Ecclesiae decisio, credendumque est. Spiritum Sanctum semper ore Episcoporum loqui, quando cum suo Capite quidpiam definiunt , vel definitionem ab eo latam amis plectuntur, vel etiam quum s bi in iis, quae
populos suos edocent, invicem consentiunt. Nec porro permittet Deus , ut ab ullo vel inspiente haec Pastorum consensio, exteriorisque illa Ecclesiae decisio ignoretur . Verum haec duo , quae Ebre nenis Archiepiscopus Teneinius &-Episcopus de Bub inculcant, multo facilius in nostro systemate, quam in adverso intelliguntur . Si enim Pontifex aliquid definiat, liberum Ecclesiae, ac corpori Pastorum non erit ab ea definutione ὸissidere , quisque igitur quum certo sciat , errare non posse Ecclesiam erraree autem , nisi sui Capitis definitioni subscriberet 3 statim necessario colliget, adesse ex te
387쪽
C A P. IV. 37striorem illam Ecclesae decisionem , consensumque Pastorum , unde tutissima credendi regula emergat. Verum si Episcopis, atque adeo Eccletiae a Ρontificis definitionibus dissentire liceat, uti profecto in adversariorum sententia liceret, si nempe s quod contingere posset eas definitiones cum sacris litteris, ac Patrum traditione pugnare diligenti examine constaret , quanto dissicilius erit , exteriorem Ecclesae decisionem, consensa moque Episcoporum certo cognoscere , quum id ex Ecclesiarum maxime inter se dissit rum factis ac monumentis aegerrime parabilibus pendeat. Quid si vero magna inter E
piscopos suboriatur dissensio λ An ita facile
etiam rudibus erit non , a qua parte major stet Episcoporum numerus' Cogita quantis cum salebris doctissimi viri conflictentui , ut Arrianam perfidiam in Ariminensi Concilio victricem fuisse a majore dispersorum Antistitum numero victam ostendant . Haec omnia quae sane maxima sunt, incommoda a nostra absunt sententia. VII. Multa sunt tamen , fateor , in re centioribus Gallieanae Ecclesae monumentis , quae hisce occurrere incommodis videantur. Primo G Galliarum Antistites sine cuncta- .rione suscipere se Romanorum Pontificum Constitutiones gloriantur οJ. Addunt, illis deberi
ν si te iugement de P Eelia de Rome me condin
388쪽
dientiam. Hanc autem cum Illustrissimo suetis ita intelligunt, ut non exterius dumis
taxat ,, mne, votis my y verrer fodinis DANS U INSTANT. a l' exemite de seu M. de Fenelon Archev Eque de Cam- ,, braν, et et te te premier a r onnoitre et a publier Hau- ,, rement, que te me suis trompe . Ita a. a 3 o. in epistola ad Epitcopum Montispessulani scribebat Alta piscopus. Feneloutar quem heie memorat Massiliensis Epi-ieopus , ut Roma adcepit decretum Innotentii XII. quo ejus liher , ac tres sit pra viginti ex illo excerptae propositi es configebantur, sans balancer nn instant, ut perhibent Acta νι euuensis conventus a. 6ρρ. celebrati s Me-Lre dra cla*ὸ T. I. par. 4r . I, librum suum, omniaque in illo eontenta damnavit. Ipse Eminentissimus de Noailles , qui a. Is s. die Σ3. Iunii non solumi librum erroresque probaverat , sed magnificentissimo elogici fuerat prosuquutus , quum ad Ludoυieum XIV. Regem delatatu iiset die xxiv. Septembris Clenientis XI. Constitutio
librum erroresque proscribens, xxv xxx. eju, dein men sta die pastoralem epistolam emisit in lucem , ut adprobationem suam revocaret, librumque adeo a se commendatum a Fidelium 1 uae curae concreditorum manibus eriperet.
389쪽
taxat oris, sed interius quoque & mentis obsequium, atque illud integrum, nullisque
coercitum exceptionibus dogmaticis hisce decretis adhibeamus sy) . Tantum Vero abest, ut existiment posse aliter, quam Pontificum Romanorum definitiones praeseserand, quempiam sentire , ut debere nos doceant
illorum judicio nostrum demisse subiicere io) , immo & in captivitatem redigere omnem intellectum in obsequium Christi , quem Romanus Ponti sex praesesert Iiὶ, ut
390쪽
ne audire quidem liceat quidquam , quod huius decretis adversetur Iχὶ . Quare aiunt dum de capitibus fidei a Romano Pontifice jam definitis agitur, non aliud ipsis superes.
1 e judicium, quam quod adhaesione contine- Iur, non autem juridicum , quo cum Scripturis & traditione Pontificis decretum comis paretur Eo etiam Galli Antistites deis veniunt , ut dogmaticas Romanae Sed is Conis
. . stitu ra) Aleiatensit Archiep. ροur P aerept. de IaConstiti Unigenitus il ne nous est pas permis de rienheouter, qui soli contraire avx diaitions du Souveratnis Ponti se 13 Aliqua in hane rem in superiore dissertatione protulimus Gauorum testimonia, cum primis vero illud Fera Ionii in celebri co iventu , in quo Innocentii XII decretum aduersus eiusdem Feneunti librum Maximas se. suit solemniter adceptum : le Pape avant iugε cette causet aes msximet des Sa init J les Evinues de la Province quoi- is que iuges natureis de la doctrine , ne peuvent dans la,, pr Esente assemblεe , et dans. te circostances de te eas
is particulier s post Romxni scilicet Pontificis definitionemJM porter aucun jugement, qu' uti iugement DE SIMPLE , ADHESION a celui du S. Siene, et d' aeceptation de , , sa Constitution . Hi ne Catacuensis Episcopus f pr/miere letire en ν/ponse a telia de AIν. de Croe J il viniis en fin, inquit, te Iugement f Constitutio U-uremtus I, A les Evinues, a quelque uns pria , y ioignirent te leur, , , et de la desision du Ches iis en fitent PAR UNE A - HESION UNANIME leur propre diai sion, comme IL
,, ment du Pape prEcede celui des Evinues M. Immo nonnulli Episcopi negant, se in iis, quae a Romano Pontifice desinita iam sint iudices esse . Sic Episcopus Atrebate rin Episcopali Provinciae Cameraeensit conventu , inquiunt monumenta C leti Gallicani s T. I. pae. 464. J a reprNis iente, qu' il ne prEtend pas ici Vir comme iuge . A