Antifebronius vindicatus seu Suprema Romani pontificis potestas adversus Justinum Febronium ejusque vindicem Theodorum a Palude iterum adserta, & confirmata. Pars 1. 4.

471쪽

C A P. VII. sentiam illius consensus seu uniruimItatis Ec elesine, oe haec , vel magua eius pars ste hoc

praviter non turbetur . Sed Febromum a latebris luis exire cogamus. Edisserat nobis, sed aperte & perspicue: generalia Concilia Itintne aliquando ad definiendas Fidei contro. versias necessaria λ Animadvertar autem, Ne iterum ad cavillationes de more confugiat , verba illa ad definiandas non dico ad cxtinis Auendas , plerumque enim ne ipsa quidem generalia Concilia tanti suerunt, ut hara eles de medio tollerent ; Araiani , Eutycbiaυ , Nestiriani , ut antiquiores tantum ha reticos

memorem, etiamnum supersunt, ut ut a Ne iscaeu.r , ab Ερbesina , a Chalced utensi Synndo condemnati : non dico ad infringendos faci-Iιus irae reticorum conatus, id enim per Concilia generalia obtineri, ut nuper innuebam, non inficior dico ad definiendas fueι coni o- versas , ut sepositis extrinseci S omnino cogendae alicujus generalis Synodi cautiis cujus- in odi esset ad cohibendam N Varorum re vicaciam, vel ad veritatem efficaciore quadam ratione univeri e Ecclesiae proponendam solemni oris conatentus necessitas, ablque generali Concilio non possit ultimo & infalli-hili judicio ulla saltem gravior , & obicia. rior, quae suboriatur , fidei controversa deiscidi λ Quid ad haec Feώromus λ Si posse adfirmet, noster est , ac dextras lungunus ' si

negat, eum illo pugnandita n erit' led n cibisscum Diuiti Corale

472쪽

scum s edico in stabunt praestantissimi qui quoe

Galliarum Episcopi . Nam praeter Cardinalem de BisID , cujus verba in Anti febronio rccitavi leto , numquam ad dirimendas fidei controvers 1as necessariam esse generalis Concilii celebrationem inculcant Cameracen

fis Archiepiscopus, Cardinalis de Tenein Archiepiscopus Ebredunenss , item Archiepit copus Rbe mensis de mili= s1 I), & ne singulorum indicem texam Gallicani Cleri Comitia a. I 728. in epistola , quam ψ. Maii

ad Regem dedere aet).

sphi es, qui s' hi event dans l'Ealise , et exister la soa- , , missi In des Fideles . . . . si tes guerres, si te partape des Empires , si Ia politique des s uveratns metient inlacte a la celebration du Concile , t ' Egli se restera , , do ac sans resfouite, parce que te seul ex pestient de finir,, les disputes tui sera refusὶ Iesu Christ aura done mis de la prEeaution ner contre les divisions , qui poli rnit se sol mer dans son se in en ne tui donnant pour r ,, mede a ces divisinns, qu' un expedient, qui ne sera pol ni., PQuvoir des Pasleurs, qui la gouuernent 3 Le moindre, Leis

473쪽

Iv. Proposiuar qtiaestioni respondet Febreis

,, guere cum S. 'ustino lib. II. de Bapt. , , Cap. q. n. s. Obscurissimas quaestiones, quae, , opportune dirimi non possunt , nisi per ,, consensum Ecclesiae in Concilio congre- ,, gatae, ab erroribus communi doctrinae pa- , , tam adversantibus , quos idem S. Pater ,, lib. IV. ad Boni f. Cap. Iz. apertam pernia ,, ciem vocat. Iuxta sapientissimum hunc do- ., ctorem , & limites hac in re a Patribus,, nostris positos, generalia Concilia convo- , , Canda sunt , quando resolvendae veniuntis primi generis quaestiones. Ibi tunc sermo-

,, nem simul conferunt convocati Patres , ,, ultro citroque datis & adceptis consiliis is obscura illustrant veterum testimonia seruisse tantur, Traditionis volvunt monumenta, , , doctrinam quam sua cujusque tenet Ec- clesia , comparant ' ita cunctis sine acu

,, blitate dispositis, veritas ante tenebris inv voluta illustratur . Quum vero per opi- ., nionem a Catholica fide aperte alienam si Ecclesia levibus tantum motibus agitatur, errorque a paucis defenditur, qui admota

., oculis Veritatis luce eam pertinaciter reis

474쪽

se Ss. Patres nulla est necelsitas universalis., Concilii convocandi , sed poterit exspe- , , ctari Ecclesiarum etiam dit persarum coninis sensio , qua fugiendus error damnetur, &,, veritas credenda stabiliatur, eadem utique se auctoritate , eodemque robore , ac si in ,, secum enica Synodo facta fuisset definitio Hate ille. Se igitur Febronitu a nostra, Gaia ιicanorumque Praelatum sententia alienum nisteatur. Nullam enim tam obscuram in Fidei capitibus moveri posse quaestionem diei- mus , quae absque Concilio dirimi omnino

nequeat . Contrariam vero Febronii opinio

nem multis insectatur Eminentissimus de diis in celeberrima a. I 22. Pastorali ininstitutione , ubi illam pronunciat , ostenditisque adversari prorsus Ecclesiae auctoritati , constanti ac perpetuae ipsus consuetudini , doctrinae conventuum Cleri Gallicani juxta atque eruditiorum Galliae Antistitum set in . Neque usquam Augussinus obscuras quaestimanes eujusmodi illa erat de iterando haeretiis corum baptismate , sine Concilio definiri non posse adfirmavit . Equidem Augustinus

eam' Rὸν e. us alleχ voir, mes T. C. F., quem ces principes sent eniterement opposta a l' autorith de M l' Eglisse, a la pratique , qu elle a observia dans mus M le tems , aux sentimens des assemblἡes du Clergh de ,, France , aussi bien que des plus Ravans Evμves de ce , Rouaume M. Adeat Febrositis hane institutionem , se que plane prustratum sentiet. Diuitigod b, Corale

475쪽

CAP. VII. 467

eam quaestionem dixit diutius in diversis oris bis regionibus atque adeo Conciliis agitatam tandem suisse in Concilio plenario finitam; at ad eam finiendam necessarium fuisse plenarium Concilium ubinam dixit' tets . V. Quae Febronius de generalium Conciliorum ad instaurandam confirmandamve disciplinam necessitate pluribus in locis collegit , ea hujus loci non sunt , ubi de solis caussis fidei, ac de Romani Pontificis in illis auctoritate disputamus. Equidem fateor, multum ex hujusmodi Conciliis disciplinam juvari , optandumque maxime , ut saltem dioeceianae & Provinciales Synodi ad Tria dentini Concilii decretum , illae singulis annis , hae tertio quoque anno celebrentur .

Qua in re nonnullorum Episcoporum, quod

476쪽

in plures annos rem tanti negocii differunt, socordia, in Benedιctus M V. monet , est omnino reprehendenda . Verum paucissimi hi sunt, si cum iis conserantur, quibus ne hujusmodi sive dioecesianas sive Provinciales Synodos cogant , sarcularium Magistratuum ouctoritas obstat . Mirum aeque ac dolendum est , quantum a majoribus nostris distemus . In amplissima collectione veterum Scriptorum a Martento & Durandio vulgata

27 inter petitiones ab oratoribus Christianissimi Regis factas in Tradentino Concilio

quarta & tricesima haec est : decerneret sacra Sνnodus , ut non solum Duodi Episcopaler quotannis semel ut minianum , sed etiam terris

quoque anno Provinciales congregarentur. Nunc

autem eo devenimus, ut ob poIiticas quasdam rationes nulli Episcopo liceat ullum suorum coetum celebrare . Quae non ea s lum de caussa a me dicuntur, ut collapsam

nostrorum remporum disciplinam querelis prosequar , sed ut Febronius intelligat , ne ad disciplinam quidem reparandam generalia Concilia esse assolute necessaria. Nam quae od fidei aut etiam disciplinae instaurationem

sunt absolute necessaria, ex divinae providentiae legibus ejusmodi sint oportet, ut numinquam prout res humano sensu aestimari solent,

De bis. D aeees lib. I. cap. c. α δ T. VIII. col. 13 II.

477쪽

C A P. VII. '

impossibilia . aetate autem nostra queo madmodum optime Senonensis Archiepitc pus Languetius in tertia ad Episcopum Bononiensem epistola scripsit, eo loco Christianae Ecclesae res sunt , ut generale haberi

Concilium sere sit impossibile . Immo

si iis conditionibus, quas Febronius praescribit, cogendum esset, celebrari omnino non

posset. Sunt autem eae, ut vel invito Pon

tifice convocari possit , ut liberum si l eisque Pontifex illi subiectum profiteatur.

VI. Sed ad institutum nostrum redeamus. Altera quae exoritur, quaellio est , an gen rati a Concilia , ut auctoritatem habeant , confirmari a Romano Pontifice debeant λNegat Febronitis . Priinatus enim . inquit

,, nerali Concilii, che non saranno riittavia a' nostri gio , , ni, si potra su qitello punto Monarebiei Eeelesiae ree νιιι ιιr, tir qnod Concilii Paties fudis Isidori decretali uetisse decepti suisιIcierint correpuere . e se Febro aio campera,, tanto da vederne un' altro, Γ al qital fine not gli pos- , , siamo torse auaurare gli anni di Marulate uino J lata se ben et ii valoros amente te sue parti &e. Hoc quidem ait Febronius s T. II. y. 477. Ie non sive ad uiratione ria fui mixta ire se, ei qui deluceor Tridentinum aliud geuerale Comiti tua vide, e vellet , an uor Maillulatani addat mecum sorsan : ne in re quidem extrui momenti i: tiisthaec est, nnvit hie Scriptor in recitandis aliorum sententiis summa fide uti optaudos Use : Legat nunc si libet non siue admiratione ristit mixta Senonensit Archiepiscopi verba, quae eamdem sententiam praeses erunt.

478쪽

so DISSERTATIO V. 1ρὶ Pontificius es IN Ecclesa , non sUPRA Ecclesiam, neque illa egere potes eonfirmationis Pontificis . quae ipsa est columna veritatis . Enimvero quid aliud fgo intenderunx Concilii primi Arelateins Patres, quam suo is se jure, non precario a Pontifice adcepto, is in Conciliis iudicare , quum apud Herdu

num T. I. col. 2.52. ad 0lvestrum Papam se ita scriberent : Te partire nobiscum iudi ,, cante, cortus nosser majore laetitia exultasset.

,, Er col. seq. in ipso Concilii capite adis eumdem Disvirum: suid decrevimus continis muni consilio , claritati tuae segnificaυimus, ut omnes friant , quid in futurum obsereareis debeant. Hac igitur summi Sacerdotii sui se auctoritate freti . de summis rebus , deis observatione scilicet Paschae dominici, ut ,, uno die per orbem observetur; de Baptiis smo non iterando' deque Ecclesiarum diis sciplina judicant inconsulto Pontifice. Cu- ,, jus generis exempla ubique occurrunt .se Quid denique aliud cogitabant Patresse quincti Concilii generalis, quando absenis is te, quin & repugnante Romano Pontifice, is condemnabant famosa illa Tria Capitula: Nestoriana, & quum Patres Concilii VIII.,, etiam generalis non exspectata confirma-- tione Sedis Apostolicae contra Photium is hanc sententiam pronuntiarunt : Nos eum

479쪽

C A P. VII. 47 I

is inobedientem ressentem sanctae huis o ,, universali 0nodo repulimus analbe mali.,, et avimus , Per datam nobis potesatem in ,, Spiritu Sancto , a primo oe magno Ponti m ce nosero , Liberatore eν Salvatoνe cundio-

- rum Quid , inquam, aliud voluerunt ,

is quam quod ante omnem Pontificis conis firmationem decisiones a Corpore Episse ,, porum prodeuntes , vim divinam obtineant , immediate emanantem a Christo , ,, unico auctore Sacramentorum , & sonte

omnis Iurisdictionis Ecclesiasticae p

VII. Ego vero antequam Febνοnitis istis ex Lusitano Peretra descriptis suam hanc opinionem confirmasset, voluissem, ut is sati faceret , quae ex rota retro antiquitate incantJebronio produxi , mendaciique argueret

S. Gelasium quincto seculo profitentem: G-e rumque s ut rictum es ) in Sedis . vino eae situm est potestate. Ita quod siνmaυιt in S=nodo Sedes Apostoliea. hoe νobur obtinuιν ς quod refutavit, habere non potuit frmitatem 3I).

3xJ T. II. lib. IV. eam 4. Ubi tamen addi debuit ,

hac quintue in re Febranism eum Gallicana Ecclesia pugnare R. 17sa. Pierronitis Proeuratoris generalis substitutus thesim quamdam adcusaverat , in qua syontifici ius esse seneralium confirmandarum Synodorum adserebatur . Quid ad hoe Senonensis Archiepiscopus D uetius in Institutione Pastorali , qua tertiam a se ad Parisiensis Senatus Consiliarium Parisiis 18. Februarii 1 33. scriptam epistolam cum suae dioeceseos elem communicavit pag. a. 'ri Quant aux Conciles, celuν de Ia Province , meme e

480쪽

Leelores illud Antifebronii Caput , ubi de

hac re fule agitur , consulant . Milii satis heic erit ea . refellere , quae modo ex Fe-hrouso reddimus , idque faciam , postquari 1 rogavero , ut si quando ad mei huj is libri coniurationem animum adjeceris, rne imitetur , nihilque eorum dissimulet , quae ad eius vel profligandas sententias, vel argumenta enervanda a me proseruntnr. 32 Jam vero quod ad ea , quibus Febronius generalia Concilia Pontificis confirmatione non egere contendit , momenta ad ciliet, primum illud ex Ecclesiae auctoritate deluinptum Febronii incogitantiam arguit , qui in i plum quaestionis nostrae statum te mere Cisendit . cluae est enim Ecclesia columna veritatu Z Num quae sejuncta a suo capite cit 3 an ea solum, quae cum suo capite prortus cranspirat λ Ut ergo Ecclesia a generali Concilio repraesentata sit columna veri ιβι is , Id maxime requiritur , ut cum suo capite consentiat . Ejus ergo adsensu maxime opus est, ut quae a Concilio gesta sunt, digna columna veritatis haberi & praedicari pon