장음표시 사용
441쪽
Ecclesiae Episco , is eam, sidet regulam appetalant , nihil aliud hoe nomine intelligi in t , quam Ecclesiae definitionem , quae nostram sententiam in re dogmatica, atque in ordine ad fidem dirigit , seu dogmaticum nec reformabile Ecclesiae universae decretum , cui Fideles omnes interius quoque mentis Obs
quium debeant . Qua in re quum & illi , quos ex Catholicis Gallis obstare diximus ,
quominus Constitutio Unigenitus eo nomina denotetur, ceteris omnino consentiane οῦ vere dictum ah Ebredunensi Archiepit copo fuit, inter Catholicos nullam esse de re , sed de solo nomine dissensionem set 7). Quamobrem ut ad Christianissimi Regis edictum reveristae , quum ille Constitutionem Reg ani f-
dei haberi ac nominari vetuit, id unum cavit, ne hoc nomine, de quo inter ipsos orthodoxos aliqua esset disceptatio , Jansentani veluti face & flabello ad seditiones excitandas abuterentur. Sed numquam illi venit in mentem suis subdiris imperare, ne Constitutionem habere ac venerari, pergerent veluti dogmaticam o irreformabile Ecclesiae iudicium cui senorum mentis cordis obf quium sine mortali peccato aetermeque salutis discrimine n Antis. Vind. T. II. E e gari
442쪽
434 DISSERTATIO Rgarι a quoquam possit. An Febronius Ludουί- cum XV. a. I 766. oblitum fuisse putat e rum , quae saepius hac super re gravissime dixerat Φ Nonne in id semper Christianissimus Rex omni contentione enisus est , ut in GaIliarum Regno Constitutioni obsequium Ecclesiae universae in dogmatis caussa judicio debitum exhiberetur λ Id diserte statutum ab
Num Febronius revocata haec a Rege decreta adfirmabitὶ At praeter quam quod id vel suspicari Regis Religio vetat , nonne quod
a. I 755. ab illo constitutum Febronius naris rat , primum a. I 735. Io. Decembris sancitum a Rege suerat ρ In ea tamen declaratione disertissimis verbis praeceperat , ut Constitutionem Unigenitus ea omnes obserinvatione prosequerentur ad leges declarati nesque cum ab immortali suo atavo , tum
a se pridem editas, quin tamen Regula Fi
melaration du 24. Mars x 3o. artic. III. ri tons, que tous nos suteis de quelqtie etat et condition, ,, qu' i I solent , avent potir la dite Bulle te respect . la,, ioumission, qui sent diis au iugement de I' Eglisse uni- verielle en mattere de de doctrine. Σο In hoc extremo decreto , quod χρ. Aprilis prodiit, haec conceptis verbis leguntur r Ayant mur obiet de M iatre rendre a la Constitution Unigenitus te respect , et ,, la sociniission, qui tui soni dus eoiume a une tot de l'λ,, gli se et de l' Etat, et a un iugement de I' Eglite Uniis vertet te en mattere de doctrine . Di iti by Coo rie
443쪽
C A P. VI. 43s dei haberetur ρ oὶ Atqui hujusmodi leges praestari Constitutioni obsequium iubent ,
quod dogmatι eo uniυerse Ecclesie decreto deis betur has ergo tum etiam innovavit , quisum primum ab appellanda habendaque conis
stitutione Regula fidei abstinendum jussit . Solum ergo aliquid amplioris auctoritatis in hoc nomine Regulae frit latere suspicatus est
Rex, quam in altero, quod indemne habe.ri omnino voluit, dogmatici Ecclesae univeris Iae iudicii, eaque de caussa , ne turbae propterea orirentur, illud arcere voluit , sarto tamen tectoque servato Constitutioni mentis& cordis obicquio, quod dogmaticum uniυeris
sae Ecelsae decretum iure suo postulat 3ist .
3o A/ιie. I. ue les lettres patentes , et declar M tions donnias tant par te leu Rot notre tres honorε se igneur, et bisaieul , que par nous , et regii rees en ,, nos Cours au sitiet δe la Constitution Uniaenitus M ient executees selon leur FORMIS ET TENEUR , et ,, qu' en consequence reus nos suteis alent potir Ia dite,, Constitution te respect , et la lbum istion qui tui sontis diis, stans nean m γins , qu' on puisse leur attribuer la deia omination, te caractere , et les esseis de Regie deis ibi . - 31 Non haec pulcra somnia sunt ut Febroniana ς Rex suam ipse mentem explicuit in encyclica epistola , quam ad Arelli episcopos & Episcopos Regni anno x 3I. eadem super re perscripsit . Gum enim sui Regni Praesules ea epistola exhortaretur, ne Constitutionem Restulam fid imitari sinerent, id a se expeti hae solum de caussa addit,
haec verba J COMME SI ELLE E IT UN SYMBOLA ET UNE ROFESSION DE FOI.
444쪽
36 DISSERTATIO V. Quid ergo Febronius Cismentem XIII. inter& Christianissimum Regem discrepantiam fingit λ Ille Constitutionem dogmaticum Umcat Sanctae Sedis oe univeUae Ecclesiae decrerum , cui omnimoda debetuν ab omnibus ob
djentia : hic Constitutioni deberi ab omnibus obsequium & obedientiam ut legi Ecesssae ac Regni, universae Ece'esiae in dogma tis materia iudicio saepius professus est, & in ea ipsa declaratione, qua nomen Regulae F
dei supprimi jussit, priores illas leges adeo Constitutioni , ac suae ipsius Religioni gloriosas innovavit . Ubi ergo inter utrumque contentio λ Ubi repugnantia λV. Finge tamen, a Clemente XIII. Christianissimum Regem discrepasse. Ergone du-hio erit locus, utri credendum foret Τ sanioribus principiis Canonicis inniteretur Galliarum Rex, quam Romanae Ecclesiae Ponti sex λ Pο- tiore uteretur ille iure in Romanae sententiae sectatores ρ Et haec Catholicus Scriptor scri. here non exhorruit Z Principum igitur erit definire , num aliquid haberi debeat Ecclesiae universis decretum, atque adeo dogma non ejus, quem universar Ecclesiae Ρastorem,
Caput, Magistrum Christus constituit λad hoc , ut CFpriani verbis utar 32), deponenda est Carbolieae Ecclesiae dignitas . . . Sacerdotalis quoque auctoritas ac potestas , ut
445쪽
CAP. VI. 437s immo de summo Ecclesiae Pontifice) laici Principes λ Meminerit eorum Febronius, quae Consantis Imperatori Osius edixit sqq): Tibi
Deus, Imperium tradidιt , nobis Ecclesiastea concredidit . . . Neque nobis igitur terrae imperare licet, neque tu adolendi habes potestatem. Meminerit eorum , quae ad eumdem Consean-rium scribebat Magnus tbanasus s3 ). suandonam Ecclesiae decretum ab Imperatore arievit auctoritatem ρ Meminerit eorum , quae
ad Valentinianum S. . mbrosius perscripsit sys) : quando audisi , clementissime Imperator , in caliga silet laicos de Episcopo quid de R mavo Ρontifice e judisse λ Ita ergo quadam
adulatione curυamur, ut Sacerdotalis juris imis
memores oe quod Deus donavit mihi, hoc ipse aliis putem esse eredendum λ Si docendus est Episcopus a ta eo quid sequetur ' Laicus ergo' disputet, oe Episcopus audιat I Episcopus dis scat a laico . At certe si vel scripturarum sortem divinarum , vel vetera tempora retrahes
mus , quis es qui abnuat in caussa 'dei Epia scopos flere de Imperatoribus chrisianis , non Imperatores de Episcopis iudicare Z Sed quid vetera ista commemoro λ Male enimvero de Christianissimo Rege Febronius meretur, qui ea illum esse mente decantet, ut de Constitutionis indole ac vi decernere sibi licere Ee 3 extin
33 astuli S. Athan. ad Monachos.
446쪽
438 DI SsERTATIO U. existimet. Non istis Galliarum Monarcha princi tuis innititur, quae licet saniora Febr mus praedicet, horribilia ramen sunt, atque ab orthodoxo Principe lummopere detestanis da. Audiat Febronius ip:um , quem appella .re audet , LUDO vi CUM XV. , & quantam
ipse sanioribus illis principiis plagam inflixe
rit, nunc saltem addiscat. Senatus BurdigmIeusis saniora Feb,onii principia sequutus Constitutionem veluti disciplinae atque oecono ni elegem habendam esse sanciverat. Quid Rex, is ipse Rex , quem Febronius famorum prin-eipiorum sectatorem & vindicem profert JTertio nonas Iunii a. I73 I. ad Senatum Rcl. Daguesseau epistolam perscribi iussit , in
qua eum monebat, nonnis ad Ecclesiam pera sinere , quae suarum decisonum indoles si , drasnire non esse id laicorum Magistratuum , neque ab eorum , sed ab Ecelsae auctoritate pendere , quibus Conseitutio nomιnibus appellanis da esset cum illa I quendum est e , quodque ea suo ut in rebus ad ebrassianam doctrinam spectantibus iudicio praescripsset, obsequium peniatus deserendum fg s). Post haec absque incre
447쪽
C A P. VI. μῆς dibili Christianissimi Regis iniuria fieri ne
posse dicam , ut Febionius non solum cum eo Clementem XIII. contendat , sed illum potiore quam hunc iure, fauioribusque uti principiis adserat 'in abrogando, ut somniat. δε-gmatici Ecclesiae universae decreti nomine, quo
Constitutionem immortalis ille Ponti sex designarat λVI. Neque hanc tamen solam Regi Christianissimo iniuriam imogat . Nam quid in ejus Religionem fingi contumeliosius potuit, quam silentii ab ipso praescripti legem eo
spectare, ut ne Constitutio pro univeryalιs Ecclesiae decreto habeatur λ Silentii legem Christianissimus Monarcha tulit, ut Constitutioinnis obtrectatores tandem , si fieri posset , a tot in eam disseminandis libellis coerceret 37 ) . Qitare in s ua a. I 736. declaratione
aperte edixit, non esse suae mentis, ut propterea Gallicame Ecclesiae Antistites a doce
448쪽
MO DISSERTATIO V. populis abstinerent , modo ne caritatis &modestiae fines excederent 38 . Iniurium quoque in Christianissimum Regem Febromus se exhibet, quum nescio quam Archiepiscopi Lugdunensis ad eumdem Regem epistolam recitat , in qua ille ex S. Denaei cathedra scripserit, non esse modo in Gallia haeretιcoset
denegationem Sacramentorum , fasiam iis , qui Constitutioni Unigenitus non subscribunt , repugnare caritati, cr unitati Ecclesiae I se sentire celebriores Canonissas I eam fuisse sente riam Cardinatis Fleury Cardinalis de Falconis-petra, idem esse judicium plurium ΜΟ-DERNORUΜ veteres ergo, deliderabimus in Archi-et Episcoporum . Non heic ego cum Lugdunens Archiepiscopo aut Parisensem A chiepiscopum magnum illum nostrae aetatis
Dbanasium conseram in saepius citata a.
1 35. Pastorali institutione de Ecclesiae a fioritate aut Senonensem Archiepiscopum 3ρὶ
449쪽
C A P. VI. 4 FEpiscopos , aut quadraginta Sorbonae Doct res s et , aut Gallicanum Episcoporum Con
ventum cum a. IT 32. tum a. ipso I 753.
quo ea Lugdunensis Archiepiscopi ad Regem epistola data dicitur, celebrarum s 3); neque in Febronii temeritatem animadvertam qui quum Benedi fius XIV. Sanctissimum Corporis Christi Viaticum expetentibus , quoties praedicte Constitutioni publice notoriore1 radiarii sint, denegandum esse a. I 735. in epiliola Encyclica ad Gallicani Cleri comitia statuerit, eaque epistola & a Gallis quo decuit obsequio suscepta fuerit , & a Clemente XIII. confirmata , non tamen Veretur
Archiepiscopi illius epistolam jactare , quasi quid repugnet caritati, unitati Ecclesiae noverit ipse melius cum suis Canon istis ),
a 3 Letire au Rot de Paris tr. Iti m x sa. Actes de ' Agembl/e ηenerale dia Cleetὸ eo x γε s. p. s. edit. in ου. Quinam hi Canon ista sint quis divinet Hoe seio Vane Dentiam summum illum & eximium febranti Canoni-siani ea principia sippeditare , quae ad hanc debellandam sen tentiam maxime faciant . Iuxta invariabile Christi,, praeceptum, inquit ille s Iur. Eechf. p. II. Tit. 4. de Saer. is Eucb. cap. a. n. r3. seq. in Apostolorum personis, da- tum omnibus Ecclesiae Pastoribus , nolite dare sanctum, , canibue, invariata liactenus mansit Ecclesiae disciplina, ,, ut Pastores quantum in ipsis est , & ipsa temporum , ,, personarum , S locorum conditio patitur, ad laborare de- beant, ne administratulo hoc sanctissimum Sacramentum ,, contra Domini . praeceptum dent sanctum tavibur, atque
450쪽
442 DISSERTATI U. quam ceteri omnes Gallicani Praesules salterii non moderni, Sc duo Nonianae Ecclesiae Ρontifices . Sed nonne id Christianissimo Regi palam insultare est ρ perinde ac si quum addictas BZnedicti XIV, litteras suam a. I7ses
hac super re declarationem exegit , quidquam earitati m unitati Ecclesae repugnans
decrevisset Τ Quid vero illud , quod paullo
antea recitavimus, Christianissimo Regi υε tendum male non esse , Γ Ρηioribus principiis
Canonicis innixus, potioreque utens iure , in bos Romanae sententiae sectatores, tamquam veros schismatis fantores saeυiat λ Haec equidem qui palam eloqui , ac scriptis mandare sustinet , Regiam seque atque Ecclesiasticam potestatem nihili habeat, necesse est. Quando nam quaesis omnium Regum mitissimus in Romanae, id est suae , totque a se declaratio. nibus corroboratae sententiae sectatores aut semiit aut saevire decrevit , ut pro ejus beυLite Borealis hie Scriptor apologeticon insti. tuat λ Quaero insuper, quisnam Romanae sententiae sectatores veros schismatis fautores deis claraverit, ut Rex potiore utens jure in eos tamquam veros schismatis fautotes innoxie se. viat 'M hine in primis non tantum pristina, sed etiam moderna
se disciplina Ecclesiae vult, ut a saera communione reροι is tantur publici & notorii peccatores , tametsim eam perant. Conser etiam Giherium Canoniliams, Rou a te satis inimicum in sv x Canonicis Conlultatimnibus de Sacram. L T. I. pag. 1os. I