Paratitla in libros 9. Codicis Justiniani repetitæ prælectionis. Opus Jacobi Cujacii Caroli Annibalis Fabroti ad ea enarrationes

발행: 1686년

분량: 447페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

nomine possiderip inc1pit, sufficit praetcxiptio

tricenaria : nisi tempus conjungere velit, quo debitor pignus possedit , vel ipse nomine de bitoris , cum tempore quo ipse possedit suo nomine post mortem debitoris e tunc enim necessaria est praescriptio quadraginta annisrum, Vide Cujacium in recitat. ad c q. h. cit. sub initium.

Redegit ad triginta annos Vide sup. adsit.

Vel obsignandae &dep J Si prior nolit acci

pere.

Quanto adversus eum si possid.J Jus offeren . di perimitur praeseriptione triginta annorum. Rqserius bene existimat. J In dialogo de praescriptionibus , Constantinus Harmenop Ius Epitona lib. III. tit. v. g. xxxv I. Creditor Ec heres ejus non habet longi temporis praeiacriptionem , ut pignus non reddat exoluto omisni debito, neque praescriptionem triginta ann. εω sc legendum & vertendum. Vide Cujacium ad legem pignori, D. de usurpat. & usucap. E)us diei pensionem amittat. J Non seque tis temporis. Ut recte Martinus accepit, I q. s. ult. J Cuius sententiam recentiores sequuntur , teste Joanne Fabro.

Nulla facta disserentia inter stipui. & Ieg. 3Aliter Ioannes , AZo in Summa num.WAccur sius, Odofredus, auctores Basilic. ut videtur , qui de legatis tantum loquuntur. Jubet, inquiunt, ct in annuis legatis computari temptu, ston ex quo relicta fuerint , βd ex quo natam actio : nascitur. autem in 'gutos annos.

112쪽

98 Parat. in Lib. VII.

Joannes Faber nullam differt tiam facit inter stipulationes & legata, ficut, inquir, nec textus

facit. .

Ut Patricius adnotavit Iibro xxHI. Basi-aic. tit. III. in secunda parte cap. LXXI v. ubi Graecus interpres norat, nihil immutatum in Iegatis annuis , quia plures actiones sunt, eaeque pvincipales. Addam ex l. pen. eum qui mala fide si bona fide possedeiit , amilla pollessione utilem quindicationem habetino prior possestar Licet mala fide posse-

.derit,

XL. De annali exceptione Italici con- traditis tollenda, & de diversis temporibus & exceptipnibus, vel praescriptionibus,& interruptionibus. LEgo , exceptionibus vel praescriptionibus

ut l. I. temporales exceptiones , vel praescriptiones, Iegitimae exceptiones, vel praescriptiones. Duae sunt appellationes ejusdem rei. Erant autem olim phrsonales actione rerpetuae in provinciis, in Italia eis obstabat exceptio anni utilis. Hodie ex l. I. hujus tituli , ubique locorum salvae permanent usque 'ad trigesimum annum completum, nisi legitimo more interrupta tempora fuerint:

nam ut litis contestatio , dia quaelibet inte ruptio lagitima perpetua actionem, l. 3. inest , protendit in annos quadraginta , quia pro litis contestatione cedit. In hypothecaria servatur Praescriptiis quadraginta an. adversus

113쪽

debitorem, & caeteros de quibus , l. 7. supra titulo proximo, & hoc est , quod ait Iege Iis hujus tituli, sola hypothecaria, &e. quo loc. duplex error errari videtur : primum, quod aperisnalibus actionibus excipiat hypothecariam , quae non est personalis: sed hoc ideo serre, quia personalis actionis accessio est, &non proprietatem, ut aliae reales , sed nutim possessionem avocat. Deinde quod ait, sola, cum sint & aliae non comprehensae Constitutione Theodosii. Sed & aliis locis verbum

idem nos fallet, si tam restricte accipiatur , ut L pen. sup. de op. lib. l. I sup. de bon. poss. contra tab. g. in bonae fidei, last. de act. Caet rum omnes personales , quae minora tempora legibus definita non habent, finiuntur spatio triginta an. Vnde dubitatur quid sit , statuendum de mistis actionibus familiae erciscundae, Communi dividundo , Finium reginadorum. Nam qua reales sunt, 'perimi videntur longo empore , qua personales tricennio , quod magis obtinuit, & idem dici potest de petitione

hereditatis , quae etiam mista est actio. Et aliae quae nominatim recensentur in I. I. non alia ratione recensentur, quam quod & de eis dubitarctur , de actione pro socio , quod & haec mista videri posset, veΙ ex verbis l. I. D. Comdivid. pec comparationem acceptas, & de ctione furti, aut vi bonorum raptorum, quae& ipsa furti improbioris actio cst quod vidcatur saepius re contrectata , ut quidam dicebant , & saepius in furem nasci actio furti, a que ita nunquam compleri posse triccnnium Et idcirco l. si cum quis M. quandiu D. de fur' non perire actionem furti quandiu fur vivit

114쪽

mo Paralitia in lib. VII. quod quid aliud est quain esse perpetuam Sed

placet etiam vivo iure eam finiri tricennio , nec adsidua contrectatione saepius nasci actionem furti. Caetera in hoc titulo perfacilia sunt, ne filiisis. imputentur tempora praescriptionum, S deinterruptionis novo senere proposito in lege secunda addito veteribus , litis coni t stationi, conventioni executoris , novae cautioni , mediae possessioni domini , vel creditoris, solutioni usurarum , querelae per libellum ad principem perlatae in annua praescriptione. Nec aliud notandum restat, quam ex l. v eum cui quis debet eandem quantiintem cx diversis' causis, puta X. ex testamento , x. ex stipulationes X. CX mutuo , omnes causas & actiones in

judicium deduxisse , & per hoc tempora praescriptionum interrupisse videri, si veΙ x. peti rit non adjecta causa , vel generaliter quod, tabi debetur , vel si egerit personali aut hypothecaria , etiam eam actionem , qua nominatim non egit , quae modo ex iisdem causis competat in judicium deduxisse intelligitur.Diversum

erit, si quis ex certa causa sertam quantitatem Petierit, ut Io. sentit recte, veI ex certa causa tantum, non expressa quantitate, vel si dissimiles quantitates debeantur, puta X. XX. XXX. eX

variis causis, & petierit x. nam quod in prin-tipio. Et maxime ex similibus causis, sic accipitur, ut minime idem sit ex dissimilibus cautis. od autem in fine , unius quidem speci liter , ita ex principio , unius quidem causae summa, causa tamen non expresia.

115쪽

Codicis iustiniani. Iog

LX. Enarratio. LEgo, exceptionibus vel praescriptionibus. 3In veteri Menagii sic legitur: ct de diυer ' temporibus , O exceptionibus , praescriptionuhm , O interruptionibus. In ipsa lege : cum itaque nobis aliae temporales exceptiones , telpraescriptiones. Et paulo post : aliae omnes lumtimae exceptiones , vel praescriptiones Excipiat hypothec. quae non est pers. J Est in

rem. Vide consultation. XXX.

Si tam restricte accipiatur.J Vide Cui acium add. l. II. D de sponsaΙ. in recitata ad lib. xvi.

Dig. Iuliani,

De petit. hered. quae etiam mista est ac.J Ρetitio hereditatis in rem actio est , I. sin. autem 27. g. a. D. dc rei vindic. I. sed etsi lege as. potitio I3. D petit. hered. & in hereditatem actio dicitur, l. pater Io. in s. D. de captiv. aepost. liin. reu Sed ea actione continentur etiam quae nunquam hereditatis fuerunt , ut precia rerum venditarum , & pecuniae exactae a debitoribus: & ideo mista est actio , Cujac. in P rat. D. de petit. hercd. ex l. quod si in diem 16. g. I. eod. & d. g. petitio , & mixta dicitur in I. hereditatis q. D. de petit. hered. Per comp rationem aeceptis. J Accursiis 'tamen magis ibi accipit positive , non comparative. Sed frustra recenseretur hic , nisi de ea dubitatum esset. Furti improbioris actio est. J Raptor sur improbus dicitur ανιήδης, Instit. de bonis vi rapi.sur improbior in I. item si Iq. s. caetervin 7. D.

xi bonor. rapi.

116쪽

Ior paratista in sis. VII.

Quod videatur saepius re contrect. l. quamqvis s. & l. 9. D. de surt. Et de interruptionis novo genereJ Interruptio est , οὐ πη , Ηarmenopulus lib. R. tit. III. I. II. ruptio temporis , he sectio se intercisio, quod non patiatur tempora continuo computari, sed coeptum rempus interpellet , ct interrumpat , ut idem

ait.

Proposito in l. r. si nemo sit, qui conveniri possit, velari si posse rabsit vel infans sit, aut furiosus, vel difficilis conventu, interrumpitur prescriptio contestatione ex scripto habita apud praesidem, vel Episcopum, vel defensorem civitatis. Sin autem illi adfuerint, δημοπια νον publice libellum proponet, ut est in Basilicis, ubi possessbr domicilium habet, tabulariorum manu subscri tum ; vel si civitas tabularios non habeat , trium testium subscriptiones adhibebit. Litis contestationi) de his C ac. ad i. q. sup.

tir. prox. ad fin. EX certa causa certam quantitatem petierit qPuta centum ex stipulatione, tempora praesecriptionum interrupisse non videtur.

Ut minime idem sit ex dissimilibus causis Quantitatibus, ex Glossar sententia, quae Cyno' & Fulgoso non placci, & utique verior est sententia Ioannis.

117쪽

XLI. De alluvionibus. & paludibus, & pascuis ad alium statum

transsatis. HIIjus tituli coaptandi ciam superioripus , qui de praesci iptionibus sunt, triplex est

ratio. Prima , quod alluvione & inundatione de quibus in hoc ritulo asitur, possessio, &consequenter praescriptionis tempus, inte rumpatur , l. 3. g. Labeo , de adq. poss. ne mirum, cum & his modis dominium anittratur, l. si ager , D. quibus modis ussisse. amitt. Altera quod praescriptio temporis quaelibet non tantum fundum complectatur , sed etiam id quo fundus crevit per alluvionem , sive crevit ante, sive post adquisitam praescriptionem ,

quia jus & conditionem sequitur fundi principalis , l. si ego g. quod tamen, D. de Pubi in rem act. l. puto g. id quod amnis , D. famil. ercise. l. si fundus in pr. D. de pign. l. item si fundi g. huic vicinus , D. de usuis. Tertia quod ut insne superioris tituli scriptum est, praescriptiones compositas esse adversus negligentes ,1ta jetiam jura alluvionum sint redepis adversus negligentes, qui ripam, qua sui agri termi

nantur , munire aut reficere contemnunt , au

ctor Cassi apud Urbicum & Boetium : nam etsi mutare naturalem alveum fluminis nemo possit , tamen ripam suam munire sine iniuria accolarum potest , & vero debet, ne quid ei abstrahatur alluvionis jure l. I. hoc titulo , quod tamen non ita abstrahi potest , ut alluvione , S vi quoque majore, sicut nec si sundum a innis circumeat, & in insulae formosam redigat

E iiij

118쪽

Io4 Pararitia in lib. VII

priore alueo derelicto , ejus desitiit fundiis osse cujus fuit, ut l. r. g. item si amnis, D. desum. quod circumluvionem. M. Tullius appellat , & Festus circumluvium , quod & jus Praediorum esse ait, quia vix circumluitur cujusquam ager , quin & paulatis alluendo augeatur, Ι. ergo g. tribus, D. de adq reri dom. cx quo loco idem etiam colluvium appellari potest. Erso & alluvio jus praediorum cst, &circumluvio , quae vix unquam existit sine auluvione , & alluvio igitur jus praedii, quo contrarii praedii portio ei adcrescit donaniae flumine publico: in glossis, αδ- κλυσις ζ ποταμώ. Non est jus fisci, aut principis, ut ab eo emi, vel dono peti possit, quasi possessio vacans , cum nec ei tributum indici possit, quia incerta possessio est, ut rectilsime docet integrior No. Th. de alluv. ex qua sumpta est l. 3. hujus tituli, & certae tantum possessi ni tributum indicitur. Qui incertar addiceret, veluti possessae alluvionum beneficio , videre-xur ignorare alluvionum vitia. i. inconstantiam mutabilitate, & crebra voluti tempestatum commutationem, & rem iniquam postesseribus indiceret. Eoaem jure sunt paludes & pastua, quae infertilia cum essent & squallida praedia , possessores suo sumptu, & opera fertilia fecerunt, ut nec a fisco vendi, nec a principe donari, nec tributis onerari statim possint, hanc immunitatem mererium, qui agrum palustrem αinutilem exsiccauit, exaravit, excoluit.

119쪽

Codicis Iustiniam. Io,

XLI. Enarratio. CVm & his modis domin. amittatur J Id

Accursus negat add. 3. Labeo. Praescriptiones compositas esse Sic ibi ex vett. legit Cujacius ad titulum de exception. Institui. in veteri tamen Menagii legitur oppositae. Apud urbicum de limitibus agrorum. Et Boetium ) de Arithmetica.M. Tullius appellat ) I. de Oratore. Et festus circi luvium , inquit, jus pra

diorum.

Quo contrarii praedii portio I Quod est e region C. Donante flumine pubi. Lucanus. his rura colonis. Accedunt donante Pado. CujaciUS.

Alluvionum vitia ) d. l. Rem iniquam ponoribus indiceret Proinducere , Cujacius legit, indicere. Vetus tamen Menagii nihil mutat. Paludes & Ρascua d. l. 3. vers. similiter. Squallida praedia ) Vide ad titulum ultimum libri quarti. Exaravit ) Cicero v. in Verrem : Aratorum liberos, quarum patres tantum labore suo Ist menti exarabant, eo cibo et e usos. ET

120쪽

Io5 Farasitia in libr. VII. ' XLII. De sententiis praesecti

praetorio. CVperiori tractatui de posscssione & ejus enotectis, vicinus est tractatus de mimione in possessionem, quae fit sententia judicis exequendae gratia, & inter genera postessionum adnumerathir, l. 3. g. ult. D. de adq. posses & posses-ssio in jure saepissime appellatur. & de ea quia dicturus est tit. i. ideo de sententiis judicum prius dicere instituit, quarum exequendarum causa illa possessio comparata est & incipit a summis judicibus , hoc est a sententiis praesectorum praetorio, ut doceat adversus sententias praef. praetorio, quamvis appellari non possint , τ οβυν το νψ -, ut Theodorus Hermopolites ait, i. I9. & 3 o. & 3 s. infra de

appelI. tamen per libellum supplicari principem

posse , ut causa retractetur , non quandiu in magistratu sunt, sed postquam successorem acceperunt intra biennium. quod utique verum est , etiamsi pro curia , vel utilitate publica sententiam tulerint, qui praecipuus finis fuit hujus Constitutionis, nempe ut abrogaretur vetus Constitutio , quae adversus sententiam pro curia latam supplicari vetabat : nam adversus alias sententias etiam ante hanc legem supplicare licebae leg. s. supra de prem.

XLII. Enarratio. A Summis iudicibus. ' Vide titulum inuri libri I.

SEARCH

MENU NAVIGATION