장음표시 사용
101쪽
TRACTATUS PRIMUS. Si duae fuerint, bitena poreae siue ancipites, abhcitur
FVturum primum.a praesenti fit,&inu. desinens idem Futurum habet principium. ut τυηbo. ψω. Tria tamen excipisuntur, quae trincipalem syllabam habent aspiratam, hoc est, eεψ ω. θessae. Uai. quorum themata eandem habent levigata, id est, tenuem. ut τρεφω. τρεχω. 2 id quidem propter sequentem aspirata. Nulla enim dictio disiyllaba canon. in usu est,quae utransr aspiratam habeat. C5sonanteis austem futuri iam dictum est treis esse proprias, etsi futurum uerborum quintae coniugationis, expuncto G quatuor immutabileis, ut proprias spurativas, sibi uindicauerit. ut ψάλλω, 3 αλῖ. ν ω, νεμοῦ. κeινα. κeiνῖ. Neoi, Aeω. Penultima quo p ut plurimum habet eandem cum praesenti. ut λεγω, λεIia. Excipiuntur uerba quintae coniugationis, quae per zμ βψμε
102쪽
Inflexionem autem eandem habet futurum in omnibus numeris, quis, α praesens.Mελλων p. Futurum Secundum filium fit a secudo aoristo. abiecto augmenos η μφ' to,ae extrema in ῖ. circunflexum mutata. eadem, penultima uocali, ae extrema consonante, quae figurativa comitigationis est, seruatis. ut τυσξο ε υπον, τυπῖ. leae, ἔσπαεον, σπαeῖ. Cuius inflexio talis est, τροrῖ. τυπεις, τυποῦ. Δυivir. τυπειτοιδε τυπῆτορ, a secunda persona singulari erapuncto tire addita τοι,.syllaba. Πλκ. Prima persona at prima singulari Q. in eo. mutata, ct adiuncta uεν. syllaba. τυποούμ. Secunda a prima plurali. ου. in A. α μυ. in o. mutatis. τυοειτε. Tertia stipsa quo p a prima. extrema
Imperatiuua tertia per na praeteriti imperfecti. pucto L. t syllabico augmento. τυσξε τε η,. Tertia persona a
secunda deducitur, adiunctarae. τυγξάτω. Δοικα. Sescunda persona a secunda singulari, apposita τορ. τυφrον. Tertia, a tertia singulari, addito ν. τυράγων. TI . Sescunda persena, a secunda singulari, adiuncta τε. Tertia, a tertia singulari. addita iratu. τυνξ ετωσαι . Vbi uariatis syllabis ae syllabarum numero, accentus quo P los cum uariari necesse est. Paeακρiμ μος, varie crumrbulος. Praeteritum τετυφε, a tertia perssina praeteriti persecti, nulla mutarpersect. et tione tacta. Tertia per na a secunda fit. apposta τα. PiusM ' τετυφέτω. Δυiiiij, κὶ Πλου. praesentis sermationem OGmnino sequuntur.
indefinitum Tui Ῥ.a tertia sui temporis expuncto augmento,
103쪽
ψατε, το αυσαμ, α. Qisy seruato. Nam primus apristus A, 6 asiniam activorum, quis, mediorum, a. ancipitem uocalem cula. natura sibi asciuit in omnibus modis. aceti amparticipiὶ' dempto subiunctivo. Aoeisος β. Τή. ε,τ-γω, a tertia sui temporis penultima acuta, sis Indefinitum cut ῆι τν έτω, demptis tribus, uidelicet, ελθε, εueta secundum.
OPtauui omnes activi a genitivis participiorum o
unt, trema in V. uersa, ct abiecto ν. quando in 'terfuerit, acpenultimae adiuncto t. ου. uerb quoties
inciderit, indi. mutabis, ut persit diphthongus λαοι.
o TMξωρ, πιτνά,πος, extrema genitivi in tui. ac pum Praesens et icto ν. S eius loco i. vocali assumpta, fit τυκlbim. Secun impςMst da perina a prima, extrema in cn mutata. τυσξοις. Terctia a secunda, in solum expuncto. Iκα. Secum Δηκα. da persena a secuda singulari. puncto σ.2 adiuncta το r. τυν Oiτον. Tertia a secunda duali, τοιr. in m r. conuersa. τυστῆοim μ. P . Prima persona a prima singulari, extrer Πλη. main μην. mutata. Secunda a prima plurali, in τε. conuersa. τήνοιτε. Tertia etiam a prima, exspuncto tu. tantum. τί πυιεν. Παρακειμiινος Momeeminrcii κος. 'o Tετυφάς, τύ τετυφοτος. Vnde τετυφοhui, extrema sciliocet genitivi in ii.&i. penultimae apposto. Secunda per plus. . na, τετυφοις. Tertia, τετυφει, augmento ubi* seruato.
accentu circunflexo ubi p seruato, nisi postrema obstiterit.
SVbiunctiuis omnibus praeponitur εαμ coniunctio, subiunctis quae latine cum significat. Sed aduertendum est actie uus. uos omneis subiunctivos uerborum inae. desnentiun i similem
104쪽
DE FORM. VERBORUM ICTIVORVM. item habere inflexionem 2 formationem cum indicau
να,τε,-ωM. iniamquidem literaturam S praeteritum perfectum, d ambo aoristi sequuntur. Pr sm ri ἔ;νTA ,,.a prima persona praesentis indicatiui uenit. Siauea prima imperfecti ετ lοιν ueterum more, abiecto trucremento pariter oc ν. finali, α o. paruo in o. magnum
Arrae ιΦαταἔνεeγηπικα. Eν ως ψ ΠΗατατ. Infinitivus. Prael. pe M. et plusquam. India. pri. Indes. n. Futura pn, et secunda.
' in, ρ,fit a tertia singulari praesentis temporis indicar
Tετνφυα , a tertia praeteriti perfecti τετuΦι addita
Tui es, a tertia sui aoristi abiecto augmento, με. tenui in m. diphthongum uerso. Adeisος β. Tinrμεν, a tertia secundi aoristi ετοπε, expuncto augmento, &ι. cum ν. addito, ac ultima circunflexa.Mελχ.α. Tvi sy. MεMi. I. τυαέν. Eodem modo sermantur. quo S praesens.ν. scilicet adiuncto. Infinitiuus uerb activus uerborum circuns orum a ter
105쪽
TRACTATUS PRIMUS. 48tia imperfecti temporis fit iuxta ueterum traditionem, era puncto scilicet augmento, re addita ν.consonante. ut-ο. s. πριῆμ. ορυβου. ahev e, Nihil tamen prohibet. quina persecto infinitivo praesentis temporis in unaquam circunflexorum coniugatione contractus ac propriti s infitinitiuus regulariter deduci possit. Nam si ex s. quae est finalis diphthongus infinitiuiperfecti, subtrahaturi .mbiunctuua uocalis, S ex propria figuratiua cuiusuis coitigationiq&ε. sequente, quae ex M. diphthongo relicta est, fiat synaeresis. Id quidem eueniet ut unaquae p coniugatio etiam in ipso infinitiuo contracto propriam sertiatur synaeresim . ut
δα mutato, staccentu in ultimam transsato. ἔτετνφυῖα, νἱ huc a genitivo masculini, extrema in a. cto. penultima uocali expuncta. ac eius loco ι i. diphthongo impropria interie
gno in o. paruu mutato. uel a genitivo,abiecta το syllaba.
3 Tuψας, in τυ αντος, a secunda sui aoristi, expuncto ε. Indeta. pri. syllabico augmento,qaccentu in penultimam transato. ἡ τυ λασα, a nominatiuo masculini, α.im uocali adiuncta. τοτμαμ. a genitivo masculihi. extrema syllaba abiecta. Aoetsος β. o TVπων, - π oci a prima suta oristi, O. paruo Ino. Indesse n. magnum mutato. re acuto accentu ad ultimam reiecto. ά τυποοῦσα a genitivo masculini, sicut ἔ 61rhura. accem
106쪽
Futur.pri. Futu. seeun. indieatiuus passivus. Praeteritum imperfect.
DE POR H. VERBORUM PAss. tu tamen circunflexo super penultimam posito. ubi postre
ma non fiterit producta. το τυπον a genitivo masculini, extrema syllaba abiecta.
ὁ τμως, τον μοντος. a prima primi suturi, adiuncto ν.
ἡ τui ουσα sicut ἔ m et lovem. το τύψον, sicut το ἡρμ.Mελλων p. ὁ Tσορ. τυπουντος. a prima secundi suturi.ν. addito& accentu circunflexo ubi p seruato, nisi extrema fuerit impedimento. ὴ τυπουσα a genitivo masculini, extrema in σα. conuersa, sicut in τυνῆουσα dictum est, accentu circumflexo ubi Q seruato, ubi postrema non obstiterit. το τυπον δε - τυπο-ος, a genitivo masculini, accentu circunflexo seruato. ut supra.
A thum,a prima persona praesentis activi,ω .magno in o. paruum mutato, re adiuncta μα. syli laba. Secunda persona a prima deducitur.
fit τυνῆκκοiνῖς. Tertia a secunda persona perfectam ribetuinteriecta τ. τ ξεται. Δ ά. Prima persona a prima singulari, extrema inμεθον uersa. τυσξομερον. Secunda a terrtia singulari τα. in sον. mutata. τυνξ οδομ. Tertia similis est secundae. τυνξεοθορ. ΠM. Prima persona a prima duali, θορ. in θα.conuersa. 6ἡομεθα. Secunda a secunda duali, extrema in sta mutata. Tertia a tertia singurgulari. ε. penultima uocali in O.paruum uersa. ae ν. conis
νεμ, ρ, a prima imperfecti activi. ετ ον, ut . intero.&mposita. Secunda persona a prima fit, penutilina in . re extrema in o. uersis. ετδή εο ὶωνικως. Mue; τουε. o. εἰς ον. τλῆον κοiνως. Tertia persona a secunda persecta. τυσξεο, interiecto τ. ετυἀετο. Audia. Prima persona a prum a singulari, extrema in uersa. τυσξήμερον. Secuns da a tertia sngulari, extrema in QU. mutata. ε abso it.
107쪽
Tertia a secunda duali, extrema in conuersa. 'λμ. Πλκ. Prima persona a prima duali, ρον. in a. consuersa. τοσῆομεθα. Secunda a secunda duali, extrema in uersa. Tertia a tertia singulari. ε. in o. conueris. ac ν. consonante interiecta. ἔτει boo.
'Πrnuam, sit a praeterito activo τἰτυφα. Pro quo anno Praeteritum tandum est. treis esse terminationes numeri singularis passui praeteriti. μω. scilicetprimae personae, σα. secundae. uel actu, uel potestate: τα. uero tertiae, ante quas cum uariae sint consonantes, uarias quo semationes esse oportet.
Nam prima coniugatio treis habet mutas, β. o. re durplicem unam, hoe est quae ἀσυριχα sunt,quarum quidealtera loco alterius ponitur. τm ω enim futurum i . duplucem sibi uendicat quain smpliceis resoluta, hoc est, in π.ct in cum eas potestate contineat, fit τυπσω. at cri in a. conaueris, ae tenui in aspiratam, hoc est, u . in q,. praeteritum fit activum τετυφα. unde a. in μαι. mutata, prima fit passui praeteriti persona τετέθμω. at . in σα. in πω uessis, fit secunda, τετυπσα. o. uero αα iterum unitis, hoc' est. in reuersis, fit τεοψω. at σα. in τα. eonuersa, fit tertia τετGr,t. τετσμα tamen non dicimus ob ineptam consernantium structuram. sed τετυμμαε, I. iniri conuerso, cum alterum μ. sequatur. Δυὲκά. Prima persena a prima fit Auliuia singulari, extrema in μεθον. conuersa. τετυμμαι, τετυμερον. Secunda uerboc tertia a tertia snyulari. ei . in 'st. 2 tenuisbus in proprias aspiratas uersis. τε - , τετυφθdist. Π . Prima persona a prima dual θον. in θα. conuersa. τετύμμεσθα. Secunda a secunda duali, ον. in ε. conuersa. τετυφθε. Tertia uero se ari non potest, si tertia singularis, aqua formanda est aliquam habeat coninantem ante τω. cum Tertia pera inter ipsam ct penultimam ν. coninans omnino sit intere sona plurasi onenda. Nam τετοντα dicendum quidem seret. si tae ite, em literarum structuram ulla dictio reciperet. Ergo suprplendum erit per proprium participium re substantivum
Uerbum. ut τετυμμἰνον ε; My. Vbi uero nulla intercesierit consonans. apta fiet matio. ut πεποίκτα πεποiκπα. At
Ionico more in omnibus uerbis propemodum tertia perao sona
108쪽
. DE PORM. VERBORUM P A S s. sena pluralis praeteriti passivi formari potes eum ante m.
loco ν. consonantis et. uocalem appetat, quam hoc in lorco ne rinare poterimus. Nam in prima S secunda comitigatione grauitonorum,a prima persona praeteriti activi fit tertia passivi Ionice. adiuncta τα. syllaba, seruata latamen penultima praeteriti passivi. ut πιτνφα, τετυφαται. λυ In tertia uerb& quarta a medio fit praeterrito Aruata ut supra penultima praeteriti passui. ut
Verba in οἰφε Ysoti. ωε ἶραχαται. In quinta uero coniugastione ea solum uerba hanc tertiam personam Ionice forum atam habent, quae in ρω. desinunt, ct a medio praeterito formari potest, seruata. ut dictum cst, penultima praeteriti
gulari,hoc est, λαρται,α. vocali solum interponi a, ἔσπ te Verba in ται. At in uerbis in M. purum desinentibus, siue grauitonis. ω. purum. siue circunflexis, ac etiam in Ai. aptius formabitur, saterstia quo p singulari praeteriti passii ut nullam ante ται. habentem consonantem deduxerimus, penultimam scilicet corripientes, si longa serte existat, & α. vocalem interponens
oli1. Poctae tamen metri gratia nonnungantepenultimam productam seruant. Otiam ς α. Aθ;οπάς τοι8αθά λλα aerat. χατοὶ ἀνδEῖμ. In his uero quae in habent ante τω. nequauformari potest tertia persena ανικώς, de qua in secundo traseeunda ctatu latius dicetur. In secunda coniugatione tres aliae coruug βψ lacantur mutae.1. scilicet a. h. dcI.duplex, d hae quo P απις sei εα sunt, re altera quidem in alterius locum succedit eo dem ordine quo S superiores in prima coniugatione monia strauimus. ut γω. duplici uero in simpliceis resoluta, hoc est, in κ. S in fit λεκσ2. praeteritum activum
Marconlim Proetentum uero pastiuum aliarum coniugationu tam M QRςβ' grauitonorum, quam circunsexorum, S uerborum in s Nab activo fit, κα. in . conuersa: sed antesiae. aut Q habet,
109쪽
TRACTATUS PRIMVs. aut quampiam immutabilem, uocalemve, aut diphth. r. quidem habet, si tertiae sit coniugationis, aut quartae, nisi praeteritum activum in1α. desinat: quia tunc ad secundam resertur coniugationem. Etiam si sextae fuerit coniugatuornis tr. plerun* sibi asciscit. Si uero quintae, quampiam si
persona semper increu. desini inquantingi .geminatur. ut πεπεισοα ἔσπαρσω. πεποιησα. Sed de hoc in secundo tracta tu latius dicetur. Δι iκα. Prima per na a prima singulasti,tum. scilicet in μεθορ conuersa. ut πεπειθιω, πεπε σ3Mθομ. Secunda dc Tertia a tertia singulari. τα. in θον mutata. ut Iri,asm,etiri He o t. εσπαρτα, ε σπαρθον. Vbi uero nulla inrterces erit consonans, addetur in ut πιποἰηται, πεποiarido . Phil. Prima persona Vrima duali deducitur, extrema mut. in θα. conuersa. ut πεπω μεθα. Secunda a secunda duali, ον. in ε.πεπεερθομ. ω ἄρθε. Tertia non fit quandoquidem in tertia singulari ante τα. consonans existit. Penultima uero eadem est cum praeterito activo. si a uerbo in ω. desinente ueniat. ut τετύφα, τετι/μμαι. excipiunt
tur uerba disiyllaba primae ct secundae coniugationis. quae in penultima praesentis ε. habent: quod quidem cum in praeterito activo in o. conuersum metit Atticorum mos re. in passivo possinodum praeterito in ε. pristinum reuertirtur. ut λεγω, λελουαλελεγμα . Verba quo* habentiae. in praesenti cum aliqua consonante implicitum, si in penuistima praesentis ε. habeant, id in a. uertunt. ut τρε φω. 6τρεσ
Eτετ assur, a praeterito passivo fit. μα. in vir. conuersa. Practefitum ac altero ε. Praeposito, sicut in activis. Ut τετυιμαε, ,
in . Si uero passuum praeteritum a uocali inceperit, ab Peadem re plusquamperfectu principium habebit. ut ηκουασμα, κκουθικμ. Secunda perssina a secunda praeteriti, trema in i O. mutata. ut τετυψ m. ετήο. Tertia uero a tertia.
110쪽
E6Φθω. a tertia persona praeteriti passilii, extrema in θην mutata, ct expuncta prima consonante, quae in praeterito persecto geminatur. In quo aduertendum est, tertiam perinam praeteriti passivi, aut in τα. puram desinere, aut cum aliqua praecedente consonante iungi, quae aut mutast. & ea quidem tenuis, aut ια aut immutabilis. Si in τα.
Si autem aliqua praecesserit muta tenuis, ea quoque in propriam uertetur aspiratam. ut τετνῆαιετο-λλκται Si uerb ir. aut immutabilis, eaedem ante θ, ρ. permano