장음표시 사용
111쪽
Futurum primum a secunda primi aotisiti persena siti Futur. pri.
a secunda fit secundi aoristi, eodem modo quo primum fit urum formare diximus.
Paulo pbst futurum, quod graeceμετ ὀλίγοι=μελλων dictu Vox latus tur, scilicet, τετύψομα τετυμη, τετο νεται a secunda perina passiui praeteriti uenit. inter diph. diu. interposita. ut τετυέλου, τετήομα. In quo quidem suturum sciendum est, idem seruari augumentum,quod in praeterito, a quo duciatur inuenies. od ideo quidem admonendum putaui mus, quia in caeteris futuris augmentum tollitur eius temporis a quo trahuntur.
'Vt lori a secunda imperfecti passivi τυέου, abiecto au In petatiuus
gmento,uenit. Tertia persbna a tertia temporis eiu psdem, extrema in Ha, . conuersia, ct accentu in penultimam translato. ut τοῦἀετο, τυπνοθω. ΔυHος Secunda persona τυπbeo . a tertia singulari,ae.in o t. conuersa, aer centu in antepenultimam reiecto, quandoquidem ultima iterum breuis facta est. Tertia quom ab eadem fit, adiumctoi .ut ῆ'Paeg. Πλη. Secunda persona a secunda duali, ohr.in . conuersa. τι HG. Tertia a tertia singulari,adiiuncta σαν. τοπς θωσαν. Παeακυμ νος ni οπερσυντἰλικος.Tετυψο. a secunda perssina praeteriti plusquis persem:. Preteritum smile cum praeterito persecto incrementum habens. Tertia persena a tertia fit eiusdem temporis, extrema in θω. 'conuersa, seruatis tamen coninantibus, quae ante το. serte extiterint. Si qua uerb tenuis merit, in propriam uertas tur aspiratam. Vbi autem nulla inciderit consonans, r. adr
112쪽
Iadeta pri. τος θητi,a tertia persona primi ao isti, adiuncta r.quam quam ratio postulabat ut ei. adderetur: quod quidem ob
id factum non est, quoniam cum praecedens syllaba alterram habeat aspiratam. necesse fuit ut pro θ. eius hoc est. α poneretur. Vbi uero ultima nullam habuerit a ' spiratam adiuncta θi. secunda fiet persona. quod autem ad tertiam, re eas quae sequuntur attinet. illud θ. in τ. mutabi tur. Tertia persona fit a secunda, extrema inτω. mutata, ct accentu ad penultimam translato. ut τύφθκπι,τυφθήτω. Δυ,κά. τύφρκτορ, τυφθη rω . Prat. τυφθim, τυφθητωσαν. Adeisος p. Indefinitum Tis,fu i. a tertia secundi ao isti sermatur, abiecto stilicet.
Optativus Platiui omnes passiuae uocis a proprio indicativo p. zMψε- passivo fiunt, extrema in μην. conuersa, ct adiun ctoi. penultimae uocali, ut in ca st omnino diph
PiVRV per participium eiusdem temporis, 2 substantivum verbum. suppletusiste uidelicet. τετυρμυος, MM.
113쪽
Tuit Mu1,a genitivi sui participh, extrema in V. mutata. ct addito i. penultimae. activorum more. Ut τύφθυς,τοιφθεντος, τυφθείημ. Secunda persena a prima ficii . initi ueri. τυφθειους. Tertia a secunda, expuncto r. Δυῖκά. Secunda persona a secunda singulari expuncto tr. 2 adiuncta τοι .τυφθε τορ. Tertia a secunda duali,extrema in et r. uersa. τυς, θεικτη r. Πλκ. Prima per na a prima singuriari interiecta με. inter Secunda a prima plurali, μου. in τε. conuersa. τυφθεικτε. Tertia quo aprisma, extrema in σαμ. mutata. τυφθεισαν. Αοειsος I. Toπε/V, a genitivo sui partipq, τυπος, τυούπος: scuto primus.
V a prima persona praesentis indicatiuimo Subium di passivi. pro quo aduertendum est, O . paruum 'i' '
σῆκοθον.&sic de alqs. Potest etiam dc a prima perina subui unctivi activi deduci,adiuncta u. Na regula est.oτι ὁ υw- Canon.
νεται. εῖν ritu, εαμ τυγξωμα. Iaoc est, Actiuum praesens subsiunctivorum appositiones M. passivum fit.
Praeteritum perfectum nequaquam sormari potest. ubi Praeteritum ante ιαι consonans serte extiterit, auto. aut diphthongus ex eo consistens. oportet igitur aliam ese monophthoni h
114쪽
DE FORM. VERBORUM PAss. sum, qua in ἔ. circunflexum mutata apte formari pote
per participium passui prneriti,dc substantivum uerbum. tit supra quo dictum est, supplendum erit. cum ante ini.
Pram perse. Tετωφθω, a secunda pluralis praeteriti passui ..elphisquam. in m. diph.conuerso, ct accentu in penultimam translato.
lndeta. pri. a tertia persona singularis numeri primi aoti
Futur. pri. Tuit uir erit,a secuta pluralis numeri temporis eiusdem mih ἡγείε, sicut &praesens. Futu. secvn. Tinfinem, a secunda pluralis numeri eiusdem temportis. πιπήγερε. Paulo post a secunda pluralis eiusdem temporis rim cessiturum. Possumus etiam huiusinodi infinitiva, quae in Pru. desinuntia tertia singulari suorum temporum formare, extrema scilicet in e . conuersia. Κέεται, τειrbem. τυMετο,α παθητικα. λεῶς ἀΠκαταr.
115쪽
TRACTATUS PRIMUS. ii lo/ύρος, τού υομενον, a prima indicatiui, uti in
PHMATA ME ΣΑ. Erborum mediorum praesens o praeteritu epeffectum cum pastuis prorsus conueniunt. prpteritum persectum S plusquamperfectum. activam sequuntur terminationem. Reliqua uero tempora passuam.
τἰτυπα. a praeterito activo fit, idem habens principium, ct in a. desinens cum praesentis consonante, quae quidem
quartae coniugationis, quoniam cum l. dc geminatam an earum sint figurativae literae. neutram tamen illarum assiimit mediu praeteritu. Sed nunc γ.nuc uerb δ. γ.quidem sibi asciscit, cum suturum I. habeat anteω. finalem. uti eqω,
futurum in habuerit, medium praeteritum A sibi uendicar
mParticipium passivum. Prare. perse. oplus ain. Indefinitum ptimum. Indesse n. De uestis mediis. Indieativus passivus. Praeteritum medium. Verba quartae coniuga.
116쪽
ii bit. ut Φeer ω, φρα ορ, initeata. feta iv, s in usu habeatur. At si praesens duas diuersas habuerit consonanteis, uidelicet nil. κτ. αμν. medium prsteritum priorem actsit mih cum sit proprium coniugationis χπακ Π etsi κομ. s
ct v. eum per arae ιπ,Mμ extrinsecus accersita snt, hae astra Exceptiones etsi κα coniugationis esse non possunt. matuor tamen im ueniuntur uerba. quae re si per ἡ.enunciantur. eoru tamen prsteritum medium non ii . sed partim β. partim uero φ .ubi uendicatmtβλάπ&Jεβ sa. καὶxinatae, κεκαλυβα. κε ω,κεκρσα. σκαάυ,εσκαφα. quae consonantes propriae sunt suo . rumperfectorum figuratiuae. ut θλ ω, neu ω,&xieργηα σκας, ω,&si omnia in usu non sint. At εeeογκα medium praeteritum αποπευκω, unde ἐόμος uerbale nomen, licet amebas seruauerit consonanteis, scito tamen κ. solum esse actaea 3teis inos'. nam γκ. in eadem syllaba minime compre
hedi possunt, sed perti asa στ in diuersis locari syllabis &c. Vein in Si uerbin es. purum desinat uerbum, siue monbphthoni. pMyum praecedat.stue diphthongus.eandem re medium praes
huiusmodi uerba, quae medium habeant praeteritum.Sed quae aut εν. aut ou. habent, Omnino carent, praeter ἀκοso, ut dictum est. Est autem praeteritum medium par syllaubis activo. quando athemate grauitono deducitur. ut τι σαὶ a. τε τυφα. μἰσος. τἰτυπα. Si autem a circunflexo, una Canon. minuitur syllaba. Nam quandocunm futurum primum superat praesens circunflexum, tune medium praeteritum minuitur una syllaba ab activo. Secundus aoristus a priu
nultima uocalis praeteriti aetiui eliditur. 2 sequens consos notat. nans, quae α. finali iuncta erat, hoc est,u. Vnde apparet medium praeteritum haud dubie sequi praesens circunsse xum, cum parsici syllabi'augmeto detracto.cum p eandem sumptat consonantem quam prpsens habet circunflexum anteo. finalem, tanquam coitigationis figurativam. ut ιρρυπω,Κρύοπα, sicut ingrauitonis, πρι ω. υἰποιθα. Praesia terea
117쪽
terea sciendum est, uerba circunsexa. quae a consenante Greunflexa incipiunt, praeterito medio quando p deficere: id uero accidere, quando circunnexum thema monosyllabum exusti tunc enim necesse est activunt praeteritum ex tribus tantum constare syllabis, medium uerb ex duabus, annumerata etiam a syllaba, quam ex augmento syllabico suscirpit . ut σχησω, μἰσος, ubi expuncto monosyllabum remanet, sicut oc eius praesens circunfles xum, quod nempe absurdum est. Quandoquidem nullum inuenitur praeteritum, siue a consenante. sue assis um syllaulo . incipiens, quod pauciorumst trium abarum. Pes rum. nultimam quo habet eandem medium praeteritum cum activo. utriola, τετοπα. nis sorte in disiyllabo futuro c. siue solum siue in diphthongo existat, tune etenim ε. in o.
nultima praesentis merita. Qium, idem in uatur inprMeerito medio. uti αλλο. ψ αλα. nonnunquis, uerb in B. mustatur. ut eatriae. τεθηλα. ὴ μετολη, τεθηλως. otuar. μ. μέγας φύλλοim τε κλω. Si uero merit x. diphthon . . . Rus,tune α. mutabitur in a.d ι. scribetur in medio praeteris . , t . ut hανω, κεχηνα. Accidit etiam uerbis primae ct secun
dae coniugationis in ip. desinentibus, medium praeteritum idem esse cum activo, cum eaedem con nantes raditione coniugationum figurativae sntdc praesentis temporris,d praeteriti activi, quas etiam medium recipit. ut ασψω, γε εαφα. μεσος Vrixeo. a. est mim praesentis temporis primae coniugationis figurativa. Sic τροχορ,τεVuλα. μεσος, τετροχα, pia 3; .cum sit figuratiua praesentis tems poris secundae coniugationis. p uπεραντ.
118쪽
iuncta Aur. Secunda persona a prima fit, extrema in o. uersa, ae accentu in antepenultimam retracto. πιψαμην, b ψαo,α. uero & o. in ω. μεγα contractis, ετή, ω fit. Tertia pedisbna a secunda fit persecta, interposiOτ. ἔτη ero, L i mo,
Tui tum, a prima primi futuri affui, sicut de praesens.
Nam omne futurum activum in x. desinens.asumensium. syllabam, ac uertensω. magnum in o. paruum s grauitos num est. si uerb circunflexum, in ον. medium futurum fasci. ut M'Iω. λειομω.
Timo υι- a prima secundi fiaturi actissimisAut dictum est supra.
ξον, τiuri eth, a secunda imperfecti temporis Iro b Τ VJ V, 7 mi ein, a secunda impertiecti tempori abiecto augmento. ut in passuis dictum est.
puncta ius . finali syllaba,&adiuncto 1. utετιμνάμην, τin m. uel si a prima activi abiecto augmento, re addito t. penul
119쪽
to, ubi postrema ex breui longa facta sit.
est, Omne pastiuum siue medium, habens in finest. κλiris κω, uertens extremam inium. dc in penultima asiumensae. magnum, subiunctiuum fit.
ΤV: bHai, a secunda plurali praesentis temporis,ε. in oe. Infinitivus diphthongo conuersb.
120쪽
Futurum a secunda plurali primi futuri medii τἀερε.hutu. seeun. Torrescis, accentu circunflexo super penultimam, a se cunda persona plurali secundi futuri mediὶ τυπειοθε. Poteris etiam re haec infinitiva. quae in Pru. finiunt, a tetetia singulari suorum temporum deducere, trema in ρου. conuersa,sicut in passivis dictum est. ut τυσξετα τα, . IAψατο mi aim, S sie de alijs, augmento prius expuncto. ubi sorte extiterit. ι σολα-Eνεsἰς-ΠΗατοπ.