장음표시 사용
371쪽
ta attentione dc deuotione recitare , ut supra dicebatur,illa culpa non contra ecclesiae prsceptum est, sed contra diuinum vel naturale his,& ita eri de culpa poenitendurn. . obiicias, quod clericus ex propositobi ad indevota diuertens, no orat v'caliter, cum oratio vocalis praesupponat animuorandi actualem, vel virtualem, antinus auteorandi Deum est animus deuote Scirtente aliquid a Deo in oratione petendi, hoc enim est de ratione orationis, ut saepe tactum est, cum ergo qui ex proposito se ad indevota diuertit,animum actualem aut virtuald orandi non habear,consequens est, quod illa eua
vaticne existente, non orat,dc ex conseque- ii non satisficit, ct ita redicere tenetur. - - rationiadi i enonullos mouet ad
L, secti Mitillicdira responsone data. Sed certe stando in opinione proposita, nil
mouet.Na aliud est clericu vere ora' quando horas recitat, aliud horas canonicas recItare Et esto ita si, Q in ratione dicit, scilicet,s, orare proprie ct vere sit Mu'i S ariente mctualiter vel virtualiter aliquid a Deo petore,sessum tame est, et ecclesia obliget clericuad orandu, quia ex opinion ad interiora ne ' minem ecclesia obligat, cum orare, si prie seu sti ictu loqucdo,interiore deuotione S ait ione importet, ut patet,ceriu est e F clesiam no obligare clericu, utoro protri , sed ut horas vocaliter dicat, deuotione non apponat, apponit tame eam ecclesia, cuilis minister ipse clericus est. Et ita conmue ita haec no valet.Clericus ex intento ad inde vota distractus,nsi vere orat: ergo no satisfacit pricepto eccles .Quia licet novere orer, vere tamen horas Canonicas dicit, quod solum sub ecclesae praecepto cadebat. tamen teneatur altera opinio,scilicet quod ecclesia potest obligare, S de facto obligat clericos ad actus meniis, puta ad deuoticnem S attetionem interiores 1, tunc esset maius dubium,Ancertu sit, quod leti, cus dicens horas sine deuotione Satteiione actuali vel virtuali, teneatur eas redicere. Et pro assit maliua parie videtur, quia qui tenetur tritisu bonii, aut vinum albusi luere, aut equuceno modo qualiscatu, si triticum soluat no bonii, aut vinii non albit,aut equum non talem,qualis solui debuit, non satisfacit, Scienetur iuxta obligatione debitum persoluere.Cum igitur secundem h nc opinii
irem clericus teneatur horas Canot..cas deuote Sattente pei soluere,idq; praecepto ecclesiae, sequitur quod cum eas no tales eqsoluat enetur eas quales debetreruere. M operinde est, ac si loco rei integrE scluendae, reddat rem desectuosam. secundum halic opinionε Praeterea cleticus tenetur cum horae Canonicae illi iniunguiur orare, cum a tem horas duit sine deuotione dc attentione actuali aut virtuali, non orat: igitur ea, qux itunc dicit perinde est, ac s non dicat, inteium, scilicet, quod teneatur ea redisere. Et ita videi urtenerinalude in suo. Heum Adrianus .in quolibet. Quanq obsDiioncm tedicendi ita limitent,ut, scilicet, tales cleiici teneamur redi ere, vel loco eius liud,aut holitate conlisibiis,deo persoluere Stando in hae secunda oris. Q 'ne,quod, scilicet, utrunq; dat sub praecepto ecclesiae,scilicet horas diuere,ct modus eas dicendiscilicet, deuore S attent quantum Deus dederit, videturquὀd adhuc sit duru,si qui indevotri aut miti s attente horas semel dixerint, Me,ut eas item dicant,obligare.Ratio est, quia ut videtur, diuersa videtur praecepta super hoc ab ecclesia tradita, ut ex ipso Caieta.apparet.Primo em
per ecclesia praeceptu filii, ut hori tegrὰ diceremur.Deinde secunddin cap.Doletes. de celebra.missa. sun i ullum,ut deuote, attente,
seu studiose discitur.Quod si ita sit,sici Marusolui disiόcultate. Quia si quis horas di at, HS indevore aut nilnus aitcnt satisfacit pro cepto primo, de dicendis horis,etiain si iid sa. tisfaciat secuta, de adhibenda deuotione& attentione. Et itet Dos dictas horas non tenetur ea redicere,ct si de desectu delictioni, de
vitentionis teneatur ponitentiam agere.
ii nilo ideapparet ex hoc. od AecunGO s creditori rem
desectuosam,ctipe ea acceptaverit, nolenee debitor alia re reddere satis est si pro desectu aliqua alia rec5pensam fariat,seu deus acceptat horas canonicas a cleri o ministro ecclest dictas iri cleries redicereno tene sedaetissigrita deuotiois satisfacere crtet.Antecedes suppono, csi horas acceptet deus eκ animo eccri In rsona Pa ministro dicund D hoc patet respcnsio ad rati ne pii ma incoirariti. Quias quis det et trili tale aut vinutalecte. &nsi redditi leaeneῖ tale reddere. Hoc ideo est,maia creditorii5 acceptat rem oblata, cum talis no siti qualis erat reddunda.Secus in proelii Lin bat tamen de rigore, quod si Deus non esset contentus cum tali horarum tutione,esset
de rigore illi iterum satisfici um,
372쪽
A A d semidu probat raso flando in opi
'nione, i talis non in totu suis iacit rinpto ecclesit, Sita est,quia in dierdo horas in casu, non tenet modii sub pr epto e clesiae cadente ipsa tamEhorarii recitatio codit in solutu.Quod si de ecclesis mente constaret, piscilicet, no est et contenta de huius. modi solutione, nisi cum debito modo horae soluantur, tunc fateor damnarem clericii ad horas rei terandii, no tame hoc ita esse video. tertio,scilicet, de horis recitadis deuot Et &attente, non tame cum animo solutat tactum debitum Sc An sint de necessitate rei terandae. Respond. absit; di mutatione. φsc, patet hoc per exEpla simul S per rati, nem. Si debeo Petro deceducatos, . do illi dece ducatos animo donandi, non animo debita soluendi, de rigore cόnsi lentiae no sum deobligatus a priori debito. Si promisi una
equum, Sc do unum equum noli animo compilandi promissum, sed vel donando spont
vel animo inducendi eum, cui do, ut benefaciat mihi, certe n , maneo liber d promissione complenda. Si mercedem ab aliquo accepi, ut pro eo missam celebrarem, osteas non ob stipendium, sed graii;, aut ol aliam causam pro eo celebro,no maneo liber a d bito. Igitur ita in proposito. facit ratio pro his omnibus, quia eo latis B, , rem debitam vel squi ualen- item creditori do,non cum animo me qui tandi, seu mea debito liberandi, videor aperte volens & 05te sub eodem priore debito manere,& ita teneor sicut prius. τ t est, quod si horas dico animo noret seluddi debitu sed recreati nis in legedo capiendae, vel quod scriptu est latelli Iedi,vel altu horas ipsas docedi,si animus no sit tacitus aut expressus ossiciu mihi iniunctum persoluendi non maneo a debito liber,& in consequcti teneor horas redicere. e. obiicias de iehinate die ab ecclesia de-bi signata,non tante cu animose qui tandi non tenetur ali s iterii ieiunare. Similiter curatus pro populo celebrans,non cum animo se quitandi sed gratis benefacitat, no tonetur iteru pro populo celebrare loco illius diei. Igitur etia clericus horas Canonicas diis censaion cum soluendi osucium, sed ex paseliculari deuotione, n5 tenetur horas iterare. Bes n. In parte est idem de his omnibus iudicium, S i irinarie non. Nam quando ictunium aut mis ae celebratio, aut horarii recitatio pro certa die iniunguntur, iransacta die,
cessat obligatis iei adh&nusiani illa celerbrandi,&tales la oras persolutat, quia n5sue Crunt haec inlucia, nisi determinate tali vi tali die, ut ieiunisi in tali vigilia, horas de tali sancto in tali die dicere. Et id miransact. idie, n5 manet obligatio ad illa agetido, siue suetinein die designata ficta, siue non. Et haec est ratio, quare si quis in vigilia a s Idmpticis no ieiimauit, risi tenet possea vice illius in alia die ieiunare. Ita si quis in dicas lumptiois horas no dixit, no tene in alia die vice illius eas dieete. Erat em obligatio ad ceri u die limitata Si tame alicui esset iniunctu ieiunium ab diei determinatione, dueiunaret liac die nocum animo se quitandi, aut cu animo soluenei debitu,tunc no manet libera debito iesunt: sibi imposito, cu maneat illi tempus compital,quod illi fuerat iniuuctu. Ad proposi-ium,si clericus hac die mancis dixit lioras totius diei ex sua deuotione & sponte,& no cuanimo se quit adi sed gratis,cu maneat illi adhue dies,ut possit debitu soluere, tenebitur eadedie horas rediceresecus die transadia. Λ aute curatus omittens misiam pro populo certa diciqua tenetur, cel brare, aut si celebrat pro populo, no tamdcuantino se quitandi seu debit si potalutat, sed gratis donandi, teneatur postea alia die pro Dpopulo celebrare per se,vel per alium,iae populus beneficiosi idesito defrautitur, ese .set aliud dubium, ct no imilium a proposito sdistans. Crederem quod tenetur, vel alia die - celebrare,vel aliud,quod in populi spirituale commodii cedat, si recompensam secere. Et hoc ratione benefici j, quod a populo recipit. Beneficiu enim datur Propter os scium. ideo vel ossi tum complear, vel receptureni ituat, Secus fores, linino sine sorte, videtur de fcleticis non beneficiatis, qui horas certa diu lomittunt, vel si eas dicuntinuod tales, et ap- , sis illis diebus, no tenentur horas pilias olim sas reditere,nec sericaliud in compensam ficere, quia aliud est alique teneri adaliquid ob mercede pro eo susceptra, aliud ex simplisci praecepto superioris, ut quo su si omi tat, satis est de inobedienti λ psithetia agere. cedunt haec omnipa de rei te disoris casu,quocleri scert' sit,se horas integrediisse. Nams dubius sit dubio Probabili, tunc ob periculum tenebitur rei,
terare,quantum dubium se extendetit, scilis Luci in toto, vel in parte, secundum exi'
gentiam dubii, idq; quacuq; opinionem Cc
D in itaq; resolutio, Whors Canonicae veniunt ob duas causas redicendi, sis
373쪽
v si inobe scIemas rechantis,& ob siniti nis desectu.Psimu sit si post semel dictas hovas ciet laus mari et dubius, maximὰ si probabile sit dubid,an integrὰ eas dixerit, nec ne, talis tenetur horas eadem die redicere uxiaeκ igentia dubiiJd est, si de magna parte hovarunt dubitatur,redicatur illa magna pars, si de parua,parua.Et inde est,quod defectiis attentionis siue ex voluntate,siue praeter voluntate euenerit,si tanta fuit evagati quod iacit clericum dubiuiman dixerit,vel non diNerit horas, tenetur ob consti 'iam dubiam redicet ne se periculo omlitendi ponat.
st,quado pinepto e clesit de recitassis horis non est satisfactum in ipsi horarum recitatione, quia tunc redicendae sunt, etia si alias dictae hiit,ut, scilicet,s non animo soluenci, debitum,sed gratis, Sobaliam causam lae-xint dictae,ut supra dictum est. - aut e Per horarii interruptionesnt An redicend scilicet,quadoccepta aliqua hora recitati.&Nondii corteta, cessatura recitatione, di alia loquutio et meditatio, vel aliud opus per notabile istus interponitvr an inq suiliciet postea ad norastiasido F prosequi, connu erat, an potius si nocessarium hora eoepta iterum ab initio dicere, n5 potest certa regula tradi, eo quod multa sint de diuersa illarius interponi possunt. Nam s sola meditario in rebus, maxime bo .ms, interponatur,aut etiam aliqualoquutio ob causisti necessiriam aut vetentem oblatam, aut opus aliud breui finiturun pion dicerem clericum tenerimincipere,secus aliis.
Quin tutius sit semper liota ccceta in eas ureincipere. Sed ii ec velle clericos nimis scru- o sesse,cais,quo putat se vel no integre pronunciasse,ves aliqualiterhiacopasse, vel a aliqua Q voce sed itine dixisse, d umodo de 'ti 5 sit valde notabilis, D tuc satis inde desectibus huiusinodii lam agere. - . his,que supra coclusa sunt,vide Ga L ro brielem in Cano. di diem,' qui eN proposto euagar, tenelut horas redicere. Et orat pro sed homa in. distin.ls.ad quartu.
Sed isti no dicit Tho.nis et peccatu, qui eκ
proposito euagatur. Citat etiam Gerson , inde orati .Sed illic Gerson dicit, ' tales i xccant, vel redicere tenetur,v bin5 absoluteas firmat, et redi ere tenentur, sed unum E duobus audet dicere, maXime eum in de regulis moralit,u S in devita spirituali lec. dicat perte satisfacere praecepto ecclesis tu, V ce ora Hiracuq; melis evagati de Posita.Dut
ran. in. ditat, et qui ex prolposito euagatur Ginteritas,&horas uicit, satisfacit praecepto ecclesii Secus si tempore,quo recitat,ibi opere exteriore distractivo se occupat, tame no dicit,et tenetur redicere. Idedisse Caieta.* ia, Iis Peccat coua ecclesiam, volutarie se ejstrahens, non tame dicit, et tenetur redicere. norei I. Parie ait: quod qui voluta ite distrahitur,modo horas dicat, satis iacit, licet perc5-
temptu peccet, n5 tame tenetur redicere.Palude.et peccat in casu cotra ecclesia, Nines redisere,vel aliu loco eius impositu a iis ersore implere. Milii videt O'supra dictu est.
vatore oratiois, quaq pro se orat, Sariuatim. nam de valore orationis, p alio fundituri a. Praemii tedii priniλ- quod est triplex oratio. qua da viva, quae in charitate fit. Quaedam mortifera, quae vitiosa peccaminosa est. Quaeda vero mortua, quae bona quidem est sestem moraliteritanae extra cliaritate iacta. Irori im oratiova It EI UIιι perviam meriti, per viam satisfactionis, ct iret viam impetrationis. Habet autem oratio quod meritorist,non ex natura sua, sed ex charitate di gratia Dei ex qua sit, sicut di seliqua humana
opera, quae apud Deum metitoria sum, de quibus aitEsai. Onu es iustitiae nostrae sunt velut pannus menstraratae Cliaritas aute dateisvitam,&rndus&valorem apud Deu, non quod charitasilla cieata id habeat a n tura sua,scilicet, sacere actus ex ea procedentes, meritorios de codigno nani de hocnucloquimur sed ex Dei acceptatione aut ordinatione,qui in lege sit misit, opera no stra bona ex charitate racta, remunerare. Hoc duitur communiter de charitate. tamen hoc dubia duo cotta se.
Uauet Primu est, quia deus in lege sua
no sol si ordinauit 'pini sit acceptare,seu remunerare actus humanos ex charitate po-
dentes,sed etia eos, qui charitatei Psam P dammodo praecedunt,ut patet de dilectione dei & proximi, quam peccator primo elicit, perquam a peccato resurgit. Patet etiam de poenitentia cordis prima, per quam iterum a Peccato resumi. Hos enim actus, ein si ex charitate
374쪽
A cliaritate non fiant, sed ad eam disponat, promisit deus frequenter in lege sita acceptare. Vnde Augustinus super epistollam adro .s. Si deus coniugientes ad se non adimitteret, esset in eo iniquitas, Sciniustitia, quippe qui
promissa non compleret.Si igitur ita sit, ap. paret oratii nem,& alia opera latiniana quae meritoria de condi no dicuntii noli ex charitate habere,et talia sint: sed potius ex dei Promissione, qua in lege nobis significauiti esset contra idem aliud duoecunUO bium. Quia si sola charitas daret pondus d talorem orationi & aliis o-
Peribus, quae meritoria dicuntur. sequitur ipomnia opera ex aequali charitate proceddita essent riualiter meritoria: Saratio quanto maiore cliaritate fieret, tanto esset magis meritosa simpliciter. Qv od tamen inge viis detur salsum: iuia benefacere inimicis S peis particulariter orare, maioris meriti est, qm amicis id facere.Quod Christus laniscat blatth.s, Si enim diligitis eos , qui vos dili-esit,& beneficitis hisci quibus prius recepillis,quae merces est vobis 3 Na Sethnici hoesiciunt. Et clare id docet Paulus ad ro. s. ubi Chi; sti charitate ad nos ide magis comedat, et O inimici essemusa nobis pati voluit, Ad hunc modumpossent plura inconuenientia alia inserti, sed quia alibi nonnihil scripsi de V merito apud deum,tamde congruo, eae condisno ideo ad praesens supe sedeo. D breuiter ruendum ad praesens, lappellando metitum proprie opus, cui de iustitia praemium seu merces debetur, de iustitia in legali saltem, illa opera dicuntur apud deude codigno meritoria,P quibus de vi in lege remuneratione pini ut: na seclude desimisitone,certe no erit deus alicui homini alicuius pinii debitor deiustitia,quodcuqι opus bonii homo faciat. Quia igitur humana opera bona Ppter deuipsum facta,fimiliter & oratione ex amore ipsius, edem promisit deus ad pHmium acceptare, ideo cularit communis senteila,' oratio sintdini qua opera sunt meritoria, quia ex charitatexunt. Attamen non ex sola charitate comensurandum est meritu,seu valor operis, aut orationis inde procedentis, cu ad id multum conserat volniatis conatus,&operis difffici: Iras,&operantis Perseueratia, Oliqua alia liuiusmodi Quare vel negandum, vel corrigendii videtur quodda dictu cancessariiParisen.in de valore orationis cum ait. Quod licet orare pro amicis,aut inimicis, pro paucis, aut multis. valeat Pr tum acciden tale diuersificare, tamd primium essentiale, quod oranti debetur,semper est aequale, ob maritate unam,in qua oratio proceditam in f . satis acto ia, ea a I rui ratione qua de iustitia siniss-ter illi debetur poenae pro peccatis debit frolaxatio, vel in toto, vel in parte secudum exi- sentiam orationis. Sicut enim Rini sit deus, Ponis operib remuneratione,ita P Poena Bb opetibus, i sunt fructus digni poeniten ii remissione peccatoru.De quovide supra, ubi de ni istacitione agebamus. Oro enim licet no semper de iacto cruciet oranteiat tam ex rati sua est oratis cruciativa, seu asilieriua,& ideo inter opera poenalia copulatur. . Assumptum pateritum ex eo, quod scribit Ecclesiastes. ii.Freques meditatio, camis est
asini 'io. DEcclesia ilici. si. Vigilia honestatis
tabefaciet carne, somnu. an etiam,quia oratio in se inuodit humilitatem,qua homo ea etiam,quibus ad corporis nimae salute indiget, diuinae volutati Per omnia comittit sua propropria voluntate postposita, quia insequia ardua
ct difficile est: quandoquidem eucotia o qnem naturae inclinationem.Et etiam, curropter deum summediae uim oratio fiat, .sa dei dilecto in se est quid arduum, d Saturae , nostrae valde di facile, quae contra onmemna turae inclinationefacit omnia nostra, dc nos ipsos, Pro deo postponere Montemnere paratos cuncta mala subire potius, stipsim in nuntino offendamus includit etia,ut plar uia oratio, cordis copunctionE, Molo rem de os senss contra deum commissis, cui opescit ipse,qui orat, indigere. Haec aut E cordis compune lio, etia poenalis est: merito igitur oratio ematis actoria.
rastatis ipsius dei ad id quod in ipsa petiturobtinedum, etiam si de iustitia illud oratili minime debeatur. de si deus denegetpetitum, non inde arguetur iniustitiae. o I statim obiicies, et oranti debeatur de iustitia lagis id,quod , petitur, si cui de iustitia legis debetur merito premiu, ct fructui poenitentiae peccati remisuo.Nam sicut haec in lege adeo promissa sunt, ita&illud iuxta illud Matim Petite, dc accipietis: trite, Sinuenietis.Et iterum. Quodcumretieritis patrem in nomine meo,set vobis. An au Uλιψ scilicetoratio semper a.deo audiatur, postea videbitur. Pro nunc aut ε
375쪽
h eonetardum est, deum se collaturu protrusisse,quod illi laetit in nomineChii postulatu,
cocurretibus tamen nonullis conditionib',
quibus positis, tunc debebitur de iustitia,
quod fiterit petitu Silanae non omnes con ditiones cocurrant, auditur aliquado orans liberaliterique audire de iustitia deus minime tenetur.Ue quo post,d Gunc erit oratioi inpetratoria.
I autem aliud si orationem esse SOG meritoria, aliud impetratoria, exemplo aperto beati Pauli c5stat, qui csim dominum instanter orasset, ut illi stimulum
hamis auferret,meruit quide ex charitate o rando non tamd quod Petebat, impetrauit, ut liabes.1. ad Corinth.α. E contra similiter stat oratione esse impetratoriam, quae tamε meritoria non est,ut eos at de oratione, qua sancti pro nobis fundunt, qui multa pro ii bis orado, nobis impetrat:& tamen non per
viam meriti,quia deus no ex iustitia, sed ex gratia sua illos exaudire dipnatur. Similiter Patet de oratione peccatoris , perquam h mo saepe impe: rat, quia petit,ct tamen non est meritoria oratio, in simi charitate fiat. - ου tamen stat orationem esse merito I on tiam, quin satirictoria stim in muni doctrina,ciuia scilicet omne opus m. F esto iii,est de se Latirictorium specialiter aute oraclo,ob causas iupra dictas. Λ autem e contra stet orationεesse soli tactoriam,quae non sit meritoria, uictio est inter Scor istas,& omistas.His dicentibus,et opera alioqui bona in peccato mortali tacta satisnctoria non sunt , illis v ro e corra.Quam quaestionem quia alibi teli se, non opus est caua repetere. Posset tamen ad praesens dici,ctita videtur tenendum , quis operibus bonis ex charitate factis aliqua debeatur remuneratio ex iustitia latindsumpta, prout iustu dicunt sancti illud esse, et diuinam liberalitatem & bonitatem alteri conferre decet, maXime si ex parte alterius aliqua substretribuendi ratio: luentadmoduin peccatore OPera panalia Propter deum suspiciente, sub est aliqua ratio, ut illi ossensa condonetur , Sinopera alia virtutum in peccato faciat,similiter adest ex parte sua aliqualis remunerationis,causa quibus Dositis, diuinam decet bonitatem illis condonare, his autem retribuere. Sic legitur retribuisse obstetri ibus Aegyptiis, quibus domus aedis uit,quia pueros hebraeorum sui care t Epore partus noluerunt: timuerunt enim maris regem coeli,et terrae.Sic remunerauit Nobuchodonosor,pro eo bellum mentia ger i serat contra inimicos dei. Sic temporale iii perimn contulit romanis, ob stremia gesta,
ct iustitiae opera, ' in sua inndelitate facie bant, ut ait Augu.in de ciuitate des.Itam subsistente ex parte hominis peccatoris aliqua
retributionis ratione, accedente dei bonitate, decens est ex parte diuinae bonitatis,&ita iustum, ut illis retribuat, vel condonandori admiserunt, vel praemiando, quae secerunt.
Et hoc modo opera in pricato facta alioqui bona,possunt uicis inactoria de iustitia large sumpta, ut modo dictu est, non de iustitia stricte su ta, quia deo non illis coi
donante, non esset arguendus iniustitiae. Et per hoc possent opiniones contrariae aliqualiter,concordari,ut ellam alibi leti . Λ propositum ergo de oratione extra charitatem iam, quae nieritorianon
est an sit salisiactoria dicenda.Respo.Q satis iactoria large dici potest ad sensum diemini, ut patet,non tamen stricte Quod aparet, taex communi dicto Pauli ad Coianth. . Sittii didero omnem substantiam meam in cibos pauperum, & fidem habeam,ut montes trasseram, linguis hontinum loquar, ange talorum, charitalem autem non habeam, nil
mihi prodest. Vbi simpliciter significatur,
omnem illorum operum in peccato factorus ructum perire rei nunerationis Saondon tionis quem alioqui opera illa pepetissent. Tum etiam, uia Christi discipuli multa b
na opera Suirtutes secem nt,tamen quia in peccato erant, a deo non sunt acceptata, iuxta illud Matth. .Multi dicut dite dsie, in nomine tuo prophetavimus, in nomine tuo daemonia eiecimus, di in nomine tuo virtutes multas fecimus, quibus tamcn dominus dicturusest. Non noui vos.Discedite a me operarii iniquitatis.Tunc exeo,qudd ait Esa. Omnes iustitit nostri sunt velut Palinus mεstiuatae. Nisi igitur operum maculce dessectus per charitatem abstergamur, non sunt talia, uibus de iussitia condonatio aut meseces debeatur.Tum deniq; ex illo, tuta habetur Hiere.ψ.Nquare vobis nouale, d nolite super spinas serere.Qui enim super spint, sia mulsuis ant semen,& perit fructus. Igitur ut opera nostra sti: tificent, oportet prius spinas peccatorum a nacte emiam: alioqui de iustitia merces nulla illis debetur.
Uu Leator ob culpam sipecialiter mor
talem mansit ex iustitia dei pom aeteriit obnoxius: star comittione scina illa pona remis La
376쪽
quacunq;, sed quam deus ipse per se de pecmis; inllige catore sumeret, vel per tortores suos infligore vellet. Quὀd si peccator ipse loco vindicit seu pant iudicialis, cui ex iustitia erat obnoxius,velit orationem fundere,vel aliud opus extra charitatem facere, in libera potestate dei, qui iudex est, erit illud loco poenae acce Ptare,& si non acceptet,iron arguetur iniustimano , seu legislatore, qui pro certo delicto in legem conamisi statuit iuste, Q patrator deli dii centum flagellis subiiciatur.bit ita, mrraefactus di linquens iremet,vel per se, vesper alium,quem velit, sibi ipsi centum inserat flagella: certe lite non satisfacit iudici de iustitia: quia iudex si hane flagellatione a ceptare noli lino erit iniustus,sed potetit per tortores, justitit executores,illi centu alia sagella inserte. Ita igitur in proposito. Π dictis aliqualiter patet, ad quid valo' at, di modo unaquaeq; oratio. illa enim quae viva est, e X charitate procedens, qua decens aliquid sicut conuenito deo petitur, illa iitu nie litoria est,& valet ad augmentum gratiae S gloriae, sicut di quodcunq; aliis Dd opus meritolium, eii a s no semper imp B tratoria petitionis sit, ut ex dictis patet Et ficut meritoria est,ita etia est di satis iactoria, idq; ex iustitia lapis,potius, q ex conditic nect natura ipsi; salaritatis vinde sit. v v vero oratio quae mortifera est, ct delira offensiua, nec meritoria est, cum ex charitate,inad contra charitate sit: nec satisfictoria ex iustiti , eo et illi no selu n5 debetur codonatio,aut retributio,sed potius suppliciu,cum deto sensiva sit Sed nec impetratoria, cu digna sit,cui dominus aures suas o cludat,& orante merito a se loge repellat. vero oratimquae mortua quide est:at tamen aliosui moraliter saltem, ho-Na,nec meritoria est, nec satis actoria, stii id loquendo: solet tamen esse impetratoria. Quorum prirnum, cum certum si, similiterct, secundum.Tetrium patet authoritate Augustini super illud Ioan. 9. Scimus aut e quia peccatores deus non exaudit, ait, qi loquii urhomo ille velut inunctus, hoc est nondu tis a spiritu scio illuminatus . Na peccatores
de ii cci tes, ct humiliter ab iro aliquid pei D
dei laria lilagdalena, de pubsicano illo, quisitebatur peccatum,& dei mi sericordiam imi lorabat. UeZachto,de latrone, I aliisq; pluribus,quos nobis scriptura in exemplum P ponit. Patet Istur ex his, ad quid valet GD Ctio meritoria,ad quid satis aetoria , ad quid
impetratoria. r.Accipe memplum clarum,de iudice hu-
pe cotingat orationem nec impetratoriam esse, nec meritoria, qualis est oratio, quae mortua dicitur,adquid valebit huiusmodi oratio, Miusdem
Λ id respondetur Idem,quod de operi. 'Π bus bonis in peccato Deus soleta doctoribus responderi. Valet enim ad multa. Primo ad obtinedum saltem dispositive gratia,S peccati remissione: maxime si oratio illa in devium me dilectit dirigatur, &gloria ipsus potiὐs, u aliud temporale quaeratur. unc enim ipsa dei dilectio disponit ad gratia in ὀ secund u comunem doctrina illa habet cona comitantem, aut si non habeat de
una pro sine, sed aliud quid bonum S hone num valebit ut bonam inspirationem obiis rea qua ad deum confugiat, ut sc tandem gratiam acquiratiSic legitur de publicano, ictim deum oraret,descedit iusti siciscatus indomu suam. Secudo,valeteilam ad promerendum temporalia benestia. sic legitur de Nabuchodonoser, , deus illi dedit regnuAegy ti, eo ς in bello diu cu exercitu suo seruierar, ct tame insidelis erat. Vnde intelligimus, ut ait Hieron) mus , etia ethnicos siquid boni
secerint,absq; mercede non preteriri.Tenio valet ad euit adum peccatu, ut si sorte tenebatur ex praecepto vel voto orare, orado euitat Peccatu, quod nO orando incideret,etia si emtracharitatem oret. Quarto valet ad resistendum inclinationi peccas,per opera mi virtutum resinitur vitiis in contrarium inclinatibus,adeo,ut vitia ipsa per virtutum mercisi iuvires amittant,& remittantur. Maxini dvero oratio resistit inclinationi superbiae, ob humilitat ε, qua oratio habet an mam. Cuius smile legitur de eleemosyna .Ecclesiastici i. Ignem ardentem extinguit aqua, eleem s) na resinit peccato. Quinto valet ad hoc, Phomo habitus bonos in mere eneret, quouno parum sibi proderit, ad ficilius & frequetius merendu,perorationes Post superuenta charitatis frequenter susas , qnando facilis potetit ob consuetudinem l pter deii orare, sui ante charitate no propter de ii orauerat Sexto valet ad impetrandum preces sancto
rupro se, clienim videres in verbo.* h
377쪽
Ε mo se illis commendat,ipse excitantur ad inlevellandu pro illo:specialiter angelus, cui- illius hominis eura commissa est. Itaq; quis
non semper oratio a deo exaudiatur, ut con-Terat,quod orans peti n5 inde ab oratione
celsandum est tane a re inutili:quado quideJiaec praedicta S ulta alia commoda oratio ipsa potest oranti asserre:maxime , quia
queadmodum ait Gerson. inde valore or tionis,sunt aliquae orationes, quae suam vim ex opere operato ad aliquos Lalutares essectus nabent,ut Gemplificat de oratione d
yninica, i vim contulit ipsa dei institutio. Et de orationibus factis ab ecclesia , quibus
etia sides formata ipsius ecclesiae nonnullam cosert vim,deo eas,uti decet,approbate. ς quidem,Sc si in orante meritum desit, sitam vim aliunde liabitam non amittunt.
tradicta , duae vident surgere dubitatones. Una est,si oro viva, qex chalitate stino semoer est impetratoria,qigii est illa oro, de qua titilius iaepe per euangelistas certos nos facit, ii a patre exauditurὶbi mortua, exaudi, tur aliquando, quando scilicet deo elacet. Si uiua,non semper exauditur. Quae igitur est
illa se qua Clitillus dixit loan,i6. Ame amedico vobis, si quid petieri: is patrem in nomine meo dabit vobis, Et iterum . Quodcunq; volucritis, petetis, S siet vobis. Q - ell,Qu'modo veru est, vora- ectacla mortifera seu peccaminosa non esti inpetratoria, cu videamus eam ali, quando a domino exaudiri & adimpleri,
ct si non semper.Nam iudit in desertoexistetes, petierunt carnes ut comederent nausea.
n. secerat eis manna coclitus datum & obtinuerunt mam data eli illis coturnix ad satietatem. Iteruncia pertudices regerentur, eomen teneret Samuel,quem dominus illis pris erat,petierunt regem id datus est illis rex: ct tamen conflat eos,ta primo, q se cudo pecca sit carnes, S regem pet edo, Deus enim aduersus eos iratus utrobiq; legitur.
.'D C Non dubium est,ut pratan. gebatur,Claristum in locis citatis, Setiam in aliis, pronii sisse orationes nostras a Patre. audi cndas.Vnde S nobiscutitudinem hanc deditivi Ioan. i. no. e ἱα cxltimo etiam asseritdicens. Et haec est sducia,quam habemus ad deum , quia quoscunq; Petierimus secundum voluntatem ei', audit nos. Et scimus quia audit nos, qui cedpetierimus.Scimus, q)habemus petitiones, quas postulamus.Veruid non de quacunq; oratione,etiam a iusto fusa, intelli endii est, iliis certas habeat coditiones, specialiterquatuo videlicet, ' sat pie, id est ex charit side &spe.Quod sat perseueranter . Quod inedia congrua homisai possibilia ad imp trandum optatum non negligantur. Quod id,φ petitur talest, et ad saluidorantis,&dei gloria coducat.Adde hoe,scilicet, et orans raseipo mi at,quod petit. Si enim haec omnia nasino dubium est, quin oratio a deo cxaudiatur,cterit impetratoria:modo impedimem peccati no superueniat, quo hom' sat dian ne audiatur. Nec dico haec omnia necessaria esse,' impetretur,quod petituriquia multis ex his deficientibus, solet dominus postulista concedere,sed ex sua pratia & liberalitate, non in promissionis debito. Si tamen omnia assint,ex debit promissionis ad votu e scendet orantis. Quod auid haec omnia neces.saria sint, viceriRt orationis impetratio, esse apparebit, si auctoritates scripturae de Iahoc tractantes, in unum colligantur. Et quidem,quis de charitate expreiu mentio non sati bene tamen aequivalenter, ido in mul- 'tis locis.Illos enim exaudiendos adeo dici qui madata dei faciut, Saerba eius audiuta hi etiam timent deum, qui etiam conscientiam puram a peccato mii datam habet. Hosaute certum est in charitate des esse. Dicitur enim. Ioa.is.Si maseritis in me, is aesta mea in vobis maserim,quodcunqs volueritis Petetis,& siet vobis .Et Ioan. in canonica. o MCharissimi si cor nostrum non reprchederienos,fiducia habeamus ad deu, &quicquid petierimus.accipiemus ab eo,quonJam mandata eius custodimus. ea ouae sunt placita coram eo iacimus. Cui consonat piat. Si iniquitatem aspexi in corde meo, non exaudis et dominus.Ait iterum in psu Voluntatem timentium se faciet,& deprecationem Graexaudiet,& salvos faciet eos.Et loquitur de timore sincto, qui permanet in seculum soculi,quo scilicet timet quis peccare, nedeum offendat Et dicitur timor castus ct filialis,q sndcliaritate esse no potest. Igitursi oras maestano seruet, scolaientia a peccato n5mii dat, si deum non timet, non est i Chim
378쪽
A sde autem & spe, dicitur Matth .M. Anien dico vobis,si habueritis fide ct non liaesitaueritis,non sciunt de ficulnea ficietis,sed & si monti huic dixeritis, tolle &iacta te in mare, fiet. Et sequitur. Et omnia quaecunq3 petieritis in oratione credintes, accipietis.Et Ioan i . Amen dico vobis, qui credit in me, opera quae ego facio, S ipse Laciet.Et quodcunq; petieritis Patrem annOmine meo, hoc faciam Elia6. Siquid petieristis patrem in nomine meo,dabit vobis. In nomine aute Christi dicitur quis aliquid a deo retere, qui sidem habet in Christu omne boriunt nobis de coelo ob merita Christi euenire credens, de & ecclesia in omnibus orationibu in quibus aliquid a deo petit, petit illud per Christud omnim.&c.Et Iacob'in sua canonica Si quis indiget sapietia, postulet ea a diio.Et sequitur. Postulet aut in fide, nil haesitans. Non ergo aestimet homo ille, qhaesitat. φ accipiet aliquid a dilo. Ex quibus aperte videtur,et diis no promisit se quenqin oratione exauditurum,nisi sidcin , spe &charitatem habeat.Opus enim est oratis asectu in deusinaliter tedere , quod charitatis est:&credere,q, potens est, si velit,quod petitur elargiri,& in sua bonitate cosidere, 'si
vere expedieiit ad vota codescedet orantis. perseuerantia in orcne ut certa sit ei'
B De impetratio apparet ex eo, quod dicit Christus Lucae.ri.vbi post tradita orandi se am,ait diis. Quis ventu habet amicu,&ibit ad illu media nocte S dicit ei Amice, ac commoda mihi tre panes.&c. Et illo denegate instater petat. Et sequitur, sille pseu rauit pulsans, dico vobis S s no dabit illi surges, tuta' icus est: ppter in pbitate in eius sumet,ct dabit illi quotquot habet necessarios.In quo aperte docemur,no satis es Ie deuorare, etia si amic t ei' sinius,nis in omne perseueremus,ut certa sit nonHyetitionis impetratio.ItELucs.lη . Oportet semperorare,&no deficer scilicet,quousq; sat quod in orone petitur.Et statim ponit parabola de iudiaeriqui vidui histitia postulati ,ea no nisi post
importunas ctoquentes praeces ipsius use dux ipsi facere voluit. de& beatus Grego. in moralibus ait. Virtuti spondus oratio no habet,qua nequaq perseueratia continui amolis tenet.Et Chusono.inde conlpuctione cordis,ait. At, orationen Orecedas,donec accirias sine postulati,Si testur quis ex charitate,side,& spe orauerit, si tame no perseueret, non est certa petitionis impetratio, aut orationis exauditio . Vnde non ab re dixis
beatus Iacosus in eanonica . Multuni valet C deprecatio iusti assidua.
diligentia humana apponeda ad inipetrandum postulatum , ut certa stretii lonis obtelio, satis patet, quia qui aliud a deo petit, ad cuius assecutioneni ipse humana remedia conueni ctia habet, per qui illud acquiri pol S solet, ct ea negliges, a solo deo sperat id obtinere:talis inqnon videtur deuorare,sed tentare.Vt si a deo peccator venia. medium ad id ordinatu dimittat, scilicet ponitentiam:aut si scientia petat, & literis, aut lectioni incubere nolit:aut si ianitate petat, yedicos,ac medicina cotemnat, indis γ' est re vera, qui audiatur,quia vel irridet, vel tetat deu.Vnde diis reprenedit duos dis cipulos filios Zebedthq cu peteret cu Christo in regno eius sedere,ct mediu ad id essettcllere cruce,& sequi Christ si,d medio tameritordinabat nec cogitabat. ndeno immerito Chius eos inter auit, dicPs. Potestis bibere calice,queego bibitur sta Sc. Sine hi
iussirodi igii humana dilio elia si aliquid a doretatur,no erit certa petitionis impetratio.
re ipsa, quae petitur, et talis debeat es, est, quae ad oratis salutem ct gloriamdci pertineativi certa sitorationis exauditio, etia inde apparet,i dixit Christus Matth.6. Quaerite primor Dum det,&hic omnia ad Viicientur vobis. No regnum vestrum, quor
gneris, sed num dei, quo deus reinet in vobis.Vnde moratione dominica , a gloria dei petitiones incipi ut, cum primo petitur, Sanctificetur nome tuu. Postea,quae ad salutem vestram pertinet,apyonutur.Ita &Paulus docet,ut quicquid apimus, in gloria dei faciamus, si scilicet deo in opere illo placere volumus, Et quia nescimus,an quod petim ad gloriam dei conserat, scit autem id deuset
ideo omnia nostra vota opus est deo commetamus.Nam quid oremus, sicut oportet, ut inquit Paulus,nescimus. Vnde s saepe iusti oratio non exauditur,ideo est, quia vel non principaliter in ea gloria dei praeteditur i vel id,quim petitur, protuc ipsi oranti nonina pedit. Sicut non expediebat Paulo , nec ecaclesae,' deus exaudiret illum,quando ut auferret ab eo stimulum carnis a domitio Pete bat,etiam si instanter id petierit,ut is e dicit. postremo,scilicet,et ut certast peti tionis impetratio,opus est oret pro seipse.&c.id communiter collisut doctores,
ex multis supra allegatis dictis Chri, in qui bus n5 videtur promittere aliis ab oratibus, sed ipsismet, quod Perserint, ut quando ait.
379쪽
E Si quid pelleriti, patrem in nomine meo, siet vobis. Et iterum. Fuque petieritis in nomine meo,acc ipietis. ττ' igitiar, quae dicta sunt, concurrem i-bus,certi sumus, sicut S esse debemus,l Oratio erit impetratoria im5 ex des ito S iustitia legis complenda petitio, rn doquidem Christus ad id sua se proniissione
obligauit. Et ij si non statim vota orantis deus compleat, non propter hoc diffidendum est quin nobis perseuerantibus adimplebit. Differt enim aliquando vota coplere, prout
ipse scit ad gloriam suam,&salutem nostra magis eX pedire. Et per haec patet ad primam
dubitationem. Λ i secundam de orationibus mortiferis, p aliquando audiuntur. Fateor, sed in danu in ipsorum petenti una. Quemadmodum in malum iud cor uni regeni Petentium,datus est filis rex . Vnde S dominus mala, quae sub rege Passiuri erant,illis praedixit ut habetur. i,reg. 8. Similiter in malunt eo rum datae sunt illis coturnices, qvando carnes petierunt is quidem in ea tum comestione multi petierunt.Ita etiam credendum c st,
deum multorum impoenitentium S obstinatorum orationes aue ire,in qx ibus solii l ona corporis aut fortunae petiit,siiciis lioc illis iii
maiore ipsoru conden in Iti necessurum..ν sit,ut nec hi, qucrum orationes
VnGe liuiusmodi scian erexaudiuntur F supelbire,nec illi, quos deus non audit, dissidere aut desperare debeant.Saepe enim deusi ratus cc ni ra orantem,concedit illi, quod si iratus no esset, denegaret,ut dicit beatus Augustinus . Saepe etiam suis electis denegat, quod petunt, sciens sorie si comederer, non illis in bonite meees tu. Issa linus de oratione, tu. a quis p se ad deum fundit: S de valore atq; efficacia eius breuiter dicta sint.
nis pro altero facts smiliter esset 'ubium. An , Psit illi alteri, S ad quid.
Fit aut d oratio aliquado pro beatis,aliquod 'da natis, aliqn P bis qui in purgatorio sun , pli lia,si viat cribus. Si pro a iis sciri r ita t. non cit illis ad aliquid valens imo deprauata est orctio, S eisdem sanctis iniuriusvilniuria, arm iacit beato, qui orat pro illo. Si autem sat oratio pro beato, Gsed iac scienter, quia nescitur, et beatus s si valet eidem ad gaudium accidentale: si quidem gaudent sancit,videntes et amici sui in tetiis viventes, eXpiodi charit liuo affectu, qui deo gratus est, opera bona pro illis saciunt, imo obligantur quodam modo ad antidora, scilicet, ad intercedendum pro illis,ob gratis iudinem illis debitam. vero oratio fiat pro his,qui in pursatolio sunt,valet illis,ut vel inde totaliter
liberentur,vel citius,vel saltem ut mitius torqueantur. Sic enim legitur. r. blacia a. tr. Saneia S salubris est cogitatio pro deliinctis in
orare, ut a peccatis soluantur . Sic etiam ait Gre. Papa.Animae desunctorii quatuor mo, dissoluuntur,aut oblationibus sacerdotum, aut praecibus sanctorum, aut charorum eleemos γ nis ut ieiunio cognatorum. Et habet. 3. q. z.cap.Animae, Sic etiam Augustinus ait
in Enchiridion, loquens de orationibus S sus ragiis,quae pro defunctis in purgatorio existentibus fiunt,duit. Quibus autem prosunt,aut hoc prosunt, ut illis plena fit remit so, aut certe ut tolerabilior stat ipsa danatio,
Ex quibus patet, ad quid illis valeat oratio
vivorum pro ipsis susa. autena P damnatis oratio fiat, scic-ter,seu ex pro post 'talis oratio deprauata est, ct voluntati diuinae ccni raueniens, Hideo nullius valoris reputatu Tquandoquidecerta est S de te in inata voluntas clei, ut qui in mortalicii lpa vita finiunt, ad inscritus iidspe ulla redemptionis a ternali tir puniendi i cscend Pnt. Ideo non immerito prohibitum est pro illis, saltem ex Proposito, crare, ut su-
ira probauinius. Et ultra,idem patet e X cap.
piis etia si christiani fuerint, sacriscia lac re. aut alia suffragia non tuebit is linc idem tu ilium fuit in Concilio Pracharenivi si ilicetrio Lis, qui in peccatis impanitentes decesi
ratione sancic rum,q scili et ec Iesa non tolerat orare pro his, qui in ebrietate decedit , cuia ut ait l)aulus. Ebriosi res nu dei no possidebunt. In quo apertc significat,non esse orandunt pro damnaris. Si aut dorare pro illi aliquid esset illis profuturum, certii ecclesia non prohiberet orare pro illis. Aepe tamen circa hoc obiecerunt nonnulta li,clisentes ut uuis cratio pro damnatis sus a nc nua uat cis,ut ab aeternis poenit liberen
380쪽
A tutiva et amis potest, via teporali poena liberentur, cui obnoκii sunt,ob peccata , de ovibus hic doluerusin5 tamentisiecerut nailla poena in inferno temporalis est.Nec lim Patrii decreta supra allegata, loquuntur de oratione priuata, sed de publica,qua clerici taqua ecclesiae ministri facisit. Ac proinde non videtur probatum, orationem salte priuata Iro damnati, susem,illis ad temisitionEpra:
tae poenae temporalis non valere.
hocpuncto opinione,ego arbitror,nulla orationem,nec priuatam, rec publicam danatis prodesse,etia ad temporalis pomae remissionem. Ille enim diues epulo, eu in inferno esset, ct ad Abralia n5 nihil suffiigii, quὀ mitius tor ueretur, igeret, nulIum misericordiae verbum audiuit, imo potius signiscatum ei fuit,ob cl aos magnum, quod erat inter damnatos Elios, non posse illis auxillii quicu communicare.
de,donec soluas nouissimum quadratem. quo intelligimus damnatos une misericordia luere,quae in hoc seculo peccauerunt. - ουν a &Iacobus in canonica.Iudiciu
D Vnae sine miselicordia fiet et,quinose est misericordiam. Qui aut sine poenitentia in mortali peio decessit, miseri ordia sibi psi denegauit.N5i itur minus dignus est, cui misericordia in inferno denegetur, qui sibi misericordia no secit, q si proximo misericordiam non secis let:quadoquide miseri ordia o seipso incipere debet.Dimi enim est Ecclesast.ΝIiserere animae tuae placens deo.
peccauit, hoc est, qin finali impoenitetia decessit, prout Augustin exponit,et noremittetur ei,nec in hoc seculo, nec in alio.Quod exponensHugo, &alii doctores dicutiet taliter eccates,inuiserno sinentia punietur, quia solu t ad ungue,
quod pro hic comissis debebat. Si igitur itant, ut per hic allegata docemur,apparet nulla oratione, nullusustragili hic prodamnatis Dei uallis aliqualitera desse, quominus sibuat debit uosq; ad nouissimu quadrantem. nec legimus Christupro da
ctos, nec ecclesiam.Q d si Chrissus p illisvnil orassc revera ecclesia Christit imitatus, Pro esim orare permitteret, non lassi orarti5e priuata, sed pubilaa:s revera Ili; ob sua Cimpoeriit etiam Sobstinati ui edigni sunt.
qbus, necChristus,nec lacti nec ecclesia oret. Digni etia sunt, ut si quis pro eis Cret,ei' oratis in nullo exaudi, tura deo. Imi, O si quia in hoc seculo velit ali id opus poenale suscipere,hac intctione, v p illis loco paris leporalis praefatae satisfactit,digni sint ut huiuGmodi satisfaectio a deo no acceptetur. Queadmod a colligitur etiam ex eo, quod Chi is lux ad discipulos dixit mittens eos ad praedicandum. Si qua domu intraueritis dicite Prinio. Pax huic domui. Et si digni fuerint, pari vostra xeniet super illos:sin autem, reuertetue ad vos.Oraiio igitur,& alia sussaria, si quae pro damnatis fiat,nullo minio possunt eos a
ranis,nec in toto,nec in parte reuelare.
etiam cci er S vere dicitur, et in iniae dulgentiae,etiam si Papa vellet eas ad damnatos per modum suffragii exredere, illis nullatenus prodesscnt,eo ut indulgetiae valent ex meritis Christi ct sanctotu: Chi sus aut S sancti, sicut nec ecclesia, sua merita nunet damnatis applicuerunt.
esse in inferno,nsi magis orarem pro illo,st pro diabolo.Quod certe inhum nudicio ideretur,si post et sua orat He patri in inseta, existeti,aliqualiter lubuenire. N in Hiero suci, in nec a deo pro altero acceptatur, nisi id, quod pro illo petimus,possitadiutoriu, aut via illi esse,qua possit ad vita peruenim
beata.Si autem alle alter,pro quo Oratur, ta
lis sit,cui Via salutis penitus Aausa est,frustrao tur Pro illo.Tales sunt damnati. cFd de oratione pro altero viatore suis , initaset dubium,ad quid valet ei. Specialiter mouetur dubium,de gratia gratum faciente, A n valeat illi ad gratiam primam, seu augmentum elius. Videntur aliqui dicit rim sic. Pro quo videtur facere,quod habet Asaith. MVidens Iesus sidem illorum, dixi paralitico . Conside fili, remittuntiir tibi precata
tua. Surer quo Greg. Quantum valet apud deum ridesyropria,apud quem tantum valuis fides aliena .Ex quibus apparet, alterum preces valuisse paralytico , ut remissionem peccatoriam,& consequenti gratiam pri
cite vobis amicos de mamona iniquitatis,ut cum defeceritis, recipiant vos in et a tabel nacula. Et descere in proposito uiuatoris idetur idem esse, quod a charita-