Syntagma variarum dissertationum rariorum

191쪽

IH arin Darius Medus Danieli eommemorati, quibus nominibus

a Beroso aliisque scriptoribus appellantur, non una est Doctorum sententia. Ut cum uno Scaligero hodie agamus visum illi est Bellasarem esse Labosoroardochum, alterum autem Nabonidum. Neutrumverum est. Nabonitas enim non Medus fuit, sed Babulonius. Diserte B

της 'Mrυςασεως Darius item, ubicimum aggressus est, natus iam fuit annos sexaginta duos, teste Danies c. v. v. 3ri Nabonitas vero longe videtur iusse iunior te ut qui non tantum septem decem annos regno Babylonio praesuerit, sed victus etiam a Cyro diu superfuerit in Cis mania, ut narrat Berosus Verosimile porm est , quin etiam placuit ipsi Scaligero, Medum illum, de quo fud Megasthenem conqueritur Nabuchodonosor, quod cives Babylonios sit proditurus, esse Darium M dum Nabonidus vero praelio decertavit contra Cyrum pro Babylonicormo, nec non urbis moenia solito splendidiora recit, quod est regis rempublicam non prodentis, sed amantis. Belsasar praeterea filius fuit -- donosaris ut quinciuies disertis verbis imitur Danielis et Labos mardochus ei Labas raschus autem filius fuit Nirisiislamoris, teste B roseis Abydeno Labo mardochus, eodem Beroso atque Abydenoet ste, adhuc puer regni gubemaculis admotus fuit, paritera a suis jugae tu : Beliala autem iam aluit uxorum concubinarum gregem, Ma Danieli ut puer aliquis, sed jam adultior, qui ex suo

arbitrio L Labos mardochus novem tantum mens regno prica x, quo iLDDic Berosus Daniel vero cap. I x. v. I. mem

- annum tertium regis Bellasaris. Causatur quidem caliger, patrem La seroardochi regnum nomine filii administrasse, itaque annos Beli satis esse eosdem cum annis triglis moris verum haec nullo fulta

testimonio Maligeri hariolatio est. α Scal,

192쪽

Scaligeri itaque rejecta sententia, videtur nobis verssimillimuin Belsasarem esse plum Ewilmerodachum, adeoque Darium Medum Bero dici Nirigli morem. Enimvero viilmerodachum Nabuchodonosari patri successisse non Berosus tantum Abydenus, sed ipsae Sacrae literae aliquoties prodiderunt. Alium ejusdem filium itidem regno admotum csse, contra Berosum est pariter inbydenum. At vero jam tum dictum est, Belsasarem regem filium fuisse Nabuchodonosaris. Non potest itaque Belsasar esse alius, quae ipse Ewilmerodach. Idem confise mat vita, quam Belsasati Daniel, Milmerodacho Berossis tribuun

E-λμαλουρουχ , inquit Berosus, reos ἀς των πραγμάτων ἀνόρμος in ἀσελγῶς Talem vero omnino se praebet Bellasar apud Danielem , ut qui in convivio noctum ebrius ruerit interemptus. Unum videtur pinioni huic obstare quod nempe Berosus huic annos tantum duos tribuat, tertium audem Beliasaris annum commemoret Daniel. Sed nos insea demonstrabimus, mendosum esse Berosi illum locum, in iis xodacho tribuendos annos quinque.

Si Bellasar autem est Ewilmet aetas, non potest non Nis litam esse Darius Nir si morem autem fuisse alienigenam, etiam Berosus tacite significat, narrans, interfecto huius filio electum aliquem Babylonium in regem Pulchre etiam congruunt regni anni quatuor homini jam sexaginta duos annos nato, ubi regia potiri coepit dignitate. Quod Daniel quoque in morat, interfecto Balsasari successisse Darium, convenit apprime honuni, qui regi interfecto quasi jure quodam successit dure autem aliquo Niriosi moris successio nititur, utpote qui fuerit Nabuchodonosaris gener. Nec vero est quod mireris, hominem Medum allectiun esse in generum Nabuchodonosaris, maximi regisBabyloniorum. Videtur enim Mille Darius natus semilia regia Medorum, eoque dictus Danieli c. ix filius Assueri de semine Medorum Adhoc uxor Nabuchodonosaris Meda fuit, eoque suae gentis homines indubie, quoad potuit, ad dignitates summas evexit. Medici autem sanguinis fuisse Nabuchodonosaris uxorem, diserte res tur Berosus apud Josephum l. I. contra Apiomm. Accedit, quod Medus ille, de quo conqueritur Nabuchodonosa apud Megasthenem, fuerit jam tum vivo Nabuchodonosare et 'Aossειον αὐχημα. Quam existimationem rebus praeclare gestis indubie commeruiti. CA

193쪽

Babstonicae eorumque cum historia Bab Ioniorum Regum cosiatione.

UNde initium capi, ubi finis poni debeat septuaginta annorum servitutis Babylonicae, res est haud parum decis difficilis Nos

de fine agemus primum. Scaligeri quidam sectatores illum conne fiunt cum anno periodi Julianae 183. Cyri Persici regni vicesimo nono, qui sit decimus post devictum in Nabonido regnum Babylonium, idemque liberationis primus a servitute. Quod omne est falsimi. Primo enim Sacrae literae sepruagesimum illum annum ab anno liberationis per Cyrum diserte distinguunt a Paralipom.

xxxv I. I. Ut compleretur sermo Domini ex ore Premia, in celebra

ret terra sabbatha μa cunctis enim dieba desolationis egit diathum inque dum complerentur sieptuaginta anni Anno autem primo C ri regis Persinum, ad explendum sermonem Domini, quem locutus fuerat per os Ieremia, Fusicitati Dominus spiritum Cyri regis Persarum. Jeremiae xxv. II. Et omnes gentes ista servient regi Bab lonis septuaginta annis. Cumque impleti fuerint septuaginta anni, vesitis super regem Babylonis. Danielis etiam x. a. strisitur, complendos esse septuaginta annos si completi autem Rerunt anni septuaginta annus liberationis per Cyrum proxime demum est consequutus Secundo, adversatur etiam Sacris litetis, integrum decennium durasse captivitatem post potentiam Babyloniorum jam sublatam e medio Servient aut Jeremas gentes ista regi Bab Ionisseptuaginta annis cumque impleti fuerint septuaginta anni visitabo severregem Bastonis. Septuaginta itaque annis illis captivitatis salva fuit potentia Babyloniorum regum. Tertio , absurdum est, Judaeos alium annum Cyri primum appellasse quam eum, quo illecludaicae genti lac pit imperare. Vulgaris sane loquendi mos id haud patitur. Certe Daniel illum a caligeri asseclis designatum annum non agnovit primum

Cyri Memorat ei sim illa v. x. I. tertium annum Cyri: cum autem CDrus omnium veterum consensu regnaverit inrum annos triginta : sive eundem velis esse cum Scaliger annum ultimimi captivitatis cum primo liberationis, sive diversum, quod Scripturae esse consentaneum, modo demonstravimus, adeoque si annus liberationisin Cyri primus, Scripturae 3 laudatus,

194쪽

laudatus, suerit vel vices m nonus vel tricesimus regni Persici, satis apparet, tertium aliquem Cyri annum non potuisse a Daniele numerari Esdras porro ita etiam loquitur, ut haud obscure pateat, Cyrum post primum illum, imo Mecundum annum aliquamdiu iuperfuisse Meminit enim Mille anni secundi reditus ex captivitate cap. III 8. cap. v. narrat post demum in aula Cyri per delatores fuisse impeditam exstructionem Templi. Conduxerunt antem, inquit, adversus eos confliaetores, α δε-- fruerent consilium eorum, omnibus diebus Curi regis Perserum. Quo

modo profecto non selet loqui Scriptura, nisi de aliquot annorum si acta. Nulla praeterea caussa fingi potest, quare demum decennio post devictos Babylonios libertati restituerit Cyrus populum Judaicum Falsum etiam est, illo anno primum per Asiam rerum potitum esse Cyrum, adeoque hunc annum imperio per Asiam dedisse initium. Destruetis enim dudum regnis Medorum , Lydorum, Babyloniorum , quid destit, cur Cyrus iam ante non audierit Asiae dominus Quid vero etiam Judaeis, cum Asiae regionibus aliis extra Babylonicam sitis, fuit rei, ut ab illis si peratis annos Cyri numeraverint onmiaque planissima sunt, si septuagesimum annum servitutis dixeris esse decimum septimum Nabonidi, irimum liberationis annum primum Cyri in regno Babylonico, qui scilicet septimum decimum Nab nidi sequitur ut ultimus servitutis, ultimus etiam sit regni Chaldaeorum, primus liberationis, primus ille, quo siubjecti fuerunt cum Babyloniis Judaei Cyro. Ita sane omnes illi septuaginta anni fuerunt sub regibus B byloniae ita primus Cyri fili primus imperii illius in Judaeos ita denique superfuerim aliquot anni a primo Cyri adusque mortem illius u pote quum Cyri post Nabonidum primus sit Nabonassaraeus Io ultimus autem Nabonassamus 218 si sane credimus calculo Canonis math matici.

Si autem finis servitutis illius ita sese habet, nemini non liquet, initium ejus minime omnium esse computandum a clades carcere Babylonico regis Zedaiae Verisimilius illud duxeris cum Scaligero&aliis, acaptivitate Jechoniae praesertim cum favere videantur Jeremiae verba c. I x. Io ad exules r Haec dicit Domissu cum caeperim impuri se aesima anni, visitis vos, suscitabo super vos verbum meum, a reducam υad Deum istum. Attamen ne ita quidem septuaginta annos compleveris. Rectissime videtur numerari exordium illud ab anno quarto domimi, qui est Nabonassaratus, observante quidem Maligero, centesimus qua' drage-

195쪽

dragesimus. Est autem ille, quo septitaeinta annorum servitutem per I

196쪽

spicemur, ab illo quarto Joahimi anno exordium ducendum tantumnus temporis, quo Judaeis molestus fuit Nabuchodonoser, non significaria tem simpliciter annos mi Babylonii. Numerare enim Icripturam Sacram annos Nabuchodonosaris LIII. liquet ex eo, quod captivitatis Jechoniae tricesimum septimum constituat Emilmerodachi primum a Reg. xxv. I. in appendice Jeremiae c. LII. I. Nimirum octavus Nab chodonosaris primus est captivitatis Jcchoniae , septem autem anni adinditi ad triginta sex, quo Auxerunt ab captivitatis illius exordio ad E-Wilmerodachum, conficiunt annos selidos quadraginta tres. Totidem autem annos Baulonici mi Nabuchodonosari attribuit Berosus infimigmento apud Josephum l. I. contra Apionem totidem habet etiam se non mathematicus Nabonassaraeus. At iis, qui post Nabuchodonosarem regno Babylonio praerierunt, nequc Berosias, nequeCanon eam annorum simmam adscribit, ut septuagenariae illius reliquum abistris. Consentim quippe Beros in Canon, Wilmerodachum tantum duos, Nisi-glis morem quatuor, Nabonidum septem decem annos regnasse. Addis Berosus novem menses Labosoroardochi. Itaque secundum Berosum a Nabuchodonosaris exordio, ad ultima Nabonidi tantum eiu erunt anni 66. menses novem Totidem annos habet Canon, nullis adiectis me

sibus. Cum adeo autem accurate heic sese habeat numerorum in Sacris codicibus ratio, non est fortassis quod haec nos cura mordeat. De Canonis fide jam antehac monuimus. Etiam vero nec a Berose observatani accuratam temporis ut rerum gestarum rationem, ipsa illius fi agmenta

plus satis indicant. Mihi error videtur esse in annis Εωilmerodachitatque huic non duos, sed quinque tribuendos, eoque in ipso Berota pro

liter numerali Θ scribendum . Ducit me huc ipsa Scriptura Sacra, mean rans annum tertium Belsasaris , quem Wilmerodachum esse, jam o,.stendimus Certe ipse Scripturae Sacrae testimonio constit, Eviilmerod clium plus quam duobus annis regnasse. Num a librario in Berose ip met, errone illa sit annorum consignatio, haud facile dixerim. Id no . tum libro Antiquitat. x. c. I a Josepho tribui Wilmerodacho annos xvi II. mirigli mori annos L. qui, cum alias sit sectatus Berosum, argumentum dat, quanti soleant in numerandis annis per librariorum

incuriam neque enim dixerim hoc ab ipsemet esse Mepho errores succrescere. Ceterum EWilmerodachum quinque annos masse , testatur

quoque in Chronico Graeco, nondum typis edito, Gein us ille, qui

197쪽

ώμιάρτωλον Syneellum sese dixit, alius tamen ab illo celebri Tarasit Ρatriarchae Constantinopolitani Suncello Georgio. Ita enim habet eodex V.C. Thomae einest, quem inspexi μιετα δε Nαεουχοδονοσο ἐβασίλευσεν Ουιλ αεροδοχ ιος ἀυτῆ τος . Non est quidem serietor iste magni pretii, videtur tamen Mille incidisse in meliorem annorum istorum annotationem.

ad Cambresem, Sacris literis, adeoque veritati, sic satis esse consentaneam. a de regibus Egypti narrat Herodotus, alia sibi a solis AEgyptiis

accepta profitetur, alia autem simul ab aliis Graecis puta, eoque suae gentis hominibus. Ubi enim eorum historiam ad Seuionem usque, Vulcani Sacerdotem, aut potius duodecim ἄρχοντας, hujus successeres perduxisset, scribit Atque hac quidem e Nili sunt. Qua, is ceteri homines cum AEgyptiis consentientes memorant in hac regione sese gesta, hacjam explicaνo. Prudenter profecto. Etenim in quae aliae gentes cum Eguptiis consentiunt, majoris utique simi fidei atque illa, quae suo AEgyptiorum testimonio nituntur. Α Psammitichi autem areare non potuerunt sane Graecis ignotae esse res AEgyptiorum , utpote quum ab eo usque tempore AEgyptus acceperit colonias Graecas, inter utrumque populum floruerint commercia. Recte enim Herodotus Post sedes Missis Jonibus Carib his iam plo concaruas, Graci cum istis com mercium habuerunt: in nos res in O 'pio gestas, a semmiticho rege sors, qua deinceps exstiterunt, An ambiguitate nota habemus. Cum vero autem illa consentire, argumento etiam est codex Sacer, utpote quum ea, quae de Egypti regibus scribit, sic satis accurate conveniant cum nominibus, temporibus, ciebus gestis regum AEgyptiorum usque a Psammiticho ab Herodoto continemoratis. Ita Psimmitichum post undetriginta annorum obsidionem Αχoton amplam Syriae urbem c piis , scribit Herodotus. Eorum autem sive Asdod magnam cladem suisse passam , etiam ex Jeremia colligere est qui anno primo Ne cadneraris jussus est a Deo cum aliis, tum reliquiis A isti imminentes calamitate annunciare, cap. xxv. v. o. Nechus rex, Psammiticia sucein nominatim memoratur in Sacris voluminibus aliquoties Quod porrox Her

198쪽

Herodotus meinorat, illum cum Syris terrestri acie congressum in Q dolo victoriaque potitum esse, post praelium adyti magna Syriae urbe cettim quadrat victoriae Nechi contra Josiam mem, quae mem

eus praehi perperam ab Herodoto appellatus est Magdolum, cum sit -- geddum decepto indubie affinitate vocis, quodque Magdolum esset notius, utpote urbs AEgypti, cujus regionis omnia Herodoto fuerunti liora Syriacis aut Palaestinis. Imo verosimile videtur, Cadytum illam H rodoto memoratam esse ipsam Hierosolymam isthoc forte nomine E-gyptiis olim appellatam certe post praelium hane captam a Necho m nisestum est ex a Paralipomen xxxv I. 3. Incidit autem illa victoria Nechi in annum ejus sere quintum, si Herodoti Iacri codicis historias temporum conferamus. Ad illud, quod Herodotus narrat, Neelium classibus etiam pugnasse, referendum sortassis est id, quod Jeremias innuit cap. XLVII. I. 2. Gazam a Pharaone percussam esse portu quiope nobiles fuisse quondam Gnaeos, vel ex Strabone constat. Nihil habet quidem Herodotus de bellis Nechi Nabuchodonosaris ea tamen tempora Ne cho stagnat, ut primus Nabuchodonosaris annus, quo Nechi exercitum ad Euphratem devicit, teste Jeremia cap. Iarar I 2 imo omnia, quae his nus fuerant juris AEgyptii ab Euphrate usque ad Nilum, in suam potestatem redegit Nabuchodonosar, ut habetur g. xx Iv. 7. incidat in a num Nechi circiter octavum.

De Psammis regis memorabilibus gestis non in Herodoto minus, quam in Sacro codice altum est silentium. Quando Hierosolymam cepit Nabuchodonosor, AEgypto pra fuisse jam sorte in quintum annum regem Apriem , tempora ab Herodoto indicata supputantibus manifestum est. Jeremias vero cap. xl. v. 3o. Nem illum appellat itidem Hophra. Eu dem occisum iri ab hostibus, sanctus vates praedicit, & factum esse, nam rat Herodotus. Quae de Apriae tamen sortuna scribit Herodotus, non videntur cum Sacris literis, Misentire Herodotus enim diserte testatur, fuisse illum secundum Psammitichum, omnium illius aetatis r m seri natissimum, donec clade ingenti a Cyrenaeis accepta, subditi adversus illum rebellaverunt, a quibus 'Amaum victus tost occisus sit Com.

tra Jeremias cap. LIII. LIV. 4LvI MEZechiel cap. xx I x xxx. xxx I xxx II. constanter uno quasi ore AEgypto ejusque regi excidium m

nitanrur per Mem Ne cadnerarem. Quae vaticinia, si secta non e riterunt, necessum est, calamitates illae evenerint tandem mi Apriae, ut cujus

199쪽

cuius annus ultimus incidat sorte in Nabuchodonosaris quadragesimum,

Nabonassareae aerae Lxxv I I Sane solere nonnunquam Deum comm

200쪽

Faulo antiquiorum certam historiam ..teris consignatam.

Eriim AEgyptiarum historiam a Psammiticho usque, qualis illa tra

dita est ab Herodoto, sic satis esse similem vero, ex iis, quae diximus, est manifestum. Reliquae autem omnis antegressi aevi longe alia videtur esse ratio. Etenim in ea nihil nos possunt iuvare testimonia aliarum gentium. nam sit Judaicam excipias Graecis sine ante Piammitichum nihil cum AEgyptiis fuisse commercii, abunde testatur Herodotus Strabo etiam LXVII diserte stib1t, primis AEgypti ibus, omnes navigantes fuisse invises, imprimis Graecos, quod praedones essentin piraticam exercerent. De Psammiticho etiam Diodorus l. I. cap. 67. Primus omnium gypti regum gentibus aliis peregrina regionis emporia patefecit, magnamque navigationibus exterorum securitatem praestitit; nam rerum ante inum po ui inaccessam ρeregrinis . Egyptum faciebant , appulsos vel morte ves'vitute mulctantes Busiridis equidem impietatem inho*italitas gentis tam famosam Graecis reddidit Merito proinde in dubium quisque prudentior v averit, num quam fidem mercantur etiam illa, quae seli AEgyptiorum sacerdotum narrationi sese debere. diserte Her Hotus noster prostatis est Et quidem dixerit hoc seriasSs, quoniam est verosimile,

iacerdotes notasse res quasque memorabiles, ex libro autem recensita sibi, la non omnia, saltim pleraque a sacerdotibus, scribit Herodotus. ceterum sto, ex libro omnia illa fuerint narrata, tamen non posse quem tuto credere isti narrationi, a mento est, quod vel ipsis AEgyptiis sacerdotibus defuerint antiqui annales fide digni, vel vero nemo illorum ex monumentis istis integra fide quidquam aliis retulerit. Utrum horum sit verius, haud facile fortassis est definitu Neque enim videtur verosimile, defuisse AEgyptiis tanto in sacerdotum numero, qui saltim rudi modo consecerint annales, quum apud Romanos, dochinae haud peroinde deditos, hanc curam sibi sumpsisse Pontifices maximos usque ad P. Mucium, ex unius M. Tullii lioro, quem de oratore inscripsit, a, unde notum est Sed l. Iosephus l. i. contra Apionem ammat,

in gente AEgyptiorum public; auctoritate res gestas quasque memoriae traditas