장음표시 사용
171쪽
obitum colligit annos Μ cccc xxx Iv. Mitto aliorum disinas sententias. Non minor autem est dissensio tae Imperii illius cum amolitudine
172쪽
naar mio Bahlonica, Σεναα τῆς Βαζώλω ιοι dicta etiam Hestiam Dissio apud Joseph. l. r. Am'. c. 7. Atque ita omnes Nimrodi urbes, nius illius regionis ambitu fuerunt definitae. Et vero Arach videtur essi Aracca, urbs a Ptolomaeo in Susiana collocata Chalanne Callinis oppidum ad Euphratem, Ammiano etiam memoratum l. 23 nec ira scite creditur ab Acadis benen dictam, corrupte tamen pro Acadene. Hoc regnum itaque Sennaar si Babylonium, Nimrodo auctore, est a diluvio inter magna antiquissimum, indubie tamen recentius, utut haud multum, gentium dispersiones confusione linguarum. Insequentid mum tempore coepit Assire incertum Semi filius, an unus posterorum Nimrodi, ali denique populus Assyriorum Nino aliisque urbibus exstructis novum regnum in Assyria circa Tigrim amnem condere Α Ch le enim videtvi regio Calachama, Straboni memorata l. III, minitio a Lut Resin audit Resaina, Ammiano I. XXIII. Ceterum quo demum rem pore coeperit illud Assyrium regnum, in Sacris haud de itur. Etsi enim statim post Nimrodum recitetur Assur, familiare tamen Sacris est scriptoribus, utin aliis , connectere historias rerum magno temporis intervallo separatarum. Abrahanai a te, anno circiter periodi Julianae ara , certum est, per
Syriam nihil valuisse Α'rios, sed superfuisse etiam tum Babyloniorum
regnum, ut tamen latistime tum imperaverint Elamitae. Sunt enim Elamitae illi, qui Elymes alias usurpantur, Medis contigui apud Sir
bonem l xv I. Plinium l. v. c. 26. 47. Livium I xxxv II. de
que trans Tigrim habitarunt: tamen horum oti Ceda Laomari servierunt aliquamdiu mes Sodomae Gomorrae, Genes. IRA Ut proinde, quidquid a Modorum finibus usque in Palaestinam porrigitur, lamitis tum videatur paruisse. Comprehenditur vero illo acri etiam Asseria. Forte igitur tum nondum institutum erat regnum illud Ce te si jam coepit, verosimile est Elamitis paruisse. Numeror. xxxv, 22. ait Bileam de Cinaeis AF- - te. Induiae igitur tum jam ortum erat Afriorum regnum. Ceterum potentiam ii lius imperii trans Euphratem sese haud porrexisse aliquamininis pin se culis, inuidem ante Iphiti sortassis aeram, argumento est, quod ejus imperii cis Euphratem nulla vel minima fiat mentio in Sacra historia amite regem Phul, quae tamen desectionem Medicam tantum quinquagi in circiter annis praecessit insepotamiae itidem illos haud imperasse a
no periodi Julianae 3a 88, liquet ex libro Judicum c . III, 8 ubi Ch
173쪽
sineliathaim Mesepotamiae rex ea scribitur fuisse potentia, ut linielitas, satis longe dissitum populum , integros octo annos servire sibi fecerit. Eandem sui adhuc juris fuisse aetate Davidis, haud obscvi e patet ex iis,
vae narranturo Paralipom. I x. Imo videntur ultimo demum tempo
re, hae sertassis r , Mesopotamiae potiti Assyrii. Ita enim inter alia loquitur Sennacheribi legatus II m. Ix Ia. Numquid liberaverum dis gemium fluvios quo vastaverunt patres mei, Goetam videliceter Hamam, in Re eph, fios Eden qui erant in Thalassar Haransane est notissima insepotamiae urbs Ciatrae.
CAso VII. Bae Herodotus aliique Herodoti sectatores de A striari regnifortuna S exordio prodiderunt , quam optime cum Sacris historiis convenire , quae Ctesias autem, S ex illo habent alitin usos esse.
His posiris, non adeo sorte dissicile suerit de illis discordibus sente ius scriptorum aliquid certi affirmare. Primo enim id utique jam sile est arius, fabulosum esse, Assyrios a Tanai ad Nilum Indos,
atque per omnem Asiam , mille trecentis amplius annis imperium t nuisse. Salina statis Sennacherib regum ductu auctum per omnem Syriam Assyriorum imperium, nemora verit. Verum haec selicitas tantum fuit ultimorum temporuma aula post Medita desectione sit sequente. Num primus in urbis conditor bello per omnem Asiam sierit grassatus, eamque subjicere sibi tentaverit, incertum arbitror Cem te si tempora ejus ad aetatem Nimrodi accedunt, nihil est in Sacrisis numentis , unde illam famam vel eonvellas, vel illa s. Ex adverso s. detur, onme illud de praeclare gestis Nini Semiramidis , ad Graecos per Ctesiam devenisse. Ex hoc uno sane onmia descripsit Diodorus Siculus Herodotus non tantum nihil horum habet, sed plane alia. Quis autem fabulose, imo mendacissimo scriptori fidem tuto commodet Sisine Ninus, ut sema est, gentes Asiaticas perdomuit, non tamen magnitudinem quaesitae dominationis continua possessione firmavit. Multis enim seculis omnem Syriam, etiam illam, lue Assyriis finitima maxime
est, sit juris fissile, certe haud paruisse Assyriis, ex Sacris codicibus f
174쪽
Quantum patueris per Asiae Eliqua imperium Assvriorum, aut auam diu invaluerat illorum potentia , itidem affirmari haud posse minimo. Plato in Dinomiae, Trojarum Plirygum regnum scribit, partem fuisse Assyriorum in Nino monarchiae per Asiam Trinae vero excidium contigit, secundum Scaligerum, circa annum periodi Julianae 3 13 o. h. e. quadringentis sexaginta circiter annis ante Acam deiectionem. Scribit autem hoc lato fortassis fide Ctesiae aequalis siti. Namque ex Ctesia idem narrat Diodorus I. I. v. χχ. sed ita, ut dum rumiastoriis coamgua Ctesiae fabulas de subsidio Troianis ab Assyriis nusso. Nihil vetat
tamen, qui credamus cum Dionysio Halycamassensi, Assyrios modica partem, aut cum Herodoto, quem Dionysius omnino sequitur, superiorem Asiam annos Dra tenuisse ante Medorum des onem. Nonastenserim tamen illi, quod de suo adjecit Dionysius, per Medos auctum
imperium. Neque enim illi in Babylonios aut eis Euphratem potentiam extenderunt quae tamen omnia ruerunt in ditione Assyriorumsaltim ab arvo usque Salmanasuris.
Tempora Asbriaci imperii illius, quod superiore Asiniuit circumsciaptum, certo definire in illo stri rum dissensu haud licet. Etenis de
rebus nudi,uphratensibus , multo magis de remotioribus , rara est in Sacris memoria, eoque nihil est ad quod tanquam ad regulammigas dis
sensiones Herodotus tamen quod adfert a vero non est alienum nemope annos Mingentos viginti ante edorum defectionem Asiae stiperioris perium penes Assyrios siisse. Incideret vero, illo au re, epocha regni illius Assyriaci in periodi Julianae annum 3 78 adeoque pene intent in editionis Argonauticae. Haud inquam a vero illa sunt aliena, si de imperio per sive rem Asiam loquaris diu alias autem ante condis disse Hiquod regnum As os exstruetis urbibus maximis, certum est. - Cephalion, Vellens Patereulus habent de milles quod exincurrit annis, fortassis per errorem ex Ctesiacis sunt descripta Caesas videsicet traderat, ut habet Diodorus, ultra mille annos imperium jam Assyrios tenuisse, eum bellum Trojanum oriretur id serae per incuriam, minime tamen totitandam, ad Medicam desectionem est translatum C phalionem sane pessima fide aliorum scripta tractasse, es pauca illa, Maesius nomine supersunt in Eusebianis, magno stat documento. Quale enim illud est, quod non dubitavit Herodotum quoque in testem citare serum a Ni in Semiramide gestarum Verum est tamen mendolis sare Cephalionis fi agmentum D namque eodem loci scribit: μιων δ
176쪽
rum Ctesiacum accedere Canonis ejus nescio qua manu Paterculo insertum ita sese habet Asyrii principes omnium genitum rerum potiri seunt, postea Persa, deinde Macedones exinde duobus regisus Philippo G Antiocho, qui a Macedonibus oriundi erant, haud multo post Camrhaginem pubactam devictis, summa imperii ad populum Romanum per venit. Inter hoc tempus di initium Nini regis Assyriorum , quiprinceps rerum potitus, interseunt anni mille nongenti quinque Josephus caligeri. 3 an Isagogis. p. 3I3. verba Surae recitat, tanquam ille numerasset annos DCCCCXCv. at prosecto totos illos nonaginta annos addit de suo, contra quam habent codices Velliani. Suram quoque perperam accipit, quasi annos putaverit, ad eversam a Scipione Carthaginem ; cum tamen ille loquatur de sine r i Macedonici, utpote quo uno ista imperii gentium potestas ad Romanos quasi devenerit. Nec vero illem minit everis, sed subactae Carthaginis quorum hoc bello Punico secim- do, illud tertio contigit. Est autem ultimus Macedonici ni annus periodi Julianae que s ultimus scilicet etiam Persei, qui, cum Philippo successisset, meruit ut hujus anni Philippicis annecterentur. Quod ipsum factum quoque est a Polybio, numerante ab initio Philippi annos LPII. ad finem regni Macedonici. Excluso autem anno periodi Julianae sq6. si retro numeres annos mille nongentos quinque, initium Nini incidit in annum ejusdem periodi a I. illum ipsum, quem modo collegimus, putantes empora Assyriaci imperii cum ultimo Iaxaris, quo praetcrpropter videtur Ninus excisa.
uisum Assyriorum nomina primus serte Ctesias ad Europaeostrarismis n. t. Certe a Ctesia memorata esse nomina, testatur Diodorus L .caa. Cephalion in Eusebianis. Recensuerat autem tantum triginta, ut refert Diodorus Cephalion dubitanter tamen scribit tradita Ct sae nomina regum viginti trium. Forte vero numerus in mendosiis, scribendumque' οἶμαι ἡ et eodem enim loci a Cephalione rex vicesimus sextus Assyriorum refertur in tempora Argonautica. Unde Ct fias illa sit nactus, incertum procae dubio autem eadem fide tradidit qua
cetera, hoc est, nulla, vel vehementer dubia. Haud ipsummet in hiis Ves
177쪽
vel ex eo apparet, quod in fragmentis apud Photium stabat, Sardan palum ab aliis Anaci araris, ab aliis Anabinaris filium censeri. Julius Africaniis, quae dedit nomina, num eadem sint cum Ctesiacis, haud dixerim imo verosimile est, esse divcrsa irorsus alia Totos enim undecim reges numerat ill praeter Cresam. Primus porro illi est Belus, de quo nihil Ctesias, ultimus Monos concoleros, quod nomen cum Sardanapali voce nihil commune habet Ex Julio Africano fua desumpsit, sed ex ingenio interpolata, Eusebiussex hoe Jomandus aliique descripserunt, librariorum tamen culpa plurimum mutata & deflexa in prorsus alia. Unde cro acceperit Africanus ,
Id notandum, non apparere illo incatalogo nomina Assyriorum um Sacris literis memorata. Et tamen tantae olim fuere isthaec famae, ut Sab manassaris nomen in Tyriorum annalibus aetate Josephi fuerit superstes, Sennacheribi hodieque ex sacerdotum AEgyptiorum παραδόσει apud Her dotum reperiarur. Ut fitear quod sentio, regum illorum cum nomina, tum amat incerta admodum fide videntur niti; imo conficta potius videntur, quam Vera accepta traditione. Saltim enim aliouod in iis vestigium reperiretur nom, num in Sinis laudatorum. Quid, quod fortassis Nini nomen defleximis ex Nimrod adeoque in regum Assyriorum numerum detrusus rex Babyloniorum Certe Belus, quem primo loco habet Asicanus, Chaudaeum numen est numin Assyrium ruerit, merito dubites. Ita ara miramide Assyriaca femina constructam esse Babylonem , Berosus in Chaldaicis jam olim negavit, teste Josepho l. I. contra Apionem, Phil
nis Byblii morothei Sidonii testimoniis confutavit idem Julius Firmicus. Ut proinde Assyriaca semina sit perperam detriis in res habdaeorum Sed de his satis
falsa esse, at incerta. D temporibus suis ipsi olim Bab'onii non idem tradiderunti mi
donis Siculus ι. II. c. 3I. scribit Chaldaeorum collegium ad ev disionem a laxatadri in iam quadringema in septuaginta duo mistia
178쪽
numerine, ex quo fidera obsieris i caeriae. t. Cicero I. I. dea inae. Contemnamus etiam Babsonios Condemnemus inqua- hos ain stialitiae, rus vanitatis, aut impudenιia, qui CCCCLXXmistia annorum, aliis dicunt, monumentis comprehensa continent. Idem ex Panaetii sententiata. --
quod aiunt, qua ingenta inseptuaginta millia annorum inpericlitandis experiundisique pueris, quicunque essem nati, ab lonios risisse,sa M. Codices quidam Ciceroniani longe minorem numerum legunt, sed eadem plane ex libro primo Laetantius inseruites. . Inst. c. I . Itaque recte sese habet vulgata lectio. Proclus Lycius I. I. commemarior in
Timaum Platonis auctoriine Jamblichi coarguit Hipparcitum, quod diarisset, Chaldaeos per septem viginti myriadas annosum sidera onservas
se : illos enim totas circumvolutiones ieriodos septem mundi dominorum memoriae prodidisse Fortassis autem Mille Hipparchus non αs 4L. scripserat myriadas. Et velocita ejus relatio exacte Ciceroniano
In Eusebianis Graecis p. s. 8 6 habentur quaedam ex Berose partima Ap odoro, partim ab Alexandro Polyhiltore excerpta. Et Arian deruulam scribit, dicere Betosirin: ἀναγραφὰς ποM- ων Βαβυλωνι
mundo ad Alexandrum M. effluxerint plusquam centum quinquaginta annorum millia, tot annorum historias habuerint Chaldari. Longe sua. peratur tamen haec summa a selis ix Babyloniae regibus, quos ante diluvium Bemsus scripsit rerum potitos per suos centum viginti. Enimvero Abydeno interprete, serus Babyloniis est numerus trium millium sexcentorum eoque sari centum viginti sinat annorum quadringenta triginta duo militia quae summa propius ad prius dictam accedit. Aut mendum igitur est in Polyhistore, aut Abydenus perperam interpretatus est numeros illos Chaldaicos, sarias, trus, sesus Posterius vero est fiamilius ; quis nim sanae mentis crediderit, regnatum a novem mi squadringentis figinta annorum millibus λ Superat hoc portenta omnia mendaciorum. Hinc inodorus Georgius monachi non annos, sed dies intelligendos censuerunt, ut suus unus significet ter mille cie centos dies , h. e. deceni annos, Chaldaicos, ineptis quinque προ- nis. Quam illorum sententiam reperias in notis Sisigeri ad Eusebium p. 2a6 Sed vereor ne laec intemretatio mera sit ex ingenio conjectura.
180쪽
utriusque, cum primis autem Ptolemaei eodicibus. Quid, quod videiatur ipse Berosus ultra Nabonassarum nullam prodidisse sideralem hist riami Hujus sane libris astrologicis Hipparchus usus est, Ptia maeus. Illi etiam quadringenti orioginta anni, quos Berosus sideralibus Chaldaeorum observationibus adstripsit, teste Plinio, numerati ab initio Nabonassaratae aerae, id est, ab anno secundo Olympiadis IIx attingunt extrema Antiochi Σωτῆρο- tempora. Huic Antiocho autem Chaldaiacam historiam Berosus inscripserat, ut affirmat Tatianus Βηρωσσος ἀνὰ
εας Eusebius i. x praeparat perperam habe Αντιο cω τη μετο Σέλευκον.
At Soter Antiochus tertius ei ab Alexandro, si alm in tribus illis numeres, secundo loco habeas Seleucum. Si recens autem adeo est fides historiarum sideralium apud Babyloniam, id saltem manifestum est, vana jactantia myriadas annorum illos
stentasse. Ab Hipparcho id mendacii approbatum sitisse, haud crediderim Jamblicho sive Proclo uterque sane in iis, quae Christianae fidei sunt, cujusmodi est mun si creatio, ita sese erit, ut aperte falsi, inepta, imo
portentosa mendacia non dubitent proriteri. Ne Epigenis quidem , aut Porphyrii narrationi tuto fidem adhibueris. Mirum enim, u Callisthinnes milerit Aristoteli complurium seculorum historias siderales, ipsi BG. roso, imo onmibus inis Graecis ignoratas. Quis temere crediderit plures
Babyloniorum observationes Epigeni, quam Berose homini Babilonio obtigisse Nisi sorte Epigenes multum sit Beroso recentior, adeoque vi xerit sertassis aerae a nassararae septingentesimo anno vigesimo, a que ita ad suum usque aritum historiam sileralem numeraverit. Unde Porphyrius acceperit illam Callissilenis epistolam ad Aristotelam, in m dio relinquendum es . Ecquis enim illud definierit, quod alius nemo memorat Fortassis non tam de observationibus astiorum locutus est Caulisthenes in literis ad Aristotelem, quam de historia temporum Babyloniorum. Et vero annis mille nongentis ac tribus deductis ab periodia Eanae 38 . quo Babylon ab Alexandro Magno est cita caput illius aerae inckit in jusdem periodi annum et I . qui est a diluvio 62. A quo usque tempore fortassis haud defuit Babyloniis certior rerum historia. Etsi enim turris Babylonicae insanum opus nondum moliti tum fuerint miltimortales, eoque Babelis nomen nondum auditum, tamen jam tam ver