De duplici viventium terra dissertatio paradoxica. autore ... Iosepho Antonio Gonçalez de Salas ... magni operis, quod inscribitur, Epitoma geographico-historica apospasmation

171쪽

φε α ης. Nam obsturum quoddam apud Graecos Homeri Poesiis nomen tum erat, rari Fragmexta

habebant quae Parsim incondite circumferebantur. Quod S allanus rescit loco laudato 5 claudit denique istis,crbis: f πιο ι γ Π ας

Iliadem, o Odyssam confecit. Nec aliter hoc Cicero Lib. I ii de Oratore qui Tisi irati Primus Homeri Libros, confusis anteae, sic dijsuisse dicitur, ut nunc habemus. Amplius ergo quid Pisistratus fecit, quam Lycurgus quocirca vere Primus dicitur etiam Ciceroni iste, atque ille Phitarcho Et amplius adhuc quid, Grammaticus scilicet, de qua plutarchus ipse, vere tradere potuerit Lib. i. de Homero Iliadem Odysseam Homeri, Primo in numerum Librorum divisas, ad

ordinem reddidit numerum Graecarum Litterarum Aristarchus Grammaticus. Quod austathius retulit in I. Iliados. Vnde, sabnest, no lumprimus Liber tam Ody sae quam Iliadis, ocatur, secundus, β, c sic deinceps erum etiam ipsum 1 Pis

172쪽

usi, κυια G nominatur. Et inde insuperlaavn-mus, Eam Operam, ac studium, speciatim ac propritim pertinuisse ad Grammaticos cruditos. Sic innuiti Au nius de Harmonio forsan Grammatico loquens, non de Ursulo etiam Grammatico Epistol. i. em sibi conferret Varro, priorque Crates: que sacra lacerum o egit corpus Homeri , quique notas Juriis versibus appo it. Illi autem Grammatici intelligendi sunt, qui Critici cognominantur Servio I ii. Eneid. De quibus de plurima memoria est apud Sextum Empiricum. Quintilianum. Itaque nec mirum jam erit, Herodotum Historiam continenter pariter condidisse , cum traditur fuisse Aristotele anterior circiter C. annos Musarum nanq; Divisionem, quam praese fert ejus opus egregium , non ab Auctore, sed ab aliis accepisse volunt nimirum quod eam summopere admirarentur. Sic conligere ex Luciano est Lib. De Scribendu Historia Nec secus Thucydidem, supparem Herodoto, puto, Bellum Peloponnesiorum cum Atheniensibus contexuisse, sine ulla nempe Librorum discretione varietate ipsa duci us, qua eapse Historia etiam distinguitur. Octo Librorum interruptione

173쪽

ruptione conspicinatis, nunc vulgo dissecati: testetanaen Marcellino , Historico quodam Graeco in Thucydidis vita, olim ab nonnullis in Libr. xi 11 5 ab aliis deinceps vario distribui solita erat. Postea tamen, temporum, inquam, succes sione, aliter factum indubium est, cum perum suorum aptior Oeconomiae subvenire

distinctionem partium , Viri Docti jam animadverterent. Historiae igitur sane, aut cujus que Argumenti Contextum , per Libros interrumpere , inchoarunt Scriptores Capitibus vero, aut sit milibus minutis Sectionibus sub dividere, ausi primum non sunt, aut non in mentem venerat. Nonnulli item Auctores, ip-s Det revera , Iusarum nominibus Opera sua discrevere, nonnulli Pleiadum, alii ratiamin,

ejusmodi inscriptionibus alii decorarunt,

quae tumerum noui Sectionum designarent non tamen quae per minutas Capitulorum secturas discruta inarentur. Istis equidem dc accens endos autumo non paucos ex pluribus illis , quorum meminerunt Athenaeus, Photius, Stobaeus, Suidas, Stephanus, Pollux, id genus alli Scriptores, qui antiquioreSinnumeros ab oblivione vindicarunt i cum O- 3 una i

174쪽

rum Nomina proferentes, tum Fragmenta Operum. Ea autem per Libros discrevisse , concinnasse, exinde plane conjicere est , quod penumero Eos memorant Minime vero dis criminasi per Capitulorum minutias , quae nusquam suorum librorum notantur. Atenim illos, quibus postea cura fuit ferri critici admovendi Antiquiorum scriptis, ut texturam pris cam Librorum irrumperent novellis sectioni

bus, haut infrequenter dormitasse, paullo post liquere facimus adhibitis exemplis quibus

Dum Auctores Hsoria daturatis apte disribuunt eam in Libros, ineptos Capitum metatores subinde perpessunt. Id in Theophras Eresto visum, se exemplo patefactam. Etiam in Plinio, quipraeiverat ne designans

loca, ubi Capitum limites forent Ierminandi. Nonnussi iam notarunt, se correxerunt nonnulia. De Pomponio et Uela nuncprimum idem observatum. Initispersum-

-a rerum capita praemisit veris Ideam; ubi cum illa Plinim componitur. Sedulo denumero Librorum Plinii inquiritur Exempla exhibentur ineptae lectionis,lua

per Capita hodie di inguitur Uela.

175쪽

IMQUE faciem habuisse Historiam etiam Naturalem, docent Viri clarissimi. Indigere tamen illam magis, ego

existimo, prae qualibet alia, Capitum distinctiunculis ejus quippe multiplex rerum dissoluta varietas continuo orationis tenore nequit

nimis gaudere. Ideo distinxere ocius amolim licet ad illam Theophrasti etsi φύlων, ιυτω ἱ ,οις De Plautis, dc De iusis Piantarum, ebisque Theodorus Gaza accessit nudius tertius, S trajecit in Latium, distinxitque cilium Capitum, aiunt, digestionem non aggressiam: Tractatuum vero fecisse Andronicum Peripateticum, Auctor est Porphyrius in Vita Plotini. Venim parum commode Gazam discerpsiille, observatio Claudii Salmasi est Pro lego menis in Solinum hocce ex multis effert cxemplum. Lib. i. ap. xi t Ibi de radicum succis dif-rerentibus agit, haec clausula est: Διὶ, 4Mωνmκώι, - ο κ ἀ γλυκεις. amobrem sunt, radicem sertiantur amaram, quanquam sto ius ipsae praedulces par aut Itaque sequentis Capitis hoc exordium

ceu iridis. Haec is itur dissociare non decv:t, quae sic constant integra Διογῶ νι- πκ, ων λ

176쪽

t, . amobrem sunt, quae radicem sortiantur amaram, quauquam fluctus ipsae praeduke pariant.

Sunt medicatae nonnuliae, odoratae altae, ceu iridis.

Quae sequuntur, planc alio tendunt, quapropter hic statuendum diversum Caput, aut illud quoque continuandum ulterius. Quod nemo

jam dubitet, postquam ab illo monitum. Nec sat animadversum fuit caligero Patri, suis in eundem Theophrastum Animadversionibus, quanuis quid subolfecerit. Pari modo inepte cos accepisse Plinium, qui

tot ejus Libros Naturalis Historiae in Capita dissecuere, notatum jam aliis . , inepte jam non eflacerent, frustra illam, qui distinxerunt, non suscepissent operam. Praeiverat enim Plinius ipse, veluti digito indice designans Lib. i. ubi terminos Capitum deberent illi metari: adhibet quippe ibidem Summarium , Ut cum Seneca Filio Breviarium, voces, rerum scilicet, quae singulis contineantur Libω, ut verba ejus sunt. illi vero studiosi ut plurimum, inter se diversi, Summarii Titulos, quibus locis icinere sepe)visum est, accommodarunt. Ea propter coha rentia sensa crebro reliquisse intercisa deducta,& hiantia, indicat etiam ipse Salinatius Exerci

177쪽

tationibus Plinianis unde satis sit nobis unum exemplum producere Caput vigessimum primum Libri quarti ita explicit Idomitur HiJania latus, o a circuitu ejus incipit si ora. Vigesimum secundum, quod sequitur, ita incipit:

Septentrio hinc Oceanusque Galgicus, Occas i inc, cI Oceanus Atlanticus. In Exemplaribus, s s. legitur Fons Septentrionis. Hinc Oceanus, C. Locum ergo corrupisse non contenti, quo dccohaerebat, diruperunt: Gaput novum commenti sunt, ubi nec interpunctionem sententia sustineret. Itaque locus sit c reconcinnandus: Id sinitur Hi paniae bitus, ct a circuitu ejus incipit fons Septeutrionis. Hinc Oceanus Gadicus, istinc Oceanus Atlanticus, &c. Et hunc in modum arnvulgavit Ioannes Laet mendata, ac nitidula editione Anni Io In C xxxv apud Elsevirios.

Ubi etiam saepe Lector commone fit talium

importunarum Sectionum, ut hoc labore possimus nos hic supersedere. Verumtamen locus etiam sit alicui haut indecenti exemplo observationis nostrae , petito

scilicet ex Epi TOMA GEOGRAPHICA, Ut

ubique iri sis cognationem habeat cum opsonio ubi nostrum Melam Pomponium revocamus & evincimus, reor ad aevunn Augusti,

178쪽

uberius, ac emendatius Eruditorum. Ideo de Plinius ille praetulit eum sibi Exem pia futurum , imitandum prorsus aut potius prorsus suis lucubrationibus exprimendum, innumeris locis. Ipsummet sepenumero laudat, licet pius distimulet, uti ibidem nos etiam patefaciamus. In res Libros dissecuit vastum opus suum Mela, miro tamen artificio , non multis cons rictum foliis , minime vero Capitibus, aut Sectionibus aliis diductos Notum iam laoc vel mediocriter doctis. Et duarum ego editionum antiquarum domi habeo exemplana ejusdem Pomponii, quae ex vetustissimis codicibus depromptae, duntaxat Librorum distinctae interruptione comparent. Initio autem operis

nudas ducit ille meas quasdam, quae perspicue compendio designant plenam illam Universi

Descriptionem, proferendam subinde: ac recenset item summatim a plane Regiones, quas postea exhibiturus est luculenter Particuis lari Loci cujusque Delineatione, una cum Historia contentarum illic rerum haut injucunda. Apto quidem satis ordine Summaria isthaec confecit, Tres Partes Orbis prosecutus, quae

Antiquis innotuere. En ergo quod ipsissimum Plinius cupiens exprimere, primo Libro locupletissimi

179쪽

pletissimi operis, veluti summa quadam, pariter omnia complexus est, quae singulis totai-bris deinde continerentur. Illos autem mel Historis Libros quod obiter dicam ad numerum

parem, ac rotundum extenderat x x xv 1. Post-

modiim vero ac ipse tandem excogitaverat Summarium id rerum praemittere, Indicis loco; volens utique Librii ipsum vicem obire , adnumerum denique impalem illi pervenere xxxvii. Eo quidem, quanquam Numero Derumpare gaudet, nihilominus nescio quid inconditi sentiscit Auditor Attamen, quod potius ego existimo, novitium est, Summarium in Librum abiis e Primi numero notatum . Appendicula in dubie, ac corollarium erat E i Zoia, aut irae attoni, si mavis ita vocare. Ipse disertim dicit ut hariolari necessiim non sit quia occupationi us tu is publico bono parcendum erat, quid singuia contineatur LIBRI , huic Epictotis unxi Epistolam vocat, non Librum, cum

Li memorat, ac Summarium eorum subindicat nec ullus unquam Librum appellavit Epistolam praesertim uncupatoriam. Nec a e sentiendum de ipse rerum Indiculo, φὰm, ait Episto hae subjungere, Mannectere. Itaque unico Praefationis Titulo, sive Epigra- i phe,

180쪽

phe, utrunque comprehendi deberes, sic eli minato numero M Libri appellatione, exhibendum utrunque, ambigere non est . Porro quinam distinguendis hisce Pomponii Capitibus, quae hodie suppetunt nobis, sedulos praestiterint se, ego prorsus ignoro,& me

cum omnes, puto; non tamen mecum omnes,

puto etiam, animadvertisse divisionis Capitum horumce καis, Mi si tamen animadverterunt, adhuc non indicarunt aliis. Mihi enim nequaquam latuit, illico usque ac in mentem venit, Summaria Ejus conserre cum Capitum jam vulgata digestione. Ad lancem hanc omnino exigendam esse Capitum Pomponianorum distinctionem quamlibet, docemus in Ejus, quam paramus, jam in sine laborat, Editione accurata. Unde, ut sint documento, animus est, duo hic Exempla proferre ex Lib. I. praeterquam quod, nobis etiam conducent ad nostrum nunc praecipuum institutum. Ecce ut verbis concepta sunt illis Proloquiis, quae Capitibus ipsis antecedunt. AFRID