장음표시 사용
181쪽
Id est, introrsus, a Nare V s. Ubi de Mediterraneis Gentibus incipit Mela agere . Hisce ex A, Rii a Summa desumptis, isthaec, unde initium ducit hoc Caput ira , plane responderi :PROXIMIS nulla quidem Vrbes, sata tamen δε- miciliasunt, qua Mapalia appellantur, di c. Post pauca eadem in Summa subdit:
Hoc est, pii Triti s . Et huc illa spectant Capitis hujusce INTERIORES etiam incultius e Se 5 3 quunturri
182쪽
Id est, PENi Tiss I ME. Ad quae nempe&isthaec extrema hujusmet Capitis referenda sunt: NUDI Jῖnt Gampha antes, S C. Itaque totius hic Mediterrea Regionis diversas per saturam Nationes recenset Geographus. Quapropter Eas CYRENAICA non secreviste, qui Melam aut pridem, aut recenter dissecuere membratim, sat indicii praebuere, parum calluisse operis hujus Oeconomiam. Attamen, OS, contextum hic, ut alias dispescentes , fecimus, ut sibimet Pomponius constaret nusquamque XO bitaret a primis suis semitarum ductibus aut prae tergrederetur a lineamentis illis, quae duxit in
Exemplum hoc est dissecti denuo Capitis: Quod sequitur, obliteratam Sectionem exhibet Capitis antiqui. SYRIA.
183쪽
multiplicis Regionis, late patentis,eXtrema confinia, codem Mela Auctore ab A- Α quae praecessit, aiastina, Phoenicia sunt ad C in imi M , quae subsequitur , Antiochia. En verba ex Capite isto XII. Hinc Patisina est , qua tangit ARABAS, cum Phoenice rubis CILICI E committit, Antiochia Primariae ipsius in a istae Provinciae perhibentur, scilicet Patisina, Phoenicia de sentiochiae licet aliae hic etiam memorentur subinde Cur autem metatores Pomponiani Pati sinam post habuerint, S ntiochiam praetulerint vero, discrimine Capitis insigniverint PHOENICIAM, adhuc non liquet. Ea propter illiid delevimus nos, haut oblique manu lucente ipso Mela, qui alicubi
184쪽
r MANT Is snalicubi I A M universam, ut in Summa visum est, diducere, b discernere, non cunctanter respuit.
Sed fatis jam Exemplorum uberrima nanq; ea segete affluunt infeliciter profani Scriptores. Itaque progredimur ad Sacros, qui aversis sic forsan avibus accepti olim sint a suis Criticis,
tur sermo Plura praeterea Euangelia prodiere,ied re- suenda prorsu Familia inter Sectarios fuit a Caino deducta, quibus documento erat Iudae traditoris Euangelium Graeca Exemplaria olim Vovi Testamenti interstingui nonsolita praeterquam notulis ad marginem quibusdam. Diverse tamen quippe diffingui iEud subinde consueverat, num primitus sectione descriptum
fuisse, argumento est. Multiplex fuit )mbolica praedictio matuor Euangelisarum T simonii comprobatur arietas ista Sectionum. Abunde exquiritur, quanam occasione ac consitio, accesserint Illi ad Euangeticam contexendam Historiam ξ Sed habita tunc ratione poli imum videtur Veritatis, ac Doctrina posI- habito ut plurimum rerum euarum ordine rauapropter Euangelia ipsa apte possunt Historica i dversaria in igitari unde tamenis contexi quiret Hossoria
185쪽
numeri uisabsoluta. Ioannes ervare dicitur amplius gestorum seriem. Diversm Seritionum numerus, o ma, tandem memorantur ιatuor Euangeliorum. Et
tituli quidam recensentur, quibus cir I a designaristita ac discerpi.
O NuMENTA lata tenus exquisivisse externa, atque excussisse , necesse nobis omnino visum fuit, ut, licet advertagradui nam Inque os fontes et ersa recurrit aqua)recto tamen ordine progrcdi possemus ad scopum , quo nostra collima disputatio. Nunc autem ad Sacro jam Scriptorcs proficiscimur: sed qui adhuc recentiores clim sint tiam ipso Mose Mose nempe primo Scriptore Sacro, ad quem nunc contendimus praepostere adhuc d nunc nos incedere, proculdubio est . pariter etiam procedere recto cursu. De quatuor mihi in praesentia sermo est Magnis Historicis JEsu-CHRisTI DOMIN Testamenti, qui κατ εξοχ quatuor Euangeli iae dicuntur, cum phira sint alia suspecta, atque fallacia Euangelia a Patribus Graecis, Latinis memoratari ut nec Iuda: Iscariotae, proditori illi nefando, vel suum defuerit Euangelium Deillis agens, qui Caiana haeres infecti erant, a Caino fratricida cognominabantur , tradit S. Epiphanius
186쪽
Haeres. XXXV . pu apud eos circunferti, ο ξυιι γελιον; ουδοι καλοῦ Π quo Judae Euangelium
appeliant. Quatuor igitur istos patentis jam Firi Dii Scriptores, non Typici, nostra quoque observatio est, singulos itidem Historiam suam construxisse nulla interruptione Capitum, sed una continenter serie productam. Res enim est veri adeo persimilis, ut vel si conjecturis tantum standum foret, nihil dubii relinqueret sed autumo, sat longe procedere ultra conjecturalem utique constitutionem. Primo ad rem inquam, satis de co convenire inter omnes, Antiquissima scilicet Graecorum Novi Testamenti exemplaria noti alia sectionis non interstingui, praeterquam illa serie litterarum,quae numeralis est, ora contextus appicta. Penes me exemplar est ex vetusto admodum Libro Regia Bibliothecae Parisiensis depromptum, typisa Regiis adeo pulcerrimis a Rob. Stephano excusium, ut potius artis miraculum in digitari liceat. Ibi quodlibet pus Foederis Novi non alio liquet Capitis discrimine notari, quam exigua in eadem linea spatii intercapedine cum littera majuscula adpositis e regione ad
marginem Graecis clementis , quae numerum
significan hoc scilicet modo, αλ de sic deinceps.
187쪽
meri etiam ex illis, qui barbarici vocantur, eisdem mei locis, ubi notantur hodie distinctiones Capitum in Editionibus vulgatis utrius que Linguae . Discrepant vero inter se mirum in
modum utraeq; divisiones, adeo ut raro cocant eodem simul in loco litterae,&numeri. Haec autem varietas Sectionum, ubicunque Occurrit tintiquum Scriptum occupare, cujusque sit Auctoris, certo certius argumento est ut 4nterius dictum sublesta fidei exstare quantit, et illam dissecandi rationem; Auctoremque indistincta Scriptura opus suum compegisse. Quod aliter in Novo Testamento quoquo modo fieri,
mente compos non rebor. Quae de integro illo Sacro Monumento dicta videlicet sunto.
Praeterquam quod mystica. olim praevia significatio Quatuor Euangeliorum quae multipliciter exprimitur Scriptoribus priscis, quam multis persequitur Ioan declamare
Cap. XXXVI. Apparatus Euang. nec plures capit subdivisiones corum , nec pauciores ferat. Hoc de symbolice innuunt quatuor milites Vestimenta J su - Π 14 1 DOMINI dividentes in Quatuor Fragmenta, ut sortirentur.
188쪽
sin Alsed lividit, licuiser tum est Diviserunt Vestimenta mea sibi, o super Vestem meam miserunt sortem. DiNiserunt sibi Eva NGELIsTAE Vectimenta jus, Us per Vestem S in hoc est,st per praedicationem Euangelii, qua enitur hodie Σο-MIacus moerunt seriem. c. Sed particulatim nunc desingulis Euangelistis pauca attingimus, quae kcujusque, obscure ostendant, Texturam Historicam, aut Capitibus pridem non distingui consuevisse; aut, quod eodem recidit, aliter atque aliter subinde interruptam. De matthaeo attestatur antiquissimum Lectionarium Graeco-Arabicum, quod Ios caligeri fuit, laudatque non semel Dan. Heinsitus Exercitat. Sacris ad Novum Testamentum. In eo, cxempli gratia, extrema verba ex nostra divissione capitis vigesima primi, ἐπ ει - προφητἰαν - τὸν χον, quoniam sicut Prophetam eum habebant, cum initio vigesimi secundi, quod est, xαὶ -κυθὼς ο , GA, Et rejondens Iesi , continuantur. Et ejusdem exempla indolis
passim apud illud offendi, semel ibidem ille
monet. De Ioanne indicat etiam Heliasius in Aristarcho Sacro,cum Caput eius, ex distinctione nunc recepta, tertium annectitur haut raro
189쪽
superiori ab Antiquis quod& Syri data opera
fecerint. Sed pluribus de hoc Euangelista imox agimus. Itaque arci Euangelium, quod Latine scripsisse, asseverant multi , in Ecclesia Aquileiensii cuivi Marcus ipse praesedit Episcopus - γυιφον, hocin, manustia exaratum, continua textura constructum characheribus
Latinis , duobus aut tribus abhinc saeculis ostendi solitum , tradunt quoque nonnulli. quorum fidem nunc elevare desinimus, quantive sit judicare. Ac denique Te Luca idem metconligi, patet inferius.
Ceterum mihi, quale quale judicium est,Historiae hujus Sacrae describenda occasio, Consilium, quibus impulsi sunt plures ex Quatuor Euangelistae, non minoris videntur aestimari debere, quam testimonia ipsa,quae protulimus, ac deinde profercinus. Abii enim non adeo habitam rationem fuisse, cum Historiam eam conderent, ordinis rerum gestarum , Concionum, rici monum D O MI sed potius Veritatis, qua omnia gesta sunt; ac Docti inae pariter, quae Sermonibus illis contineretur, jam praemonuerunt alii. Immo haereticorum quorundam calumniis, adversus hunc non servatum ordinem oblatrantium, satis superque
190쪽
fieri Consilio eo,& Occasione jam dudum curae fuit doctissimis hominibus suppeditare. Matthaei, primi istorici, Consilium, It profecturus ad Gentes, illis Judaeis, quos Euangelica praedicatione imbuerat, scriptum a se ipsum Euangelium relinqueret. Itaque quae viva voce prolata audiverant, in scriptis subinde ob oculos haberent ne aut eorum obliviscerentur aut secus ac dicta fuerant, eadem quirent interpretari. D. Chrysostomi haec sententia est Ho- mil. 1. in Matthaeum. Et illud ei extitisse Occasioni, ut Hebraeo sermone Euangelium suum describeret Ast, quandocunq; litteris ille mandaverit, sive Nicephorum Callistum audimus, qui Libr. 11 Histor Ecclesiastic Cap. XLV ait:
enim 'imus Matthaeus publicanus , Hebraeis salutifero Verbopraedicato , quandoquidem abo ad Gentes ire maturabat, ei movepatrio sua et u ut , elapsis quindecim hos CHRISTI ascensiouem annis for sit Quod in ania. Di ama X. X. incideret; sive Eusebio Lib. ii Histor Ecclesiast. Cap. Di assentimur , subindicanti annum