M. Fabii Quintiliani De institutione oratoria ex recensione G.L. Spaldingii. Tomus primus septimus M. Fabii Quintiliani Declamationes maiores et minores item Calpurnii Flacci ex recensione Petri Burmanni

발행: 1825년

분량: 623페이지

출처: archive.org

분류: 범죄와 처벌

281쪽

M. FAB. QVI MILIA

dimus. Id enim hodie quaeritur, an servus sit: do liberalitate eius, qui nos lieredes instituit, nihil querimur.

Servos manumisit: nunc cui controversia movetues num

in vili eos, tristesque in numero civitatis adspicimus talia nobis ratio cum debitoribus, alia cum ingenuis: neque nos fugit, velut in contrarium ire litem: nam si quis ex nobis istum servum vocaret, multa habebat profecto, quae pro se diceret, per quae ingenuus videretur. Quid enim lex dicit' ADDicTvs DONEC SOLVERIT, SERVIA R

ut opinor, non SERVUS SIT: plurimum autem refert, an

servire merito dicamus; et eos qui in piratas inciderint, et eos qui ab hoste sint capit. Id quod ingenuis natura dedit, nulla fortunae iniuria eripi potest: id quamvis

nulli non vestrum existimo esse manifestum, quibusdam tamen confessis argumentis Ostendere volo. Ante omnia

Id enim hodie quaeritur Id e. h.

non quaeritur, Aerod. Nunc eui conum resis Num eui , Latiu. ne ciιr , Schult. Num inriti lion initisti , Aerod. Semiat. non aereus sitὶ Vid. ad Inst. Orat. III, Plurimum autem refert , an semire merito dieamus) Λ sensu non alienum est, quod quidam apud Aerod. Pluis

rimiam autem refert, an fier ire, an servum esse disumus. Se ire merito disimus. Sed nimis iaculcatur verborum: Semiae , ut ν--ἰ non servus sit. PIurimum autem refert. Satis

commode hic tutelligi puto, utrum istorum duorum dixerit lex. Sequentia deleta partieula , ut illi: Ser ramerio duimus et eos. Gnos. Plurimum a. r. an servire indicamus; anaereos esse; ut eos v. L p. i. , ut eos F. a. h. s. erami. ScuvLT. Plurimum --tem resere. Nam semine M. d. etc.

obr. Iniuria erγ Iniuria re. ipsi potest , Marg. Aerod. remi ipsis . Aeria. Eripi nee surri Potest, alii: ita enim Cicero ult. Parad. ΑΕ OD. Ante omnia semus hic habet nomen Haec, et quae sequuntur, omnino conveniunt cum his quae ab eodem Quintiliano tractantur lib. V, ea'. IO, et

aemum esse, aliud aeris . quialis esuin addiciis quaestio solet. Θι seoua est. si mantimillitur, si linertintis. Serseus inrito domino libertatem non consequetur: addictus, solMendo citra potaritalem domini , eonseque P. Ad remum nulla lex Pertinet. Pro riati-beri, quae nemo habet nisi liber,m

nomen, nomen, cognomen, triti,

habet hare addicitis. Igitur aliud est, seratum esse, aliud servire aut in servitute esse: ut aliud in libertate e e. aliud liberum esse. DecL 34O infra. Hine Papinianus L uxori usu ructu,ss. de usu et usuis. lega. Scorpium servum meum Semproniae concubinae meae servire volo: non videtur Dro-

282쪽

servus hic habet nomen, est in censu, aut in trihu: quorum nihil, ut opinor, deprehendi in servo potest. At . intervenit ea conditio, ut servire debeat, donec solverit: hoc ipsum servi non est, habere in sua potestate, quando desinat servire. Fingite enim, iudices, aut oblatam esse ab illo pecuniam: aut ex hoc testamento pronuntiatione vestra liberum fieri, num inter libertinos futurus est' Non, ut opinor. Atqui si illud tu consesso est, eum, qui a servitute in libertatem veniat,ntin esse alio, quam libertini loco: hic solutus hac necessitate, tam ingenuus suturus sit, quam fuit: manifesto ne hodie quidem servus est. Alia quoque complura sunt, quae intueri licet, si velitis: servus aut domi natus est, aut relictus hereditate, aut emptus. Hunc eN quo genere servorum ponitis p domi natum esse se non dicit, ne emptione quidem, aut hereditate relictum. Pendet igitur omnis haec conditio ex foenore: quid sequitur Z utnqmen sit. Haec ad ipsa testamen ii verba: libet tamen scrutari etiam desuncti voluntatem, qua nihil potentius apud nos, nihil nostro animo sacratius esse debet: credibile est igitur, hoc eum sensisse, ut liberum esse vellet etiam addictum. Servos cur manumiserit, manifestum est: delectatus est ossiciis, referre voluit gratiamprietas servi relicta, Aetl usus uetus. ΑΕROD. Expunge τό semus. Nouenim concedit servum esse. Florais III , t 6 : C. Graechum hominem sine tribu , sine nomine. GRONO . Atie in tribu Francius malebat, est in eri .

Aut in te enit At interMenit , Re - rod. Latin . Schult. Obr. Desinat Desinet, Aerod. Hie solutus Et hie s. Aerod. Ingenutis Iuturus sit Fusurus est, Sehulting. Aut domi natus Petron. έγ' Ptitius , an, inquit, domi natus es p

neutrum . inquit coetis , sed testamento

Quid sequitur Z ut nomen sit ὶ m

quod se itur, ut nomen non sit; el. ut nominE sit: vel . et quod sequitur ne

nomen sit, id est debitor, vel, quid sequiture id est quaerit, eius

est, quae assequi non possumus; si liheretur, nee solvendum ei erit: ita nihil mutandum . nisi ut addatur non,

ut nomen non sit. Scuu .

283쪽

EX Oobsequio: alius aegrum curaverat, alius peregrinantem sequutus erat, alius inter tot occupationes domesticas custodierat, alius hoc ipsum foenus exercuerat: voluit

liberos esse, quos amaverat, a quibus amatum esse Secrediderat: huic vero quid debuit, nisi iram' durumtamen videtur, et inhumanum, solum hunc esse in vin- Culis, et in servitute. Ante omnia si quid asperitatis in lege est, quae addictos servire iussit, donec Solverent, num igitur exigitis, ut dicamus aliqua pro legeῖ non est nostrae mediocritatis, non officii, ea, quae prudentissimi maiores constituerint, lentare defendere. Verumtamen si intueri velitis, quid aequius constitui potest, aut quo alio custodiri patrimonia vestra, sortunae Sustineri possuntῖ an vero pecuniam aliquis accepturus, per omnia vitia exhauriet, ut non alligetur ad aliquam solvendi necessitatemῖ Dura vincla alicui videntur, dura conditio servitutis: reddat, quod accepit: istic non servitus constituta est, sed illud, quod iustissimum eSt, reddendae pecuniae cauSa.

id debuit, nisi iram Quid de- Ea, quae Prudentissimi Francius

miser a malorum tamen condi-- volebat, P dentissime, et mox, e tim indetur, et in m. Aerod. nari defendere.

Ante omnia γ Ante omnia si quid Constitiai Potest, aut Potest, aut est averitatis, id aut ea in lege est. est, quo, Aerod. ScΗvo. Ante omnia quid americatis Istis non ser uus ὶ Ista non ser-- in lege est, Aerod. tutis constitiata sum. MuVLT.

284쪽

u EREDES DE DEPOSITO. Quidam a commilitone eiusdem ordinis de ositum petebat rnegavit ille se acce isse. Uuum res sine teste esset, occidit eum , a quo Petebat. et se. Petitoris heres , petit ab herede alterius commilitonis.

Si pecunia tantum in causa litis esset, parem videremur litigandi habere rationem: nunc illud quidem nobis extra ordinem accidit, quod litigandum est etiam propter ipsum, ne sine causa perierit. Plurimum autem fallitur, si quis eandem conditionem putat huius iudicii ac prioris : desiit esse sine teste. Ergo iam priori non erat satis pro se dicere: mihi non mediocre argumentum est: si quis enim testis idoneus fuisset, videretur huius fiducia calumniatus. Quid in causa est praeter ve

ritatem, ut aliquis id petat, quod probari non possit t

ot inficiandi quidem depositam pecuniam mani Sta ratio est, cupiditatis, lucri: petendi etiam non depositam, si quae probationis spes, eadem causa sit. Quum quidem aliquis dicit, Deposui apud te, scis ipse, quid aliud videtur advocare, quam Deos test ' dicite igitur cau-Sam, quare petierit, si non deposuerati Habere pec

Nune illud quidem in Seribe: ntino

illud quoque extra ordinem nobis a cedit , quod litigandum est etiam propter imum. Vel, id ipsum. GRONOV. Ne illud , Marg. Aerod. Plurimum autem Purimum enim, clivit. Desiit esse Desiit lis esse sine l.

Aer d.

Ergo iam priori Ergo quod iam

285쪽

M. FAB. QVINTIMAM

a82. niam potuit, manifestum est: et ipse reliquit heredes, et is, qui eiusdem ordinis suit: inultas deponendae pe

cuniae intervenire rationes inter milites manifestum est:

Iongum iter incidit, periculosa expeditio: si deponenda sit, ubi credibilius est deponi, quam apud hominem eiusdem ordinis ' nam praeter id, quod sacilior speratur

fides ex pari, est quaedam eiusdem ordinis coniunctio: nec apud inferiorem deponi solet, quum ideo deponatur, Di recipiatur: credibile est ergo apud hominem eiusdem ordinis deposuisse. At sine teste: de vinnibus depositis loquar: misera hercule conditio mortalitatis, quando omnibus iam, quae agimus, videtur opus esse teste: ita parum facit veritas, ita nullum nomen est fidei: non salis videri potest probatum, quod duo sciunt: Veniamus tamen , ut dixi, ad probationem. Occidit eum, a quo pecunia negabatur: iterum quaero, qua ratione, qua causat odium fuit: unde ' ego quare occidere debuerit, dico: in siciabatur: tu ut hanc causam occidendi excludas, substituas aliam necesse est. Satis argumenti erat, si occidisset clam, si ea insidiis, si tanquam negaturus. Quae Causa hominem in scelus egit 'quid suis, quod tantam rabiem concitaret, nisi illud , quod sciebat se dedisseῖ quum dicenti, Apud te pecuniam deposui, re-ςpondebatur, quis testis est y quae probatio est y quanti

animi aestus agebanturῖ non vobis videbatur, quum

feriret, illa dixisse: ta non deposuit optime mehercule

Credibilius est domni ed. δερ ni potera, quam, Aerod. Fuelliost Facilius, Aeria. Non satis Mideri Nee eatis. ScΗ. Ego γανου oeciderit 7 Ergo, Edit. aliae. Ego qua ratione, Aer d. Iniselabatur a in A. Aerod. Nomen est sidei Franeius malebat. Fides, ut Oxid. nomen inane siles, et inst. decl. 32 t. et paxsim Horati iis

et alii: sed sorte seripserit nudum nomen fides; nam nudias et nullus eon

sundi vidimus ad decl. 6 , t a. BunΜ. Coneitaret Frantius volebat, eon-

deatur. Gnos. Francius legehat, num ι obis Midetur, e.1 illa dixisse r ita 'non deposui.

286쪽

mihi videtur, ae militari facinore illa exclamasse, I nunc, et nega: i nunc, et alienam pecuniam converte in tuas cupiditates: non uteris tamen. Erat argumentum ergo tantum, quod occidit: quam ultra desideratis probati nemῖ occidit statim moriturus. Frequenter iudicia huiu modi exercentur, ut si res in notitia dicitur esse se vulorum, torqueri mancipia videamus: si mos civitatis et conditio militiae pateretur, se in tormenta obtulisset, illum poposcisset: non 'tibi videtur praebuisse de animo Suo quaestionemr

CCCXIII.

QVI cAEDIs REUM ACCUSAVERIT , NEQUE DAMNAUERIT , IPSE PUNIATUR. DAMNATORUM SUPPLICIA IN DIEM TRICEsIΜ Μ

DIFFERANTUR. AecusaMit quidam et damnarit: in diem tricesimum dilata damnatio est e inter nit is, qui occisus dicebatu- : Petit reus Poenam accusatoris.

Non erit alienum , advocatum dare huic aecusatori r feeitrem , ut parcissime dicam , poenitentia dignam: et sortius defendetur ab alio , et maiore cum verecundia patronus eon sitebitur , si quid confitendum est. Et quoties causa plus iuris habet, quam pudoris, ad cum transferenda est, qui non

erubescit.

Non titeris Non uteris lamen ea, In diem trieesimum Baee lex po- Aerod. stea ab Imperatore Theodosio ren Tanitim. quod Doridis Eliam q. o. ' vata est. l. si vindicari. C. de poenis, id est etianasi alia non aeeederent. quum apud Thessalonicam II, quaest. ScMULT. Tantum est q. o. Aerod. 3. AEanD. De animo suo Da a. etio . Mam. Interemit is Interim venit D. Λerod. Latinius.

287쪽

DECLAMATIO

1 eum capitis arcessitis sn ea civitate, in qua hoc grave et indignum videtur: et reum capitis arcessitis, qui ipsi intolerabilem lianc crudelitatem vocatis. Conveniebat iis, qui temeritatem accusationis incusant, nihil nisi certum exploratumque deserre: ergo lege oceidi vultis hunc statim, qui reum caedis detulerit. Hactenus agnosco: detulit enim, quem defendo, damnavitque: hoe iam ad nos pertinet: hic enim indemnatus est. Sequitur ergo, ut aliam legem asseramus, aut hanc mutes, aut hoc audeas dicere, ius aliquod tibi esse constitutum. Ad interpretationem nos vocas, et ex hac lege, qua li- ligas, aliam constituere conaris: non ista res iudicum, irondiorum, qui ad certa iura, et quidem iurati, consederunt: desecti iura ne pro defensione quidem aequum est: legem vero mutare, ut occidas, et crudeliter interpretari ius, quod a magistratibus scriptum est, cuius

conueniebat iis in conoeniebat eos q. Aerod. eonMeniet tis qui , Mam. Nihil nisi est tim) Nihil miser-- tum , Aerod. Qui retim eaedis detulerit. Haelenus agnosco Λero dius: dediderit du-mnaMeritque. Hiactenus legem agnoseo. Cui subscribere non Possum. Nondum enim additum voluit declamator dami rasse , et de lege susticit

intelligi. Hactenus, inquit, Milicet, quod est iu lege. quodque

de reo dicitur. Hucusque agnoscere cogor. Sed est proximum aliud , quo eadem lege apparet nos non teneri. Detulit enim, quom defendo , damna-Ditque e hoe iam ad nos id est , hac parteὶ non Pertinet. Sic recte Λe dius. Hinc apparet lotam eam legem nobis optari uon posse , nic enim indemnatus est, id est , hunc uou Pro-niintiatiim est iniuste detulisse. Vel etiam , His enim damniatus est, nempe quem detulit. Itaque miror , quid tu mentem venerit Aerodio, quum saceret: His enim indemnastis est, quia

accusatus non est. GRON.

Damnavitque Dumnaoit quoque: his iam ad nos non percinet. MI ULT. Damna itque si interoenerit is qui oecistis aerebatur, hoc iam a. n. non Pertinet , Acrod.

Vt aliam legem auferamus in Immo

eras. GII NOV. Detulit enim Detulit is enim, Aer. Indemnatus est in I. est quia accu/a lias non est, Aerod. Ad eerta iura, consederant γ Sic iudieare ad leges dixit deel. 3c8, ubi vide. δε on piis defensione Alae pro d.

288쪽

animi est' Ego legem habeo adversus eum demum scriptam, qui detulerit, neque damnaverit: non scrutor, quid voluerit legumlator: neque enim possum: saeUR

inquisitio in praeterita est: id sive voluit esse, quod scripsit, sive aliud aliquid cogitavit, hoc scripsit, hoc iure viximus, hoc spectavit: nihil minus ferri oportet in ci

vitate , quam ut lex decipiat. Innocentem accusavi: satis est, quod damnavit neque enim lex ista scripta est, ut qui innocentem accusaverit, capite puniatur; sed ut puniatur, qui accusaverit, nec damnaverit. Quomodo ergo nihil prodesset accusatori, si non damnasset,

postea nocentem esse compertum eum, quem nec usa

vit: ita ei, qui fortunam secundam iudicii tulit, non debet nocere, quod postea accidit. Lex talem condilio nem iudieii facit, in quo caedis accusatur reus, ut utique adversus alium pronuntietur: aut reum damnari oportet, aut accusatorem : tu quid vis' ut uterque damnatus sit: an ut istud verum sit, ut damnatus sit reus et accusator: illud tamen lex voluit. Transeo, quod per-Neque enim possum Nempe illi,dquod Itilianus ait, Non omnium

hil hie neque saevitiae neque Crudelitatis. Sera inquisitio. GRO . Λn saeoa inquisitio et res Praeseritarat. ScnvLT. Da sae a Pro εἱVa, BP. OVid. in Amor. ,6 7 . me iure miximus Cur non , Di- Mimias. GRON. Forte , Pincurius vel μDMmus . Frauci ix. Aectisnoi saWit , Rerod. Ve ut' ιe ac Dersus allum Pronuntietur Aeroditis: nec utique tit ad emsus aliam Pronuntietur, sed alat reum. Nihil hie mendosiim, nisi vox alium: pro qua substitui oportet aliquem. vel altertim. Ceterum his verbis conse matur, quod supra dixit: n- enim indemnatus est. GRON.An ut istiad Merum sil Seribea At. ut istud Dertim sit, ut damnatus sit retis et amisator, illud tamen lex Domit. Nempe, tit alter tantiam modo damn retur. GBos. At ut isιtid μ. s. ne damnatus s. r. sed acciuator, illud e. Daetioluit, hoe sensu : si accusator sit da. innatus, deinde non perni illunt ii ira, ut possit damnari reus, ne utraque Pars damnetur: multo in in iis quum reus damnat is sit, poterit deinde damnari et acetisator, qui caedem uoueoministi. SMIvLT.

289쪽

niciosum sit interpretari legem, et ad ingenia utriusque converti: id quod scriptum est, ne dubitaretur, dubium fieri, postquam scriptum est. Descendo ad hanc quoque intentionem: non quia necesse est, nec quia ad vestram religionem pertinet, nec quia solvit ista res iusiurandum: sed quia victori obtinentique causam facile est, et debet disputari. Recte secit legumlator, qui ita scripsit legem, ut non puniretur, si condemnasset: quaret noluit

accusatorem esse calumniatorem, noluit accusatorem

dare aliquid odior alioqui scimus , multa vera quidem non esse, credibilia tamen esse. Accusator quid debet tibi Z ut eum deserat, adversus quem argumenta habeat; adversus quem testes habeat; alioqui nocentem an innocentem qui scit' Ipsi iudices hoc non pronuntiant: sed se ex animi sui sententia sacere profitentur: quis autem miratur, si ea res accusatorem decepit, quae

decipere iudices potuit ' Accusator quum id effecit, ut

reus damnandus videretur, reddidit rationem accusationis: nullus autem tam inimicus legislator fuit, ut errorem accusatoris punire vellet. Oportet esse in civitato et accusatores: alioqui omnia mittuntur ad manus, om-

Deseendo ad hanc quoque intentionem Forte , contentionem. Elsi nota sit apud rhetores intentio accusatoris. Gnos. Aliii . inter elationem. Nee quia solou Sed quia stibie lista res iusiur. ut Plinede. III, to: Ad- ἐ-aret iurisiurandi fidem ; deinde et quia M. o. c. f. e. , quiam debet disputari. M vLT. tale est, et debet dis utari Seribe: facile est de lege dis 'tare. AEROD. Vt non puniretur m non is y. Aeria. al. ut demum P. qui non dam. Vera quidem Vera quidem non esse ere libuis: tamen νsse aecusat rdobet qui tibi Del e. d. Aerod. is reusator quid debet i bi Z ut eum Aeroditis: tamen esse ae sator debelqui tibi Dei eum. Potius et Accia alor quid debet reipublieae ρ Dertim deserat. GRONov. Αn , debet mihi, an . debet , nisi ut eum d. ScnvLT. Tum inimi a Iegislator Immo, tam iniquus. GRONov. Passim hae vo

290쪽

nia mittuntur ad serrum: per se dissicilem rationem vindictae et ultionis facimus, paene licentiam grassatoribus et latronibus damus , quod nemo accusare sine periculo capitis sui potest. Sed tamen adversus haec illud remedium est, quod accusator cogitat, quid obie- eiurus sit: si ne hoc quidem prodest, vidisse aliquid in accusatione, motum esse probabilibus argumentis, in t tum iudicia ista tollemus: hunc autem habuisse, quare accusaret, credite iudicibus, qui damnaverunt. Hic inimicus: quid illi, qui cognoverunt' quo vultis motos esse iudices, ut damnarenti non enim moti sunt auctoritate ipsius accuSatoris, argumentis moli sunt: illis, credimus, testibus moli sunt: hos habebamus. Et mihi videtur ideo constituta esse lex, quae damnatum post tricesimum diem puniri voluit: quoniam videbat legum

lator posse fieri, ut deciperetur accusator: itaque eius, qui non damnasset, praesentem poenam esse voluerunt:

nulla dilatio est. Quid te movit Z quid attulisti ad iudicem y hoc enim vult lex prius etiam approbari ipsi accusatori. Ergo etiam voluntas legis pro nobis est, et

Per se disseilem Per sanee m. et ita Cicero in Epistolis. Scu. Vindictae et ultionis facimus Αerodius: Mindieiae disseiliore acimus. Quid sit Per se disseilem rationem Mindietae et ultionis fecinatis. GRON. Illis, eredimus Forte, eredidimNa.

debat et . ae sator, modo tir calumnia. retiar statim citis quem damnasset P. V. e. Vestireunt, eius qui non damnas

ρrobari ipsi accusatori in uuasidieat, Dum lex punit temerarium

ne usalorem, etsi demus litine nostrum

illa lege non comprehendi, quia reum suum damnavit, licet revera innocentem, ut ex post facto apparuit, non tamen eum punit, qui probabili ratione venit ad accusandum. Hoc enim in accusatore lex postulat, ut quod Mit coram iiidice, id apud se prius iudicet et Drobet, iusta ne eausa vel dolore moveatur. ABROD.

SEARCH

MENU NAVIGATION