장음표시 사용
51쪽
nymum atque Pausania descriptio raucia desinit in narrati0nem mirifica Sanati0nis Phalysii, Mupacti inc0lae, in qua magna egit parte Anyte i Dicas paene iuX tauri in poeticam medicinam qu0que arrisisse duabus his amicis. Quo autem tempore repraesentarentur a Cephis0d0to, Myro, quae Ondum nupSerat Andr0macho, prima florobat iuventute neque Anyton multo mai0rem natu fuisse credo, ita ut eulptor ambas p0etrias iuvenili repraesentaverit aetate. 0mparare p0SSumu Corinnae Statuam, quae R0inaehi inn0tuit commentatione, nam in ea qu0que Oe- tria Tanagrae puellae prae 2 fert Speciem Circa annum320 a Chr. n. natam SS Anyton puto eiu Squo effigiem a Cophis0d0t 0SS factam, quum esset illa inter ieesimum atque tricesimum etati annum. iv ακμῆ intuenda erit circa annum 280. Satis hodie constat Nidian, medietam Milesium, esse imitatum nytes artem, qua e re equitur paulo iuniorem poetria nostra eum fuiSS0. Niciae ne in Vulg e e constituitur, quod fuit familiaris The00riti, qui natus esse vid0tur int0r ann0 315 et 12 r Quod si Anyte paulo
maior natu fuit quam Th00critus et Nicias, donia adducimur fero ad annum 320 in Statuendo eius anno natali;
Iterum nunc inspiciamus PhalySi hist0riam, a Pausania traditam, quam Supra trietim iam attigi. Narrat auctor vidisse se Naupacti rudera uiusdam templi, Aesculapio sacri, qu0d lim condidi SSet Phalysius ille, privatus in eat Paus. X. 38. T. - Susemihi. l. l. I pag. 19S. ann. 4.δ Apparet me in Statuenda Anyto aetate non Stare a parte Religenstein ii. Hii, quum inter poetriam Tegeat idem et Nidian interponat Mnasalcan, eo devenit ut credat circa a. 300 vel etiam paulo ante attigiSs Anyten τη ακα . Me autem Omnia ducunt. ut putem Nicia parvo tantum tempori Spatio distare ab Anyte, contra naSalca aliquant post duo ho floruiSSe OetaS.
52쪽
urbo habitans. Is cum X eulis lab0raret et visu paene 0rbatus SS0t, Naupactum venit Anyte, quae mirificam sanati0nem ei attulit. Nam dedit i cera Sigillo instructas, qua per Somnum ipsa qu0ndam neceperat a de Epidauri0, Simul eam adni enis, ut itur illud sacerut A traxit Phalysius Sigillum et eri in Specti repente ViSum recuperavit. Grat animo poeti in dedit pecunia Summam, inceris illis indicatam, Scilicet Staterum duo milia aureorum. Quamquam disertis urbi id non dicit ad Sanias, tamen Xt0to narrati0nis conte X tu Sati apparet Anyten 110n Suum in usum necopiSse illa divitias, Sud a pecunia Naupacti aedis datum ess Aesculapii templum. Non tum0ro Suspica tur Rettg0nstein ius in totam hanc Pausania narrati0nomitu Xisse X huius templi inscripti0no dedicat0ria, ab ipsa Anyto 0mp0Sita, quam in Scripti0num Naupacti eran0v0rit pertegeta 10 damm0d Anytos epigramma hoc e0gitati0n000mplecti p0SSum HS Si in Spicimus Sylli, aequali p00tae, similem in Scriptionem, quae per litteram E designari S0let. Qui titulus, Xpleti lacunis atqu0 mendi e0rrectis, Sthuiusmodi
53쪽
Magni m0m0nti mihi videtur Pausania narratiuncula ad
lapium atque dedisse peram, ut inter aequale eX tenderetur eius cultus. Deinde X hae historia Sequitur non t0 tum vitam degi Ss eam Tegea vel etiam in PeloponneS0, Sed interdum itinera qu0que suscepiSSo. Praeterea temp0rum indicium qu0ddam elicere p0sSumu e Pata Sanine OCO. Etenim X argumentis Sylli carminum, ante pauco h0Sannos Epidauri invent0rum do quibus ultimum Suprae XScripsi, V. l. Wilamowit effecit comp0Sita SSe enp00mata ab syllo, l0ngius iam aetate pr0Vecto, circa annum 480 in Chr. m. tu, tempore Epidauri0rum
J Cf. U. v. Wilam0wit Imollendorir layil vo Epidauros Philolog. Untersuch Hest X pag. 22 sq. unde descripSi Oe p. ni Si quod vocabulo τὰ perspicuitatis gratia reddidi tota Sive ab ipso syllo, sive a lapidario neglectum, et quod quattuor locis
Signo repraesentavi vocalium elisiones, v. b. Scribens CSΩετ αρα pro φείδετο ρα. v. 11. τάδ' ἔ .εξας pro τάδε λεξας. V. 16. πιτ ετ pro Ilχετο Ti. V. 21. ωτί ρ ευρυχι ρ υ pro σωτῆρα ευρ υχορ γυ. Novum vocabulum v. 10 sic interpretatur editor ut verba oelut τορος dat τεων ' ίρω Significent ειν τι το ορiζεσθαι τα τα δωρα.
54쪽
civitas magna inter Graeco auctoritate atque magnis Opibus Sa Sse videtur. Itaque Si audaeter ponimus circa idem sere tempus, quo s0ruit ille poeta, Anyten a Sacerdotibus Epidauriis missam SSe Naupaetum, ut ibi eSeulapii 0nd0ret delubrum, optime haec re conVenit cum iis, quae Supra Xp0Suimia de Anyte aetate. Vixit igitur p00tria Tugeati initio eorum temporum, quae Hellenismi nomine deSignare S0lemus. Quae aetas a classica aetate solet diStingui hac praesertim de cauSa, qu0d, postquam leXandri Magni longinqua itinera Gra0- eam eruditi0nem divulgaVerant per gente remota Simul- quo a vietis illis nationibus Graeci multa nova discere cooperant, Graecorum moreS, inStitutiones artus, diS0iplinae paulatim erant immutatae. AmiSerat autem ea aetate antiquam Graecia libertatem; in litteris non iam principem obtinebat locum dialectus Attica, Sed cedere coeperat , κοινὴ , cui erant immiXtaV0eabula Semi-barbara atque Soloecismi Athenae quidem Sede esse pergobant principum phil0S0phoruin Sch0la rum, ad qua undique consuebant ii, qui phil080phiae Studendi cupidi erant, i sed philologi se averterant vetere litterarum Seminario, et tu quam umquam antea fecerant, principum p0tentium gratiam petebant, qua mag-n0pere indigebant temp0ribus illis turbidis Diad0eliorumae epigonorum aulae refertae erant notiSsimi poetis, mathematistis, medicis, ge0graphis Graecis, qui a patria remoti in regi0nibus Xteris tranquille vitum traducebant, studio intenti artium ac disciplinarum et plerumque circumdati aemulorum aliquot Sodalicio. In aula regum Aegypti0rum praepotente eSS S0lebant prindipum UXOreS,
55쪽
43 ut rerum usurpaverint regimen. Nil mirum igitur qu0d
poeta Al0Xandrini reginarum Semper quaeSiverunt tutelam ac praesidium et multa Saep cantaverunt in earum laudem ut reliqua reticeam, biter hic memorare velim Callimachi κὐui; Βερενίκ/;ς Reginarum nutem p0tentiam aemulabantur regum paelice ac ceterae muliere nobiles, pariter ibi adiungere Studente eo vir0S, qui Xeellerent doctrina tui te i Non solum autem h0 habet peculiare Alexandri n0rum 900SiS, U0 principum et mulierum p0tentium cantat laudes, Sed aliis quoque de causis l0nge distat a classicis artis poeticae monia monti S. ClaSSic aetate Seriptore Graeci plus quam Suam ipsorum quaerebant gloriam patriae, quam peribUS Sui celebrare numquam eo taedebat, etiamsi interdum civium iniquitas eos affli Xerat atque in X ilium egerat. P0etarum autem AleXandrinorum parum intererat floreretne an langueret patria, quam iuveneS deSeruerant, ut apud Xtero principe habitatum c01400derent; 0rum nr Spectabat re minuta ac domestiens, vitam quotidianam atque animi affectus, quibu in ea ita gl- tantur Singuli homines. Non Subit tamen orta est mutatio illa, nam qua Via sunt Secuti AleXandrini, ea classici temporibu iam praei0rant in tragoedia Euripides, Menander in c0m0edia. )Aristophanes in Ranis acerbe invehitur in Euripidem, quem Sic de Semet ipSum inducit dicentem, ut it
id quod humilius quam pro tragoediae dignitate iudicat
eius Vituperator. Vetus tragica musa tantum n0 Semper in cenam indu Xerat her00S, 0bile causa defendenteS luctante ne
56쪽
transsor do tragicam artem ad eos affectus, quibus in vitaqu0tidiana c0mmoveri s0let mnus humanum, qua de causa iuxta proceres h0 min0 quo tu humili 0c nati partus agunt in ius sabulis, ut ipsum uin instantem facit 00ta comicus his verbis
Sic paulatim recenti0ris tragoedia, princeps facta Atinate: ia is animi m0tus, qui inter omnes maXim eminet, amorem dico qua re cum Euripidi p00Si convenit AleXandrin0riam ni S, quae ipsa quoque multum Vel Satur in Cantando more, ut stondunt Anth0logia librio ut XII. In desoribunda autem vita quotidiana ac robus d0mesticis longius etiam Sunt progressi AloXandrini quam ii poetae, qui X0mplum ij praebu0rant, nam Euripide certe Ae Schylo roganti
Verum Al0Xandrina aetate, XStinet omni rei publicae cura, fieri n0n poterat, quin poeta toto su 0derent Studio vitae privatae atque humana mentis. Simul e0 cepit deSiderium Stentandae doctrina atque eruditioni Suae, qu0deo permovit ad 0mpilanda Veterum pera, ad indagandaSet colligendas fabulas mythienes, ea imprimi S, quae antea latuerant in singulis Graecia urbibus Vel regionibus nec in Graecas litteras intr0ductae erant. Hinc AleXandrin0rum
Carmina elegiaca, in quae praesertim cumulaverunt doctrinae Suae testim0nia qua in re 00rum uorat praecul Sori Arist. an. 948-950.2 ibidom 1008 10 10.
57쪽
Antimachia Colophonius saepe docti catalogi sunt similianoque proseeta essu Videntur a poeti cantandi ardor incensis. Quia porro multam quoque Operam impendere solebant l0Xandrini rei metrica ut tuu eleganti verborum dispositi0ni apparet vulgo magis docto a StudioS0 quam ingonio praedito eo fuisse. λὶ Itaque non miramur, quodp00Si AleXandrina par n0n erat ampli materitS, magnis carminibus, Sed mo ad forma minuta est redacta. Vidit haec aetas originem bucolicae p00sis, quae delectabatur rusticae ita Simplicibus moribus, quo temp0re ubique eruditionis sinum attigerant summi ordines nec SpernendaeSSe parva no Vn nrti opera optimo ostendunt Theocriti concinna a Suavia idyllia. MaXim autem atque potissimum Ale Xandrini eminuorunt epigrammatica arte, quam a Vetustioribus poetis, ut Simonide, inchoatam ad summum produXerunt fastigium etenim huius p00Sis formae breves ac minutae pii SSimae erant ingenio lexandrinorum, qui in carmina nee minuscula omnia ut 0rm0ni artificia conferre adamabant. Ad epigrammatum Ostiarum certamen muliere quoque aliquot neceSSerunt, e quibus trium nobis AerVavit carmina Anth0logia Graeca sunt autem Anyte, Myro, OSSis. Nec Solae hae sunt poetriae, qua tulit illa aetas, nam Hedyle qu0que Anytes fuit sequalis. Quod Hellenismi saeculum poetriis satis sui affluens partim mihi videtur Xplicari posse X tota AleXandrinae p00si indole, quae, quum ad PSarum mundum atque ostietatem detrusisSet poesin, mulieribus faciliorem reddidit aditum ad poeticam artem quam fuerat ille antea, partim inde etiam, quod non solum in mulisi Aptissimo in pauca contulit opinionem suam de his poetis
58쪽
regiis, sed apud ceteros quoque ordines in civitate maiore fruebantur libertate feminae, quam quae elasSic aetate concessa iis erat. λ Earum exemplo plus sem0 filii incitati sunt ad anilem colendam arto In qua inclaruerant matroS; novimus enim Myro poetria natum esse Homerum tragicum at tu Hedylen fuisse matrem Hedyli poetast. Inter aequales autem illa mulieres principem obtinuit locum poeti in Tegeaea, quae et Myro et ossidi viammon Strasse videtur in epigrammatica arte. Anyte nomen non latuisse in tenebris, sed mo pamim vulgatum SS0 apparet e Pausaniae narratione de Ausculapii templo Naupacti ab ea condito, atque inde etiam qu0 duo sculptores notissimi dignam eam iudicaverunt, Cuius laborarent Statuas. Porro Meleager Gadarenus, uti iam vidimu S, quum in prooemio oronae uae iniret enumerationem poetarum, qui carmina ibi suppeditavissent, ab initio posuit nytesn0men, quod Credo, n0 fecisset, si mediocrem eam iudicavisset poeti iam MaXima autem laudes Sesecuta est
Anyte in Antipatri pigrammate supra laudato, ubi in L
'Oui eo cognomine Ornatur, quo indicare V0luisse Videtur Antipater eum inter poetria oeetipavisse locum nyten, quem inter Vate tenuit H0merus.
atius pag. 4 infra legento commone sacri Thoo riti idyllii
XV. in ii liberius e gerim mulieres.
59쪽
De Anthologia Graeca ceterisque ontibus, e quibus cognitam habemus Anytes Oesin. Antequam accedam ad studium ipsorum nyte carminum, breviter libet Xp0nero qu0 modo ad no illa pervenerint. λ Praeter unum armon Sepulcrale e hi conStan Aversibus:
quod carmen Servavit Polluc in omnia poetria Tegeatidis epigrammata continentur Anthologia Graeca. Efficiunt autem illam anthologiam duo praesertim epigrammatum 0rilegia, qu0rum utrumque pertinet ad Bygantinam aetatem. Amplioris Syll0ges quam Xhibo code Palatinus 2 saeculi XI, a quo codice appellatur Anthologia Palatina, fundamenta iecit Constantinus Cephalas, qui anno li Byzantii pr0t0papam muneres fungebatur Parciorem anth0logiam
in Quae exposui hoc capite, ea magna ex parte mihi Suppeditaverunt Susemihi ius Geseli. d. gr. Litt. i. d. Alexandrinerget IIC. 36 ann. 222), Stadtinuelleri protegomena ad vol. I et vol. II partem priorem in Anth. r. d. , eis haeupi Dio Grai,gedictite d. r. nth. agg. 1-50), quo tres sontes singulas ad res laudare Supersedi, nisi cum indicandi iusta si aedam causa Sese videbatur. 2 V. S. Dedi textum ius Pollucis editionis quam a. 1816 elaboravit I. Bel heruS.
60쪽
saeculo 14 confecit MaXimus Planudos m0naehus, cuiuScode aut0graphus, Marcianus 8l, ad hune usque diem exstat. Anto annum 160 haec Sola sylloge nota erat, quae solebat nuncupari gonerali Graeca Anthologia nomine, quo p08 repertum codicem Palatinum amba potissimum Syll0gae designari coeptae Sunt. In postorum autem in- nudis autographum designabo per Sigium Plη, Sicut inter Planudeas ditione sigi Pt indieabo seditionem Bosellianam ne en nepianam quae sigia mihi suppeditavit Stadt-mueliseri Anthologia Graecae editio. Continet Plantide Anthologia ex iis epigrammatiS, quae quin sint scripta ab ipsa Anyto 0di noni dubitat, undecim, per Varios dispertita libros. Etenim MaXimus syllogensuam divisit in Septem libros, quorum primus exhibet epigrammata dem0nStrativa ut X hortatoria, Aecundus irri-S0ria et onvivalia, tertius sepulcralia, quartus deScriptiVa, quintus Christod0ri deScriptionem, SeXtus electa pigram mala dedicatoria, postremus amatoria. Hoc autum intereStinter lM ot ditiones Planudeas, quod codex quattuor librOS priores in bina parte diseerptos exhibet, set ita quidem, ut libri I ID III IVR praecedant libr0 V VII, contra libri P IVhis in p0siti quasi totius sylloges appendicem
efficiant, editiones Vero cuiusque libri partes coniunXerunt, in prioris Semper partis capita inserentes pigrammata Similium posteriori particulae capitum. Sed quum Vulg0 utriuSque parti capita inter Se aequata non int, in Ut aut in priore desint quaedam in posteriore obvia, aut in p0Steriore desiderentur nonnulla prioris partis, saepe sit te capiti, quo legitur aliquod epigramma in c0dice, appietu SSit numeru diversus a numero capitis, cui in Sertum id 0Xhiboni oditiones. Ipso Plantides in distinguendis ac dis-p0nendis pigrammatum Variis generibus interdum incertus haesisse Videtur certe nonnumquam anteriori libri quaedam epigrammata in posterior iteravit, id quod bis evenit