M. Cornelii Frontonis et M. Aurelii Imperatoris Epistulae: L. Veri et T. Antonini Pii et Appiani ...

발행: 1867년

분량: 343페이지

출처: archive.org

분류: 문학

31쪽

PROLEGOMENA XXV cellis degeres vide eius rescriptum V, s. Caesar occupatus es in vulsaeti convertendis ei in elaborandi locis communibus. Conatur persuadere magistro se esse muli somni.

Anno id datae sunt, ui equidem existimo, Fronionis aegeoianiis epistolae V, do. cum Caesaris rescripsis V di.

3. Iam naiae sunt Marco duae filiae Frons autem laboras podagra ei de aquarum usu deliberat. in suspicor ad eundem annum referri debere priores epistolas primi libri. Scilice respondere viddiu Caesar ea epistola, quae nobis es I, 2, pr qua utpote amanter scripta Fronto gratias agi in pisi I, 3. Sequentis epistolae quae Frontanis est, I, i, nοn nisi exiguum fragmentum servatum est mitii cum epistola ludicrum pus quo Somnum laudavit, cuius memoriae prorsus exciderat, cum viginti annis post epistolam scriberes, quae dicitur de Feriis Alsiensibus. Respondei Caesare satis inficet Somnum accusas I d Fronto amen in prolixa epistola, I, 5 singula examina ei laudibus in caelum efferi. Operae pretium es videre, ui M. Caesari viginti duos annos naio iam insulsa declamati placere posuerit. Annus eqvisuro 3. In epistola V, 32 Caesar magistro gratulatur die natali is autem gratias agit in epist V, 33.

IIas excipitini epistolae magno numer scriptae mensibus Iuli ei Augusto, cum Frons consul suffectas esset, Marcus

autem Neapoli degeres. Incipiamus a Caesaris epistolis II, IIM 12, quarum fragmenta servata uni habemus in iis exempla epistolarum illarum remissiorum e Tullianarum, quas Fronto alibi laudas Si Cicero eas legere posuisset, multum vereοr an ipse quoque eas pro Tullianis haberi voluisset.

Eodem Tulliano dicendi genere Caesar utitur in epist. II, 5, ubi de Polemone iudicium feri et in epist. II, 6, in qua descripti caeli Neapolitani Legi veteres scriptore Romanos, quorum diserte nominantur Cai et Laberius Breviter Fronio respondes II, T. In epistola I, 6 scribi Caesar se patri praelegisse partem excerpiam, Frontoni oratione quadam, quam hodie viri docti inscribuni de festamentis iransmarinis, sed non diversam eam esse coniici a nobili illa ratione pro

Bithynis Caesar describi insigne fragmentum, quο Pio

prae ceteris placuerat ei nos epistolae beneficio, cuius lacera membra Maius perperam compoSuis, IosSumum aliquatenu8

32쪽

xxv PROLEGOMENA iudicium ferre de Fronionis arte rasoria In fine Caesar significare videtur, sed ambigua res si se Pollionis magistri auctorii e abjorati lectione deferritum esse idque,erο-dem improbare. Rescribi Froni ei multis verbis gratias

agi I, T.

In Epist. II, 1 Frons explicat, cur nondum orationem in senatu habueri ei significa se August. Id de Pi laudibus esse dicturum. Caesar, qui unc longius aberat, duas postremas epistolas simul accepit certe ad utramque respondo II, 2. Legi Plautum et Naevium, nisi Novium malis. Brevi post, ratione in senatu recisaia Fronta scribi epistolam I, 8. Suade discipulo, ne solos poetas sectetur, sed aliquid temporis fribua prosae quoque orationi Addii Fronta Graecam epistolam Matri Caesaris inscriptam, quae inter Graecas prima est. Iisdem quoque diebus Frons epistolam scripsit, quae est prima ad Antoninum Pium, quum rationem miriere in eius laudem diciam. Respondens Pius in altera epistola, Marcus in pisi II, 3, in qua optimo adolescenti verba desunt ad praedicandam admirabilem Frontonis eloquentiam. Epistola II, d non nisi parvum fragmentum servatum Si; Marcus studiose Catanem legit. Ultimis diebus, Augusti scripta quoque est epist. II, 8. Mater Caesaris, ad quam simul misi alteram Graecam epistolam diem natalem celebratura est, nec tamen Fronio maxime cupiens Neapolin evο- lare potest, quia nondum iuravi magistratum. Quod Marcia respondi II, s fere periit Creberrimum fuit illis diebus epistolarum commercium, nam plane constat huc item pertinere Caesaris epigi II, io Totus es in studiis imprimis diligit vetustas poetasa itaque, dummodo locum recte intelligam, iterum significa se flagrantem antiquitatis amore, Pollione auctare, ab IIoraii alieniorem esse factam. In epist. II, 13 ei id Caesar scribi sibi unice placere Catonem, minus placere Sallustium, sed iudicia fium ad leogendum eximiani. Eodem refer II, 15, quia ex brevissimo fragment apparet FrοMοnem prospera valetudine uti, quum

infra videbimus eum anno consulatu sui non aegrotasSe.

Quae sequitur epist. II, 16 cum rescript II, ii de hereditate Maiidiae, cur credam Caesari datam esse, non M. Anknin Imperatori, dicam ad Frontonem ipsum. Iisdem diebus

33쪽

PROLEGOMENA XXVII

scripsi epistolas ad Victorinum ei Praecilium Pompeianum, ad Am. I, id rasi, id quod argumentum satis declarat. Sequenti anno id in epist V, 3 Frons amicum quendam suum Marco commendas rescriptum Caesaris es V, 35. Contra V, 36 Caesar nescio quem commenda amico in provinciam ituro Iiemini de amici cuiusdam rebus es Frontonis

epist V, i Epist V, 38 et 3 sunt de orationibus tibi

Veri, pinor, cum hic regam virilem sumeres. In Epist. IV, 1 et 2 agitur de discidio, quod inter Caesaris amicos XOrtum erat. Res non videtur accuratius definiri posse. Tum notatu dignissima est ep. IV, 3. Caesar Se praeparare Vult historiae scribendae, sed, cum aliquoties usus esse verbis impropriis nec satis idoneis, explicat magister quanta cura

adhibenda si in apiis verbis eligendis. Quod addi iudicium

de eiustis scriptoribus Romanis ei praecipue de Cicemne, per se quidem nihil est, cum iactatione dictum, sed perae pretium est talia animadvertere, ut discas quid illis emporibus Romani de vetustioribu scriptoribus censuerint, cum Cicero fruoratius sordereni prae Sallusit ei Ennio Vindemiarum empore Caesar scribis V, d ei facile est videre,

quani flagret antiquitatis studio. Itaque rediit IV, b, ad

veteres suas delicias Catonem Posi breve infervallum subsequuntur epist. IV, 6 et i sunt quattuor epistolae Tullianae, nam ne mica quidem salis inest. Quae supersunt epistolae ad M. Caesarem, omnes aias esse Suspicor vindemiarum empore anni 1 b. Sunt breves epistolae V, 6-2i, in quibus fere nihil invenies praeterquam de cοrporis doloribus, quos roni perpetitur. Eodem anno scripsisse videtur epistolam quintam ad Antoninum Pium,

initi imperii die, nempe die quarta Id. August. Exstat

Imperatoris rescriptum. Proxime sequitur epistola ad Anion Pium , in qua Fronio cum principe communica se valetudine impediri, quo minus proconsulare munuS Obeus.

IIue reiiciendae ostio epistolae V 22-2s, in quibus perpetuo sermo fit de argumeniis declamationum, quibus Caesar se exerceat. Discipulo displicen quae magister proponii et magis miramur eum istis ineptiis iam diu capi po- fuisse. Ultimam M. Caesaris epistolam esse coniicio IV, 13, in qua adolescens viginti quinque anno natus satis perspi-

34쪽

XXVIII PROLEOOMENA cu indicat, se in posterum, relicta rhetorica Rustico auctore ut videtur, studiis philosophicis vacare velle.

Muliae epistolae sunt, imprimis in duobus libris ad A -cοS, quas, quand datae Sint definire non potui, sed reliquas omnes, in quibus semporum notus mihi reperire contigit, post exuessum Antonini Pii Divis fratribus imperantibus, scriptas

esse video Anno 16 Froni quattuor menses Roma afuerat eoque rediit a. d. Vinal April. paucis diebus postquam Pius diem biis, qui dies fui prid. Id. Mari. Venit in palatium ad fratres visendos, sed Verus fori aberai. i in epistola I, 3 aegre feri, quod magistrum post fanium femporis spatium non viderit; responde Froni et culpam a se amove in epist. I d. Dolendum es periisse quod in excusatione praecipuum fueris. Sed imperatores, cum sibi in senatu saepe verba facienda Sseni, redierunt ad iudia rhetorica, quae Marcu per multos anno iam plane deseruerat, Lucius autem ii coluerat, ut non de haberetur melior orator quam poeta, Sed peior poeta quam rhetor Marcus,

qui Frontonem amabat, continuo intellexi se uti debere magistri consiliis, cuius dicendi genus eis ipse fortasse improbarei, unice tamen placebat senatoribus. Et possumus quodammodo aestimare mirificam illius aetatis senatariam eloquentiam, lecto senatus iudici de Commodo inferfecto, quod servavit Lampridius facile credimus, quum vulgo ita loquerentur, Frontonem tenuisse principem in dicendo locum L. Verus autem, qui in his studiis et ipse aliquid videre se putabat, ea arrogantia SuS, quam Saepe animadversas in iis, qui

parum profecerunt in quacumque arte se exercuerint, nescio

quid in Fronione reprehenderat ei quaedam monuerat de optimo genere dicendi. Respondei Fronio, cui sua unice placebant, animo, ut opinor, subiraio in epistola ad Verum I i. ,,Si quod ille iubet, recium lariasse Sed erum est: neque enim omnia quae ratio postulas, etiam aetas tolerat. - Amicitia fame mansi incolumis. Inierim Marcus legerat ei relegerat Frontoni orationes, quas meminera se adolescentem cum admiratione ei voluptas audivisse, infer quas ei illa erat, quam olim in caelum

extulerat de ii laudibus Froni gratias agi ad Anion. Imp. II, dem anno I 6i, quo M. Aurelius imperium

35쪽

PROLEGOMENA. XXIXiniis, nondum nati eran Commodus cum gemino fratre Antonino, quum Imperasοr scribere epistolam II, i, quae utique data es ante Q. Sept. Requirit rationes quae Frontoni disertissimae videantur, ad dicendi faculi em augendam.

Quamquam autem fenuisse morem, quem a Patre acceperat, ut vindemiarum sempore rusticaretur, curae imperii non satis

dabant iii ad vires reficiendas et, si tamen aliquid otii nactus esset, hoc litteris iribuebat possumus hoc efficere exiliis epistolis quae inscribuntur, Feriis latensibus itemque ex epist ad Anion. II, d ei 5. Eodem refero sextam epistolam, in qua Fronto arsis praecepta radii, additis excerptis Sallustianis. Sub anni finem scriptam existimo ridiculum fractatam, Bello Parthico. Quam vellem haberemus Marci Aurelii iudicium de iam putida ei anili eloquentiat Iam nati erant gemini Commodus ei Antoninus, cum anno i62 Imperator scribere epistolam I, i, Frontanis die natali, qui fuit, ut supra suspicatus sum, die V.,al. Mai.Responde Fronto in epist. I, 2, in qua animadvertendum

es Verum nondum in Syriam profectum esse ei uirumque fratrem multam operam dare arti ratariae. Magister probas

discipuli profectus et praefere significa se brevi scriptarum esse de aptis verbis eligendis. Itaque ad illud fere empus

refero epistolas de Eloquentia ei de Orationibus, quarum famen haec paulo posterius scripta est Ilia creditur quidem ad M. Caesarem data esse, sed si foliorum ordinem recie resti- fui, qua de re fame in ea codicis parte dubitatio potest oriri, data es ad M. Antoninim Imperatorem Rhetor omnia moves, ut imperatorem a stadiis philosophiae abstrahas postula ui emporis meminerit, quum synonyma colligeret, verba singularia requireret, commai de vulgaribus elegantia redderet, de coniaminatis nova imaginem adcommodares, figuram iniicerei, prisco vere adornaret, colorem vetustulum appingeret quae occupati certe imperatore Romano dignissima est. Prudentius sane uti Rustici consilium, qui iuvenem

Epist ad Verum II, 8 eripia est, Vero nondum in Syriam frofecM. Qui quum Canusii aegrotaret, a magistro accepit p. ad Ver II 6. ic os adventam in Syriam rarius scripsi et negligentiam colorem quaesivi in p. II, 2.

36쪽

xxx PROLEGOMENA. Circiter annum i63 vel paulo post scriptas esse coniicio ires epistolas amoris plenas ad Anion I, 3. d. b. Operae pretium est videre, quanta opere philosophus rhetorem dilexeris. Rebus in Syria prospere gestis, circifer annum i 65, scripta est longa ad Verum epistola II, i, in qua ducis eloquentia miris modis in caelum effertur. Quam quum accepiSSet Antoninus legendam, scripsi II, 3 quod dolendum est, respondii Frontanis epistola nondum lecta itaque scire non pοssumus, quid de a foeda adulatione iudicaveris. occerse vide Frontonem in Mareo laudando solere esse modestiorem.

Non definiam empus quo Frons Gavium Clarum in Asiam profectarum Vero commendavit, II, T. Sed Verus rogarai, ui sibi Fronionis orationes in Syriam usque mirierentur: uni ea de re duae epistolae ad Anion. II, ibi . Itaque Fronto qui nuper uxorem ei nepotem amiseras, qui apud se educabatum brevi ante alius nepos in Germania mortuus erat, quo gener eius Aufidius Victorinus adversus Caitas missus erat, de quo casu senex flebiliter queritur in epistola cle Poteramisso - orationes mitii cum Epist ad Ver II, , cui Verus respondei II, io Paulo post in Epist. II, 3 Imperator magistrum rogavit, ut rerum a se gestarum historiam conscriberet mirifica sunt eius consilia de ratione historiam scribendi. IIa quoque in re Frons principis voluntati obsecutus es ei scripsi exordium, cui titulum dedi Prinemi historicte. In eo opusculo res gestae vidit Cassii Ver tribuuntur ei imperator, qui quinquennium Antiochiae desidia iransegeras, cum summis ducibus impudenter conlparatur. Feci igitur Fronto,

quod plurimos illius belli scriptores fecisse coniicio, qui Veri

gratiam capiarent nihil eorum inferera quid scriberent, dummodo sententiae bene caderent. Superest, ui dixi, exordium; quodsi famen Fronto fotum belliin conscripsis, hoc pus inferiit e facile coniensi sumus fragmento, quod eas iuTocxcipi ad Verum miserat. Paulo ante reditum Veri eripiae sunt epist ad Ver II, ef . Unica superesi, omnium ui videtur ultima, quam Verus scripsi in patriam redux I, 2. Credibile es Frontonem paulo post exacta aetate diem obiisse.

37쪽

PROLEGOMENA. XXXI Praefer fragmenta, quae ad calcem peris exhibebimus, ante reperium codicem Ambrosianum duo libri argumenti grammatici Frontoni tribuebantur. Ηοrum alter in quibusdam codicibus inscribitur M. Frontonis me Io loculisntim, in aliis vero istisioni seu Volusiani Messi Otia ista Auctor excerpsi ex quattuor scriptoribus Terentio, Cicerone, Sallusti ei Virgilio, quae notatu dignae viderentur elocutiones, ita ut ipsas sitierarum ordine lemmatis loco poneret deinde verba subiungere scriptoris, apud quem invenisset. Iam vero sequor Niebutiri iudicium, postquam Frontonis de Romani sermonis auctoribus iudicium innofuit, qui de Virgilio offerenti iaceas, Ciceronem antiquioribus certe non praeferat, quis illum credui, si huius generis Ilibro consarcinando operam dicasset, non amnem potius illum suum Enniumque cum C. Cripso adhibitarum fuisse Itaque non fuit operae pretium iam tenuem pellam recipere. Alier liber est ecli erentis scobtilortim Consentiunt Bemlinenses editores librum vilem esse ei nugarum plenum, sed perspecto Fronionis ingenio, negans nobis licere ei abiudicare quod minimisi pretii. Quum tamen Frontonis editiones minime rarae sint, equidem nοn necesse habui repetere quod vix quisquam leges. Nunc dicendum est de Frontonis operibus quae perierunt. Ac primum maiorem partem infercidisse appares epistolamini ad M. Antoninum Imp. Primum est Charisii festimonium, qui quintam librum laudavit fragmenta, quae apud eum Supersunt, collocata fuerunt in medio codice. Illorum quaterniοnum autem, quod supra dixi, paucae ianium paginae servatae sunt; ceterae fortasse aliquando nobis reddentur cum

ferii Concilii volumine, quod fere iotam constabis foliis Fron-

lanianis, nam progressu peris semper illinc plura desumpta sunt. Sequuntur rationes quarum memoria instaurari potuit:

i. Orationes panegyricae complures ad IIadrianum Imp. Cf. ad M. Caes. II, s. 2. Orationes item panegyricae complures ad Pium. f. ad Anion Pium 2. In his ea fuit, qua victoriam Britannicam gratulatus es Fronta, esse Eumenio fertio ui videtur

Pii imperantis anno sum illa, quam dixi consul sexto Pil

38쪽

xxxII PROLEGOMENA. anno, de qua supra sermo fuit. Niebulirius tamen existimas illam rationem, quam linienius laudat, ab hac non diver

3. Gratiarum acti in senatu pro Carthaginiensibus, cuius lacerum fragmentum exhibebimus e Codice Palatino.

. Oratio Bithyna seu pro Bithynis. f. ad Amicos I, Id. b. Et post aliquo annos Frons multa nova addiderat, locum imprimis de acta vita. Ex hac oratione desumptum est, nisi indicia fallunt, longum fragmentum, quod describi M. Caesar I, 6.5. Oratio pro Ptolemaeensibus. f. Charisius. 6. Oratio adversus Christianosi ), cuius fragmentum vide apud Minucium Felicem. i. rati inruerodem Atticum. Cf. ad M. Caes. III, 2.8. Oratio pro Demonstras Petiliano. f. ad M. Anton. II, 8 et ad Ver II, , qua oratione compellabatur Asclepiodotus quidam, qui Ver probabatur. Insignis error uti Maii, qui putare hic Demostratum intelligi, cui gravissimae cum IIerode infercessisseni inimicitiae; sed castigatus a Nie-bi rio in ditione Romana Frontanis locum, quem laudavi,

famen non infellexti, cum putare in ea ratione IIerodem petitam fuisSe. s. Orationes pro Senio Pompeiano. f. ad M. Caes.

Io. Oraii in Pelopem fortasse illum medicum satis celebrem, Aelio Aristidi ei Claudi Galeno commemoratam. In hoc opere Sidonius Apollinaris existimas Frontonem se sibi praefuligSP.Pauca mihi resiani dicenda Virorum doctarum quae

mihi innotuerunt emendationes recepi fanium non omneS. Praefer eos, de quibus supra dixi, cum laude nominandi sunt

Ludovicus Schopenus ei Hedericus Iacobsius, quorum ille in duobus programmatis Bonnensibus A I83o ei id o hic in Wolfii Analociis p. io ei in immermanni diari 1838 p. sis, complures locos feliciter feritarunt. Accedunt emendationes aliquos Orolli post editionem Dialogi de Oratoribus. Sed omnibus palmam facile praeripiunt eximiae emendationes IIauptii, quae cum alibi prodiorunt, ium in novissim programmate Academiae Berotinensis Commentationis, quam,essierus edidi Lipsiae

39쪽

PROLEGOMENA. XXXIII anno 182s, alia est ratio rectissime vidi magnum esse in Mali editione lacunarum numerum, sed de infelix coniector est, ut ne unam quidem Satis probabilem emendationem apud eum repererim Arnoldus Schae rus in programmate, quod Dresdae proditi anno 18 6 Catonis nobile fragmentum emendavit, sed an eadem opera etiam alios Frontonis locos affigeris, non comperi. emici Alani coniecturas et animadver-Siones crificas accepi, quum Frontonis exius iam typis descriptus esset has igitur in Addesidis cum doci lectore communicabo Si qui praeterea mihi innotuerunt, qui de singulis Frontonis locis disputarunt, horum emendationes suo loco ad- Scripsi. Qui de Frontonianis reliquiis egi Ambiani 18b A. Philibert-Soupe accurate collegii quae ubique invenire potuit, sed

nihil novi ipse affulti. Egregia vero es disputatio Nieb rii in Scriptis Minoribus II, 52, qui praefer alia, quae non excitabo,

referi de Latinarum lilieramim studi tempore Antoninorum. Praeeunteruadriano ipso, ad quem seriosus composui orbis, Romani ad Graecos scriptores animum applicuerunt, et praeter Frontonem res ianium scriptores habemus qui illo saeculo Latinae scriptioliis laudem futui sunt, Apuleium, Gellium ei Minucium Felicem. Ηοrum Apuleius Frontoni fere aequalis fuit, ceteri duo paulo iuniores Suni omne fumen, quamquam inier se diversissimi, Fronionem ingenio et elegantia superans Scilicet in imperi Roman Musae Graecae ei veteres Camenae de principatu inter se ceriarunt, ita ut, quum illarum studia florerent, hae iacerent ei contemnerentur. POSf-

quam magni Scriptores Sque ad VeSpasianum Summa cum

admiratione Latinas litteras excoluerunt, imperante demum Theodosi Magno eo reditum est. Niobulirius doctissime explicat, quomodo factum sit, ut per illud infervallum Graeci Scriptores magis placerent ei veteres suos heroes haud infe liciter imitarentur. Sed operae pretium est Niebuliri disputationem, fotam perlegere. Quod P erigius de Frontone scripsi in libro de litteris apud Romanos renatis Sed corruptis,

sed pertios iudices probasse audio. In Encyclopaedia Erschii e Gruberi de Fronione resulii Echsieinius, qui virorum doctorum disputationes Bernhardyi, Baehrii, esiermanni in libris de Latinarum litterarum historia accurate collegit ei

FRONT ET AUREL EPIST. C

40쪽

xxxiv PROLEGOMENA disposuis. Eidem Echsfeinio, philologo nobilissimo, resta ut bene merenti lubens gratias agam. Qui quum fori audisset me Frontonem editurum esse, ut Frontoni prodesse ei viros docios obligares, nam me quidem non noverat, ultro recepit negotium singulorum foliorum specimina accuratissime legendi. Quantum ornamenti editioni meae ex humanissimi viri liberalitate accesserit, ego scio, sed lectares tamen suspicari poterunt. Saepe me comiter admonui de errore vel negligentia; saepe indicavi virorum doctorum emendationeS, quae amici mei diligentiam ei meam effugerant; multas quoque mecum communicavit emendationes et doctrina ei ingenii acumine insignes. Sicui ego maximas Echsieini ago habeoque gratias velim lectores quoque habeant. Indices quos addidi, Maii sunt. Praefere in fine fabulam invenies in qua superiorum editionum paginae cum noStra

TESTIMONIA AEETERUM

DE FRONTONE.

M. Aurelius de Rebus Suis I, 11.

SEARCH

MENU NAVIGATION