M. Cornelii Frontonis et M. Aurelii Imperatoris Epistulae: L. Veri et T. Antonini Pii et Appiani ...

41쪽

PROLEGOMENA. XXXV Capitolinus tu Marco Cap. 2.

Oralaribus usus si Marcus Graecis Anini Marco Caninio Celere fruerode Aifico Latin Frontone Cornelio. Sed multum ex his Frontoni detulit, cui ei statuam in senatu petiit.

Idem in Ver Cap. 2.

Audivit Verus rhetores Graecos Apollonium, Celerem Caninium, IIerodem Aificum, Latinum Cornelium Frontonem. Ηοs nines amavi unice atque ab his invicem dilectus est. Minucius Felix Cap. IX. Et de convivi notum est, passim omnes loquuntur. Id etiam Cirtensis nostri festatur oratio. Idem Cap. XXXI. Si do isto convivio is suus Frons non ut affirmaior festimoni 1 fecit, sed convicium ui orator aspersis.

Eumenius in Panegyrico Constantii Cap. 1a. Froni Romanae eloquentiae non secundum sed alterum

decus, cum belli in Britannia confeci laudem Antonino principi darei, quamvis ille in ipso Urbis Palati residens gerendi eius mandasse auspicium, veluti longae navis gubernaculis raesidensem otius velificationis et cursus gloriam meruisse

fessatus St. Ausonius in Oratiarum Actione circa medium.

Unica mihi amplectenda es Frontonis imitatio quem iamen Augusti magistrum sic consulatus ornavit, ut praefectura non cingeret. Sed consulatus ille cuiusmodi ordinario suffectus, bimestri spatio interpositus, in sexta anni parie consumptus quaerendum ut reliqueri sanius orator, quibus consulibus gesseri consulatum. Ecce aliud quod aliquis opponas In fanti e ergo rasoris fastigium gloriosus faenis Peui alia requirenti respondebo breviter non ego me contendo Frontani, sed Antonin praefero Graiianum.

Macrobius Saturnal V, 1.

Quatuor uni genera dicendi copiosum, in quo Cicero dominatur breve, in qu Sallustius regnat siccum, quod Frontani adscribitur pingue et floridum, in quo Plinius Secundus quοndam, et nunc nullo veterum minor noster Symmachus luxuriatur.

Claudianus Mamerius epist ad Sepaudum rhetorem alii Z. misceli. d. Paris. t. VI p. 35.

Naevius e Plautus tibi ad elegantiam, Cai ad gravitalem, Varro ad peritiam, Gracchus ad aerimoniam, Chrysippus ad disciplinam, Frons ad pompam, Cicer ad eloquentiam

capessendam usui sint.

42쪽

Xxxv PROLEGOMENA. Sidonius Epist. I, 1. De M. Tulli silere me in stilo epistulari melius puto;quem nec Iulius Tisianus tofum sub nominibus illustrium fo- minarum digna similitudine expressit. Propter quod illum ceteri quique Frontonianorum, utpote OnSectaneum aemulati, cur veternosum dicendi genu imitaretur, oratorum si

miam nuncupaVerunt. Idem IV, 3.

Nec Frontonianae gravitatis aui ponderis Apuleiani flumen aequiparem. Idem VIII, 16. M. Fronto cum reliquis orationibus emineres, in Pelopem se sibi praesulis. Eutropius VIII, 6. Latinas Marcum litteras Frons orator nobilissimus docuit. Marii anus Capella lib. V. dii EF Asen h. p. 1io. Post hos in diversis agminibus orasοre emeriti, ac praese ferenses insignium culmen meritaque linguarum, Aeschinem Isocratem LySiamque conSpiceres sum in togatis agminibus Sosantios, Gracchοs, Regulum, Plinium Frontonemque.

Ad mensem edomandam, cuidam fratri, qui ex IIebraeis credideras, me in disciplinam dedi, ut post Quintiliani acumina, Ciceronis fluvios gravitatemque Frontonis ei lenitalem Plinii alphabeium discerem ei siridentia anhelantiaque verba

meditarer.ido libro de Viris Illustribus in Melisone.

Melis Asianus, ardensis episcopus, librum imperatori M. Ahionin Vero, qui Frontonis oratoris discipulus fuit, pro Christiano dogmate dedit.

Idem in Chronico ad annum Chr. CLXV.

Frons orator insignis habetur, qui M. Antoninum Verum Latinis litteris erudivit.

Cassiodorus in Chronico ad annum Christi CLXIV.

Macrin et Celso conss. Fronto rufο insignis habetur, qui M. Antoninum Latinis litteris erudivit. IIaec affer Maius. Quos praeterea lauda locos e Iulio Firmico et Ioanne Saresberien8i, non opus fui describere, quia ille de alio Frontone loquitur, hic diversa miscet.

43쪽

M. CORNELII FRONTONIS

M. AURELII IMPERATORIS

EPISTULAE.

44쪽

FRONTONIS OPERA ET FRAGMENTA

QvAEAEA EDITIONE CONTINENTUR.

Ad M. Caesarem Libri V. Ad M. Antoninum Imperatorem Libri Il. Ad L. Verum Imperatorem Libri II. Do loquentiis. De Orationibu8. Ad Antoninum Pium Liber singularis. Ad Amicos Libri II. Principia historiae. Laudes Fumi et Pulveris. Laudes Neglegentiae. Do Bello Parthico. De Feriis Alsiensibus. De Nepos Amis8ο.

Epistulae Graecae. Gratiarum actionis pro Carthaginiensibus fragmentum. Fragmenta miscella.

45쪽

UM CORNELII FRONTONIS

EPISTULARUM AD M. CAESAREM ET INVICEM

I. Caesari Suo Fronto.)

'mitiam igitur tibi quanium pote librum hunc descriptum Vale, Caesar, et ride ei omnem visam 'laeta re ei parentibus optimis ei eximi ingeni tu fruere. II. M. Caesar Imperator Frontoni Magistro Meo.

Quid ego ista mea fortuna salis dixerim', vel quomodo istam necessitatem meam durissimam condigne incusavero quae me istic tia animo anxio antaque Sollicitudine praepedis alligatum affines, iteque me sinit ad meum Frontonem, ad meam pulcherrimam animam con Stim percurrere, praesertim in huiusmodi eius valetudine prope accedere, manuS

Inscriptionem supplevi cum Maio ad formam ceterorum librorum. Perii primus quaternio incipis secundu8 2 Incipi Cod Ambros. p. s3. Imperfectam epistolam, ne in introitu operis ominosa esses, Maius in editione Romana septimam fecit. Maius coniunctim Itieltire, ego malui divisim scribere. Verba Divertitor Frontoni in Codice non amplius apparens Perperam Maius legis Suo. Ηeindorfius scribis: alis digne Scholienus Otii es istia mea Dr-ttina alis doluerim. auptius in programmate Acad. Berol. Aest. 186T: oui est istam meam fortunam ctfigritiaeerim. In sinis asserum i script Rur lin.

46쪽

d M. CORNELII FRONTONIS EPISTULARUM

tenere, ipsum denique illum pedem', quantum sine incommodo fieri possit, adirectare sensim in balneo lavere, ingredienti manum subicere. Et tu me amicum vocas, qui non abruptis omnibus cursu conciso pervolo Ego vero magis sum claudus quom ista mea verecundia immo pigritia. O mel quid dicam metuo quicquam dicere, quod tu audire nolis: nam tu quidem me omni modo eonisus es iocularibus istis suis ac lepidissimis verbis a cura amovere, atque se omnia ista aequo animo I perpeti posse siendere. At ego ubi animus meus sit, nesciο nisi hoc scio, illo nescio quo ad se

profectum eum esse. Cura, miserere', omni temperantia,

apstinentia omnem istam tibi pro tua virtute tolerandam, mihi

vero Sperrimam nequiSsimamque valetudinem depellere. Et is ad aquas proficisceris ei quando et nunc ui commode agas, cim, rο, perScribe mihi, et mensem meam in pectus meum repone. Ego inierim vel ales suas litteras mecum

gestabo. Vale, mihi Frons iucundissime'. Quamquam iam dis potius' dicere oportet; nam tu quidem 'semper aves; o qui ubique estis di boni, valeator meus Froni iucundisi Loquitur Marcus de Frontonis arthritide, cuius saepe menti essi hisce epistulis, nec non apud Artemidorum de somn. v. l. Gellius autem II. 26 diserte narra se invisisse Frontonem nostrum pedibus

Maius perperam legi posset. Pro omnibus, quae Iacobsit coniectura est, Maius in odico se legisso fessatur domistis revera est Eebl B. sed duae primae inferae incertae sunt f. Epist. ad Verum I. 3. Praefere Maius eursu D cum spati quatuor vel quinque litterarum itaque non sumes quod dedis mammo. In Codice distinguitur O ... quod CONCITO esse conieci, cf. Frout de oration inis. quod e suprascribitur, pertinet ad variam lectionem maono. Sequentia obscura sunt quod Maius supplevera O, recte legitur in Codice. Incipi Cod AmbrOS. P. i. L. illies. Tramerus. in negesis quomodo. Iacobsitis. cf. ad M. Caes. V. 3. Si deest inmodice Maius supplevit. Possis quoque ces quos quias

Codex iliapositus drrexi IIeindorfius.1 In Codice perierunt verba semper obeae iam legitur Osivibique, sed prima littera incerta est. Illud oties non prorsus intelligo. An proahem iis alibi is pro Otho

47쪽

AD M. CAESAREM ET INVICEM LIBER I. Simus amite carissimus mihi valeas semper integro inlibato incolumi corpore valeas is mecum SSe po88is. Omo anctissime, Vnte.

Tu, Caesar, Frontonem istunt suum Sine fine amas, vix ut ibi homini facundissim verba sufficiant ad expromendum amorem suum ei benivolentiam declarandam. Quid, oro te, fortunatius', quid me uno beatius esse potest ad quem iuiam fraglantes litteras missis Quin etiam, quod si ama-

forum proprium, currere ad me Vis ei volare.

Sole mea Domina parens sua inferdum iocose dicere, se mihi quod a feriant opere diligar invidere. Quid si istas litteras suas legeris, quibu pedem etiam pro salute mea advocas et precaris P me beatum V 'ori commendatum Putasne ullus dolor penetrare Scia corpus aut animum meum T irae fani gaudio prosiluerim.Babe, nec dole iam quicquam Bube, CaeSar, Vigeο, Vuleo, exulm qu vis veniam, qu vis curram. Crede istud mihi, tanta me laetitia perfusum, ui rescribere tibi ille non posuerim sed eas quidem litteras, quas ad priorem epistulam

Codex et, quod emendavi. E ita Seliopenus. Tuulus non satis certus est praecedis spatium frium versuum. Incipii Cod Ambros p.ras, quae difficilis lectu est. arueindortius coniecit me Drstinctiitra. In vocabul amotorum mediae litterae Vanuerunt. Maius Mos. Quod ego dedi erui e Codicis lectione laesidis .eere. In voc vere Pr liti estis r. lin. Praeterea legitur Ouid si non Ouod, ut Maius affirmas Praecoris pro Precaris perpetuum est. Elchstadius credit aliquid infercidisse post pedem ellam e videtur sane locus corruptus e8se, sed nuda est lacuna in Codice. IIaec omnia usque ad prosiluerim cum Maio dedi. Du me in Codico distinxit ORTI . . MEACOS . . DATUS et vocabuli penetrare fres primas lifferas praeferea nihil Conieci O me eatum morialem is commendattim. Schopenus Scribit Ore tu illa commendosum. Alterum Bahe coniectura uismanni est dui legis . . EC aeεarJ. Quod praecedi quiequam, Maius in Codice invenera quamquam, dura..... tiam. Difficile es iudicare de istiusmodi locis laceris, quia Maius saepe lectore non monis Berolinensium coniecturas dedit pro Codicis lectione.

48쪽

6 M. CORNELII FRONTONIS EPISTULARUM suam iam rescripseram, dimisi ad se sequentem autem fabellarium retinui, quo ex gaudio regipiscerem. Ecce nοx praeferiis dies hic est 'alter et prope exactus est. Nescio quid aui quemadmodum sibi rescribam. Quid enim ego possum iucundius, quid blandius, quid amantius quam tu scribsissimilli. b. . . . Et gaudeo quod ingratum me ei referundae gratiae imparem facias, quοniam, ui res si ita me diligis,

ni ego se magis amare vix POSSimi.

Igitur ut argumentum aliquod prolixiοri epistulae reperiam, quοd, or hie ob meritum sic me amas quid iste Frontolai fum boni fecit, ni eum fani opere ii diligas Caput suum pro fe aui parensibus tuis devovis Succidaneum se pro vestris periculis subdidit Provinciam aliquam fideliter administravii ' Exorcitum duxit Nihil eorum. Ne coiidianis quidem istis officiis circa te praeter ceteros fungitur:

et immo ' vel is satis infrequens Nam neque domum vestram diluculo ventilat, neque cotidie salutat, neque ubique comisatur, nec semper spectati Vide igitur, ut, siquis interroges cur Frontonem ames, habeas in promptu quod facile respondeaS. At ego nihil quidem mali quam amoris erga Me aut

Prima manus dederas auditi.

emaelus. Elchstadius illas hic et ipse prope. Maius reseribam tibi, sed a prima manu videtur esse quod dedi, quamquam scriptura nοn Satis certa est.

aruae vocabula supplevi duruieu. In Codice nihil est praefervestigium liferae, e spatium quatuor litterarum. Sequitur spatium redecim litterarum, in quo Maius nihil vidis. duruieu ab initi tres lifferas ORO .... Incipis Cost Ambros P. 16o.

Scripsa est haec epistula aut imperium Frontonis procon8ulare, de quo sermo eris in sequentibus libris, quamquam id ipsum non nisi designatum fuisse videtur inuit A. 1 Codox SVEI. IVELISSATIS. Berolinensitim fenfamina vide in

49쪽

AD M. CAESAREM ET INVICEM LIBERI intillam ' extare ratiοnem. Necmmnino mihi amor videtur, iii ratione oritur ei iustis certis de causis cοpulatur 'amorem ego illum infellego fortuitum ei liberum et nullis causis servientem, inpetu potius quam ratione cοnceptam, qui non officiis, uti ignis, sed sponte ortis vaporibus caleat Baiarum ego calidos specus malo quam istas fornacula balnearum, in quibus ignis cum sumpta atque tam accenditur brevique restinguitur 'Ai' illi ingenui vapοres puri perpetuique sunt, grati pariter ei gratuiti. Ad eundem prorsus modum amicitiae istae officiis calentes fumum interdum ei lacrimas habens, ei ubi primum cessaveris, ' extinguntur amοr autem fortuitas ei iugis es ei

Quid quod neque adolescii proinde neque conroboratur amicilia meritis paria, ut ille amor sublius 'ac repentinus Pui non aeque adolescunt in pomariis i hortulisque arbusculaeti manu cultae rigaiaeque, ni illa in montibus aesculus ei abies et alnus ei cedrus et piceae, 'quae sponte natae, Sine ratione ac sine ordine sitae 'A, nullis cultοrum laboribus neque officiis, sed ventis atque imbribus educantur. Tuus igitur iste amο inculius e sine ratione Xοrius, Spero, cum cedris ore , adolesceti et aesculis qui si officio

In mamine Mirus locus de amore rationabili et laricito. In mamine Illi iugenui iratuiti. Balnearum ignis cum sumptu e fumo accenditur brevique restinguitur.

15 Codex adolearit. Correxerunt friumviri.

50쪽

8 M. CORNELl FRONTONIS EPISTBLARUM

rtim ratione coleretur, non ultra myrio lauruSque procresceret, quibus Satis odori parum roboris Ei omnino quantum fortuna rationii fanium amor fortuitus officio8 amoriantisias. Quis autem ignorat, rationem humani consilii vocabulum esse, fortunam autem deam dearumque praecipuam Ptempla fana delubra passim fortunae dicata' rationi nec

Simulacrum nec aram usquam consecratam Non fallor igitur qui malim amorem erga me suum fortuna pοfius quam ratione gentium. Neque vero umquam rati fortunam nequiperat, neque maiestate, neque Su, neque dignitate. Nam neque aggeres manu ac ratione OnSirucios mοntibu comparabiS, neque aquaeductus amnibus, neque receptacula tantibus. Tum ratio

consiliorum prudentia appellatur, vatum impetus divinistio nuncupatur. Nec quiSquam prudentissimae feminae consiliis potius accedere quam vaticinationibus Sibyllae'. Quae omnia quorsum fendunt ut ego recte malim impetu ei forte potiusquam ratione ac merit me diligi. Quam ob rem, etiamsi qua iuSta ratio est amoris erga me fui, quae8ο, CaeSar, Sedul demu operam ut ignoretur ei lateat sine homines ambigant' disserant, disputent, coniectent, requirans, ut Nili caput, ita noAfri amori originem.

Sed iam hora decimai tangit et fabellarius j ii iuus

mussai. Finis igitur si epistulae Valeo ego a multo quam opinabar commοdius. De quis nihil dum cogito. Te Domimum meum, decu morum, Solacium mucis vimi mulium