M. Cornelii Frontonis et M. Aurelii Imperatoris Epistulae: L. Veri et T. Antonini Pii et Appiani ...

발행: 1867년

분량: 343페이지

출처: archive.org

분류: 문학

61쪽

AD M. CAESAREM ET INVICEM LIBERI is Idem evonii floribus e coronis: alia dignitate sunt'

quom a coronarii veneunt, alia quom a sacerdotibus porriguntur .

Tantaque eg fortunatior quam fuissercules atque Achil.leS, quorum arma ei feta gestata sunt a Patricolei e Philocleia, multa viris virius inferioribus mea confra ratio mediocris, ne dicam ignobilis', a doctissim ei facundissimo omnium Caesare inlustrata est. Nec ulla umquam scaenafanium habuit dignitatis, Misaesar actor, Titus inspectator'. Quid amplius cuiquam' contingere potest, nisi unum quod in cael fieri poeiae ferunt, quom Iove patre audiente Musae caniani. Ait enim vero quibus ego gaudium meum verbis exprimere posSim, quοd rationem istam meam sua manu de

ais noster Laberius, ad amorem iniciendum delenimenta esse deliberamentati, beneficia autem veneficiat'. Neque poculo aut venen quisquam fantum flammae ad amatorem incussisset

In marmine: In ali habes insunt.b In marpine: In ali sic habes Asia dignitate sunt in Portunio cum a coronariis veniunt sic , alia cum a sacerdotibus in templo porriguntur. Antiqua haud dubie et germana scriptura Hrtunium Romae nomen loci videtur ubi flores e coronae venibant. Pin torsitis. Cf. Buecheler in Mus Rhen XII p. 26o. Ita habes varia lecti etiam apud Cicer Tuscul. II. 16. mius. Cod. ivnobilis iis fiam quasinor seqq. lifferae Hunnidae Fortasse

inserendum est isto. Sic Codex valde perspicuo. Maius: mPerulοr, sed coniectura verum vidis.

Supra lin. Codex quo Correxi Niebulirius Supra lin. Est in Codice duarum litterarum spatium. Etiam ex hoc loco efficere poteris, quantum Maius in foliis ordinandis a vero aberraVeris. Es in Codice duarum liuerarum spatium.1 Incipii Cod Ambrοs P. 2I Corruptum utique vocabulum. Neque tamen audeo QPonendum suadere deliromenta, quod sensu quodam verbi activo nove usurparii Laberius. vllmtinnus Iacobsius praeferi delibamento pro hstmetuo, dona scilicet defunctis oblata. Idem commenda ore ius. 12 Cod senesteia. f. Θrufer Inser. 5 p. 68T. Digest. Lib. 3b. 2. do. Cod. Lib. 3. 28 2T mitia.

62쪽

2o M. CORNELII FRONTONIS EPISTGLARUM praevi me silebi facio hoc stupidum et alionitum ardens amore tu reddidisti. Quoi litterae istae sunt, totidem consulatus mihi, totidem laureas, friumphos, toga picias arbitror A. Contigisse quid fale M. Porcio aut uini Ennio aut si C. Graccho aut Titio poetae quid Scipioni ui Numidico quid M. Tulli sale usuventi quorum libri pretiosiores habentur ei summam gloriam retinens, si uni a Lampadione aui Siaberi aut . . . . vi aut Tirone ius Aelio' aut Atile aut Nepese Mea oratio exfabii M. Caesaris manu scripiat'. Nam pleraque prοpria venustate carentia gratiam sibi alienam mutuani Qui orationem spreverti, liveras concupiscet qui scripta contempseris, scribtorem reverebitur Uisi simiam aui volpem Appelles pinxsi ei ' bestiae . . . . 'pretium adderet Aut quod M. Cai de si . . .

VIII. Caesari Aurelio Domino neo consul nus Fronto.i Quae iunii' aures hominum hoc tempore; quanta in

Om Codex. Fort. L. Aeolo. Aiehuhritis. Duo fere Titii poetae: unus antiquior C. Marii fere aequalis, de quo Cicero in rufo c. 5 alterius Titii poetae sui sempc is meminifruor ius Epist. 3 lib. I. Om. Odex. Desunt quastior fere litterae. Expressi lectionem Maii Conieci: ois Serbio Claudio ire Aella. Supple duos versus cum dimidio. soruae tria vocabula Vanuere.1 Ηaec perperam repetita e VP. 12 Codex IIN CITET, erasa postrema littera Emendavit dii Rieu.13 Codex A. lvii in id os lacunam quatuor paginarum sequitur p. 5s, qua continetur sepistola Graeca anonyma, quae cum itidem legatur p. id6, ibi mittitimus dare suo loco cum celaris epistolis graecis Incipis nunc Cod. p. 6o. 15 Ita Schopenus, musas interpunctione. Od. sint.

63쪽

AD M. CAESAREM ET INVICEM LIBERI 2Ispectandis rationibus elegantia Ex Aufidio nostro scire

poteris, quantos in ratiοne mea clamores consiliarii, nantaque concentu laudantium si exceptum: Omnibus tunc immo patriciis instebatur insionis. At ubi genus nobile ignobili comparans dixi ut siquis ionem, rορ et: ora occenstim sim, lem putet, quonium aeque taceote ad hoc pauculi admurmurati sunt b. Quorsum hoc retuli uti te, Domine, ita conpares, ubi quid in coetu hominum recitabis, ut scias auribus serviendum; plane non ubique nec nini modo, affamen nonnumquam ei aliquando ' Quod ubi facies, simile facere se repulum , atque illii facitis, ubi eos qui bestias frenue inferfecerint, populo postulanie maiis aut manumittitis, nocentes etiam homines aut scelere damnatos, sed populo postulante' i' conceditis Ubique igitur populus dominatur ei praepoliet'. Igi- furi ut populo graium erit, ii facies atque dices i*.Ηic a summa illa virtus oratoris atque ardua Ah, ut non magno Metrimenta aeciam eloquentiae auditores oblectet;

In morsine ubique praepolles 1 Ηic inseruntur ultima verba praecedentis epistolae Graecae, quae librarius miserat: citreo onoxpunTolacii Tuλλα ruvT 'sat chiατα

Nimirum in priore loco hyperbole illa delectati erant auditores, qua Augusti, quem in Panegyrio su laudabat Fronto, nobilitas uetano laeso extollebatur in hac autem comparation aegre fulerunt hanc in ferioris sortis hominum despicientiam. utlmiann . Sinopenus coniici aliquianitim.

64쪽

22 M. CORNELl FRONTONI EPISTULARUM

eaque delenimenia quae mulcendis volgi auribus conparai, ne cum multo ac magno dedecore fucata sint potius, inconpositionis fructuraeque mοnitia si delicium quam in sententia inpudenii p. essem quoque lanarum mollitia delicatam esse , quam colοre muliebri filo fenui aut serico purpuream si

ipsam, non luteam nec Crocasam. Vobis praeterea, quibus purpura et cocco ui necessarium Si eodem culturamnumquam orati quoque es amicienda'. Facies istu et temperabis ei moderaberis 'modo temperamenioque optimo Sic enim auguror quidquid egregie umquam in eloquentia facium sis, i id perfecturum fans ingeni es praeditus antoque effudi exerces et labore ' quom in aliis vel sine ingeni studium vel sine studi solum ingenium egregiam gloriam pepereris. Certum habeo e Domine, aliquantum temporis etiam prosae rationi ii inscribendae inpendere. Nam etsi aeque

a In morsine qgi res versu et dimidium qui intestro folii alittidinem Omplent testitur Oeta for vestis mollitia lanarum delicata potiusquam colore effeminaso, filo fenu au serico, purpure colore, non luteam nec crocasam: Vobis praeferea purpura suntur necessarium os orati quoque es amicienda Tu facies illud e temperabis efm, . . . . optim mod ac semperamento Sic enim auguror quid elo queu ita eximie eri factum fans ingeni quum in aliis vel sine ingeni studium . . . Perperam Maius ianimis. In Codice ne erasum S et cum a Sec. m. Ita Sinopenus locum probabiliter constituit Codex potius ut in

Codex: NODO . . SPER. . . . tum seq. versu QVEOPTIMOS erasapο8frema littera Maius Ossim modo C seu Petramerito. Apparens in Codice indicia vocabulum delendum esse e cor

65쪽

AD M. CAESAREM ET INVICEM LIBERI. 23

asque exerceantur, seu latusim, affamen ea quae magi necessaria, frequentius. Sunt experiunda.Iam enim non ita secum ago, ut te duos et viginti annos natum cogitem. Qua aetate ego vixdum quicquam Veierum lectionum attigeram' deorum ei sua virius profectum iantum in eloquentia adsecutus Ah, quanium Senioribus ad gloriam sufficiat; et, quod si difficillimum, in omni genere dicendi. Nam epistulae tuae, quas adsidue scribsisti, mihi satis ostendunt, quid etiam in siis remissioribus et fullianis '

Pro Polemοne rhetore, quem mihi in in epistula tua proxime exhibuisti ullianum, eg in ratione, quam in senatu recitavi, plutosophum reddidi, nisi in opinio fallit, perasticum quid tu dicasi', Marce, quemadmodum tibi videtur fabula Polemonis descripta ii Plane multum mihi facetiarum contuli istic ratius Flaccus i memorabilis poeta

mihique propter Mecenatem ac mecenatianos horto meo non ip alienus Is namque Oratius sermonum libro secundοJ fabulamisiam Polemonis inseruit, ii recte memini, hisce versibus: ih

Ad vii locum es adnotatio Maii de iudicio, quod Sidonius Apollinari I. i. de Ciceronis Epistolis pronuntiavit. IIaec non satis infelligo.

66쪽

2d M. CORNELII FRONTONIS EPISTULARUM

Mutatus Polemon ponas insignia morbi, Fasciolas, cubital, focalia, potus ut ille Dicitur ex coli furtim carpsisS corona8, Postquam es inpransi correptus voce magistri.

VerSus, quο mihi miseras, remisi ibi per Victorinum nostrum, atque ita remisi chariam diligenter lino iransui, et ita linum obsignavi, ne musculus iste aliquid aliqua rimari possit. Nam mihi ipse de suis hexametris numquam quicquam impertivis ita est malus ac malitiosus se aii ferae

industria cis ei cursim hexametros suos recitare: eo Se memoriae mandare non OSSe Remuneratus es igitur a me mutuo. Paria habes, ne ullum hinc versum audiret Memini etiam e frequenter, ne cuiquam VerSu suo ostenderem, ad

'Quid est Domine Certe hilaris es, certe bene Vales, Omnium rerum certe sanus es. Male dum similiter ne umquam nos perturbe ui nutuli suo perfurbasti, cetera minus laboro. Et Tiso Καχον , Eic Iuppetiusv' ecpαλῆv. Vale, meum gaudium, mea securitas, hilarifusi', gloria Vale, ei me, obsecro, omnimode ii ames qua loco

qua Serio.

Epistulam matri suae scripsi, quae mea impudentia Et, graece eamque' epistulae ad te scribsae inplicui. Tu prior lege ei si quis ineris ' barbari8mus, fu, qui a graecis litteris rCcentior es, corrige, atque ita matri redde: nolo enim me

67쪽

AD M. CAESAREM ET INVICEM LIBER II. 25 mater tua ui picum contemnat Vale Domine et matri savium da, cum epistulam dabis, quo libentius legat

(M. CORNELII FRONTONIS

EPISTULABUM AD M. CAESAREM ET INVICEM

I. Domino ne Caesari Fronto.)

'Posterioribus litieris suis, cur rationem in Senatu non recitaverim, requisisti. At ego ei edicto gratias agere Domino me patri suo debeo; sed edicium quidem circensibusnοSiris prοpοnam, cuius principium id ipsum eriim Oua me primum beneflcio mctaeis frincmis ederem vectiactilum rα-tissimum opulo mimeqtie utiliare, te ratiν- Uvaeisse orcti savore tit Mem dies, hic aliqua sequatur ulliana conclusio. Orationem autem in senatu recitabo augustis idibus. Quaeras fortasse cur tarde si quoniam ego numquam primum officio sollemni quoquo mod fungi properο. Sed, ut tecum agere debeo sine fusi ei sine ambagibus, dicam quid cum animo meo reputem. Divominadrianum avom suum laudavi in senatu saepenumero fudi inpens ei propenS quoque et sunt orationes istae frequentes in omnium manibus. Ηadrianum un-fem ego, quod bona benia pietatis tuae dictum sit, ut Martem Gradivom, ni item Patrem, propitium e placatum magis volui, quam amavi Quare' quia ad amandum fiducia aliqua

Sequitur Graeca epistola, quae continuatur Vaticani odicis p. 166, 165. Iterum legitur haec epistola in Ambros Cod. p. 15T: illo loco exhibere eam malui cum ceteris epistolis Graecis Im fere incepisse coniici alterum librum, sed indicia prorsus uersa desunt. Incipi Cod Vah. p. 16o. Spatium vacuum uulus Versus, fortaSSO ob scribendum epistolae titulum. Ita CodeX.

Ita revera in sextu legitur, quamquam negas Mai US.

68쪽

26 M. CORNELII FRONTONI EPISTULARUM opus es ei familiaritate quia fiducia mihi defuit, eo quem

tantopere venerabar, non iis ausus diligere. Antoninum vero, ut Solem, ut diem, ut visam, ui spiritum, amo, diligo, amari me ab eo sentio. unc nisi ita laudoi, ut laudatio mea non in Aciis Senatus abstrusa lateat, sed in manibus hominum culisque versetur, ingratus sum etiam adversu te'. Tum, quod ursorem fugitivom ferunt dixisse domino sexagena currebam, mihi centena, ut fugiam curram' i ego quoque quom adrianum laudabam, domino currebam; hodie autem mihi curro, mihi, inquam, meoque ingeni hanc orationem conscribo Ad meum igitur commodum faciam lenie, otiοSe, clementer. Tu si ei valde properas, aliter se inferim oblecta basia patrem suum, amplectere, pοSirem ipSe eum

lauda. Ceterum quidem in idus augustas tibi exspectandum e3i, ut quid vis quale vis audias Vale, Caesar, ei patrem promerere et si quid scribere vis, lente scribe'.

II. ni Fronto Consul Amplissime.'

Manus do vicisti: tu plane omnis, qui umquam maiores fuerunt, vicissi amando Cape coronam atque etiam praec prοnuntiet palam pro tu tribunali victoriam istam tuam M. Κοpvh ioc povetus uiruToc vix i, TestavobTcti ovo vivet Tinv sue et uiu pixoTraciusv. At ego, quamquam Super IIS, famen nihil de mea prothymiarum decessero aui defecero. Igitur

In mamine Cursor fugitivus dixit: sexagena domino currebam; cur niihi censen non curro, ut fugiam In mamine Delectatione.

Orellius quod uela. IIaec postrema leguntur Cod. V . p. 15s, sed amicus neglexis adnotare, ubi incipias. Incipis Cod. Vatic. p. iii Totam scribitur litteris inclinatis, ut margini lemmata Vocis Fronto videor mihi cernere aliquod vestigium. To oonstit ipse suppleo. Postrema vox videnti8sima Af. Maius.

69쪽

AD M. CAESAREM ET INVICEM LIBER IL T

iu quidem me' magis amabis quam ullus hominum ullum hominem amas; ego vero te, qui minοrem vim in amando 'posside a magis amabo quam ullus hominum te amas magis denique quam tu semet ipsum amas. Iam mihi cum Gratia certamen eris, quam timeo ui Superare possim. Nam illius quidem, ut Plausus ait, amoris imber grandibus gestis non veSiem modo permanavit, sed in medullam ultro fluit 'Quas fi litieras te ad me existimas scribsisse Ausim dicere, quae me genui atque aluit, nihil umquam fam iucundum famque mellitum eam ad me scripsisse. Neque hoc fit facundia aut eloquentia tua: alioqui non mοdo mater mea, sed omnes qui spirans, quod faciani, confessim sibi cesserini sed istae litterae ad me suae neque diseriae neque dociae, fani benignitate scalanies, ansa adfectione abundantes, fani amore lucentes, non satis proloqui possum ut animum meum gaudi in alium sustulerini desideri fraglantissim incitaverini , postremo, quod ait Nevius, animum

amore capitali conpleverini T. Illa alia epistula sua, qua in cabas, cur tardius orationem, qua laudaturus es Dominum meum, in senatu prolaturus esses, tanta voluptate adfecti, ut' semperare non potuerim

ei videris tu an temere fecerim , quin eam ipsi patri meo recitarem. Quani operei' autem eum iuvericii, nihil me oportei persequi, quom iu ei illius summam benivolentiam et suarumlifferarum egregiam elegantiam noris Sed ex ea re longus

In mamine: In alio pluit. In mamine: In alio incenderint. In momine Amor capitalis.

70쪽

28 M. CORNELII FRONTONIS EPISTULARUM sermo nobis super te exortus egi muli muliοque longior, quam sibi ei quaesior iu de me. Itaque nec tibi dubii ibidem in foro diu innis auriculas. Conproba igitur Dominus ei amat cauSas, prοpier qua recitatiοnem tuam in longiorem diem protuliSti . . . i

III. Aurelius Caesar Frontonii.

'Sane siquid Graeci veteres fale scripserunt, viderint qui ' sciunt, ego, si fas est dicere, nec M. Porcium iam bene Visuperantem, quam tu laudagii, usquam advorti. O si Dominus meus satis laudari posset, profeci a se satis laudatus essei Tobet Torapio ou Tiveret vov. Facilius quis Phidian, facilius Apellen, facilius denique ipsum Demosthenen imitatus fueris, aut ipsum Catonem, quam hoc iam effectum ei elaboratum opus. Nihil ego umquam cultius, nihil antiquius, nihil conditius, nihil latinius legi. O te hominem beatum hac eloquentia praeditum O me hominem beatum huic magistro fraditum obirixeipris icietis o tisic elegantia o lepos ovenustas ita verba oratior o argutiael aliarties o cicniaciclo omnia Ne valeam, nisi aliqua die virga in manus ibi tradenda eras, diadema circumponendum, fribunal ponendum: tum praec omnis nos citaret quid nos dic, omnis inquam, philologos e disertos istos eos tu Singulo virga perducereS, verbis moneres. Mihi adhuc nullus metus huius monitionis erat ' multa supersunt ui in ludum tuum pedem introferam. IIaec cum summa festinatione ad te scribo nam quo Domini mei ad te epistulam mirierem iam benignam, quid meis longioribus litieris pus erat Igitur vale, decus elο-

In mia ine .... p. resum tam bene .... erantem quam si laudasti numquam adverti.

Desiderari videntur paginae quatuor. Incipi Cod. V . p. 168.

Incipit Cod. Ambros P. 16T. Puta illam epistulam quae est secunda in libro ad Pium Moivs.

SEARCH

MENU NAVIGATION