장음표시 사용
21쪽
de qua scribimus , gratia , pulchritudinis diuinae particula quaedam, animae caelitus infusas eamque tam amabili luce ac stabili sic totam peruadens, ut Dei ipsius oculos rapiat, a Deo ametur, despondeaturi, adoptetur supra
omnes naturae limites evecta, nec iam amplius
humi repens, gentiliiij luti vernacula, fiat
diuinae consors, dc particeps tum naturae, pum haereditatis, tum Regni aeternum beati Sed haec totidem miracula quot verba, dum lingua loquitur, destituitur ab ingenio, nec mirum Cum nec beata mentes, eoque proxume sint
iis aestimandis, auq intelligendis pares. Itaque defixo in propitiantis Dei solium obtutu, illius misericordiam attonitae colunt , nisi ad nostram quoque miserorum stolidam infelicitatem,sorte pariter obstupescunt,quos,si quando ex illo dignitatis gradu tam sublimia sancto agit vaecordia in praeceps , casus tantidolor vix leuiculus perstringit , tantum abest vi cohorrescamus, esse nos e statuin ordine ultra Seraphinorum conditionem ingenuam constituto,infra belluas, monstravi daemone , immmani ruina deuolutos, reos odi, omnium,suppliciique sempiterni. Adeo nihili facimus maxima, pretiosa promissa qua nobis Dein pe Christum donauit,
Wrpe hapsiamus diuinae consortes natura Promissa quidem,verum simul dona, cum sit ingens munus,tam antiqua liberalisque promisesto datae gratiae certo gloria promittaturi Deinde maxima,clud naturam omnem esto immortalem, longe multumque antecellant. Pretiosa
22쪽
Pretiosa ver , ut quibus pretium nec amplitudo detrahat, neque multitudo, contra quam fieri consueuit de ipsa sui ratio alterat, Mquo empta sunt, Dei languis. Postremo diuina
per hac nos feri consortes natura pnec potest dicendo efferri, nec cogitatione comprehendi &dicamur sane in genus inseri diuinum, venire in partem diuinitatis undique infinitae; unumque cum ea conflare ac fieri quodammodo Deos, haec, similia dum satis magni. fice balbutimus, haeremus animo, neque asse
quimur , aut intelligimus: Nam si excellentiam hominis maiorem philosophi nullam capere potuerunt quam ut esset ad diuina contemplanda natus , quid erit tandem in Deum euaderea ac si Dei ipsius praeconio laudantur
omnia mox ab ipso in lucem edita, quanquam ό
solis natur: finibus circumscripta , quantum quaeso iis bonis debetur admirationis, quibus nunquam non stipata gratia incedit supra totius naturae verticem locatis quantum gratiae
ipsi tot ex se opum prodigia velut totidem radios vibranti haec a men pro dolor vulgb ita vilescit,ut passim misere, Palamque sacrilege proculcetur.
23쪽
De inaestima pretio Diuinaear tia,
Muam deploranos sit gratiae distinae
homines despectus. Mupescite erit super hoc e porta ei in
Ietem desolamini vehementer Nam etsi pluris est luiiusce gratia particula minima , quam quicquid est in terris bonorum;sed horum mi- himis per suminani stultitiam horum foedissimis per sacrilegium immane,indigne postponitur , nec dissicilius, quam ludendo iocando, sponteque delirando. Docet Theologiae Anq. gelus, mundi, quam longe lateque tenditur, M. . . praestantiam omnem , esse hominis vel unius,pud Deum gratia viliorem; imbi totum cum Angelis coelum negat B. Augustinus cum hac l. ad Bo posse conferri, sic 'ti eo plus quiuis debeat,nis. c.6 bbacceptae gratiae atomun , quam si foret ab eo mentium supremarum excellentiam consecutus , coeliquesac syderum dominus, cum imperio fi potestate factus. Docet hoc ident haud dubia ratio, nec sinit fides orthodoxa id ab rudibus ignorari voluptates non ignorantibus gratiae debitas , nobilitatemque a Deo proxime traductam meoque insitam , esse nihilominus qui putris oculi coniectu hanc bonorem summam qua Deus ipse continetur,daemoni mancipent &quaiarum quantum est hoc patrimonium orbe toto maius , esesi turpissima,spurcissima, fugacissima decoquant
24쪽
Liber Caput II. rQbstupescite iterum coeli super hoc Quemcnim rabies tam detestabilis incessat , ut si s j breuis suae in poenam gulae, sublatam iri de mundo solem, dispuluerandas stellas , ae sus
deque vertendam consensionem primorum corporum certus sit, huic tamen gulae, hac mundi totius confusione litatum velit Quid tamen istuc est, si cum interitu diuinae orati e confertur ' Quem heu' tam crebrum, procliuem , x, non dico in dies, sed moment singula contingat , quotus quisque est qui ab se aut aliis, sat mediocriter, defendat, doleat saltem, & lugeat morremus ad Solis deliquium paucas horas tenensi ad urbem terrae motu haustam; ad stragem armentorum, mominum suid iterrae, ac coeli partem , labes vastissima vorarit, fontes aruerint, arbores reuellantur, urbes decem aut plures hiatus sorbeat i quantb hinc metu percelli necesse sit 3 doliis peiora, tristiora , luctuosiora infelices saepe quot diebus, siccis oculis, immoti cernimus multis quotidie saeuo casu coram exiscidentibus diuitia gratia , vel incrementi iacilis, iratuit promptas ad eam accessiones spernentibus. Aes Elias quidem euersionem 3Rζg montis non sustinuit videre Ieremiam urbis δ' sancti funus in consolabili dolore pariter ami-xit ii sta labi fortuna stuporem amicis septi dubinduxit , Nos heu si nostros dolores magnitudine metimur , conficiamur sane aeterno moerore, nunquam eius partem satis aequabimus qui peccando naturam diuinam inui reginam virtutum charitatem,cum toto illa-
25쪽
s Beanasimab pretio Diuma gratia
rum coelesti comitates qui dona biritus increati, cum eodem beatissimo hospites qui
Adoptionem Dei,amicorum iura i autoramentum regni; meritorum macramentorum pretia , fructiimque perdimus peccando inquam, totum cum Deo coelum, diuinas cum gratia The L. Ope proflig mus, perdimusque Innumerabiles suomodo obtexit caligine in furore suo Dominu filiam Sion 'proiecit de calo intemram inclisam Urael, ct non est recordatusscabelli mdum suorum in die furoris sui 'praecipitauit Dominuis nec pepercis P mnia speciosa I cob. Et erant haec caduca per sese , atque eua- 1 Reg. nidari Sacerdotem Heli Sacratae Arcae Nico' laum, Constantinopolis , Hierosolymae, volater banum Benedictum L Italiae ab hostibus eaptae lacerataeque nuntius, tanquam fulminis telum momento obruit, ac vita priuauit, nobis calamitas , tanti boni tantulo amissi orbis exitio grauior, vix lacrymam excutit, nedum, sentem vitam reamque tot titulis eripit. At si manum ultricem eleuauit super eos ut prostemneret eos in deserto, qui pro nihilo habuerunt temram desiderabilem;quanti nobis ignaua heae stabit cassi unice optandi quaerendique despicientia i quanti haec aspernatio gratiae , cuius neglecta umbra tanti fuitὶ
Huius ver contemptus cum sit causa, s blimis sensuum de rebus fluxis opinio,de caelestibus ac veris humanae mentis iudicium vile ac frigidum, utrarumque alta meditatione cor- rigendus est uterque error, detrahendumque aestimationi caducorum qubd aeternorum pretio
26쪽
addamus; subeunda diuinae gratiae multiplex, opulenta vena ut perspectis illius thesauris pigeat oculos in terrena deinceps Vertere , admirator enim , laudatorque acceptae gratiae, ait B. Chrysostomus, futurus est eius studiosior Homii custos atque attentior Age itaque Deo duce, an ep. aggrediamur laudem gloria gratia ipsius. Tu 4Lpi Vero Deus Optime,Maxime misericordiarum pater ac luminum,inspira menti,ac sermoni lucem, ut hoc tuum scribendo , non deteram munus, quo sublatos e primogenio puluere mortales in tuam familiam transscribis. ΤαIE V seruator, per illum sanguinem, quo tibi toto miseri stetimus,dait illo emptis,in gratia: redditis, gratiae pretium utcumque explicem, quam bene putasti tanto emi. Tu summe sancteque Spiritus, exaggeratam donis tuis hanc tribuere solitus , doce quid illa 'uanti sitώ:quam nisi tecum nunquam donas Fac Beatissima Deiri gratiae Mater,ut huiusce opes hominibus detegam quas dignitati maternae praetulisti. Vos ignitae mentes, incorporea ex luce flammisque concretae vos solutae corporibus animae,quae fructu gratiae gaudetis,4 estis apprime illius consciae, vestro mihi praesidio adeste, ut mihi, meisque similibus,sallaei ab ood-lis dedersa nubes, purum gratiae solem exhibeam , cuius pulchritudo vivaces in nobis sempiternasquo suscitet consupiscent .
27쪽
t id isissimabiretis Diuina gratia
Λ principium quidem textis ducamuS,
iam quae sunt gratiae postrema;probant Theologiae principes longe inferiorem esse natu- tr.7 in iam graciae Crium . terra transibunt, inquit λψμ Augustinus praedestinatorum autem salvi , iustificatio permanebit in illis tantum opera Dei , in his autem est imago Dei. Ex quo confi- v. t. q. cit S.Thomas plus esse,reum gratiae restituere, ' quam caeIum, terram condere , cum huius ' ' ρ' operis praestantia omnis definiatur natus mutabili, eius ver ausust cognationis diuinae fili inaiestate, quo sentia exclamemus licet, δεμ serationes eius super omnia opera eius Cedat his stellatum abrica , caelorum immensitas eonsensus simplicium, ac dissimilium coipo- rum rerum multitudo , nullo fine ac numero varia homine tefit Angeli, quibus ut insit valde cotispicuus sup ema potentiae character, at eidem Doctoi non vane Ecclesita suc-L .in init omnipotentiam tuam parcen-aeg. sed do maxime, miserando manifestas sed caecu- contra timus ad eam lucAn Moses vero probus alio qii Dei operum aestimator, transcurrentem Lxo illam eontuitus , Dominator Domine dem,
28쪽
is ratio uisci nec valet extra se positu, vocem aliam rumpere tauterquam admiration s ad hanc miseticordiam, suspense. Tradit viri exi ..: mie doctus, citisigniter pius, inferiora Faec de pete immenso spatio homini cedere , quidem diu. c. I. ni,quamuis ponatur infinita; Negat B. Chry- 0 p. sostomus vllam este in orbe cum hominis na eb: tura comparationem, sed addit S. Augustinua, Ser. ij. praestare iustum quam hominem vel Ange de verbclum elles Sanctus ver , Thomas charitatem post.
seu gratiam animae praeponit , haud quidem ζἘφ' hcsola nobilissimae qualitatis excellentia spe valent. ctatam, qua naturae omisi susstantia quali Molitiabet celisetur melior, sed ex ipsa quoque preti, rana
dignitate Sit enim formica auro persectior, pretiosior haudquaquam Gratia praeter natiuum decus, supra sphaeram naturiemationis item iure, ac pretici naturae sic eminet, ut de illa merit,dic tur Melior est cun Ptd.8.
Eitis opibus pretiosi mis, ct omne desiderabile ei
non potest comparari. Attollan us ergo patrumper oculos ad has opes, statuamusque an negligendae sint, otiosus occupandae. O aD-1urditate i nemo se satis auarus capiat, lx cum Irus decubuerit,expergiscatur Croesus,ac latifundiis margaritis, palatiis ditatus O nostram genu, tuam, capitalemque stultitiam lituos tramuis in partem rationes gratia: hil mouent, non iis modo bonis, sed caelo ac
terris potiores,in quos amicitia, odium, lucrIodor ac fumi, grauisin pestilens, per calcataci gratiam laetos rapit. Nam quid tantam amen
in iactaram quietimus Muig tanto ambitu, tantvrii
29쪽
1 De inaestimabereti Diuina gra ia
tantum malorum aucupamur 'Habet enim praerogatiua gratiae prae natura, hunc insuper cumulum, ut eius pars infima, cunctis natur: bonis praeponderet. Melior est enim unus timens Deum, quam mille fili im-
Lib. L.ad p . ssis atque B. Augustinus, quod paulθBonis ante indicaui s sed verbis iuuat conceptis red- c. 6. dere Dei gratiam non solum omnia sedera, Ss
omnes caelos, verum etiam omnes angelos supergredi Quod ipsum vetat Caietanus vlli1
temporis puncto nobis excidere, ne una excidat poenae acerbitas,tant vltro bona diuinitus oblata contemnentibus paratae Ae iure omnino, qubd haec Dei dona conculcentur, hominum Angelorumque imperio maiora, a Deci
oblata , de ab homine vili, ingrat ire spreta, quisquiliis rerum ac sordibus non solum postposita,sed mundo ac daemoni prodita,veΠ-dio mancipatae, tam propter dantium discrimen nefas sit, vertatum a daemone accipi, aut inferorum poenas de manu Dei recusari nosvet,ab illo inieris peioraci eaque sexcentis conserta molestiis auidi captamus,gratu abundi admittimus Deo oblata, etsi orbe toto pretiosiora, & paternis condita deliciis, repudia mus atque despuimus. Verum dantes omitte, dantium animum attende. Dat Deus profuse incredibili amore,intestimabilem margaritam; dat parcissime daemon ex implacabili odio,infame ludibrium: si muneri pretium facit dantis potius animus, quam munus quid hoc tande furoris ac dedecoris est,teui compendio,
applausu, voluptatula, quibus rabie ardens hostis,
30쪽
Libero Caput III. II hostis, mortem miscet quam tibi obiicit , sum snus6dmum Dei optimi donum ac ineffabile proiice s Mae.'re 34 iactura illius id emere , quo infelicius& crudelius pereas Valet autem haec tanta gratiae dignitas to 3 tam infinita thtercapedine naturam infra se despectans, non ad vitandos modo lapsus eidem gratiae lethalec; sed ad strenuam virtutum culturam, quibus alituri ausetur. Esto, nihil
tibi gratiae decedat, omisso profestis diebus Missae sacro, neglecta orandi, miserendi poenitendi, assiictandi tui, abiiciendique arbitraria bilicitudines; at ingens damnum est quod nihil ei accedit, cum facile posset talibus studiis multum accedere Fingat sibi auarus dieiunius ieiunium , precationem , aut cilicium totis Indorum pensanda classibus inuri illum teneat, capiat,adire,astarique ausit ' Quis persuadeat istorum laborem operum valetudi nis ex eo periculum ut excuset Tu eumdem laborem quo colore, qua siue prudentia, seu vecordia excusas, praemi certus, cuius mini ma sors mille Indias, ac ictidem mundos in . teruallo inexplicabili transcendit; cessamus
post haec ignaua capita nec in versanda gleba sudorem sanguinem fundimus auream messem Ocyus datura Quid dico sanguinem satis est gemitus, satis lacrymula, sat propositi vigor, dc desiderii missaque identidem caeso
vox Igsu spirans Esu implorans. Quis non sexcenties quot horis I Es V Min- clamet, ac nominet cupidus, si pari numero