장음표시 사용
51쪽
L1BER PRIMUS. 27 hi iam ex eo numero quasi emeriti dimissi. Vnde expresse apud Xenophontem dicuntur educti ad bellum, Seniores Iuniore S,quibus militiae vacatio erat. Et alias apud cundem,domi re licti ad custodiam urbis Seniores cluniores,tanquam qui legi timi milites non essent. terum quaelibet mora iterum in suas Misa in partes distributa, sicut tribus in Obas,ita ut habuerit mora na- quaeque seu turnus, Pentecostyas,S Enom Otias,quae Uales fuerint partes, quotque in qualibet carum, inferius ubi de militia nobis agendum explicabitur. Nam haec distributio prorsus militaris, Dad militiae rationem comparata sicut omnibus bene constitutis Rebuspublicis peculiaris quaedam domi ciuium ad militiam distributio usurpari solet.Prίefuit cuiuis etiam morae domi Polemarchus, sit cui S in bello,cui reliqui M. issis suberant, qui itidem ad bella egredientibus imperabant, Vt tius suo loco dicemus. Atque huiusmodi sere ista domi permo , o ras diuisio fuerit,cuius memini Xenophon,quq recte aditibus conueniebat.
Ca terum nec omnino dissimilis huic tertia, eaque vulgaris et distinctio per choros fuit,etsi in lennibus S ludis quibusdam 'tantum usitata. Erant autem isti chori tres, unde et , dici tur,videlicet puerorum auuenum S SCnum. Primus chorus crat Senum,qui in sacris exorsis sit canebat: P iis Nos quondam , an senes iuuenta. Alter chorus erat iuuenum, qui sic respondebat: iter I AMMAE cmi ν λαουε. Nos hsumii DC, si Te&s,periculum. Tertius puerorum ita retulit: Trium
Nos ero erimi&s multo praestantiores.
Auctor autem huius distinctionis per choros Lycurgus,Vt scri In Chorbibit Plutarchus libro e φιλαι M. vita Lycurgi Quamuis Pollux eam ad Tyrtaeum referat. Sic nimiib. IV Onomastici scribit: oat Ditis. τυρτιαος cim , τρεὰ λακα -υγ
κίαν - - - - ,γέBIM. Sed quic sique tandem auctor,
videmus certe hac non tam ciuium ordine discrct OS, quam
52쪽
: DE RE P. LACEDAEMONIORUM aetates diuersas consideratas, qua certo annorum numero quo modo definienda,e iis quae praecedente capite diximus , intelligi poterit Vsum eius distinctionis ait Plutarchus,ut familiariata proxima exempla iuuenibus per ipsa est eo ponerentur, atque ita animi iuniorum ad almulationem maiorum accedercntur. Ac respicit huc etiam haud dubie Plato lib. I i. de Legibus, quum in sila Repub. condenda tres itidem institui vult choros: Quorum primum πα/e scia puerilem facit, bi pueri collocan di in secundo vult eos esse, qui sunt triginta annorum: In te tio omnes statuit, qui egressi annum trigesimum ad sexagesimuusque aetatis annum. Nam haec distributio non parum utilitatis habct,ut Philosephus eo loci disputat. Memorabile est hoc de popidi distinctione, quod non confundi patiebantur inter se quos iii , nec alios in aliorum transire munus conditionem Constat praecones ex praeconibus nasci solitos,tibicines ex tibicinibus, coquos e coquis, Meo de modo de reliquis Atque hoc ex instituto fiebat Agyptiorum, ubi legislator id didicerat Herodotus libro VI. Συμ ειντera ταδ
Ad hunc modum quantum nobis animaduertere licuit, micres discreti LacedaemoniJ. Caeterum ab aliis populis aliter distincti,& prae omnibus h cipeculiaria habuerunt, quibus dignosci poterant, videlicet tonsuram, calceos, Vc stes, nomen Pausanias Achaicis seu lib. 11. ubi loquitur de Achaeis impetu in Spartanos Corinthi facienta
53쪽
De concione seu congregatione populi.
O Stendimus quale nis ciuis fuerit, quod quum 1n concinni γ' 'ς bus potis limum usurpatum sit, non m coueniens uerit iam ales. de iis disserere Conciones intelligo, c5uentus ciuium freqUCntiores, magistratus auctoritate in locum legitimum 1 u lo tem-
ses. Sed Concionum apud Lacedaemonios fuit hoc discrimen εια - , quod alia esset concio maior, alia minor seu e vi in dicta. Quam diuisionem ideo statuere visitam vitii apud Xeno-m, 9-phontem lib. in Hellenicon manifeste mentio fit uvis c. eamλη- OG Maior concio seu Sish A simo liciter dicta, omnium fuit
Lacedaemoniorum , qui videliccti Omnibus Laconi Tippi disconueniebant. Huius crat concionis, Victam sociis degra- η
uissimis quibusque rebus consultaret, ut si bellum decerne stilia, vel pax facienda,vel si quid aliud, omnes attingerent. Ideo cum hac ecclesia di, o Ficuso in plerunque coniunguntur. XCHO-phon lib. v. Hes leni conde legatis Apollonia arti S Acanthio
Ephori, Cuius rei nomine enissent adduxerunt eos ad concinnexio socios. Quae ita accipienda, quod est,cllo Olynthiis inferendo, non blum Lacedaemoni), se iri soci rogat sentcntia fuerint. Nam soci hic diuersi a concione Acit intelligatur eos ex uniuertis fuiste Lacedaemoniis, qui has frequentabant Concion CS, Vocatur aliquotic si re λα)c δαμονίων apud Xenophontem. Atque itidem opponuntiar πυυια ι ou , Ut videre est, tum alibi, tum vi Hellenicon, ubi delegati Atheniensium loquens dicit eos adductos ad c τ to λου δα/υνί ita Minor a iust nconcio seu mui fuisse videtur tantum ipsorum par in *ς tiatarum, qui una cum magi macibus de rebus incidentibus de cernebant. Ac ne quis hanc concionem cum collegio senioru
54쪽
3 DE REPUB LACEDAEMONIORUM eandem esse existimet, discernitur a Xenophonte lib. m. Hellenicon ibi de patefacta conspiratione seruorum scribens ait, quod Epliori stupefacti U. ἱώμα ἐν πλου δοί- κληστα συλλέξαν ς, αλλαχυ-εγμι ροι 'των αὐορον se Moesici Adσαν- , Id est, quod Quocare minorem concionem diciam non potuerint, sed cosse iubembrus hinc inde consultarint. Comiones aeterum magistratus qui conciones initio conuocabant, e
rant Reges: Senatores postea vero Ephori fere hanc potesta
tem ad se totam tradux crunt. Orum enim crat populum conuocare, quia ad populum referre poterant, quod fere Ephori sibi tandem vindicarunt. Itaque Herodotus Thucydides, Xenophon S ali Historici, ubi de concionibus Lacedaemoniorumentionem fecerunt, Ephoros ei praeficiunt, Mab iis gubernatas fuisse scribunt. Cuius rei crebriora sunt exempla, quam thuc pro testimonio aliqua adducere necesse sit. G Wihia , Locus ubi conciones celebrabantur, erat in Campo sub dio
d. . i. ad amnCm nactonem quem postea Ocnuntem dixerunt &- iuxta pontem Babycam. Qui locus iussu oraculi, cuius antea
naeminimus, electus erat. Plutarchus Lycurgo de Cnacionec tosis amne d Babyea ponte ex Aristotele disserens: In medio horum, inquit, Intelligit autem amnem dc pontem iam dictum conciones habebant, ubi neque portis erant, neque ila alia structura. Nihil enim ea arbitrabantur ad Ei αλ- seu considia recte capienda teresse, quin citius ossicere, quod sutiles, fluxas inani sensu congredientium mentes efficiant, quum in signa S tabulas, proscenta theatrorum, S lacunaria fabrefacta, illi qui in cocionem veniunt,defigunt oculos. Quo pertinet etiam illud Lycandri. Nam quum ciuis Megarensis in concilio libere cum eo age ret: ruti rici,inquit ho 'es,rbe indigeri quod est apud Plutar- νψ., , chum in Lysandro. Sed posterioribus tempor*us nutante Ret . a. 'iub. ruentibus Veteribus legibus, etiam alii ci concionibus . . . attributi. Et quidem locum qui otia dictus, in hunc ipsum usum dixerunt exstructum tradunt PausaniaS Laconicis, seu libro D, si ,ῆ α ξοδες, Θ giziητα σοσιν λ Hybi σκι ,ἐνλε toc κλησicto; ν, Id est iter ente foro exitis, circa quem
locus aedifica qui Scus seu Vmbraculu dicitur quo hac iitia etiam
55쪽
tales 2 LIBER PRIMV s. iaetate conciones habent. Et forte alias aliis locis conciones habitae. Porro videntur antiquitus armati ad conciones venisse, aut ret: saltem baculos gestantes. Nam ex historia Alcandri, qui ocu
ium Lycurgo excussit,iale aliquid colligere licet. Et Plutarchus -- ait eo facto desiisse Lacedaemonios baculos in concionem de ferre Romani in campo Martio extra urbem armati comitia cel brantes, vidciatur utrunque a Lacedaemoniis mutuati. Quod ad tempora attinet fuerunt aliae conciones indictitiae, Aquum inciderunt negotia,quae cocioneS requirebant. Ita enim . . a. exponunt hoc quod miraculo est, rae=ce . ά άπιγλά',ν, ut ς-W
sit,pro ut temporum articuli requirunt, concione nanere. Huae blatae .is... . seu anniuersariae,ut in magistratuum annorum lectione d aliis Staia.
causis ordinariis. Quae quantum licet ex iis quae in sequentibus libris disseremus, fatis manifesta fient. CApvT VIII. De Suoragiornm ratione . EX planato concionum modo consideremusqUid in iis, bus , pacto agi solitum. Diximus autem initio penes Reges
S Senatum fuisse conciones moderari. Itaque ad populum re R .- , ferre quum voluertit,iis etiam saltem permissilio Populi uicin se potestas in disputando sita erat .sanciendi, quae magistratus iusterat. Auctor Plutarchus Lycurgo ris πληρου αθροι pristi Qu
congregato nemini ex alit sententiamfcrrepe sit; sed quae a Senatu Re ius promu ira erat,de ea decernere populo ius erat Postea autem populus hac ipsa qualicunque potestate abusus est ita ut vel adiiciendo vel detrahendo peruerteret Madulteraret decreta. Itaque Reges Polydorus cTheopompus ad Rhetram cterem de concionibus hoc adscripserunt: αδ δὲ μολ--ώμος ε&m,το tibu Q it.Senatui obusique et indi D Atq; huius Deum auctCrem laudarunt testantibus versibus Tyrtaei, qui sunt apud
Plutarchum. Sed non erat hoc reuera cum popillo inconcione communicare, quin potius adsciscendi S comprobandi neceru
56쪽
3: DE RE P. LACEDAEMONIORUM sitatem submouere. Verum enimuero huius Rhetrae vis ademexolauit institutis Ephoris. Nam sit iis populo potestas iterum sua in concionibus restituta. Porro cauis seu negotia, quae in concionibus tractari solobaterane maxime quaeque ardua quae adlaeae genera referri polle puto,Videlicet ut ageretur vel de magistratibus, vel de legibus, vel de bellis, vel de pace,vel de foederibus,vel de iudiciis. Magistratus vi l re adeo concionibus subiecti, Victiam ipsorum Regum ius a populi Suifragii sycpendoret. Neque item reliqua magistratus fere allicri, quam populo consentiente creaban rur, ut e sequentibus patebit. Deinde Leges quae populum tela credeberent etiam ad conciones referebantur. Ita Lycurgus Rhetras suas initio in populi concilio promulgavit Eodemque modo quae postea Rhctris Leges adscripta: plerumq; populo Consentiente perlatae sunt Bellicti rin si decernenda prorsus populum rogari conueniebat Ira Sthenelaidas Ephorus stipe bello Pelcponesiaco . pcimo ad Laccdaemonios, post etiam ad socios retulit,ut est apud Thucydidem lib. 1.& pastini obuia alia exempla Pacem facere neque licuit inconsulto populo. Uas opter quum Tithraustes ab Artaxerxe missus in Asiam cum Agesilao ageret, Vt remearet domum, misissetque ad eam rem qui pecu niam offerrent, Respondit Agesilaus, pacis penes ciuitatem a bitriuria esse se vero malle milites ditare, quam ipsum d1tesce
re it haberi alioquin praeclarum apud Graecos, non dona, scd manubias referre ab hostibus Vt scribit Plutarchus in v 1ra A rc silai. Quia de foedera comprobare vel improbare populo ius erat, ad quem Ephoros retulisse initio legimus, priusquami L de rarata essent, ut infra,Vbi de foederibus agemus,copiositas dicendum Iudicia etiam summa ad populum deuoluebantur. Nam de P egibus ipsis iudicabant, quibus S aliis quamui ctiam pCenam irrogabat, quae res silo loco clarius patebit. terum quod ad suffragiorum rationem attinet, fuit a simplici Tima S fraudibus minime obnoxia,adeoque reliquae Reipub. constitutionico sentanea. Nam recepto more acchumationibUS indicauit po
pulus quid fieri vellet Thucydides lib. I. de Lacedaemonus o quens rei rem inquit βο- ου bl est,c timore decereunt non
57쪽
L1BER P Ri MVS. ueca uli/. Docet idem Plutarchus quoque in Lycurgo, ubi oc qualis ordo seruatus sit in hac iffragioru ratione , proposito exemplo de Senatorum lectiones, ostendit Verba eius latine reddita ita fere sonant. Concione inquit, aduocata delecti includebantur propinqua domo, qui nemincm videbant, neque ipsi οὐ iciebatur,sed tan-rum It morem exaudiebant Sm ληmα οντων scia concion A. cclamatiun Acci mi enim tum alia rum competitores dijudicabant. Nec tamen omnessimul.sed a r
singuliforte introducebantur, o taciti per concionem transsibant. Hoc aurem dumferet, conclusit illi tubulo habcbant, in qua des iugulst retulerunt ptiosis magnitudinem,nesici,cuifacia esset, tantumq; fientesprimum esse, et ecundum,a et tertium. aut quo squasique esset introductivis. Cui ex illigomnibmplurimi maxima acclamario acta esse , hunc tandem renunciabant. Huiusmodi fuit acclamatio illa quae dicitur a Lycurgo instituta Atque cander rationem in reliquis obseruatam suis. putandum. Nam quae sequuntur in Plutarcho de honore habito Senatoribus renunciatas, quomodo Videlicet a grege iuuenu mulierum virtutem eorum collaudantium deducti sint,quo modo item coena fam1liaribus honorarentur qualiteri vicissim maximam matronarum necessariarum ornarent, Caci inquam, mnia peculiaria opinor Senatorum. Porro in hac sustragiorum ratione, necesse crat contingere,ut ahquado obscuri Dcisci de plausua acclamatione iudicium, ita uti no discerni po
tuerit, populus ne iuberet an vetaret aliquid hunc ne vel illum
potius probaret. Hoc quum fiebat,id remedi adhibebant,ut in iis partes secedere suas mandarent, quicunque iuberent aliquid, in alias qui vetarent . ut numerari possent suffragia. Cuius est illustre exemplum apud Thucydidem lib. i. Nam habita concione ab Archidamo , quum Ephorus Lacedaemonios in sustragia mi
sitici, ut decernerent virum bellum Atheniensibus facere vel lent, an non, quum non plausum satis internoscere posset, iussit in unum locum seorsum concedere,quibus foedera rupta, Ἀ-thenienses iniuri videbantur: In diuersum vero abire qui aliter sentiebant. Ac tum inito numero,plures multo inuenti,qui rescissa foedera iudicabant. Itaque postea ad socios relatum , communi omnium nomine contra Athenienses bellum decretum. Atque ad hunc modum suffragia inconcionibus publicis,
58쪽
3 REPUB L A c D AEMONIO VM s.fat; ferebantur. Caeterum in Senatu Giudiciis videntur sententiae rμm μυρ suffragiis atque oratione a quolibet prolatae, ubi Regibus plerunque inter se dissidentibus, cui eorum plura suffiagia consentiebant, is obtinebat, ut insta copiosius dicemus. De suffragiis autem in Syffitiis capite sequenti dicetur. Atque haec de con
Te quibustam aliupopuli conuentibus.
Gentibus nobis de concione , non ab re fuerit hoc loco a
al sutim ut A liqua superioribus adiungere de aliis solemnibus populi 'i. ngregationibus. Nec tamen quo suis coetus hoc capite attin-
gere volumus; sed tantum vulgares aliquos epulandi causa in asi/--m stitutos Ex iis praecipuus erat conuentus Sysitiorum, scit con- bi uictus publici Fuerunt autem Systitia instituta primum a Ly-- qu mst jurgo exemplo Cretensium, Minitio dicta λος icta trucre is, enses sua Vocabant αἰδρῆα,Vt scribit Strabo lib. X, siue H α,Vt A φαα cst apud Plutarchum Postea,vt idem ait Plutarchus, dicta φ δό- τα Mῖ της φιλι- , mutata itera media, in L quod ad amicitia ψε illa. beneuolentiam pertinerent siue pMi ιπσα aφει h2,quod ad parsimoniam Jc frugalitatem asstlefacerent. Quamuis idem auctor tradit, ex aliorum sententia dicha,quasi Minα,adiecta aspirata ad μητα qμ frontem dictionis,ab eo conuictu,siue ab cdedo. φωδετ' autems, a u. appellati, qui Phiditiorum participes erant Patebant haec Syssitas, equenta ria, seu phiditia tantum Viras,nec mulieribus in his locus erat,vxi ' docet Plato lib. VI M. Legum. Neque iis tamen omnibus, sed quia reliquis probati atque asciti fuerant. Quod fiebat in hunc moia πυωλω dum. Quilibet συμιτων seu conuictorum fructum pastilli in manus 2 ais, accipiebar,&quum minister Vas in capite circumscri et pilacide illud pro calculo iniiciebat, ita ut qui probaret simpliciter, qui reprobaret valide id manu copressiim iaceret. Quod compres sum crat calculi perforat vim obtinebat. Et si unum compres sum reperissent, non recipiebant aduenientem, o quod vellent omnes lubenti animo inter se conuenire. Qui autena repudia
. batur , dicebatur Κα in enim dictum vas illud in quod frusta coniiciebant. Neque solum viri, sed S puer haec
59쪽
remperantiae ventitantes ut sermones ibi de Reptib.cXciperent,doctores conspicereri ingenuos,assuescerem ipsi iocari, dicteri
que citra scurrilitatem iacere, S aliorum non aegre ferre cauilla. Atque ut quisq; puerorum intrabat, ei natu maximUS Onstratistbribus aiebat Sermo hinc no eg ediatur, ut scribit Plu su mini
tarchus in institutis Laconicis Sustentabatur Sy siti ico qu0d ,
singuli conferebant secundum capita. Ita enim Aristoteles lib. Ii Politicon cap. X. De his scribens ait etes,mν κεφαλω ἐώ ς iacτ ρει re αγήbον. Vbi inuicat eciam consti tutum fuisse, quantum quolibet conuictorum ad Syllitia prae. starctur quod in mensem erat, farinae medimnus, in congii octo, casei librae quinque ficuumMibrae quinque,pr tereaque ad obsbnia parum aliquid pecuniae , ut scribit Plutarchus. De quibus tamen paulo alit c Athenaeusti iv. Dipnosophisticon. Nam contribui ait ab unoquoque farinς medimnum Atticum, Vin choas undecim aut duodecim,inde libram caseii ficuum, ac praeterea ad obsonium decem obuios egineticos Deinde vero etiam qui sacrificauit primitias. qui Venatus fuerat, miti bat portionem praeda ad conuiuium. Nam ei qui sacrificasset, aut venatus esset, licuit domi manere reliquos oportuit ad mle. Distincti autem fuerunt in Syllitiis per quinos denos, ne C s misis ni una classe multo plures vel pauciores. Quamuis Dicaear I si chus apud Athenicum auctor est, coenam leo sum cuique anti piam quitus appositam fuissse, quae nihil cum alio haberet commune. Inter pulmenta praecipuum erat tu nigrum dictum, quod caput heu . et Oaenae erat, ac co seniores ordine distributi vescebatur, carnium ipsi non indigentes,scd iunioribus eas pcrmittenteS. Attamen placentae quantum quisque vellet, accipiebat, S potus, idque iis .mis. quandocunque animus tulit inter accumbendum opsonium
omnibus semper fere idem,videlicet caro suill elix ,ex qua ius. s. r. fiebat, quod omnibus distribuebatur. Postea diuidebantur κλα, quae erant quasi corollaria coenae secundae menis, ut est apud eundem Athenaeum Tandem ubi mediocriter biberunt,
sine face receperunt se domum. Atque haec sere Phiditiorum
ratio fuit. Meminit autem huius conuictus iuris nigri Cicero a iuri. a.
60쪽
36 RE P. LACEDAEMONIORUM Tusculana v. referens historiam de Dionysio tyranno suid, in quit, ictum Lacedaemoniorum in Phidiim nonne vide Vbi quum Urannm coenavisset Dionysiim,negauisse ture isto nigro, quod coenae caput
erat,delectatum. Tum is qui ilia coxerat, minime mirum,inq-st,condim utaen m defuerunt. Quae tandem inquit de Labor in venatu, sudor, cursvi in Eurota,fames ι Hi enim rebvis Lacedaemoniorum epuia condiuntur.
Cui non dissimilis est historia,quq de Ponti Regererertur apud Plutarchu Ac pertinet etiam huc, quod Sybarita quadam protulit dia quum in Phiditus una ccmasset inquit. Merito fortissi mi omniti Laced molah. Optandum enim potius duci es millies mori,quam huius tenuis victus participem este. Quae historia est apud Athenaeum tib iv d repetita ab eodem lib. XI 1 paululum mutata oratione. Eodemque spectat Pausaniς factum Mardoni apparatum d coenam illudentis, ut est apud Herodotum in X. quam&repetit Athenaeus dicto lib. sv Tadem vero de Philti sierunt Lacedaemoni ad Phiditia conuenire, neesecto veteri
riata. . patrio in titulo Q lautiClas magnificentiamque circa victum νοοι adhibuerunt. Cuius rei auctores Arcu SQ Acrotatus, αυλαιία μααν λωσαν rici Id est , Aulicam licentiam imitantes, ut Athenaeus scribit. Sed Cleomenes pristinos mores dc veterem frugalitate reuocare instituens,frustra id tentauit suo cum exitio,vt praeter Athenaeum docet luculenter Plutarchus in Cleomene. Erant
cx' praeter Phiditia aliae item coenae solemnes,quarum Vna al- , P. I, tera πικλον dictae Ad Copidas admittebantur non tum ciues, pillis sed ac peregrini &pueri fiebant eae in urbe, in loci sibi uiadi triebati pueri,scenas extruxerunt,ac lectos strauerunt, quibus
isdmisti tapetas inieCertit. Singuli accedentibus casei recentis, ventris,ur intestin crassi fructum conferebant ac deinde bellaria ari cas, fabas, Phaselos virides a Molpide reser Athenaeus, quod G ς sis δῖπνον, - αρτος, κρέας λαχανον υ 'ν μοc, συκίν, et γη- ρρυς Et totidem Verbis copida destribit Hesychius. e. iam siclum aliqui coenam ipsam in Phiditiis vocarunt, sicut Epatia tarn D clum , quod post arcitum dabatur, Vt Epicharmus Ali ad sacra Hyacinthiorum ea referunt, Vt Didymus Grammaticus Polycratem auctorem latidans. Sed Copis S aeclum uti apud Laceta daemonios fuerunt rariora, ita dc apud auctores sunt obscurioris