De lacedaemoniorum reipublicae supremis temporibus (222-146 B.C.) ...

41쪽

divisio abrogari ex omni parte non potuit. Sed disputandum si nonne, Antigoni beneficio, principes a Cleomene vel pulsi vel omissi, praetor sortes ab eo vel reservatas vel datas 1 in praedia a possessoribus intersectis relicia acceperint, ut damnum bonorum olim in

medium collatorum resarciretur; nonne eis solis patuerit via adipiscendi summos magiStratus, ut ordinem senatorium, patronomiam Vel etiam ephoriam. Ρrocul dubio familiae ex Doribus oriundo cum aliis non mixtae Sunt aut saltem non misceri contend0runt:

etiam enim Romanorum imperatorum tempore dignitatem suam retinebant et suum genus jactabani 2). Anti gonum principibus praerogativa et opes dedisse, quibus inter ceteros insignes fuerint, nullus quidem auctor dixit. sed arbitrari nobis necesso videtur, ut intelligere possis

rerum perturbationes et commutationes de quibus nunc dicondum eSt.

Ιia Macedonum rex pristinam rempublicam restituit, non vero ab omni parte. Quid mirum Haud perplexo

pristinam Lacedaemoniorum civitatem reficere non curabat, eiu vero in mente tantummodo erat parianos Iacore inutiles atque innocuos Chteneas, Eiolorum legatuS, quum paucos post annos Spartanos ad foedus cum 2Eiolis percutiendum hortaretur, in ratione sua dixit Antigonum non bellum adversus Cleomenem eo consilio suscepisse ut in libertatem Lacedaemonios vin-

. Teste PLUTARCHO Cleom. XI, l), Cleomenes exstilibu ipsis, quos

posterius revocare constituerat, sorte reservaverat.

2. Nonnullos enim titulos imperatorum aevi habes, in quibus jactantur gentes quaedam Spartanorum BoecκΗ, I, sub ni 1 361 1433 - LE BΑs-FOU ART, sub ni 162 d 161, etc... - Bullet de corresp. helian. , ann. 1879, p. 196). - PLUTARCHUS Restum et Imperator. yOphlegm. apophi Caesaris Aug. XIV refert sermonem ab Augusto habitum cum Spartano quodam de Brasidae posteris superstite.

42쪽

dicaret, sed timore et invidia iiiiiulatum, venisse ut eorum potentiam attereret ij. Chleneas recte dicebat. Quamobrem Antigonus Cleomeni qui sinitimis semper bellum ostentaverat et excidium minatus erat, nullum successorem dedit, optimatibus vero, quorum ignaviae causa civitas in deterius lapsa erat, re publica regenda roddidit. Nihil obscurum Macedonum rex volebat quum, Sparta Vix occupata, curatorem urbisahebanum nomino Brachyllam reliquisset 2ὶ et ex eo tempore Lacedaemonii societati Graecarum civitatum, cui Antigonu praeerat, adjuncti, milites ex foederis logibus suppeditare deberent quoties usus exigeret 3ὶ Polybius quidem proponit Lacedaemoniorum rempublicam ab Antigono liberatam esse οὶ ai auctor ille Achaeorum est et Spartanorum plebi repugnat. Ρrosecto quoque Anti gonu a praecone pronuntiatu est Lacedaemoniorum conservator, et ejus beneficia columnae inscripta sunt 5ὶ at laudes illas a solis optimatibus paria norum ei tribulas esse credendum est. Ρlerosque enim Spartanos, Antagono vi prosecto, praesenti statui non acquievisse et ab eis seditiones diuturna atque acerba non Sine Sanguine motas esse ipse resert Polybius et lγα Λακεδαιμόviot συwηθεtootvτες 'ασιλεύεσθαι,

καὶ παυτα τοῖς προεστωσι πειθαρχεῖ, τιτε προσ2ατως μ ὲ 'λευ- θερωνιεvοι ὀ 'AvτVovου, ασιλεως δὲ οὐχ παρχοvτος παρ' αὐτοῖς,1 POLYB. IX, XXIX, 8-H. 2. POLYB.. XX, V, 12. Nihil amplius de Brachylla illo scimus. Cl. FREE MAN, p. cit. p. 387, sub It is oubilat hether Antigonos did o di not leave Brachylla the Theban sor a time a leasi, mith vi som authorii a Sparta. . obismet Polybi verba nec obscura nec spernenda videntur. Freomno addidit: Iste did it mus have been only

milh some temporar commission In eamdem sententiam imus. 3. POLYB. IV IX, 6. 4. POLYB. V IX, s es. IV XVI, 5, XXV, 4. 5. POLYB. IX, XXXVI, 5 s.

43쪽

της πολιτείας lj. Ergo, Si Ρolybio credis, citius par tant libortatum erant conώecuti quam a tumultu absit nere pOSSent. Quam Sententiam non in totum approbamus Profecto quidem Cleomenes, qui Superbe imperaverat, non jam Summae rerum praeerat. At, eo Iugato, respublica rectoribus non orba suis Ephoris enim restitutis pristinam poteStatem non defuisse maxime patet, quia deinde seditionum concitatores bis coacti sunt ephoros interficere, ut Succederent novae re quibus hi repugnaviSSent. Ergo Summae rerum praeerant optimates at quidem non ine labore, nec in longum.

Ρarte enim erant, rerum commutandarum cupidae, quae non solum jure pare Omne ciVes sacere, sed reges

restituere, Macedonum jugo se liberare ut reipublicae dignitatem antiquam reddere, ne multa ad Cleomenis consilia revorti vellent ceterum, quamdiu rex Vixit, hunc ducem habuerunt et in patriam re, ei Surum eSSesperaverunt 2ὶ Cleomenes ipse omnibus viribus contendit ut in Graeciam rodiroi et haud multum abfuit quin ab AEgyptorum rogo exercitum impetraret tunc autem accidit ut tolemaeus verget interiret eiquo succederet tolemaeus thilopator, vir in voluptatem

1 POLYB. IV XXII, 3-4. Quid Polybius his verbis signis caverit haud clarum videtur. Utrum omnes Lacedoemonii, id est Laconiae incolae, civitate donari et jure pares esse, an cives Spartani in consortiri rei publicaeaeque esse et in cunctis honoribus versari voluerint dubitari potest. ἀ i Λακεδαιμόvto v est perplexum verbum, praecipue apud Polybium : Hierum πολιτεια in duas sententias accipi potest sub hac voce enim aut ivrtas jus civium aut respublica intelligenda est. At peraceci t ilotae civitatem tunc cupivisse non videntur posterius enim, quando spes ad effectum adducere potuerunt, societatem sui juris Ormaverunt. Ergo, meo judicio, Polybius optimatibus ab Antigono restitutis ceterq cives aemulatos fuisse signissoavit. 2. POLYB. IV XXXV, 6.

44쪽

effusus. Cujus amiliaris Sosibius Cleome item perdidit 1). Illo defuncto partes tamen quae ei favebant non

continuo eVerSae Sunt, nec regis consilia suerunt relicta. Quibus ex viris haec actio constaret auctores non dixerunt. Forsitan credas eam solummodo ex adscriptietis vel inferioribus civibus constitisse, qui Optimatibus Doriensibus inviderent; sed olybius, ut significet eos qui omnia mutari student Stolisque avent, nomine saepe utitur quod nobis videtur annotandum : adoles

ephoros Etolis repugnante interficiunt paulo post, adolescentium metuentes seditionem ephori novi se AEtolorum legato concionem daturos pollicentur, necnon do regibus restituendis posterius deliberaturos: denique, quum hanc deliberationem traherent, ab adolescentibus occisi fuerunt 2ὶ Ιia adolescentes praecipue novis rebus si iidebant Agis quoquo et Cleomenes hanc partem populi, magnanimis consiliis facile incensam, sibi conciliaverant, ei inter Dorus natu nobile multos adolescentes tenuerant illis autem regibus obstiterant soniores, longis deliciis corrupti, et pacis tantum cupidi. Non aliter, Cleomene mortuo, seniores ephori saverunt et ab adolescentibus nonnulli trucidati sunt 3ὶ Haud dubium est quin eo tompore ex civibus illustri loco nonnussi non minus quam adscripticiis constaret secta illa quae nova moliretur. Haec erat actio adolescensium.

45쪽

Spartani Macedonum jugo se eaeuunt et cum totis societatem ineunt Lycurgus et Machanidas, haud regio genere nati, imperium Xercent. Qui novas res cogitabant mox habuerunt ubi consilia sua ostentarent. ost Victoriam ad Sellasiam partam Antigonus in societatem suam Graeco omne congregaverat, exceptis Atheniensibus qui AEgyptorum sortu nam sequebantur sed adversus hunc societatem non tendebant, atque AEtolis, qui contra, latrociniis sueti, finitimis semper arma intentabant et direptionem mina

bantur 1ὶ Quum circa anni 220 a C. initium 2ὶ Anti

gono mortuo succesSit PhilippuS, anno natu Septemdecim; toli, hoc adolescente contempto, simul es- soniis, Epirotis, Achaeis, carnanibus ac Macedonibus bollum intulerunt 3 in Belli socialis hae causae uerunt.1 POLYB. IV, ii 1. De rerum Statu post Sellasianam pugnam, s. ΗERTκBERI, Histoire de a Grece suscia domination des Romains, trad. de Palleman sous a direct de A. BOUCΗk-LECLERC0, I, 8 et seq.; F. ARCI, I Peloponneso a tempo uella guerra sociale Studi di storia antica, ascic. II, Roma, 1893 , p. 143 et seq.2. De imperii a Philippo accepti mense inter eruditos disceptatur; v. Bulletini corresp. helian. ann. 1882, p. 173. In februarium incumbimus potius quam in septembrem. 3. POLYB. IV III et seq.

46쪽

2Eioli, quum esset sibi propositum de agris urbibusquρ praedari Graecorum, praecipue eSSeniorum, qui Cleo monici belli empore manserant a vastatione immunus cum Lacedaemoniis amicitiam sacere constitue runt, ut Messenis aditus paterent 2ὶ uessoniis enim ab paminonda liberatis semper Lacedaemonii essensi suorant ut de finibus assiduo inter se litigabant. Dentholiatos ager praecipue in incerto erat Nuper Antigonus, causa judicata, MesSeniis agrum concesserat 3). anto eorum sine ineundi cupidiores erant Spartani, quanto Mossonii ad militaria opera tardiores. Ut ait Ρolybius 4 uotius Laco daemoniis otium sui convertendi animos ad perniciem Messeniorum, aut Servire Spartanis, bujulorum munia obeunteS, cogebantur, aut Si jugum servitutis pati recuSarent, extorres in exsilium, patria relicta, cum liberis atque uxoribus abire rgo 2Eiolorum consilia plerisque Spartanis displicere non poterant a Lacedaemoniis tamen, ex foederis legibus, auxilia arcessivit Aratus, Achaeorum praetor, ut Etoli propellerentur Spartanis, aut Saltem Spartanorum principibus, tantam si dum liubebat, ut, a Messeniis pignora accipiens eorum filios obsidum loco Lacedaemone collocasset Lacod aemonii autem milites petitos suppedita runt, qui ad sine Megalopolitanorum castris positis, mox ab Arato dimissi sunt, quum Messoni H toli cessissent. aulo post, Achaeis ad Caphyas ab Stolis

1 POLYB. IV V. 5.2 POLYB.. IV, 3, 4. 3. TACIT. Annales, IV, 3. - De agro entheliato, qui situs erat ad occidentales montis Taygeti radices V. LE BAS-FOUCART, subis 296. Hoc jurgiuin edisseruit VICTOR BkRARD De arbitrio inter liberas Grae

corum civitates, p. 6-8.4 POLYB. IV XXXII, 6-8.

47쪽

victis, Lacedaemonii, a praetore rogati, duo millia et quingentos pedites atque ducentos et quinquaginta equites a Se mittendos confirmaverunt 1in. Verumtamen plerique Spartani societatem quam inviti iniverunt deserere cogitabant. Nuper, ad fines Megalopolitanorum castra metati, magis, teste Ρolybio,

spectaIite eVenium ObSerVare, quam Ociorum officio

fungi curabant 2 . Itaque eis amicitiam Suam offerre AEtoli concionati decreverunt 3). Quid tunc Lacedaemone actum sit olybius haud abunde retulit. Non longum fuisse certamen ab adoleScentibus cum principibus institutum verisimile est Ephori, quum se haud satis Iultos vid oron et Ρhilippum minorem aetate esse arbitrarentur quam ut interveniret, non restiterunt. Ex his duo. alio nomine Adimantus, alter nomine nobi incognito, ab omni contentione abfuerunt, quanquam novae re eiSincommodae videbantur Adimantus maxime ab impro

batione vix abstinuit. Reliqui ephori, inhonesti et ineries viri, tolorum partes secuti sunt ii Foedus igitur

ictum suit, at fortasse ephororum ope, non Vulgatum

est 53. Nova Lacedaemoniorum consilia tam occulta habebantur ut ab eis Cynaethenses, in toto bellum gerentes, auxilium peierent 6i, et mox Aratus ipse milites ex formula suppeditando posceret Lacedaemonii autem, quasi foedus Servarent, equite pediteSque miserunt, at quidem paucos 7ὶ Τunc annus 220 a C. in exitu erat 8ὶ.1 POLYB. IV IX 10; --I XV 6. 2. POLYB. IV IX, 6. 3. POLYB. IV. XV, 8. 4. POLYB. IV XXII, , T. 5. POLYB. . IV XVI, 5.6 POLYB. IV, XXI, 5-8. T. POLYB. IV XIX, 1, 10. 8 POLYB. IV, Iv, 9 XXVI, 1.

48쪽

Subito persor turlhilippum ad Achaeos juvandos cum

oxercitu Corinthum pervenisse. Ρlurimum enim auctoritatis apud eum habebat Aratus, a quo Ormatu erat. Adolescens ille audax et elix, atque, ut ait olybius, ex ea domo ortus quae semper summi terrarum imperii spe et cupiditate ducebatur, tenebat, quam optabat, occaSionem amplam initi armorum aciendi. toli Vero, eloponneso direpta, in patriam rediverant l). Ita Lacedaemone partes Etolicae e Macedonum regis arbitrio undebant, si ei dimantus societatem cum 2Etolis furtivo initam patosaceret. Animum tamen non submiserunt et conspiraverunt ad arma Macedonibus inserenda. res ephori qui pro lotorum partibus stabani jusserunt omnes juvenes ad inurvae Chalcioecae

Ianum cum armis Se conferre. Ad eos congregatos ivit Adimantus. Nunc ad optimates et Macedones defendendos obstinatus, Lacedaemonios hortari coepit ut non solum uacodonibus bellum insurre non cogitarent, Sed etiam, recentis beneficii memores, eos honorifice acciperent Vix autem sermonem hujusmodi exordiobatur, quum adolescenteS, impetu in ephorum facio, eum in te

ficiunt, et una cum ipso nonnullos ex optimatibus 2). Ceteri ephori, haec quo essent eruptura timentes, bis ad Philippum legatos miserunt, ut animo acciperet Adimantum et alios interfectos cives tumultu Vere auc-

1. POLYB. IV XXIs 1-2 V., CII, 1.2. POLYB. IV, xxII, 6-11. Si Polybio credis, seditio illa ante structa erat a tribus ephoris qui Etolis laverant et nunc, metuontes ne Philippo Omnia quae acta essent Adimantus aperiret, hunc perdere volebant. Ita res se habuisse haud verisimile est. Tres illi ephori occulte o tuto Adl- manium ad mortem dare poterant; at contra eo aperte palamque in Oucione intersecto, quum Philippi causam ageret periculo obviam ibant et velut nitebantur ut sua consilia acedonibus indicarent et in se summam severitatem fortasse attraherent. Ergo seditionem illam inconsultam neo ex ante praeparato factam suisse credimus.

49쪽

- 35 tores suisse necnon Lacedaemonios in sua amicitia permanere 1ὶ Ρhilippus aut0m, vel potius Aratus et alii

familiares regis qui summae rerum praeerant, Vera compererant ex nonnussis principibus Spartanis qui fuga ad Macedonum regem Se receperant. Itaque inter eo qui circa Ρhilippum orant, alii ei auctores erant ut in Lacedaemonios saeviret, alii ut saltem in vulgi turbatores animadverteret et rempublicam suis amicis traderet 2). Aratus Vero, prudens ei temperatu vir, iam cautus ut saepe timidus videretur 3ὶ, hilippum in sontentiam modestam impulit, Spartanorum seditiones non ad eum pertinere, quum eos Antigonus liberavisset, praesertim quum ad Versus communem sociotatem nihil doliquissent et se officia odiorum praestituros polliciti essent. Omias ut Petraeus, ex cohorte rogis sumiliarium, Lacedaemonem missi sunt, qui foedus firmaroni. Deinde hi lippus Corinthum rediit, ubi sociorum togati bellum AE tolis osse inserendum consonserunt ij. Hoc sui belli socialis initium. Vix Macedonibus prosectis, Spartani qui nova res moliebantur ad consilia sua reversi sunt. Ab his modos ephori eo perducti sunt ut legatos a sociis missos ad auxilium contra H tolos petendum dimitterent sine responso. Quin etiam, paulo post tolorum arcessita est legatio, et promtissime eorum nomine Machatas Spartam prosectu QSt. Interim ophori alii erant creati quorum ope actio adolescentium regem lege restituendum si amicitiam cum 2Etolis sine turbis saciendam sperabat Ephori

50쪽

vero optimatibus indulgebant. De Heraclidis in regnum

restituendis statim deliberare recusaverunt; at quidem, quum adolescentium seditionem metuereni, achat, concionem inviti dederunt. Concilio populi statim advocato et Machata audito, diu de proposita re certatum est. Seniorum nonnulli, revocatis populo in memoriam AEtolorum mutesiciis, qui haud pridem per Laconiam populabundi essent vagati et perloecos mullos abduxissent, ad extremum auditoribus persuaserunt ut Macedonum amicitiam colerent. Sic Machatas insecta re ad 2Etolos rediit.

Τum qui rebus novis Studebant, i rursu agere et ephoros velut nuper Adimantum perdere conStituerunt. Rursu quoque adoleScente propositum perpetrandum susceperunt. Qua die quinque ephori caerimoniarum officia ad sanum Minorvae exsequebantur, ex adoleScentibus qui pompam ducebant nonnuui subito magistratus invasurunt et ad aram interfecerunt. I senioribus ipsis quidam trucidati sunt. ostea seditionis auctores eis qui Elolis uerant contrarii exsilium irrogarunt et, optimatibus in terrorem sic conjectis ephoro e Suo numero elegerunt, qui ab Etolis foedus sociato potiverunt. Ρraetersa actioni illi, ut consilia sua ad emcium totum adduceret, restituendus erat Heraclidarum

prinoipatus. Si olybi narratio me non fallit, adolescente Cleomenem mox reversurum exspectabant et pro

eo agebant procul dubio ipsum toto animo intonium esse ui in patriam rediret cognoverant. Interim de ejus morte auditum ust. Tunc ephori alterum regem crearunt ex gladis Agesipolin aetate puerum. Alterum regem, Eurypontidis praeteritis, Lycurgum quemdam elegerunt, ju majores quidem Solio nunquam usi orant; lii vero, ut alliolybius, talentum cuique ephO