Defensio Friderici Staphylii aduersus Philippum Melanthonem, Shuuenckfeldianum Longinum, Andream Musculum, Mat. Flacc. Illyricum, Iacobum Andream Shmidelinum, aedificatores Babylonicæ turris Martini Lutheri. Opus elegans, recèns natum atque editum

발행: 1560년

분량: 143페이지

출처: archive.org

분류: 범죄와 처벌

2쪽

MODESTA REFUTA

Vim tardius tibi Philippe Melanthon,

caeterisque aduersariis meis,quam aut personis dignum est vestris, aut multorum de me expectationi par re iras -- - - spondeo, nolim id fia

temptu vestri, quos familiares dilexi, adlier sarios non odi: Sed partim,qui propter functio nis meae crebra negotia,tantum otij praesertim hoc toto propemodum anno, cum peregre abfuerim domo non est mihi concussum partim, quia non minus gauisus sum,quam dolui, com tentionem huius causae in eun in quo nunc est, locum tandem deuenisse Laetor enim certe, quod cum omnes eluctandi neruos intendistis,interea nihil asseratis nihil dicatis omnino, quod non allatum dictuque sit prius,quod non ab iis seetariis,quorum tu Melanthon i galeiaque tui disciplinam consectamini, agitatum sit olim in omnes partes, Varieque controuersum:

3쪽

DEFENSIO unde spem cepi haud inane, eudem vobis re stare exitum,qtio omnes alias haereses oppressus essed concidisse videmus. Doleo vero quidem,te hominem do etiam, nec male de bonaruartium disciplinis meritum,consenescentem ab ea causa non desistere, quae abs te defensa, cxitium:deserta, tibi is ullis aliis salutem posset asserre. Doleo praeterca, cu nullae apud vos prioris amicitiae leges valeant, cum nullum pacatum de sarcienda concordia probetur conlilium, cum nulla denique logitima iuris disceptatio amplius habeat locum, sed hostili serocia, sed insanis clamoribus, sed tumultuosis cocertationibus omnia geratis nihil modeste, nihil

sedatis animi seruoribus. Doleo, inquam, in tata rerum omnium conuersione,te, Philippe,impetum in me, nihil in te hostili animo moliente, facere nunc maluisse, quam in ullos alios, quorum tela adhuc cruenta haerent in persona tua.

Atqui istud studium tuu quanto diligentius expendo, tanto aegrius huc magisque ipse inuitus trahor abs te in hoc scribendi certamen. Quamobrem si perte Philippe,tuique smiles suum esset ius Ecclesia mediocriter saluum

atque integrum, ut saltem eas, quibus me,priu tim extra causam communem opprimere statuistis, controuersias liceret publico iudicio at que ordinario vel componi, si sint sanabiles: vel legum vindicari poenis, si contumaces: nae,ego

4쪽

FRIDERI. STAPHΥ. haudquaquam in hanc vobiscum concertandi arenam descenderem in qua idem iudex , qui

actor: ideretis,qui arbitem sed lege agere certa, usitato iure, vera ne sint recitationes vestrorum dogmatum,an criminationes falsiae , cura creta ea, que vos iam pridem edidistis, sparsistis, quaeque altas iam egerunt in animis multorum hominum radices, reces eo atque edo in lucem. Eamque ob causam in haec comitia distuli r sponsionem meam, sperans fore, ut praesentes de hac,quae inter nos est, lite disceptaremus, iudice ordinario. Hic esset enim Philippe, legitimus agendi modus, haec usitata inueniendo ritatis via. At vero quoniam huc non venistis, iam audacia est essectum vestra, ut receptae leges conticescant,ut oppressa langueat authoritas iudiciorum, Ut instituta Maiorum contemnantum idcirco frustra me id consueto iure tentaturum intelligo, quod iam pridem iniuria vestra sublatum in Germania est: quando causim habere potiorem hi, quibus deceptimultitudinis parata susti agi sunt, existimantur. Haec sane legitimi tribunalis euersio, hic disceptandi nouus mos, haec ipsa rerum omnium miseranda perturbatio cogit me, ut mihi iam necesse sit vobiscum agere, non more Maiorti, non iustis legibus Ecclesiae sed ex comuni haereticorum inueterata consuetudine: qui prompterea semper quasi πο ωθεὶ pugnare malue-

5쪽

DEFENSIOrunt, quam ut, si cominus aut συς αδla manus conserant, non aliquando legum vinculis pro pius constricti teneantur. Quae pessimi exempli a vobis interducta nouitas me abducit eo, quo praesentem Ecclesiae ruinam nefarisco natus vestri impellere coeperunti eamque nobis legem ponunt, ut nunc eminus cogamur scriptis

dimicare contra vos, non viva voce coram. ne

que prssidente iudicum decuria, neque expresssis legis vigore:verum absente antagonista,& iudice de disi eptatore imperito populo:inter cuius obtutu veritatis aspectum ut Demosthenes inquit magnam es caliginem,nouistis. Quin ea quoque,te Philippes tuos commilitones, oppressione Ecclesiastici iuris fretos, videmus, nullius pigere fagi iij,nullius menda-cij pudere aut ea lumniae: quippe cum dubitetis rem vestram pos veris documentis defendi, omnes ingeniivires ad maledicendum conuertitis,hac fiducia elati, quod etsi ipsa ea, quae infixeritis vulnera, facile sanari posse non ignoreti cicatrices tamen eorum, quae tollito possint,ese remansuras unde saltem vel liuor aliquis aspersae calumniae appareat, tanquam Veri

quaedam similitudo. Itaq; iam videre est, quam

furiosa in vobis exarserit, & quam immanis calumniandi maledicendique libido,ut etiam sagitia non dubitetis in fraudem comminisci,quibus honestas personas, laude vitae anteactae Ve

6쪽

FRIDERI STA PHY. 4nera das, conamini deformare, cum doctrinam conuellere non possitis. Nec recens ista est hae reticorum, sed vetus machinati, etenim quam atrocia erat illa,quae Arriani in D. Athanasium confinxerant,facinora Mulierem subornarant coniugatam, quae se vi ab Athanasio compressam quereretur proferebat abscissum brachiu,

quod Arseniscuiusdam esse, quem interfecisset

Athanasius, criminabantur scientia artis magicae illum multa patrasse scelera.Vera lis esse, quoad res in iudicium pertracta non suit, credebantur omninino. At vero, postquam causa est examinata per iudices,innocentia sancti viri magis effulsit, Arrianorum patefacta malitia est. ud nostro tepore accidit generoso Principi, Duci Henrico' Deus immortalis,quorum ille facinorum non insimulatus est,cum ab aliis, tum ab ipso Luthero Sed iudices Ducem innocentem compererunt: in Luthero, similibusque turpissimorum mendaciorum resedit infamia. Ad me vero quantum attinet, calumnias conteno vestras, fretus firmitate honestae vitae mes, quando nullum theatrum virtuti conscientia

maius est. Equide uniuersos vos prouoco, si cora aliquis e vobis probrii ingerere mihi aut crime obiicere sustinebit.Versor in luce hominu, in aulis Principii,maximeq; Augusti mperatoris, Inclyti Ducis Alberti Bauarici: quoru Vtrique, qua uis immerito, a cosiliis sum: hos ego

7쪽

DEFENSIO iudices magistratusque meos agnosco atque profiteoriapud hos, si ingenuὸ mauultis, quam scelerate agere censeri,actionem iure legum, si quid in vita reprehenditis mca,instituite coram in consessu legitimi magistratus, non in angulis ossicinisque naicographorum quemadmodusicere consueuistis. Nam si ex libellis istis vestris, quos in me eiaculari soletis, maledicta, quibus illi reserti tumescunt, dempseris: si conuicia in contumelia conficta, pra pia os vcstrae

hetoricae flosculos, resecueris:quo ita remanebit,quaeso pars orationis vestrae Non ignotum vobis est,homines natura se propensores, Ut vitia aliorum exagitari malint, quam praedicari

virtutes,audire: quod hae, quoniam rarae sint, perpaucis arrideant: illa,quoniam in s nita propc modum atque peruulgata,communem Vulgi morbum solentur. At mirum profecto te, Melanthon, hominem studiosum maluisse artificium vitiosae rhetorices ab Aeschine mutuari, criminatore impudico,ut me obrueres calu-nia,quam veras virtutes imitari in Demosth ne oratore casto atque ciuili: ne tam errores cogare tuos cognoscere,quam agnosci veritatem odisse. Sunt, qui tametsi alias tibi non male velint,mirentur tamen,quod, cum iuuenis grauitatem senilem aemulatus sis, nunc senex iuuenilem petulantiam imiteris, an, quia senectutis vitio bilem secus concoquere non possis, Vel, quia

8쪽

FRIDERI STA PHY. quia immoderatus tibi dolor quispia eas adeo

impura contumeliosasque voces exarserit. Ucrlim, utcunque istud sit,non inquiro: grauibus viris certes& cordatis video istud studiutuum minime probari,ctim non sol in Christianae charitatis videare,sed ciuilis etiam decori penitus esie oblitus. Atqui nulla alia mentis malae sibi consciae in te si essent inditia, vel ista profecto tam seriosa maledic edi libido ab ude posset num Christi sitis, qui mansuetudine nos docuit,an sathanar,qui arrogatia est author c5tumeliae, discipuli In libello nostro hac me vim spero modestia,& verboru lenitate, Vos iure ut nullii possit verbuissendere. Ipse Christus mihi testis nunc est, qui id e mihi deincepserit iudex,me in hac causa nihil egisse, nec agere vel ullius odio hominis, vel ulla spe priuatiemolum et i,vel ullo ut male uolt falso dictitat)studio ambitionis Deti autem deuote precor, ut luce veritatis in nobis, charitatis igne accedat,ne nos odiu occaecet, ne aut veritati pertinaces obluctemur, aut patrocinemur errori

impudetes,neue etiam quid diuini nominis gloria indignu faciamus, Malienti ab ossicio hominis Christiani. Noli igitur me speretis, oratoriae sacultatis vestrae fore malitiam, cum conuitiorum probra obesse soleant quam plurimis, prodesse nemini, nec tam eradicare, quod falsum, quam quod veru est, plerumque euertere.

9쪽

DEFENSIO Dicis te,Melanthon,resp5dere Criminationibus Staph li, quaena,obscero,istae sunt criminationes meae I ateor equidem me, quae illae&quales sint,nescire, nisi dogmata ea, quae pr prie vestra sunt,& a me recitata, criminationes

velis dicere. Collegi sentetias vestras, inanino bona fide collegi: nihil decerpsi, quod ad integritate sentetiae pertinebatmihil admiscui, quod erat alienum: sed dico, constanterque ase firmo,vestra illa esse, vestris expressa atque evulgata libris:atque hoc ita cum dico esse, polliceor me ubicu queri quado suerit opus, pro baturu .Quapropter te,Philippe, decuisset, non generatim,incerta ut esset responsio, sed nominatim, quid proprie vestriim esse,quid alienu, agnosceres,exprimere: ut si falso allegassem,falsarij criminis reus damnareta si vero, Ut aut re cte illa habere euinceres,aut retractare tanquaambigua, aut prorsus aquam errata, quae in hominem cadere possent, abiiceres. At horum tu nihil omnino. Nec mirum: κλεπI ira Aὰλ Gιας p c, inquit Euripides. Nam

cum non ignores, uniuersum nouae institutionis vestrae corpus, variae pestis contagione inflatu tumere intus, foris scatere foedissimis carcinomatum hulceribus: tu igitur,vitio tam improuidus, quam parum selix medicus, si quidede salute totius corporis desperes, palliata cura,Vt medicoru verbo utar,rem aggressus es,

10쪽

FRIDERI. ITA PHY. cum diffidas uniuersam pestem, qua tibi libellus meus aperuit,tolli posse,ium initio tu foedissima quaeq; pallio obducis, ne queat cerni:deinde strum is aliquot adhibes scalpellum, ne nihil

egisse videare. Itaque insidias tu tegere, clarissimaeque luci tenebras offundere ut possis, de industria colandis materiam disputationis, ordinem perturbas,ne videlicet queat lector, quid responderis, scire: modo te sciat respondisse. At enim tibi fros libri mei sortasse durior visa est, uit claua re gereres, dente irritati animi tui in cauda parteque posteriore libelli infigere maluisti a pixi de Hesiodeae Padora exorsus, si a capite ipsius causis auspicari negotiti. Si hoc rhetorices tu fartificium. Ego vero cum a sophisticis animo abhorrea, quia delector apertis: de studio, quia huic ego opera arti dedi nunquam: proinde vagii istum exultatorie velitationis tu qcursum no sequam sed conuertam me ad ea,que

proprie sunt litis nostrς quaeq; tu in libello culpa meo: caetera autem, quae tu partim couician

digratia,partim ut caligine obducas causae, admiscuisti,pr teribo. Atq; vero ne exordio dees set κλαυνυ res σωπος, me confestim in thea

trum producis,accusasque rassugij,flagiti sanὸ

haud leuis, pq sertim in corona tus cocionis:credo, ut me tali ornatu epitheto statim initio comendatiorem saceres tuis discipulis: quibus abs

te li persuasum esset,me arcem euangelij prodi

SEARCH

MENU NAVIGATION