장음표시 사용
11쪽
disse, ad castra profugisse Antichristi, ne sacile
mihi, qui a vobis transfuga sim declaratus, hahitur fidem, si aliqua do enucleatius vestra mysteria retegere conarer, videantur. Ita falsum nefaria insectatione priuata vitae meae iter struis ad euersionem doctrina Catholicae, δδυχ CYs κακω τ α Ιων, ut Orestes inquit. Sed vi,ppi collocamur, qu froabs te,Melatho,
unde demulo sugi a quib'ξ ad quos quonia me publice perfidis crimine accusas,iure isthic abs
te mihi quaerenda sunt non, quia tu dixeris, id circo sit verum continuo, sed quia habeas eius rei certa documenta, quia possis producere te-ses minime irreligiosos. Vrges vero tu me cogor equidem nunc vitae meae rationem reddere publice, cum id, si necessarium videretur, ad priuati examinis iudicium pertinebat Vixi sane diuersis in locis, Mita vixi, ut neq; me vixisse poeniteat, neque eos, quibus cum vixi, taedeat pudeatue consuetudinis meae. Adolescens primo
Cracouiam prosectus sui, deinde Italiam per ij
studiorum causa, postea Vitebergam me con tuli ad vos, mantique istic annis plus decem, ut penitu quae Luthero esset aduersus Ecclesiam lis,cognoscerem. Inde verb,Smal caldicum bellum cum esset coeptum geri, ad meos in Prussi a reuerti,ducique Alberto,te suasore, cognatis meis, cum is pius me ad se in famulitium accersivisset,operam condixi,primum ut essem in
12쪽
FRIDERI ITA PHY. Academia pro se r, sed mox, quonia huic sunctioni renuntiabam, ut costiarius. Quas autem haereses ibi in populo, quas dissensiones ter professores offenderim,quam diuersa studia voluntatum in cunctis ordinibus, longu esset commemorare, imprimisq; in quas me publicas conciones traxerint sectarij, naphaeus, Poluphemus, Hahius, Malij. Non ita multum post, Noreia berga profugus, in Prussiam venit Andreas Osiander. Qia cum in Franconia naufragium Viten bergensis Theologia secisset, Marcionis scapham arripuit, eaque in Baltici ninis oram vectus, diu logoque tempore sepultam Nestori atque Manichaeorum placita secum asportabat. Me autem initio, uti tu scis Philippe, is seditiosus homo inuasit, traxitque inuitum in illud, quod diu quaesierat,contumeliosum certamen , prosecto ulla ratione vel ecclesiastici alicuius muneris, quod nullum unquam suscepi aut gessi vel offici academici, quod iam pridereliqueram, sed quod interrogatus a Principe dixeram,dogmata Osiandri Manicheae, Nestorianaeque haeresibus esse finitima. Id si andro
cum esset renuntiatum, coepit ille eam, quae in de mox secuta est, tragoediam excitare in Prus si a Qua autem in contentione, quo etiam hortatu tuo, non leniter implicabar, qualem virum te, quam constantem praebueris, ego oblitus
non sum,meminerui complures,nec literae cre-
13쪽
DEFENSIObriores tuae sinent obliterari. Sed lixe nihil ad
causam. Issam vero nactus occasionem,cum pene inuit retinerer a Principe,nec Vlla spes propter nouitatem flandrini dogmatis appareat amplius restaurandae Ecclesiae,seci,quod Christianum homine decebat, ut, quia animus a vestris dogmatis iam abhorrescebat,corpore etia, ut abessem longe a vobis,dedi id operam. Prussam itaque reliqui, cognatos,assines, familiares deserui, rem domesticam magno affectam detrimento neglexi, in Silesia me meosque rastuli, Mad tempus sedem fixi Nissae. Haec ita facta esse,& non secus,nemo non nouit,nisi qui non nouit me. Q ijd autem in hisce rebus est Philippe quod ullum habeat speciem fugae quod
ullam transfugi suspicionem aut aliquod sagitiosae desectionis crimen Vixi equide ut an te dictu est diuersis in locis,vel literaru gratia, vel co fici edoru causa negotioru, vixi honeste vixi in culpate,vix modeste. Eius', anteacts
vitae meae non solicoru, apud quos couersatus sum,& qui minus mihi sunt,quam vos,irati, honorifica possunt testimonia proferre, Verum etia4 vestra, tua Philippe,imprimis. Toto illo tempore, quo sui Vittebergae,an vllae de me sunt delatae quae rete an accusauit me quisquam in iudicio an sum unquam in vestro cospectus consistorio in Denique cum Vittembergam relinquere,an tum aufugi turpiter,uel disi essit honest ε
14쪽
FRIDERI. ITA PHY. 3neste Tu in hospitium venisti, valedixisti mihi, ego tibi viciscina, itemque alij pariter. Ex Prussia quide discessi, inuito propemodu Principe, Mamicis: at neque tibi, neque caeteris Vit-tenbergensibus ille discessus meus fuga, sed re ligiosa contagiosi pulueris excussio videbatur esse, quandoquidem Osiandri venenu non minus vos detestandum existimabatis, quam ego Vtrorumque, hoc est,& vestram,& Osi adrinam pestem detestabar. Atque etiamsi Prussia idcirco penitus non absque magna iactura aliquot milliu deserui,ut omnis generis haereses no tum animo, sicut iam pride seceram, Veruetiam corporis absentia, quod iam tu faciendu decre uera,vitare possem memo tame poterit asTrma re, me fugisse ex Prussia, unde,spote mea migraui, no discessi coaetiis, sed retentus potius,s modo voluissem. Quid tu ad haec Philippe Nihil
potes,nisi ita factu fateri:sunt enim hic tibi nec ignota,nec dubia: quae mihi potius laudi ducenda, quam male interpretanda iudicasti: quo pacto igitur ea in trassiugi crime detorseris)Nuci voluisti inquis,in ecclesiis nostris docedi munus suscipere: Lubecce ut esses vel Augustae,vel Brunsvigia superintendens,recusasti: ad Duces Megalaburgeses, cu te expeti sient, ire noluisti: ad Papistas maluisti,si ad nos migrare,atque sedem constituere.Recte:veru dicis Philippe Athinccine istae lachrym 3 Quaero autem, cur hoc
15쪽
DEFENSIO hi non licuerit sacere, illud recusares Nun- qis dego in verba vestra aut dogmata nqua iurauimuSclauus ego vester, aut macipi u unquasui, ut mihi esset nefas recusare, quod nollem, migrare quo vellem An hanc ob causam tibi sum transfuga, quia Catholicam Ecclesiam simam plexus, Synagogam detestatus vestram Nost tibi hoc miru Philippe: quia istam vestram, non Ecclesiam iudico esse, sed sentinam omnium haeretium: illam c5tr esse columnam basinque veritatis. Si in hoc transfugi aliquod peccatum est, malo equidem hic transfuga dici, ut sempiterni supplici,cruciatum effugiam,
quam istic haberi domesticus, ut peream Vna vobiscum. At enim inconstanstia estaeuitas est, aduersari his,quibuscum ante vixeris familiariter: na, ut stoicis visum fuit, insipientis estis
tare sententiam,poenitere praeteritorum,ac dicere,Non putaram: contraque se falli posse, nocredere: de opinione n5 cedere, sapientis. Zenonis haec sunt hominis non ita indocti, quam Vehementer inhumani: cum errare,decipi, falli aut fallere,sit quidem hominis non preclare agentis, sed hominis tamen non prorsus scelerati. Uerum hoc non solum tu, sed Milli solent clam obiicere,qui sic Athenis tutur pallio, ut Romae liceat esse togatis:quique apud Luthe ranos cum sunt, me proditi euangeli insimulant, cum apud Catholicos, factionis Luthera
16쪽
FRIDERI STAPHΥ. 9nae. Nimirum quasi ego,velut Epicureus quispiam,diis sacrificem soris, cum eosdem tamen domi negem prorsus existere. Tam procul certe ab utroq; scelere abesse volui semper, quam longe lateque vos, cunctosque alios cupio, si corrigi non velitis,a Christiana Rep. extermi natos,vel si corrigi, ad gremium Ecclesiae receptos, cernere Scio equide, quod recesius ab Ecclesia esse potest humani arbiti ij,reditus autem non nisi benignitatis diu in . Cuius rei exe-plum citius possum,quam uidetem causam a C. ferre Arcesilaus enim philosophus quaerenti, cur multi ab Academia ad Epicuri desceret, vix pauci redirent,respondit,ex viris eunuchos gigni pose, ex eunuchis autem viros nequa quam Sic haeresin vidimus nata ex verbo Dei, verbum autem Dei natum ex haeresi nunquam audimus,nec legimus spiam siue quonia angustior via Ecclesiae est asperior ad salute, siue quia semitae haeresium,propter illecebras, sunt
amoeniores ad fraudem: propter eommunem
vulgi cursum, patetiores ad interitum Eamque ob causam, credo fuit semper maius gaudium angelis de recuperata Vna oue, quae perierat, quam de seruato uniuerso grege, qui nusquam aberrarat. Impingere quidem ac labi inconstantis est, fateor: resurgere autem cum possit S,
nolle,hominis perditi. Atqui vero potest fieri, ut D. Augustinus censet, ut animo quispiam iit
17쪽
DEFENSIO in Ecclesia corpore foris,uicissimque animo soris, intus corpore. Sed horum iudex Dominus. Inconstantis quidem leuitatisque nota minim Ecaret, qui deserto veritatis orbe, ad errorum asyla confugiti sed hic remanere, illuc non reuerti, non solum inconstantis est, verum peruersi hominis etiam Magna sui inconstantia, magnumque dedecus deficientis Petri, gloria autem titia maxima reuertentis. Paulus Ecclesiam, dum errabat, persequebatur hostis: eadem conuersus, mox ut fidelis ciuis tuebatur Augustinus vero quid Zcertὸ quoad Manichsus erat, haeresin propugnabat. Ecclesiae obluctabatur: cum respuisset, castam ei fidem praestitit semper Osius Cordubensis praesul, fraude deceptus Arrianorum, imprudenter subscripsit Syrmiensi Synodo:admonitus autem ab Episcopo
Alexandrino, errorem correxit, ad Ecclesiam reuertit. Quanquam vero ingens peccatum est, priuato aptu publicam causam Ecclesiae sacere deteriorem, at nullo modo profecto tantum tum putandum est,erroris commissi, quam di missi pertinax defensio. Non inficior,me nonnullis vestris circumuentum suisse, S imbutum opinionibus,communique huius seculi tempestate longius aliquado a vero portu Ecclisae prouectum: verum continuo,Vt id potui per aetatem sentire. vela verti in statione recurri, anchoramque fixi eo in loco,unde me, Dei auxilios
18쪽
RRI DAE R I STA PHY. Iosio, in posterum nulli haerestu fluctus deturbabunt.Desinas ergo Melanthon mihi perfidio, sae desectiois stigma inurere, cu ,si mellita vene nivestra no satis caut vitaba adolesces,ea nucdetestor,ea nunc execror, ea nunc sugio homo
aetatis maturioris: sinas' scholis id licere Christianorum, quod Aristotelis Lyceo, hominis ethnici licebat, ne, quod veritatis proprium est, amicitiae tribuamus. Neq; temere a me hoc, aut prorsus inscite dici,ut imperiti suspicantur,neque malitiose,ut calumniantur non incerti hostes, sed vere atque pi ipse euentus ab ude demonstrabit aliquando. Postquam vero nomen personae meae sit graui oneratu invidia ac deformatu putasti, ad libelli mei oppugnatione deflexisti stilum, ac dicis illum esse αμα lis βλασφημῆρ, haec duo verba ex Demosthene mutuatus,&quod ille recte pro ipsius causae statu dixerat, tu in persona
meam eruerse cogessisti.Nam tametsi in αντι
γωριαῖς vestris quaedam est καIκνομα mea,non diffiteor verum aio categoria a lardoria &lla sphemia differre, parum quemadmodu ipsen incertus esse potest interpres sui Demosthenis ἐγω λοιδvloco,inquit, κατηγο eloti τέτα δια
μο iri γειρ. Ecquod certius requiris, interio
19쪽
DEFENSIO. tumeliam Vipsum causae nc gotium discrimen Proposui ego anti logias vestras in libro meo, easque a vobis quondam publice in uulgatas, a me nunc repetita duntaxat inaranti logiae si noxiae,si perniciosae sunt, Maccusationi illas, legum poenis subiici necesse est: sin minus, absolui oportebit. Intelligis credo, Melanthon, ea, quae est in libro meo , accusationem anti logiarum,non laedoriam,sed categoriam esse, multo minus ὀμὰ fles, βλασσιμ υρ quas ait Demosthenes hostibus it a suam cuiusque naturam
conuenire, te lese mutuo dicere. Quo fit,ut ipsemet te eius, quo me condemnas peccati, reum non obscure renunties. Quid enim plaustra ne
blasphemiarum sunt, si quos publice edidistis,
libros vesti os legimus, si excuti muris ea quoq;, ex diametro quae sibi repugnant, proponimus concilianda 8Si itaque blasphemi sunt habendi, qui anti logias vestras recitant, quo in loco vos haberi debetis,qui eas commenti estis, qui eas conscripsisti qui non dubitastis,eas,ut purum expressumque Dei verbum, populo venditare & discipulos vestros in illoru verba iurare cogere Addis porro, quod more rhetorices tirgante in genere coeperas, ut definire id sigillatim, asseris me non solum tibi ecclesiisque vestris rabiose o Vittent, ergensis Scholae urbanitatem Melegantiaria maledicere, sed libros etiam propheticos Mapostolicos afficere con
20쪽
FRIDERI STA PHY. tumelia. Huc ista tua legens , Philippe, non te hercule, sed Patrem tuum in te loqui sum arbi tratus,cui nox dies est, lux tenebrae. Quid autem tibi responderi ad ista debeat, uentu non
tam dissicile est. itiam quid piis auribus edisseri, disticillimum. Si te dico turpiter mentiri, recte quidem tibi responsum est, non enim est secus, sed p .aruni ciuiliter satisfactum piis viris atque modestis. Quapropter ne ego λοι loel
A bioetoes ut Diuus Petrus vetat, ain te omne excutere maluisse, quam ultu mordere, scenum. Nam quod dicis ne tibi rabiose tuisque ecclesiis maledicere, esto,quanquir id non seci, quale id esset I quani dignum facinus uiti bi fas est,tancitiam alteri cuipia Polycrati, maledicere uniue sis, quomodo iniquum, te malὸ audire vicissim a nonnullis Sed ego , sicut ante me obstrinxi,non ita quid iuris est, quam quid benignitatis nostrat,& licentiae vestre, sequar in hac respolione mea. Quamobrem ne cogar id, quod minime vere dicis, me verbum Dei assiacere contumelia, durior aliquo verbo exequare,peto abs te perquam humaniter, ut eius rei ullam vocem,aut quae minor est, unam literam ex toto libello meo roseras, cui ulla insit, non solum manifesta contumelia, sed aliqua saltem in Apostolicos aut propheticos sermones contumeli .e suspicio. Ego me non magistrum doctoru, sed Ecclesiae orthodoxae diici putu pro