장음표시 사용
21쪽
DEFENSIO fiteor, Christianumq; homine, atq; sic omnino edoctu, ut docuit Eccles' esse sermones Prophetarum atque Apostolorum ipsum Dei verbum: quo secundu Deu, neque sanctius quicu,
neque diuinius usquam reperiatur: cui fide habere firmam debeat omnes, refragari nemo: cuidem aliquid,quod adesse oporteat, sit scelesti sacrilegij,addi, quod abesse, nefariae haereseos. Ita plane de scripturis sacris sentio, num aliud tu in libro reperisti meo Non spero.Atque tibi si aliud videtur tu fac in scriptis meis, quod ego in tuis haec enim lex Diuo Augustino aequissima visa est propone publice adeoque
me non offendes,qui ultro tibi sim gratia habiturus Vertim dum id simulas, Philippe,agis longe diuersum,ut,quonia nimis muliebre putas fortasse illud Grecorum ακκίθιμ virilius sit imitari Tiberium Caesarem, qui, quod maximὸ cupiebat, simulabat se nolle: quod nolebar, velle voluit videri. I ecitaui ego in Antilogiis non sermones Prophetarum,non Apostolo ru, sed vestros. Atque hos dum commemoro, dum redigo in ordinem,dum legedo propono, clamas tu,nae sermones diuinos contumelia asscere. Quid obsecro tibi v. Melanthon monquidem vis certe videri, at vis prosecto penitus scripta ista vestra,& quas ex his collegi, anti logias, tanquam Dei verbum, sermonesque Apostolorum nos adorari,pro non incerto numi
22쪽
FRIDRRI. TAPHY. Iane coli debere Rom. Pop. C. Caesarem, quod dicta sua pro lege haberi volebat, execrabatur: nec iniuria:etenim lex est,no vnius aut alterius libido hominis, sed prude tum virorum decretum. Quanto isthaec arrogantia tua execrabilior, qui manifestos errores, planeque haereses iam olim damnatas, nos tyrannice iubes habere pro sermonibus Propheticis inpostolicis,atque pro ipso Dei veli, Quid tu aliud, quam
Sathanas,ut prostrati,te sermonesque tuos adoremus Recensere tua cedissima errata, quorunuc te pudet aliquo modo, si hoc est sermones Prophetarum Apostolorum afficere contumelia,nunquid errores tuos non exaequas scripturis diuinis,atque adeo etiam ipsi Deo ρ Qua aliam expectamus abominationem in templo Dei stantem videre Nullam profecto:Nam signa concurrunt reliqua. An pseudoprophetae multi non venerunt ξno multos seduxerunt'An
alias unquam plus refrixit charitas, magisque nequitia, quam hoc seculo nostro, abundauit In Ethnicismo forsitan, in Christianismo nunquam magis. De dissensionibus aute,quas Christus pr dixit, num signa dubi sunt De fide pugnant filius aduersus patrem, aduersus matrem filia, soror aduersus stratrem, contra Quam ob causam veroξQuia dum tu tua, alij Propht-ta sua dogmata esse expressum Dei verbum asse seritis, dumque auditorum alij tua amplectun
23쪽
DEFENSIOtur, repudiant aliorum,vicissimque alij tua abominantur,& praeserunt vel standri, vel Caluini, vel Illyrici, vel Suenckset dij decreta, an mirum est, ex tali opinionum diuersitate su-gnantia non sol sim in multis prouinciis ac se bibus, verum etiam in singulis domibus tantasese,iamque nefarias de fide contentiones Micum te adorant Idolum suum, illi alios,& singuli diuersos,ea ne demum Schismata miramur uenire Dicis impios esse clamores meos, qui voci sereresse diuinum sermonem ambiguum,
reluti cr*ιγ aenigmata,ac potius μῆλον ἐμάlo . Contumelia qui de grauis est, inquit Hippias apud Plutarchum, sed longe grauior Calu-nia,quod haec legibus coerceri non potest, illa potest nonnunquam. Nuquam dixi,multo minus vociferatus tum, Philippe, diuinum sermonem esse aut Sphingis aenigmata, aut pomum litis Vtrumque est figmentum tuum, non dictum eum: ac nisi improbus mauis, quam ingenuus hostis videri, proba,quod asseris: ostende, quod occulcas,scilicet ubi nam istud dixerim, scripserim, vocis eratus sim,monstra: ego etenim nego: quare, quid te deceat haud ignoraueris. Nec etiam illud, quod dicis me clamare, diuinum sermonem ,hoc est, scripturam S. esse per se ambigua,est ex omni parte veru . Etenim quis Christianus ita vel insanae mentis est,uel fidei catho
24쪽
uinarum scripturarum authorem praedicamus,
arguat ambigui fallacisq;,veluti Pythium quedam Apollinem, oraculi Oro te, Philippe, ne me,vllosite catholicos tam nefarij,tamque blasphemi flagiti graues inuidia apud populum.
Nunquam in mentem mihi ulla venit de certi tudine scripturarum dubitatio,tantum abest, ut istud voci seratus sim alicubi Quanquam non inscior, S. Patres aliquando obscuram esse ambiguam scriptura dicere:at profecto nequa quam hoc animo, quod ipsum Dei verbu existiment per se fallax incertumue esse,aut obscurum,aut ambiguum, quis enim possit lucem te nebras credere8 sed quonia non omnibus ob tingit aeque excellens mentis lumen, cum alij obtusius,alij acutius rectum scripturae sensum queant cernere, sit, ut illis obscura, his aperta&clara videatur. Si hoc locutionis tropo quan
quam ego me ita locutum,non memini nuc vel ego vel alius quispiam, veterum authoritate fretus, diceret, S. Lacram ambiguam esse,num idcirco diuinum sermonem contumelia,ut tu cesses,
affecerit Erras Philippe, vel potius sciens volens' peccas, odio mei,amore tui. Quid enim politia Mosis nonne magna ex parte est allegoria adumbrata de sutura luce Christi &Ecclesiae si omnia quae aut Moses nobis aut, qui huc secuti sunt,duces, Prophetae,ac Reges scripta reliquerunt, non nisi ad literam seu historiam
25쪽
D EFENSIO exigi,nec aliud in iis nisi mihJορ retinendu putas,quatam tu sylvam infinita aperias absurditati Exempla tibi possem varia referre, si sit pus,quae ipsemet praesens cognoui.Quid aliud, nisi istud dogma tuum, Philippe, Anabalistas in
eum traxit errorem ξ Regnum Dauidis somnia bant: Uxores tot licere,quot libeat,ducere: in cesta committi, peccatum esse non putabant exemplo Lot. Nam dum γεητcρ solum secuti sunt, catholicum sensum amiserunt, eumque in errorem,te duce, iuerunt praecipites. De Propheticis sermonibus quid opus est lite si ita Dperti sunt, si nil habent abstrusi, si nil obscuritati . quid attinebat Philippu Apostolum interpretari Esaiam Eunucho Candaces reginae familiari Quid sibi ipse Dominus voluit, cui rabolarum inuolucris abstrusos sermones suos haberet ad concionem populi mec sane ipse scripturam sacram interpretatus suisset suis discipulis, nisi illam arcanis resertam mysteriis, varieque posse, atque ambigue intelligi. Epistolas Pauli sorsitan 'dices planas esse atque apertas, intellectuque faciles, ut illas interpretari non sit necessarium, satis de gene re sermonis lectorem admonere. Ita tu quidem, Philippe: Verum quid Diuus PetrusξCer te esse δυσνόη Ια pleraque in Pauli Epistolis dicit,quae indocti, hominesque instabiles soleant, cum ea non rect intelligat,perperam maleque
26쪽
FRID AEL STA PHY. I detorquere in suam ipsorum perniciem. Iam vero multa autem hic praetereo si ipsam et de se seriptura sacra testis est,quod sit abstrusa, quod multis recondita mysteriis, idque adeo etiam, ut ambigui ex se, perniciosique sensus queat promi quid est Philippe, quod desideres amplius Causas autem si foriri cur diuini sermonis saepe absconditi sint, requiris Antiquos consule scriptores, Clementem, Alexandrinum, Epiphanium Basilium Magnum, huius fratrem Gregorium Nagian genum: Latinos nostros, Ambrosium, Augustinum, item alios. Singulorum hic ascribi sententias, longum esset libri
eorum extat,reperies, quod asseuero Et ut ego ex patrum sententia, meam pronunciem, Deus
idcirco medullam diuinorum sermonum Voluit esse mysteria, quod haec, quia a verbo μυα , hoc est,ab occlude do nomen traxit, no cuimuis debeant, sed his, quibus ad ea Sacramenta clauis Ecclesiae data, certa lege patere vulgo
occludi Quid igitur PhilippeξNegas obscuros
diuinos sermones ΘAis ita apertos omnino,
ut nullum ulli possint ambiguum sensum praebere Ita Zaducaei olim, ut Iosephus reces et ita Arriani, ut Basilius Apostolici & Dimaeritae, ut Epiphanius. Quid ergo tibi vis,cum eas in Ecclesii Dei haereses reducisξPro te nunc respondebo, quoad responderis ipse. Hoc vis prosecto, primum, quia authoritas regni vestri pen-
27쪽
DEFENSIO det ex applausu seducti populi proinde huic
ut blandiare, ut hunc teneas deuinctum, ut hic sibi altum videatur sapere, persuades siciles intellectu esse scripturas, non ambiguum Dei sermonem, cuiuis sensum illius, hysteria obuia occurrere Credit hoc ita esse illiterata multitudo: Cui tanae, si cum illi rico tibi agedum,idem ius eripis,quod ei de tribuis vicissim si pugnandum tibi contra nos. Hoc enim Carme, μι κεἰν or Tli Anco lι κω ο oci κ, in Pontificio cem tamine improbasti semper, iam idem approbare coepisti in perduello Illyrico Deinde quoniam licitis nihil vos in concionem, nisi nudu, nisi purum,nisi expressum Dei vel bum afferre, scilicet ut hoc sallaci praetextu credant imperiti hom me coria menta vestra, locos communes
tuoGConsessionemque istam Augustanam, esse Dei verbum, esse sermones Apostolorum, esse Oracul. Prophetaru . Postremo id denique em cere vis, ut cum illud de nobis persuasum populo est,hoc de vobis etia habeat persuasum quasi, cum vos nihil loquamini, nisi scripturam sacram mos contra nihil ,nisi traditiones humanas hominumque commenta. Non minus in ore, quam in cauda veneni habet iste serpes: salsum est enim vos nudam scripturam asserre in Deublasphemia est,tuos locos esse Dei verbu: men iacium quoque, nos Dei verbum abiicere, humana decreta,pro diuinis plebi obtrudere. Sed haec
28쪽
FRID FRI STA PHY. Rhaec tu sundamenta in nobis scelera lyco fingis, ut mendacia in his tua exaedificata cum aliqua specie possis obubrare Ample in ta nos scripturas S. Et integras quidem, non sicut vos soletis vlla parte mutilas exosculamur oracula Prophetarum sermones Christi.& Apostolorum sacrosanctos habemus uniuersa denique S. Biblia,legem scilicet, Euangelium, recipimus,Veneramur,sequimur,& ea de integra quidem nulla parte sui truncata. Quod, obsecro,
nobis Dei verbum exigis aliud int vero, quo niam no hoc agi quas id ignotu sit tibi, sed illud, quod supra diximus: itaque ut certum huic quaestioni figamus terminum,aio hunc esse scopum uniueris litis non viri expressum Dei verbum habeat aut allegent, neutra pars enim hoc in loco sibi deesto sed viri verius Dei verbum
intelligant,rectius explanent, concinnius in te pretentur. Ea cum sit huius de verbo Dei, controuersia summa contentio, vos interea, altera eius parte dissimulata , vociferamini, traducitisque nos vulgo, quasi scripturam sacram nolimus esse controuersis religionis iudice. An non detestanda isthic vestra impudentia est Scribi mus,dicimus, testamur publicyamu priuatim, nos nullum velle huic liti iudicem , nisi solum Dei verbumat, O,uti vos, dimidiatum, sed in tegrum Jaoc est,&ipsum scripturae S. Textum, orthodoxum eius intillectum pariter, -
29쪽
Coh. Haec enim duo ad integritatem diuini verbi pertinere,docuit nos D.Paulus,cum ait:State fratres, aenete traditiones meas, quas edom estis, siue per sermone,siue per Epistola nostram. Eum Pauli locum consensu Catholicae Ecclesiae,non secus,atque iam est dictum,intellexit unquam. Verum tu Vt haec,quae copulata sunt,diuellas, Epiphani dictum profers nunc, protulisti etiam in colloquio vormaciensi,exea,quam aduersus Catharos habuit,disputatio,
σεως,ει Ogivota ἐκαςης odi θἐσεω τὶ δυ- να inu. Hoc Latine sic verti potest: Non omnia verba diuina egent allegoria, sed prout se habent. Speculatione namque indigentri sensu, ut sciri possit, quae cuiusque propositionis vis sit aut notatio. Quo ex dicto persuadere nite ris, adeo aperta esse ilana scripturarum mysteria ut quoniam allegoriis nihil habeant inuolutum, opus non sit operosa illa MCatholi-C S. Patrum interpretatione: it vobis sub hoc obtecto velam me, liceat non interpretari modo, sed vestras interpretationes etia, commentariosque esse purum Dei verbum, asserere. Quam porro multiplex una ista in restaus tua se occultat Melanthon 'Primum quia, ne ista impostura tua queat deprehendi, non
30쪽
assignasti , ubi id dixerit, & quo in loco, Epuphanius: deinde dictum Aut horis fraudulenter
mutilatum produxisti postrem 6 dissimulasti similes Epiphanissententias. quibus illud dictum potuisset rectius intelligi. Dixit Epiphanius, dixit verissime, non omnia scripturarum verba allegorica esse. Quid hoc ad causam Qualis autem ista tua est, et elanthon,connectio Quaedam verba non sunt allegoricarergo tota scriptura sacra non eget Catholica interpretatione. Quam sis absurdus,vide.Estor fingamus nullas omnino esse in scripturis Allegorias: idcirco ne Catholica scripturarum interpretatio repudi eda est O quam hoc in loco tibi palpitat cor tuum, quam tremit mens, tanti sceleris sibi conscia D. Epiphanius scripturas sacras neque semper ad Allegorias reserri oportere, sed & alios quosdam explanan di modos discet: videlicet,initio requiri ipsum
scripturae textum, deinde hunc speculatio ne quadam discutiendum esse, adhibita methodo scientiarum, .sensi externo, rerum que experientiaci praeterea , ne quis sua deciperetur theoria aut sensu , sicut facillime fieri posset, ostenditi quod tu veteratorie obtruncasti opus quoque esse traditione S. Petri Ecclesiae. Sic enim continuo subtexuisi