장음표시 사용
41쪽
DEFENSIOniblatus obstinata pervicacia innotescat quod
si in ea persistit dimissa Vasti Estheram accipiat
exemplo Regis Asueri Hoc dogma cum titheri proprium sit, cumq; tu approbaris comendatione tua,viri quaeso nostrum rectius conu mit exclamare, scelerate Sycophanta:tibi ne, qui sceleratam haeresin approbasti, disseminasti, docuisti antea semper,vicissimque nunc ne gasti doceri in vestris Ecclesiis An potius mihi,qui exitiosum istud virus vestrum retexi a que patefeci incautis hominibus Nec est, quod hoc in loco cauilleris, coniuncta a me diuelli,
diuulsa coniungi,vel demptu quippiam, quod
adesse oportueriti vel additum, quod abesse. At dices, Lutheri istas esse hyperbolas, non doctrinam tuam. Haud nos seselleris Melanthon tuu istud est,aut certestibi cum Luthero commune. Nunquid non in tuis est in Paulum annotationibus, cu ita scribis in I. Cor. II.c.Duo inquis sunt omnino signa Sacramentalia,Baptismus:
Eucharistia .Reliqua Sacramenta, quae numerantur, commenta sunt hominum. Rogas adhuc
me,ubina illud dictum sit in Ecclesiis vestris8Αio in V vittebergensi Academia,& dictum es-
sed decantatum, inculcatum non semel, sed sae pissime. Quo aut hore ΘPrimum Martino Luthero,deinde Philippo Melanth. postremo horum patrum subsecutis filiis. Nonne mihi, Melanthon,hic abs te iusta data causa esset diligutius
42쪽
FRIDERI STA PHY. 22tius discutiendi tu, Esset crede mihi sed parcam nunc honori tuo. Illud autem silentio non possum praeterire, quin te rogem vicissim, cur, cum antea nullum esse Sacramentum nisi solam fidem, duo autem duntaxat signa Sacramenta lia posueris, iam in ultima locorum tuorum editione ponas quatuor ales dier, Nihil censes referre, siue duos des, cum debeas quatuor: siue quatuor, cum duo tantum Adeone res levicula est,uel comminisci Sacramenta,quae non sunt: vel quae sunt, respuere Itane nobis licitum est, quemadmodum mercatoribus,calculos commutare, vi,qui modo decςm valuit,iam Valeat aut centum, aut unum ζωcontra, qtu centum, valeat decem : Ita prorsus Illyricani enim cellenenses duo receperui abs te: Lip senses tria: vittebergae quatuor ex locis tuis habentur. Et quamuis tibi tria sint quatuor,&haec vicissim duo illis tamen non perinde videtur, quando pugnant inter sese, non tanquare olei ista sit, palestrae, sed capitis instare
quemadmodum criminationes vestrae publice decertantes, non clam testificantur. De qua dissensione vestra belle quidam nuper, at dolenter tamen iocatus cum rogatus esset, cur non haberentur septem Sacramenta in Luth
ranicis Ecclesiis, imo haberi septem respondit, duo insuper. vittebergae enim esse quatuor, Lipsiae tria duo Magdeburgi quae in
43쪽
numerum ollecta, nouem essetant. Ita iam vestrates coeperunt non obscur irae se ferre, quam regnum istud vestrum non sperent ore diuturnum. Alterum caput quod tu negas,
ego asseuero esse, tuum est, quod scripsi adeo
vos note Ecclesiam alligatam ordinariae successioni, ut omnino deleatis vocem Cath
Iicam in descriptione Ecclesiae. Hoc cum dixi , locos, ubi id factum a vobis, allegaui.Nec ego primus istius flagitiosi criminis vos arguo: fecerunt alij ante me complures. In ipsa Λugustana consessione Ecclesiam cum tu definis, vocem Catholica exclusisti penitus in Appologia malitiose depravasti, cum contendis non ad gentes pertinere, sed ad homines in orbe sparsos: scilicet, quando Ecclesia sit coetus inuisibilis, ut alibi docuisti, eam doces, non ad successionem ordinari Sacerdoti j quod visibile est,allegatam esse, sed ad confusionem, hinc inde sparsae multitudinis Annon hoc est, te, nomine, vocem Catholica ab Ecclesia tollere In locis quidem communibus sese prolixeque de Ecclesia disputas: num ullam eius verbi sicis mentionem amo cum ordinariam successionem in Episcopis continuandam negas, quid aliud negas,obsecro, quam velle, ne Ecclesia sit Catholi ea
Quid dicam de libello, quem ex professo de Ecclesia scripsisti quid de libro examinis,
44쪽
FRIDERI STAPHΥ. uestri utrobique sane Ecclesiam ita describis, ut neutrobique Ilam velis extare memoriam huius verbii Catholica Hoc tuum ex emplum complures ali secuti in recitatione Symboli, praesertim germanica , pro C tholica, reponunt, Sanctari Christiana. Nimirum cum huc omnes conatus tuos dirigas, omnesque intendas vires, ne aliquando tibi necesse sit, subiici Catholici consensus iudici, cumque istam mentem tuam tape alias, tum nuper in isto tuo aduersum me libello hunde declarastici quid aliud verbo te facere, quam re, quod facis , dicere possumus/Inepta autem est ista tua ratiocinatiori Petrus Antiochiae Episcopus non errauit: Ergo nec
Samosatenus errat. Cur non potius a toto ad partem, quam parte ad totum argumentum
duxisti)Ordinaria successio Episcoporu que potest doctrinam, quam profitetur continuata serie reuoluere usque ad Apostolum Petru,
non errat Paulus vero Samosatenus non potuit demonstrare se hoc docere, quod Petri successores Episcopi, continuata serie docuerunt : Errauit igitur . Nec profecto certius aliquid potest, vel ad agnitionem veri, vel refutationem falsi documentum proserri, quam si doctrina, cuius quaeris certitudinem,ostenditur esse eiuscemodi', ut queat per
petuo regressu eadem fuisse in singulis succeL
45쪽
DEFENSIO.soribus de uniuersis, quae fuerat in primo Ap
stolo, quo exordium caepit, demonstrari. Nec idcirco successio Antiochenae Ecclesiae interrupta dici potest, quod Paulus Samo fatenus diuersum de filio Dei tradidit quam vel ab antecessoribus acceperat, vel successores ad posteritatem propagaueruntaeum eo ipso, quod do strinam perpetua successione traditam in Antiochena Ecclesia, vel non amplexus est,uel n5 tenuit constanter, in errore lapsus est, Mi ha resin:haud eo ruiturus, si seriem traditae acceptaeque doctrinae incorruptam conseruasset. Tertium, quod contra libellum meum insciaris, Caput est, de Germanica versione Bibliorum. De qua sic me accusas, veluti ego omnem sustulerim vertendi potestatem cum nec Verbum hae de resim effatus. Nam verti ne debeat S.Biblia, an non, in quaestionem non traxi, sed prauam Lutheri transsationem esse dixi, cum huic ille multa addiderit de suo,multa detraxerit de alieno ac ita demum reddiderit secros il-Ios codices, ut discrepent plurimum a sonte suo. Proinde quo studio Lutherus S. Biblia, de quo fine verterit, significabam: ne, cu ipsius Lutheri comites discipuli, de versionis Luthericae veritate vehementer ambigat, atquedisceptet inter sese, nobis vulgi stultitia aliquid praeiudicareti quae eam videtur adepta authoritate, ut qui Lutheri non Veneretur versionem noua,
46쪽
FRIDERI STA PHY. 2 Veterem contemnat, parum existimetur Christianus . Cur autem illud seducti populi iudicium repudiandum duxerim, in libro meo causas non reddidi, hic reddam obiter. Et quanquam multae aliorum eade hac de re extant notationes,non minus ad certitudine veritatis cognoscendae, quam ad vitadum erroris delictum perquam utiles:vnum tamen ego aut alteru huc proseram exemplum, Ut ex uno agnoscantur reliqua Diuus Paulus ad Romanos ita scribiti δα νομ3υυπιγνωας ἀφηρτία. Hoc ita vertit interpres Latinus: Per legem enim cognitio pe eati, verbum verbo exprimens Lutherus verosiici per legem tantummodo peccati noticia prouenit Addidit is interpres sacro textui hanc voculam, hoc est, solummodo: vel, non nis:ut scilicet huius vocis adiectione significatione sensus ex dimidia parte mutilaret Na tametsi antὸ peditus, quam Antinomi prodiissent, legem in suo Euagelio nullam serret Lutherus:postea tamen odio Issebij, vel solummodo ante iustiscationem, ut ostendat peccatum, dixit legem requiri, non quia sint opera legis necessaria ad salutem, sed quia ut lex peccatum monstret, eam non prorsus abiici, ut Antinomi volebat,opo tere. Docuit Lutherus, opera legis inimica esse Euagello, adeo etiam,vt Christianum ab omni legis obligatione liberum renuciaret,lege in
que ipsam impiis debere, non Christianis pro-
47쪽
D EI E N SIM . poni. Ita Lutherus nusquam no dixit & scripsit Arripuit hoc Issebius,& quod confusius a
Praeceptore narratum viderat, arctius sibi explicandum cum sumpsisset, piguit magistrum se corrigi a discipulo, maluitque alterum legis v sum, ut esset peccati agnitio, recipere, quam Vtrumque sicut ante secerat in gr tiam discipuli, repudiasse videri. Huic igitur stomacho
Lutheri Bibliorum versionem seruire oportebat. Nam ubi hic Propheta posteriorem legis
sum quod opera bona saluti hominis no sint necessaria, aboleuisset,vidit, ut priorem retine rei, delerat posteriorem: plurimum ponderis
huic opinioni sus accessurum, si sacriscripturqtextus dicere videretur, Per lege enim, Non nisi cognitio peccati. At quo euasit haec illius adulterinae vocis,Nin accessito Certe geminum peperit errorem, in posteriore parte Manichaeu, qui omnia legis opera homini Christiano adem illa in priore Pelagianum, qui legem no alia de caula datam censuit, nisi ut sit cognitio peccati. Vtrumque errorem Illyricus defendit: Lutherus,& tu,priorem cui,nemo no videt istam Lutheri peruersam versionem egregie patrocinari. In Epistolis Pauli passim,ubi Graecus extus habet, δε ο - , . Latinus, Iustitia Dei,
ibi Lutherus vertit ubique sere, Iustitia quae apud Deum in praetio est. Nunquid istud argumentum,non mutat sensum scripturae Si idem. frustra
48쪽
FRID I RI. Τὰ PFrri aifrustra attexitur Si diuersum, sagitiose deprauat sensum scripturae. Quia enim negas ullam
esse Dei iustitiam, quae homini inhaereat, quaeque Dei posset iudicio opponi itaque cuiaulus dicit, ut simus iustitia Dei in Christo, hanc dictionem Iustitia Dei assirmatis imputatiuam quandam esse iustitiam, quae sit in Christo extra hominem, huic solummodo imputata, illi propri inhaerens. Proinde cum ita vobis Ha- euisset, hominem non re, sed verbo iustu inseri,oportuna vobis suit ista ad textum scripturae iacta adiectio,Dis fur Gotti M. At enim quanta haeresis inde consecuta Christianu orbem pem turbarit,reserre prolixu esset, in libello meo capita perstrinxi Apud eudem Paulum legimus cum dicit, Grais με απαν ἄδε Γίγα υμνώαμιν.hoc est, Nunquid non habemus potestatem mulierem sororem circunducendi Lutherus sic transtulit Habemus ne potestatem mulierem quae uxoris loco sit,circunducendi. Neque in Latino, neque in Graeco textu haec par
ticula, um, significata exprimitur Vel sim siquidem nobis peculiare studium fuit, Ecclesiasticis viris uxores copulare,auferre vitam coelibem, poterat non parum argumenti huic rei asiferre, si generale vocabulum, Mulier, restringe, retur ad angustius verbu,vxor, Pm ν ό ger- nranica phrasi: ut significaretur, cuilibet Sacerdotum licere mulierem uxorem circunduceret,
49쪽
DEFENSIO non mulierem ministram . Eundem Pauli locusic etiam Ioviniani haeretici quondam, Vt nunc Lutherani, verterunt:scilicet,ne sacerdotes sint coelibes. Sed grauiter hic error taxatur a D. August. in libro de opera Monachorum .Hoc qui dem non intelligentes inquit non sororeis herem,cum ille diceret,Nunquid non habemus potestatem sororem mulierem circunducendi, sed uxorem interpretati sunt. Fefellit eos verbi Graeci ambiguitas, quod& uxor mulier eo dem verbo Graeco dicitum quaquam hoc ita posuerit ApostoluS,ut salti no debuerint, quia ne
que mulierem tantummodo ait, sed sorore mulierem neque ducendi, sed circunducendi: eruntamen alios interpretes non fefellit haec ambiguita mulierem, non uxorem,interpretati
sunt Iliada possem similium corruptelarum ex versione Lutheri producere, ita tempus postularet. Eaque sui causa,Melantho,qudd ego Lutheri Biblia sic reddita dixi,ut nusquam non fabulae seruirent vestrae Addidi pr terea,Tiguri nos Theologos in praefatione editionis suae ne gare, homines obligari debere ad ullam certam bibliorum versionem: cum vos, Lipsiensesque
Theologi decreuistis cotra, solam Lutheri versionem proponi in Ecclesiis vestris debere,alium non debere. Quamobrem mihi decretum Tridentini concilliostendi vehemeter proba ri, veterem editionem retinendam esse, nouis
50쪽
non assentiendum temere Magnum ne hoc, &tam atrox crimen fuit,ut expiari non possit, nisi iussu tuo,ne mulieres vestrae coeno obruerent. Verum tua istaec Rethorica, Melanthon , non oleu olet, ut oratio Demosthenis,sed oletu , ut Glauciae Romani Hoc certaminis genere tu bens patior me abs te vinci: ut paria queam , nos an e connitor admodum. Hoc ego scripto tuo, Melanthon, quod contra libellum meum edidisti, resipondendii putaui, eonsus E quide,atie
restamen ,atque modeste:co sese aute, quia adeo γπιθοδες est, turbata oratio tua, adeoque a teries, quae natura sua cohaerebat distracta at
que ipsa rerum series hiulca,variisque interpolata animi motibus,utio tam ductum aliquem Ciceronis, quam volatum Papilionis videare secutus: idque siue de industria seceris, sue animo, dum isthaec scriberes,peregrinante, tu scis, ego non inquiro Meo quidem iudicio plus ii cis negotio attulisses,mihi min 'laboris, si ordies nem,qui in libello meo est,tenuisses, ne ignoraret Lectosiquid tandem res odisse solidὸ quae agnosceres esse tua, quae aliena: tua quali in loco habenda, num vera,quia defendas,num falsa, quia retraetes: ac denique ut lector diserte
possit, de singulis quid sentias, distetia sue quid
probes, aut improbes euidenter certoque statuere Errata tu quidem non ulla agnoscere tua videris, sed quae nam illa sint, quoniam tu reti