장음표시 사용
31쪽
miano emendatior et auctior. om. I. Lugd. Bat.1772. tom. II. 773. q. Dictioni atre histori quo et critique Par r. Pierre sis reviae corrige et augmente e cinquiem edition Amiter dam, a Leide etc.
g. A. Quaestio autem, unde lingua graeca originem duxerit, viros doctos in varias traxit tententias. )Iam Herodotum natalis set ortus linguae graecaeaeque ac Pelasgica dicondi ratio latuisse videtur: vide locum classicum Libr. I. pag. 23. Et ψ. d. Idae Stephan. s. cap. 7. et S. Vbi v. esse- lingi nota pag. 26. Hermannus ou der Hardi, Professor quondam in niuersitate Helmstadiensi, Aut ingenio nimium abundans in venandis
atque Conser inprimis Salmasi de Hellenistica commentarium Lugd. Bat. 16ψ3. . alta II pag. 267--
In Arabia graeca, in antiquitatis Iaonorem pro optimarum ilitterarum luce orbi erudito commendata, Helia stad. 7 Is item in argum graeco R. Iosephi Sagginatior, et in Syria graeca, ibid. Od. anno publicatis in praef. ad Lachemacheri elementa
linguae arab ibid. 7 ιδ. et alibi sed refutatus esta sibi iis
32쪽
atque expiscandis singularibus opinionibus siue paradoXis gloriolam nescio quam quaesiuit, et Ericus, ' linguae graecae ataui quondam Pro fessor, illam omnium antiquissimam esse perperam iudicarunt. Olous Rudbechius in Atlantica Tom L cap. 38. et Elin lius in histor L. Gr. 3. IS. et I 6.e lingua Gothica, siue unis litteris Gothoetum, deduxerunt illam. Ad Moeso Gothos natales linguae graecae pluribus locis refert ab Ihri in
cirisiano Bened Michaelis in disp. qua illius Dpothesis etymologica de hebraea et adfinibus orien iis linguis a graeca derivandis expenditur Halae Erici libri huc pertincntes et admodum rari ita sunt inscripti: enatum e mallerio principium philologicum, in quo vocum , signorUm et punctorum tum et literarum NaXime ac numeroriam origo, nec non NOUUm Varia ruin rerum specimen etyinologicum forma dialogi propalatur, auctore D. Petro Erico, sennacensi Thuringo, Png. et geogr. rO-feis et Correct pubi Pataviii, 686. . Ingeniosequi dein et lepide; at nimis argute atque eontorte dicta et si diis placet, probata sunt Omnia et a men sua ille commenta fusius explicare coepit edito libro : Io. Petri sic in eiusdem principio philologico promissa Iiνθρωπογλωττογουια siue humanast linguae genesis, partis primae tomus primus. hi de particulis quibusdam, et inprimis de nominibus tam graecis, quam hebraicis et latinis; nec non iis, quae his accidunt, agitur tum diuersorum etiam diomatum glossemata non pauca, quae indagatorem hactenus desiderantur, euident etymologia resoluuntur et dilucidantur. Venetiis 697. q. typi Francisci ramontini, sumtibus autoris. Equidem tomum primum tantummodo habeo et noui: tnum plures sint subsequuti, fere dubito.
33쪽
Glossario Iulo mothico pic in folio. Vpsaliae I 769. Pag. ID 23. antea in dissertation de Gothis Graeciae Aboriginibus psallae T67. cuius iecensum, in quo multa contra Ilire recte monentur, in alterori bibliotheca historica Vol. VII. leges tum in Analectis Vlphilanis. praecipue is s. I de codice argenteo et litteratura Moeso - Gothica Vpsal. 768. Quae repetita est in collectione Scripta versionem Vlphilanam et liliquam me o. Gothicam illuseruntia, ab ipsis
doctissimo ni ctore emendata, rotiisque accessionibus alicIm, iam vero ob praestantiam ac raritatem OLLAta et Ona cu ri aliis loriptis similis argumenti edita ab Antonio Fridorico Biychiirg. Berol. 17 73. in . Ihre igitur iam in praestatione pag. 6. Gothicam linguam, adfirmat, esse sororem vel potius 'matrem grasecae ac latinae has tres linguas natas esse ex communi stirpe sed Li ut scythica soligothica natu maxima si et Hellada, antequam Graecos colonos accepis et a Barbaris i. o. Scythis habitatam fuisse; ideo Platon in in Cratyloot alibi diserte profiteri, quam plurimarum Vocum graecanicarum fontem apud barbaros hosce quaerendum esse. Post ea pag. 37. in disseri singulari contendit et docere studet, origines linguae latinae et graecae inter Moesogothos reperiΘndas osse porro f. 9. diis primae de cod. argenteoetc. pag. 2IO. colligit, eo ordine litteras et arithmetices incunabula ab Ebraeis ad ceteras gentes dimanas , ut primi eorum discipuli fuerint Scythae, ab his magistris sua desumsisse Graecos, qui deinde una cum religionis mysteriis litteras calculosque usas instillauerint.' Tum cum Bou- herio
34쪽
herio utrumat, primas fuisse litteras ante Cadmum polasgica siue atticas, quoniam Attici teste Horouot. I. 7. fuerunt γλος πελασγικον illas autem pelasgicas non fuisse, opinatur, phoenicias, sed scythicas: Homerum carmina sua litteris mandatio Pelasgicis Atticos autem postquam ad Hellenas a cognatis Pelasgis defecissent, linguam litterasque pristinas missi a fecisse. Argumenta ab Ilire prolata, quamquam admodum speciosa sunt,
tamen nondum me adducunt, Vt credam, Veraeste. PrimumI, num Barbari, quorum linguam Herodotus, Plato alii quo Hellenas Iotiesque in usu suisse adfirmant, Scythae et Gothi fuerint, maiore eget probatione. Tum Herodotus tradit, Atticos etiam, postquam ad Hellenas desecissent, linguam litterasque priscas mutasse. Vnde autem peregrina aut barbara vocubula remanserint, postea videbimus. Porro nomen Scytharum tunc temporis fuit nimis vagum. Gothi vero vald dis itisuere a Graecis Phoenice contra ope mercaturae et nauigationis, quarum laude olim via floruerunt, in notitiam Graecorum citius Venire poterant. Addo Guttereri bibliothec historicam. Vol. 3. Halae 77o. Ahi, ut Marsham, Mon bolido cum
aliis ex Aegypto; alii ex lingua hebraica in alii
'xCons Herodotum II. 36. et Diodor Sic. I. cap. Iode duplicium litterat tu in apud Aegyptios su quarum alias vocabant itcras, ιας alias vulgares, δγημοτικας s. κοινοτερας, et Monboddo vom Ursprunguia Forigan de Sprache, es vers. germ. E. . Schm id rom. II. l. 6 S. sqq.
' Samuel Meui edidit librum inscriptum tymologicon Helleno- hebraeum . seu primitiva graeca X hebraeo
35쪽
alii ex antiquissima Celtica, unde conu Onientia illius Q germanicae linguae adpareret, originem arcellerunt. Vide Simonis Introduet pag. 6 sqq. et ψ sqq. ubi quoque nonnulli recenientiar, qui illorum sententias atque opiniuncula refutarunt. Ad de Monbo id lib. mem vol. I. vers. germ Rigae
gua Pelasgica, quam ille putat, fuisse dialectum linguae gothicae aut celticae, fusius agitur. Finicam linguam cum graeca comparat bis I Lmanu in ecla orches fur P ancien duple Finois d apres es apporis do a langue Finois avec lalangue Grecque, par r. le oleur iii Idmanu. Ouvrage traduit duriti do is par r. Graret te iis, Secretat interprete de Monti eur etc. Stras bourg
hebraeo sente vicitiisque orientis linguis, ut chaldaea Syra, Arabica atqt e Aethiopica deducta, inter pertis non paucis ob cruationibus philologico- criticis Francos Ira 2 8. In derivandis Occ graecis sex utitur pracceptis quoru in Uero ope ex alia quacumque lingua voce graeca derivare possis. Adeo libera sunt et fluxa. Quomodo IIebraeorum litterae ad Graecos et Latinos peruenerint, ostentiere adgrelsus est P. Paulus Maria Oeeν ius ordinis Carme-litarum in lib. Graeca et latina linoua hi ebrai Zantes, seu de graecae et lat cum hebraica affinitate, I enet.
176 . . Cons. quae plura adnotaui ad Fabricii Bibl. gr. Uol. I. pag. O sqq. Ex gr. L. Gottiob Guil. Dunke iii Nata ere rhi irunt liber se in late in i sches ei vota de Abstam mungde griechi schen Sprache aus er Celti schen in Commentar societatis uisburgensis germanicis, uisburg Part. I. pag. 2 3 sqq. Idem dedit SpecimetileXici graeco - celtici harmonici in Ikente Symbolia litterar tona. II pari. III. Pag. Sy - ηα.
36쪽
I778. . - Aialon in hard in Versuch moeGeschi clite o Kra in tua de libri gen si id lichen Slauen efferreiciis, Laibach. Ol. I. 788. pag. 3 SI contendit, latio fuisse secundum rigenem
cum Graecis, Romanis et Germani Vnum eumdemque populiam illorumque linguam esse argumentum. Tebb in Some ea sons for thin king that tho Gree Langia age a borrowed homili Chinose Londini 78 R. vult docere, linguam graecam ex mensi esse ortam, et exempla, in quibus utraque ipsi conuenire videtur, adsert. Graecos tamen litteras a Phoenicibus ' per Cadmum' s. Postellus in epistola ad A. Masium, cuius paristiculam dedit etiam Wctiste in ad Matth. X. s. scripta Constantinopoli in Per d. o. Iun. ISSO, ex iuuerso Phoenicum, nunc Samaritano charactere, natas esse scribit et graecas et latinas litteras. G. I. Vobsius de arte grammat. I. cap. o. Uariorum Ossiis git sententias Larthelem in Histo ire de 'Academi Royale de Inser et B. L. ave les Memo ires de Litteriiture Tom. XXXI. Paris 1768. de lingua Aegyptiorum, Phoeniculn et Graecorum gener:. timagir. De Phoenicibus autem eorum origine, terra, mutatione et religione etc. disputat igno in septem commentationibus vo l. q. eiusdem operis Gallici. cinoires etc. Paris pro Theodor Iac. Diimar, Pro f. Gymnasii Berol. scripsit proin s. eberdas Valerian de Phoenicier, erol. 79o. I. plag. s. Quod Herodotus hoenices a mari Erythraeo versus mediterraneum facit migrantes, Vir ingeniosus sub mari Erythraeo non intelligit arabicum; sed persicum sinum , aut potius omne mare, quod Arabiam, Persiam et indosian versus meridiem circumfluit, atque loca adfert, quibus probaturus
37쪽
mimi accepisse, vulgaris est sententia, quae firmatur ex constanti veterum et Graecorum et Romanorum tributum. Idem in alio libello, on den Mula si-Joben othern der mihi Dbeu Zei etc. Berolini 78'. nani. 8 de Amazonibus fabulam in Lydia esse quaerendam negat, nouaque ratione illustrat Atlas illi est Caucasus, in cuius vicinia collocat insularii Atlantis, ct columnas Herculis inter orientalem Pontum et Armeniam Uersus septentrionem et Occidentem. Illum vocat Europam, et hanc Lybia in
in sensu mythico. Mythicam igitur Aegyptum in Babylonia mythicam Italiam in Cilicia; et mythic:im id illam ita Syria myttii in denique Thraci an in Arabia more an de Hardi quaerit indo
Ostendere conatur, quomodo Hellenes cum vicinis
Caucali et in Graeciam inde coloni deducti, sint intelli gendi, atque historia explicanda sit add. Iac. ben. Ferdit Periculum Palinyrenum siue littearaturae veteris almyrenae indagandae et eruendae
ratio et specimen, Franequerae 7O . q. Eiusdem Periculum Phoenicium siue litteraturae Phoeniciae, qua late olim per Aliam , Africam et Europam patuit, cruendae specimen ibid. 7oc. q. o. Maiathias Florintι in Exercitationum historico - philologicarum fasciculo de origine et propagatione linguae graecae et vitis quattior Euangelii larum. Fran- co furti ad Moenu in Iror . aduersus Marshiam uni in Canon chron saecul IX. Pag. III sqq. con tendentem, litteras graecas aegyptia potius quana phoenicias esse nominanda , demonstrare conatur,
Cadmum, pia oenicium ducem colonias e Phoenicia in Boeotiam duxisse, atque litteras primum intulisse phoenicias, quae O pelasgicae, quia a Pelasgis receptae inprimis, ac per Graeciam sint diuulo alae, fuissent adpellatae. Tum e Diodoro Siculo concludit, Cadmum illas, in Graeciam a se illatas, litteras, neque ipsum inuenisse, neque etiam ab ea
38쪽
norum testimonio thum ex conuenientia figurae litterarum Phoeniciarum et veterum Graecarum, prout hae in antiquissimis monumentis adhuc reperiuntur, aliisque rationibus. vid. Brianus aia tonus in Apo aratu biblico Proteg. II. g. 6. p. 22 Isqq. Tigur. 1673 oti a recor in Palaeographia graeca. Paris I 7o8. in fol. Tibro II. de origine
litterarum graecarum et de progressu earundem ad 5que quartum a Christo nato seculum, prae cipue cap. I. agit de ortu litterarum graecarum Ogalio niciis , cum schemate omnium priscae formae charactertim; alios bene multos, hoc argumentum herius Iertractantes, claudant Sinionis
in Introduci pag. 3 sqq. et Morhos Polyh. Libr. IV. cap. I. adde ad Fabrici B. gr. Vol. I. P. O3. notata Memoires do Litteratur T. II pag. 3 I 8 sqq. 3 3 sqq. Tom. J II. pag. 36 sqq. et ψ82. Herma3In. Hugonem de prima scribendi origine etc. ed. C. H. rotet, Traiecti ad Bhen. IT 38. cap. 3 8. iii varia habet de origine, ordine scriptura etc. graecarum litterarum. Chrisian GuilieLButine in Vergiolchungs-Tabellender Schristarten verschieden ex ollier in de vergangenen undgegenwartigen ei ten, Part. I. Gott. IIII aeriincidendas curauit ab II et III varias Phoeniciarum et Palaeograecarum litterarum firmas ad originem linguae graecae declarandam etc. deniquo
gyptiis didicisse; sed a syri. Posthac de usu et
progressu linguae graecae, accentibus, aliisque re
bus disserit: sed doctius id argumentum persequitur , littius in disp. de dialectis graecis capp. VI vII. VIII. adde Chris. Bened Michaelis in disputatione . q. laudata pag. 2 sqq.
39쪽
Io Leons. Raechenbergeri Collogium fundamen falli graecum, quod abibluitur concilis linguae Samaritanorum principiis, solidis linguae Graecorum grammaticalibus syntacticisque regulis etc. enae 3739. . pag. 6 sqq. qui cum haud paucis viris doctis ab litteris Samaritanis, quae pro antiquissimis et genuinis Hebraeorum litteris a multis hahentur, et e litteris Phoenicum orta vel cum iis plane eaedem fuisse vulgo creduntur, originem graecarum petit. Hinc in praelatione pag. S. Putat, primum litteras hebraeas, tum chaldaeas et syriacas, postea amaritanas et graecas, et denique latinas fuisse addiscendas. Parumper discedit ab superiore sententia omines Baptis Bianconi in libello de antiquis litteris Hebraeorum et Graecorum, Bononiae 7 8. in . qui a pag. 33. de litteris graeci agiti Primum adfirmat, ante Cadmum, Palamedem et Simonidom litteras , quas illi aut e Phoenice in Graeciam adtulisse dicuntur eui inuenisse, in Graecia iam cognitas fuisse incerturi enim existimat rumorem fui si popularem sine auctore, pag. 6O. tum characteres veteres graecos antiquissim os eosdem suis e cum hebraicis et phoeniciis, denique litteras phoenicias seu he-hraicas esse vel antiquissimas generis humani, Vel saltem antiquiores dispersione gentium, quae a filiis Noe vel eorum pos eris in varias Θrra partes incolendas deductae sint. Idem sensit et probatum ivit enaudo de origine graecarum litterarum in Commenti acad. Paris. Inscript Vol. II pag. 3 sqq. et 2 9 sqq. d. aris contra Marsham et Κircherunt aliosque disputans Gott-
40쪽
notis saepius dissentit; quo iure, videant alii. Blanconii sententiam iam antea aliquantisper fouerat Boi ter in dissertatione de priscis Graecorum et Latinorum litteris, quae subiuncta est de Mont saucon Palaeographiae graecae Bouherium vor docta illius dissertationis auctorem esse, didici se Scipionis Hasset ibi stola ad illum p. I. in Galliae Antiquitatibus quibusdam selectis etc. Veronae 73 . Bouherius igitur primum quidem adfirmat, Graecorum litteras Phoenicibus deberi: at Cadmum non primum intuli ite illas in Graeciam, Contra, litteras ante Deucalionis aeuum in Graecia iam in usu fuisso et floruisse Pelasgos, qui origine hoenices esse videantur, graecarum litterarum fuisse seruatores Pelasgicas vero litteras et linguam easdem fuisse ac priscas atticas et diuersas ab Cadmeis alphabetum vero Pelasgis, Atticis, et dein Latinis, putat, sedecim constitisse litteris,
ad ioctis et tribus notis arithmeticis sule επιση χοις Cadmi beneficio graecum Alphabetum, instar Phoenicii, ad numerum XXII. characterum peruenisse. Alia autem nomina quod litteris im-Posuit, OmneSque phoenicias litteras ad usum vel scripturae vel nouae atque facillimae arithmeticae adcommodauit Cadmus, factum esse, ut pro litterarum auctore apud Graecos haberetur, colligit
Bou- Botiberius sententiam suam nouis argumentis Onfirmare ad laborauit in Recherches et Dissertations fur Herodote Diuione 746. mai. q. cap. X. ae XXII. et cap. IX. explicat historiam Pelasgorum et Hellenum antiquorum Graeciae incolarum cons. Aeta eruditor 17s3. m. Mart. pag. 6 sqq.