장음표시 사용
141쪽
verbum Christi, quod est juris, interpretatio Arri, & interpretatio Sanctorum Patrum sunt quid facti. Expendit utramque Concilium Nicaenum. Peto an istud errare potuerit , quia in hujusmodi attributionis examine , ut ipse Auctor ait: (a Ω- denti in primis ponderatione potesatis , mn, Hationisque Derborum omnium Tum Cristicae artis , O Grammaticet Iegibus , quae fallere possunt, utendum est . Si Auehor annuit; en pessundata auctoritaS .Ecclesiae In Interpretarione Scripturarum Traditio-mlyue excolendae conamine. En victor Arius; en Fides labefactata , & undiquem incertum Vagans Si negat; en factum
dogmaticum sub infallibili judicio Eccle-
'ae , non obstantibus Criticae , & Grammaticae legibus, quibus interpretatio Scriniurarum , & Patrum librorum subest. Hoc indeficientiae sure Pontifex, vel Concilium definit , ac discernit libros Canonicos a non Canonicas et Sacrae Scripturae sensum verum a falso , doctrinam Patrum certam 'obviumque sensum Auctorum ab incerto nec non ailibro Jansenii, quemadmodum a scripus Aru suxta auctorum sensum ex-
142쪽
Cerpit errores, & haereses, quibus scat hant. Quae si in ancipiti, aut dubia verit
i. te relinquerentur , vae , exclamare coge
remur, & Ecclesiae, de Fidei firmitati, quia absque regula certa impune unusquiseque posset in oppositam abire sententiam , liberumque fieret haereticiS a condemn tione passa resilire per interminabiles quae- Iliones, ac distinctiones , ut permeel docebat Clemens XI. (a Ecce non am- plius Arii haeresis Ariana; non ampliussa enii haeresis Iansentana , sed puruuia, figmentum, & spectrum vel pueris formidandum , ut plerique blatiunt.
Si ita est, arguit (b Auctor , recte
sexta Synodus censuit Honorium ut ha reticum , ex sensu perspecto in ejus epistola ad Sergium . Fateor ; si ut haereticum illum Synodus damnasset . Sed quia tam. tum eum proscripsit ob improvidam oeconomiam , ob Suam erumpentem haeresi ita statim non extinxit, ut advertit (c Leo II. ideo nullum errorem admisit sexta Synodus in facto dogmatico super epistola Honorii. Ad
143쪽
Adhuc urget ca Auctor et quid citiscendum est de factis dogmaticis , nimirum Origenis, Marcelli Ancyrant, Thoo, dori Mopsuesseni , Theodoreti Cyrensis, Ibae Edesseni , Honorii PP., Procli P triarchae Constantinopolitani, Maxentii A chimandritae , Coelestii Monachi, Ioachi, mi Abbatis , Iuliani Pomerii Antistitis Toletant, Joannis Pici Mirandulani, quo, rum scripta , vel primo damnata fuerunt , & pus modum dimissa absque censura ; vel primo probata sunt , & deinde anathemati subjecta 3 Proculdubio hic imconstans agendi modus irreptum errorem
facti in Pontificum Conciliorumque jussi,
ciis arguit, Mirandum mihi est , argumentum t ties elisum , semper vetustate caducum , nunquam aliqua novitatis specie linitum iterum irruere ad lacum faciendum . Nare talis abunde regulam tradit respondendi
ad huiusmodi objectiones , indeficientiam judicii in Papa , & Conciliis super facto Dogmatico (b agnoscens , dc evincens.
144쪽
I. Aliquando contigit restes unam propositionem ut aequivocam , in uno sensu haeresi consonam , in altero a pravitate distantem .
Ut accidit in propositione et Onus de Trinitate passus est earne, quam explodit Hodimitara , & probavit Ioannes II. spectata discrepantia lenius . II. Quandoque occur rit haereticas dici propossitiones , vel secus non dici, ante finale earumdem iudicium . Ut in Origene damnatam scripsit (a) Leo
Magnus animarum creationem , priusquam corporibus inserantur , ante plenam Origenis condemnationem in quinta Synodo Peractam . III. Contingit errores nonnunquam ex temporum circumstantiis dissimulatos fuisse dispensationis ergo, unde vulgum causae, & dilationis ignorantem opinio incessit, desiisse erroris turpitudinem . IV. Non semel occurrit Theologorum im prudentia , qui ex acri ingenii impetu a logias texere ausi sunt, contendentes etiam damnatos errores , vel auctores vindicare
ab inustis censuris, & ab anathemate lato eripere . Ut palam est de iis, qui Origenem detendere agressi sunt. His minime perspectis saepe refrica-
145쪽
tur tum a piis, cum ab impiis Scriptori. bus idem argumentum in perniciem indeficientiae , qua pollet Ecclesia , ut Placet ca Forbeno Heterodoxo . Igitur breviter dico , Origenem jure fuisse damnarum , & inique vindicarum . Marcellus Ancyranus plura perpessus est ob suspicionem haeresis tum MII, RUUm Sabellii, nunquam tamen convictvi naeremticus , aut peremptorie damnatus fuit. Theodori Mopsuestent causa in quinta Synodo plene finita fuit. Antea in disceptatione haesit. Si quis deinceps pro eodem blateravit, sapere cum Nestorio est habitus.
Theodoretus Cyrensis ex oeconomia
prudenti in patientia toleratus fuit , quoad caput scriptorum , ut Nestorio diceret Anathema. Sed postea in quinta Syn do scripta exagitata , damnata decretori
Quoad Ibam Edessenim, quando vem tilata fuit ejus Epistola serio examine , Pr scripta fuit inter tria Capitula . Quae Prae- cegerunt nihil ad rem nostram ConferUnt. De Honorio Romano Pontifice jam supra satis est die um .
146쪽
s Nota in Proclum Constantinopolitanum , ac si faveret contorto sensui propositionis Scytharum Monachorum ad Hormiodam delatae , fuit suspicionis , non definitivi decreti. A Concilio Chalcedonensi depulsa est . Quid ad nos Vindiciae pro Ioachimo Abbate imprudenter ab arbitrio hominum invectae non evacuant latam censuram Lateranensis Comcilii adhuc vigentem, Julianus Pomerius, non Archipraesui Toletanus , ut vocat Auctor , sed Ecclesiae Monasterii S. Michaelis Abbas , ut constat ex subscriptione. Concilii XI. Toletani apud Aguirre, in suspicionem venit ob propossitionem aequivocam, quae videbatur propendere in haeresiim , postea ab Elipam do eructatam . Expostulatus apud Pontiliacem , egregie , & catholice eam explicavit,& suspicio incunctanter sublata fuit . In eandem suspicionem apud Patres Concilii Francofordiensis adducti fuerunt S. Ilde-phonsus , & S. Iulianus Praesul Toletanus per fraudem ejusdem Elipandi quaerentis suae sectae praesidium ab hujusmodi iamdiu defunctis viris sanctitate & doctrina conspicuis . Sed statim revolutis istorum libris
147쪽
opera Pici Mirandulani indiscreti homines conati sunt a censuris abstergere , taproscriptionem eludere . Laterem Iavarunt,cc proscriptio est in viridi observantia . Quia proposito argumento; quid conglobatis exemplis nude recitatis , absque rhtiocinii pondere , ex quo illucescat Auctoris intentum , quid difficultatis ad rem nostram objiciat, nullus conjicio. Abunde erat unum Proferre, Suo ostenderetur aut Pontificem , aut Concilium priorem retractasse finalem sententiam super facto dogmatico per errorem Iaram . Hoc est momentum quaesti nis . Nequidquam deprehendit , ergo Causa cadit.
A Rguit eruditus (a Auctor , quod data
adhuc possibilitate erroris in Pontifice , & Concilio definiente super facto dogmatico, non proinde sequitur, era visse Innocentium X. & Alexandrum VII.
148쪽
' sn judicio lato super facto Iansentano, quia
satis non est ostendere potuisse eos errat re, nisi & illos re ipsa falsos esse probe- tur . sed longe opinione fallitur, & fodii lasse fallitur , quia neque Clementinam Constitutionem Vineam Domini commem l rare voluit . Si in facto dogmatico pontifex' errare potest , nullus ex debito Fidei adstringetur captivare intellectum in obsequium , quia fallibili iudicio , esto aliquam
do veritatem aperiat, nullum debetur Fia dei obsequium , nisi per accidens , ratione judicii obligantis . Quapropter Theologo decidenti quaestionem de Fide non credimus ex Fide divina , neque ut regulam Fidei vivam agnoscimus , sed ut non falsum Probamus. De interpretatione scripturarum , ct de traditione Patrum eadem difficultas urget. Factum dogmaticum & istud est. At satilae est accipere judicium Pontificis , vel Concilii, quia non falsi sudices sunt Si ita est , evolare necesse est unum Caput Fidei nostraes, nempe infallibilitarem 1ensus Sacrae Scripturae , & dochmam Patrum , ex infallibilitate Iudicis , juxta illud
Augustini: Non crederem Erangelio , nise me doceret Ecclesia.
149쪽
Audio Auctorem (a dicentem : E clesia infallibilis est, quia Scripturae, & ditionis habet plenisumam intelligentiam . At in attribuendo sensum libri auctori suo , v. g. Iansenio , non item . Haec , bona venia , est petitio principit. En urghns argumentum . In attributione erroris obvio sen
sui Iansenti intercedit fallibilitas didicis, in-
Quit eruditus auctor , quia hoc est de facto dogmatico . Igitur etiam in attributione sensus Scrsturae Sacrae Spiritui Sancto, vel sensus doctrinae Patrum, Augustino, Hieronymo , & aliis , erit Ecclesia fallibilis judicii, quia pariter & haec sunt facta dogmatica , Unde ergo habebitur Criterium pro certa interpretatione Sacrae Scripturae , & Traditionis , si de medio tollitur infallibile judicium Ecclesiae in facto dogmatico Ad haec: sub aspectum subiiciam verba Clementis XI. in laudata (b3 Constitutione P neam Domini, dicentis , di quinque tuas propostiones ex libro pr armemorati Cornelii an- senis Episcopi Iprensis . . . excerptas, ac insensisas eodem Cornelio Iacenio intento dramnatas fuisse, declaramus , O definimus. Si Pontificia definitio adhuc non captivat intellectum in
150쪽
obsequium pidei, sed dumtaxat non falsos fuisse Pontifiees in facto Iansentano ostenilit, ecce datum hominibus nunquam E elesiae contradicendi finem facere , ut prosequitur Clemens ; ca qui variis desinctionibus , seu potius emugiis ad eiscumDenti
nem et ramis excogitatis , Ecclesiam ipsam tur--re , eamque interminatis quaesiissim ... --pIieare ranantur. Et demum mandat , ut eliminatis assertionibus , ac distinctionibus pravitatem , & errorem palliantibus , ore, di corde quilibet fidelis teneatur propositi nes una cum sensu , & in sensu luetoris in illis expresso damnare , ut haereticas , & ut haereticum sensum illarum reiicere debeat. Futilis itaque est altera erumpens distinctio ,
nempe ad supplendum fallibilis iudicii defeetum , lassicere , non posse Iudicem falsum
probari. Nonne hic modus loquendi retorquet certitudinem definitionis in experimentalem inquisitionem , & collationem iudieii cum re definita 3 Nonne illuditur dogmaticae Constitutioni, etiam si placet Gallis , ab universa Ecclesia acceptatae 3 Praeterea do exemplum . Ecclesia L lina docet, & tenet, spiritum Sanetum ax et ) 3.